eitaa logo
دقایقی پیرامون دوران جدید عالم
802 دنبال‌کننده
366 عکس
47 ویدیو
14 فایل
ما به دوران جدیدی از عالم وارد شده‌ایم. به‌تدریج آثار این آغاز، محسوس‌تر می‌شود و تاثیر خود را در تغییر چهره زندگی بشر آشکار می‌کند. در این کانال، این دوران جدید را از سه زاویه مورد تامل قرار می‌دهیم: #روش، #دولت و #استعمار. ارتباط با ادمین: @yas_aa
مشاهده در ایتا
دانلود
انتظار؛ خروج از انفعال و ابزاروارگی برای ورود به عاملیت خلافت‌اللهی بودن ما در این دنیا و حضورمان در عالم هستی، زمانی می‌تواند حکایت‌گر زنده‌بودن و حیات و حضور باشد که بتوانیم در محیط پیرامونی خود عاملیت ماندگار داشته باشیم؛ تغییراتی موثر خلق کنیم و در تغییر چهره‌ی جهان و تحول در عالم هستی، نقشی موثر و پایا ایفا کنیم. این ویژگی، شاخصی برای "بودنِ انسانی" است؛ انسانی که در وزان نظام خلافت‌اللهی می‌خواهد منزلتی داشته باشد. و الا درخت و سنگ و پرندگان و حیوانات نیز در این عالم هستند و می‌روند و می‌آیند و در پیرامون‌شان نیز تغییر ایچاد می‌کنند. چنین بودن پررنگی در عالم، الزاما نمی‌تواند در کمتر از تاریخ‌سازی و حضور موثر تاریخی معنا پیدا کند. و جالب آن‌که چنین حضوری، جز با انباشت فعل انسان‌های منتظر ساخته نمی‌شود. عاملیت اراده و اختیار انسان‌های تاریخ‌ساز اگرچه در نقطه‌های پراکنده‌ی تاریخی حضور دارند، اما آن‌گاه که به انباشت مساعدی می‌رسند، فصل جدیدی را برای حیات بشریت به ظهور می‌رسانند و وسعت اختیار آدمی را به رخ نظام خلایق و فَلَک و مَلَک می‌کشند. شاید ایام‌الله، امداد خالق باشد برای پاسداشتن فعل انسان‌های تاریخ‌ساز؛ انسان‌هایی که یک عمر وجود بی‌قرارشان را به انتظارهای بزرگ‌تر از این دنیا گره زدند و در ناشئه‌ی لیل دوران، برای سررسیدن نشئه‌ی صبح عالم، بودن‌شان را فدیه کردند. @doranejadid
✍️ بازخوانی یک کتاب 👓 «علم تحولات جامعه؛ پژوهشی در فلسفه‌ی تاریخ و تاریخ‌گرایی علمی» ⛳️ قطعه‌ی شماره‌ی 4 هر انتظاری، به‌صرف این‌که وجود دارد، شامل جوهری است که همان جوهر، موجب و مستلزم وجود مقدار معتنابهی از قدرت و انرژی است. زمانی که جوهر انتظار یک محتوای تاریخی باشد، قدرت و انرژی موجود در آن عبارت خواهد بود از: ارزش‌ها و پاسخ‌های قطعی و قاطعی که پاسخ‌گوی مسائل زندگی است. خودِ مساله‌ی بودنِ یک ارزش، ارزشی که مورد انتظارواقع می‌شود، گذشته از وسیله‌ی تحقق، محرک تحقق‌اش را نیز به‌همراه دارد. این محرک عبارت است از بیداری یا آگاهی یا استشعار؛ به‌بیان‌روشن‌تر، یعنی ایمان به اصالت آن ارزش. زمانی‌که در یک قطعه‌ای از زمان، "منِ منتظر" به اصالت ارزش‌های محتوای انتظارم، استشعار پیدا می‌کنم، لاجرم در جهان بیرون از خود در تکاپوی یافتن وسایل تحقق آن برمی‌آیم. در همین لحظه است که تاریخ خود را ساخته‌ام؛ تاریخی که نیست، مگر برنامه‌های من برای بودن در این دنیا، مبتنی‌بر جوهره‌ی انتظار من، و ارزش‌هایم. اگر منتظر دیگری بتواند چشم‌های باطنم را از دیدن ارزش‌های مورد انتظارم کور کند، به‌همان‌نسبت ایمان را از میل به جوهره‌ی اصیل تاریخی‌ام منصرف خواهد کرد و به‌همان‌نسبت، از من به‌عنوان وسیله‌ای برای تحقق انتظارهای خودش سود خواهد جست. پیداست که در چنین حالتی، من یک موجود تاریخی نیستم. تاریخی ندارم. هم‌چنان که تبر و آسانسور را تاریخی نیست. اگر من تاریخ نداشته باشم، فی‌الواقع من ارزشِ بودنِ خود را از دست داده‌ام. فریب‌های بزرگ در این فضا زاده می‌شوند. استعمار و استثمار نیز در این فضا متولد می‌شود؛ استعمار برای ابطال ارزش‌ها و انتظارهای من ازیک‌سو؛ و تحقق ارزش‌ها و انتظارهای استعمارگر از‌سوی‌دیگر. 📭 ر.ک. همان. صص. 12-11. @doranejadid
