. ⭕️ قوانین #پوشش در چند دانشگاه‌مختلف‌برای‌دانشجویان👇👇👇 1_ لباسی که بطور نامناسب اندام‌ها را نشان دهد، مجاز نمی‌باشد. 2_ رنگ‌کردن مو مجاز نمی‌باشد. 3_ آرایش کردن مجاز نیست. 4_ مردان باید از کت و شلوار تیره، پیراهن سفید و جوراب استفاده کنند. 5_ موها رنگ طبیعی باید داشته باشد. 6_ ریش‌بزی ممنوع. 7_ سوئیت‌شرت ممنوع است. 8_ دکمه های پیراهن بسته باشد 9_ هرگونه جواهرآلات به جز ساعت و یک جفت گوشواره برای بانوان مجاز نمی‌باشد. 10_ پوشش دانشجویان باید طوری باشد که باعث حواس‌پرتی خود و دیگران و مانع تمرکز بر روی درس نشود. 11_ پوشیدن لباس لی برای بانوان ممنوع. 12_ پوشیدن هرگونه تی‌شرت، لباس ورزشی، شلوار تنگ ممنوع. 13_ لباس رسمی برای آقایان: پیراهن یقه‌دار و آستین‌دار، بدون‌کروات به همراه جوراب. 14_ لباس پاره و تنگ ممنوع 15_ لباس‌هایی که ترغیب به مصرف مشروبات الکلی بکند، ممنوع است. 16_ لباس‌ها باید داخل شلوار باشد و آنقدر بلند باشد که در موقع نشستن و بلندکردن دست‌ها قسمت‌های توزده لباس بیرون نیاید. 17_ اگر دانشجو نتواند پوشش خود را اصلاح کند، با اولیاء او تماس خواهند گرفت تا برای او لباس مناسب بیاورند و او بیرون از کلاس خواهد ماند و غیبت خواهد خورد. ♨️حدس‌می‌زنید این‌قوانین👆 برای‌کدام‌دانشگاه‌هاست ...⁉️ 🔻دانشگاه آزاد اسلامی⁉️ 🔻دانشگاه‌های دولتی⁉️ 🔻مربوط به دانشگاه امام صادقه‼️ 🔻 دانشگاه الزهرا⁉️ 🔻حوزه علمیه قم‼️ ✖️ خیر..! این قوانین مربوط ب این دانشگاه هاست : 👇👇👇 موارد 1، 2، 3 👈 دانشگاه گرین ویل آمریکای شمالی موارد 4، 5، 6 👈 دانشگاه آکسفورد انگلیس موارد 7 تا 10👈 کالج رابرت ترکیه موارد 11، 12، 13👈 هاردین لیمونز آمریکا موارد 14 تا 17👈 دانشگاه ایالتی کالیفرنیا 📚منبع: کتاب"نیم نگاهی به ضوابط پوشش در دانشگاه‌های جهان" 🔹🔷پس غربی‌ها هم #اعتقاد دارند که پوشش می‌تواند باعث حواس‌پرتی دیگران بشود... 🔸🔶#مشروبات_الکلی مگر تو این کشورها بده که می‌گویند رو لباس نباید تبلیغ شود⁉️ مگر فقط تو اسلام این چیزا ممنوع نیست...‼️ 🔹🔷چرا فقط تو دانشگاه‌ها این قوانین سخت پوشش رو لحاظ کردند.⁉️ یعنی تو خیابون اگر باعث حواس پرتی و دل مشغولی دیگران بشن و رو کانون خانواده‌ها، جوان‌ها و نوجوان‌ها تأثیر منفی بذارند اشکالی ندارد.‼️ 🔸🔶راستی دانشجویان به این قوانین سخت اعتراضی نمی‌کنند، به این قوانین سخت اون هم تو اون کشورها که مهد آزادی هست...‼️⁉️ ✍️حسین دارابی #قضاوت_با_شما 🌐http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2431 🍃⃟🥀᭄•🍃⃟🥀᭄﷽🍃⃟🥀᭄•🍃⃟🥀᭄• #قرارگاه_فرهنگی_میرمریم ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ 📚 ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 💥#پژوهش_ادملاوند @edmolavand ﷽ #آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#فرهنگ_عامه #پوشش 📌پوشش زنان مازنی 🧕مرحومه حاجیه سکینه #عابدی فیروزجایی فرزند آقالر و همسر حاج نامدار عابدی #فیروزجایی 🧕مرحومه حاجیه سلیمه عابدی فیروزجایی فرزند آقالر و همسر سید علی اکبر حسینی می باشد. https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3682 🌿🍂 ❖ ﷽ ❖ 🌺 📩بارگذاری مطالب و موضوعات ویژه مناسبتهای بومی، محلی و ملی در پژوهش ادملاوند: 👇👇 💠#فرهنگ_عامه 📜#آیین #سنتها #رسوم 🗓#روز_ملی_مازندران 🟢#دیار_علویان 🌼🍃🌸🍃🌺🍃🌸🍃🌺 🍃🌺🍂 @edmolavand 💐🌾🍀🌼🌷🍃🌼

