eitaa logo
حوزه علمیه امام صادق علیه‌السلام
1.3هزار دنبال‌کننده
27.1هزار عکس
20.1هزار ویدیو
765 فایل
🔹کانال حوزهٔ علمیهٔ امام صادق (ع) گرگان مدرسهٔ علمیهٔ امام صادق علیه‌السلام گرگان (محمدتقی خان سابق) در سال ۱۳۵۴ه.ش توسط مرحوم آیت‌الله حاج سید حبیب‌الله طاهری گرگانی تجدید بنا شد 🔹سایت : www.emamsadegh.ir 🔹ارتباط با ادمین @Treasure1
مشاهده در ایتا
دانلود
14.73M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
❓مانع و مشکلی به نام و 🎙کارشناس : استاد محمدی اگر هستی و خانمی معتقد و دوست داری تکالیف که بهت دستور داده از جمله و ت درست بشه و روز سربلند باشی حتما این رو ببین واگر کسی رو میشناسی در های کار می کنه و اطلاعات به مردم میده رو اگاهش کن 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
91.62M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
خدا از ما، خیلی مشکلات و مصائب و امراض را دفع می‌فرماید. خیلی بیماری‌ها، مسائل و مشکلات را از شما دفع فرموده است. اجازه نداده اصلاََ به شما برسد. این و دارد. شکر سلامت جسمت را، آبرویی که به شما داده است. از همهٔ نعمت‌ها بالاتر، نعمت است. کسی که اهل ولایت است، امام زمان دارد، نباید شود و اظهار فقر کند. اگر هم فقیر باشد، آن فقری که به یک مؤمن از طرف خدا داده می‌شود، آن ابتلایی هست که خدا دارد او را می‌کند. می‌خواهد در ، به همهٔ اهل محشر بفرماید: «ببینید این شخص چنان ولایت داشت که در دنیا هرچه من به او فقر، بیماری و مرض دادم، باز هم شکرگزار من و قدردان ولایت بود. قدر ولایت را می‌دانست.» پس شکرگزاری و قدردانی از نعمت‌های خدا، راهی است که رزق‌وروزی را باز می‌کند و شما را رشد می‌دهد. انسان هر شب باید بنشیند نعمت‌های خدا را که به او داده شده است، آن عزت، ایمان و ولایت، حتی نعمت‌های ظاهری را ببیند و سر به سجده بگذارد و بگوید: «شُکْرَاً لِلَّهِ»، خدایا شکرت. این، محبت و توجه به خدا می‌آورد.
5.05M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
😔 امان از روز قیامت 🎙️ استاد 📜 سوره مبارکه عنوان نغمه: ✍️ ترجمه آیات: سوگند به روز قيامت (۱) و سوگند به نفس لوامه و وجدان بيدار و ملامتگر كه رستاخيز حق است (۲) آيا انسان مى ‏پندارد كه هرگز استخوانهاى او را جمع نخواهيم كرد (۳) آرى قادريم كه حتى خطوط سر انگشتان او را موزون و مرتب كنيم (۴) 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
سوره مبارکه القیامه( صفحه ۵۷۷) 🍃🌸 هـمـانـگـونـه كـه از نـام سـوره پـيـدا اسـت مـبـاحـث آن بـر مـحـور مسائل مربوط به معاد و روز قيامت دور مى زند، جز چند آيه كه درباره قرآن مجيد و مكذبين بـه آن سـخن مى گويد، و اما بحثهائى كه در مورد قيامت در اين سوره آمده رويهمرفته در چهار محور است . ۱- مـسـائل مـربـوط بـه اشـراط السـاعـة (حـوادث عـجـيـب و بـسـيـار هول انگيزى كه در پايان اين جهان و آغاز قيامت روى مى دهد). ۲- مسائل مربوط به وضع حال نيكوكاران و بدكاران در آن روز. ۳ - مـسـائل مـربـوط بـه لحـظـات پـر اضـطـراب مـرگ و انتقال از اين جهان به جهان ديگرو خبر مى دهد كه اولين قدم در سير به سوى قيامت مرگ است . ۴ - بحثهاى مربوط به هدف آفرينش انسان و رابطه آن با مساءله معاد. اين سوره به شهادت سياق آياتش در مكه نازل شده است .🌸🍃 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
آیات ۱۴ و۱۵ سوره قیامت ( ص۵۷۷) بَلِ الْإِنسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ(۱۴) وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِيرَهُ(۱۵) بلکه انسان خودش از وضع خود آگاه است، هر چند (در ظاهر) برای خود عذرهایی بتراشد! 🔴 ايـن آيات در حقيقت همان چيزى را مى گويد كه در آيات ديگر قرآن درباره گواهى اعضاى انـسـان بـر اعـمـال او آمـده اسـت ، مـانـنـد آيه ۲۰ سوره فصلت كه مى گويد: 👈🏻شهد عليهم سـمـعـهـم و ابصارهم و جلودهم بما كانوا يعملون : (گوشها و چشمها و پوستهاى تنشان به آنچه انجام مى دادند گواهى مى دهند) و آيه ۶۵ يس كه مى فرمايد: 👈🏻و تكلمنا ايديهم و تشهد ارجلهم بما كانوا يكسبون : (دستهاى آنها با ما سخن مى گويند، و پاهايشان به اعمالى كه انجام داده اند گواهى مى دهند)! همچنان كه درباره مورد سؤ ال قرار گرفتن گوش و چشم و دل فرموده : 👈🏻«ان السمع و البصر و الفواد كل اولئك كان عنه مسئولا» 🟢 بـنـابـرايـن در دادگـاه بـزرگ قـيـامـت بـهـتـريـن گـواه بـر اعـمـال انـسـان ، 👈🏻خـود اوسـت ، چـرا كـه او از هـمه بهتر از وضع خويشتن آگاه است ، هر چند خداوند براى اتمام حجت گواهان زياد ديگرى نيز براى او قرار داده است . انسان، موجودى خودآگاه و بصیر بر احوال خویشتن است. 