eitaa logo
احمدحسین شریفی
6.2هزار دنبال‌کننده
365 عکس
380 ویدیو
26 فایل
حاوی سخنرانیها و نوشته ها و معرفی آثار و فعالیتهای استاد شریفی. عضو هیئت علمی و استاد تمام فلسفه موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، مدرس سطوح عالی حوزه علمیه قم ادمین کانال: @Mahdiadmin2
مشاهده در ایتا
دانلود
🟢هدیه‌ای قرآنی 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔹قرآن کریم در آیه ۶۲ سوره توبه در بیان ویژگی‌های افراد دورو، فریب‌کار و منافق می‌فرماید: يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَكُمْ لِيُرْضُوكُمْ وَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَحَقُّ أَنْ يُرْضُوهُ إِنْ كانُوا مُؤْمِنين‏؛ (منافقان) به هدف خشنود کردن شما مؤمنان، به نام خدا سوگند می‌خورند؛ در صورتی که اگر ایمان داشتند سزاوارتر این بود که خدا و رسول را از خود خشنود کنند.» 🔸دو درس اجتماعی بزرگ این آیه برای مؤمنان این است که: اولاً، فریب مقدس‌بازی‌ها و مقدس‌مآبی‌ها را نباید خورد؛ چرا که مقدسات غالباً دستاویز افراد نامقدس زیرک و حیله‌گر قرار می‌گیرند. ثانیاً، ملاک همدلی و همراهی اجتماعی با دیگران، باید پیروی آنان از دستورات خدای متعال و پیامبر اکرم(ص) باشد و نه «اطاعت‌نمایی» فریبکارانه آنان. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
اقبال‌شناسی۱۹ (قرآن، روح تمدن اسلامی).mp3
11.81M
🎤احمدحسین شریفی 🟢درس‌های اقبال‌شناسی 🔸جلسه نوزدهم: «قرآن، روح تمدن اسلامی» @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🟡در محضر قرآن ◻️«ترس ذلت‌آور» و «ترس عزت‌بخش» 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ♦️از نگاه قرآن کریم، دو نوع ترس داریم: 1️⃣«ترس نیروکش»، «عقب‌ران» و «ذلت‌آور»؛ این همان ترسی است که شیاطین به دوستان و مریدان خود القاء می‌کنند؛ آن را از مقاومت می‌ترسانند؛ هراس از اقدام شجاعانه و غیورانه دربرابر طواغیت را در دل آنان می‌افکنند؛ و در عوض، آنان را به تسلیم شدن و بالا بردن پرچم‌های سفید دربرابر دشمنان دین تشویق می‌کنند! «إِنَّمَا ذَٰلِكُمُ الشَّيْطَانُ يُخَوِّفُ أَوْلِيَاءَهُ»(آل‌عمران، ۱۷۵) ایجاد این نوع ترس، از مهم‌ترین راهبردهای شیطان بوده و هست. البته این راهبرد شیطانی در دل مؤمنان اثر ندارد؛ شیطان فقط می‌تواند چنین ترسی را در دل دوستان خود ایجاد کند و نه مؤمنان: «يُخَوِّفُ أَوْلِيَاءَهُ». 2️⃣«ترس نیروبخش»، «حرکت‌‌زا» و «عزت‌آفرین»؛ این همان ترسی است که مؤمنان دارند؛ ترس از کوتاهی در انجام تکلیف؛ ترس از تعلل در دفاع از دین؛ ترس از تزلزل در برابر دشمنان خدا: این همان ترس ممدوحی است که خدای متعال از مؤمنان می‌خواهد چنین ترسی را در دل خود افزون کنند: «فَلَا تَخَافُوهُمْ وَخَافُونِ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ» (آل‌عمران، ۱۷۵). 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964 🌹
🟡در محضر قرآن: ◻️دستبرد در آرمان‌؛ راهبرد شیطان 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ شرط یا پیش‌نیاز حتمی فردسازی، جامعه‌پردازی و تمدن‌سازی داشتن آرمانی متعالی و سامان‌دهی همه ابعاد زیست فردی و اجتماعی در جهت آن آرمان متعالی است. به تعبیر رهبر معظم انقلاب، آرمان، به مثابه خطی روشن و افقی واضح است که می‌تواند جهت زندگی فرد و جامعه را مشخص کند. علیه السلام در حدیثی می‌فرماید: «الشِّیعَةُ تُرَبَّی بِالأَمَانیّ؛ شیعه به وسیله آرمان‌ها