💠#فرهنگ_عامه #پوشش #لباس #مازنی 🦺🥼🧥👚👕👖🩳 #پوشش_سنتی_مازندران_۱ ✍در استان مازندران، پوشش سر سنتی برای زنان و مردان متنوع و منعکس کنندهٔ فرهنگ غنی و شرایط جغرافیایی این منطقه است. در زیر به برخی از انواع پوشش سر رایج در مازندران و نامهای محلی آنها اشاره میشود: ### پوشش سر زنانه در مازندران: ۱. چارقد (چارقَد): - پارچه ای مربع یا مستطیل شکل که به صورت مثلث تا شده روی سر بسته میشود. - در گذشته بیشتر از جنس ابریشم یا پنبه بود و در مناطق مختلف مازندران استفاده میشد. ۲. لَچَک (لاچک): - نوعی روسری سبک و رنگارنگ که معمولاً زیر چارقد بسته میشد. - در برخی مناطق مانند رامسر و تنکابن رایج بود. ۳. سَرون (سَر وَنی): - نوعی کلاه زنانه محلی که با نخهای رنگی تزئین میشد. - بیشتر در مناطق کوهپایه ای و روستاهای مازندران دیده میشد. ۴. مِندیل (مندیل سَر): - شبیه به چارقد، اما با طرحهای خاص مازندرانی و گلدوزیهای سنتی. - در مناطق شرقی مازندران مانند بهشهر و نکا رواج داشت. *مِکِنا: *درمناطق بندپی و لفور از مِکِنا استفاده میکردند که پارچه ای نخی و سفید و ابعاد آن از بقیه انواع سرپوش بزرگتر بود و طریقه بستن آنرا**پَنّونی** میگفتند که با یک زنجیر دوسر قلاب دار مهار میشد. *گوش کلاله: گوش کلاه هم کلاهی دست دوز بود که معمولا با پارچه دوخته میشد و کار هِدبند کنونی را انجام میداد یعنی زیر روسری میگذاشتند تنها تفاوت آن با هِدبند امروزی پشت سرکلاه دنباله دار بوده شبیه آستین پیراهن که موی گیس شده در آن قرار میگرفت. ### پوشش سر مردانه در مازندران: ۱. کلاه نَمَدین (کلاه مازندرانی): - کلاهی نمدی و گرد که معمولاً به رنگ سفید یا خاکستری بود. - در مناطق کوهستانی و روستایی مانند سوادکوه و بابل استفاده میشد. ۲. دُولایی (یا کلاه دو لایه): - نوعی کلاه پشمی برای فصل سرما که در مناطق سردسیر مانند آلاشت کاربرد داشت. ۳. لَنگِه سَر (دستمال سر): - دستمالی پارچه ای که مردان به دور سر میبستند، به ویژه در مناطق شرقی مازندران. ۴. فینه (کلاه پهلوی): - کلاهی نمدی با لبه های کوتاه که در دوره های گذشته در شهرهای بزرگتر مانند ساری و آمل استفاده میشد. ۵_پوستین کلاه (پوسِّ کِلا): این کلاه از پوست گوسفند تهیه میشده که بیشتر آن پوست گوسفند با پشمهای بلندش دوخته میشده و معمولا چوپانها از آن استفاده میکردند و تعدادی هم با پوستی که پشم اصلاح شده داشت یا با پوست بز تهیه می شد و داخل آن هم پارچه مخمل کار میشد و معمولا افراد بزرگ مناطق مختلف از آن استفاده میکردند. ### تفاوتهای منطقه ای: - مناطق کوهپایه ای (مثل سوادکوه، آلاشت): - مردان بیشتر از کلاه نمدی و زنان از سَرون یا چارقدهای ضخیم استفاده میکردند. - مناطق جلگه ای و ساحلی (مثل بابُل، رامسر): - پوشش سر سبکتر بود و از چارقدهای نازک و رنگارنگ استفاده میشد. - شرق مازندران (مثل بهشهر، گلوگاه): - زنان از مندیلهای گلدوزی شده و مردان از دستمال سر (لنگه سر) استفاده میکردند. 📌این پوششها امروزه کمتر در زندگی روزمره دیده میشوند، ولی در مراسم محلی و جشنهای سنتی مانند عروسیها و نوروز، برخی از این پوششهای سنتی احیا میشوند. https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4464 📩ارسالی #سیدقاسم_صیادمنش ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

💠#فرهنگ_عامه #پوشش #لباس #مازنی 🦺🥼🧥👚👕👖🩳 #پوشش_سنتی_مازندران_۲ ✍پوشش سنتی مردم مازندران، به ویژه در مناطق روستایی، تحت تأثیر آب وهوای معتدل و مرطوب این منطقه و همچنین فرهنگ و آداب ورسوم محلی شکل گرفته است. در ادامه به انواع پوششهای رایج در مازندران اشاره میشود: ### ۱. پوشش زنان مازندرانی (جبه، چادرشب، کُت و شلوار محلی) - سَرپوش: - چادرشب (چادر محلی): پارچه ای نازک و گلدار که روی سر میاندازند. - روسری (مِندیل): در برخی مناطق از روسریهای رنگی استفاده میشود. - تنپوش: - جبه (جُوکه): نیمتنه ای بلند و گشاد با آستین های بلند که از پارچه های رنگی و طرحدار دوخته میشود. - کُت (کُتِ محلی): نوعی نیم تنه کوتاه با دکمه های سنتی. - دامن (شِلوار محلی): در گذشته دامنهای چیندار بلند میپوشیدند، اما امروزه بیشتر از شلوارهای گشاد استفاده میشود. - پاپوش: - کفش چوبی (چوموش): در گذشته برای کار در مزارع برنج استفاده میشد. - گیوه (چُوخا): کفشی سبک و مناسب برای راه رفتن در زمینهای مرطوب. ### ۲. پوشش مردان مازندرانی (شلوار، جلیقه، کُت محلی) - سَرپوش: - کلاه نمدی (کلاه مازندرانی): کلاهی نمدی و گرد که در رنگهای مختلف دیده میشود. - دستمال سر (دستمال رشتی): پارچه ای پنبه ای که به دور سر میبستند. - تنپوش: - شلوار (شلوار محلی): گشاد و معمولاً از جنس کرباس یا پارچه های ضخیم دوخته میشد. - جلیقه (جلیقه مازندرانی): بدون آستین و از جنس پارچه های محکم. - کُت بلند (کُتِ چوپان): برای فصلهای سرد از کتهای بلند و پشمی استفاده میشد. چوقا: چوقامعمولا دست بافت و بانخی بافته میشده که از پشم گوسفند تهیه میشده از این پارچه های دست بافت شلوار هم میدوختند و به خاطر استحکام بالا در برابر خارها و شاخه های درختان چوانها و گالشها از آن استفاده میکردند. لَم چوقا: لَم چوقا تن پوشی بلند که با نمد دوخته میشد و چوپانها به عنوان بالاپوش و لحاف برای خواب استفاده میکردند. - پاپوش: - کفش چرمی (چوموش): در گذشته چوپانها از کفشهای چرمی محکم استفاده میکردند. این کفش را کالچرم هم میگفتند. - نِیْ کفش (گیوه محلی): کفشی با رویه پارچه ای و زیره حصیری. ### ۳. پوششهای مراسمی و خاص - در مراسم عروسی، زنان مازندرانی از لباسهای رنگین با سکه دوزی و منجوق دوزی استفاده میکنند. - مردان نیز در جشنها جلیقه های زردوزی شده و شلوارهای سفید میپوشیدند. 📌امروزه پوشش سنتی کمتر در شهرها دیده میشود، اما در روستاها و مراسم محلی همچنان استفاده میگردد. لباسهای امروزی مازندرانیها نیز تحت تأثیر مد شهری است، اما در طراحی برخی لباسها از نقش ونگارهای محلی استفاده میشود. https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4464 📩ارسالی #سیدقاسم_صیادمنش ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#فرهنگ_عامه 📌 #پوشش اصل جنس تاریخ کاشان، هفت هزار سال را پر کرده. قدم زدن در هفتمین نمایشگاه ملی فردخت، باز هم یاد خیلی‌ها آورد کاشان، شهر جهانی نساجی سنتی است. مسئول نمایشگاه گفت امسال آثار زیادی در داوری پذیرفته شده و به نمایشگاه فردخت راه پیدا کرده. با هر سبک و سلیقه‌ای مانتو و پوشینه دیدم. چه سنتی چه مدرن. چرخی زدم بین مانتوها. مگر تمام می‌شدند کارها؟ گُله به گُله، تو طبقه همکف ساختمان نیایش، بالاپوش خوشگل و هنرمندانه چشمم را گرفت. هر کدام حرفی برای گفتن داشتند. دقیق‌تر دیدم، بعضی‌هاشان انگار حرف می‌زدند. یکی از مانتوهای بلند و جلو بسته روی بالاتنه، جلیقه مخمل قرمز جگری داشت. درست شبیه جلیقه زن‌های قدیم که بدنشان را محفوظ می‌کرد. همان‌هایی که اصالت و نجابت ازش می‌ریخت. دور تا دور جلیقه با سرمه طلایی و زنجیره، دوخت خورده بود و در حاشیه، ترنج‌ها واگیره داشت. آرام دست کشیدم روی دوخت‌ها، مطمئن شدم کار دست است. همان لحظه انگار دستی از توی آستین مانتو بیرون آمد و باهام دست به یقه شد. در همان حالت ماندم. چشمم خورد طرف نیمه چپ مانتو و بهم گفت «تا، بنده نباشی؛» نیمه راست مانتو تکمیلش کرد: «تابنده نباشی.» تو دلم گفتم: «وا! مگه لباس‌ها هم حرف میزنن؟» به خودم آمدم. این جمله با نخ آبی، در کادری از نخ‌های سبز و نارنجی قاب‌بندی و روی جلیقه قرمز دوخته شده بود. چه تلنگری! آن هم روی یک مانتو. غرق بودم تو دنیایی از نقش و طرح ایرانی. هر کدام، از آن یکی قشنگ‌تر. به طوری که نمی‌توانستم ازشان چشم بردارم. حسابش را بکن برای دیدن هر مانتو ده دقیقه‌ام وقت بگذارم کمِ کمش برای ۱۸۰۰تا کار آن هم توی سه ساعت، وقت کم می‌آورم. بین همین حساب کتاب‌های سرانگشتی، میخ شدم روی طرح سه تا مانتو با هماهنگی در رنگ و طرح کنار هم. نرفتم به طرف فقط تکه‌ای پارچه، رفتم به قلب فلسطین. همان جایی که یک سال و چهار ماهه طوفان به پا کرده. اول شناسنامه اثر را خواندم. اسم اثر؛ مانتو مقاومت. این کار مشترک چند نفر از هنرمندهای اهل قم بود. یکی از مانتوها یقه بلند قرمز خورده بود که با نوک پرنده تیزی ملایمی بهش داده بود. دکمه مشکی و برجسته هم به جای چشم پرنده. مغزی دوزی‌ یقه، رنگ مغز پسته‌ای بود. هر طرف مانتو را می‌دیدی نشانی از فلسطین را عَلَم داشت. شاخه‌های زیتون زخمی روی در جیب‌ها. پرنده‌ای در حال پرواز، در کارور پشت مانتو شبیه چفیه فلسطینی دوخته شده بود. تکه دوزی قرمز و مشکی در خط کمر آن یکی مانتو، پرچم فلسطین را در گوشه نمایشگاه فردخت برد بالای بالا. یقین کردم لباس چقدر به آدم هویت می‌دهد. چه آن مانتو جلیقه قرمز، چه این مانتوهای مقاومت. فقط کافی است سلیقه‌ها تحریک شود تا صنعت در خدمت سنت، اصل جنس را تولید کند. و حالا در روزهای آخر، به نظر کارشناس‌های فرهنگی نمایشگاه در چند قدمی بین‌المللی شدن قرار دارد. هنرمندهای مانتو مقاومت این سه مانتو را با بالاترین قیمت مادی و معنوی به مزایده گذاشتند به نفع جبهه مقاومت. مانتو مقاومت رتبه سوم بخش مد مقاومت را در بخش داوری جشنواره فردخت کسب کرد. ✍ملیحه خانی پنج‌شنبه | ۲۵ بهمن ۱۴۰۳ | #اصفهان #کاشان https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4469 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#فرهنگ_عامه #پوشش #قم 🔺پوشش مردان قم در دورۀ قاجار 🔹اسناد مصور تاریخی حاوی اطلاعات ارزشمندی هستند که بررسی دقیق آنها لایه‌های پنهان گذشته را به خوبی آشکار می‌نماید و تصویر شفاف‌تری از زندگی قدیم در اختیار می‌گذارد. 🔹در این تصاویر پوشش مردان شهر قم در دورۀ قاجار کاملا مشخص است. ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#فرهنگ_عامه #پوشش #کلاه #زیرگذرتاریخ 🧶کلاه یا پوشش سر ریشه در اعماق تاریخ ایرانی 🧢 ✍عاطفه میرافضل 📌در کافه تاریخ آمده است: میان ایرانیان قدیم کلاه یا پوشش سر نیز از مهم ترین قسمت های لباس به شمار می رود و قبایل مختلف و سکنه شهرهای گوناگون و همچنین اصناف به وسیله ی طرز پوشش سر از یکدیگر متمایز می شوند. 📌در سفرنامه پولاک آمده است: «بنا به مشاهدات جهانگردان خارجی، ایرانیان از جمله مردمانی بودند که برای موضوع پوشاک خود بسیار اهمیت قائل می شدند. طبق مشاهدات جهانگردانی که در عصر قاجاریه از ایران بازدید داشتند؛ ایرانی ها برای لباس زیبا اهمیت بسیار قائل هستند و بسیار دوست دارند که برازنده و تمیز لباس بپوشند و این امر حتی در مورد کسانی که پا به سن گذارده اند نیز صادق است. برخلاف سایر کشورهای اسلامی حتی در میان طبقات کارگر و فرودست به استثنای درویش ها به ندرت آثار غفلت و تسامح در لباس پوشیدن مشهود است. به همین دلیل صحبت از لباس و اسب نقل مجالس جوانان است و آن ها برای این دو چیز ارقام بسیار زیادی خرج می کنند. کلاه یا پوشش سر نیز از مهم ترین قسمت های لباس به شمار می رود و قبایل مختلف و سکنه شهرهای گوناگون و همچنین اصناف به وسیله ی طرز پوشش سر از یکدیگر متمایز می شوند. البته لازم به ذکر است که به جای عمامه، از زمان سلطنت قاجاریه کلاه های تاتاری از پوست بره رواج یافته است. این کلاه عبارت است از یک مخروط مجوف به ارتفاع تقریباً ۳۵ سانتی متر که انتهای فوقانی آن به داخل تا شده است. آن قسمت را که تا خورده است به طور جلو یا قدری به پهلو بر سر می گذارند. در داخل کلاه مقوا می گذارند که محکم و استوار باشد و آن را از کتان گلدار قرمز آستر می نمایند.» https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4470 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─