eitaa logo
امام حسین ع
18.8هزار دنبال‌کننده
398 عکس
2هزار ویدیو
1.9هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
فلک! در کربلا، آل علی را میهمان کردی مهیّا آب و نان بایست، شمشیر و سنان کردی حریم مصطفی را از حرم، در کربلا خواندی هلاک از تشنه‌کامی بر لب آب روان کردی غزالان حرم را تاختی از یثرب و بطحا گرفتارِ درنده گرگ‌های کوفیان کردی فلک! بی‌خانمان گردی! که اولاد پیمبر را نمودی از وطن آواره و بی‌خانمان کردی گهرهای یتیمِ درجِ عصمت را به هم بستی به بزم زادۀ مرجانه بُردی، ارمغان کردی عیال مصطفی وآن ‌گه اسیری؟ خاک بر فرقم! مگر از زنگبار و روم، ایشان ‌را گمان کردی؟ سر فرزند زهرا را بریدی از قفا وآن ‌گه ببُردی در تنور خولی کافر، نهان کردی تن نوباوۀ زهرا که از گل بود نازک‌تر به‌هم بشْکسته از سمّ‌ستورش،استخوان کردی سر ببْریده را از لب شنیدی، آیت قرآن عجب دارم که تفسیرش به چوب خیزران کردی برای نزهت و گل‌گشتِ اولاد ابی‌سفیان ز خون آل پیغمبر، زمین را گلِستان کردی خود این خون را ندانم،صاحب اسلام چون شوید مگر خون‌ها بریزد،شاید این خون را به ‌خون شوید «اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّک‌َالفَرَج» 📚 دانشنامه شعر عاشورایی .
چون بی‌کسان آل نبی در به در شدند در شهر کوفه، ناله کنان نوحه‌گر شدند سرهای سروران، همه بر نیزه و سِنان در پیش روی اهل حرم جلوه‌گر شدند از ناله‌های پردگیان، ساکنان شهر جمع از پی نظاره به هر رهگذر شدند ز اندیشۀ نظارۀ بیگانه، پرده‌پوش از پاره معجری به سر یکدگر شدند بی شرم امّتی که نترسیده از خدا بر عترت پیمبر خود، پرده در شدند دست از جفا نداشته، بر زخم اهل بیت هر دم نمک‌فشان به جفای دگر شدند خود بانی مخالفت و، آل مصطفی در پیش تیر طعنۀ ایشان سپر شدند «اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّک‌َالفَرَج» .
نمیخوام به نوکریت فقط عادت بکنم دوست دارم هرجا میرم از تو صحبت بکنم  شیعَتی مهما شَربتُمْ  ماءٍ عَذْب فَاذکُرونی تا قیامت بخدا تو  قلب مونی اَوْ سَمِعتُمْ بغَریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبونی الهی فدای آون پیکر  خونی غم یه دنیا تو چشمای ترت بود آبی که بستن روت مهر مادرت بود ..................................... خاکه کربلا حسین خونه آخرته روضه ی باز واسه ما گریه ی مادرته وَ اَنَا السِّبْطُ الَّذی مِنْ غَیْرِ جُرْمٍ قَتَلونی آره این شده جوابه مهربونی وَ بجُرْدِ الْخَیْلِ بَعْدَ الْقَتْلِ عَمْداً سَحِقونی چه خوبه وقتی خودت روضه میخونی درست همونجا که صحبت سرت بود آقا فقط فکرت پیش خواهرت بود ..................................... الهی عطش بیاد که بمیره نوکرت سر سوزنی عطش نرسه به اصغرت لَیْتکُمْ فی یَوْمِ عاشورا جَمیعاً تَنْظُرونی شنیدم میخواستی که آب برسونی کَیْفَ اَسْتَسْقی لِطِفلی فَأبوا اَنْ یَرْحَمونی هر کاری کردی که شرمنده نمونی   همش توی گوشم ناله ی ربابه میونه این شبها حال من خرابه 📢 حاج مهدی رسولی 🔶 نمیخوام به نوکریت فقط عادت بکنم... شب دهم محرم ۱۴۴۱ ۹۸
الصلاه الصلاه، عجلوا بالصلاه شد نماز آخر حسین اقتدا کنید بر حسین آی، ملائکه خدا، تمام انبیا بیایید تا، بخوانید با امام کربلا، امام اولیا، سیدالشهدا با لب غرق به خون داد صلا (الله اکبر) شد قیامش تا قیامت این ندا(الله اکبر) شد رکوعش خم‌شدن از زخم تیر(الله اکبر) سجده‌گاهش خاک گرم کربلا(الله اکبر) چه نمازی چه امامی چه لبیکِ قیامی عجب شور سجودی عجب شوق سلامی لبیک یاحسین .................................... الصلاه الصلاه، عجلوا بالصلاه این نمازِ ظهر ماتم است بهترین نماز عالم است در دلت شور خدا برپا کن(الله اکبر) اقتدا بر پسر مولا کن(الله اکبر) پسر فاطمه یاور طلبد(الله اکبر) یاریِ سیدِ عاشورا کن(الله اکبر) چه سپاهی چه امیری، عجب ماه منیری چه اصحاب بزرگی، چه یاران دلیری لبیک یاحسین شاعر: حمید رمی 📢 حاج مهدی رسولی 🔶 الصلاه الصلاه ... شب دهم محرم ۱۴۴۱ ۹۸