🔴 بـه هـر حـال حـاكـم بـر حـساب و جزا در روز بزرگ قیامت كسى است كه هم از اسرار درون و بـرون آگـاه است ، و هم خود انسان را حسابگر اعمال خويش قرار مى دهد، همانگونه كه در آيـه ۱۴ سـوره اسـراء آمده : 👈🏻«اقراء كتابك كفى بنفسك اليوم عليك حسيبا»👈🏻 (نامه اعمالت را بخوان ، كافى است كه امروز خود حسابگر خويش باشى )! 🟢 گـرچـه آيـات مـورد بـحث همگى درباره معاد و قيامت سخن مى گويد ولى مفهوم آن ، عـالم دنـيـا را نـيـز شـامـل مـى شـود، در ايـنـجـا نـيـز مـردم از حـال خود آگاهند، هر چند گروهى با دروغ و پشت هم اندازى و ظاهرسازى و رياكارى چهره واقعى خويش ‍ را مكتوم مى دارند. 🌸🍃🌸🍃🌸 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
صفحه ۵۷۸، بخش پایانی سوره قیامت ( لحظات جان دادن )! امید که خداوند آخر و عاقبت همهٔ ما را بخیر گرداند🌹 🟤 در اين آيات سخن از لحظه دردناك مرگ است كه دريچه اى است به سوى جهان ديگر. تـوجـه و یاد مرگ اثـر عـمـيـقـى در شكستن شهوات ، و پايان دادن به آرزوهاى دور و دراز، و زدودن زنگار غفلت از آئينه دل دارد... 🟠 چنانكه مى دانيم قرآن بارها روى مساءله مرگ و مخصوصا لحظه جان دادن تكيه مى كند، و به انسانها هشدار مى دهد كه همگى چنين لحظه اى را در پيش دارند، گاه از آن به 👈🏻«سكرة الموت»یعنی مستى و گيجى حال مرگ، تعبير كرده است و گاه تعبير به 👈🏻«غمرات الموت » يعنى شدائد مرگ . گاهی تعبير به👈🏻 «رسيدن روح به حلقوم » و گاهی تعبير به 👈🏻«رسيدن روح به تراقى » يعنى استخوانهاى اطراف گلوگاه نموده است . 🟤 از مجموع اينها به خوبى استفاده مى شود كه لحظه مرگ- بر خلاف آنچه بعضى از ماديين مـى گـويـنـد - لحـظـه سـخـت و دردنـاكـى اسـت ،زیرا كـه لحـظه انـتـقـال از ايـن جـهـان بـه جـهـان ديـگـر مـى بـاشـد، هـمـانـگـونـه كـه انـتـقـال انـسـان از عـالم جـنـيـن بـه جـهـان دنـيـا تـواءم بـا درد و رنـج فـراوان اسـت ، انتقال به جهان ديگر نيز طبعا چنين خواهد بود. 🟠 ولى از روايات اسلامى استفاده مى شود كه اين لحظه بر مؤمنان راستین آسان مى گذرد، در حالى كـه بـراى افـراد بـى ايمان سخت دردناك است ، اين به خاطر آن است كه شوق به لقاى پروردگار و رحمت و نعمتهاى بى پايان او ، چـنـان گـروه اول را از خـود بـى خـود مـى كـنـد كـه دردهـاى لحـظـه انتقال را احساس نمى كنند. در حـالى كـه گـروه دوم وحـشـت مـجـازات از يـكـسـو، و مـصـيـبت فراق از دنيائى كه به آن دل بـسـتـه بـودنـد از سـوى ديـگـر، دردهـاى لحـظـه انتقال از دنيا را براى آنها مضاعف مى كند. 🟤 به هر حال مرگ ، دريچه عالم بقا است ، چنانكه در حديثى از على (عليه السلام ) آمده كه فرمود: لكل دار باب و باب دار الاخرة الموت : (هر خانه اى درى دارد و درِ خانه آخرت ، مرگ است ). 🧡 پـروردگـارا! در آن روز كـه جـانها به گلوگاه مى رسد، و از همه چيز قطع اميد مى كنيم تنها اميدمان به ذات پاك تو است . توئی که دریای رحمتی ! یا رحمن و یا رحیم … 🌸🍃🌸🍃🌸 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
مشاهده اعمال در ♦️در قرآن این مسئله که ما اعمالمان را می‌بینیم چندین بار تکرار شده است. در آیات۴۰-۳۹سوره نجم می‌گوید که برای انسان جز اعمالش نیست: وَأَنَّ لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى. یعنی فقط سعی و کوشش اوست که برای او می‌ماند. و آن را هم می‌بیند: وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَى. سعی او به‌زودی به او نشان داده خواهد شد. پس ما تمام تلاش‌هايمان را روزی می‌بينيم. 🔹در آیات ۷-۵سوره تکاثر آمده است که : «كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ» اگر شما علم و درک عميق داشتيد،👈🏻 «لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ» بی‌هیچ گمان بهشت و جهنم را ميديديد. «ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ» آن را با چشم يقين ميديديد، نه با چشم ظاهر. ♦️نیاز به گفتن ندارد که لازم نيست هر حقیقتی براي آدم قابل رؤيت خارجی باشد تا آن را باور كند. ما بسیاری چيزها را مثلاً لمس نميكنيم یا نمی بينيم یا صدایش را نمی‌شنویم، اما وجودش را بی‌هیچ تردید باور داریم. مثلاً آیا برق را کسی دیده است؟ ولی همه یقین داریم که چنین نیرویی وجود دارد و چراغ با آن روشن می‌شود. بسیار چیزها در دنیا همین‌طور است.. آدمی با چشم خرد و ایمان می‌تواند حقایقی را مشاهده کند که حواس از درک آنها عاجز است. «لامِ» لَتَرَوُنَّ و «نون» آخر آن هر دو برای تأکید است. یعنی صد درصد و بدون برو برگرد می‌توانستید ببینید. 🔹اتفاقاً در آیه ۱۲ سوره نجم ، درباره‌ی وحی بر پیامبر هم همین تعبیر «دیدن» را دارد: «أَفَتُمَارُونَهُ عَلَى مَا يَرَى» آیا شما با او درباره‌ی چيزیكه می بينيد ستیزه می‌کنید؟! این معنی سه چهار بار در سوره «نجم»تكرار شده است. یا در آیه ۱۸ است که : «لَقَدْ رَأَى مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَى» به تحقیق، آيات بزرگ پروردگارش را ديد، ولی نه با چشم سر، بلکه با چشم دل. بنابراین، اینکه اعمال انسان در قیامت به مشاهده در خواهد آمد از مسائل مورد تأکید قرآن ‌است. ♦️با وقوع مرگ و کنار رفتن حجاب‌ها، چشم حقیقت بین انسان روی حقایق عالم باز می‌شود و او آن حقایق را آنگونه که هستند می بیند، و با برپایی قیامت که «یوم تبلی السرائر» است و تمام اسرار عالم آشکار می‌گردد، با گشوده شدن نامه عمل، انسان تمام اعمال خوب و بد نقش بسته بر نفس خویش را که در دنیا برای او محجوب و پوشیده بودند را به عینه می بیند، و آثار خیر و شرّ آنها را به‌طور کامل مشاهده می نماید، که به این حال👈🏻 «تجسم اعمال» گفته می شود، که یکی از اصول معارف اسلامی در باب است و آن این است که 👈🏻هر عملی که از انسان در این دنیا سر می‌زند، دو وجهه و دو چهره دارد. یک چهره دنیایی و به اصطلاح چهره مُلکی، و یک چهره آخرتی یا چهره ملکوتی. نه تنها اعمال انسان این چنین است، هر چه در این عالم هست دو چهره‌ای است: چهره‌ای دنیایی و چهره‌ای غیبی و آخرتی. چهره دنیایی امری است فانی، زایل، از بین‏‌رونده، و چهره آخرتی یا چهره ملکوتی امری است باقی و زایل‌‏نشدنی. 🔹در کنار بحث تجسم اعمال، مسئله تجسم «نیت‌ها» یا «مَلَکات نفسانی» نیز مطرح است و مقصود این است که 👈🏻صورت حقیقی انسان بستگی به همان نیت‌ها، خصلت‌ها و ملکات نفسانی او دارد، و براین اساس، اگر چه انسان‌ها از نظر صورت ظاهری یکسانند، ولی از نظر صورت باطنی یعنی خصلت‌ها و ملکات، انواع یا اصناف گوناگونی دارند. 🌸🍃🌸🍃🌸 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
حوزه علمیه امام صادق علیه‌السلام
⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۵] 📌علمِ حساب در آیه‌ی ۱۲ إسراء ✍️... همان‌طور که گفتیم؛ در
🟢تکمله‌ای بر پستِ شماره‌ی [۵]👆 ⏰مسیر آینده‌ی بحث ✍️... برای اینکه از مسیرِ بحثِ فعلی و استدلال‌ها خسته نشوند و از همراهی با اصلِ موضوع جا نمانند؛ خوب است جلوجلو، به این که در پست‌های آینده بیشتر به آن‌ها خواهیم پرداخت، دقت کنند: 📌در سیاقِ آیاتِ ۱۱ تا ۱۶ سوره إسراء، خدا از رفتارهای انسان، از علومِ قرآنیِ آخرالزمان و از پیشِ‌رو صحبت می‌کند. مثلاً در آیه ۱۱ از تعجیلِ انسان‌ها سخن می‌گوید؛ عجله‌ای که در موضوعاتِ شرّ و منفی است؛ مثل اینکه خدا در آیه ۲۰۴ شعراء می‌فرماید: «أَ فَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ» آیا این‌ها نسبت به آمدنِ عذاب‌های ما تعجیل دارند!! این همان تعجیل نسبت به در آیه ۱۱ إسراء است که در آیه ۱۲ خدا از علمِ و سال‌شماری صحبت می‌کند و از انسان دعوت می‌کند ماجراهایی که در سال‌های دنیا دارد واقع می‌شود را بررسی نماید؛ در آیه‌ی ۲۰۵ و ۲۰۶ شعراء هم همین روش را دارد؛ و درباره‌ی کسانی که دارند؛ می‌فرماید: «أَ فَرَأَيْتَ إِنْ مَتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ • ثُمَّ جَاءَهُمْ مَا كَانُوا يُوعَدُونَ» یا رسول‌الله! آیا شما ندیدید که اگر ما در زندگیِ دنیا این‌ها را از یک چیزهایی بهره‌مند کردیم؛ پس از آن، در گذرِ همین سال‌ها، چیزهایی که به آن‌ها داده بودیم؛ بر آن‌ها واقع شد!! ببینید چقدر جالب، این سیاقِ آیاتِ ۲۰۴ تا ۲۰۸ سوره شعراء، تقریباً شبیه به سیاقِ آیاتِ ۱۱ تا ۱۶ إسراء است. 