و آرزوها (آرزوی‌های واقع‌بینانه و درست) رشد و پرورش می‌یابد». به دلیل اهمیت و نقش جدی آرمان‌ها در حرکت فردی و اجتماعی است که یکی از راهبردهای دائمی و شگردهای مستمر شیطان در مواجهه با دعوت پیامبران، ایجاد انحراف در مسیر دعوت آنان، از راه مقابله با آرمان‌های پیامبران بوده است: «وَ ما أَرسَلنا مِن قَبلِکَ مِن رَسُولٍ وَ لا نَبِیٍّ إِلاَّ إِذا تَمَنَّی أَلقَی الشَّیطانُ فی‏ أُمنِیَّتِهِ فَیَنسَخُ اللَّهُ ما یُلقِی الشَّیطانُ ثُمَّ یُحکِمُ اللَّهُ آیاتِهِ وَ اللَّهُ عَلیمٌ حَکیمٌ؛(حج، ۵۲) هيچ رسول و پيامبرى را پيش از تو نفرستاديم مگر اينكه هرگاه آرزو می‌کرد و طرحی برای پيشبرد اهداف الهىِ خود می‌ریخت، شيطان در آن دسیسه می‌کرد و با آن مقابله می‌نمود؛ امّا خداوند القائات شيطان را از ميان مى‌برد، سپس آيات خود را استحكام مى‌بخشد؛ و خداوند دانا و حكيم است. این آیه شریفه، بیانگر اصلی‌ترین دکترین شیطان در مواجهه با جبهه حق، و البته بیانگر سنت الهی خنثی‌سازی برنامه‌های شیاطین است. الان هم همینگونه است. از مهم‌ترین راهبردهای جنگ نرم دشمنان علیه انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی، ایجاد تحریف در آرمان‌های انقلاب یا القای ناامیدی نسبت به وصول به آنها یا توهمی و تخیلی خواندن آنها و ... است. مع الاسف، چنان شکافی میان آرمان‌های خمینی‌ کبیر و عده‌ای از مدعیان انقلابی‌گری ایجاد شده است که به تعبیر یکی از نویسندگان عزیز «اگر برخی عبارت‌های امام خمینی را بخوانیم اما نگوییم که از ایشان است، مخاطبی که حتی ممکن است انقلابی نیز باشد، قادر نیست آنها را بپذیرد.» و همه اینها نیز البته با نام عقلانیت سیاسی و عقلانیت اجتماعی انجام می‌گیرد! 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964 🌹
🟡«امام زمان» و «بازگشت به قرآن» 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ از مهم‌ترین اقدامات عجل‌ الله تعالی فرجه در حوزه شکل‌دهی به مبانی معرفتی جامعه مهدوی، محوریت دادن به است. آن حضرت، قرآن را به عنوان «مقیاس صحت» و «سنجش درستی» هر رأی و نظری می‌داند: به تعبير علیه السلام: وَ يَعْطِفُ الرَّأْيَ عَلَى الْقُرْآنِ إذَا عَطَفُوا الْقُرْآنَ عَلَى الرَّأْي؛ در حالى كه به نام تفسير، نظريّه‌هاى گوناگون خود را بر قرآن تحميل می‌كنند؛ او نظريّه‌ها و انديشه‌ها را تابع قرآن می‌سازد. 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964 🌹
🟢پژوهش‌‌های قرآنی: بنیادی یا کاربردی؟ 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ علامه مصباح(ره) معتقد بود هر چند پژوهش‌های کاربردی، چشمگیرتر و ملموس‌تر و مطلوب‌ترند؛ اما اگر مبتنی بر پژوهش‌های بنیادی نباشند، به مثابه درختی‌ بی‌ریشه می‌مانند که همواره در معرض آسیب است و با اندک آفتی از بین می‌رود. بنابراین، ضمن توجه همزمان به تحقیقات کاربردی و بنیادی و حتی ضمن «اولویت دادن به تحقیقات کاربردی» نباید از «اهمیت تحقیقات بنیادی» غفلت ورزید یا آنها را کمرنگ کرد. به عنوان مثال، در «مطالعات قرآنی» ضمن آنکه باید به معارف اخلاقی، اقتصادی، اجتماعی، مدیریتی و سیاسی قرآن توجه کرد، لازم است همواره به پژوهش‌های بنیادی ناظر به خود قرآن هم توجهی ویژه داشت. مسائلی همچون 1.«تفسیر صحیح قرآن چگونه است؟»، 2.«راه صحیح تفسیر چیست؟»، 3.«آیا یک آیه می‌تواند چند جور تفسیر داشته باشد یا اینکه تفسیر صحیح یکی است؟»، 4.«اگر متعدد است ممکن است چند معنا در عرض هم باشد یا در طول هم؟»