✍️ وجود پیوسته و یک‌پارچه‌ی تاریخی انسان قطعه‌ی برجسته‌ای از گلستان سعدی، حاوی مبحثی بسیار دقیق و عمیق در فلسفه‌ی سیاسی اسلام است که بیش‌تر از وجه انسان‌دوستانه و صلح‌طلبی شاعر ایرانی نگریسته شده است؛ حال آن-که به‌نظر می‌رسد از عمیق‌ترین و دقیق‌ترین قطعات حکمی ایرانی-اسلامی ریشه گرفته باشد. قطعه‌ای که حکایت‌گر وجود پیوسته و یک‌پارچه‌ی بشری است؛ نه از سر قرارداد و یک فعل اخلاقی، بلکه از منظر هستی‌شناسی. بنی آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند چو عضوی به‌درد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار تو کز محنت دیگران بی‌غمی نشاید که نامت نهند آدمی اگرچه انسان در تاریخِ جهان، مفرد مذکر یا مونث حاضری است که اراده‌اش را اعمال می‌کند و در یک دایره‌ی مضیق یا موسع اثر می‌گذارد، اما انسان در "جهانِ تاریخ"، جمع همیشه حاضر و وجود پیوسته‌ی در حال حرکتی است که زمان‌ در آن به گذشته و حال و آینده تقسیم نمی‌شود. در فرآیند وسیع و پردامنه‌ای که فردیت‌های انسانی به ساختارسازی و مستقرنمودن نظام‌های متنوع فرهنگی، سیاسی و اقتصادی می‌پردازند؛ وجود پیوسته‌ی فرازمانی انسان، در تبدیل جهانِ تاریخ، از چهره‌ای به چهره‌ی دیگر می‌رود و چهره‌ی جدیدی به‌خود می‌گیرد؛ از طوری به طور دیگر تبدیل می‌شود و از دورانی به دوران دیگر متحول شده و و عهد جدیدی با خودش و هستی پیرامونی‌اش و هستی‌آفرین فراوجودش می‌بندد. فردیت انسانی، مولود جهانِ تاریخ است؛ شبیه به پدرش که تاریخ‌اش باشد؛ چه بخواهد و چه نخواهد؛ چه بداند و چه نداند. پربی‌راه نیست که بگوییم اگر می‌خواهی انسان‌سازی کنی، باید بتوانی تاریخ را بسازی؛ چه، انسان امروز ساخته‌ی معماران تاریخ جهان‌اند؛ آن‌ها که به انتظار بزرگی گره خوردند و حضور موثر و نقش ماندگاری در تاریخ جهان رقم زدند. اگرچه حشر و نشر انسان در تاریخ، اجتناب‌ناپذیر است و ارتفاع‌گرفتن از سقف آن، به فردیت حاصل نمی‌شود؛ اما وقتی دوران جدیدی در عالم آغاز می‌شود، سقف همه‌ی بشریت مرتفع می‌گردد؛ انس جدیدی فراهم می‌آید و صعود تازه‌ای در افق پرواز بشر طلوع می‌کند. ⏰ پی‌نوشت: شگفتا! از غربت نامه‌ی 31 نهج‌البلاغه، نامه‌ی مولا علی به فرزندش امام حسن مجتبی، که از جهان تاریخ به میوه‌ی دلش می‌گوید و او را به یکی‌شدن با جهان تاریخ فرامی‌خواند. @doranejadid
