eitaa logo
احمدحسین شریفی
6.1هزار دنبال‌کننده
347 عکس
360 ویدیو
24 فایل
حاوی سخنرانیها و نوشته ها و معرفی آثار و فعالیتهای استاد شریفی. عضو هیئت علمی و استاد تمام فلسفه موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، مدرس سطوح عالی حوزه علمیه قم ادمین کانال: @Mahdiadmin2
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴«قیام حسینی» در آیینه‌ «نامه‌های حسینی» ◾️قسمت اول: سرنوشت همراهی یا عدم همراهی با قیام حسینی در نامه‌ای به بنی‌هاشم 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــ یکی از ویژگی‌های حادثه عاشورا و قیام ابی‌عبدالله الحسین(ع)، «غنای منبعی» آن است. امام حسین و سایر اصحاب آن حضرت تا روز عاشورا و حضرت زینب کبری و امام سجاد علیهما السلام نیز بعد از حادثه عاشورا، از همه ظرفیت‌های موجود آن دوران برای انتقال واقع‌بینانه و درست همه ابعاد قیام حسینی به نسل‌های آینده استفاده کردند. شاید بتوان گفت از جمله‌ی اهداف امام حسین(ع) در نامه‌نگاری‌های متعددی که به افراد، قبایل و مردمان شهرهایی مثل کوفه و بصره و امثال آن داشتند، تلاش در جهت «زنده‌نگه داشتن این حرکت»، «مضبوط ماندن نقاط عطف آن»، «تبیین چرایی قیام»، «تشریح اهداف و آرمان‌های قیام» و «عمومی کردن قیام» بود. به عنوان نمونه آن حضرت به محض تصمیم برای شروع قیام در نامه‌ای بسیار مختصر اما راهبردی خطاب به بنی‌هاشم سرنوشت همراهی یا عدم همراهی با قیام را با صراحت و شفافیت کامل بیان می‌کند و می‌نویسد: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ مِنَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ إِلَى بَنِی هَاشِمٍ: أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ مَنْ لَحِقَ بِی اسْتُشْهِدَ وَ مَنْ لَمْ یَلْحَقْ بِی لَمْ یُدْرِکِ الْفَتْحَ. وَ السَّلَامُ».( احمدى ميانجى، على، مكاتيب الأئمة، ص۱۱۵) به نام خداوند بخشنده مهربان از حسین بن علی به بنی‌هاشم پس از حمد و ثنای الهی حق این است که سرنوشت همه کسانی که به من ملحق شوند،‌ شهادت در راه خدا است؛ و کسانی هم که به من نپیوندند، روی پیروزی را نخواهند دید. تمام شد.» 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔻جایگاه امام حسین علیه السلام در مقایسه با امامان مذاهب اربعه اهل سنت از نگاه دکتر محمدطاهر قادری، از رهبران بزرگ بریلویه پاکستان «همه امامان اهل سنت فدای خاک پای امام حسین علیه السلام هستند...» 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🔴«قیام حسینی» در آیینه‌ «نامه‌های حسینی» ◾️قسمت دوم: چرایی قیام در نامه‌ای به بزرگان بصره 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــ حضرت سیدالشهداء از مکه مکرمه خطاب به برخی از بزرگان و ذی‌نفوذان بصره (یعنی افرادی همچون مالك بن‌مِسْمَع بكري، اَحْنف بن‌قَيْس، مُنْذِر بن‌جارود، مَسْعُود بن‌عمرو، قَيْس بن‌هَيْثَم و عمرو بن‌عبيدالله بن‌مُعَمَّر،) درباره فلسفه قیام و نتیجه همراهی با قیام، نامه نوشتند. علیرغم آنکه هیچکدام از افراد فوق‌الذکر از شیعیان نبودند و حتی بعضاً سابقه تقابل با امیرمؤمنان علیه السلام و همراهی با دشمنان آن حضرت را هم داشتند، در عین حال امام حسین علیه السلام به منظور «اتمام حجت» و همچنین «تبیین اهداف قیام» و «پیشگیری از تلاش‌های بنی‌امیه در تحریف اهداف و مقاصد اصلی قیام» به همراه فرستادن پیک‌ها و نمایندگان مطمئنی برای تک‌تک این افراد نامه نوشتند. در نامه‌ای که برای این بزرگان نگاشتند، متذکر چند نکته شدند: بعد از حمد الهی و توجه دادن به عظمت و شأن و اهداف رسالت پیامبر اکرم(ص) به صراحت نوشتند که ما اهل بیت شایسته‌ترین افراد برای خلافت بعد از ایشان بودیم؛ اما برای جلوگیری از تفرقه امت و به منظور محافظت از اصل اسلام، دربرابر غصب خلافت، کوتاه آمده و سکوت کردیم. و در ادامه در جمله‌ای کوتاه، توصیفی عمیق و ریشه‌ای از شرایط فرهنگی و اجتماعی آن روزگار ارائه داده و می‌فرماید: «وَ أنَا أدْعُوکُم الي کِتابِ الله وَ سنة نبیه(ص) فانّ السنّة قَد اميتَتْ وَ إنّ البدعة قَد أحييتْ؛ شما را به کتاب خدا و سنّت پيامبر او دعوت مي‌کنم. زيرا سنّت مرده و بدعت زنده‌ شده است.» و سپس ضمن دعوت آنان به پیوستن به قیام حسینی، راه احیای سنت و سیره پیشبرنده، انسانی و تعالی‌جویانه پیامبر اکرم(ص) و راه دستیابی به صلاح و فلاح و بهروزی را تبعیت از خود و پیوستن به قیام حسینی علیه ظلم و ستم بنی‌امیه می‌داند و می‌فرماید: «إنْ تَسمَعُوا قَولي وَ تُطيعُوا أمْري أهْدِکُم سَبيلَ الرّشَاد. اگر سخنان مرا گوش دهيد و دستور مرا اطاعت کنيد، شما را به راه راست هدايت مي‌کنم.» 