📜واژگان کلمات مازندرانی : #پژوهش_تبارشناسی_اِدمُلّاوَند 👇 #زِلیگ،سِلیک،زِلیک= قی چشم #سِما، سِماع= رقص #سِموار ،سِمبار= سَماوَر، این کلمه روسی هستش مثل استکان و سِمِشکه #سِوا= جداگانه،جدا #سِوا هِکاردِن=جدا کردن ،تقسیم کردن #سَوُک= سَبُک،کم،بی وزن #سیُو کالِش=سیاه سرفه #شادی= میمون #شال بِه ،غول بِه=میوه بِه جنگلی #شِت ، شِد= فاسد و خراب(شِد مِرغانه، شِت آغوز) 👇 #شِفت= ساده لوح ،جاهل و بی عقل ، دیوانه ، خُل ، #شَقِله= گردوی درشت و بزرگ و خوشدستی  برای هدف گیری و برنده شدن در آغوزبازی #شِکاری بِز= بُز کوهی #شَک شَکی= آدم شکاک و وسواسی،  پُر شک  و تردید #شِل= شلخته،ضعیف ناتوان،رقیق و آبکی، کسی که در انجام کاری نسبت به بقیه ضعیف تره و عقب می افتد #شِلاب= باران درشت ِ تند و شدید #شَلغِم= شلغَم #شِندِر غاز= کنایه از بسیار ناچیز و اند #شُوخی گَر= آدم شوخ طبع با مزه ، شوخی کننده #شُورِت ( اُ)= شهرت ،افتخار 👇 #شُونه ( اُ)= شانه یِ سر #شونه ( او)= میرود #شی خانه= خانه یِ شوهر ، خانه بخت #شیر= خیس تَر مرطوب ،   شیر ( حیوان)، شیر ( غذای مایع خوردنی) #شِطُون (اُ)= شیطان ، کنایه از آدم پر سرو صدا ، پر جنب جوش ، بی توجه ، حقّه باز ، چند چهره #صَرا= صحرا،مزرعه علفزار  دشت و دمن  مرتع #عاقِل مرد=آدم فهمیده و عاقل کسی که سرد و گرم روزگارُ چشیده #عَید گَردِش=عیددیدنی، دید و بازدید عید #قِراری=مزدگیر،کارگر پیمانی #قارزِم=گودی و قسمت عمیق رودخانه ، غرقاب 👇 #قرضی=نوعی جبرانِ همکاری و تعاون برای انجام کار مشکل که معمولا بین کشاورزان مازندران رایج بود ، مثلاً  آشنایان و همسایگان یک‌یا چند روز برای انجام کار کشاورزی و دامداری  به مزرعه قنبر میروند  بعد از اتمام کار ، قنبر هم به همراه دیگران، جهت جبران همکاری به کمک و یاریشان میپردازد.این رسم در میان روستاییان ایران " یاوری"خوانده میشود . #قِسمِت= قِسمَت ، سهم ، سرنوشت، نصیب ، قضا و قدر #قَوِر ، قَبِر=قبر #قَورِسُّون، قبرِستُون=آرامستان ، قبرستان ،گورستان #کارِمسِرا=کاروان سَرا ،توقف گاه کاروانیان #کُش،کلوش=کَفش #کاله=زمینی چند سال کشت نشده ،استفاده نشده، و علف های هرز در آن روییده است #کاتا، کِتا=کوتاه #بِلِند = بُلند #کَتِل=هیزم کلفت ،کنایه از بی حس و کرختی پا 👇 #کَتول=دام پرورشی، دامدار ،کوه ، کوهستان #کَتولی=از انواع ترانه های کوهستانی مازندران #کَر=یک بغل علف یا کاه ،از چند کَسو تشکیل شده است ، دوازده تا کَر ، یک خروار است خرمن #کَرزَنی=خرمنکوبی #کَسو= یک دسته شالی یا گندم #کَش=پهلو ، جواب،  کنار ، دو طرف شکم ، دفعه و بار ، بغل آغوش( کَش یا کَشه بَیتِن   بغل گرفتن بچه ) #کِش=ادرار ، شاش ، نجاست انسان (خوردِ کِش ) ، (گَتِ کِش = مدفوع ) #کَک ماریم=نیلوفر وحشی با گلهای شیپوری سفید ، گیاه پیچک روی پرچین #کال=نارِس ، نپخته ، نرسیده ، واحد شمارش گردو و تخم مرغ( آغوز کال ، مِرغانه کال)، لَنگ یا پای ناقص و معیوب #کَلِز،کَلیز=پیمانه شیر و ماست ، کاسه چوبی ِ دسته دار 👇 #که له پِه=کنار اجاق هیزمی روستایی #کَمِل کشی=حمل کاه از خرمن به خانه یا روستا #کومِه،کیمه=کلبه و خانه کوچک که در باغ و کشتزار و علفزار صحرا  از چوب و شاخه درختان و نی و کاه درست میکنند محلّ استراحت چوپان وکشاورز و انباری موقت می باشد #کَئی لَم=ساقه های رَوَنده دراز و طویل بوته کدو (هندوانه لم ،خربزه لم ،خیار لم،تمشک لم،انگور لم ) #کِله=جوی آب یا رود کوچک ،جَر #کیله= پیمانه و ظرف چوبیِ استوانه ای شکل برای وزن و تقسیم کردن گندم جو برنج #گالِش انگور=نوعی گیاه دارویی #گالِش=انسانهای دامدار جنگل نشیِن هزارجریب ،دامدارِ گاوچران و گاوبان یا  گَلّه دارِ گاو جنگل نشین #گَت، گَتی=بزرگ ،رئیس، عاقل و باشعور، نیا ( گَت بِرا=برادر بزرگتر ، گت پیئِر= پدر بزرگ ) 👇 #گِرباز=ابزاری شبیه بیل با سر فلزیِ راست وکلفت ونوک تیز جهت کندنِ زمین های خیلی سخت و سفت #گَرِک=آویز یا وسیله ای آویختنی از سقف اتاق های روستایی شبیه زنبیل آویزان که از ریسمان و علف های هرز خشک درست میشود مواد غذایی را داخل آن قرار میدهند تا از رطوبت و دسترسی گربه و بچه های کوچک دور بماند. #گَره جینگا=آبخانه، #گره جو، گهره جو=ظرف ذخیره ادرار کودک در گهواره #گِلِس=آب دهان و بزاقِ کِشدارِ کودک که همیشه از گوشه لبو دهانش آویزان و جاری است #گِل گوئی ،گِل گُوگی=مخلوطی از گِل مخصوص زرد رنگ با پِهِن گاو ( پوش) جهت رنگ آمیزی کردنِ ( بِندُستِن) قسمت پایین دیوار خانه های روستایی #کَمِربُر=خطی راست و مستقیم و مرز بین  قسمت رنگ آمیزی شده قهوه ای و سفید دیوار #گُودوش گادِر=وقت و زمان دوشیدن گاو  صبح یا غروب #گُوکالُم=طویله گاو #گوگزا=گوساله شیرخوار ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ 📚 ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ #پژوهش_تبارشناسی_اِدمُلّاوَند @edmolavand ﷽ #آوات_قلم http://mohsendadashpour2021.blogfa.com 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

📜#قِراری 👇 🔎اشتغال قدیمی #مازندرانی: 🔶مردان خانواده هایی که از خودشان زمینی برای کشت و زرع نداشتند و یا حرفه ای خاصی هم  بلد نبودند، به قرار می رفتند.گاهی هم  افراد خانواده پرجمعیت نون خورهای اضافی خودرا به قرار می فرستادند.  💮بعضی از  خانواده ها از سر اجبار و فقر دختر یا پسر خود را به نوکری یا کلفتی به خانه ارباب یا پولدارها می فرستادند.  ✔️بعضی از خانواده های فقیر فرزندان پسر خود را از زمان خردسالی به قرار می فرستادند. گالش ها از این بچه ها برای نگهداری گوساله هایشان استفاده می کردند. به کودکان خردسال در گاوبنه گوک پی  می گفتند.  ✖️چند نوع  قراری مرسوم بود. که بد ترین نوع آن  اشکم‌مزدی یا پوست مزدی قرار(کار کردن در قبال خورد و خوراک روزانه) بود. 📎پوستمزدی قرار یعنی فرد در قبال همه کارهای که از صبح تا غروب انجام می داد تنها سه وعده غذای بخور و نمیر دریافت می کرد. در آن سالهای سیاه نداری تازه همین  هم غنیمت بود و ارباب ها با هزار منت جوانان خانواده های فقیر را برای پوست مزدی قبول می کردند.  👇 🔸نوع دیگر قراری با اندکی دستمزد همراه بود. گاهی هم علاوه بر دریافت غذای بخور و نمیر و اندکی دستمزد، لباس کهنه های بچه های ارباب را هم دریافت می نمودند.  🔷قِراری نوعی بردگی بود و شخص قراری در واقع برده به حساب می آمد لذا باید هرنوع رنج و زحمت و تحقیری را تحمل می کرد. گاهی اتفاق می افتاد که جوان قِراری به خاطر سختکوشی و صداقتش دل ارباب را بدست می آورد و با زرنگی و چالاکی خود دختر ارباب را شیفته خود می ساخت و به این طریق داماد ارباب می شد. اما داماد قراری هیچ وقت قُرب و مَنزلت فرزندان ارباب را نداشت.  ✅ آب آوردن، شکستن هیزم، دوشیدن گاو ها، گله بانی، چوپانی، کار در مزرعه در فصل کاشت و برداشت و حتی انجام کارهای خانه  از جمله وظایف یک فرد قِراری بود. 💠 خوشبختانه قِراری از نوع اشکم مزدی یا  پوست مزدی امروزه بکلی منسوخ شده است ولی متاسفانه قراری با اندکی دستمزد گویی هنوز کم و بیش رایج است. 📜#شعر_قراری قراری و، قراری و، قراری اَمِه لامیزه بِن نون بیغاری دِ سال سربازی هم  ونه خرشی قراری نَونه اَمجه کناری 📝شعر/ استاد محمدعلی کاظمی سنگدهی ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ 📚 ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ #پژوهش_تبارشناسی_اِدمُلّاوَند @edmolavand ﷽ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─ #آوات_قلم http://mohsendadashpour2021.blogfa.com 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─