5. مقام معظم رهبری: ⭕️ دیگران مجبورند اسطوره‌سازى کنند؛ یا یک مورد خاصّى را پیدا کنند، صدسال، دویست ‌سال، پانصد سال درباره‌ى آن حرف بزنند! ... ما صدها و هزارها از این قبیل زن، از این قبیل مرد، از این قبیل جوان، از این قبیل قهرمان، در داخل کشورمان داشتیم و همین دفاع مقدّس یک عرصه‌اى بود که اینها بُروز کرد، ظهور کرد. نگذاریم این تاریخ از بین برود. ⭕️ شما مى‌بینید که این حضرات کُره‌اى‌ها - من از کار اینها خوشم مى‌آید - تاریخ ندارند؛ لذا میگویند «افسانه‌ى جومونگ»، افسانه‌ى فلان. یعنى از اوّل حساب را تسویه میکنند؛ [میگویند] افسانه است، واقعیّت نیست. ⭕️ یک‌چیزى در مى‌آورند، یک تاریخ براى گذشته‌ى خودشان درست میکنند، که وقتى یک جوان کُره‌اى به این فداکارى‌ها و به این شجاعتها و به این کارهاى عجیب غریبِ سینمایى نگاه میکند، خب احساس هیجان میکند، احساس هویّت میکند، احساس افتخار میکند. ما اینها را در واقعیّت زندگى خودمان داریم، اتّفاق افتاده، پیش آمده؛ چرا از اینها استفاده نمیکنیم؟ (۱۳۹۳/۰۳/۲۶) @doranejadid
۲۸ جمادی‌الاولی / ۲۲ ژانویه‌ی ۲۰۲۰ اینجا عراق؛ شهر بغداد. شهری که تمدن اسلامی اولیه با بنای آن آغاز شد و با حمله‌ی مغول و تسخیرش به‌دست لشگر نوادگان چنگیز، تمدن اسلامی اولیه نیز رو به زوال نهاد‌. اینک بغداد و آزمونی برای آغازی دیگر و حضوری موثر در نوبت دوباره‌ی اسلام ..‌. @doranejadid
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
شهید سید مرتضی آوینی: چه روزگار شگفتی ! تاریخ آینده کره ی ارض ، بارور حوادثی بس شگفت است ، حوادثی که مجد و عظمت جهانگیر اسلام را در پی خواهد داشت و این همه را تنها کسی در می یابد که منتظر است... @doranejadid
قسم به عصر که پیوسته‌پوی آواره است‌ که بر بساط زمین آدمی زیانکاره است‌ جز آن قبیله که پیوستة تولایند نخفته‌اند و میان بسته‌اند و با مایند شب از حضیض نهان سوی اوج می‌آیند چو وقت وقت رسد، فوج‌فوج می‌آیند قسم به صبر و صفاشان‌، به رایشان سوگند به هیمنه‌ی نفس اسبهایشان سوگند که گَرد ظلمت شب را ز باره می‌شویند به خون تازه زمین را دوباره می‌شویند @doranejadid
42.84M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
به جان دوست که مائیم بی خبر مانده نشسته اوست به دروازه منتظر مانده مگو به یاس برادر که رنگ شب تازست قسم به فجر قسم صبح پشت دروازست @doranejadid
به امید خدا، تاویل "بسم الله الرحمان الرحیم"ت را به‌زودی و در کنار تو، ای علمدار طلوع و ای سفیر صبح، به چشمانمان خواهیم دید. @doranejadid
6. پیام رهبر انقلاب به نشست اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان در اروپا 📝 متن پیام رهبر انقلاب اسلامی که صبح امروز در وین قرائت شد، به این شرح است: بسم الله الرحمن الرحیم جوانان عزیز اتحادیه انجمنهای اسلامی امسال نشست شما در میانه‌ی حوادث مهمی برگزار میشود که هر یک از جهتی نشانه‌ی عظمت و اعتبار ایران اسلامی و ملت انقلابی آن است. شهادتها، قدرت‌نمائیهای نظامی، حضور بی‌نظیر مردمی، روحیه‌ی قوی و عزم راسخ جوانان، در کنار هزاران مجموعه‌ی فعال در عرصه‌ی دانش و فناوری، و نیز رویکرد دینی و معنوی در بخش عظیمی از جوانان سراسر کشور، همه از سر بر آوردن یک پدیده‌ی یکتا در جهان امروز خبر میدهد. پدیده‌ئی که میتواند در آینده‌ی تاریخ تأثيرات عميق و تعیین‌کننده بگذارد. گام دوم انقلاب اسلامی باید بتواند به حول و قوه‌ی الهی این پدیده را به کمال برساند و به ثمر بنشاند. چشم امید و انتظار در این پویش حیاتی به جوانان دانشمند و فرزانه و با ایمان است و شما میتوانید در شمار این برگزیدگان تاریخ‌ساز باشید. به امید موفقیتهای بزرگ شما عزیزان والسلام عليكم ورحمة الله سیّد علی خامنه‌ای ۳ بهمن‌ماه ۱۳۹۸
✍️ تعریف‌های دوران‌ساز گاهی انسان را در مقیاس کنترل‌کننده‌ی قوای حرکت طبیعت معدنی و غالب بر کُنِش کانی‌ها معنا می‌کنیم؛ این تعریف، یک تعریف دوران‌ساز است که بیش از هزارسال گذشته بر بشریت حکم‌فرماست. در درون این دوران، که فصول مختلفی داشته، در یک فصل متاخرش، تحولات انسان و جامعه‌ی انسانی نیز به مقیاس تحولات طبیعت معدنی و گیاهی، و اخیرا حیوانی فروکاسته شده و انسان را نیز شبیه یک ماده‌ی معدنی، یا یک حیوان هوشمند و پیچیده تحلیل کرده‌اند. مطالعه‌ی حرکات و سکنات کبوترها برای فهم جامعه‌ی انسانی، تمرکز بر رفتار حیوانات و انتزاع دکترین‌های کاربردی در علوم استراتژیک، پیش‌آزمون داروها روی حیوانات در داروسازی و .... نمونه‌های آشکاری از این تقلیل‌گرایی است. اما می‌توان از انسان، به‌عنوان مخلوق مفطور به فطرت الهی سخن گفت؛ مخلوقی که می‌تواند فطرت خویش را بازیابد و قواعد حاکم‌بر تحولات آن را بیابد و ذیل اختیار و آگهی خویش، فطرتش را رشد دهد. این تعریف هم یک تعریف دوران‌ساز است. انقلاب اسلامی، آغازی بر دوران جدید عالم است که با شکوفانمودن فطرت بشری، چهره‌ی جدیدی از حیات اجتماعی را آشکار خواهد ساخت. @doranejadid
✍️ محاسبات مقاومت؛ 51 + 1 = 52 این پوستر حتما برایتان آشناست؛ چند روز بیش‌تر از شهادت حاج قاسم نگذشته بود که در ونزوئلا طراحی و منتشر شد. بعد از اعلام توسط رهبر معظم انقلاب، ترامپ - این رئیس جمهور سفاک آمریکا که از فرهنگ بیش از قمارخانه‌ها و کاباره‌ها نمی‌فهمد، تهدید کرد که 52 نقطه‌ی فرهنگی ایران بزرگ اسلامی را که هزاران سال تاریخ پشت سرش ایستاده و آن را در قله‌های فرهنگی جهان قرار داده، خواهد کوبید. در پی این حادثه، فرمانده ارتش جمهوری اسلامی ایران، در یک عبارت لطیف بیان کرد که ترامپ معنای 2 و 5 را بعدا خواهیم فهمید. چه کسی می‌داند، شاید حضور فعالان ضد امپریالیستی از 51 کشور جهان در کاراکاس، یعنی (51 + 1 = 52)، حرکتی نمادین از قیام فرهنگ مقاومت در بزرگداشت سردار مقاومت بوده باشد؛ 52 نقطه‌ی فرهنگی به پا خواستند و یک دقیقه به یاد قهرمان جبهه‌ی مقاومت، پیروزمندانه کف زدند و "ویوا سلیمانی" سر دادند. شاید این یکی از ترجمه‌هایی باشد که به ترامپ قولش را داده بودیم. روزهای آینده این گمانه را بیش‌تر توضیح خواهند داد. @doranejadid
تهران - ایرنا - همایش جهانی مبارزه با امپریالیسم "برای حیات، حاکمیت و صلح" با حضور صدها نفر از نمایندگان جنبش های اجتماعی، سندیکاهای کارگری و احزاب سیاسی از ۵۱ کشور جهان از جمله ایران در هتل آلبا کاراکاس ونزوئلا شروع به کار کرد. به گزارش اداره کل اطلاع رسانی و امور سخنگویی وزارت امورخارجه، این همایش که ازسوی حزب حاکم " حزب سوسیالیست متحد ونزوئلا " سازماندهی شده است تا روز جمعه ۵ بهمن ماه سال جاری در کارگروه های متعددی ادامه خواهد داشت. در مراسم افتتاحیه که با حضور سفرا و نمایندگان دیپلماتیک از جمله سفرای چین، ایران، سوریه، کوبا، فلسطین، نیکاراگوئه و .... تشکیل شد؛ دیوسدادو کابیو رییس مجلس موسسان و معاون حزب سوسیالیست متحد این کشور با اشاره به حمله بزدلانه آمریکا به سردار سلیمانی ، اقدام آمریکا را مصداق تروریسم و شهید سلیمانی را شهید راه حق و عدالت نامید. دیگر سخنران برنامه افتتاحیه بلال تحسین از سوریه بود که وی نیز مقاومت سوریه و شکست تروریست ها در این کشور را مدیون شهامت و فداکاری شهید سلیمانی و ایران قلمداد کرد و خواهان اتحاد بیش از پیش کشورهای ضد امپریالیست شد. مشاهده خبر در «ایرنا» : www.irna.ir/news/83645840/
پایگاه تولید و ترویج ادبیات تحلیلی جهت کلان‌نگری پیرامون انقلاب اسلامی @doranejadid
✍️ بازخوانی یک کتاب 👓 «علم تحولات جامعه؛ پژوهشی در فلسفه‌ی تاریخ و تاریخ‌گرایی علمی» ⛳️ قطعه‌ی شماره‌ی 5 وجه مشخصه‌ی روشن‌فکری هر زمانی آن است که به حرکت تاریخ و سیر اصیل جامعه با منطقی پویا آگاه است. روشن‌فکر در جریان همبسته‌ی مرگ و میر ارزش‌ها، محتوای مرده‌ی یک آرمان را تشخیص می‌دهد و ارزش‌های اصیل یک را باز می‌شناسد. روشنفکری در دوره‌ای، مظهر آگاهی به جوهر انتظار و ارزش‌های فرهنگی آن، رجوع‌دادن مردم جامعه به این ارزش‌ها، و ایجاد ایمان و آگاهی در آن‌ها، و نمایانیدن راه برای بازیافت وسایل تحقق این ارزش‌هاست. این‌که من با چنین قاطعیتی حکم می‌کنم که فرهنگ غربی در آخرین لحظات احتضار است، یک بیان مبتنی‌بر واقعیت‌هاست. فرهنگ غرب، یعنی جوهر ذاتی انتظار مردم اروپایی، از لحاظ تاریخی عقیم مانده است؛ آن‌چه هست، تلاشی خستگی‌آور برای حفظ این بی‌تاریخی است. قرن ما، قرن طرح مسائل نوینی است؛ انتظارها و مایه‌های جوهری آن به‌جهات دیگری از زندگی میل کرده است. تاریخ انسان در مرحله‌ی جدیدی از رسیده است و این تازگی رابطه‌ی مسائل و مشکلات و پرسش‌های نوینی را در امر زندگی، اندیشه و تعقل انسانی به‌وجود آورده است. پیداست چنین مسائلی مبتنی‌بر ارزش‌های تازه و اصیل فرهنگی است که در شرق در روند تکوین است و از بطن آن، رابطه‌ی نوینی در امر تولید خلق می‌شود. فریاد بلند است که: «غرب دارد می‌میرد». سرشاری غرب در پس جلای چشم‌گیر هیولای ماشین، پایان می‌پذیرد. این پایان را می‌توان در تاکید غرب بر "وحدت روحی و فرهنگی غرب" مشاهده کرد. دست‌وپا زدن برای ایجاد شهرهای وطنی و جهان‌وطنی. ، تنها میراثی است که غرب می‌خواهد با توسل به آن زنده بماند. بگذارید این حقیقت صریح را بگویم که مغرب‌زمین از همان آغاز که با جهش تصورناپذیری از مرحله‌ی فیضان فرهنگی به دامن و تمدن و صنعتی‌شدن درغلتید، به این مساله واقف بود که فرهنگ او به‌تنهایی نمی‌تواند عاملی برای صدور و قبضه‌کردن مناطق نفوذ و قلمروهای منتظر بی‌ایمان به‌حساب آید. پس، تنها تکنولوژی او و طمطراق گیج‌کننده‌اش می‌توانست این نقص را جبران کند. ولی امروز ما می‌دانیم که نسخه‌ی تکنولوژی و صنعتی‌کردن کاذب، ک محافل روشنفکری غرب برای ملل شرق پیچیده‌اند، نسخه‌ای است که بیمار را علاج نمی‌کند، اما پزشک را قربانی خواهد کرد. چراکه تکنولوژی ما را به یک مرحله‌ی کاذب تاریخ سوق خواهد داد. یاس او را در فریادهای ناشی از بی‌کسی روشنفکرانی هم‌چون: کار (Carr)، بایلی (Baillay)، یاسپرس (Jaspers)، توین‌بی و اشپنگلر، ژاک ماری تاین، آرتور شلزینگر(Schelsinger)، هانس کوهن (H. Kohn)، مرلوپونتی (Morleoupnoty) شنید. غرب در دوره‌ی بی‌تاریخی با مفاهیم انتزاعی و بی‌نسبتی شیرازه می‌بندد و غافل است از این حقیقت که تاریخ، حیات دیگری را آغاز کرده است. ر.ک. همان، 26-11. @doranejadid