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🔴«قیام حسینی» در آیینه‌ «نامه‌های حسینی» ◾️قسمت سوم: بیان ویژگی‌های حاکم و حکومت اسلام‌پسند در پاسخ به نامه‌های اهل کوفه 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــ وقتی مردم کوفه متوجه عدم بیعت امام حسین(ع) با یزید و هجرت آن حضرت از مدینه به مکه شدند، در قالب‌های مختلف و با فرستادن پیک‌ها و نامه‌های متعدد از آن حضرت دعوت کردند که برای اقامه حکومت اسلامی و احیای سنت و سیره اجتماعی و سیاسی پیامبر اکرم(ص) به کوفه برود. در مدت چند ماهی که امام علیه السلام در مکه بود به صورت مرتب دعوت‌نامه‌های فراوانی که با امضای همه بزرگان و بسیاری از مردمان کوفه نوشته می‌شد و با حرارت و جدیت فراوان از او می‌خواستند که «ما پيشوايی نداريم، نزد ما بيا تا شايد خداوند به واسطه‌ی شما ما را بر محور حقّ گرد آورد.» و یا «عجله نما، چرا كه مردم منتظر شما هستند و جز شما به كسی توجّه ندارند. عجله، ‏عجله! باز هم عجله، عجله!» و حتی عده‌ای چنین نوشتند که «اگر نزد ما نيايی گنهكار هستی»! آن حضرت به دلایل مختلفی، برای راستی‌آزمایی این دعوت‌ها و برای اطمینان از اینکه چنین دعوت‌هایی از روی محض هیجان و عواطف و احساسات نیست و بلکه متکی بر یک بنیان و باور فکری و اعتقادی است، عموزاده خود مسلم بن‌عقيل را (که به همراه امام حسين از مدينه به مكّه آمده بود) به عنوان نماينده و فرستاده خود انتخاب كرد. و در ضمن توصیه‌ها و سفارش‌های امنیتی و سیاسی ویژ‌ه‌ای که به او داشت، در نامه‌ای خطاب به مردم کوفه چنین نوشت: «فلَعَمْرِي، ما الإمامُ إلَّاالحاكِمُ‏ بِالكتابِ، القائِمُ‏ بالقِسطِ، الدَّائِنُ بِدينِ الحَقِّ، الحابِسُ نفسَه عَلى ذاتِ اللَّهِ، وَالسَّلامُ؛ به جان خودم سوگند، امام و پيشوا كسي نيست مگر آن کس که به كتاب خدا عمل (و حكم) كند و به دادگستري و عدالت اقدام کند و به دين حقّ ملتزم باشد، و خود را وقف خدا كند. والسّلام». امام حسین علیه السلام در این جمله مختصر، اولاً، به صورت غیرمستقیم یکی از مهم‌ترین علل قیام خود علیه خلافت یزید بن معاویه را بیان کردند؛ ثانیاً، قصد خود برای برقراری حکومت را ابراز کردند؛ و بعداً‌ همین قصد را در مقابل حر بن یزید ریاحی و اصحابش با صراحت بیشتر ابراز کرد و فرمود: «وَ نَحْنُ اهْلُ الْبَيْتِ اوْلى‏ بِوِلايَةِ هذَا الْامْرِ مِنْ هؤُلاءِ الْمُدَّعينَ ما لَيْسَ لَهُمْ وَ السّائِرينَ فيكُمْ بِالْجَوْرِ وَ الْعُدْوانِ» . ثالثاً، ایده خود را نسبت به شرایط و ویژگی‌های حاکم و حکومت اسلام‌پسند بیان کردند: نرم‌افزار حکومت و حکمرانی اسلام‌پسند، «کتاب الهی» و هدف آن «اقامه عدل» است و حاکم و حکمران نیز کسی نیست و نمی‌تواند باشد جز «باورمند به دین حق» و «شخص پرهیزگار و پارسا» یعنی کسی که کنترل هواهای نفسانی خود را در اختیار داشته باشد و همه خواسته‌های خود را با خواسته‌های الهی تنظیم کند. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
⚫️ قابل توجه مرثیه‌خوانان سیدالشهداء (ع) شهید مطهری (ره) به نقل از کتاب «لؤلؤ و مرجان» نوشته حاج ملاحسین نوری، می‌گوید: «يك مردى رفت خدمت مرحوم صاحب مقامع‏ - فقیه، اصولی و رجالی شیعه در قرن سیزدهم - و گفت من ديشب خواب وحشتناكى ديدم. گفت چه خواب ديدى؟ گفت: خواب ديدم كه با اين دندانهاى خودم گوشتهاى بدن امام حسين عليه السلام را دارم مى‏كَنم. اين مرد عالم لرزيد، سرش را پايين انداخت، يك مدتى فكر كرد، گفت: شايد تو مرثيه‌خوان هستى؟ گفت: بله آقا. گفت: ديگر بعد از اين يا اساساً مرثيه‏‌خوانى را ترك كن يا از كتابهاى معتبر نقل كن. تو با اين دروغهايت دارى گوشت بدن امام حسين را با اين دندانهاى خودت مى‏كَنى. اين لطف خدا بوده كه لااقل در اين رؤيا به تو نشان بدهد. اگر كسى تاريخ عاشورا را بخواند، مى‏بيند از زنده‌ترين و مستندترين و پرمنبع‏ترين تاريخهاست. ما احتياجى [به اين دروغها] نداريم. حالا گذشته از اين كه اصلًا دروغ جعل كردن كار غلطى است، احتياجى نيست، آن قدر راست هست كه همانها را اگر بگوييم كافى است.(مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (حماسه حسينى(1 و 2))، ج‏17، ص96) 🆔eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
آیا می‌دانید وزارت «علوم، تحقیقات و فناوری» حداکثر مدیریت یک سوم آموزش عالی کشور را در اختیار دارد؟ و دو سوم دیگر آن مربوط به «دانشگاه آزاد اسلامی» و «وزارت بهداشت» و «دانشگاه‌های وابسته به وزارتخانه‌های دیگر» مثل دانشگاه فرهنگیان (وابسته به وزارت آموزش و پرورش) و دانشگاه‌های صنعت نفت (وابسته به وزارت نفت) و ... است؟ https://virasty.com/Ahmadhoseinsharifi/1689940778034280256
🔴«قیام حسینی» در آیینه‌ «نامه‌های حسینی» ◾️قسمت چهارم: تحلیل جامعه‌شناختی قیام و اشاره به مأموریت الهی برای قیام در نامه‌نگاری با عبدالله بن جعفر 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ عبدالله بن جعفر‌بن ابی‌طالب، پسر عموی امام حسین و همسر زینب کبری و پدر شهیدان عون و محمد، پیش از حرکت امام به سوی کوفه در نامه‌ای خطاب به آن حضرت چنین نوشت: «تو را به خدا سوگند می‌دهم که از مکه خارج نشوی. من از کاری که آهنگ آن را داری بر تو بیمناکم و ترس آن دارم که خود و خاندانت در آن به هلاکت برسید. اگر تو امروز کشته شوی نور زمین خاموش خواهد شد، زیرا تو پرچم هدایت‌یافتگان و امیرمؤمنانی. در رفتن شتاب مکن زیرا من نیز به دنبال نامه هستم. والسلام» امام حسین علیه السلام در پاسخ چنین نوشتند: «أمَّا بعدُ، فَإنَّ كتابَكَ ورَدَ عَلَيَّ، فَقَرأتُهُ وفَهِمتُ ما فيهِ؛ اعلم أنِّي قد رأيتُ جَدِّي رَسولَ اللَّهِ صلى الله عليه و آله في مَنامي، فَأَخبرَني بِأَمرٍ أنَا ماضٍ لَهُ، كان لِيَ الأمرُ أوْ علَيَّ، فوَ اللَّهِ يابنَ عَمّ لو كُنتُ في جحر هامَّةٍ مِن هَوامِّ الأَرضِ لاستَخرجوني حَتَّى‏ يَقتُلوني، وواللَّهِ ليَعتَدُنَّ علَيَّ كما اعتَدَت اليَهودُ في يومِ السَّبتِ، والسَّلامُ. نامه تو را دریافت کردم؛ آن را خواندم و محتوای آن را دانستم. اما بدان که من جدم رسول‌الله(ص) را در خواب دیدم و از کاری به من خبر داد که باید آن را انجام دهم؛ چه به سود من باشد یا به زیانم. ای پسر عمو! به خدا سوگند اگر من در لانه‌ای از لانه‌های جنبندگان زمینی پنهان شوم، مرا خارج خواهند کرد تا به قتل رسانند؛ به خدا سوگند اینان به من ستم خواهند کرد همانطور که یهود نسبت به روز شنبه ستم کردند. و السلام.» 🔻با نگاهی اجمالی به محتوای این دو نامه معلوم می‌شود که: اولاً، باوری بسیار عمیق به جایگاه تکوینی و تشریعی امامت داشته است: «نور زمین»، «روح هدایت» و «امیر مؤمنان» از تعابیر بلندی است که در این نامه کوتاه در وصف امام حسین(ع) ذکر می‌کند. ثانیاً، نگاه جامعه‌شناختی، سیاسی و آینده‌نگرانه عبدالله بن جعفر نیز در این نامه کاملاً‌ مشخص است؛ او نسبت به سرنوشت این قیام و حوادث اجتماعی، یک نگرانی واقع‌بینانه داشت. ثالثاً، پاسخ امام حسین علیه السلام نیز کاملاً شفاف و گویا است. از برنامه قطعی بنی‌امیه و یزیدبن معاویه برای از میان برداشتن و به شهادت رساندن آن حضرت تحت هر شرایطی خبر می‌دهد. طبیعتاً در چنین شرایطی حکمت اقتضا می‌کند که شهادتی فعالانه و مدبرانه و حکیمانه انتخاب شود و انتخاب آگاهانه این مسیر را مأموریتی از جانب رسول‌الله(ص) می‌داند. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🔴وظیفه هیئات حسینی در مواجهه با هنجارشکنان 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از مهم‌ترین کارویژه‌های مناسک، شعائر و آداب و رسوم دینی، «زنده نگه‌داشتن روح دین‌داری» و «فلسفه ایمان» و «توجه دادن به رسالت اصلی دین و دینداران» است. به عنوان مثال، بزرگداشت عزای اباعبدالله الحسین به عنوان یکی از بزرگ‌ترین نمودهای اجتماعی شیعیان، فی‌نفسه هدف نبوده و نباید باشد. تشیّع از نخستین سال‌های بعد از واقعه عاشورا، در قالب عزاداری محرم و صفر، کوشیده است «اسلام ناب» و «رسالت اصلی دین» و «پیام اصلی نهضت حسینی» را زنده نگه‌ دارد. اما در طول تاریخ تشیّع زمان‌هایی را شاهدیم که شیعیان و حتی رهبران فکری تشیّع از فلسفه عزاداری و روح مناسک اجتماعی شیعی فاصله گرفته و «عزاداری» فی‌نفسه ارزش پیدا کرده! و به یک عادت و رسم سنتی تبدیل ‌شده است؛ بدون آنکه حرکتی ایجاد کند و جامعه را به روح اصلی خود و به آرمان‌ها و قله‌های فرهنگی خود نزدیک نماید. امام حسین علیه السلام به صراحت می‌گوید برای اقامه امر به معروف و نهی از منکر قیام کرده است. اما مع الاسف، در روزهای اخیر شنیده می‌شود که برخی از اربابان مجالس حسینی و ذی‌نفوذان در میان هیئات عزاداری چنین می‌گویند که در ایام عزاداری اباعبدالله با کسی کاری نداشته باشید! بگذارید مردم راحت باشند! هر کس هر طور دوست دارد به عزاداری بپردازد یا در حاشیه دستجات سینه‌زنی حضور یابد!: مکشفه، محجبه، لخت، پوشیده، همراه با سگ، بدون سگ، مست، هوشیار. مهم این است که در زیر خیمه اباعبدالله بیاید! اما باید بدانیم که چنین نگاهی ظرفیت و زمینه یک انحراف بزرگ را دارد. درست است که عموم مردم و هیئات عزاداری سیدالشهداء قانوناً و حتی اخلاقاً «نمی‌توانند» جلو حضور چنان افرادی را بگیرند؛ اما «می‌توانند» و «می‌باید» در فرض مشاهده چنان افرادی، بلافاصله و بدون هیچ درنگی، به جای (یا در کنارِ)‌ پرداختن به امور مستحبی چون سینه‌زنی و عزاداری و سخنرانی و گریه کردن بر اباعبدالله، به وظیفه واجب خود یعنی امر به معروف و نهی از منکر بپردازند و زشتی و نادرستی رفتار چنان افرادی را به آنان گوشزد نمایند و آنان را با رسالت و پیام اصلی قیام حسینی آشنا کنند. این کمترین وظیفه همه هیئات حسینی است. مگر نه اینکه خود اباعبدالله به صراحت فرمودند: «إِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإِصْلَاحِ فِي أُمَّةِ جَدِّي ص أُرِيدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ؛ (مناقب، ج4، ص89) من فقط براي اينكه جامعه اسلامي را اصلاح كنم قيام كرده‌ام. اراده دارم تا امر به معروف و نهي از منكر كنم.» 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🔴«قیام حسینی» در آیینه‌ «نامه‌های حسینی» ◾️قسمت پنجم: تبیین اهداف جاودانه قیام حسینی در نامه به سلیمان بن صرد و برخی دیگر از بزرگان کوفه 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ امام حسین علیه السلام در نامه‌ای به سُلَيمانَ بنِ صُرَد، ومُسَيَّب بنِ نَجْبَة، ورُفاعَةَ بنِ شَدَّادٍ، وعبدِاللَّه بن والِ و برخی دیگر از شیعیان کوفه درباره ضرورت قیام علیه حکومت جائر چنین نوشتند: (مكاتيب الأئمة(ع)، ج‏3، ص۱۴۳) 🔻«می‌دانید که رسول الله(ص) در زمان حیات خود فرمود: هر کس سلطان ستمگرى را ببیند که 1. حرام خدا را حلال شمرده، 2. پیمان الهى را شکسته 3. با سنّت رسول خدا(ص) مخالفت ورزیده، 4. و در میان بندگان خدا به ستم رفتار می‌کند و در عین حال، تلاش نکند که با گفتار و کردار خود، رفتار او را تغییر دهد، سزاوار است خداوند او را در جایگاه آن سلطان ستمگر (دوزخ) بیاندازد.» 🔻و سپس نوشتند: «شما می‌دانید که این گروه (بنى امیّه) (1) به طاعت شیطان پایبند شده؛ (2) از اطاعات خداوند سرپیچى کرده‌اند؛ (3) فساد را آشکار ساخته؛ (4) حدود الهى را تعطیل کرده‌اند؛ (5) بیت‌المال را به انحصار خویش درآورده؛ (6) حرام خدا را حلال کرده؛ (7) و حلال خدا را حرام شمرده‌اند. و من (که فرزند رسول خدایم) به قیام براى تغییر این اوضاع، از همه کس سزاوارترم.» 🔶این نامه بسیار گویاست که قیام علیه ظلم و فساد و هنجارشکنی، هرگز منحصر به امام حسین نبوده و نیست؛ بلکه وظیفه‌ای عمومی برای تک‌تک مسلمانان در همه تاریخ است. خمینی کبیر نیز با تأسی از همین حرکت حسینی بود که انقلاب بزرگ خود علیه رژیم طاغوت را آغاز کرد. آرمان‌های انقلاب خمینی نیز همان آرمان‌های انقلاب حسینی بوده و هست: «مبارزه با ظلم و ستم در گستره جهانی»؛ «احیای ارزش‌های دینی» و «اقامه حدود الهی». 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
السلام علیک یا رحمة الله الواسعة و يا باب نجاة الامة
🔴درد و رنج بدبینی ✍ احمدحسین شریفی 🔻شاید بتوان گفت اغلب درد و رنج‌ها در زندگی‌های فردی، معلول و محصول «ذهنیت‌های منفی» و «بدبینی» است. 🔻بسیاری از افراد زندانی زنجیرهای تخیلی و توهمی خودساخته‌ای هستند که خود بر گرد ذهن و ضمیر خود بسته‌اند. 🔻با تغییر ذهنیت و نوع نگاه خود به مسائل، می‌توانیم تصویر و تفسیر درستی از آنها داشته باشیم. بدی‌ها لزوماً در ذات امور نیست؛ ممکن است در نوع نگاه ما به آنها باشد. 🔻 سلام الله علیها، قهرمان بزرگ کربلا، علیرغم همه درد و رنج‌های جان‌کاهی که دیده بود، چه زیبا فرمود: ما رأیتُ الّا جمیلاً؛ چیزی جز زیبایی ندیدم. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🔴«قیام حسینی» در آیینه‌ «نامه‌های حسینی» ◾️قسمت ششم: نامه به حبیب بن مظاهر و تلاش در جهت رنگین‌تر کردن حادثه عاشورا 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــ حَبیب بن مُظاهِر اَسَدی از یاران خاص امام علی، امام حسن و امام حسین (علیهم‌السلام) و از بزرگان کوفه بود. وی از سربازان و فداییان خاص امیرمؤمنان و از برجستگان گروه «شرطة الخمیس» بود. یعنی مأموران ویژه امیرمؤمنان که همواره گوش به فرمان حضرت بودند و آماده شهادت. از نظر علمی نیز از سرآمدان روزگار خویش بود: از بزرگان فقه و تفسیر و حدیث و جدل و مناظره به شمار می‌رفت. او از حافظان قرآن بود. او از نخستین کسانی بود که پس از مرگ معاویه به امام حسین نامه نوشت و او را برای برپایی حکومت اسلامی به کوفه دعوت کرد. امام حسین علیه السلام در مسیر حرکت به سوی کوفه و بعد از شهادت مسلم بن عقیل، نامه‌ای خطاب به حبیب بن مظاهر نوشتند: «از حسین بن على بن ابى طالب به دانشمند فقیه، ؛ اما بعد، اى حبیب! تو قرابت ما را به رسول خدا(ص) مى‌دانى و ما را بهتر از هر کس دیگری مى‌شناسى. تو دارای «اخلاق نیکو» و «اهل غیرت» مى‌باشى؛ در فداکردن جان در راه ما دریغ مکن. جدم رسول خدا(ص) پاداش آن را در قیامت به تو عطا خواهد کرد.» این نامه گویای چند نکته مهم است: 1. جایگاه و شأن بزرگ و برجسته حبیب بن مظاهر؛ 2. شفاف‌ بودن مسیر و سرنوشت انقلاب حسینی؛ 3. تلاش امام حسین در جهت جذب پاکان و رنگین‌تر کردن حادثه عاشورا؛ 4. انتظار رفتار انقلابی و مبارزه علمی از اهل اخلاق و غیرت؛ حبیب نیز به محض دریافت نامه، مسأله را با دوست صمیمی‌‌اش مسلم بن عوسجه در میان گذاشت. آن دو، مخفیانه از کوفه گریختند و در میانه راه کربلا، به امام حسین پیوستند. و نهایتا در روز عاشورا که فرماندهی جناح چپ لشکر امام حسین(ع) را نیز برعهده داشت؛ پس از جنگی نمایان و کشتن بیش از ۶۰ نفر از بی‌وفایان کوفه، به شهادت رسید و پیکر مطهر او نیز در حرم حسینی و نزدیک به قبر مطهر امام حسین دفن شد. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
1_1194666096.mp3
2.12M
: بیعت با حضرت مسلم بیعت با حضرت سید الشهدا بود. بیعت با ولی فقیه با بیعت با حضرت مسلم فرقی نمی کند. ما معتقدیم ولی فقیه در این عصر مانند حضرت مسلم است نسبت به سیدالشهداء و بیعت با ولی فقیه مثل بیعت با سید الشهدا و امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) است.» 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi
✍ احمدحسین شریفی هرگز درباره‌ی «ایده‌های بلند» و «اهداف بزرگ» و «برنامه‌های تحولی» خود با «افراد عادی» و «دون همت» صحبت نکن و از آنان مشورت نگیر؛ زیرا: آنان به قدری «آیه یأس» می‌خوانند و «موانع و مشکلات» را برمی‌شمارند و راست و دروغ از «تجربه‌های شکست‌خورده» برای تو می‌گویند که ✔️ابتدا تو را دچار «تردید» می‌کنند؛ ✔️در گام بعد اراده‌ات را «تضعیف» می‌کنند؛ ✔️و نهایتاً تو را به یکی از خودشان «تبدیل» می‌کنند. 🔸و شاید یکی از دلایلی که علیه السلام درباره چرایی حرکت خود به سوی کوفه و چرایی به همراه بردن خانواده خود، پاسخ‌های سربسته‌ای به برخی از افراد می‌داد، همین نکته بود. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🔴«قیام حسینی» در آیینه‌ «نامه‌های حسینی» ◾️قسمت هفتم: جهان‌نگری حسینی در نامه به بنی‌هاشم 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از واپسین نامه‌های امام حسین علیه السلام نامه‌ای است که از سرزمین کربلا خطاب به برادرش محمدبن حنفیه و همه بنی‌هاشم نوشتند. سیدالشهداء در این نامه با «کوتاه‌ترین» الفاظ، «بلندترین» معنا را منتقل کرده و به زیبایی تمام «جهان‌نگری» و «انسان‌نگری» خود را بیان کرده است: بسم اللَّه الرَّحمن الرَّحيم‏ مِنَ الحُسَينِ بنِ عَلِيّ إلى مُحَمَّدِ بنِ عَلِيٍّ، و مَن قِبَلَهُ مِن بني هاشِم: أمَّا بَعدُ؛ فَكَأنَّ الدُّنيا لَم تَكُن، وَ كَأنَّ الآخِرَةَ لَم تَزَل، وَ السَّلامُ. از حسين‌بن‌على به محمدبن‌على و ديگر بنى‌هاشم. «اما بعد، گویا دنيا اصلاً نبوده و گویا آخرت هميشه بوده.» 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🔴راز ماندگاری عاشورا ✍ احمدحسین شریفی قضیه کربلا از نظر تراژدی، فاجعه، شقاوت و ظلم بسیار بزرگ است. اما بزرگی و ماندگاری حادثه کربلا مربوط به این بعد نیست. چرا که فجایع بزرگتری نیز هم قبل و هم بعد از کربلا بوده و هست. راز عظمت و بزرگی کربلا را باید در اخلاص و معنویت و فداکاری و خیرخواهی و غیرت و حماسه‌آفرینی سیدالشهداء و یاران و همراهانش دید. این بخش کربلا است که بی‌نظیر بوده و هست. این بعد عاشورا است که آن را به روز «طلوع بی‌غروب» خورشید انسانیت و معنویت تبدیل کرده است. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
هدایت شده از احمدحسین شریفی
⚫️امام حسین و پرنده کوکَر 🖊احمدحسین شریفی ◾️«قَطا» که در زبان فارسی به آن «کوکَر» یا «سنگ‌خوارک» می‌گویند پرنده‌ای از خانواده کوکران است. در ویژگی‌های این پرنده گفته‌اند: چشمانی تیزبین دارد به گونه‌ای که از ارتفاع بسیار بالا و از فاصله‌های بسیار دور وجود آب را تشخیص می‌دهد؛ در شناخت آب‌ها و چشمه‌سارها و راه‌ها مهارت دارد. ده‌ها کیلومتر به سراغ آب می‌رود و بدون آنکه مسیر را اشتباه کند مجددا به آشیانه خود بازمی‌گردد. در قدیم کاروان‌ها با صدای کوکر متوجه وجود آب و چشمه می‌شدند. گفته می‌شود که از خوف صیادان آرامش ندارد و فقط اواخر شب می‌خوابد. و برای خوابیدن سر خود را در سوراخی می‌کند و این بدان دلیل است که صیادان از طریق چهره و صدایش او را می‌شناسند. ◾️روز عاشورا در آخرین وداع وقتی سکینه از خواست که آنان را به مدینه باز گرداند آن حضرت فرمود: «هَيْهَاتَ لَوْ تُرِكَ الْقَطَا لَنَامَ؛ افسوس! اگر پرنده قطا را وامى‌گذاشتند، در آشیانه خویش مى‌آرمید.». ◾️استفاده امام از این ضرب المثل و تشبیه خود به پرنده کوکر، معانی و دلالت‌های فراوانی دارد. حسین چراغ هدایت است و حسینیان هرگز راه را با چاه اشتباه نمی‌‌گیرند. اهل ظلمت گمان می‌کردند با شهادت حسین، هدایت‌گری و بصیرت حسینی را هم از میان می‌برند! در حالی که به تعبیر زیبای یکی از نویسندگان: «یزید «بووود»، اما حسین «مااااند» @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🔴آیا امام سجاد، بدن مطهر امام حسین را دفن کردند؟ 