eitaa logo
حماسه جنوب،خاطرات
5.3هزار دنبال‌کننده
11.3هزار عکس
2.2هزار ویدیو
72 فایل
سرزمین عشق، جایی جز وادی پر جریان دشت عاشقی نیست بشنویم این قصه ناگفته ی انسان های نام آشنای غریب را ------------------ ادمین: @Jahanimoghadam @defae_moghadas2 (کانال‌دوم (شهدا 🔸️انتقال مطالب با لینک بلااشکال است.
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴غیرت شاهانه 🔹از تاریک‌ترین و دردآورترین مطالبی که در مورد حکومت پهلوی نقل شده است می‌توان به خاطره‌ای از اسدالله علم اشاره کرد: زمانی که سلطان قابوس پادشاه عمان به ایران آمد و رفت؛ شاه از من پرسید در این دو شب چه کرد؟ عرض کردم هر شبی چند خانم در اختیارش بود! 🔹فرمودند: تازه داماد احیاناً ناخوش نشود! گفتم خیر، دخترهای ایرانی تمیز بودند و او هم دوستشان داشت. 🔸 یادداشت‌های اسدالله علم، نخست وزیر و وزیر دربار پهلوی دوم، ج6، ص169 ◇ نشر همگانی در راستای جهاد تبیین◇ •┈••✾✾••┈• @defae_moghadas 🍂
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🍂 خورشید مجنون ۱۲ حاج عباس هواشمی                •┈••✾❀🔹❀✾••┈• 🔸 از کسانی که در کنار ما بود برادری بود اهل یاسوج به نام عظیمی فر؛ او نمی توانست صحبت کند و بر اثر موج انفجار در عملیاتهای قبل زبانش بند آمده بود. عظیمی فر از مسئولان تیپ ۴۸ فتح از استان کهگیلویه و بویراحمد و از برادران بسیار فعال و دلسوز بود. در آن چند ساعت چند بار نزد برادر حیدرپور آمد و مرتب با زبان اشاره اوضاع نیروها را می‌گفت یا برای ما می نوشت. او خیلی به خودش فشار می آورد تا مطالب را به ما بفهماند. از شدت ناراحتی چهره اش سرخ می‌شد. مرتب از دشمن می‌گفت و از تجمع نیروهای تیپ در سه‌راه خندق، شاید می‌خواست بگوید آتش دشمن در اینجا زیاد است. به آسمان اشاره می‌کرد، می‌خواست بگوید: «مثل باران آتش می بارد. نزدیک ساعت دوارده ظهر نیروهای نسبتاً زیادی از جزیره شمالی به طرف خندق و از آنجا به طرف شط‌علی رفتند. یک حالت عقب نشینی، آن هم به صورت نامنظم. متوجه شدم کمین‌های غرب جاده بدر، یعنی حد فاصل بین خندق و جزیره شمالی هم تخلیه شده و نیروهایشان عقب نشینی کرده اند. این وضع روحیۀ نیروهای تیب ۲۸ فتح را بیشتر تضعیف می کرد. حیدر پور خیلی ناراحت بود و مرتب می‌گفت الان شما فرمانده ما هستید بگویید چه کار کنیم. با قرارگاه تماس گرفتم گفتند همین الان برادران غلام پور و هاشمی حرکت کردند! دیگر به سید طالب هم دسترسی نداشتم که با زبان زرگری همه چیز را درباره سقوط قریب الوقوع جزایر خیبر و عقب نشینی نیروهای خودی برایش بگویم و او هم به برادران فرمانده انتقال بدهد. وقفه ای پیش آمد. در قرارگاه سپاه ششم دیگر کسی جواب مرا نمی داد. خیلی نگران بودم....             •┈••✾❀🏵❀✾••┈• ادامه دارد از کتاب قرارگاه سری نصرت      کانال حماسه جنوب @defae_moghadas 🍂