🔴در سوره‌ی اسراء بعد از اینکه خداوند تعجیلِ انسان‌ها در را سرزنش می‌کند؛ با آن از اهمیتِ علمِ سال‌شماری و وقایع سخن می‌گوید و در آیاتِ بعد، عاقبتِ این علم و انسان را در مطرح کرده و به قصدِ ، از سختیِ این نوع حساب در قیامت و گرفتاری انسان‌ها حرف می‌زند؛ و در نهایت، در آیه ۱۶ به دنیا برمی‌گردد و نسبت به کفر و فساد انسان‌ها می‌فرماید: «وَ إِذَا أَرَدْنَا أَنْ نُهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُوا فِيهَا فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا» وقتی ما اراده کنیم که یک جامعه به سوی برود؛ راه‌ها را برای گروه‌های مرفه و اهلِ دنیای آن جامعه باز می‌کنیم؛ و هنگامی که فساد همه‌جا را در برگرفت؛ لازم می‌آید و ما آنجا را زیر و رو می‌کنیم. مشابه این بحث، در آیه ۲۰۷ و ۲۰۸ سوره شعراء آمده و خدا می‌فرماید: «مَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يُمَتَّعُونَ» ما این افرادی که به عذاب عجله داشتند را بسیار از دنیا بهره‌مند می‌کنیم؛ اما چیزی که در تمام سال‌های دنیا به آن‌ها دادیم؛ آن‌ها را از رهایی نسبت به آینده‌ی خودشان بی‌نیاز نمی‌کند؛ چرا؟ «وَ مَا أَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ» چون ما این جامعه را هم می‌کنیم و اصلاً روشِ ما این است که تا لازم را ندهیم؛ جامعه‌ای را به سمتِ هلاکت نمی‌بریم! ‼️ببینید دوستان این دو سیاق چقدر شبیه هم است! در هر دو سیاق به مقولاتِ شرّ، در هر دو سیاق اهل به سال‌های دنیا و رفتارهای خدا، در هر دو سیاق برای عقوبت و هلاکتِ مفسدان و جوامعِ فاسد! آدم تعجب می‌کند! حال وقتی با توجه به این توضیح، به سیاقِ آیاتِ ۱۱ تا ۱۶ سوره إسراء برگردیم؛ بحث برای شما خیلی جذاب‌تر و جلوه می‌کند؛ چون خدا بنا دارد که به انسان‌ها کمک کند؛ لذا آن‌ها را از نزدیک که همه را در بر خواهد گرفت؛ می‌دهد؛ بعد راه‌های نجات را به روی او باز می‌کند؛ او را به سوی خود و برنامه‌ی خودش دعوت می‌کند؛ در نهایت، این انسان است که باید همراهی با خدا و برنامه‌ی او را بپذیرد؛ و اگر این کار را نکند؛ خودش را در قرار خواهد داد. 🚨این بحثی که خدمت شما مطرح شد؛ در طی ۱۰ پستِ آینده به صورت بیان خواهد شد و در نهایت با این مقدمه‌ی علمی و مهم، سراغ و جنگِ جهانی علیه اسرائیل می‌آییم. 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
حوزه علمیه امام صادق علیه‌السلام
🟢تکمله‌ای بر پستِ شماره‌ی [۵]👆 ⏰مسیر آینده‌ی بحث ✍️... برای اینکه #دوستان از مسیرِ بحثِ فعلی و استد
⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۶] 📌علمِ حساب در آیه‌ی ۱۲ إسراء ✍️... داشتیم درباره و اهمیتِ آن نسبت به وقایعِ پیشِ‌رو در آیه ۱۲ إسراء صحبت می‌کردیم؛ برای اینکه در مسیرِ استدلال ساده‌تر پیش‌روی کنیم؛ یک گزاره‌هایی در سیاقِ آیاتِ ۱۱تا۱۶ را باید بیشتر اعتنا کنیم؛ مثلاً خدا در پایانِ آیه ۱۲ می‏‌فرماید: «كُلَّ شَيْ‏ءٍ فَصَّلناهُ تَفصيلاً» ما همه‌چیز را بخش‏‌بندی کردیم؛ و یکی از همه‌چیز، بخش‌های مختلفِ برنامه‌ی خدا نسبت به آینده‌ی انسان است که وظیفه دارد برنامه‌ی إلهی را بشناسد و خودش را با آن هماهنگ کند. خودِ این بحث فصل‌بندیِ ماجراها، آیاتِ جالبی در قرآن دارد؛ به عنوانِ مثال آیه اولِ سوره هود. 📌طبق آیه اولِ هود، در ارتفاعاتِ نظامِ إلهی، کتاب و آیاتِ آن وجود دارد و خدا برای جریان دادنِ آن‌ها بسوی اعماق، راه را باز کرده و مسیرهای اِعمال برایش قرار می‏‌دهد؛ سپس همین آیاتِ نازل شده را تفصیل می‏‌دهد، یعنی آیاتِ قرآن و همه‌چیزِ موجود در آن را دسته‏‌بندی و بخش‏بندی می‌کند؛ حتی وقایع پیشِ‌رو و وقایعِ گذشته‌ی انسان و آنچه در طی زمان در زمین قرار است محقق شود را دسته‏‌بندی و مرتب می‌کند؛ بدین خاطر انسان‌ها طبقِ آیه ۱۲ إسراء باید با کسبِ سعی کنند آن وقایع و نسبتِ آن‌ها با خودشان را بدست بیاورند و اینگونه بسوی آینده سلوک کنند. این رفتار بقدری اهمیت دارد که خدا بحث را در آیه ۱۳ به شرایطِ انسان در قیامت می‌کشاند و نسبت او با علمِ حساب را مطرح می‌کند. 