🍃🏴 نذر عشق دو عالم حضرتِ 🍃🏴 مانده ام تنها تر از تنها، نگاهم کن حسین(ع) خسته ام! خسته از این دنیا، نگاهم کن حسین(ع) دستهایم نذر چشمانت سخاوتمند بود کو؟ کجا رفت آن دل دریا؟! نگاهم کن حسین(ع) با خجالت گوشۂ هیئت نشستم غرق اشک روسیاهم! آمدم آقا، نگاهم کن حسین(ع) نفْس طغیان کرد و از من حالِ خوبم را گرفت با خود آوردم گناهم را، نگاهم کن حسین(ع) خوب میدانم بدم امّا بزرگی کن بیا... در میام روضه این شب ها، نگاهم کن حسین(ع) با دل و جان مادرت را دوست دارم مثل حُر پس به جان مادرت زهرا(س)نگاهم کن حسین(ع) کنج کشتیِ نجاتت کاش جایی داشتم کاش جایی داشتم آنجا، نگاهم کن حسین(ع) در دو دنیا مطمئنّم که به دردم میخوری من به دردت میخورم آیا؟! نگاهم کن حسین(ع) ع
نه خانواده من تابحال رفته اسارت نه گوشواره اى از بچه هام رفته به غارت هنوز چادر طفل مرا كسى نكشيده ست كسى به اهل و عيالم نكرده است جسارت كسى حوالى ما -شك ندارم اينكه- ندارد براى قطع سرى از قفا هنوز، مهارت حسين جان چه بگويم كه روسياه ترينم كه من نرفته ام و زينب تو رفته اسارت كه كودكان تو با پاى سنگ خورده ى عريان ز خارهاى بيابان كشيده اند مرارت كه بعد روضه همه زود مى روند به خانه رقيه هم به خرابه، يزيد هم به عمارت نخوانده بودم اگر من، نبود عين خيالم ولى كنون چه كنم آه با همين دو عبارت سرت به نيزه، تنت روى خاك آه بميرم كه كهنه پيرهنت هم نيامده ست به كارت
😔💔 حالا كه باز روضۀ هر شب شروع شد آوارگیِ موكبِ زینب شروع شد می گفت مادرش كه بمیرم برای او تازه بكاء و نالۀ هر شب شروع شد سوزی كه از مقطع الاعضا گرفته بود صوت الحزین شد و چو ، نِی از لب شروع شد بعد از جدا شدن ز تن پاره پاره دید درد و بلا و غصه لبالب شروع شد وقتی زمان قافله سالاری اش رسید زخم زبان و كینه مرتب شروع شد گاهی تنور ، طور تجلای نور بود گاهی ز دِیر نالۀ یا رب شروع شد سرها به نیزه رفت و بدن ها به نیزه خفت یعنی كه اصل صحبت و مطلب شروع شد خورشیدها به نیزه ، همه در تلاوتند هشتاد و چند ضجّۀ كوكب شروع شد زینب نظاره می كند و خطبه می كند یعنی پیام تازۀ مكتب شروع شد تفسیر كرد از نوك نیزه برادرش آن آیه را كه از لب زینب شروع شد از قتلگاه تا دل كوفه و بلكه شام اصلاح دین و مكتب و مذهب شروع شد از اختران پاك و نجیبه مگو مگو! توهین به دختران معذّب شروع شد .
❖✵✼✰◈•◎﷽◎•◈✰✼✵❖ ↯‌ داســــتــان مـعـنـــوی ↯ ┄┅═✼✿‍✵✿‍✵✿‍✼═┅┄ در نزدیکی‌های تهران حوالی دولت آباد و میدان خراسان، یک گاریچی بود بنام قاسم، که کارش فروش جگر بود و به همین دلیل معروف شده بود به قاسم جیگرکی قاسم جیگرکی شرور بود، اهل دعوا و چاقو کشی و گاهی اوقات هم پیک مشروبی می‌زد اما هر سال چند روز قبل از محرم که می‌شد، دست و دهانش رو آب می‌کشید و تو مجلس امام حسین علیه‌السلام خدمت می‌کرد اوایل جمعیت زیادی در این هیئت حضور داشتند، کم کم از تعداد سینه‌زن ها کاسته شد تا اینکه مسئولین هیئت متوجه شدند که مطلبی باید رخ داده باشه که این مقدار کاهش سینه‌زن رخ داده است. پیگیری‌های مسئولین نشان داد که حضور آدم شروری مثل قاسم جیگرکی آن هم بعنوان جلودار و عَلَم کش باعث شده تا مردم میل و رغبتشان را به این هیئت از دست بدهند. بنابراین قرار گذاشتند که به قاسم اعلام کنند که امسال به هیئت نیاید. بزرگ هیئت که پیرمرد با صفایی بود با شش نفر از هیئتی‌ها رفتند منزل قاسم جیگرکی آن پیرمرد شروع به سخن کرد که قاسم، آیا امام حسین علیه‌السلام را دوست داری؟ قاسم زد زیر گریه و گفت بعد یه عمر نوکری، امام حسین علیه‌السلام رو دوست دارم!!؟ خودم و زن و بچه‌هام به فدایش مجدداً سوال کردند که قاسم هر کاری از دستت بر بیاید برای امام حسین علیه‌السلام انجام می‌دهی؟ گفت بله، هر کاری که رو زمین مونده باشه را از شعف دل انجام می‌دهم. از توالت شستن تا پرچم زدن و حتی چون بدن قوی داشت علم مسجد را او بدوش می‌کشید. هر کاری که بتونم انجام می‌دهم و به آن هم افتخار می‌کنم گفتند قاسم دوست داری هیئت اربابت کوچیک باشه یا بزرگ؟ گفت بزرگ... امام حسین علیه‌السلام عظمت دارد، هیئت او هم باید عظمت داشته باشد سؤال کردند که قاسم اگر کسی باعث بشود که هیئت امام حسین علیه‌السلام کوچک بشود وظیفه‌اش چیست؟ قاسم شک کرد و پرسید یعنی چه؟ گفتند یعنی مردم به هیئت نیایند به خاطر یک نفر قاسم گفت خُب آن یک نفر نیاید تا مردم بیایند. گفتند راستش ما آمده‌ایم که بگوئیم امسال شما به حسینیه نیایی! قاسم گفت باشه من نمیام و شما هم سلام من را به مردم برسانید و بگوئید قاسم نمیاد تا شما تشریف بیاورید شب اول محرم همسر و فرزندانش گفتند بابا نمیای هیئت!؟ قاسم گفت چرا شما بروید من هم خواهم آمد اجازه نداد خانواده متوجه بشوند رفت چند تکه پارچه مشکی پیدا کرد و رفت زیرزمین خانه را مشکی زد گفت یا امام حسین من را از حسینیه بیرون کردند، به من گفتند که دیگر نیا، من هم یه حسینیه برای خودم درست کردم اینجا کسی نیست که من را بیرون کنه زنجبرهایش را برداشت، هر چه شعر بلد بود می‌خواند و عزاداری می‌کرد این ادامه یافت تا صبح روز پنجم صبح روز پنجم یکی از اون هفت نفر با چشم گریان به درب خانه دوستش رفت و متوجه شد که او هم گریان است جویا شد دید دقیقاً همان خوابی که او دیده، دوستش هم دیده است درب منزل سوم و چهارم و ... هفتم همه در آن شب یک خواب را دیده بودند! هر هفت نفر را امام حسین علیه‌السلام توبیخ کرده بودند که شما چکاره بودید که به کسی بگوئید بیا و به دیگری بگوئید نیاید؟ من که فقط امام بنده‌های خوب نیستم، امام گنهکاران هم هستم بروید از او عذرخواهی کنید چرا دل قاسم را شکستید؟ چرا در پیشگاه همسر و فرزندانش کوچکش کردید؟ همگی با هم به در خانه قاسم آمدند و دیدند که درب باز است درب زدند، یکی از فرزندان قاسم آمد دیدند در حال گریه است گفتند چرا گریه می‌کنی گفت بیائید پدرم داره خودش را می‌زنه، پدر داره گریه می‌کنه دویدند، دیدند قاسم آنقدر این سر را به دیوار زده که این سر خون آلود شده گفتند چه شده، گفت من هم خواب امام حسین علیه‌السلام را دیدم آقا فرمود بخاطر من ببخش اینها را ولی قاسم تو که ما را دوست داری تو که دو ماه عزاداری می‌کنی چرا شرارت می‌کنی؟ چرا شراب‌خواری می‌کنی؟ چرا آبروی من را می‌بری؟ قاسم می‌گوید به آقا گفتم: من نمی‌دانستم که آبروریز شما هستم ... حالا که اینطور شد میخوام روز عاشورا بمیرم برات ظهر عاشورا نشده بود دیدن بچه‌های قاسم دارن فریاد میزنن آی مردم ما یتیم شدیم مردم اومدن جنازه قاسم رو گلبارون کردن تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن که دوست خود روش بنده پروری داند
. شعر نوحه مشترک و کاربردی کوفه یا شام -(اهل کوفه/مردمِ شام این امام عالمین است) * اهل کوفه/مردمِ شام این امام عالمین است نور سرمد سبط احمد این حسین است وامصیبت ‌وامصیبت وامصیبت... این سَرِ بر روی نیزه شاه دین است نور چشمانِ امیرُالمؤمنین است وامصیبت‌ وامصیبت وامصیبت... لُطفتان بود شامِلَش ای قوم کافر سنگ کینه شد پذیرایی از این سر وامصیبت ‌وامصیبت وامصیبت... نانَجیبانِ همه عالَم شمایید خنده کم بر گریه عترت نمایید وامصیبت ‌وامصیبت وامصیبت... زین مصائب شد روان اشک از دو دیده رقص و آواز پای سرهای بریده وامصیبت ‌وامصیبت وامصیبت... دستِ ما را ای حرامی ها نَبَندید مادرش اینجا بُوَد کمتر بخندید وامصیبت ‌وامصیبت وامصیبت... * شاعر: امیر عباسی سوی میدان خسروِ لب تشنگان رفت
بجز نگاه تو بر زخم سينه مرهم نيست اسير عشق تو را كار با دو عالم نيست ببين كه غرقه ی درياى اشك شد دل من به بيقرارى چشمم فرات و زمزم نيست تو اى مسافر صحراى ناکجا برگرد كه قرن‎ها غم و دلواپسى ما كم نيست اگر که حال من خسته را سوال کنی به غیر دوری دیدار روی تو غم نیست عنایتی که تحمل کنیم هجران را مقدمات وصالت اگر فراهم نیست براى منتظران ظهور تو مولا جگر گدازتر از روضه ی محرم نيست کمیل کاشانی
نذرت قبول ما صدقه خور که نیستیم در کوفه سفره دارتر از ما کسی نبود ام حبیبه زینب اسیر حسین شد با عزت و وقارتر از ما کسی نبود ****** من با حسین آمده ام نیزه را ببین تا با سر برادرم ایمان بیاوری کی تا به حال آل علی خارجی شدند معجر اضافه هست برامان بیاوری ****** ام حبیبه جان تو یک صبح تا غروب در کربلا بلای دو صد نوح دیده ام الشِمرُ جالِسُ که رسیدم به قتلگاه من از حسین فاطمه مذبوح دیده ام. .
ایام شهادت ابی عبدالله و شهدای کربلا ، روضه،روضه ی عمه ی سادات حضرت زینب یااباعبدالله؛ وارد کوفه شدن کنیز ام حبیبه اومد گفت خانم یه مشته زن و بچه اومدن،لباسا همه پاره،پای برهنه،خیلی گرسنه اند، ام حبیبه یه زنبیل پر از نان و خرما کرد گفت ببر،کنیزه اومد تو کاروان خرماها رو دادن،بچه ها همه گرسنه" خانم کلثوم اومد نون و خرماها رو از دست بچه ها گرفت انداخت تو زنبیل گفت صدقه بر ما حرامه ...." برگشت، (قدیمیا وقتی کارد به استخوانشون میرسید به دو نفر توسل میکردن بعد از عاشورا،یکی حضرت صغری،یکی هم روضه ام حبیبه)گفت نون و خرماها رو برگردون،ام حبیبه تعجب کرد گفت مکه تو نگفتی اینا گرسنه ان،چند روزه غذا نخوردن؟گفت خانوم،تا نون و خرماها رو دادم دست بچه ها یه خانمی اومد گرفت انداخت تو زنبیل گفت صدقه بر ما حرامه" بلند شد از جا گفت صدقه فقط به یه خانواده حرامه"اونم بنی هاشمیان ...." اومد خود ام حبیبه با گریه زنبیلای نان و خرما رو آوردن از بچه ها سوال کرد بزرگ شما کیه؟همه یه خانم قد خمیده رو نشدن دادن؛همه زینب و نشون دادن ..." اومد ام حبیبه،گفت چرا این نان و خرماها رو نزاشتید بچه ها بخورن؟گفت صدقه بر ما حرامه" گفت خانم جان صدقه نیست نذره ...."گفت ام حبیبه نذرت چیه؟گفت نذر من اینه هر کاروانی اومد تو این شهر نان و خرما نذر می کنم،نذرم اینه یه دفعه دیگه خانمم زینبو ببینم ..." یه موقع زینب صدا زد ام حبیبه" نذرت قبول شد ... من زینبم ...." گفت اگه تو زینبی چرا قدت خمیده؟چرا موهات سپید شده؟باورم نمیشه تو زینبی ،اون زینبی که من میشناسم"هیچ موقع از حسین جدا نمیشد ..." یه موقع عقیله ی بنی هاشم حضرت زینب صدا زد ام حبیبه اون سری که بالا نیزه ست سر حسینه ...." لذا چند روز اهل بیت ابی عبدالله راتو یه خرابه ای نگه داشتن،نه بامی نه در " ده هزار نفر نوشته مرحوم اشتهاردی شهر رو محاصره کرده بودن گفتن الان جیگر بچه های حسین رو میسوزونیم"چی کار کردن؟شروع کردن غذا پختن ...." بچه ها زینب و میگرفتن،عمه ما گرسنمونه ...." زخانه ها بوی طعام می آید ..... اینم برا شهدا،شهدای مدافع حرم زینبی؛ دارن حرکت می کنن،یه موقع زینب دید شمر و زجر ابن قیس و سنان و دیگر نانجیبا دارن به رباب میخندن ...." آخ آخ ..... یه نگاهی کرد حضرت زینب دید رباب دستاشو داره تکون میده ،اما خوابه ...."گفت خانم جان،رباب،همسر برادر بیدار شو ببین این نانجیبا دارن بهت میخندن ....." گفت خانم جان خوابم برد ؛ خواب علی اصغر و دیدم..... خواب دیدم علی اصغر تو بغلمه،دارم براش لالایی می گم ..... دستمو تکون میدادم ........." غم عشقت بیابون پرورم کرد                                هوای وصل بی بال و پرم کرد به ماگفتی صبوری کن صبوری                            صبوری، طرفه خاکی بر سرم کرد
درباره ورود وارثان و شاهدان بزرگوار کربلا به کوفه و داستان " ام حبیبه" موارد ذیل تبیین می گردد: ۱. این قضیه در هیچ یک از منابع کهن و معتبر مثبوت نیست . ۲.برخی داستان سازی کرده اند که ام حبیبه گفته است : حضرت زینب سلام الله هیچگاه بدون امام حسین علیه السلام سفر نمی کرد!!! این مطلب نیز مجعول است و هیچ گونه سندیت ندارد . این که برخی می گویند : حضرت زینب سلام الله با جناب عبدلله بن جعفر طیار ؛ شرط ضمن عقد نمود :  به هر کجا امام حسین علیه السلام سفر کردند ؛  ایشان هم باید همراه امام باشند؛ این یک ماجرای ساختگی است و نه تنها در متون معتبر و متقدم ثبت نشده ، حتی در منابع قرن سیزدهم و متون ضعیف هم  هیچ سند و شاهدی ندارد. فقط صاحب ریاحین الشریعه؛ این ادعا را دارد و البته چند صفحه بعد با بیان اذن سفر از عبدالله بن جعفر ؛ ادعای قبل را نقض می نماید . 👈ضمن این که از جهت فقهی بسیاری از فقهاء عظام این گونه شروط را جایز نمی دانند و از موارد شرط فاسد است  ؛ زیرا شرط نباید در تعارض با مقتضای عقود و ... باشد فتامل !!! ۳. مرحوم مجلسی و ...  در نقل بلا سند خود ؛  مساله تقسیم نان ، خرما و گردو را به یکی از زنان کوفه و اعلام حرمت صدقه بر سادات را به حضرت ام کلثوم سلام الله منسوب می دانند ؛ صرف نظر از تعارض و عدم وجود مرجح در "اذا تعارضا " باید عرض شود : مرحوم مجلسی رضوان الله تعالی سندی برای این نقل بیان نمی فرماید و در هیچ یک از متون متقدم و معتبر چنین مطلبی مثبوت نیست .  ۴. مورخین متقدم و ... از تقسیم پارچه در بین وارثان کربلا سخن گفته اند و هیچ سخنی از تقسیم نان و خرما و گردو نیست . ۵. اين كلام "ان الصدقه علينا حرام " جمله ای است كه در منابع معتبر وكهن  نيامده و از نظر فقهی دریافت این گونه صدقات مستحبی برای سادات مانعی ندارد. مرحوم شیخ انصاری در کتاب الزکاة و دیگر فقهاء به تفصیل این موضوع را بحث و اثبات نموده اند . ۶. پخش نمودن نان و خرما و گردو ؛ هیچ نشانه ای از صدقه بودن نداشته است تا ضرورت چنین فتوایی لازم آید. ۷. همه همراهان کاروان کربلا از بنی هاشم نبودند ؛ تا اعلام شود صدقه بر ما حرام است . ۸. در نقل است که نان و ... را از دهان اطفال بیرون کشیدند و بر زمین انداختند که واضح است قطعا آن حضرت چنین حرکتی با نان و ... نمی کنند " صارت تأخذ ذلک من أیدی الاطفال و أفواههم و ترمی به الی الارض ..."  بنابراین لازم است ؛ از بیان این گونه مطالب بلا سند که با روح و اصول و اساس مکتب در تعارض است، خودداری و مطالب معتبری که مثبوت در کتب قابل اعتماد است ؛ بیان شود . والله المستعان سید حسین خادمیان ۱۳۹۶/۰۷/۱۶
زمزمه ی عاشقانه نام حسین است مستی اهل ولا ز جام حسین است مکتب او معرفت ، شهادت و ایثار غیرت و آزادگی مرام حسین است در رگ اسلام ، خون او جریان یافت دین خدا زنده با قیام حسین است دولت توحیدی اش زوال ندارد سکه ی فضل و شرف به نام حسین است تا به قیامت در اهتزاز بماند پرچم تکبیر ، روی بام حسین است عزت دنیا و آخرت همه از اوست هر که به رسم ادب غلام حسین است شیفته ی خود کند زمین و زمان را شور و شعوری که در کلام حسین است توبه ی أدم که شد قبول خداوند از قِبَل فیض و لطف عام حسین است رحمت گسترده ی خداست و این هم گوشه ای از جلوه ی مقام حسین است ✍ کمیل کاشانی .
از فرزند امام سجاد(ع) نقل شده است که وقتی جدّم امام حسین (ع) شهید شد زنان بنی‌هاشم در عزای آن حضرت لباس سیاه پوشیدند و این لباس را در گرما و سرما تغییر نمی‌دادند.[1] لازم به ذکر است که بعضی از فقهای بزرگ مقید بودند در ایام سوگواری امام حسین(ع) جامۀ سیاه بپوشیدند و به وسیلۀ آن تبرک جسته و با جدیت از آن نگهداری و مراقبت می کردند و وصیت می نمودند بعد از رحلتشان به عنوان تبرک با آنها دفن شود. بنابر این پوشیدن لباس سیاه در ایام سوگواری ائمه(ع) خصوصا در دو ماه محرم و صفر نه تنها کراهت ندارد بلکه از آن جهت که اظهار همدردی با آن ذوات مقدس و احیای امر ایشان است، دارای فضیلتی بس بزرگ است.   📚 [1] البحرانی، الحدائق الناظرة فی احکام العترة الطاهرة، ج 7، ص. 118
. چقدر خیر دیده‌ایم از محبت حسین به روی شانه‌های ماست دست رحمت حسین زیانزد تمام عالم است مهربانی‌اش دل مرا که برده است؟ این عطوفت حسین! روایت است این که هر سحر فرشته می‌برد سلام صبح‌گاهی مرا به خدمت حسین شفیع روز محشر است آجر حسینیه به این بهانه که درآن شده‌ست صحبت حسین چه بهتر است با وضو میان روضه گریه کرد عبادت است گریه‌های بر مصیبت حسین رفیق! روضه‌خانه سنگر ولایت علی‌ست هزینه داده است شیعه پای هیئت حسین رضایت حسین باطناً رضایت خداست رضایت خداست باطناً رضایت حسین به یک نظر دل خراب را درست می‌کند خدا کند شویم شامل عنایت حسین نترس! ظرفیت برای حر شدن هنوز هست رسول ترک حر شده‌ست با هدایت حسین گناهکار دوتا قطره اشک بین روضه ریخت خدا هم از گناه او گذشت بابت حسین حسین بانیِ قبولِ توبه‌های آدم است همین هزار و چند ساله نیست قدمت حسین به گرد و خاک معجر سه ساله دخترش قسم برای دردهای ما دواست تربت حسین به حشر هم قدم که مینهد هنوز بی سر است قیامتی‌ست لحظه‌ی ورود حضرت حسین .
مــائیــم و عــنــایــت ابــاعــبــدالــلــه در ظــل حــمــایــت ابــاعــبــدالــلــه در روز جــزاڪــاش نــگــردم مــحــرومــ از فــیــض شــفــاعــت ابــاعــبــدالــلــه مــن جــای دگــر خــانــه نــگــیــرم هرگــز جــز ســایــه ی رایــت ابــاعــبــدالــلــه یــک لــحــظــه نــیــفــتــد از ســر مــا تــا حــشــر ایــن شــور حــڪــایــت ابــاعــبــدالــلــه چــشــمــان بــه خــون نــشــســتــه ی مــا زخــم اســتــ از ســوز روایــت ابــاعــبــدالــلــه بــگــذر ز گــنــه تــا ڪــه فــراهم گــردد اســبــاب رضــایــت ابــا عــبــدالــلــه مــا تــذڪــره ی صــحــن نــجــف مــی گــیــریــمــ بــا دســت ڪــفــایــت ابــاعــبــدالــلــه .
⚫️ 🔘 ▪️ 🔹سرلوحه عشق است و نزول برکات 🔸بفرست به محمد و به آلش صلوات 🔹خواهی نشوی لال به هنگام ممات 🔸بفرست به محمد و به آلش صلوات 🔹خواهی که بگیری ز علی جام حیات 🔸بفرست به محمد و به آلش صلوات 🔹خواهی که قبول شود زیارات و دعات 🔸بفرست به محمد و به آلش صلوات 🔹خواهی که بگیری ز خداوند درجات 🔸بفرست به محمد و به آلش صلوات یارب الحسین بحق الحسین اشفع صدررالحسین بظهور الحجه ⬅️دهه دوم محرم و ایام اسارت عمه سادات زینب کبری... ایامی که بی‌بی با کاروانی همراهه که سرهای بریده، مقابل کاروانه... وقتی خانم چشمش به سرهای بریده می افتاد اشک از چشماش جاری میشد...غم دلشو میگرفت.. 💔ای کوفه من با کوچه هایت آشنایم 💔بانوی دین، بنت علی مرتضایم 💔ای کوفه با ما اینچنین، رسم وفا نیست 💔مهمان نوازی این چنین با آشنا نیست کجای عالم دیدی مهمونی وارد شهری بشه سنگ بارانش کنند... با سنگ و خاکستر پذیرایی کنند... 💔اینجا زمانی مسکن و مأوای ما بود 💔در جای جای کوچه هایش جای ما بود ⬅️بی‌بی رو وارد شهر کوفه کردند.... خاطرات کوفه داره براخانم زینب کبری زنده میشه... (چه خاطراتی) مگه چه خاطراتی داره خانم زینب کبری... خاطرات امیرالمومنین ع یرا زینب زنده شد.. (خاطراتی که وجود خانم زینب کبری رو غرق در ماتم و غم و اندوه میکنه) 💔هرسائلی در کوچه چون محتاج نان بود 💔هر کس غریب و بی کس و بی خانمان بود 💔در خانهٔ بابای ما او را مکان بود ⬅️هر فقیری وارد کوفه میشد......خونه امیرالمومنین رو نشونش میدادن... هر غریبی وارد کوفه میشد.....، سراغ علی و بچه های علی رو میگرفت... هر کی زمین خورده بود یه یا علی میگفت، مولا به دادش میرسید... اینجا خونه باباش علی بوده... این شهر بوی باباش علی میده... این شهر بوی برادرشو میده.... این شهر بوی حسین میده... همون حسینی که حالا سرش رو نیزه است... ⏪حالا زینب با کاروان زن ها و بچه ها وارد کوفه شده.... اسیرو بی کس و تنها... دستای بی‌بی رو بستن.... از بالا بام خاکستر میریزن... سنگ میزنن... 💔ای کوفه با ما اینچنین رسم وفا نیست 💔مهمان نوازی اینچنین با آشنا نیست ♻️بگمو التماس دعا ♻️آی حاجت دارا... جوون دارا...آبرو دارا....آی غریب نوازا ⬅️یه وقت بی‌بی زینب نگاه کرد دید یه عده زنها اومدن دارن نان و خرمای صدقه پخش میکنند ...اونم دست اهل بیت پیغمبر... دست بچه هایی که گرسنه بودنُ شاید چند روز بود که غذا نخورده بودن... زینب این نان و خرماهای صدقه رو از دست بچه ها میگرفت.. آخ صدقه بر ما اهل بیت حرامه...... امان امان امان 💔این رسم مهمانداری از آل عبا نیست 💔بر نیز بنگر تا ببینی ماجرایم 💔در سینه درد و غم ز خلق الناس دارم 💔بر نیزه پیش رو سر عباس دارم ⬅️اینجا یه زبان حالی داره.... یه نگاه کرد به سر بریده عباس... صدا زد عباسم داداش.... دادلش پاشو حال زینبو ببین... ای غیرت الله .. پاشو پاشو ببین زینب اومده اسیری.... زینبی که قامتش رو نامحرم نمیدید... حالا ما بین نامحرماست... ⬅️زینبی که هر وقت میخواست به زیارت قبر مادرش زهرا بره... امیرالمومنین میگفت جوونای بنی هاشم دور زینبو بگیرید... نور چراغو کم کنید... کسی قد و قامت زینبم رو نبینه.... داداش بیا ببین بین نامحرما اسیرم... ای غیرت الله ..عباسم ...پاشو بیا به داد خواهرت زینب برس.... 🖤کوفه چه غوغایی شده 🖤زینب تماشایی شده هرچقدر ناله داری به ناله های دل بی‌بی زینب کبری دستتو بلند کن سه مرتبه از سویدای دلت ناله بزن ....بگو یا حسیـــــــن...... هنگام نشر لطفا حذف نشه⬇️ 🖤هدیه به خانم فاطمه معصومه سلام الله علیها (صلوات)🖤
ســبــک مــنــم بــایــد بــرمــ شــبــای روضــه هات شــبــای عــشــق عــالــمــه هوای مــجــلــســات ،هوای خــوب حــالــمــه بــرا غــمــت حــســیــن ، اگــه بــمــیــرمــم ڪــمــه بــجــون مــادرت ، آقــامــنــو رهام نــڪــن ، یــه لــحــظــه هم مــنــو، از ایــن خــونــه جــدام نــڪــنــ قــاطــی ایــن خــوبــام، تــو روخــدا ســوام نــڪــنــ حــســیــن آقــام آقــامــ.... مــیــام تــو روضــه هات ، ڪــه قــلــبــمــو جــلــا بــدیــ مــیــام ڪــه ایــن دل، ســیــاهمــو شــفــا بــدیــ بــرای اربــعــیــن بــهم یــه ڪــربــلــا بــدیــ بــهم نــگــو بــرو ، بــدون تــو ڪــجــا بــرمــ دلــم مــیــخــواد بــاشــه، روی ضــریــح تــو ســرمــ دوای درد مــن ، یــه شــب جــمــعــه یــک حــرمــ حــســیــن آقــام آقــامــ... نــمــی ره یــاد مــن ، غــروب روز ڪــربــلــا تــو گــودی افــتــادیــ،هی مــیــزدی تــو دســت و پــا روی تــنــت پــر از ، شــمــشــیــر و تــیــر و نــیــزه ها یــڪــی بــا ســنــگ مــیــزد، بــه روی زخــم پــیــڪــرتــ یــڪــی نــشــســتــه بــود بــود، رو ســیــنــه ی مــطــهرتــ یــڪــی بــریــد ســرت، جــلــو چــشــای مــادرتــ حــســیــن اقــام آقــام آقــامــ
