🔴«رذایل اخلاقی»، «پیشرفت» و «عدالت»! از نگاه مولوی 🖊احمدحسین شریفی #مولوی در مثنوی دفتر ششم با بیان نمونه‌ها و مصادیقی عینی نشان می‌دهد که عامل بسیاری از پیشرفت‌ها و فعالیت‌های پیش‌برنده آدمیان، #ترس و #حرص و سایر رذایل اخلاقی است! ابتدا می‌گوید قصد اولی و اصلی پادشاهان و حاکمان از توسعه صنعت وسایل جنگی و حمل و نقل دریایی خدمت به مردم و تأمین وسایل امنیت و آسایش آنان نیست، بلکه کشورگشایی و یا تأمین امنیت ملک و حکومت خود و استقرار و برقراری پادشاهی خویشتن است. اما ناخواسته امنیت و رفاه مردم هم تأمین شده و گشایش‌های اقتصادی و اجتماعی هم ایجاد می‌شود: پادشاهی را خدا کشتی کند تا به حرص خویش بر صف‌ها زند قصد شه آن نه که خلق آمِن شوند قصدش آنک ملک گردد پای‌بند در نمونه‌ای دیگر می‌گوید قصد اصلی چارپایی که «خراس» آسیاب را می‌چرخاند، روغن‌گیری یا آب‌کشی از چاه نیست، بلکه او صرفاً دنبال رهایی از درد و رنج ناشی از تازیانه و زخمی است که صاحبش بر پشت یا گردن او وارد می‌کند؛ اما ناخواسته منافع دیگران را هم تأمین می‌کند یعنی آب را از چاه می‌کشد یا روغن را از کنجد می‌گیرد و امثال آن: آن خراسی می‌دود قصدش خلاص تا بیابد او ز زخم آن دم مناص قصد او آن نه که آبی بر کشد یا که کنجد را بدان روغن کند خدای متعال ترس از درد و رنج زخم و تازیانه را در دل چارپایان نهاده است تا آنان از ترسِ درد به حرکت درآیند و در سایه حرکت آنها مصالح مردمان هم تأمین شود. یک گاو هرگز به قصد حرکت دادن و نقل و انتقال ارابه و وسایلی که بر پشت او گذاشته شده است حرکت نمی‌کند، او از بیم زخم صاحبش، می‌دود و حرکت می‌کند اما مصالح مردم هم در سایه این بیم و ترس گاوان تأمین می‌شود: گاو بشتابد ز بیم زخم سخت نه برای بردن گردون و رخت لیک دادش حق چنین خوف وجع تا مصالح حاصل آید در تبع و درباره فعالیت‌های اقتصادی مردمان هم سخنی شبیه پاره‌ای از اقتصاددانان لیبرال مثل برنارد ماندویل و آدام اسمیت و فردریک هایک می‌گوید و آن اینکه هر کسی دنبال سود شخصی خودش است اما حاصل جمع همین سودجویی‌های شخصی تک‌تک افراد رونق اقتصادی جامعه و تأمین منافع فقرا و مستمندان است!: هم‌چنان هر کاسبی اندر دکان بهر خود کوشد نه اصلاح جهان به طور کلی جهان‌بینی مولوی به این شکل است که ستون اصلاح این جهان را ترس نهفته در جان جانداران اعم از چرندگان و درندگان و پرندگان و آدمیان می‌داند و می‌گوید: هر یکی بر درد جوید مرهمی در تبع قائم شده زین عالمی حق ستون این جهان از ترس ساخت هر یکی از ترس جان در کار باخت حمد ایزد را که ترسی را چنین کرد او معمار و اصلاح زمین و البته مولوی مثل همه موارد دیگر، از این واقعیت جهان‌شناختی و انسان‌شناختی نیز یک نتیجه اخلاقی هم می‌گیرد و آن اینکه آدمیان هم اگر می‌خواهند پیشرفت معنوی و روحی داشته باشند باید از ترس نهادینه در وجود خود پلی برای پیشرفت و تعالی معنوی بسازند: این همه ترسنده‌اند از نیک و بد هیچ ترسنده نترسد خود ز خود هیچ وهمی بی‌حقیقت کی بود هیچ قلبی بی‌صحیحی کی رود آن حکیمک وهم خواند ترس را فهم کژ کردست او این درس را 🔷🔷[[نکته تکمیلی: پیشتر در همین کانال بخشی از سخنرانی اخلاق و عدالت که در نقد همین دیدگاه البته با تمرکز بر تحلیل برنارد #ماندویل، #آدام_اسمیت و #هایک بود بارگذاری شده بود. علاقمندان می‌توانند برای نقد دیدگاهی که معتقد است سیئات فردی حسنات اجتماعی‌اند و حسنات فردی سیئات اجتماعی به لینک زیر مراجعه کنند:👇👇 https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi/1197 #اخلاق #اقتصاد @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🔴ترس، ضعف و شجاعت 🖊احمدحسین شریفی «ترس»، مانع «شروع»؛ «ضعف» مانع «پایان دادن» و «شجاعت» عامل «استقامت» و «استمرار» می‌شود. #اخلاق #ترس #شجاعت 🆔eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹

🔴ترس و توقف Don't let the fear of what could happen , make nothing happen اجازه نده ترس از رخدادهای محتَمل، کارها را متوقف کند. #اخلاق #ترس @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🟢هراس‌افکنی و هزینه‌تراشی منافقان از نگاه قرآن 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های منافقان، که در قرآن کریم بیان شده، هراس‌افکنی در دل‌های مؤمنان و عزت‌زدایی از جامعه‌ اسلامی است. برخی از منافقان با اتکا به قدرتی که در حرّافی دارند، خود را سیاستمداران و دلسوزانی واقع‌بین برای جامعه معرفی می‌کنند، و در مقابل مدافعان عزت و استقلال و هویت اسلامی و ایمانی را انسان‌هایی تخیلی و غیرواقع‌بین و «ایدئولوژیک» و جنگ‌طلب و هزینه‌تراش و امثال آن معرفی می‌کنند: «إِذْ يَقُولُ الْمُنافِقُونَ وَ الَّذينَ في‏ قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ غَرَّ هؤُلاءِ دينُهُمْ‏ (انفال، ۴۹)؛ و هنگامی را که منافقان، و آنها که در دلهایشان بیماری است می‌گفتند: «این گروه (مسلمانان) را دینشان مغرور ساخته است.» از دیگر ویژگی‌های اجتماعی و سیاسی منافقان آن است که زشتی‌ و رذیلت‌ و ترس‌ و بزدلی و ایجاد شکاف میان مردم و مسؤولان را «خوب» و «خواسته مردم» جلوه می‌دهند و فضیلت‌ و غیرت‌ و عزت‌طلبی‌ و دفاع از مظلومان و ستمدیدگان را ناهنجاری و جنگ‌طلبی و خشونت‌طلبی را «بد» و «خلاف خواسته مردم»! به تعبیر قرآن کریم: الْمُنافِقُونَ وَ الْمُنافِقاتُ ... يَأْمُرُونَ بِالْمُنْكَرِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ (توبه، ۶۷) #نفاق #ترس 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹

🎤احمدحسین شریفی 🟢درس‌های اقبال‌شناسی 🔸جلسه سیزدهم: «تحلیل روان‌شناختی ترس و ناامیدی» #اقبال_لاهوری #ترس #ناامیدی @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🟡در محضر قرآن ◻️«ترس ذلت‌آور» و «ترس عزت‌بخش» 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ♦️از نگاه قرآن کریم، دو نوع ترس داریم: 1️⃣«ترس نیروکش»، «عقب‌ران» و «ذلت‌آور»؛ این همان ترسی است که شیاطین به دوستان و مریدان خود القاء می‌کنند؛ آنان را از مقاومت می‌ترسانند؛ هراس از اقدام شجاعانه و غیورانه دربرابر طواغیت را در دل آنان می‌افکنند؛ و در عوض، آنان را به تسلیم شدن و بالا بردن پرچم‌های سفید دربرابر دشمنان دین تشویق می‌کنند! «إِنَّمَا ذَٰلِكُمُ الشَّيْطَانُ يُخَوِّفُ أَوْلِيَاءَهُ»(آل‌عمران، ۱۷۵) ایجاد این نوع ترس، از مهم‌ترین راهبردهای شیطان بوده و هست. البته این راهبرد شیطانی در دل مؤمنان اثر ندارد؛ شیطان فقط می‌تواند چنین ترسی را در دل دوستان خود ایجاد کند و نه مؤمنان: «يُخَوِّفُ أَوْلِيَاءَهُ». 2️⃣«ترس نیروبخش»، «حرکت‌‌زا» و «عزت‌آفرین»؛ این همان ترسی است که مؤمنان دارند؛ ترس از کوتاهی در انجام تکلیف؛ ترس از تعلل در دفاع از دین؛ ترس از تزلزل در برابر دشمنان خدا: این همان ترس ممدوحی است که خدای متعال از مؤمنان می‌خواهد چنین ترسی را در دل خود افزون کنند: «فَلَا تَخَافُوهُمْ وَخَافُونِ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ» (آل‌عمران، ۱۷۵). #ترس #مقاومت #قرآن 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964 🌹

🖊احمدحسین شریفی از جمله منابع مهم برای شناخت روحیه یاران ابی عبدالله الحسین علیه‌السلام، رجزهایی است که به هنگام ورود به میدان و کارزار با دشمنان می‌خوانند. نکته مشترک اکثر رجزهای یاران ابی‌عبدالله، نهراسیدن از مرگ و کشته شدن بود. آنان نه تنها ترسی از دشمنان نداشتند، که هیچ هراسی از مرگ هم نداشتند؛ حتی مرگ با فجیع‌ترین صورت! حضرت ابوالفضل العباس، علمدار کربلا، به هنگام ورود به میدان اینگونه رجز خواند: لا أرهب الموت إذا الموت رقا حتى أواري في المصاليت لقي نفسي لنفس المصطفى الطهر وقا إني أنا العباس أغدو بالسقا ولا أخاف الشر يوم الملتقى (بحار، ج۴۵، ص۴۰) من از مرگ نمی‌هراسم؛ وقتی مرگ نردبان ترقی است؛ تا اینکه پیکر من نیز در میان شمشیرهای آهیخته پنهان شود؛ جانم فدای جان پاک مصطفی است؛ من عباسم، سقای تشنگان؛ در هنگام مصاف با دشمنان از مرگ هراسی ندارم. #حضرت_عباس #ترس @Ahmadhoseinsharifi 🌹