🟢پس آیه ۱۳ اسراء در مقامِ علمِ حساب در مسیر حرکتِ انسان به سمتِ آینده است؛ و برای اینکه ما درکِ بهتری از جایگاهِ این علم نسبت به اعمالِ خودمان داشته باشیم؛ می‏‌فرماید: «وَ كُلَّ إِنسانٍ أَلزَمناهُ طائِرَهُ في‏ عُنُقِه» هر انسانی یک طائری دارد که به گردنش وصل است؛ «وَ نُخرِجُ لَهُ يَومَ القِيامَةِ كِتاباً يَلقاهُ مَنشُورا» و ما در قیامت این طائر را بصورت یک مجموعه بازش می‏‌کنیم؛ بعد در آیه ۱۴ به انسان گفته می‏شود: «اقْرَأ كِتابَك» خودت بیا این مجموعه اعمالت را بخوان! «كَفى‏ بِنَفسِكَ اليَومَ عَلَيكَ حَسِيباً» امروز همین که خودت اعمالت را کنی و بفهمی چکار کردی کفایت می‏‌کند. پس خدا جایی که دارد از علمِ حساب در دنیا صحبت می‌کند؛ بحث را در آیه ۱۴ به علمِ حساب در قیامت می‌کشاند. ⁉️چرا خدا در آیه ۱۲، بعد از «فَضلاً مِنْ رَبِّكُم»، «لِتَعلَمُوا عَدَدَ السِّنينَ و الحِساب» و «كُلَّ شَيءٍ فَصَّلناهُ تَفصيلاً» بحثِ و را در آیه ۱۳و۱۴ مطرح می‏‌کند؟ این‌ها چه ربطی به هم دارند؟! کلامِ خدا مسلماً کلامی منسجم است؛ اما این طائر چه ربطی به دستیابی به یا علمِ و دارد؟ خدا برای چه در قیامت، این طائر را برای انسان‌ها باز می‏‌کند؟! یک این است که در قیامت، تمامِ امورِ مربوط به ما و رفتارهای ما در طی آن امور، همه‏‌اش برای خدا مشخص است؛ لذا همه این امور و اعمال را خدا در ابتدای قیامت به ما وصل می‌کند. این اتصال و تعلقِ چجور در قیامت تجسم می‏‌یابد؟ طبق این آیه بصورت یک طائر که شبیه یک بالن بر فرازِ انسان‌هاست، یک بالنِ بزرگ در آسمان که با طنابی به گردنِ انسان‌ها وصل باشد؛ تعلقِ طائرِ هر انسان به او، اینگونه تجسم می‌باید. حال این طائر حاکی از چیست؟! 🟡ببینید خدا در آیه ۱۱ فرمود نسبت به چیزهای شرّ نکنید. طبقِ نظام إلهی برای‏ شما اموری قرار داده می‏‌شود؛ شما سعی کنید در این امور، دنبال «فَضلاً مِنْ رَبِّكُم» باشید و خودتان قبل از و ، محاسبه کنید که در چه موقعیتی از فضل قرار گرفته‌اید! چرا محاسبه؟ تا قبل از ، فرصت عکس‏‌العمل داشته باشید. تمام امور انسان‌ها در آسمانِ برزخ است که با رشته‏هایی نادیده به گردن آن‌ها در دنیا وصل است و در خلال زمان، به زمین اصابت می‏‌کند و سرِ راه افراد و جوامع قرار می‏‌گیرد. خدا را قرار داده تا انسان‌ها امور و اعمالی که در طائرشان هست و در برایشان واقع می‏‌شود را با توجه به وقایعی در گذرانِ شب و روز محاسبه کنند؛ و شرایطِ آینده‌ی خودشان را با اعمالِ فعلی در قبال وقایعِ جاری بسنجند. ‼️همین ماجرا در قیامت به این صورت ظاهر می‏‌شود که ما ابتدا می‏‌بینیم طائری داریم که با رشته‏ای به گردن ما وصل است؛یواش‌یواش این مجموعه، پایین می‏آید و پیش روی ما باز می‏‌شود؛ نه اینکه به اطراف منفجر شود؛ نه،در خلالِ زمان باز می‏شود؛ چون ما توی دنیا، در خلالِ زمان واقع شده؛در قیامت هم ما درونِ طائرمان حرکت می‏‌کنیم که بتدریج مثل یک سفره طولی بازمی‌شود و شرایطِ قیامتی ما طبق این طائر پیرامونمان شکل می‌گیرد که برخی شرایطِ بهشتی و برخی شرایطِ جهنمی دارند.انسان با این علمِ حساب می‌تواند از همین دنیا، خودش را محاسبه کند! ... 🆔@emamsadegh_ir
حوزه علمیه امام صادق علیه‌السلام
⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۶] 📌علمِ حساب در آیه‌ی ۱۲ إسراء ✍️... داشتیم درباره #علمِ_حس
⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۷] 📌علمِ حساب در آیه ۱۲ إسراء ✍️... بحثِ قرآنیِ ، دارد به جاهای حساسی می‌رسد؛ در پست قبل گفتیم خدا برای اینکه مطلب را هم و هم واضح‌تر توضیح بدهد؛ ماجرای قیامتی انسان و حسابِ اعمال توسطِ خودشان را در آیات ۱۳و۱۴ مطرح می‌کند؛ و می‌فرماید که ما طائرِ انسان‌ها را مثلِ سفره‏ای که باز می‏شود؛ پیرامونِ او نشر می‌دهیم! این طائر چیست که اکنون پیرامونِ شما باز شده؟ همان اعمالِ دنیایی شماست که اکنون در مقطعی از قیامت به صورتِ و یا برای شما باز شده، چیزی که دفعی هم واقع نمی‌شود؛ بلکه چون در دنیا به ‏ترتیبِ زمان انجام شده بود؛ در قیامت هم به همان ‏ترتیب زمان دارد باز می‏شود و شما می‏توانید نسبت به این مجموعۀ اعمالتان «حَسِیْب» باشید! «حَسِیْب» یعنی چه؟ یعنی شما در تمامِ حجم این اعمال که طبق آیه‌ی ۱۳ «يَلْقَاهُ مَنشُورًا» شده و اطرافتان داده شده؛ جلو و عقب بروید؛ اعمال‏‏‏تان را نگاه کنید، دلیلِ شکل این صحنه‌ها را جستجو کنید؛ اینکه چه چیزهایی بر شما واقع شد؟ با چه نظم و ‏ترتیبی واقع شد؟ و شما در خلالِ آن امور دقیقاً چکار کردید؟ لذا در آیه ۱۴ می‌فرماید: «كَفَىٰ بِنَفسِكَ اليَومَ عَلَيكَ حَسِيبًا» همین که خودت چراییِ این صحنه نسبت به اعمالت را محاسبه کنی؛ کافیست. 🟡در امور تعاملی است، یعنی یک چیزهایی را خدا قرار داده تا ما به آن عمل کنیم؛ یک وقت هم ما دعا می‌کنیم تا خدا مستجاب کند. یک نوع تعامل هم که خدا در قرآن مطرح می‏کند؛ اعمال بر انسان است؛ مثلاً به خانواده محبت کن، آن‌ها را آدم حساب کن تا امورت خوب جلو برود! به اهل خانه ظلم نکن تا به تو ظلم نشود؛ به دوستانت لبخند بزن! بگذار خدا به تو لبخند بزند؛ همچنین در حدیث داریم: «إرْحَمْ تُرْحَمْ» رحم کن تا به تو رحم شود! این‌ها آثارِ وضعی اعمال است. ▪️پس طبقِ آیه ۱۳و۱۴ إسراء، انسان‏ها طائری دارند که در همین دنیا به گردن‏شان وصل است و خدا در ابعادِ مختلف آن را خارج کرده و پیرامونِ هر انسان نشر می‌دهد؛ این طائر همان از امورِ انسان‌ها است؛ مجموعه‌ای از امور که با انسان به شکل امر و عمل یا عمل و امر تعامل دارد. بحثِ طائر چندبار دیگر هم در قرآن آمده؛ مثلاً در سوره یس، قومِ سه رسول به آن‌ها می‏گویند: شما باعث ما هستید؛ اما آن رسولان می‌فرمایند: «طائِرُكُم مَعَكُم» نه، اگر شرّی هم هست در طائر، یعنی در امرِ خود‏تان است. ‼️بعضی آدم‌ها نسبت به مقولات آینده خیلی می‏کنند، بدون اینکه کار داشته باشند که خیر است یا شرّ؛ درحالی‌که خیلی از موضوعات پیش‏رو شرّ است و خدا می‏فرماید جلوجلو کنید! علمِ محاسبه وقایع وجود دارد. بر اساس چیزهایی که خدا در شب و روز قرار داده، شما می‏توانید به علم محاسبه وقایع برسید. که در طائر‏ شماست، یعنی امور شما، به مرور زمان بر شما واقع می‏شود؛ بجای اینکه دعا و عجله برای شرّ داشته باشید، دنبالِ «فَضلاً مِنْ رَبِّكُم» باشید و بدانید که تمام این ماجرا در قیامت برای‌تان ظاهر می‏شود؛ در مقطعی از قیامت می‏بینید که چیزی شبیه به یک بالنِ بزرگ در آسمان، با رشته‏ای به گردن شما وصل است. اول نگاه منکرانه دارید که این چیست؟ چه ماجرایی است؟ بعد بتدریج می‌بینید که دارد به شما نزدیک می‌شود؛ و در طیِ یک پیش‏روی شما باز می‌شود؛ وقتی که باز شد، می‌بینید درونش هستید؛ می‏دانید که این‌ها مجموعه اعمالِ خودتان است که در زندگی دنیا مرتکب شدید؛ حالا درونش هستید و می‏توانید جلو و عقب بروید و ابعادِ اعمالتان را دقیق کنید که چکار کردید؟ یا در خلالِ هر امر چه رفتاری داشتید؟ خدا امور مختلفی را بر انسان قرار می‌دهد؛ من در خلالِ امور چکار می‏کنم؟ آیا مثبت رفتار می‏کنم یا منفی؟ مثل امر انقلابِ اسلامی، امر اربعین، امر جنگ ۱۲ روزه و... 🟢پس اینکه خدا در آیه ۱۲ إسراء فرمود: «فَمَحَونا آيَةَ اللَّيلِ وَ جَعَلنا آيَةَ النَّهارِ مُبصِرَةً» اولاً محوِ شب است! دوماً خود این جمله، عبور از بحثِ قبلی به بحث جدید است؛ بحث قبلی چیست؟ «يَدْعُ الإِنسانُ بِالشَّرِّ دُعاءَهُ بِالخَير» انسان همانطور که طالب خیر است، طالب شرّ هم هست؛ بحثِ بعد چیست؟ «لِتَبتَغُوا فَضلاً مِنْ رَبِّكُم» دنبالِ فضل رفتن. پاساژ کجاست؟ اینکه خدا در ابتدای آیه ۱۲ می‏فرماید: «فَمَحَونا آيَةَ اللَّيل» من همانطور که تاریکی شب را می‌کنم؛«جَعَلنا آيَةَ النَّهار مُبصِرَةً» و روشنایی روز را قرار می‌دهم؛ درباره انسان هم این کار را انجام می‌دهم؛یعنی مدام راه‏های شرّ را از پیشِ رویش محو می‌کنم و راه‏های خیر را به رویش باز می‌کنم؛ اما خودش مدام طالب شرّ است،چطور می‌شود انسان بجای مسیر شرّ، در مسیر خیر قرار بگیرد؟با در آیه ۱۲ إسراء. ... 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
حوزه علمیه امام صادق علیه‌السلام
⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۷] 📌علمِ حساب در آیه ۱۲ إسراء ✍️... بحثِ قرآنیِ #علمِ_حساب،
⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۸] 📌علمِ حساب در آیه ۱۲ إسراء ✍️... در پست قبل یک عنوانی که خیلی جدید بود؛ «نسبتِ عمل و امر و برعکسِ آن نسبتِ امر و عمل و نیز ارتباطِ این‌ها با صحنه‌های آینده‌ی انسان» بود. یک نمونه برای عمل و امر «إِرْحَمْ تُرْحَمْ» بود؛ یعنی شما به دیگران رحم کن، این رفتار را انجام بده تا امرِ مورد رحمت قرار گرفتن نیز بر تو قرار داده شود؛ در این صورت تو مورد رحم واقع می‌شوی. یک نمونه برای امر و عمل هم مثلاً ، یا جنگ ۱۲روزه، خدا این صحنه‌ها را قرار می‌دهد؛ امرِ این ماجراها را بالا سرِ انسان‌ها می‌آورد؛ بقیۀ کار، به رفتار انسان برمی‌گرد؛ اگر خوب رفتار کند؛ خدا چیزهای خوبی در ادامه قرار می‌دهد؛ اگر رفتار کند؛ آن وقت صحنه به سمتِ سخت‌گیری و خدایی نکرده عقوبت سوق داده می‌شود؛ لذا رفتار انسان با صحنه ارتباط دارد و او باید این روابط و زمانِ وقوع و رسیدن به محصول را بتواند کند. 