✨بسم الله الرحمن الرحیم✨
#تفسیر_قرآن_جلسه_34
🌹 آیات ۴۲ تا ۴۵ سوره أنعام
🌹 بخش اول
💥 وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَآ إِلَىٰٓ أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُمْ بِالْبَأْسَآءِ وَالضَّرَّآءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ (۴۲)
💥فَلَوْلَآ إِذْ جَآءَهُمْ بَأْسُنَا تَضَرَّعُوا وَ لَٰكِنْ قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (۴۳)
💥 فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّىٰٓ إِذَا فَرِحُوا بِمَآ أُوتُوٓا أَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً فَإِذَا هُمْ مُبْلِسُونَ (۴۴)
💥 فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا ۚ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (۴۵)
#ترجمه: و بیتردید ما به سوی امّت هایی كه پیش از تو بودند [پیامبرانی] فرستادیم؛ پس آنان را [به سبب مخالفت] به سختی و رنج و بیماری دچار كردیم، تا فروتنی و زاری كنند (۴۲)
پس چرا هنگامی كه سختی ما به آنان رسید، فروتنی و زاری نكردند؟ بلكه دلهایشان سخت شد و شیطان اعمال ناپسندی را كه همواره مرتكب می شدند در نظرشان زینت داد (۴۳)
پس وقتی حقایقی را كه به آن یادآوری شده بودند فراموش كردند، درهای همه نعمت ها را به روی آنان گشودیم، تا هنگامی كه به خاطر آنچه به آنان داده شد، مغرورانه خوشحال گشتند، به ناگاه آنان را [به عذاب] گرفتیم، پس یک باره درمانده شدند (۴۴)
💥پس ریشه كسانی كه ستم ورزیدند قطع شد؛ و ستایش ویژه خدا پروردگار جهانیان است (۴۵)
🌷 #أَرْسَلْنَآ: فرستادیم
🌷 #الْبَأْسَآء: سختی
🌷 #الضَّرَّآء: رنج و ضرر
🌷 #يَتَضَرَّعُونَ: فروتنی و زاری می کنند
🌷 #قَسَتْ: سخت شد
🌷 #زَيَّنَ: زینت داد
🌷 #نَسُوا:فراموش کردند
🌷 #فَرِحُوا: شادمان گشتند
🌷 #مُبْلِسُونَ: درمانده شدند
🌷 #فَقُطِعَ: پس قطع شد
🌷 #دَابِر: ریشه
#قرآن گفتگو با گمراهان و مشركان را ادامه مى دهد و از راه ديگرى براى بيدار ساختن آنها موضوع را دنبال مى كند، نخست مى فرماید: «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا إِلى أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَأَخَذْناهُمْ بِالْبَأْساءِ وَ الضَّرّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ؛ و بی تردید ما به سوی امت هایی که پیش از تو بودند [پیامبرانی] فرستادیم؛ پس آنان را [به سبب مخالفت] به سختی و رنج و بیماری دچار کردیم، تا فروتنی و زاری کنند»
سپس به این مورد اشاره می کند که چرا آنها از اين عوامل دردناک و بيداركننده پند و اندرز نگرفتند و به سوى #خدا بازنگشتند که می فرماید: «فَلَوْ لا إِذْ جاءَهُمْ بَأْسُنا تَضَرَّعُوا؛ پس چرا هنگامی که سختی ما به آنان رسید، فروتنی و زاری نکردند؟»
در حقيقت علّت عدم بيدارى آنها دو چيز بود، نخست اين كه بر اثر زيادى #گناه و لجاجت در #شرک، قلب هاى آنها تيره و سخت و روح آنها انعطاف ناپذير شده بود «وَ لكِنْ قَسَتْ قُلُوبُهُمْ: بلکه دل هایشان سخت شد» و ديگر اين كه «وَ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ ما كانُوا يَعْمَلُونَ؛ و شیطان اعمال ناپسندی را که همواره مرتکب می شدند در نظرشان زینت داد»
سپس به این مورد اشاره می کند هنگامى كه سختگیری ها در آنها مؤثّر نيفتاد از راه لطف و #محبّت وارد شديم که می فرماید:«فَلَمّا نَسُوا ما ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنا عَلَيْهِمْ أَبْوابَ كُلِّ شَيْءٍ؛ پس وقتی حقایقی را که به آن یادآوری شده بودند فراموش کردند، درهای همه نعمت ها را به روی آنان گشودیم» ولى اين همه نعمت در واقع خاصيّت دو جانبه داشت هم ابراز محبّتى براى بيدارى بود و هم مقدّمه اى براى عذاب دردناک در صورتى كه بيدار نشوند. لذا آنقدر به آنها نعمت داده شد تا كاملاً خوشحال شدند، امّا بيدار نشدند، که می فرماید: «حَتّى إِذا فَرِحُوا بِما أُوتُوا أَخَذْناهُمْ بَغْتَةً فَإِذا هُمْ مُبْلِسُونَ؛ تا هنگامی که به خاطر آنچه به آنان داده شد، مغرورانه خوشحال گشتند، به ناگاه آنان را به عذاب گرفتیم، پس به یک باره درمانده شدند»
«فَقُطِعَ دابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا؛ پس ریشه کسانی که ستم ورزیدند قطع شد» چون هم به آیات #خدا و هم به #مردم ستم می ورزیدند. و از آنجا كه خداوند در به كار گرفتن عوامل تربيت در مورد آنها هيچ گونه كوتاهى نكرده، در پايان آيه مى فرمايد: «وَ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ؛ و ستایش ویژه خدا پروردگار جهانیان است» اين جمله نشانه آن است كه قطع ريشه ظلم و فساد و نابود شدن نسلى كه بتواند اين كار را ادامه دهد، به قدرى اهميّت دارد كه جاى شكر و سپاس است.
⬅️ پیام های آیات در جلسه بعدی
✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری
✨بسم الله الرحمن الرحیم✨
#تفسیر_قران_جلسه_88
🌹 آیات ۱۲۲ و ۱۲۳ سوره انعام
💥 أَوَ مَنْ كَانَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَ جَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَنْ مَثَلُهُ فِي الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بِخَارِجٍ مِنْهَا ۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلْكَافِرِينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (۱۲۲)
💥 وَ كَذَٰلِكَ جَعَلْنَا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ أَكَابِرَ مُجْرِمِيهَا لِيَمْكُرُوا فِيهَا ۖ وَمَا يَمْكُرُونَ إِلَّا بِأَنْفُسِهِمْ وَمَا يَشْعُرُونَ (۱۲۳)
#ترجمه: آیا كسی كه مرده بود و ما او را زنده كردیم، و برای او نوری قرار دادیم تا در پرتو آن در میان مردم زندگی كند، مانند كسی است كه در تاریكی ها است و از آن بیرون شدنی نیست؟! این گونه برای كافران آنچه انجام می دادند، آراسته شد (۱۲۲)
و این گونه در هر آبادی و شهری رؤسا و سردمداران گنهكاری قرار دادیم تا در آن نیرنگ زنند، ولی جز به خودشان نیرنگ نمی زنند، و درک نمی كنند. (۱۲۳)
🌷 #مَيْتًا: مرده
🌷 #أحْيَيْنَاه: او را زنده کردیم
🌷 #يَمْشِي_بِهِ_فِي_النَّاس: تا در پرتو آن در میان مردم زندگی کند
🌷 #الظلمات: تاریکی ها
🌷 #زُيِّنَ: آراسته شد
🌷 #قریة: اغلب به شهر بزرگ گفته می شود و درباره آبادی کمتر به کار می رود
🌷 #أکابر: بزرگان، رؤسا
🌷 #لیمکروا: تا در آن نیرنگ زنند
🌷 #ما_یشعرون: درک نمی کنند
🔴 #شأن_نزول_آیات:
این آیات در مکه نازل شده است.
نقل شده است: ابوجهل كه از دشمنان سرسخت اسلام و پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» بود روزى سخت آن حضرت را آزار داد، «حمزه» عموى شجاع پیامبر كه تا آن روز اسلام را نپذيرفته بود و همچنان درباره آيين او مطالعه و انديشه مى كرد، به سراغ ابوجهل رفت و با مشت بر سر او كوفت، ولى ابوجهل به ملاحظه شجاعت فوق العاده حمزه از نشان دادن عكس العمل خوددارى كرد. سپس حمزه به سراغ پيامبر آمد و اسلام را پذيرفت.
این آیات درباره اين حادثه نازل گرديد و وضع ايمان حمزه و پافشارى أبوجهل را در كفر مشخّص ساخت.
از بعضى روايات نيز استفاده مى شود كه آيه در مورد ايمان آوردن عمّار ياسر و اصرار أبو جهل در كفر نازل گرديده است.
در آيات گذشته اشاره به دو دسته مؤمن خالص و كافر لجوج شده بود، در اينجا نيز با ذكر دو مثال جالب و روشن وضع اين دو طايفه مجسّم گرديده است. نخست اين كه افرادى را كه در گمراهى بودند.سپس با پذيرش حقّ تغيير مسير داده اند تشبيه به مُرده اى مى كند كه به فرمان خدا زنده شده است «أَ وَ مَنْ كانَ مَيْتاً فَأَحْيَيْناهُ؛ آیا کسی که مرده بود و ما او را زنده کردیم» «وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً يَمْشِي بِهِ فِي النّاسِ؛ و برای او نوری قرار دادیم تا در پرتو آن در میان مردم زندگی کند»
منظور از اين #نور تنها قرآن و تعليمات پيامبر نيست، بلكه علاوه بر اين، ايمان به خدا، بينش و درک تازه اى به #انسان مى بخشد؛ افق ديد او را از زندگى محدود مادّى فراتر برده و در پرتو اين نور مى تواند راه زندگى خود را در ميان مردم پيدا كند، و از بسيارى اشتباهات محفوظ بماند.
سپس چنين فردی را با افراد بى ايمان لجوج مقايسه كرده، مى فرماید: «كَمَنْ مَثَلُهُ فِي الظُّلُماتِ لَيْسَ بِخارِجٍ مِنْها؛ آیا مانند کسی است که در تاریکی ها است و از آن بیرون شدنی نیست»
و سپس اشاره به علّت اين سرنوشت شوم نموده «كَذلِكَ زُيِّنَ لِلْكافِرِينَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ؛ این گونه برای کافران آنچه انجام می دادند، آراسته شد»
سپس اشاره به وضع اين رؤسای گمراه و زعماى كفر و فساد كرده مى فرمايد: «وَ كَذلِكَ جَعَلْنا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ أَكابِرَ مُجْرِمِيها لِيَمْكُرُوا فِيها و این گونه در هر آبادی و شهری رؤسا و سردمداران گنهکاری قرار دادیم تا در آن نیرنگ زنند» يعنى، سر انجام نافرمانى و گناه فراوان اين شد كه راهزن راه حقّ شدند و بندگان خدا را از راه منحرف ساختند و در پايان آيه مى فرمايد؛ «وَ ما يَمْكُرُونَ إِلاّ بِأَنْفُسِهِمْ وَ ما يَشْعُرُونَ؛ ولی جز به خودشان نیرنگ نمی زنند و درک نمی کنند» از اين آيه به خوبى استفاده مى شود كه مفاسد و بدبختی هايى كه دامن اجتماعات را مى گيرد از بزرگترها و سردمداران اقوام سرچشمه مى گيرد و آنها هستند كه با انواع حيله و نيرنگ راه خدا را دگرگون ساخته و چهره حقّ را بر مردم مى پوشانند.
🔹پیامهای آیات۱۲۲و۱۲۳سوره انعام
✅ #هدایت، کار خداست، هر چند خود انسان زمینه ی هدایت را فراهم می کند.
✅ استفاده از #تمثیل در تبلیغ و تربیت مؤثر است.
✅ #حق یکی ولی باطل بسیار است.
✅ کارهای انسان بی ایمان، در دید و تفکر او مؤثر است.
✅ سنت الهی، پاسخ دادن به مکر و حیله های دشمنان است.
✅ رؤسای فاسد و مفسد، ریشه ی فساد در جامعه اند.
✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری
✨بسم الله الرحمن الرحیم✨
#تفسیر_قران_جلسه_97
🌹 آیه ۱۳۷ سوره انعام
💥وَ كَذَٰلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٍ مِنَ الْمُشْرِكِينَ قَتْلَ أَوْلَادِهِمْ شُرَكَآؤُهُمْ لِيُرْدُوهُمْ وَ لِيَلْبِسُوا عَلَيْهِمْ دِينَهُمْ ۖ وَ لَوْ شَآءَ اللَّهُ مَا فَعَلُوهُ ۖ فَذَرْهُمْ وَ مَا يَفْتَرُونَ
#ترجمه: و اینگونه شریکان آنها برای بسیاری از مشرکان، كشتن فرزندانشان را در نظرشان زیبا جلوه دادند تا سرگردان و هلاكشان سازند و دینشان را بر آنان مُشتبه كنند؛ اگر خدا میخواست آن كار را نمیكردند پس آنان را با آنچه دروغ می سازند واگذار.
🌷 #كَذَٰلِكَ: این چنین
🌷 #زَيَّنَ: زینت داد
🌷 #كَثِير: بسیاری
🌷 #قَتْل: کشتن
🌷 #أَوْلَادِهِم: فرزندانشان
🌷 #شُرَكَآؤُهُم: شریکانشان
🌷 #لِيُرْدُوهُم: تا سرگردان و هلاکشان سازند
🌷 #لِيَلْبِسُوا: تا بر آنان مشتبه کنند
🌷 #فَذَرْهُمْ: پس آنان را واگذار
🌷 #يَفْتَرُونَ: دروغ می سازند
این آیه همانند سایر آیات سوره انعام در مکه نازل شده است.
#قرآن در اين آيه اشاره به يكى ديگر از زشت كاری هاى بت پرستان و جنايت هاى شرم آور آنها نموده مى فرمايد: «وَ كَذلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٍ مِنَ الْمُشْرِكِينَ قَتْلَ أَوْلادِهِمْ شُرَكاؤُهُمْ؛ و اینگونه شریکان آنها برای بسیاری از مشرکان، کشتن فرزندانشان را در نظرشان زیبا جلوه دادند» تا آنجا كه كشتن بچّه هاى خود را يک نوع افتخار و يا عبادت محسوب مى داشتند.
منظور از «شركاء» در اينجا بت ها هستند كه به خاطر آنان گاهى فرزندان خود را قربانى مى نمودند و يا نذر مى كردند كه اگر فرزندى نصيب آنها شد آن را براى بت قربانى كنند، همان طور كه در #تاريخ بت پرستان قديم گفته شده است.
و بنابراين نسبت «تزيين» به بت ها به خاطر آن است كه علاقه و عشق به بت آنها را وادار به اين عمل جنايت بار مى كرد.
سپس #قرآن مى فرمايد: «لِيُرْدُوهُمْ وَ لِيَلْبِسُوا عَلَيْهِمْ دِينَهُمْ؛ تا سرگردان و هلاکشان سازند و دینشان را بر آنان مشتبه کنند»
#قرآن مى فرمايد: «وَ لَوْ شاءَ اللّهُ ما فَعَلُوهُ؛ و اگر خدا می خواست آن کار را انجام نمی دادند» ولى اجبار بر خلاف سنّت خداست، خداوند خواسته بندگان، آزاد باشند تا راه تربيت و تكامل هموار گردد؛ زيرا در اجبار نه تربيت است و نه تكامل.
و در پايان آیه مى فرمايد: «فَذَرْهُمْ وَ ما يَفْتَرُونَ؛ پس آنان را با آنچه دروغ می سازند واگذار»
🔹پیام های آیه ۱۳۷ سوره انعام
✅ بینش غلط و خرافى، سبب مى شود كه انسان، فرزند خود را پاى بت سنگى و چوبى قربانى كرده و به آن افتخار نماید.
✅ مجرمان، حتّى براى فرزندكشى هم توجیه درست مى کنند تا روان و وجدان خود را آرام كنند.
✅ توجیه #گناه و آراستن زشتى ها، عامل هلاكت و سقوط است.
✅ #پیامبر، مسئول ابلاغ است نه اجبار، اگر مردم گوش نكردند، آنان را رها كرده و به سراغ دل هاى آماده مى رود.
✅ افكار و رفتار منحرفان، نباید حق ّجویان را دلسرد كند.
✅ شریک پنداشتن براى #خدا، افترا به اوست.
✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری