🔸ببینید چه دریایی از «معرفت» و «معنویت» و «حماسه» در اشعار این پهلوان خردسال وجود دارد. 🔻ای کاش ارزش‌های حاکم بر «ورزش زورخانه» به دیگر ورزش‌ها نیز سرایت می‌کرد. 🔻ای کاش، مدیران ورزشی ما، نقش «فرهنگ‌سازی» و «سبک‌سازی» ورزش را می‌فهمیدند! #ورزش 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹

🟢فوتبال، فرهنگ و روشنفکرنمایان! 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ تحلیل‌گران روشنفکرنما و مدعیان آگاهی از فرهنگ عمومی و دینی ایرانیان هر حادثه‌ای را که کمترین ضدیتی با ارزش‌های ایرانی اسلامی ما داشته باشد، با انواع و اصناف تحلیل‌های «سطل ‌ماستی» مورد بحث قرار می‌دهند! کافی است کوچکترین ناهنجاری اخلاقی یا خلاف شرعی در یک روستای دورافتاده رخ بدهد تا اینها ده‌ها نوشته کوتاه و بلند و میزگردهای تحلیلی درباره دین‌گریزی مردم و مخالفت‌شان با حکومت اسلامی و ... آن برپا سازند! البته معتقدم تحلیل‌های چنین افرادی پشیزی ارزش ندارد. تحلیل‌گران مگسی، که عاشق کثافت‌ها و پلشتی‌ها هستند، نمی‌تواند رایحه خوش واقعیت را استشمام کنند. واقعیت فرهنگ دینی و اسلامی و ملی فوتبالیست‌های ایرانی را می‌توانستیم به وضوح در بازی مقابل ژاپن مشاهده کنیم. این فرهنگ‌دانان و روشنفکرنمایان از دیشب که تیم ملی فوتبال ایران در یک بازی شجاعانه و با یک انسجام کم‌نظیر و یک مدیریت تمام ایرانی و باورمندانه، توانست تیم قدرتمند ژاپن را با همه مهره‌ها و سرمایه‌گذاری‌های دو دهه اخیرش شکست دهد، هیچ تحلیلی در این موضوع ارائه نداده‌اند. [برخلاف سال قبل که شاهد برخی از رفتارهای هیجانی و احساسی ناصواب از سوی تعدادی از فوتبالیست‌ها بودیم؛ که اینان هفته‌ها و ماه‌ها مشغول تحلیل‌های جامعه‌شناختی و روان‌شناختی و دین‌شناختی و ... بودند! البته از همان جنس تحلیل‌های سطل‌ماستی و آب‌دوغ خیاری و ...!] توسل محبی به حضرت ابوالفضل عباس (او نوشت تا زنده است نوکری حضرت عباس را، به دلیل امداد آشکارش نسبت به او، خواهد کرد) و استمداد پورعلی‌گنجی از امام رضا علیه السلام برای گل شدن پنالتی جهانبخش؛ اطمینان یکی دیگر از بازیکنان از گل شدن پنالتی جهانبخش به این دلیل که «مادر»ش در ورزشگاه بود و «دعای مادر» در حق فرزند مستجاب می‌شود. سجده شکر جهانبخش بعد از به ثمررساندن گل پیروزی. باور به عنایت و تقدیر الهی در سخنان مهدی طارمی: مهدی طارمی می‌گوید دست خدا را در اخراج خودم در بازی سوریه دیدم و مصلحت این اخراج را در بازی ایران با ژاپن مشاهده کردم و «به بازیکنان گفتم شاید با حضور من نتوانید ژاپن را ببرید و مدل بازی من مقابل ژاپن کارایی نداشته باشد» و ده‌ها سخن و عمل دینی و مذهبی دیگر از سوی بازیکنان و کادر تیم ملی و حتی تماشاچیان این بازی. آیا اینها جای تحلیل ندارد؟! آیا نفوذ دین و دینداری تا اعماق وجود بازیکنان فوتبال جای تحلیل ندارد؟! آیا چنین جوانان و نوجوانانی را می‌توان دین‌گریز و دین‌ستیز دانست؟! [البته این به معنای توجیه خطاهای آنها نیست] 🔻توجه: مسأله من برد تیم ملی مقابل ژاپن نیست. اساساً در این نوع مسابقات، بازی آنقدر باید ادامه پیدا کند که بالاخره یک تیم برنده شود و یک تیم بازنده. آنچه که مهم است نمایش فرهنگ دینی و مذهبی ملت ایران و نمایان کردن فضایل اخلاقی و انسانی ایرانیان توسط فوتبالیست‌های جوان بود. این مسابقه نمایشی تمام‌عیار از فرهنگ ملی و مذهبی و اخلاقی ما و آیینه‌ای از فضایل اخلاقی ملت ایران بود. آنچه که هستیم و آنچه که دنیا باید از ایران و ایرانی بداند و ببیند، نمایش داده شد. نمونه‌ای از شعار «ما می‌توانیم» به وقوع پیوست. غیرت و عزت و شجاعت ایرانی، قبل از بازی و حین بازی کاملاً‌ نمایان بود. حتی اگر نتیجه را می‌باختیم بازهم برنده بودیم. ادب اخلاقی سرمربی تیم، در پاسخ به پرسش‌های خبرنگاران، به ویژه در پاسخ به خبرنگار ژاپنی، الگویی از اخلاق پهلوانی ایرانیان بود. #ورزش #روشنفکری 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹

مماشات مسؤولان با چنین افراد وقیحی بدون تردید موجب تکثیر وقاحت، بی‌غیرتی و بی‌عفتی خواهد شد. امیدوارم کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال برخوردی عبرت‌آموز و فراموش نشدنی با این فرد وقیح داشته باشد. اینجا ایران اسلامی و محصول خون پاک‌ترین جوانان غیرتمند تاریخ است. #ورزش #حجاب @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🟢برترین کیفیت/ غیرت ایرانی اگر صدهزارند و ما صدسوار فزونی لشکر نیاید به کار 🔸جمهوری اسلامی ایران به طور میانگین با کسب ۰.۲۹ مدال به ازای هر ورزشکار، بیشترین تعداد مدال به ازای هر ورزشکار را در المپیک ۲۰۲۴ پاریس کسب کرده است؛ یعنی بالاتر از چنین و کره جنوبی با ۰.۲۳ و ایالات متحده آمریکا با ۰.۲۱ مدال به ازای هر ورزشکار قرار گرفته است. ♦️این آمار نشان می‌دهد اولاً، مربیان و کادر مدیریتی انتخاب ورزشکاران المپیک بهترین عملکرد را در میان همه مربیان و کادر مدیریتی دنیا داشته‌اند؛ و ثانیاً، معلوم می‌شود در هر میدانی که فرزندان جمهوری اسلامی ایران وارد شوند، نسبت به سایر کشورهای دنیا، کارآمدترین و بهترین‌اند. #ورزش #کارآمدی @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🟢از «فرهنگ قدردانی» تا «فرهنگ پرورش طلبکاران همیشگی» 🖊احمدحسین شریفی 🔸یکی از فرهنگ‌های نادرست و هزینه‌زا در کشور ما این است که بسیاری از افراد در ازای انجام وظایف طبیعی خود، توقع پاداش دارند. این فرهنگ غلط هزینه‌های فراوانی را برای کشور ما ایجاد کرده است. قدردانی و تشکر از خدمت‌گزاران ملازم آن نیست که به پاس خدمتی که وظیفه او بوده است، او را در صدر بنشانیم یا جوایز اجتماعی و فرهنگی و مادی بی‌شمار به او عطا کنیم. به عنوان مثال اعلام می‌کنیم که فلان افراد را بدون نوبت و بدون بررسی صلاحیت‌ها و استعدادها در دوایر دولتی استخدام می‌کنیم! (بخوانید خبر رئیس امور استخدامی را درباره استخدام دولتی مدال آوران👇👇 https://www.mehrnews.com/news/6195902 🔹در خبرها آمد که ژو یاکین، ژیمناست چینی، که چند روز قبل در المپیک ۲۰۲۴ پاریس مدال نقره جهان را برای کشورش کسب کرده بود، بلافاصله