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در پاره‌ای از روایات داریم که تنها امام معصوم می‌تواند و می‌باید متکفل امور غسل و کفن و دفن امام معصوم شود: «اِنَّ الْاِمَامَ لَا يَغْسِلُهُ اِلَّا الْاِمَامُ». بر همین اساس بسیاری از محدثان بر این باورند که امام سجاد علیه السلام به صورتی معجزه‌وار به صحرای کربلا برگشت و همراه بنی‌اسد متکفل امور کفن و دفن پدر بزرگوارشان حضرت سیدالشهداء علیه السلام شد. هر چند با توجه به برخی روایات دیگر مثل روایتی که می‌فرماید: «أَنَّ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ ع أَوْصَى أَنْ تُغَسِّلَهُ أُمُّ وَلَدٍ لَهُ إِذَا مَاتَ فَغَسَّلَتْه‏» برخی دیگر از محدثان گفته‌اند که این روایات دال بر «وجوب» این کار نیست؛ به تعبیر دیگر، کفن و دفن امام پیشین را از نشانه‌های شناخت امام بعدی ندانسته‌اند. به هر حال، اینکه پیکر مطهر امام حسین علیه السلام توسط امام سجاد علیه السلام دفن شده باشد، مسأله‌ای اعتقادی است یعنی اعتقاد به آن به دلیل وجود روایات معتبری است که در این باب وارد شده است. اما از نظر تاریخی قابل اثبات نیست؛ اساساً بر اساس مستندات تاریخی، امام سجاد علیه‌السلام در آن ایام و حتی در مجلس ابن‌زیاد هم، از شدت بیماری، تاب و توان نشستن هم نداشت. شاید دلیل اختلاف علامه مجلسی و شیخ مفید رضوان الله تعالی علیهما در این مسأله را نیز بتوان چنین توجیه کرد که شیخ مفید بر اساس تحلیل تاریخی و با تکیه بر مستندات تاریخی است که می‌گوید قبیله بنی‌اسد متکفل کفن و دفن همه شهدای کربلا، از جمله امام حسین علیه السلام، شدند. اما علامه مجلسی بر اساس تحلیل روایات است که در نقد گزارش تاریخی شیخ مفید می‌گوید: «به حسب ظاهر چنين بود، امّا در واقع، امام را به غير از امام دفن نمي‎كند. حضرت امام زين‌العابدين به اعجاز امامت آمد و جسد مطهّر آن حضرت و بلكه ساير شهدا را دفن كرد.» 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🔴وداع پایانی زینب کبری با پیکر بی‌سر برادرش در قتلگاه 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ عصر روز یازدهم محرم، يکي از دلخراش‌ترین و غم‌انگیزترین صحنه‌های عاشورا رقم خورد. آنگاه که بازماندگان شهدای کربلا را به خواسته و اصرار خودشان از قتلگاه عبور دادند! آنگاه که چشم بانوان حرم و بچه‌های خردسال به کشتگان دشت کربلا افتاد. آه و ناله و فغان کودکان و زنان به آسمان بلند شد. با دیدن آن بدن‌های قطعه‌قطعه شده و بی‌سر، همگی آل‌الله بر سر و صورت خود می‌زدند. هر کسی به گونه‌ای ندبه و ناله می‌کرد. هر کسی دنبال گم‌شده‌ای می‌گشت. اما شناخت شهداء کار آسانی نبود؛ چرا که نه تنها بر بدن‌های شهداء اسب‌ تاخته بودند که سرهای مطهر آنان را نیز از تن جدا کرده بودند. در این میان، ناله‌ها و گریه‌های سلام الله علیها به گونه‌ای بود که به تعبیر ابن‌نما در «مثیر الاحزان» دل‌های سنگدلان و كوه‎های استوار را آب می‌كرد؛ او چنان از سوز دل ناله می‌زد که دوست و دشمن را به گریه انداخت. راوی می‌گوید زینب کبری رو به سوی مدینه کرد و خطاب به رسول الله(ص) چنین دردمندانه ناله می‌زد: وامحمداه، صَلّيٰ عَلَيْكَ مَليكُ السَّماء، هَذا حسَينٌ بِالعَراء، مُرَمَّلٌ بالدِّماء، مُقَطَّعُ الأعضَاء؛ وامحمّداه، درود فرشتگان آسمان بر تو، اين حسين است كه عريان بر خاك افتاده و به خون آغشته شده و اعضايش از هم جدا شده است؛ وَاثَکْلاه وَ بَنَاتُكَ سَبَايَا، اِلَي اللهِ الْمُشتَكيٰ وَ اِلي مُحَمَّدٍ الْمُصطَفيٰ و الي عَلِيٍ المُرتَضَيٰ و الي فَاطِمةَ الزَّهراء وَ الي حَمزة سَيّدالشُّهداء؛ وامصيبتاه، اين دختران تو هستند كه اسيرند. شكايت مي‎برم به خدا و به محمّد مصطفي و علي مرتضي و فاطمه زهرا و به حمزه سيدالشهدا؛ وامُحَمَّداه، وَ هَذا حُسينٌ بِالْعَراءِ تَسفي عَليه ريحُ الصَّبَاء، قَتِيل أولادِ البَغَايَا؛ وامحمّداه، اين حسين است كه عريان (روي خاك افتاده) و باد صبا خاك بيابان را بر بدنش مي‎پاشد. اوست كه به دست زنازادگان كشته شده است؛ وَاحُزْنَاه، وَاكرباه عَليك يَا اباعَبدِاللهِ، اَلْيَوم مَاتَ جَدِّي رَسُولُ اللهِ؛ آه اي ابا‌عبدالله چه غصه‎اي و چه مصيبتي در شهادت تو، گويا امروز جدّم رسول‌خدا از دنيا رفته است؛ يَا اصحابَ مُحَمّد، هؤلاء ذُرِيَّةُ المُصطفي يُسَاقُونَ سُوقَ السَّبايَا. ای ياران محمّد، اينان خاندان مصطفي هستند كه همانند اسيران آنان را مي‎برند». 