، 5.«چه راه متقن و قابل‌اعتمادی برای کشف مفاهیم قرآنی و احتراز از سلیقه‌های شخصی و جوّ‌زدگی‌های اجتماعی‌ای که برای اشخاصی پیدا می‌شود و باعث انحراف در فهم قرآن و تفسیر قرآن می‌شود وجود دارد؟» @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🔹مهجوریت قرآن در حوزه‌های علمیه از نگاه شهید مطهری ✍️احمدحسین شریفی 🔸شهید مطهری(ره) در نقد نظام آموزشی و اولویت‌های آموزشی حوزه‌های علمیه می‌گوید: «عجيب است كه در حساس‏ترين نقاط دينى ما اگر كسى عمر خود را صرف قرآن بكند، به هزار سختى و مشكل دچار مى‏‌شود؛ از نان، از زندگى، از شخصيت، از احترام، از همه چيز مى‌افتد. و اما اگر عمر خود را صرف كتاب‌هايى از قبيل‏ كفايه‏ بكند صاحب همه چيز مى‏‌شود! در نتيجه هزارها نفر پيدا مى‏‌شوند كه‏ كفايه‏ را چهارلا بلدند؛ يعنى خودش را بلدند، ردّ كفايه‏ را هم بلدند، ردّ ردّ او را هم بلدند، ردّ ردّ ردّ او را هم بلدند، اما دو نفر پيدا نمى‏شود كه قرآن را به درستى بداند! ... اگر نسل كهن از قرآن منحرف نشده بود قطعاً نسل جديد منحرف نمى‏‌شد. هم نسل قديم و هم نسل جديد به قرآن جفا كردند و مى‏كنند. اول نسل قديم جفا كرد كه حالا نسل جديد جفا مى‏كند.» (مجموعه‏ آثار؛ (ده گفتار)، ج‏24، ص534.) 🔻 البته به برکت انقلاب اسلامی و به برکت مجاهدت‌های و شاگردانش و در همچنین به برکت روشنگری‌ها و نقدهای امثال شهید مطهری در حال حاضر (سال ۱۴۰۳) فقط در حوزه علمیه قم ۲۶۶ درس تفسیر در سطوح عالی حوزه علمیه ارائه می‌شود. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🟡نقد علامه طباطبائی به برنامه درسی حوزه‌های علمیه 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔹چند دهه است که بسیاری از عالمان و بزرگان حوزه‌های علمیه هر کدام از منظری، نقدهایی را نسبت به نظام درسی حوزه‌های علمیه مطرح کرده‌اند. شهید مطهری، علامه طباطبائی، امام خمینی(ره) و بیشتر و مفصل‌تر و دقیق‌تر از همه رهبر حکیم و فرزانه انقلاب اسلامی، علامه مصباح، آیت‌الله جوادی آملی و .... 🔸به عنوان نمونه، سخنی از علامه طباطبائی را به مناسبت ایام رحلت‌شان نقل می‌کنم: علامه طباطبایی در تفسیر المیزان به مناسبتی، نقدی جدی بر نظام آموزشی حوزه‌های علمیه شیعه و سنی وارد می‌کند، ضعفی که هر چند در چهار دهه پس از رحلت به برکت انقلاب اسلامی و به برکت روشنگری‌های خود علامه و شاگردان او، تا قدری کمتر شده است، اما هنوز هم از مهم‌ترین ضعف‌های نظام آموزشی حوزه‌های علمیه است: «أنك إن تبصرت في أمر هذه العلوم وجدت أنها نظمت تنظيما لا حاجة لها إلى القرآن أصلا حتى أنه يمكن لمتعلم أن يتعلمها جميعا: الصرف و النحو و البيان و اللغة و الحديث و الرجال و الدراية و الفقه و الأصول فيأتي آخرها، ثم يتضلع بها ثم يجتهد و يتمهر فيها و هو لم يقرأ القرآن، و لم يمس مصحفا قط. (المیزان، ج 5، ص 276) اگر دربارۀ این علوم (علوم حوزوی) دقت کنی، می‌بینی طورى تنظیم شده‌اند که گویا هیچ نیازی به قرآن ندارند؛ تا جایی که یک طلبه می‌تواند همه علومی مثل صرف و نحو و بیان و لغت و حدیث و رجال و درایه و فقه و اصول را فراگیرد، و متخصص و متضلع و مجهد و ماهر در آنها شود، در حالی که حتی قرآن را نخوانده باشد! و بلکه قرآنی را به دست نگرفته باشد.» ♦️البته انصاف آن است که این نقدها نیز موجب تغییراتی بنیادین و جدی در برنامه درسی حوزه‌های علمیه (به ویژه در یک دهه اخیر) شده است. اما به نظر می‌رسد هنوز هم جا برای ایجاد تغییرات کلیدی در برنامه درسی حوزه‌های علمیه وجود دارد و اساساً‌ نظام آموزشی حوزه‌های علمیه باید به گونه‌ای باشد که نه منفعلانه بلکه فعالانه به استقبال تحول و تغییر برود و ساختار آن به گونه‌ای طراحی شود که خود پیشرو و پیشگام تغییر و تحول باشد. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