🍂 رفتن به جبهه با دغدغه ای کامل خدمت امام رفتم... همیشه امام به ما می گفتند که خودتان را حفظ کنید و از خودتان مراقبت نمایید.. من به امام گفتم: «خواهش می کنم اجازه بدهید من به اهواز یا دزفول بروم. شاید کاری بتوانم بکنم.» بلافاصله گفتند: «شما بروید.» من به قدری خوشحال شدم که گویی بال در آوردم. مرحوم چمران هم آنجا نشسته بود، گفت: «پس به من هم اجازه بدهید تا به جبهه بروم.» ایشان گفتند: «شما هم بروید...» عصر همان روز به همراه شهید چمران با هواپیما به اهواز رفتیم. ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ کانال رزمندگان دفاع مقدس @defae_moghadas 🍂
🍂 دعای مخفیانه احمد چلداوی با جعفر رجبی، فرمانده یکی از گروهان‌های گردان ۱۴۴ لشکر ۲۱ حمزه که مسئول آسایشگاه بود هماهنگ کرده بودیم و شب‌های چهارشنبه و جمعه، مخفیانه و دور از چشم نگهبان‌ها دعای توسل و کمیل می‌خواندیم. بچه‌ها در گروه‌های چند نفری چند گوشه آسایشگاه جمع می‌شدند و برای رد گم کردن، بعضی از بچه‌ها وسط آنها دراز می‌کشیدند و درازکش دعا می‌خواندند و بعضی‌ها پشت به قبله در بین جمع دعا می‌خواندند. فقط می‌ماند صدای دعاخوان که باید به گوش همه می‌رسید که صدای او را در میان صدای بلند تلویزیون گم می‌کردیم. افرادی که دعای کمیل را از حفظ بودند زیاد نبودند؛ به همین خاطر تجمع اسرا برای دعای کمیل بیشتر بود و احتمال لو رفتن هم زیادتر می‌شد. ولی برای دعای توسل بخاطر اینکه تعداد بیشتری این دعا را حفظ بودند، حساسیت کمتری ایجاد می‌کرد و راحت تر می‌توانستیم توسل بخوانیم. 🔹 آزاده تکریت ۱۱ ─┅═༅𖣔○𖣔༅═┅─ @defae_moghadas 👈لینک عضویت ◇◇ حماسه جنوب ◇◇ 🍂
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🍂 🔻 مردی که خواب نمی‌دید/ ۷۰ خاطرات مهندس اسداله خالدی نوشته داود بختیاری ┄┅┅┅┅❀🧿❀┅┅┅┅┄ صدای سربازها را باد تکه تکه می‌کرد. انگار از آهنگ صدایشان بدش آمده بود. با تق تق در، نگهبان مثل فنر از جا پرید. نگهبان جلو در بود. - اسماعیلی آمد.... هوا روشن روشن است .... باید یک پنج سیری را بالا رفته باشد. نیش اسماعیلی تا بناگوش باز بود. صورتش را انگار آتش زده بودند. قرمز قرمز بود. به طرف پنجره رفت و برگشت. انگار می خواست مطمئن شود پنجره نیمه باز نیست. باتوم را که به کتری تکه داده بودند برداشت. نگاهی به قد و بالایش انداخت و آهسته رو کف دستش کوبید. بعد زل زد تو صورت من بی حالت نگاهش کردم. باتوم را دور سرش چرخاند صدای هوا تو اتاق پیچید و ... . باتوم برقی انگار از درد فریاد می‌کشید من کشته مرده داد و فریاد و نعره مردان به اصطلاح مبارز هستم. دعوت شام را می‌توانم رد کنم اما ادب کردن خرابکارها را نه ... - پدر سوخته ها هر چه قدر جوان و باسوادتر باشند، کتک زدنشان حال بیشتری می‌دهد ... این طور نیست نگهبان ؟ - بله ... بله قربان .... حق با شماست. با اشاره اسماعیلی سربازها زدند بیرون. یکهو دو مرد با لباس شخصی داخل شدند. انگار از نوچه های اسماعیلی بودند. عین‌هو خودش گنده و زمخت. تو دست هر دوشان دو کمربند چرمی پر از سوراخ فلزی بود. سعی کردم نگاهم را از آنها پنهان کنم. چهره خشک و غیر قابل نفوذ اسماعیلی جلو چشمانم ظاهر شد. - دل‌ات برای خانواده ات تنگ نشده؟ دختر کوچولوات را می گویم. وقتی اسماعیلی اسم خانواده ام را برد دیوانه شدم. فکر هدیه مثل خاری در قلبم فرو رفت. جلو احساساتم را گرفتم. از این که زنم برای آزادی من و بدون اجازه رابط من و ساواک شده بود خونم به جوش می‌آمد. تمام آن غم را باید به تنهایی تحمل می‌کردم. غم کوچکی نبود. اصلاً او که بود؟ چرا با او ازدواج کرده بودم؟ نمی توانستم تصور کنم که او زن من است. زن داش اسدالله. فکرم را متمرکز کردم. باید فقط به یک چیز فکر می‌کردم، مقاومت. می‌دانستم خدا در این راه یاری‌ام می‌کند. یکی از مردها کمربند را دور دستش پیچید و به طرف من قدم برداشت. اسماعیلی ساکت ایستاده بود و لام تا کام نمی‌گفت. معلوم نبود به چه فکر می‌کند. مانده بودم چرا قال قضیه را نمی‌کند. انگار نه انگار که مرد نزدیکم می‌شد. خنده زشتی تو صورتش پهن بود. - آخه مرد نان‌ات نبود آب ات نبود، جفتگ پراندنت چه بود؟ نوک کمربند روشانه راستم را نیش زد. عقب کشیدم. شانه چپ‌ام را نشانه رفت. پیراهن و پوستم را به هم چسباند. از سوزشی که تو وجودم پیچید نفس‌ام پس رفت. •┈••✾○✾••┈• ادامه دارد کانال حماسه جنوب/ ایتا @defae_moghadas ◇◇ حماسه جنوب ◇◇ 🍂
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🍂 کجا دانند حال ما.. سبکباران ساحلها 🔸 لحظه مورد اصابت قرار گرفتن تانک ، در عملیات بیت‌المقدس و شجاعت راننده آن.... ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ هر شب یک کلیپ دیدنی @defae_moghadas 👈لینک عضویت ◇◇ حماسه جنوب ◇◇
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🍂 فساد دربار ۵ اسدالله علم وزیر دربار پهلوی ┄┄┄❅✾❅┄┄┄┄┄ 🔸 چرا اسدالله علم؟ اما چه چیزی باعث شده بود تا علم بتواند چنین نقشی را در دوران پهلوی دوم بازی بکند. بر اساس نظریه سلطانیسم، حکومت‌های سلطانی بر پایه خودکامگی، ریاکاری قانونی، شخص‌ گرایی، مبهم بودن مرز میان دولت و نظام و فساد قرار دارند. این حکومت‌ها به‌ظاهر به قانون پایبند هستند اما در عمل هر جا که حاکم اراده کند قانون ملغی می‌شود. علم در دوران محمدرضا پهلوی وظایفی را انجام می‌داد که تبدیل حکومت به سلطانیسم را میسر می‌کرد. علم دستورات و خواسته‌های شاه را که با قانون در تضاد بود به مسئولان و مخالفان ابلاغ کرده و می‌خواست آنها اجرا شود. علم این امکان را فراهم می‌کرد که حکومت شاه بتواند ظاهر قانون‌گرایی خود را حفظ کند. او در این راه به‌فرمان شاه حزب‌مردم را تشکیل داد تا نشان دهد در ایران دموکراسی بعد از کودتا همچنان وجود دارد. علم در این دوران در شخصی‌سازی حکومت برای شاه نقش زیادی داشت، به‌طوری‌ که بدون توجه به سلسله‌مراتب دولتی با وزیران و مسئولان دولتی ملاقات کرده و نظرات شاه را به آنها گفته و از آنها گزارش کار برای شاه می‌گرفت. ◇ نشر همگانی در راستای جهاد تبیین◇ ┄┄┄┄┄❅✾❅┄┄┄┄┄ ادامه دارد @defae_moghadas 👈لینک عضویت ◇◇ حماسه جنوب ◇◇ 🍂