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🔴سرهای شهدا پیشاپیش کاروان اسرا 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ هر چند برخی از مورخان مثل شیخ مفید در الارشاد گفته‌اند که سرهای شهدا را همان روز عاشورا و بلافاصله پس از پایان جنگ، توسط پیک‌های خاصی به کوفه نزد ابن‌زیاد فرستادند؛ اما به نظر می‌رسد سخن مورخان و مقتل‌نویسانی چون بَلاذُرِی، دِيْنَوَری، طبری و خوارزمی درست‌ باشد که می‌گویند سرهای مطهر شهدا نیز به همراه اسرا، عصر روز یازدهم به سمت کوفه برده شدند. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🔴هوش هیجانی؛ در حکایتی از امام سجاد(ع) ✍️ احمدحسین شریفی 🔻یکی از مهم‌ترین شاخص‌های «هوش هیجانی» بالا، این است که به هنگام بحث و گفتگو، 🔸اولاً، کنترل احساسات، عواطف و هیجانات خود را در دست داشته باشیم، و هرگز اجازه ندهیم که طرف مقابل، مدیریت احساسات و عواطف و هیجانات ما را به دست بگیرد؛ 🔸و ثانیاً، توانایی مدیریت و کنترل هیجانات طرف مقابل را هم داشته باشیم. 🔸با مراعات این دو قانون حتماً کنترل و مدیریت فضای گفتگو را نیز در دست خواهیم گرفت. و نتیجه مطلوب خود را خواهیم گرفت. 🔻شیخ مفید در ارشاد می‌نویسد: جوانی، نسبت به جسارت کرده و ناسزا می‌گفت و در پیش روی آن حضرت ناشایست‌ترین حرف‌ها را به امام زد. اما امام سجاد لب به سخن باز نکرد و وی را به حال خود گذاشت. پس از آنکه آن مرد رفت؛ امام سجاد به آنها که در حضورش بودند گفت: کلمات آن جوان را شنیدید. دوست دارم همراه من به ملاقاتش برویم و پاسخ مرا ببینید. آنها که مایل بودند آن جوان بدگو را به سزایش برسانند، همراه امام به راه افتادند. امام نیز در حالی که می‌گفت: «و الکاظمین الغیظ و العافین عن الناس و الله یحب المحسنین» به راه افتاد. ... آن جوان نیز به محض مشاهده‌ی امام، جای تردید برایش باقی نماند که وی برای تنبیه و جبران دشنام وی به ملاقاتش آمده است. امام سجاد علیه السلام پیش آن جوان آمد و رو کرد و گفت: اگر نسبت‌هایی که به من دادی در من وجود دارد از درگاه خدا پوزش می‌خواهم و استغفار می‌کنم. اما اگر نسبت‌های تو دروغ بوده باز هم از درگاه خداوند می‌خواهم گناه تو را ببخشد. آن جوان که یک چنین عفو و گذشت و بزرگواری از امام سجاد مشاهده کرد جلو آمد و پیشانی آن حضرت را بوسید و با چشمانی لبریز از اشک گفت: یابن رسول الله! آنچه به تو گفته‌ام صحیح نبوده است. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
45.44M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🟢حاج مهدی رسولی و هیئت ثارالله زنجان نمونه‌ای برجسته از مداح و هیئت طراز گام دوم 🔶در اشعار و مداحی‌های حاج مهدی رسولی، افزون بر شور و احساس و عاطفه، شعور و بصیرت و معرفت نیز موج می‌زند. و این همان چیزی است که از حسینیان این دوران و بلکه همه دوران‌ها انتظار می‌رفته و می‌رود. در این نوحه‌سرایی مختصر چقدر زیبا و دقیق تقابل معنایی «تمدن دنیازده لیبرالی» و «تمدن معناگرا و حیات‌بخش حسینی» را بیان می‌کند. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢علوم انسانیِ بیگانه با «انسان ایرانی» 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ «علوم انسانی مُقَفَّل»، «علوم انسانی مُعَطّل»، «علوم انسانی مُسَخّر»، «علوم انسانی مُحتضَر»، «مرگ علوم انسانی» از جمله اصطلاحاتی است که مدتهاست، با نگرانی و ناامیدی در بیان و بنان عده‌ای از دغدغه‌مندان و متخصصان «علوم انسانی وارداتی» در کشور ما مطرح شده و می‌شود. دائماً و به هر بهانه‌ای از بی‌مهری و بی‌اعتنایی مردم و مدیران به علوم انسانی می‌نالند. و همین بی‌مهری و بی‌توجهی به داده‌های علوم انسانی و به عالمان علوم انسانی را دلیل احتضار و بلکه مرگ علوم انسانی در ایران می‌دانند! 🔸بنده هرگز چنین نگاهی به «علوم انسانی» ندارم. بلکه اهمیت و ضرورت آنها را برای مدیریت فرهنگی، علمی، اقتصادی و سیاسی کشور به مراتب بیش از علوم طبیعی می‌دانم. و به تعبیر رهبر فرزانه انقلاب اسلامی، علوم انسانی را «هوای تنفسی» مجموعه‌های نخبه و «عهده‌دار هدایت جامعه» و «نرم‌افزار» فردسازی، جامعه‌پردازی و تمدن‌سازی‌ می‌دانم. و معتقدم نه مردم و نه مدیران جامعه اسلامی نمی‌توانند به علوم انسانی بی‌اعتنا و بی‌توجه باشند. مگر کسی می‌تواند خود را بی‌نیاز از هوا برای تنفس بداند؟ و مگر جامعه را بدون نرم‌افزار می‌توان اداره کرد؟! در عین حال، واقعیت این است که هم مردم و هم مسؤولان آگاه در جامعه ما، به حق، به «علوم انسانی موجود» بی‌اعتماد و درنتیجه بی‌اعتنایند. و نرم‌افزار موجود را «نرم‌افزاری ویروسی» و بلکه یک «بدافزار معرفتی» برای اداره جامعه می‌دانند. پیشنهاد بنده به دغدغه‌مندان این است که به جای گلایه نسبت به این بی‌مهری‌ها، بهتر است درباره چرایی آن، تحلیل و تحقیقی جامع صورت دهند. به راستی وقتی مدعیان علوم انسانی به مسائل واقعی مردم و باورها و ارزش‌های آنان بی‌توجهی می‌کنند و هیچ ابزار و روش و واژگانی برای توصیف و تفسیر و تبیین و تقویت یا اصلاح آنها در اختیار ندارد، چرا باید مورد توجه مردم و مسئولان (که آنها نیز از جنس همین مردم‌اند و دغدغه مسائل همین مردم را دارند)، قرار گیرند؟ وقتی مدعیان روان‌شناسی و جامعه‌شناسی در کشور ما با عینک «فکر غربی» و با «فرهنگ انسان غربی» و با تکیه بر «انسان‌شناسی داروینیستی و اگوست‌کنتی» و «نظام ارزشی لیبرالی» به تحلیل کنش‌های فردی و اجتماعیِ «انسان ایرانی اسلامی» می‌پردازند، نه تنها از نگاه مردم، که از نگاه فرهیختگان جامعه اسلامی نیز «همان به که بمیرد.» وقتی مردم می‌بییند که با انتشار کوچکترین خبری درباره یک ناهنجاری اخلاقی در گوشه‌ای از کشور، همه باورها و ارزش‌های آنان توسط عده‌ای از مدعیان روان‌شناسی و جامعه‌شناسی و مردم‌شناسی به سخره گرفته می‌شود، چرا باید آنها را باور کنند؟ وقتی مردم می‌بینند که بزرگ‌ترین و مهم‌ترین عنصر هویت‌بخش و انسجام‌بخش اجتماعی‌شان یعنی «محرم و صفر» هیچ جایگاهی در تحلیل‌های اقتصادی و اجتماعی و روان‌شناختی و سیاسی مدعیان علوم انسانی ندارد، چرا باید به آنها اعتنایی کنند؟ وقتی مردم می‌بینند که فلان دانشمند بزرگ روان‌شناسی با برافروختن رگ‌های گردن و با حالتی عصبانی و دور از منطق علمی و با عینک روان‌شناسی غربی و لیبرالی علیه حکم الهی و علیه فرهنگ چند هزارساله پوشش ایرانیان، موضع‌گیری می‌کند، آیا می‌توانند باور کنند که چنین نگاهی، از روی علم و تحقیق بیان می‌شود؟! 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🔴وای به روزی که بگندد نمک 🔸امام خمینی(ره): «می‌دانید که مرحوم شیخ فضل‌الله نوری(ره) را کی محاکمه کرد؟ یک معمم زنجانی، یک ملای زنجانی [ابراهیم زنجانی] محاکمه کرد و حکم قتل را او صادر کرد. وقتی معمم، ملا، مهذب نباشد، فسادش از همه کَس بیشتر است.در بعضی روایات هست که در جهنم بعضی‌ها، اهل جهنم، از تعفن بعضی روحانیین در عذاب هستند و دنیا هم از تعفن بعضی از اینها در عذاب است.» @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🔴شیخ اشراق؛ احیاگر یا بنیانگذار حکمت اشراق؟ 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ شیخ شهاب‌الدین علی‌رغم همه ابتکارات فلسفی و منطقی و علم‌النفسی خود، به ندرت سخن از «من» و «لم یسبقنی به احد» یا «لم یقل به احدٌ قبلی» و امثال آن به میان می‌آورد. در جایی هم که می‌خواهد نقش خودش را در پیشبرد "حکمت خسروانی" بگوید با این ادبیات بیان می‌کند: «و الحجّة و ان كانت لنا الاّ انّ‌ المذهب للقدماء من البابليّين و الحكماء الخسروانيّين و الهند و جميع الاقدمين من مصر و يونان و غيرهما.» در رساله کلمه التصوف نقش خود را نقش احیاگیری نسبت به سنت فلسفی ایرانیان می‌داند و می‌گوید: و كانت في الفرس أمّة يهدون بالحق، و به كانوا يعدلون، حكماء فضلاء غير مشبهة المجوس، قد أحيينا حكمتهم النّورية الشريفة التي يشهد بها ذوق أفلاطون و من قبله من الحكماء في الكتاب المسمّى ب‍‌ «حكمة الإشراق» و ما سبقت إلى مثله. به اعتقاد این بنده، بی‌توجهی به تواضع علمی شدید موجب شده است که عده‌ای او را واقعاً فیلسوف «محیی» یا احیاگر فلسفه باستانی بدانند و نه «مبدع»‌ و «مبتکر». در حالی که بدون تردید چنین فلسفه‌ای با چنین نظم و انضباطی هرگز پیش از شیخ اشراق وجود نداشته است. خود سهروردی می‌گوید آنچه که از حکمای باستانی یونانی و ایرانی و هندی و مصری دریافت کرده است "حکمت خطابی" بوده است. به تعبیر دیگر آموزه‌ها و داده‌هایی پراکنده آن هم مربوط به عمل و رفتار پیشینیان، وجود داشته است. اما وجود این حد از پیشینه هرگز موجب نمی‌شود اندیشمندی را که آن داده‌های پراکنده را تبدیل به ایده و مکتب کرده است "محیی" بدانیم و نه "مبدع". و الا هیچ مبدعی در هیچ نظام فکری‌ای نمی‌توان سراغ گرفت. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