◻️«بازی»، «تربیت» و «فرهنگ» 🔸بحثی درباره اهمیت توصیه رهبر فرزانه انقلاب به طراحی و تولید بازی‌های رایانه‌ای برای انتقال پیام‌های انقلابی و اسلامی 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ گرچه راه تربیت و اصلاح نفس هیچ‌گاه بسته نیست؛ اما هرقدر سن انسان افزایش می‌‌یابد، تغییر اخلاق و رفتار دشوارتر می‌‌شود. اما چه ویژگی یا ویژگی‌هایی در دوران کودکی و نوجوانی و جوانی وجود دارد که تربیت و ادب‌آموزی در این سنین را راحت‌تر و مهم‌تر و ماندگارتر می‌کند؟ به نظر می‌‌رسد شدت اثرپذیری انسان از مشاهدات و محسوسات و تجربیات حسی در این سنین از هر زمان دیگری بیشتر باشد. در کنار تجربیات علمی، شاید بتوان در این باره به برخی از آیات شریف نیز استناد کرد. خدای متعال مي‌فرمايد: «وَ اللَّهُ أَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهاتِكُمْ لا تَعْلَمُونَ شَيْئاً وَ جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ الْأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ؛ و خدا شما را از شكم مادرانتان بيرون آورد، در حالى كه چيزى نمى‏دانستيد و به شما گوش و ديدگان و دل‌ها داد شايد سپاس گزاريد». کودک وقتی به دنیا می‌‌آید همچون لوح نانوشته‌ای است که هر چیزی را می‌‌توان در آن نگاشت یا همچون مومی است که به هر شکل و قالبی در می‌‌آید. خالق هستی گوش را ابزار شنيدن، چشم را برای ديدن و قلب را براي درک احساسات و عواطف قرار داده است. از طريق بينايي، شنوايي و گرايش‌هاي اوست که شخصيتش شکل مي‌گيرد. بنابراین اگر در کودکي و نوجوانی و نهایتاً جوانی، به درستی تربیت شد، در آينده هم خود سعادتمند خواهد شد و هم در خدمت سعادت و تعالی جامعه خواهد بود. مي‌گويد: پیشه اول کجا از دل رود مهر اول کی ز دل بیرون رود در سفر گر روم بینی یا خُتَن از دل تو کی رود حب الوطن شاید بتوان این جمله در نامه مشهور و نورانی به علیهما السلام را مؤیدی برای برداشت فوق‌الذکر از آیه قرآن نیز دانست: «وَ إِنَّمَا قَلْبُ الْحَدَثِ كَالْأَرْضِ الْخَالِيَةِ مَا أُلْقِيَ فِيهَا مِنْ شَيْ‏ءٍ قَبِلَتْه‏؛ به درستى كه دل نوجوان مانند زمين خالى است كه هرگاه چیزی در آن انداخته شود قبول می‌‌کند.» این آمادگی برای پذیرش از دو جهت است؛ هم از جهت علمي و هم عملي. زيرا از جهت علمي افکار پراکنده و متناقض ذهن او را به خود مشغول نکرده‌اند و از جهت عملي نيز هنوز دل او در اثر گناه، قساوت و سختي پيدا نکرده است. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
◻️در محضر قرآن 🔸وظیفه مؤمنان به هنگام پیروزی و شکست 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔹امام خامنه‌ای: «در پیشرفت‌ها و موفقیت‌ها، «غرور» سم است. در ناکامی‌ها و مشکلات، «انفعال» زهر است.» (۲۱/ ۹/ ۱۴۰۳) 🔸پیام اصلی سوره نصر این است که به هنگام پیروزی‌ها و فتوحات بزرگ (اِذا جاءَ نَصرُ اللهِ وَ الفَتحُ وَ رَاَیتَ النّاسَ یَدخُلونَ فی دینِ اللهِ اَفواجًا)، دو کار باید انجام گیرد: نخست، شکرگزاری به درگاه الهی؛ فَسَبِّح بِحَمدِ رَبِّک. اصولاً بر اساس منطق اهل ایمان و منطق تفکر توحیدی هر گونه پیروزی