🍁 فراق مادر(سبک عجب رسمیه) چه رسمی داره-دو روزه دنیا میره عزیزت-میشی تو تنها خزان گل را- بدیده بینی گل است و مادر-میون گلها ای مهربانم-آرام جانم-کجایی مادر-کجایی مادر به زیر پایت-بهشته مادر خدا بنامت-نوشته مادر گذار قدم را-به روی چشمم دل تو با رحم-سرشته مادر ای مهربانم-آرام جانم-کجایی مادر-کجایی مادر سخته خدایا-داغ جدایی گوشه نشینم-از بینوایی گویم به ناله-آه از جدایی مادر خوبم-به گو کجایی ای مهربانم-آرام جانم-کجایی مادر-کجایی مادر گل بهارم-برگرد بخونه غمت ز قلبم-کشد زبونه چو طفل این دل-برای مادر زند شراره-گیرد بهانه ای مهربانم-آرام جانم-کجایی مادر-کجایی اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
روضه ختم مادر وای از جدایی از غم سرایی تنها شدم من مادر کجایی یک دل پر غم / یک خانه ماتم/مونده برا من بعد از تو مادر / ماندم چه تنها/ تنهاتر از پیش / در بین مردم بعد از تو مادر با ناله هر شب / گیرم سراغت/ مادر خوبم ⏪ کیا مادر ندارن / کیا صورت مادر اشونو بخاک گذاشتن / اونی که طعم بی مادری کشیده / صورت مادر رو روخاک گذاشته/ امروز بیا ناله بزن / اشک چشتو هدیه کن به روح مادر / بخدا تو عالم هیچ کسی جای مادر رو برات نمیگیره/ مادر سنگ صبوره دختره / هر وقت دختر غم ها رو دلش سنگینی میکنه کنار مادر میشینه با مادر درد دل میکنه ✅ آخ گل گلخونه ام بودی تو مادر ✅ چراغ خونه ام بودی تو مادر ✅ زنم بوسه به عکس دلربایت ✅ آی بریزم اشک و اشکم از برایت ✅ کجا رفتی عزیزم ای جون مادر ✅ آی چقدر خون جگر باید بریزم ای مادر .... ⬅️ عزیرم جاتو خالی جاتو خالی ⬅️ گل گشته خزونم جاتو خالی ⬅️ ز هجرونت دلی غمناک دارم ⬅️آی به دل داغ گلی درخاک دارم ⏪⏪ هر مادری از دنیا بره دوستان فایلا آشناها جمع میشن / نازنین بدن مادر رو غسل میدن / کفن میکنند/این بدن رو احترام میکنند/ تشییع میکنند اما میخوای ناله بزنی بگو یا زهرا..... من یه مادر غریبی میشناسم تو مدینه /تو دل شب علی داره بدن زهراشو غریبانه غسل میده ◼️اسما بریز آب روان بر روی گلبرگ گلم ولی آهسته آهسته ◼️ آخ ببین بشکسته پهلویش سیه گردیده بازویش ◼️ بریز آب روان رویش ولی آهسته آهسته الی آخر...... ☑️زهرا رو غسل داد / یکی یکی بندای کفن رو می بنده / آی حاجت دارا دلش نیومد بند آخرو ببنده /آی اونایی که مادر از دست دادید/ نمیدونم لحظه جون دادن مادر بودی یا نه / نمی دونم لحظه ی آخر چطور با مادر خداحافظی کردی علی یه طرف کفنو رو هم می آورد / هی برمیگشت یه نگاهی به صورت زهرا //میدونی چی میگفت// 💟 آخ شب دامادیم کی باورم بود 💟 که من روزی عزادار تو باشم ⏪⏪کی باورم میشد خودم غسلت بدم / خودم کفنت کنم /خودم بدنتو تشییع کنم ⚫️کجا خاکش کنم امشب خدایا ⚫️ چگونه من بشویم جسم زهرا ⚫️ رمق دیگر ندارم که گذارم ⚫️ به روی دوش خود تابوت زهرا آی اونایی که مادر از دست دادید//یادت میاد// اون لحظه ای که میخوان بدن مادر رو بردارند یکی جلو جنازه صدا میزد // بلند بگو لااله الا الله // آی مریض دارا / گرفتارا / اون دل شب تو مدینه کسی نبود بلند بگه لا اله الا الله / بدن زهرا رو غریبانه می بردن/ قربون آون دختری که دنبال جنازه مادر میدوید...... ⏪⏪ بدن زهرا رو درون خانه ی قبر گذاشت / سنگای لحد چید/ خاکارو ریخت/ علی نشست کنار مزار زهرا / علی ناله زد / دیدن دلش قرار نمیگیره / علی گریه کرد / دیدن دلش آروم نشد / یه وقت دیدن امیرالمومنین خم شد صورت رو خاک قبر زهرا گذاشت /هی میگه فاطمه غریبم / فاطمه مظلومم//دلت اینجاست // دلتو ببرم کربلا.... هر گریزی خواستید بزنید اگه اون شب تو مدینه امیرالمومنین صورت رو خاک قبر زهرا گذاشت / ناله زد....آی حسینیا آی کربلاییا ابی عبدالله تو کربلا صورت به صورت علی اکبر گذاشت / هی از سوز جگر صدا میزد //ولدی علی//........
عاقبت حسینی بودن ... شاعر ؟؟؟ دوش دیدم که مرا گریه کنان می بردند فارغ از خویش به آنسوی زمان می بردند کس و کارم همه بودند و به افغان بودند زیر تابوت ، رفیقانِ پریشان بودند خاک کردند و به صد ناله صدایم کردند شب که شد گریه کنان رفته رهایم کردند لرزه افتاد به جانم ، که رفیقان نروید در شب تار من اینقدر شتابان نروید اشک می ریختم و ذکر به لبهایم بود آسمان بود که جولانگه پاهایم بود در و دیوار به یکباره زبان وا کردند من پر سوخته را یکسره رسوا کردند بدنم سوخت، دلم سوخت ، جوابم کردند از خجالت زدگی پاک خرابم کردند ملکی گفت که پرونده سیاه است سیاه ببریدش که پر از جرم و گناه است گناه ببریدش که جزایش همه آتش باشد حکم پرونده فقط آتش سرکش باشد آه از سینه ی دلسوخته ام سر دادم باز هم دل به غم حضرت دلبر دادم گفتم ای شاه کجایی که پرم سوخته است تو به دادم نرسی پا به سرم سوخته است ای که یک عمر به یادت جگرم سوخته است آه ارباب بیا بال و پرم سوخته است ناگهان هودجی از جنس گل و نور آمد پرده ها رفت کنار و یکی از دور آمد وحشت شام سیه میل به زیبایی کرد باز در حق من آقای من آقایی کرد آمد و جمع ملک دست به تکریم شدند همه پیش قدمش امر به تعظیم شدند گفت آزاد کنیدش دل او غم دارد چشمهایش همه شب اشک دمادم دارد این که اینجاست دلش غصه و ماتم دارد نوکر ماست ، غم ماه محرم دارد این که در چشم خودش چشمۀ زمزم دارد زیر پرونده اش امضای مرا کم دارد این همان سینه زن ماست نپرسید که کیست؟ هیئتی بوده، مگر پیرهن اش مشکی نیست؟ امر فرمود ، از آن غصه نجاتم دادند با نگاه کرم اش برگ براتم دادند لطف ارباب مرا دور ز آفاتم کرد باز مدیون غم مادر ساداتم کرد تا رها گشتم از آن مهلکه آرام شدم خیره بر پیرهن مشکی احرام شدم دیدم از دور چه آهنگ غمی می آید بوی سیب است و زسمت حرمی می آید دیدم انگار یکی نوحه سرایی دارد گله از غربت ایام جدایی دارد مجلس روضه به پا بود خدایا شکرت مجلس خون خدا بود خدا یا شکرت همه بودند ملائک به سر و سینه زنان انبیاء گرم عزا، اهل حرم گریه کنان «این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست این چه شمعی است که جانها همه پروانه اوست زینت دوش نبی روی زمین جای تو نیست خار و خاشاک زمین منزل و مأوای تو نیست اینقدر نیزه زدند بر بدن نازک تو جای یک بوسه ی زینب همه اعضای تو نیست» چشمم افتاد به ناگاه کنار منبر روضه خوان فاطمه بود و بغلش پیغمبر شمر برگرد نرو داخل گودال نرو طرف این بدن خسته ی پامال نرو شمر برگرد به سمت بدن شاه نرو اینقدر بر بدن زخمی او راه نرو نکش اینقدر تو از پشت سرش موی اش را با لگد کم بزن اینقدر تو پهلویش را اینقدر حرف سر و نیزه و شمشیر مگو وقت افتادن سر اینهمه تکبیر مگو یک نفر کاش بیاید بدنش بردارد آخر این بی کفن افتاده سه دختر دارد .
صاحب عزا بیا ...  روزی هزار بار که شکر خدا کنیم  شاید که حق آمدنش را ادا کنیم شب های ماتم آمده باید که خویش را آماده تا برای دو ماه عزا کنیم امسال هم بدون تو سر زد هلال غم کی با رخ تو دیده به این ماه وا کنیم ما عهد کرده ایم، به هر بزم روضه ای اول برای روز ظهورت دعا کنیم صاحب عزا بیا که به اذن نگاه تو در سینه باز خیمه ماتم بپا کنیم دستی بده که سینه زن نوحه ها شود اشکی بده که خرجی این دیده ها کنیم شاگرد مکتب شهدا و ولایتیم هیهات اگر که بیرقتان را رها کنیم یک روز می رسد که همه در جوار تو عزم زیارت نجف و کربلا کنیم ___________ شهداي كربلا-امام زمان(عج) - محرم بر سینۀ خود می‌فشارم زانوی غم را وقتی که بی تو باز می‌بینم مُحرم را صاحبِ عزا با دست‌های خویش کوبیدی بر روی دیوار کدامین خانه پرچم را ای آسمان چشمه جوشان اشک خون پربارتر کن بارش این اشک نم نم را هر شب میان کوچه‌ها بر سینه خواهی زد وقتی که می‌خوانند شور و نوحه و دم را بر رشتۀ پرچم دخیل گریه می‌بندم آقا مگیر از دست ما این حبل محکم را با اذنِ زهرا اذنِ مولا اذنِ پیغمبر با اذن تو پوشیده‌ام این رختِ ماتم را دل‌شوره دارم اربعینم را همین اوّل امضا کن آقا جان برات کربلایم را .
علیه السلام 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ به دنبال تو بودم بین هیات ها شدی پیدا میان صفحه ی سرخ روایت ها شدی پیدا به دنبال تو گشتم دسته های سوگواری را میان کوچه ها، بین علامت ها شدی پیدا ، پرچم، کتل، منبر و حتی استکان چای تو را میبینمت در این عبارت ها شدی پیدا ببین حال بُکا دارند آجرهای هیات هم یقیناً لا به لای این ارادت ها شدی پیدا هر آنچه بر تو منسوب است، جان ما به قربانش خودت در بین اسباب هدایت ها شدی پیدا تو را در بین صدها سال روضه جستجو کردم و در بالاترین شکل عبادت ها شدی پیدا چگونه لقمه ی ناپاک را باید مشخص کرد؟ - - زمانی که تو در بین اهانت ها شدی پیدا تو را کشته ست فتوای مقدس ها؛ ملالی نیست که حالا بین نقد بی عدالت ها شدی پیدا .