🍂 🔻اسدالله علم یار نزدیک شاه •┈••✾✾••┈• در بخشی از این روزنوشت آمده است: «شب مهمانی خصوصی، در باشگاه قایقرانی برای راکفلر، سفیر آمریکا، برگزار کردیم. آوازخوان و رقاص شکم داشتیم و خیلی به آنها خوش گذشت. با شاهنشاه قدری هم راجع به دختر خانم‌هایی که اینجا جای آنها بسیار خالی بود صحبت کردیم». در نمونه‌ای دیگر، زنی آمریکایی که در ایران معلم انگلیسی بود، در خاطرات خود از اغفال‌شدن توسط عَلم خبر داده و نوشته که وزیر دربار شاه او را به بهانه میهمانی به خانه‌اش دعوت کرده است. بعد از مدتی، علم او را به اتاق پذیرایی که هیچ‌کس در آنجا نبود راهنمایی کرد. بلافاصله علم از اتاق بیرون رفت؛ در دیگری باز شد و شاه داخل آمد. ◇ نشر همگانی در راستای جهاد تبیین◇ •┈••✾✾••┈• @defae_moghadas 🍂
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🍂 خورشید مجنون ۱۳ حاج عباس هواشمی                •┈••✾❀🔹❀✾••┈• 🔸 ما همچنان حدود صد نفر نیرو داخل در خندق و پشت آن داشتیم که مقاومت می کردند. حیدرپور مرتب به من فشار می آورد و می پرسید چه کار باید بکنم؟ در آن لحظات تصمیم گیری واقعاً برایم سخت بود. از طرفی نگران غلام پور و علی هاشمی بودم که نزدیک پانزده دقیقه می‌شد تماسم با آنها قطع شده بود و از طرفی وضع خودمان هم روی خندق و چپ و راست خندق تا منطقه ترابه که بچه های تیپ بدر و ۵۱ حجت (عج) در آن مستقر بودند، اصلا خوب نبود. نیاز به تماس با غلام پور یا علی هاشمی داشتم اما بی سیم جواب نمی‌داد. یک مرتبه کسی در قرارگاه تاکتیکی خودمان به من گفت: "برادر غلام پور حرکت کرده است، اما علی هنوز اینجاست! نمی دانم چرا علی هاشمی جوابم را نمی داد. احتمالاً در محوطه قرارگاه بود. حدود ساعت دوازده و نیم یا کمی بیشتر صدایی از بیسیم شنیده شد که می گفت: «چند کبوتر در لانه نشسته اند.!. منظورش را خوب متوجه نشدم. از بچه های مخابرات بود. از نیروهای مهدی نریمی، صدای او را شناختم مجدداً گفت: «با آنجایی که کار داری کبوترها نشسته اند.» یک باره همه چیز را فهمیدم. احساس کردم دنیا روی سرم خراب شد! معنی حرفش این بود که چند هلی کوپتر دشمن در قرارگاه تاکتیکی ما فرود آمده اند! با خودم گفتم: "خدایا، چه اتفاقی افتاده؟" کسی در آن اطراف به من گفت: هلی کوپترهای زیادی در آسمان منطقه بین خندق و جزیره دیده شده‌اند که به طرف شرق می‌روند. یعنی اینکه دشمن به طرف جادۀ همت و قرارگاه رفته است در آن دقایق واقعا نمی دانستم باید چه کار کنم. حیدرپور هم مرتب می گفت: "بالاخره بگو چه کار کنم ؟!" خودم هم نیاز داشتم یکی از فرماندهان به من دستور بدهد که چه کاری انجام بدهم. همین طور که از طریق بی سیم غلام پور را صدا می‌زدم یک نفر با بی سیم به من گفت: "الان رسیده است به بلال!" منظورش این بود که غلام پور به دکل بلال رسیده است. بلال محل دکل مخابرات در چهارراه هست. یعنی تقاطع جاده شهید همت با سیل بد شرقی هور بود. به حیدرپور گفتم: "تکلیف ما این است که تا هر مان که لازم باشد، اینجا بمانیم. شما همین جا باشید تا من برگردم!" بعد از آن همه بمباران و آتش توپخانه جیپ ما سالم مانده بود. راننده آن را در جای امنی قرار داده بود. سریع به طرف دکل بلال حرکت کردم. حدود چهل و پنج دقیقه طول کشید تا ابتدا به شط علی و بعد به چهارراه شهید همت برسم. در چهارراه شهید همت یکی از تانکهای تیپ ۷۲ محرم مستقر بود؛ یک تانک هم در پایین جاده قرار داشت. یک خودرو احتمالاً . جیپ استیشن برروی جاده، مقابل تانک پارک شده بود که برادران کریم هویزه و ابوالقاسم امیرجانی در آن نشسته بودند. سراغ غلام پور را گرفتم. گفتند: ،"در سنگر دکل نشسته است!"             •┈••✾❀🏵❀✾••┈• ادامه دارد از کتاب قرارگاه سری نصرت      کانال حماسه جنوب @defae_moghadas 🍂
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🍂 من کنت مولا و هذا علی مولا میلاد زیبای خلقت و طلعت خورشید ولایت علی بن ابیطالب علیه السلام مبارکباد ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ @defae_moghadas 👈لینک عضویت ◇◇ حماسه جنوب ◇◇
🍂 لباس رزم مرحوم چمران، همراهان زیادی با خودش داشت. شاید حدود پنجاه، شصت نفر با ایشان بودند. تعدادی لباس سربازی آوردند که اینها بپوشند تا از همان شب اول شروع کنیم. یعنی دوستانی که در استانداری و لشکر بودند، گفتند: «الان میدان برای شکار تانک و کارهای چریکی هست.» ایشان گفت: «از همین حالا شروع می‌کنیم.» برای آنها لباس آوردند. من به مرحوم چمران گفتم: «چطور است من هم لباس بپوشم و با شما بیایم؟» گفت:« خوب است. بد نیست» گفتم:«پس یک دست لباس هم به من بدهید.» یکدست لباس سربازی آوردند، پوشیدم که البته لباس خیلی گشاد بود! بنده حالا هم لاغرم؛ اما آن وقت لاغرتر هم بودم. خیلی به تن من نمیخورد. چند روزی که گذشت، یکدست لباس درجه‌داری برایم آوردند که اتفاقاً علامت رسته زرهی هم روی آن بود. بعد از این که چند ماه آنجا ماندم و با من مانوس شده بودند، گله می‌کردند که چرا لباس شما رسته توپخانه نیست؟ چرا رسته پیاده نیست؟ زرهی چه خصوصیتی دارد؟ لذا آن علامت رسته زرهی را کندم که این امتیازی برای آنها نباشد. به هر حال، لباس پوشیدم و تفنگ هم خودم داشتم. البته حالا یادم نیست تفنگ خودم را برده بودم یا نه. من یک کلاشینکف دارم که شخصی است و ارتباطی به دستگاه دولتی ندارد. کسی یک وقت به من هدیه کرده بود. کلاشینکف مخصوصی است که برخلاف کلاشینکف‌های دیگر، یک خشاب پنجاه تایی دارد. همان شب اول رفتیم به عملیات. شاید دو، سه ساعت طول کشید و این در حالی بود که من جنگیدن بلد نبودم. فقط بلد بودم تیراندازی کنم. ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ کانال رزمندگان دفاع مقدس @defae_moghadas 🍂
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🍂 🔻 مردی که خواب نمی‌دید/ ۷۱ خاطرات مهندس اسداله خالدی نوشته داود بختیاری ┄┅┅┅┅❀🧿❀┅┅┅┅┄ دندان‌هایم را رو لب پایینی‌ام فشردم. چنگ انداخت به یقه پیراهنم. صدای جر خوردن پارچه سکوت اتاق را درید. اسماعیلی فریاد کشید: - مادر ... آن قدر می‌زنمت تا همه چیز را هوار بکشی..... مردی که تا آن لحظه دست به سینه ایستاده بود به طرفم هجوم آورد. کمربند را با تمام درازا به پاهایم کوبید. از درد تا شدم. مشتی به قفسه سینه ام کوبیده