بعد از پایان مسابقات به کشورش برگشت و مشغول همان شغل پیشین خود یعنی خدمتکاری در رستوران شد. به همین سادگی! (https://www.tabnak.ir/fa/news/1253715 ) 🔸این دختر ۱۸ ساله چینی گفته است «من از هیچ کس هیچ انتظاری ندارم»، «به کار کردن افتخار می‌کنم» و «می‌خواهم روی پای خودم باشم». این سخنان و چنان رفتاری نشان می‌دهد که این دختر جوان در کنار تمرین‌های جسمی، تربیت مناسب روحی و ذهنی و بینشی و نگرشی هم داشته است. ♦️به هر حال، می‌توان بزرگ‌ترین افتخارات سیاسی، مدیریتی، علمی، اقتصادی و فرهنگی را برای کشور خود کسب کرد، بدون آنکه طلبکار زمین و زمان شد. مهم آن است که در کنار پیشرفت‌های مادی و جسمی، پیشرفت روحی و معنوی و تربیت اخلاقی هم ایجاد شده باشد. و الا نتیجه آن پیشرفت‌های مادی، چیزی جز پس‌رفت‌های اخلاقی و معنوی و فرهنگی نخواهد بود. #فرهنگ #اخلاق #ورزش @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🟡الهیات ورزش ◻️چند پرسش پژوهشی، به مناسبت هفته تربیت بدنی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ مسأله ورزش، به ویژه ورزش قهرمانی، از مسائل چند وجهی و چند بعدی است. مسائل بسیار متنوع اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، امنیتی، جسمی، روحی، اخلاقی و دینی دارد. مع الاسف محققان و پژوهشگران ما نیز کمتر به این مهم پرداخته‌اند. علیرغم آنکه وزارت‌خانه‌ای برای این منظور با عنوان «وزارت ورزش و جوانان» تشکیل شده است و ساختاری عریض و طویل نیز برای آن شکل گرفته است، سوگمندانه باید گفت در عرصه اخلاق و فرهنگ ورزش کاملاً منفعلانه عمل می‌کنیم. در این زمینه سخن برای گفتن و مسأله برای طرح کردن فراوان است. در این مختصر چند پرسش پژوهشی را برای علاقمندان به پژوهش‌های کاربردی و پژوهش در عرصه نیازمندی‌های کشور، مطرح می‌کنم. امیدوارم مفید و مؤثر واقع شود: یک. رابطة ميان نظريات اخلاق هنجاري و اخلاق ورزش چگونه است؟ فی المثل، «غايت‌گرايی» چه مدلي از اخلاق ورزش را پديد می‌آورد؟ «وظيفه‌گرايی» چه نوع مدلی از اخلاق ورزش را شکل می‌دهد؟ و «فضیلت‌گرایی» چطور؟ دو. اصول اخلاقی حاکم بر ورزش و ورزشکاران را از کجا بايد به دست آورد؟ سه. آيا موازين اخلاقی در ورزش‌های قهرمانی با ورزش‌های غيرقهرمانی متفاوت است؟ مثلاً آيا می‌توان خطای عمد را در ورزش قهرمانی موجه دانست؟ چهار. حدود و ثغور «جوانمردی در ورزش» تا کجا است؟ زمانی که بازيکن تيم مقابل يا ورزشکار مقابل ما دچار مشکل جسمی می‌شود وظيفه‌ی اخلاقی ما چيست؟ آيا در همه‌ی شرايط بايد بازی را متوقف کنيم؟ پنج. جايگاه «خشونت در ورزش» تا کجا است؟ اگر در جايی بکارگيری خشونتی جزئی موجب پيروزی تيم ما و در نتيجه شادی يک ملت شود، آيا کاری غيراخلاقی صورت گرفته است؟ شش. جايگاه «مکر و حيله‌گری و فريب‌کاری در ورزش» تا کجا است؟ آيا ورزش نيز همچون جنگ است که فريب‌کاری در آن موجه است؟ آيا می‌توان گفت که مکر و حيله‌گری در ذات برخی از ورزش‌های قهرمانی نهفته است و اگر کسی مکار و حيله‌گر نباشد هرگز نمی‌تواند ورزشکاری حرفه‌ای شود؟ يا آنکه مکاری و فريب‌کاری جزء تدبير تلقی می‌شود؟ هفت. در صورت انجام خطايی بر روی حريف که منجر به نقص عضو او يا معيوب شدن عضوی از اعضای بدن او شود، وظيفه‌ی اخلاقی چيست؟ هشت. آيا می‌توان با ورزشکار به عنوان يک کالا معامله کرد و او را مورد خريد و فروش قرار داد؟ نه. آيا ورزش‌کاران می‌توانند خود را به عنوان برچسب يا مارکی‌ برای فروش در معرض کارخانه‌داران و توليد کنندگان قرار دهند؟ به عنوان مثال، به عنوان برچسب فروش نوعی‌ مواد روان‌گردان يا نيروزا يا مواد مخدر؟ ده. آيا يک ورزشکار بايد کاملاً تسليم باشگاه ورزشی خود باشد؟ روابط ميان ورزشکاران و صاحبان باشگاه و مديران فنی و مربيان به چه صورت بايد باشد؟ یازده. ارتباط ورزشکار با داور يا کميته‌ی داوران به چه صورت بايد باشد؟ دوازده. وظايف اخلاقی هواداران و تماشاچيان، به هنگام برد یا باخت تیم یا ورزشکار محبوبشان چيست و چگونه باید باشد؟ #ورزش #پژوهش 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964 🌹

🟡الهیات ورزش (۲) ◻️رابطه‌ی جهان‌بينی و ايدئولوژی با ورزش؟ 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ می‌دانم که در میان هیجانات ورزشی و نیازمندی‌های سخت‌افزاری برای توسعه ورزش‌های قهرمانی و همگانی و ده‌ها مسأله مربوط به مدیریت امور روزمره ورزش، کمتر کسی حوصله و البته توان تأمل بر روی مبانی انسان‌شناختی و الهیاتی ورزش را دارد، و حتی بسیاری از مدیران ورزشی کشور اساساً توانایی فهم چنین مسائلی را ندارند! اما از جامعه علمی و نخبگانی کشور انتظار می‌رود که نسبت به بنیان‌های الهیاتی ورزش بی‌تفاوت نباشند. به همین دلیل، به مناسبت هفته تربیت بدنی وظیفه خود دانستم که برخی از پرسش‌های الهیاتی ناظر به ورزش را با خوانندگان در میان بگذارم به این امید که کس یا کسان دغدغه‌مندی پیدا شوند و چنین موضوعاتی را به تحقیق بگیرند. در ادامه پرسش‌هایی که قبلا مطرح کردم (👈https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi/2987 )، برخی دیگر از پرسش‌های پژوهشی را به اشتراک می‌گذارم. ✔️آيا ميان نوع جهان‌بينی و نظام ارزشی حاکم بر يک جامعه و ورزش‌هايی که در آن جريان دارد، ارتباطی برقرار است؟ ✔️آيا میان ورزش‌هايی مثل ورزش‌های زورخانه‌ای در ايران، که روح حاکم بر آنها روح جوانمردی و ولايت و امامت و محبت اهل بيت علیهم السلام است با گرايش‌های دينی مردم تناسبی هست؟ ✔️آيا رواج ورزشی مثل يوگا در هند و کشورهايی که آيين‌های هندی و بودايی در آن رواج دارد با اعتقادات آنها ارتباطی دارد؟ ✔️آيا می‌توان رواج ورزش‌های رزمی در کشورهايی با آيين ‌کنفوسيوسی را معلول و محصول اين آيين دانست؟ ✔️به راستی چرا اسلام به يکسری ورزش‌های خاص، مثل شنا، اسب‌سواری و تيراندازی، تأکيد کرده است؟ آيا صرفاً ضرورت‌ها و امکانات زمان موجب چنين توصيه‌هايی بوده است يا آنکه اين نوع ورزش‌ها متناسب با جهان‌بينی و ايدئولوژی اسلام بوده‌اند؟ ✔️و .... #ورزش #پژوهش #الهیات_کاربردی 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964 🌹