eitaa logo
در حرم یار
1.6هزار دنبال‌کننده
775 عکس
36 ویدیو
3 فایل
جلسات مباحث آیت الله محمدشجاعی(ره) و گزیده ای از نکته های بزرگان اخلاق و عرفان اسلامی از لسان استاد سیدعربی نشر و نسخه برداری از مطالب با ذکر کانال و منبع آن بلامانع است ارتباط با آدمین : @DarharameyarAdmin «تبادل و تبلیغ نداریم»
مشاهده در ایتا
دانلود
ماه مبارک ورود میخواهد و هر مومنی هم به یک حدی ورود پیدا میکند استعداد و اذن ورود را طی یازده ماه یعنی تا آخرماه شعبان کسب میکنند و اول ماه مبارک هم آماده سازی برای سال پیش روست مکرر شنیدید در این ماه شیاطین در غل و زنجیر هستند و دربهای جهنم بروی روزه داران بسته است لذا کسی که گناه میکند از این ماه مبارک خارج شده است واصلا ورود پیدا نکرده چون اگر کسی درب ماه رمضان برویش گشوده شده باشد مسلما دربهای جهنم برویش بسته است برای امثال ما که تحصیل آمادگی نکردیم و اذن ورود نداریم تنها چیزی که برایمان می ماند امید به فضل خداست که «الهی عِنْدَكَ مِمَّا فَاتَ خَلَفٌ، وَ لِمَا فَسَدَ صَلَاحٌ، وَ فِيمَا أَنْكَرْتَ تَغْيِير» که در کوی نیک‌نامی ما را گذر ندادند گر تو نمی‌پسندی تغییر کن قضا را و نیاز است که انسان در این ماه بین خود و مشغله های روزمره فاصله بیاندازد و فراغتی برای مراقبه این ماه و تدارک سالش پیدا کند و این مهم نیاز به برنامه ریزی صحیح دارد.. Eitaa.com/darharameyar
خدای متعال می فرماید که به همه بندگانِ اسراف کار در گناهِ من پیغام بده که از رحمت من مایوس نشوید بنده ای که در پیشگاه خدا اقرار به گناه خود میکند و برمیگردد این اقرار مثل آبی است که ریخته می شود و او را پاک می کند . و از رحمت خدا بهره مند می شود و جذبه ی رحمت او را می کشاند روی این نکته باز تاکید بکنم که هر چه که ما کردیم از رحمت خدا مایوس نشویم یعنی نگوییم که درها به روی من بسته شده و خدا دیگر توبه ی من را نمی پذیرد ، پس بروم گناه بکنم زیرا آب از سر من گذشته است . ما این را نمی پذیریم . از رحمت خدا مایوس نشویم ، هرچه که کردیم قابل بازگشت است و این عبد می تواند برگردد . امام خمینی(ره) فرمودند که امام زمان (عج) فرموده که اگر انسان پیامبر خدا را هم بکشد باز قابل توبه است . و اگر توبه کند خدا قبول می کند، یعنی این قدر باب توبه باز است. بخاطر همین است که می گوییم مایوس نشوید . نگوییم من که پنجاه سال گناه کرده ام دیگر امکان ندارد که برگردم ، این امکان ندارد را حذف کنیم . بدانیم که خداوند توبه کار را دوست می دارد و اقرار و اعترافی که در پیشگاه خدای متعال داریم ،پذیرفته شده است اما اگر می خواهیم استغفار بکنیم توجه داشته باشیم که به صرف گفتن استغفرالله ، و لا اله الا الله که نیست استغفار صیغه توبه است نه خود توبه برخى ميان صيغه توبه و خود توبه اشتباه مى‏كنند. توبه يعنى پشيمان شدن از گناه، و تصميم اكيد بر تكرار نكردن گناه و بازگشت به سوى حق و ... اين حقيقت يك لفظ و بياني دارد كه مى‏گوييم: «استغفر اللّه ربّى و اتوب اليه»، ولى خود اين كه توبه نيست. من اگر يك تسبيح دستم بگيرم، نه صد بار بلكه هزار بار اين جمله را بگويم در حالى كه پشيمان از گناه نيستم و تصميم به اينكه ديگر گناه نكنم ندارم و در صدد جبران نیستم و اگر باز هم گناه پيش بيايد انجام مى‏دهم، اين صد هزار بار گفتن، توبه نيست، اين نگفتنش بهتر از گفتنش است، اين صيغه توبه است نه خود توبه... اگر من آب بخواهم چکار می کنم ؟ لیوان آب را برمی دارم و می خورم نه اینکه بگویم تشنه مان است و آب هم بد نیست ، این نوشیدن آب نیست استغفار یعنی من برخیزم و به طرف خدا حرکت کنم این را هم در نظر بگیرید که وقت تنگ است و فرصتی نیست و اگر انسان از این فرصتهای طلایی استفاده نکند به خسران ابدی می افتد گناه روی گناه انسان را سنگین می کند و باعث میشود که استغفار کمرنگ بشود . یعنی تاریکی او بیشتر می شود و تقاضای نورانیت استغفار را از او می گیرد و تضمینی نیست که بعد از گناه توبه باشد. روایت داریم که از گناه بترسید چون ممکن است در گناهانی واقع بشوید که خدا بفرماید به عزت و جلال خودم شما را نمی بخشم. بنابراین درب توبه باز است خصوصا این ایام اما بدست آوردن توفیق توبه مهم است اینطور نیست که با سستی و کاهلی و چند ذکر انسان موفق به توبه باشد ما در خصوص اصل توبه زیاد صحبت کردیم در باز است اما بعضی توبه نمی کنند خداوند توفیق توبه به آنها نمی دهد . در کنار بیابانی باغی است که درب آن باز است، آیا معنایش این است که همه ی آنهایی که در بیابان هستند به آن باغ می روند ؟ یا اینکه آنها باید تلاش کنند تا خودشان را به آن باغ برسانند ؟ در باز است اما نه اینکه همه درون باغ هستند . باب توبه باز است و خدا هیچ کس را ناامید نمی کند . ولی آیا شخص می تواند به آنجا برسد ؟ آیا می تواند خودش را از مهلکه ای که گرفتار شده نجات بدهد ؟ بخاطر همین می گویند که شما وارد عرصه ی گناه نشوید . شاید این گناه از آن گناهان سنگینی برای شما باشد که نتوانید پرواز کنید و به توبه وارد بشوید . کار به جایی می رسد که دیگر توفیق استغفار پیدا نمی کنید گاهی آن قدر گناه سنگین است که قدرت پرواز را از شما می گیرد یعنی خود بخود شما را ناامید می کند ، حس و حالی پیدا می کنی که به تعبیر قرآن از خداوند هم متنفر می شوی .... پس یعنی یک موازنه ای باید بین گناه و استغفار فراهم بشود Eitaa.com/darharameyar
بهترين وسيله براي آرامش انسان توحيد است نه عصمت میخواهد نه نبوّت میخواهد نه امامت میخواهد نه فقاهت میخواهد همان ايمان و عمل صالح شرط است و استقامت می فرماید ﴿أَلاَ بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ﴾ دلها با یاد خدا و ذکر او به آرامش و طمانینه می رسد اما به چه معنا ؟ نکته ای دارد اینطور نیست که هر کس به خدا توجه کرد قلبش آرام شود اگر اینطور معنا کنیم که بیراهه رفتیم اینطور نیست که من فاعل باشم و بگویم آرامش اثر فعل من بوده بلکه آیه میفرماید يعني آگاه باشيد اگر خدا به ياد کسي بود قلب او آرام ميشود اوست که مقلب القلوب است نکته اینجاست که اگر خدا ما را یاد کند دل ما به آرامش میرسد فاعل اوست نه انسان مسئله توحید است او باید انسان را یاد کند تا انسان به آرامش و وقار و سکینت برسد فرمود ﴿أَنزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ﴾ و خدا چه زمانی شما را یاد میکند ؟ زمانی که شما او را یاد کنید در نتیجه میفرماید أَلاَ بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ یعنی زمانی اين ذکر شما مؤثر است که باعث بشود شما مذکور خدا شوید یعنی یاد شما از خدا، علتی بشود بر اینکه خدا شما را یاد کند تا در اثر یاد خدا از شما، شما به آرامش برسید آنوقت معلوم میشود که ذکر شما به جایش افتاده بعد حاصل آن آرامش و سکینت شماست این یاد کردن شما از خدا هم فقط ذکر زبانی نیست مراعات جانب او در تمام افعال و حرکات است ما براي اينکه بفهميم اين ذکر ما واقعي است یا بفهمیم ذکر ما مقبول بوده یا خیر باید ببینیم مذکور خدا شديم یا نه يعني از ذاکر بودن به مذکور بودن رسيديم آرامش پیدا کردیم یا خیر آنوقت معلوم ميشود خدايي که ما در تمام افعال وحرکات یادش کردیم حالا او هم ما را یاد کرده حالا او ذاکر ما شده معلوم میشود این ذکر مقبول افتاده چون در قرآن وعده فرمود ﴿و اذکروني اذکرکم﴾ اینجاست که (أَلاَ بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ﴾ معنا پیدا میکند Eitaa.com/darharameyar
در روايات آمده که در فرصت‌هاي مناسب مانند شب‌هاي مبارك, روزهاي مبارك, شب‌هاي جمعه, روزهاي جمعه, فراغت‌هاي مناسب كه دستورهاي خاص در مورد آن رسيده است، خدا خواسته‌هاي ما را برآورده مي‌كند. در جريان تحويل سال هم طبق برخي از روايات به ما دستور دادند كه بگوييم اي خدايي كه همه شب‌ها و روزها را تدبير مي‌كني و همه حال‌ها را تو تغيير مي‌دهي, قلب‌ها و چشم‌ها را تو زير و رو مي‌كني, حال ما را به بهترين وجه منقلب كن! «يَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ يَا مُدَبِّرَ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ يَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَي أَحْسَنِ الْحَال» نكته اساسي آن است كه در بسياري از اين دعاها كلمه جمع به كار برده مي‌شود؛ يا مي‌گوييم مشكل ما را حل كن يا مي‌گوييم هر كسي مشكلي دارد حل كن. اين دعاهاي ماه مبارك رمضان که دارد «اللَّهُمَّ اكْسُ كُلَّ عُرْيَان» «اللَّهُمَّ رُدَّ‌ كُلَّ غَرِيب»، «اللَّهُمَّ اشْفِ كُلَّ مَرِيض» و.... اين دعا آن‌قدر عام است كه می فرمايد خدايا هر كسي مشكلي دارد مشكلش را حل كن! يا مي‌گوييم خدايا «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لَنَا, اللَّهُمَّ اقض ديننا, اللَّهُمَّ اقض حوائجنا»...... ما از آن جهت كه مسلمانيم يا از آن جهت كه انسانيم هر مشكلي كه داريم تو مشكل (همه) ما را حل كن حال (همه) ما را منقلب كن نه يعني تنها اعضاي خانواده ما را يا همشهريان ما را يا كشور ما را؛ بلکه يعني جامعه اسلامي, امّت اسلامي; بلكه جامعه انساني، همه اينها را متحوّل كن. ما اگر بخواهيم خوب زندگي كنيم بايد اهل جامعه ما خوب باشند؛ اگر همه‌شان اهل صلاح و فلاح بودند, اهل حجاب و عفاف بودند ما مشكلي نداشتيم؛ اگر همه امين بودند و در امانت زندگي مي‌كردند ما راحت بوديم؛ زمانی ما راحت خواهیم بود که جامعه راحت باشد. مسئله تحويل سال فرصت مناسب و بسيار خوبي است كه از خدا بخواهيم همه ما را اصلاح كند. آن وقت است که ما ديگر مشكلي از نظر اعتقادی، از نظر ایمانی، از نظر امانت, از نظر امنيت, از نظر بيكاري و از نظر بي‌شغلي و.... نخواهيم داشت؛.... اما اهل حق را خبری دیگر است اگر چه در نوروز ، روز ، نو شده و طبیعت نو شده ، اما سالکین الی الله در پی آن هستند که نفخه ای رحمانی از عرش الهی در صحرای دلشان بوزد و رستاخیزی پرشور و قیامتشان را در همین دنیا بر پا کند تا که وجود خود را نو کرده و از روزهای تیره و ظلمانی نَفْس خود به در آیند و روزهای آفتابی و زیبا در درون خود ظاهر سازند نوروزهای بسیاری پی درپی بر ماگذشت و تجربه کردیم  اما دریغ که نوروز اَنفسی هرگز در نَفْس ما بر پا نشده و هرگز شاهد نو شدن روز وجودمان نبوده ایم ! هرگز از ظلمات نَفْس بدکاره خارج نشده و به افقهای نورانی روح خود وارد نشده ایم ! ان شاءالله سال جدید به میمنت ماه مبارک سالی باشد که ابرهای متراکمی که روی آسمان قلبمان را فرا گرفته و مانع رسیدن نور زیبای خورشید الله بر صفحۀ قلبها شده کنار رود و این نور الهی و توحیدی بر سرزمین تاریک قلب‌مان بتابد و باران های رحمت الهی بر آن ببارد... عید نوروز من این است که ببینم رویت   عید قربان من آن دم که شوم قربانت Eitaa.com/darharameyar
اغلب، ما نمی‌توانیم اهل صمت و سکوت باشیم نمی‌توانیم از خواب و خوراک کم کنیم یکی از علل آن عدم معرفت نسبت به خدای عظیم است اگر کسی خدا را به عظمت بشناسد اگر یقین کند خدا عزیز است، قهار است، عظیم است، کأنّ لال می‌شود،قدرت تکلم را از دست می‌دهد، ساکت و بهت زده می‌شود، خواب و خوراکش را از دست می‌دهد وقتی شخصی در مقابل یک شیئ عظیم قرار بگیرد و یا در برابر خطر بزرگی واقع شود به لکنت زبان می افتد، قدرت تکلم ندارد اینطور نیست؟ چون عظمت مقابل وجودش را فرا گرفته... طبیعی است وقتی کسی به عظمت خدا، به قهاریت خدا معرفت پیدا نکرد چه خوفی چه تذلّلی؟ زیاده گویی هم می‌کند پر خوری هم می‌کند راحت هم میخوابد چون درکی از آن فرمانروا ندارد درکی از آن وجود مطلقی ندارد که سراسر احاطه اش کرده وجودی که با خودش و در باطن همراه دارد.... همه این مصیبت‌ها از عدم شناخت و عدم معرفت نسبت به خداست... مدعی پرستش خدایی هستیم که اصلا نمی شناسیم.. خدای خیالی برای خودمان درست کردیم والا زبانمان بسته بود... Eitaa.com/Darharameyar
يکي از عبادت هاي مسيحيان سياحت است ، يعني گشتن از اين شهر به آن شهر و از اين مملکت به آن مملکت ، سياحت نامه مي نويسند که فلان مملکت اينجور بود و آنجور بود یک مسيحي که از سیاحتش مسلمان شده و تشيّع را هم اختيار کرده علت اسلامش را گفته است گفته علتش اين است که من علي را در تاریخ ديدم فهميدم خدا هست ، چطور ؟ مي گويد همه مسلمانان نوشتند علي بن ابيطالب ع در غزوات هیچ وقت پشت به دشمن نکرد کرّار بود و فرّار نبود در غزوات متعدد مانند احزاب و صفین و نهروان و موته و جمل و ....شجاعت به خرج داد و غالب شد و در جنگ صفين و نهروان چهار هزار نفر از مقدسين نهروان که پيشاني شان بر اثر سجده وصله بسته بود همه را کشت و ...... اما بعد از زمان امارتش که بيست و پنج سال بعد خليفه شد علي را آمدند از خانه بيرون ببرند شش نفر گردن کلفت ، مغيره و ... کشان کشان بردند به مسجد يک کلمه چيزي نگفت ، مي گويد من فهميدم که اين علي که گفته انا عبد من عبيد محمد (ص) و مي گويد من عبد و عبید پيغمبر هستم ، از اينجا فهميدم که آن پيغمبر حق است ، بوسيله علي فهميدم آن پيغمبر که مدعي نبوت است حق است و اسلام آوردم.... اين را مي گويند فکر فِكْرُ سَاعَةٍ خَيْرٌ مِنْ عِبَادَةِ سَنَه گاهي بعضي فکرها و تحلیل ها از يک سال عبادت بالاتر است و بعضي بهتر از شصت سال و بعضي فکرها اندازه ندارد که چقدر بهتر است... Eitaa.com/darharameyar