شد. به پشت افتادم رو تخت. مثل حیوان افتادند به جانم. لبه آهنی تخت تو رانم فرو رفت اسماعیلی باتوم را با تمام قدرت به ساق پایم کوبید. از ته دل هوار کشیدم مچاله شدم رو تخت. ضربه های کمربند از همه جا باریدن گرفت. مثل نیش عقرب با درد و سوزش همراه بود. بریده بریده فریاد کشیدم - باور ... کنید ... چیزی برای گفتن .... ندارم ... همه چیز را ... گفتم .... - انگار حرف حالیش نمی‌شود. دست و پاهایش را ببندید. با چند تا مشت و لگد درازم کردند رو تخت. تخت قالب هیکل‌ام بود. انگار سفارشی ساخته بودندش. پاهایم را کشیدند رو لبه بلند تخت و طناب پیچ کردند. جفت دست‌هایم را هم با کمربند به تخت بستند. میخکوب شدم به تخت. برای لحظه ای تنم یخ بست. عین‌هو مرده های سردخانه. - به قصد کشت بزنیدش... هنوز حرف از دهان کف کرده اسماعیلی بیرون نریخته بود که چوب و باتوم برقی کف پاهایم کوبیده شد. هوار می‌کشیدم و خدا را صدا می‌زدم. نفس‌ام از درد بریده می‌شد و دوباره برمی‌گشت. خیس عرق شده بودم. عرق داغ و سردِ تنم با هم قاطی شده بود. کف پاهایم به طبل پوست نازکی می‌ماند. صدایش دلخراش بود. از درد سرم را به تخت می‌کوبیدم، افاقه نمی‌کرد. درد و سوزش مثل مار تو تنم می خزید. جلو چشمانم را انگار پارچه سیاهی کشیده بودند. بالش را رو دهانم فشار دادند. با تمام دهان گازش گرفتم. طاقتم بریده بود. احساس کردم پوست کف پاهایم ترکید. داغی خون را حس می‌کردم. چنگ انداختند به پیراهنم. در یک چشم به هم زدن از تنم کنده شد. سرمای اتاق خالی رو پوستم نشست. لرزم گرفت. فکم به شدت می‌کوبید. گفتم الان است که دندان‌هایم خرد شود. تو حلق‌ام دوباره بالش را گاز زدم. چنان که تکه پاره شد. از هجوم پر توی بالش نزدیک بود خفه شوم. - شلوارش را بکشید پایین ...تا نشانش دهم. با شنیدن این حرف انگار سنگ شدم دیوانه وار فریاد کشیدم. مردها چنگ انداختند به شلوارم. با تمام جانی که در بدن داشتم به تخت چسبیدم. مقاومت بی فایده بود. کمربندم را باز کرده و زیپ شلوارم را پاره کرده بودند. •┈••✾○✾••┈• ادامه دارد کانال حماسه جنوب/ ایتا @defae_moghadas ◇◇ حماسه جنوب ◇◇ 🍂
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🍂 نماهنگ حماسی و شور انگیز " پشتیبان برای دلاور مردان هشت سال دفاع مقدس ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ هر شب یک کلیپ دیدنی @defae_moghadas 👈لینک عضویت ◇◇ حماسه جنوب ◇◇
🍂 اسیر آمریکایی‌ها شده‌ایم! 🔹 «اسدالله علم» معتمد «محمدرضا پهلوی» می‌نویسد: “جریان مسافرت سناتورها (آمریکا) ... را مطالعه می‌کنند و رفتن آنها به بندرعباس ... عرض کردم که «آنها را مجموعا اداره کردیم و فکر نمی‌کنم گزارش نامناسبی بدهند». ضمن اظهار خوشوقتی، خندیدند و فرمودند «ما را ببین که اسیر چه گُه‌هایی هستیم. سه تا پسره جُعلقِ [...] راجع به سرنوشت ما باید تصمیم بگیرند. تازه اگر اینها بگویند خیر، آمریکا نباید به ایران اسلحه بدهد»” 🔸 خاطرات علم، جلد ۵، صص ۴۹۸-۴۹۷ ◇ نشر همگانی در راستای جهاد تبیین◇ •┈••✾✾••┈• @defae_moghadas 🍂