و نصرتی از خدای متعال و نتیجه عنایت و خواست اوست: وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (آل‌عمران، ۱۲۸) و دوم: استغفار و طلب بخشش برای کوتاهی‌ها و ضعف‌ها و سستی‌های احتمالی: وَاستَغفِره 🔻براساس منطق قرآن کریم: وَمَا أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ (شوری، ۳۰) بنابراین بعد از هر ناکامی یا شکستی باید با دقت، جوانب کار را سنجید و نقاط ضربه‌خور را فهمید و رخنه‌ها را بست و خود را برای حرکتی کامل‌تر و جدی‌تر آماده کرد. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
◻️اعجاز سکوت 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در بسیاری از موارد سکوت، بهترین واکنش دربرابر افراد تندخو، بداخلاق، خشن، بی‌منطق و بی‌ادب است! 🔻قرآن می‌فرماید یکی از ویژگی‌های مهم «عباد الرحمن» این است که: إِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا (فرقان، ۶۳) و هنگامی که جاهلان آنها را مخاطب سازند (و سخنان نابخردانه گویند)، به آنها سلام می‌گویند (و با بی‌اعتنایی و بزرگواری می‌گذرند) 🔸 در گلستان(باب چهارم، در فواید خاموشی) می‌گوید: «جالینوس ابلهی را دید؛ دست در گریبان دانشمندی زده و بی‌حرمتی همی‌ کرد. گفت: اگر این [دانشمند] نادان نبودی، کارِ وی با نادانان بدینجا نرسیدی. یکی را زشت‌خویی داد دشنام تحمّل کرد و گفت: ای خوب فرجام بتر زآنم که خواهی گفتن، آنی که دانم، عیب من چون من ندانی» @Ahmadhoseinsharifi 🌹
◻️«یا سخن دانسته گو ای مرد عاقل یا خموش» 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از شرایط داشتن یک زندگی درست آن است که فقط در مورد مسائلی سخن بگوییم که از آنها «آگاهی» داریم. آن هم «آگاهی کافی و مطمئن»؛ و هرگز درباره اشخاص، افعال، تصمیمات یا مسائلی که از آنها آگاهی درستی نداریم، داوری نکنیم. به ما دستور می‌دهد که هرگز با اطلاعات و داده‌های ناقص یا بر اساس سوء‌ظن، به داوری دیگران نپردازیم؛ حتی اگر بالمآل معلوم شود که داوری ما بر اساس داده‌های نامطمئن، درست از آب درآمده باشد. وَ لا تَقْفُ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ كُلُّ أُولئِكَ كانَ عَنْهُ مَسْؤُلا (اسراء، ۳۶) از آنچه به آن آگاهی نداری، پیروی مکن، چرا که گوش و چشم و دل، همه مسؤولند. رهبر فرزانه انقلاب ذیل همین آیه می‌فرماید: «اگر چنانچه ما چیزی را به کسی نسبت بدهیم که در او نیست، خب این می‌شود تهمت. اگر چنانچه چیزی را بگوئیم که به آن علم نداریم؛ مثلاً یک شایعه است - یک نفری یک حرفی را از قول یکی نقل می‌کند، ما هم همان را دوباره تکرار می‌کنیم - خب، این کمک کردن به شایعه است، این شایعه‌پردازی است؛ قول به غیر علم است. قول به غیر علم، خود قولش هم اشکال دارد، عمل کردن به آن امر غیرمعلوم و بدون علم هم اشکال دارد؛ «وَ لا تَقْفُ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ». «لا تَقْفُ»، یعنی چیزی را که علم به آن نداری، دنبال نکن، دنبال نرو. دنبال کردن، هم در زمینه‌ی عمل هست، هم در زمینه‌ی گفتار هست.(۱۶ مرداد، ۱۳۹۱) از نظر فقهی هم کسانی که قول غیرعلم می‌گویند یا شایعه‌سازی می‌کنند و یا با پخش شایعه‌ها به شایعه‌سازان کمک می‌کنند، از عدالت ساقط‌اند؛ نه شهادت آنان پذیرفته است و نه می‌توان نماز را به امامت آنان اقامه کرد. علیه السلام می‌فرماید: لَيْسَ مِنَ الْعَدْلِ الْقَضَاءُ عَلَى الثِّقَةِ بِالظَّن؛ داوری، با تکیه بر گمان، عادلانه نیست. @Ahmadhoseinsharifi 🌹