آیات بامداد پنجشنبه : #قرآن . سوره فصّلت‏ : وَ جَعَلَ فِيها رَواسِيَ مِنْ فَوْقِها وَ بارَكَ فِيها وَ قَدَّرَ فِيها أَقْواتَها فِي أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ سَواءً لِلسَّائِلِينَ «10» . و در زمين #كوه ‏هايى را بر فرازش قرار داد و در آن خير فراوان نهاد، و در چهار روز #رزق و روزى اهلِ زمين را مقدّر كرد كه براى تمام نيازمندان كافى است. . سوره فصّلت‏ : ثُمَّ اسْتَوى‏ إِلَى السَّماءِ وَ هِيَ دُخانٌ فَقالَ لَها وَ لِلْأَرْضِ ائْتِيا طَوْعاً أَوْ كَرْهاً قالَتا أَتَيْنا طائِعِينَ «11» . سپس به (آسمان) در حالى كه #دود بود توجّه كرد، پس به آن و زمين فرمود: با رغبت يا كراهت بياييد (و شكل بگيريد) گفتند: فرمانبردار آمديم (و شكل گرفتيم). . نكته‏ ها: «رَواسِيَ» جمع « #راسية» به معناى كوههاى استوار است. «سَواءً» به معناى برابر است و «سَواءً لِلسَّائِلِينَ» به معناى آن است كه قوت‏ها برابر نيازهاست. «طوع» به معناى رغبت و «كره» به معناى بى ‏رغبتى است. عبارتِ‏ «اسْتَوى‏» هرگاه در كنار حرف «على» قرار گيرد، به معناى #سلطه و حكومت است، مانند آيه‏ى‏ «الرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى‏» ولى هرگاه در كنار حرف‏ «إِلَى» قرار گيرد، به معناى توجّه و #قصد است مانند همين آيه. آفرينش، مراحل #تكاملى دارد: اول) خلق شدن. «خَلَقَ الْأَرْضَ» دوم) استقرار و تثبيت. «جَعَلَ فِيها رَواسِيَ» سوم) تزريق منافع در زمين. «بارَكَ فِيها» چهارم) تأمين نيازهاى همگان. «سَواءً لِلسَّائِلِينَ» زمين و كوه‏ها مايه‏ى بركت هستند. برخى از فوايد و بركات زمين عبارت است از: تأمين مواد غذايى، پيدايش گياهان، تصفيه‏ى آب، دفن مردارها و زباله‏ها، يك دانه گرفتن و چند خوشه دادن، زباله را گرفتن و آب زلال دادن و در كوهها نيز بركاتى است از قبيل انواع معادن، حفظ برف‏ها، تأمين سنگ‏هاى ساختمانى، حفظ لرزش‏هاى زمين و كنترل طوفان‏ها و بادها، علامت و راهنمايى براى مسافران و .... بعضى‏ «أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ» را اشاره به چهار فصل گرفته و گفته ‏اند تغيير فصل‏ها در تأمين روزى موجودات زمين مؤثّرند. پيام‏ها: 1- پيدايش كوهها امرى تصادفى نيست، بلكه با برنامه بوده است. «جَعَلَ فِيها رَواسِيَ» 2- تقدير رزق و قرار دادن بركت در زمين از شئون ربوبيّت است. «رَبُّ الْعالَمِينَ‏- بارَكَ فِيها- قَدَّرَ فِيها» 3- خداوند براى همه‏ى موجوداتى كه در زمين زندگى مى‏كنند بر اساس حكمت و به مقدار لازم، روزى قرار داده است. «قَدَّرَ فِيها أَقْواتَها» 4- تقدير روزى‏ها قبل از آفرينش ما بوده است. «قَدَّرَ فِيها أَقْواتَها فِي أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ» 5- همه‏ى موجودات زمينى براى تأمين نيازهاى خود حقّ برابر و يكسان دارند. «سَواءً لِلسَّائِلِينَ» 6- براى رسيدن به روزى، بايد تلاش كرد. (كلمه‏ «لِلسَّائِلِينَ» نشانه‏ى درخواست است و درخواست واقعى همراه تلاش و تكاپو است). 7- آسمان‏ها در آغاز به صورت دود و گاز بوده است. «وَ هِيَ دُخانٌ» 8- در چند آيه‏ى قبل خوانديم كه كفّار به رسول خدا صلى الله عليه و آله مى‏گفتند: دل‏هاى ما در پرده‏هايى از حجاب و گوش‏هاى ما سنگين است ولى اين آيه مى‏فرمايد: آسمان‏ها و زمين فرمان خدا را مى‏شنوند و خاضعانه اطاعت مى‏كنند. «أَتَيْنا طائِعِينَ» 9- #هستى شعور دارد و مخاطب قرار مى‏گيرد. «أَتَيْنا طائِعِينَ»

آیات بامداد یکشنبه : #قرآن . سوره «ق» : إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي وَ نُمِيتُ وَ إِلَيْنَا الْمَصِيرُ «43» . همانا اين ما هستيم كه زنده مى‏ كنيم ومى ‏ميرانيم و #بازگشت (همه) به‏ سوى ماست. . سوره «ق» : يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِراعاً ذلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنا يَسِيرٌ «44» . روزى كه زمين به سرعت از روى آنان #شكافته شود، (و آنان از گورها بيرون آيند.) اين #حشر (و گردآوردن همه انسان‏ها) بر ما آسان است. . سوره «ق» : نَحْنُ أَعْلَمُ بِما يَقُولُونَ وَ ما أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَّارٍ فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ يَخافُ وَعِيدِ «45» . ما به آنچه (مخالفان) مى‏گويند آگاهتريم و تو مأمور به #اجبار مردم نيستى (تا آنان را با زور به راه راست درآورى). پس هر كه را از وعده عذاب من مى‏ترسد، به وسيله‏ى قرآن #پند ده. . نكته ‏ها: « #جبار» هم به معناى جبران كننده است كه يكى از صفات و نام‏هاى خداوند است، «الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ» و هم به معناى اجبار و #سلطه بر ديگران از روى تجاوز است كه صفتى زشت و مورد نهى است. «ما أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَّارٍ» . خداوند در اين آيات مى‏فرمايد: در #قيامت شك نكنيد زيرا: - مرگ و حيات شما به دست ماست. «نُحْيِي وَ نُمِيتُ» - براى خروج شما از قبرها، زمين را مى‏شكافيم. «تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِراعاً» - انسان‏هاى پراكنده را جمع مى‏كنيم. «ذلِكَ حَشْرٌ» - اين كار هيچ سختى ندارد. «يَسِيرٌ» . در آيه 39 فرمود: «فَاصْبِرْ عَلى‏ ما يَقُولُونَ» بر آنچه ياوه ‏سرايان مى‏گويند، صبر كن، آيات‏ بعد، به مسائلى كه انسان را #صبور مى‏سازد اشاره مى‏كند، از جمله: - ذكر و تسبيح خداوند. «فَاصْبِرْ عَلى‏ ما يَقُولُونَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ» - ياد قيامت. فَاصْبِرْ ... ذلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ‏ - توجه و حضور خداوند. فَاصْبِرْ ... إِلَيْنَا الْمَصِيرُ - توجه و علم خداوند به سخنان ياوه مخالفان. فَاصْبِرْ ... نَحْنُ أَعْلَمُ بِما يَقُولُونَ‏ . آغاز اين سوره با سوگند به قرآن و پايان آن با تذكّر و توجّه به قرآن اختصاص يافت. پيام‏ها: 1- جز خداوند، هيچ كس قدرت زنده كردن و #ميراندن ندارد. «إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي وَ نُمِيتُ» 2- ياد اين‏كه بازگشت همه به سوى اوست، توان انسان را در برابر مشكلات افزون مى‏كند. فَاصْبِرْ عَلى‏ ما يَقُولُونَ‏ ... إِلَيْنَا الْمَصِيرُ 3- وظيفه پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله تبليغ دين است، نه تحميل دين. «وَ ما أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَّارٍ» (پذيرش دين بايد با اختيار باشد.) 4- محور تبليغات دينى بايد #قرآن باشد، زيرا بهترين وسيله تذكّر است. «فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ» 5- معارف بلند، منطقى و فطرى قرآن، براى پذيرش مردم كافى است و نيازى به اجبار نيست. «ما أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَّارٍ فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ» 6- پندپذير كسى است كه از قيامت خوف داشته باشد. فَذَكِّرْ ... مَنْ يَخافُ وَعِيدِ 7- حقايق دين در نهاد انسان نهفته است، تنها #يادآورى لازم است. «فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ» (كلمه «ذكر» به معناى يادآورى نهفته‏ها و فراموش شده ‏هاست) 8- كسى كه قيامت را نمى ‏پذيرد، بهترين تبليغ‏ها از بهترين مبلّغان براى او سودى ندارد. «مَنْ يَخافُ وَعِيدِ»