eitaa logo
پژوهش اِدمُلّاوَند
439 دنبال‌کننده
11.5هزار عکس
1.4هزار ویدیو
268 فایل
🖊ن وَالْقَلَمِ وَمَايَسْطُرُونَ🇮🇷 🖨رسانه رسمی محسن داداش پورباکر_شاعر پژوهشگراسنادخطی،تبارشناسی_فرهنگ عامه 🌐وبلاگ:https://mohsendadashpour2021.blogfa.com 📩مدیر: @mohsendadashpourbaker 🗃پشتیبان:#آوات_قلمܐܡܝܕ 📞دعوت به سخنرانی و جلسات: ۰۹۱۱۲۲۰۵۳۹۱
مشاهده در ایتا
دانلود
به نام خدا 📜پل سفید در منابع تاریخی 👆 📌دکتر : پل سفید نوستالوژی ما دودانگه ای ها بیش از نیم قرن بود از زمانی که راه آهن افتتاح شد مسیر اهالی از سرمه تنگه (سد شهید رجایی) به پل سفید از دوراه اساس و پلورد به پل سفید می رفتند تا سال ۱۳۷۶ که جاده سرمه تنگه افتتاح شد و مجددا اهالی دودانگه از این راه به ساری دسترسی پیدا کردند. این شهر پله ها بسیار زیبا و مرکز شمالی می باشد  در منابع تاریخی متعددی ذکر شده است. 📌اسکندر بیگ منشی در کتاب «تاریخ عالم‌آرای عباسی» به احداث جاده شاهی در سال ۱۰۲۱ قمری (۱۶۱۲ میلادی) اشاره می‌کند که اصفهان را به فرح‌آباد مازندران متصل می‌کرد و پلی بر روی رودخانه تالار ساخته شد که به دلیل رنگ سفیدش به «پل سفید» معروف گردید. 📌محمدمهدی بن محمد نصیر استرآبادی در کتاب «جهانگشای نادری» به حادثه‌ای در سال ۱۱۵۴ قمری (۱۷۴۱ میلادی) در حوالی پل سفید اشاره می‌کند، اما ذکری از آبادی در کنار پل نمی‌کند. 📌رضاقلی‌خان هدایت در «سفارت‌نامه خوارزم» (۱۲۶۸ قمری/۱۸۵۲ میلادی) از پل سفید به‌عنوان «پلی محکم، بلند و وسیع» یاد می‌کند که بر تالار بسته شده است. 📌همچنین، ناصرالدین‌شاه قاجار در سفرنامه سال ۱۲۸۲ قمری (۱۸۶۵ میلادی) خود به مازندران، این پل را از آثار زمان شاه عباس صفوی برشمرده است. 📌 نیز در حدود سال ۱۳۲۷ قمری (۱۹۰۹ میلادی) پل سفید را با دو دهانه توصیف کرده است. 🔎این منابع نشان‌دهنده اهمیت تاریخی و استراتژیک پل سفید در طول قرون مختلف هستند. 📌# (محمدحسن خان اعتمادالسلطنه)، در کتاب مرآة‌البلدان خود به طور مختصر به پل سفید اشاره کرده است. او این منطقه را به عنوان یکی از نقاط مهم عبوری و پل‌های ساخته‌شده بر روی رودخانه تجن معرفی می‌کند. در نوشته‌هایش، به وجود پل‌های مستحکم و مسیرهای تجاری که از این ناحیه عبور می‌کرده‌اند، اشاره دارد. این پل‌ها اهمیت راهبردی داشتند و به اتصال مازندران با مناطق مرکزی ایران کمک می‌کردند. اگر جزئیات بیشتری از متن او را بخواهید، می‌توانم متن دقیق یا توضیحی کامل‌تر را جستجو کنم. 📌در کتاب «مرآة‌البلدان» نوشته محمدحسن خان اعتمادالسلطنه، به پل سفید به‌عنوان یکی از بناهای شاه عباس صفوی اشاره شده است. این پل دارای سه یا چهار دهانه بوده و در مسیر جاده شاه‌عباسی قرار داشته است. اعتمادالسلطنه مسیر عبور از سرخ رباط به پل سفید را پنج فرسخ ذکر کرده و بیان می‌کند که این مسیر از کنار رودخانه تالار و از میان جنگل عبور می‌کند. https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2840 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
📜جغرافیای تاریخی بندپی: ✍بندپی از شمال با بخش تاریخی مشهد گنج افروز و نیز ساسی کلوم (۱) و بابلکنار، از شرق با سوادکوه از غرب با دشت سر آمل و مناطق کوهستانی چلاو و از جنوب با فیروزکوه هم جوار است. این منطقه دارای سه ناحیه ی کوهستانی جنگلی و جلگه میباشد. 📌درباره ی وجه تسمیه ی بندپی شماری بر این باورند که به معنای دو واژه ی بند (یعنی ارتفاعات) و پی (پایین دست) است که منطقه ای شامل بلندی ها و ناحیه دشت می شود اما این تعریف درست به نظر نمی رسد چون به این ترتیب این دو واژه دو اسم در کنار هم اند که با «واو» عطف باید به هم وصل شده باشد؛ یعنی بند و پی یا به طبری (بنداپی در حالی که در هیچ منبع تاریخی به این صورت نیامده است یکی از معانی «بن» یا «بند ارتفاع و بلندی بوده (مانند بَن بِن یعنی زیر ارتفاع)، و «پی / په» به معنای کرانه و کناره است (مانند سجرو په یا بزروپه یاکلارو په که در هر کدام به کناره اشاره دارد) در واقع این جا نیز اشاره به کناره ی بلندی ها است. یعنی بنه په یا بندپی به سرزمینی گفته می شد که در کنار ارتفاعات قرار داشت به این ترتیب آشکار می شود که هدف گذشتگان از به کار بردن این اسم مناطق جلگه ای و دشت بندپی امروزی است و براساس داده های تاریخی تا روزگار صفویه بخش ارتفاعات آن جزو بندپی محسوب نمی شد و منطقه ی جنگلی آن به فیروزجاه [] شهرت داشته است. چنان که (در قرن یازدهم نخستین کسی است که در کتابش از لفظ بندپی استفاده کرده بود) فیروزجاه و بندپی را جداگانه نام برده است. مثلاً در جایی می نویسد: ((نواب همایون... بعضی محال قریبه [مشهد گنج افروز] که بود، مثل بندپی و فیروزجاه و غیرهما علاوه ی آن نموده [بود].» (۲) و هر جا که از قلعه ی فیروزجاه یاد می کند به بندپی و یا قرار داشتن این قلعه در بندپی اشاره ای نمی کند. 📄ص۶۸ - بندپی:👇👇 بخش عمده ی منطقه ی فیرز جاه در روزگار صفویه جزو ولایت چلاو بود. چنان که میرتیمور مرعشی قلعه ی فیروزجاه را از مشاهیر قلاع آن «ولایت» (۳) می داند. البته بخشی نیز جزو محدوده ی به شمار می رفت بخش کوهستانی بالاتر از پرتاس منطقه ی جنگلی آن جزو امیدواره کوه از کوهستان قارن محسوب می شد. بعدها این سه منطقه زیر عنوان یک اسم قرار گرفت و به بندپی نامدار گردید. دلیل اصلی یکپارچه شدن این نواحی را باید در سیستم کوچ حاکم بر بندپی و ییلاق - قشلاق رفتن اهالی از دشت به کوهستان آن دانست. چنانکه در التدوین فی احوال جبال شروین تاریخ (سوادکوه) با آوردن بندپی در کنار سوادکوه و هزار جریب، (۴) غیر مستقیم بر این نظر صحه می گذارد که دیگر در روزگار قاجار، بندپی یکپارچگی امروزی خود را به لحاظ حوزه ی جغرافیایی به دست آورد اکنون این منطقه به دو بخش شرقی و غربی تقسیم شده است. [صفحات ۶۷ و ۶۸] 📝پی نوشت ها: ۱. صورت دیگر آن در منابع ((سپاسی کلوم» است. ٢. ميرتيمور مرعشی، تاریخ خاندان مرعشی مازندران، تصحیح دکتر منوچهر ستوده، تهران، بنیاد فرهنگ ایران، ۲۵۳۶، ص ۱۰۵. ۳. همان، ص۱۴۳ ۴. محمد حسن خان اعتمادالسلطنه، التدوين في احوال جبال شروین، تصحیح مصطفی احمدزاده، تهران، فکر روز، ۱۳۷۳، ص ۱۰۱. 📚منبع: بندپی (سرزمین، تاریخ، فرهنگ) | | طرح جلد و صفحه آرایی علیرضا علی نژاد | ناشر رسانش نوین | لیتوگرافی: فیلم گرافیک | چاپ متین: صحافی افشین | شمارگان: ۱۵۰۰ نسخه | چاپ اول، تهران ۱۳۹۳ شابک ۱ - ۴۳ - ۶۸۲۶ - ۶۰۰ - ۹۷۸ https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/438 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─