🟢این چیزی که گفته شد؛ مسیر آیه ۱۲ تا ۱۴ سوره إسراء است. خدا در آیه ۱۱ می‌فرماید در عمل به شرّ شتاب می‌کند؛ نباید این رفتار را داشته باشد؛ به این خاطر در آیه ۱۲ می‌فرماید باید دنبال در باشد و برای اینکه رشد کند؛ خدا علمِ سال‌شماری و علمِ حساب را قرار می‌دهد. گاه‌شماری برای سنجشِ نسبت به امور دنیایی و علمِ حساب برای سنجش آینده‌ی امور دنیا و است؛ اینکه خدا این ماجرا را قرار داد، یا آن وعده را داد، یا این امر را جاری کرد! حالا بعدش چه خواهد شد؟ چه باید کرد؟ چطور این صحنه واقع شده و امتداد می‌یابد؟ اصلاً چرا این صحنه؟ این «چهار چ» یعنی «چیستی؟ چرایی؟ چگونگی؟ و چه رفتاری؟» به آیندۀ یک امرِ در حال جریان یا اعمالِ در قبالِ آن ارتباط دارد! به این دلیل خدا در آیه ۱۳و۱۴ در فضای یعنی قیامت، شرایط انسان، کتابِ اعمالِ او و حسیب‌ بودن بر علیه خودش را توضیح می‌دهد! چرا خدا این کار را می‌کند؟ چون در آیه ۱۵و۱۶ می‌خواهد بحث را دوباره به دنیا برگرداند و از جوامع بخاطر اعمالشان سخن بگوید؛ انسان‌ها در قبال عقوبت و هلاکت معترض هستند؛ لذا خدا توضیح چرایی عقوبت و هلاکتِ انسان به نسبتِ اعمالش را به قیامت می‌برد و در آیاتِ ۱۳و۱۴ می‌فرماید: ما کتاب اعمالِ انسان را در قیامت، پیرامونش نشر می‌دهیم تا علیه خودش حسیب‌ باشد؛ یعنی خیلی محاسبه‌گر و حسابرس بودن؛ بقدری عمل و امر یا امر و عملِ انسان‌ها در قیامت بصورت صحنۀ سه‌بُعدی آشکار است که کافیست خودش ببینید چکار کرده و اینکه چرا این عملش اینجا تبدیل به عذاب شده؛ و چون اعمال و تبعاتِ اعمالش را دارد از درونِ صحنه می‌بیند و بررسی می‌کند؛ دیگر به خدا اعتراض ندارد؛ حتی سؤال ندارد که چرا این عقوبت یا چرا این تنبیه بر من واقع شده! این توضیح در آیات ۱۳و۱۴ که تمام می‌شود؛ حالا خدا در ۲ آیه بعد از هلاکتِ اقوام و جوامع در دنیا صحبت می‌کند! آشکار بودنِ قیامت را با فضای و مبهم دنیا مقایسه می‌کند تا ما به ضرورت و اهمیت در دنیا آگاه شویم و به این علم احساس نیاز کنیم. ❌ علمِ حساب برای انسان، بخاطر رشدِ او در فضائل إلهی است. خدا خیر را برای فرد اراده کرد؛ راه‌های شرّ را هم مدام به روی او می‌بندد؛ اما در آینده می‌خواهد صحنه‌های و سپس را برپا کند! اما جایگاهِ این انسان در آن صحنه‌های سختِ پیشِ‌رو کجاست!؟ او در چه موقعیتی خواهد بود؟ آیا در ارتفاعاتِ فضل است؟ یا در پرتگاه‌ِ هلاکت؟ ببینید چقدر این بحث مهم و جالب است! انسان برای اینکه خودش را ببیند و از الآن برای بهبود اوضاعِ خودش در آینده تلاش کند؛ باید به علمِ حساب مسلح شود؛ مثلاً اینکه خدا از من این رفتارها را خواسته؛ خدا در فلان صحنه که به این نشانه‌ها در حالِ وقوع هست، این ماجرای خاص را داده؛ حال اگر من این رفتارها را انجام دهم یا انجام ندهم؛ وقتی خدا آن وعده را کرد؛ من در چه شرایطی خواهم بود؟ علمِ حساب تقریباً یک چنین کاربردی دارد. ‼️ببینید، این سیاقِ آیات ۱۱تا۱۶، درباره فضای رشد و عدم رشدِ انسان و تبعاتِ این دو ماجراست؛ لذا خدا عقوبت در شرایطِ دنیا را با واژگانی مثلِ «شَرّ»، «عَلَیك»، «نُهْلِک» در این سیاق به صورت پی‌درپی مطرح می‌فرماید و در آیه ۱۶ برنامه‌ی کلیِ هلاکتِ را بیان می‌کند. شما می‌گویید خدایا! ما نمی‌خواهیم هلاک شویم؛ باشد، بیایید طبقِ این الگویی که در سیاق ۱۱تا۱۶ مطرح شد بسوی نجات حرکت کنید. 📌ارتباط با امر، عمل، رشد، سقوط و هلاکت در این سیاق مطرح شد؛ اما سیاقِ بزرگ‌تر درباره و مقطعِ سرکوبیِ فسادِ اولِ بنی‌اسرائیل است؛ لذا نیاز است که از پست بعد وارد سیاقِ بزرگ‌تر شویم و این بحث را باتوجه به شرایط زمانه خودمان مطرح کنیم. ... 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
حوزه علمیه امام صادق علیه‌السلام
⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۸] 📌علمِ حساب در آیه ۱۲ إسراء ✍️... در پست قبل یک عنوانی که
⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۹] 📌علمِ حساب در آیه ۱۲ إسراء ✍️... طبقِ بحثی که تاکنون داشتیم؛ خدا در ابتدای آیه ۱۲ إسراء می‌‏فرماید: «فَمَحَونا آيَةَ اللَّيل» ما همان‌طور که تاریکی شب را می‌کنیم؛ «جَعَلنا آيَةَ النَّهار مُبصِرَةً» و روشنایی روز را قرار می‌دهیم؛ درباره انسان هم این کار را انجام می‌دهیم؛ یعنی مدام راه‏های شرّ را از پیشِ رویش محو می‌کنیم و راه‏های خیر را به رویش باز می‌گذاریم؛ اما او خودش مدام طالبِ است، مدام برای شرّ دعا می‏‌کند؛ چرا انسان این کار را می‌کند؟ چون صحنه و عمل را ندارد؛ لذا چیزی که الآن می‌بیند را بر چیزی که وعده داده شده ترجیح می‌دهد؛ حتی اگر شرّ باشد. ❌حال آنکه بر این است که اگر ما کار خیر انجام دهیم؛ فوراً در نامه عملمان ثبت می‏شود؛ اما اگر کسی کار شرّ انجام دهد؛ طبقِ حدیث، به او چند ساعت داده می‏شود؛ شاید توبه و اصلاح کند؛ یعنی خدا دنبال این نیست که اگر انسان شرّی را انجام داد، فوری برایش بنویسد! ولی اگر فرد، خیر انجام دهد؛ علاوه‌بر اینکه فوراً نوشته می‏شود؛ خدا هم می‏کند؛ این رفتارِ خدا یعنی قوانین و نظامِ بشر به سمت انسان است، با این حال کسانی که بخواهند به همه این‌ها پشت پا بزنند و راه غیّ و بسوی عمق را دنبال کنند، این دیگر جای و دارد. ‼️در آیه ۱۱، در جمله «يَدعُ الإِنسانُ بِالشَّرِّ دُعاءَهُ بِالخَير» انسان بعضی وقت‏ها چنان برای دعا می‏کند که انگار برای خیر دارد دعا می‏کند. چند جور آیه در قرآن راجع به این بحث وجود دارد؛ مانند «وَ عَسى‏ أَنْ تَكرَهُوا شَيئاً و هُوَ خَيرٌ لَكُم و عَسى‏ أَنْ تُحِبُّوا شَيئاً و هُوَ شَرٌّ لَكُم» [بقره ۲۱۶] یعنی بعضی چیزها خیر ماست، بعضی چیزها شرّ ماست، لکن ما نمی‏دانیم؛ لذا یک موقع شرّ را با اصرار دنبال می‏کنیم؛ به اینکه چقدر این برای ما خوب است! اما چجور خوب یا بد بودنش معلوم می‏شود؟ باید با شرایطی که خدا در آیه ۱۲ توضیح می‌دهد؛ کنیم! 🟢شرایطی که خدا در آیه ۱۲ اسراء قرار داده، پیرامونِ دو جور آیه مطرح می‌شود؛ یکی آیه شب و یکی آیه روز، حال دو جور علم را هم قرار می‏دهد؛ یکی ‏شماری و دیگری . وقتی می‏فرماید: «لِتَعلَمُوا عَدَدَ السِّنين» این به اولین موضوع قبلی ربط دارد؛ یعنی به «آيَةَ النَّهار» و اینکه می‏فرماید: «لِتَعلَمُوا... الحِساب» این به شب ربط دارد؛ یعنی شما انسان‌ها از ماجرای روزها می‌توانید «عَدَدَ السِّنين» و از ماجرای شب‏ها «لِتَعلَمُوا... الحِساب» را نتیجه بگیرید. 📌تا اینجا ما کلّ این بحث را براساسِ سیاقِ کوچک مطرح کردیم؛ یعنی براساسِ خود جمله، آیه و سیاق کوچک که آیاتِ ۱۱ تا ۱۴ بود؛ اگر همین بحث را در سیاقِ بزرگ‌تر یعنی آیاتِ ۱تا۱۶ بیاوریم؛ آن‌وقت باید ماجرای در آیاتِ قبل تا شروعِ را هم درونِ بحث لحاظ کنیم؛ اینکه خدا در آیاتِ اول از و بنی‌اسرائیل صحبت می‌کند؛ در بحثِ «لِتَعلَمُوا عَدَدَ السِّنينَ وَ الحِساب» چطور محاسبه می‌شود؟ کی و به چه صورت واقع می‏شود؟ کم و کیف ماجرا چیست؟ تمامِ امرِ این وعده، در بالا سرِ بنی‌اسرائیل وجود دارد و بتدریج در زمان واقع می‏شود. 🤔طبقِ آیه ۱۳، در قیامت کلّ ماجرای فسادِ بنی‌اسرائیل و عقوبت‏شان «يَلقاهُ مَنشُوراً» شده و مثل یک سفره باز می‏شود؛ بعد ما درونش می‏آییم که ببینیم آن‌ها چکار کردند؟ ما چکار کردیم؟ چه کسی درست رفتار کرد و چه کسی غلط؟ خب، در این محاسبه انجام می‌شود؛ در دنیا چه؟ اینجا هم باید زمانش را کنیم، اینکه دنبال این باشیم که چه موقع جنگ با اسرائیل واقع می‏شود؟ با چه کم و کیفی؟ دقیقاً کی شروع می‏شود و کی موقع پایان می‏یابد؟ چه موقع به اوج می‏رسد؟ و سرانجام چه کسی پیروز است؟ آیا حق پیروز می‏شود یا خدایی نکرده باطل؟! حق چقدر پیروزی خواهد داشت؟ باطل چقدر سرافکندگی و شکست خواهد داشت؟ ما به حسبِ این باید این‌ها را جلو جلو محاسبه کنیم؛ و چقدر جالب است که وقتی خدا بحث را در سوره اسراء مطرح می‏کند؛ بعدش می‏فرماید که بیایید با توجه به که ما در دنیا قرار دادیم؛ ماجرا را محاسبه کنید. ▪️«لِتَعلَمُوا... الحِسَاب» یعنی این علم را کسب کنید تا به زمانِ وقوع و کم و کیفِ ماجراهای آینده، دقیق معلومات پیدا کنید؛ لذا تا زمانی که ما را نداشته باشیم؛ معلومات به زمانِ وقوعِ بخش‌های مختلف برنامه‌ی خدا را نمی‏توانید پیدا کنید. پس، خدا دارد ما را به سمتِ علمُ الحِسَاب که یکی از علوم آخرالزمانی است؛ راهنمایی می‏کند، بخصوص در قبالِ وقایع ، چرا وقایع آینده؟ چون در سیاق بزرگ‌تر دارد از جنگ با اسرائیل و تبعاتِ آن تا قیامت صحبت می‏کند که کلّ ماجرا در آینده واقع می‌شود 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir