#واژگان #اصطلاحات #زبان #فارسی #نکته 📌بعضی به گمان اینکه کلمۂ #طوفان اصلا فارسی است آن را به صورت #توفان می نویسند و حتی بعضی از فضلا توصیه کرده اند که صورت اخیر به کار رود. اما اصل این دو کلمه و معنای آنها یکی نیست. "طوفان" کلمه عربی ( ظاهرا از اصل یونانی ) و به معنای « باد و باران بسیار شدید » است. ولی واژه فارسی "توفان" صفت است و به معنای « غران، دمان » است و ربطی به « باد و باران بسیار شدید » ندارد. این واژه صفت فاعلی از مصدر توفیدن به معنای « فریاد بلند کشیدن» یا « غریدن و خروشیدن » است: ز آوازِ گُردان بتوفید کوه زمین شد ز نعل ستوران ستوه ( فردوسی ) واژه توفنده به معنای « غرنده و خروشنده » نیز از همین فعل مشتق شده است. 📌برگرفته از کتاب غلط ننویسیم #آرایه_های_ادبی https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3596 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#واژگان #اصطلاحات ✍سلام دوست عزیز آن کسی که #کتاب «غلط ننویسیم» را نوشته، خودشان غلط نوشته اند. 👈ما در زبان فارسی دو #توفان داریم؛ یکی ص. فا. است که در بندار (مصدر) توفیدن بُن دارد. و دیگر توفان، اسم است و آن همان طوفان (معرب شده) است. 📌یونانیان توفان ایرانی را مانند تالش ها و کل اروپای شرق و غرب «تَی فُون» تلفظ می کنند، که واژه ای ست ایرانی، هندی، اروپایی. متأسفانه بسیارگاه حتی دانشمندان از این دست اشتباهات می کنند. چنانکه در واژه نامه های معتبر اروپای غرب، «تَی فُون» ایرانی را واژه ای چینی معرفی کرده اند؛ زیرا کسی از آن ها تالشی بلد نبوده؛ پس گرفتار دام شباهت شده، اشتباه نموده اند. از این دست فراوان است. در جوابی که برای سوال شما می نویسم، به از این دست اشتباهات و در دام شباهت افتادن ها با آوردن نمونه، اشاراتی دارم. 👈یک مثال: واژه ی #کهکشان هیچ تغییری نکرده؛ واژه ی تالشی کَهکَشُون = کهکشان، یعنی خانه های روشنی که در پی هم کشیده شده اند. کَه (تالشی) = خانه. باقی سَخُن را در جوابی که برای تان فردا منتشر می کنم، می توانید بخوانید. «توفان - ص. فا. نگا. توفیدن» (عمید ص ۴۳۵) «توفان - اسم؛ جوش و خروش، شور و غوغا، بهم خوردگی هوا و وزش باد های سخت. جوش و خروش دریا و حرکت شدید امواج» (عمید ص ۴۳۵) 👈در ضمن معنی واژه های ایرانی در عربی با کمی تغییر و حتی بیشتر، امری ست عادی. گاه واژه ی ایرانی در عربی بکلی معنی جدیدی یافته. مثال: #نَچَه (تالشی) = بزِ نر (برگردان به فارسی)؛ این واژه در عربی نعجَه (تلفظ عرب) و گوسفند ماده معنی شده. گاه بکلی شکلی دیگر یافته. مثال: «کَی سَر» (تالشی، پهلوی، آلمانی) که حالا وقتی بسیاری از ایرانیان قَیصَر مُعَرَّب شده را بکار می برند، حتی نمی دانند که اصل آن از دو زبان مادر ایرانی و یک زبان اروپای غرب است. چنانکه بسیاری از هم میهنان ما #بلوتِ پهلوی و معرب شده را به رسم عرب #بَلُّوط می نویسند. آن تلفظ در عربی درست است؛ زیرا عرب برای تلفظ قاعده دارد، ولی ما متأسفانه چنان قاعده ی دقیقی نداریم؛ پس به اَشکال بیگانه شده روی می آوریم بی آنکه بدانیم اصل آن از ماست؛ تازه همان معرب شده را نیز به رسم عرب تلفظ نمی کنیم، نمی توانیم، زیرا ما تلفظ چندین حرف عرب را بلد نیستیم. مثال: #فقط می نویسیم، #فغت تلفظ می کنیم؛ زیرا تلفظ ق و ط را بلد نیستیم. و از این دست بیشمار است. 🖊نویسنده: #لیثی_حبیبی - م. تلگر  یکشنبه ۶ آبان ۱۴۰۳ ساعت: ۱۹:۶ https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3602 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─