آیه بامداد شنبه :
#قرآن
.
سوره محمّد : فَإِذا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقابِ
حَتَّى إِذا أَثْخَنْتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثاقَ
فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَ إِمَّا فِداءً
حَتَّى تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزارَها
ذلِكَ
وَ لَوْ يَشاءُ اللَّهُ لَانْتَصَرَ مِنْهُمْ
وَ لكِنْ لِيَبْلُوَا بَعْضَكُمْ بِبَعْضٍ
وَ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَلَنْ يُضِلَّ أَعْمالَهُمْ «4»
.
پس هرگاه با كسانى كه كافر شدند (در ميدان #جنگ) روبرو شديد، گردنهايشان را بزنيد
تا آن كه آنان را از پا درآوريد (و چون در دست شما اسير شوند) پس آنان را سخت ببنديد (تا فرار نكنند)
سپس، يا بر آنان منّت نهيد (و آزادشان كنيد) و يا با گرفتن فديه و عوض، رهايشان كنيد
تا #جنگ بار سنگين خود را بر زمين نهد.
اين است (دستور خداوند)
و اگر خداوند اراده مىكرد، (از طريق صاعقه و زلزله و ديگر بلايا) از آن كفّار انتقام مىكشيد،
ولى خدا (فرمان جنگ داد) تا برخى از شما را به وسيله برخى ديگر #بيازمايد
و كسانى كه در راه خدا كشته شدند، هرگز خداوند اعمالشان را از بين نمىبرد.
.
نكته ها:
«أَثْخَنْتُمُوهُمْ» از «ثخن» به معناى غلبه كامل و زمينگير كردن دشمن است.
«وثاق»، وسيله بستن مثل طناب است.
.
اين آيه مربوط به ميدان نبرد است، يعنى در صحنهى جنگ كه كافران در برابر شما ايستاده اند و قصد از ميان برداشتن شما را دارند،
شما با قاطعيّت و صلابت بجنگيد و آنان را بكشيد
و پس از غلبه كامل بر آنان و اطمينان از درهم شكستن قواى دشمن، #اسير بگيريد
و پس از پايان جنگ، هرگونه كه رهبر اسلامى مصلحت دانست، جنگ، در قبال گرفتن عوض يا بدون آن، اسيران را آزاد كنيد.
.
لذا برخى كه گمان كرده اند آيه مىگويد: هر كافرى را هركجا يافتيد #بكشيد ! ، به واژه «حرب» به معناى جنگ و مسئله اسارت كه در جنگ پيش مىآيد، توجّهى نكرده اند.
.
از پيامبر صلى الله عليه و آله سؤال شد كه #شهيد در راه خدا كيست؟
آيا كسى كه با انگيزه به رخ كشيدن شجاعت خود
و يا به خاطر تعصّبات خانوادگى و قومى
و يا از روى ريا و خودنمايى جنگيده و جان خود را از دست داده، شهيد است؟
حضرت فرمودند: «من قاتل لتكون كلمة الله هى العليا فهو فى سبيل الله»
شهيد، كسى است كه براى اعتلاى راه خدا جنگيده باشد.
.
پيامها:
1- از ميان كافران، تنها آنان را كه در برابر شما به جنگ ايستاده اند، از ميان برداريد. «فَإِذا لَقِيتُمُ»
2- #رزمنده مسلمان بايد آماده، آموزش ديده و شجاع باشد. «فَضَرْبَ الرِّقابِ»
3- هدف اصلى در حمله به دشمن، نقاط كليدى و حساس باشد. «الرِّقابِ»
4- تا دشمن از پاى در نيامده و زمينگير نشده، به فكر اسير گرفتن و جمع غنائم نباشيد. «حَتَّى إِذا أَثْخَنْتُمُوهُمْ»
5- در هنگام نبرد محكم كارى كنيد تا دشمن سوء استفاده نكند و اسيران فرار نكنند. «فَشُدُّوا الْوَثاقَ»
6- در جبهه بايد اختياراتى به فرمانده تفويض شود. «فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَ إِمَّا فِداءً»
7- هدف از جهاد، جلوگيرى از ظلم و يا از بين بردن ظلم و ستم است و لذا عفو و #بخشش اسيران از سفارشهاى اسلام است. «فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَ إِمَّا فِداءً»
8- در جهاد اسلامى، هم قدرت لازم است، «فَضَرْبَ الرِّقابِ»
و هم عطوفت و مهربانى. «فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَ إِمَّا فِداءً»
9- آزاد كردن اسيران، بدون گرفتن عوض، بر آزاد كردن با عوض مقدّم است.
«فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَ إِمَّا فِداءً»
10- جنگ و جهاد، يكى از زمينه هاى آزمايش الهى است. «لِيَبْلُوَا بَعْضَكُمْ بِبَعْضٍ»
11- جهاد در اسلام، براى حفظ دين خداست، نه كشورگشايى، استعمار، تهديد، رقابت، انتقام، حسادت و .... «فِي سَبِيلِ اللَّهِ»
12- گرچه در جنگ بعضى شهيد مىشوند ولى خداوند اهدافشان را به ثمر مىرساند
و زحمات آنان هرگز تباه نمىشود. «قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَلَنْ يُضِلَّ أَعْمالَهُمْ»
13- جنگ، ميدان #آزمايش الهى و كفّار، وسيله آزمايش و شهدا، پيروزمندان اين آزمايشند.
لِيَبْلُوَا بَعْضَكُمْ بِبَعْضٍ وَ الَّذِينَ قُتِلُوا ... فَلَنْ يُضِلَّ أَعْمالَهُمْ
آیه بامداد یکشنبه :
#قرآن
.
سوره محمّد : وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجاهِدِينَ مِنْكُمْ وَ الصَّابِرِينَ
وَ نَبْلُوَا أَخْبارَكُمْ «31»
.
ما قطعاً شما را مى آزماييم تا از ميان شما #مجاهدان و صابران را نشان دهيم
و اخبار (و اعمالتان) را #آزمايش خواهيم كرد.
.
نكته ها:
«ابتلاء»، گاهى به معناى آزمايش افراد براى كشف حقيقت است، مانند: «إِذِ ابْتَلى إِبْراهِيمَ رَبُّهُ» و گاهى به معناى ايجاد زمينه هاى مختلف براى بروز حالات درونى است، مانند اين آيه. «نَبْلُوَا أَخْبارَكُمْ»
جمله «حَتَّى نَعْلَمَ» به معناى «معلوم داريم» از ماده «علم» به معناى #نشانه و علامت است نه از ماده «عِلم» در برابر جهل. يعنى آزمايش الهى، علامت شناسايى آنان است.
.
در آيه قبل خوانديم كه خداوند عملكرد ما را مىداند، «وَ اللَّهُ يَعْلَمُ أَعْمالَكُمْ»
و براى علم و آگاهى خود نياز به آزمايش ندارد.
بنابراين آزمايش براى آن است كه مردم كارى انجام دهند و بر اساس آن استحقاق پاداش يا كيفر را پيدا نمايند.
همان گونه كه ما شغل افراد را مىدانيم، ولى بر اساس دانستن شغل به آنان مزد نمىدهيم،
بلكه بايد از آنان كارى انجام پذيرد تا استحقاق دريافت مزد را داشته باشند.
.
تفكيك انسانها از يكديگر مراحلى دارد:
در مرحله اول، انسانها با كفر و ايمان جداسازى مىشود
و در مرحله دوم، اهل ايمان با جهاد و فرار از جهاد تفكيك مىيابند
و در مرحله سوم، جهادگران با صبر و #مقاومت بيشتر.
بنابراين آزمايشهاى الهى يكى پس از ديگرى ادامه دارد.
.
پيامها:
1- آزمايش مردم، امرى #حتمى و همگانى و يكى از سنّتهاى الهى است.
«وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ» (حرف لام و نون تأكيد، نشانه قطعى بودن آن است)
2- يكى از بسترهاى آزمايش و شناسايى انسانها، ميدان جنگ است.
منافقان در جبهه رسوا مىشوند. «حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجاهِدِينَ مِنْكُمْ»
3- در جهاد، صبر و #استقامت نقش بسيار مهمى دارد. «الْمُجاهِدِينَ مِنْكُمْ وَ الصَّابِرِينَ»
4- ادّعاها و سخنان انسان، در صحنه #عمل مورد آزمون الهى قرار مىگيرند. «نَبْلُوَا أَخْبارَكُمْ»
5- معيار ارزيابى الهى، موفقيّت در آزمونهاى عملى است. «نَبْلُوَا أَخْبارَكُمْ»
آیات بامداد یکشنبه :
#قرآن
.
سوره قمر : وَ نَبِّئْهُمْ أَنَّ الْماءَ قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ
كُلُّ شِرْبٍ مُحْتَضَرٌ «28»
و به آنان خبر ده كه آب، ميان آنان و #شتر تقسيم شده است،
هر كدام براى دريافت نصيب خود حاضر شوند.
سوره قمر : فَنادَوْا صاحِبَهُمْ
فَتَعاطى فَعَقَرَ «29»
سوره قمر : فَكَيْفَ كانَ عَذابِي وَ نُذُرِ «30»
پس آنان رفيقشان را صدا كردند، پس پذيرفت،
دست به كار شد و شتر را از پاى درآورد !
پس (بنگر) كه عذاب و هشدار من چگونه بود؟
سوره قمر : إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً واحِدَةً فَكانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ «31»
(به كيفر اين جنايت) ما #صيحه (و صاعقه اى مرگبار) را فرو فرستاديم،
پس آنان مثل گياه #خشك و خردشده اى گشتند كه صاحب چهارپايان در آغل مىريزد !
وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ
فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ «32»
و البتّه ما قرآن را براى #پند گرفتن، آسان قرار داديم،
پس آيا پندپذيرى هست؟
.
نكته ها:
تقسيم آب ميان مردم و شتر، يك #آزمايش مهم الهى بود كه مردم بايد اين قانون را مراعات كرده و فقط روزى كه حق بهره گيرى از آب را دارند، سر آب حاضر شوند.
( به تعبیر من ، در اون #معجزه آشکار و عجیب ، همیشه و در همه حال نظر کنند ، و دقت کنند و غافل نشوند ...)
.
در آيهى 155 سوره شعراء مىخوانيم كه حضرت صالح فرمود: يك روز آب قريه براى ناقه و يك روز براى شما. «لَها شِرْبٌ وَ لَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍ»
«شِرْبٌ» به معناى قسمت و نصيب است كه در مورد سهم آب گفته مىشود.
«تعاطى» به معناى برگرفتن چيزى يا انجام دادن كارى است كه سزاوار نيست و جرأت مىخواهد.
چون كلمه «تعاطى» در قالب تفاعل است، گويا ميان قوم ثمود و قاتل شتر مبادله و تفاهمى صورت گرفته است.
«عقر» به معناى از پاى درآوردن ناقه است.
«هشيم» به معناى گياه خشك و خرد شده است.
«محتظر» كسى است كه براى چهار پايان خود گياهان خشك را جمع آورى مىكند.
با اينكه #كشنده ناقه يك نفر بيشتر نبوده، ولى در آيات ديگر قرآن به همه مردم نسبت داده است، «فَعَقَرُوها»* يا «فَعَقَرُوا النَّاقَةَ»
كه به فرموده روايات به دليل هم فكرى و رضايت ديگران بر كار قاتل بوده
و اين گناه به حساب آنان نيز محاسبه مىشود.
.
پيامها:
1- گاهى امتحان با جيره بندى آب است كه به دستور پيامبر جيره بندى مىشود.
«أَنَّ الْماءَ قِسْمَةٌ»
2- افراد نااهل اگر خود نتوانند كارى انجام دهند، از كسانى كه جرأت فساد دارند دعوت مىكنند. «فَنادَوْا صاحِبَهُمْ»
3- قداست شكنى، جرأت لازم دارد. «صاحِبَهُمْ فَتَعاطى»
4- افراد شرور، آمادهى ايجاد شر هستند و فرصت سوزى نمىكنند. فَنادَوْا ...
فَعَقَرَ
5- اگر از نعمتى كه فرستاده شد قدردانى نكنيم، «مُرْسِلُوا النَّاقَةِ»
عذاب، فرستاده مىشود. «أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً»
6- در نقل مطالب تاريخى قرآن، زمان و مكان و شخص مهم نيست،
انگيزه و نتيجه مطرح است. (در اين آيات، نه نام كسىكه ناقه را كشت برده شده و نه زمان و مكان حادثه مشخص شده است).
7- گرچه قاتل يكى بود ولى به خاطر رضايت ديگران به كار او، همه نابود شدند.
فَعَقَرَ ... أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً
8- با ارادهى خداوند يك امت با يك صيحه محو مىشوند. «صَيْحَةً واحِدَةً»
9- گاهى يك امّت به خاطر يك نافرمانى و جسارت نابود مىشوند. «فَكانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ»
10- قهر الهى، افراد تنومند و غول پيكر را همچون گياه خرد شده مىكند. «كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ»
11- قرآن، بهترين و صحيحترين تاريخها و عبرتها را به راحتى در اختيار همگان قرار مىدهد. «وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا»