🍂
🔻 متولد خاک پاک کفیشه
نوشته : عزت الله نصاری
┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅
🔸 قسمت دهم
صبح ها مراسم زیر پرچم داشتیم، افراشتن پرچم همراه با سرود شاهنشاهی، در حالیکه ما با دوانگشت کنار پیشونی گرفته و بعنوان سلام پیشاهنگی خبردار ایستاده بودیم، هیجان انگیز بود.
خونه ما که دست کمی از پادگان نداشت، جمعه ها باید پتوها و لباسهامون را میشستیم و ناخنها کوتاه میشد.
هر دوهفته یکبار هم پسرها به صف میایستادن و آقام با اون ماشین های سرتراشی مشهور قدیمی، همه را کچل میکرد، کچل که بودیم اجازه بلند شدن مو را نمیداد.
آقام از هر نوع بازی که شبیه قمار باشه متنفر بود. حتی از گلوله بازی. میگفت چون گلوله بازی برای برد و باخته قماره.
پسرهای عمه ام که سن شون بیشتر بود و جوان محسوب میشدن، بشدت از کچل کردن متنفر بودن و همیشه برای فرار از کچل شدن، کتک میخوردن.
یه تلویزیون RTL سیاه و سفید داشتیم. اون زمان تلویزیون ایران فقط ۱ کانال داشت ولی در آبادان بشرط اینکه لوله آنتن بلند باشه و از ۳ جهت شاخک داشته باشه، میشه کانال بغداد و بصره و کویت را هم دید.
بچه ها مثل سیخ کبابی کنار هم دراز میکشیدن و تلویزیون نگاه میکردن.
فیلمهای وحشتناک از داراکولا و سامسون و دلیله یا فیلمهای وسترن از جان وین یا فیلمهای عشقی از جینالولو و سوفیا لورن. یه سریال بسیار کسالت بار هم پخش میشد بنام آیرون ساید.
فیلم تماشا کردن مون هم جالب بود.
دخترها یه چادر یا پتویی چیزی کنارشون بود،
اگر فیلم ترسناک بود، به محض اینکه جناب داراکولا تشریف میاورد، چادر یا پتو را میکشیدن روی صورتشون و به پسرها اصرار میکردن هر وقت داراکولا رفت بهمون خبر بدید.
اگر فیلم عشقی بود، هر وقت صحنه ماچ و بوسه بود چادر یا پتو را میکشیدن روی صورتشون.
به سیمی که از پریز آنتن تا تلویزیون کشیده و آویزان بود، چند لنگه دمپایی آویزان بود و هر وقت تصویر برفکی میشد، دمپایی ها را تکان میدادیم.....
کلاس چهارم که رسیدم سیستم عوض شد و دوران ۱۲ کلاسه ابتدایی تبدیل به ابتدایی و راهنمایی و دبیرستان شد.
•⊰┅┅❀•❀┅┅⊰•
ادامه در قسمت بعد
#متولد_خاک_پاک_کفیشه
@defae_moghadas
◇◇ حماسه جنوب ◇◇
🍂
8.55M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
،
🍂 معبر هفت (لشکر ۷ ولیعصر عج )
پخش قسمت اول مستند "معبر هفت" از شبکه مستند
🔸 چهارشنبه ۵ مهر ۱۴۰۲ / ساعت ۱۹
┄┄┄❅✾❅┄┄┄
#لشکر_هفت
@defae_moghadas 👈عضو شوید
◇◇ حماسه جنوب ◇◇
🍂
🍂
🔻 مردی که خواب نمیدید/ ۱۵۱
خاطرات مهندس اسداله خالدی
نوشته داود بختیاری
┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄
چشم چرخاندم تو چهار دیواری سلول. نگاه کردم به ته راهرو. وضع فلاکتباری داشت. توالتهای سرریز، در و دیوارهای کثیف و نمور، قحطی آب، زخمهای چرک کرده لباسهای تخته شده از عرق، بدنهای حمام ندیده دست به دست داده بودند تا این موجود ریز و سمج را بوجود آورند. دنبال راه کار گشتم پیدا نکردم. بی آب و صابون و مواد ضد عفونی کننده چه کار میشد کرد. باید بکشیمشان. این طور لای دو تا ناخن فشارشان بدهید. صدای تق، یعنی مرگ. چاره ای نیست.
شبها تا صبح کارم شده بود شپش کشتن. تنها نبودم. بچه ها هم همراهی میکردند. تا صبح هزارتایی کشته بودیم.
چه میشد بعثی ها را هم به این سادگی کشت. ارزششان بیشتر از این موجود نیست. باور کنید راست میگویم. نگاهشان کنید. انگار دوقلو هستند. فقط آنها زیادی خون مکیده اند.
بچه ها دورم حلقه میزدند هیجان زده به حرف هایم گوش میدادند. حرف را میکشیدم به بچههای تو منطقه. به عملیات و شب های قبل از عملیات. نباید حال و هوای آن شب و روزها از یادشان می رفت. حرف امام را که میزدم میزدند زیر گریه. آن قدر تا دلشان باز میشد سبک میشدند. به هم نگاه میکردیم. غمهایمان از بین رفته بود. گونه هایمان گل انداخته بود. هر شب تو یک سلول سخنرانی میکردم. آهنگ مقاومت میزدم. از سختیها میگفتم. از روزهای آزادی که شاید اصلا نمیدیدمش.
- ما که صلیب ندیدیم ... نباید به آزادی فکر کنیم ... مفقود یعنی شهید ... یعنی که نیستیم ... شناسنامه مان زنده زنده باطل میشود.
- نباید این طور فکر کرد ... خدا بخواهد پیدامان میکنند. صلیب سرخ ببینیم یا نبینیم. فرقی ندارد ... بخواهند میکشنمان... مثل آب خوردن ... میگویند از خونریزی مُرد .... کی میفهمد.
بچه ها یکی یکی پیشم می آمدند و میگفتند:
- روزها خیلی سخت میگذرد ولی شبها بدتر است. کاش میشد فرار کنیم.
- فرار از پادگان الرشید یعنی مرگ. طاقت بیاورید و بگذاریدش برای موقعیت بهتر
بینمان جاسوس پیدا شده بود. هر روز یک نفر لو میرفت. کتک میخورد و بر میگشت تو سلول. گوشه گیر میشد و تو خودش میماند. شکنجه گرها به. قصد مرگ زده بودندش. چند روزی سخنرانی را تعطیل کردم. هر روز تا شب انتظار میکشیدم صدایم بزنند. خبری نمیشد. انگار جاسوس منتظر وقت بهتری بود. به کمک بچه ها و زیر نظر گرفتن کسانی که بهشان شک داشتم جاسوس را شناختم.
ناصر عرب اسمش بود. از بچه های اهواز بود. سی و سه چهار سال سن داشت. لکنت زبان و دست و پای کجاش نقطه ضعفاش بود. تو کارش خبره بود. ردی جا نمیگذاشت. شک ایجاد نمیکرد. نماز شباش ترک نمی شد ولی با نامردی ضربه را میزد. انگار به آن شکل می خواست قدرت نداشته اش را به جمع نشان دهد. با آن حال نوعی اضطراب و نگرانی در وجودش موج میزد. سعید داشت خلائی را که در شیوه کارش وجود داشت با بروز خصوصیات به ظاهر مردانه پر کند. با تمام زرنگیاش تو قرنطینه نتوانست مچام را بگیرد. ولی نشانی ام را به نگهبانها داده بود. به فکر ادب کردنش افتادم. کار آسانی نبود. هم او و هم شپشها تا آخرین روز اسارت با ما بودند. اقرار میکنم وقتی گفتند سی و هشت نفرمان تو حیاط جمع شویم ترسیدم.
•┈••✾○✾••┈•
ادامه دارد
#مردی_که_خواب_نمیدید
کانال حماسه جنوب/ ایتا
@defae_moghadas
◇◇ حماسه جنوب ◇◇
🍂
8.28M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🍂 یادش بخیر..
روزهای کتک خوری
روزهایی که سیلی خوردیم
و دم برنیاوردیم
ولی برای دشنام نگفتن به اماممان
تا پای جان ایستادیم.
روزهایی که همه سختیها را به جان خریدیم تا نشان دهیم ملت مقاوم و شکست ناپذیری هستیم.
....و یادش بخیر آن صلوات بلندی که در رمادی، پیش چشم دژخیمان فرستادید!
یاد آن قدم زدن های پشت سیم خاردار!
یاد آن صف گرفتنها
و یاد لحظات آزادی!
یاد سینه خیز رفتنها تا مرقد عشق(ره)
یاد اولین دیدار با آقا جانمان
و یاد همه آن لحظاتی که رنگی خدایی داشت بخیر.
یاد آزادگان قهرمان
در هفته دفاع مقدس گرامی باد
┄┅═✦═┅┄
#آزادگان #خاطرات_آزادگان
#زیر_خاکی #یادش_بخیر
@defae_moghadas 👈لینک عضویت
◇◇ حماسه جنوب ◇◇
🍂