واقعه (نذر خانه زادِ خدا، علی) خبراز آسمان دارم که فکری در سر ماه است کسی باور نخواهد کرد طوفانی که در راه است کسی باور نخواهد کرد آن هولِ جگرکن را کسی باور نخواهد کرد این هشدارِ اَلکن را خبر از من جگرها خورد پنهان کردنِ رازش خبراز آسمان دارم که ممکن نیست ابرازش خبردارم که جَزر و مَدّ به اُشترکوه خواهد زد که آتش بر نخیلاتِ درخت انبوه خواهد زد خبردارم که بنیان کَن ز بینالود برخیزد خبر دارم که چترِ دود از چَترود برخیزد بر آرد نیزه دارِ رعد شمشیرِ مُلَمَّع را بکوبد پیلبانِ اَبر شلاقِ مُرَصَّع را مَبین این نُه طبق اِشکوب ، مُفتِ دود خواهد شد خبراز آسمان دارم زمین نابود خواهد شد مَبین این رشته کوه آری نخِ آجیده خواهد بود دماونداست یا دیوار ،پشم ِچیده خواهد بود زمین گرداب عِصیان است،عِصیان هیچ می فهمی؟ هوا در عُقِّ غِثیان است، غِثیان هیچ می فهمی؟ زمین این گوی چرکین، غلت غلتان در سراشیب است هوا این سرب سنگین، زهرآگین، عینِ آسیب است چه کس قاذُوره از تَه تویِ این کج خمره خواهدشست؟ به جز باران که چرکِ روح را در زُمره خواهد شست خبردارم که می بیند مکافاتِ عمل انسان دراین چرکینِ بی تمکینِ درعصیانِ در نسیان خبر دارم که مَردِ دین، دَم ِ مُردار خواهد خورد که چرب آخور، بقا را، کَفته ی کفتار خواهدخورد جهان وارونه خواهد شد حواس از عقل بگریزند جوانان وعظ گویند و زنان از نقل بگریزند دَدان شلتاق ِچوپان را صَفیرِ حمله بردارند صفیرِ گاویاران را سگان با توله انگارند خبراز آسمان دارم که در شَرشور هنگامه بیفتد نَر ّگُربُز را نَم ِپیشاب بر جامه ستوران بارِ زُخرُف را به آب،از غیظ بسپارند و زائوها جنین خُرد، لختِ حیض پندارند از آن شلاق کش باران کسی جان در نخواهد برد از آن بلعنده خو ماران، کسی جان در نخواهد برد به من گفتند پنهانی نجاتِ پور ممکن نیست اگرچه نوح باشی باز، بی دستور ممکن نیست که خواهد بود در آن روز با اهلِ زمین آیا؟ چه خواهد بود دستاویزِ ارباب یقین آیا؟ کدامین ناوگان آیا از آن هِیدوس خواهد رَست؟ کدامین چشم باز آیا ازاین کابوس خواهد رَست؟ کدامین خُفیه گاهِ قاف ازآن خیزاب در اَمن است؟ کدامین کشتی صَفصاف ازآن غرقاب در اَمن است؟ چه کس با چوبدستِ سِحر، دریا نیمه خواهد کرد؟ چه کس خلق هراسان را ز طوفان بیمه خواهد کرد؟ زمین گرداب عِصیان است، اما من چه می بینم؟ هوا درعُقِّ غِثیان است، اما من چه می بینم؟ کسی قاذوره از تَه تویَ این کج خُمره می شوید چنان باران که چرک روح را در زُمره می شوید در آن آشوب بَردابَرد بامن هست بیتی فرد که حِرز ِنوح بود انگار آن روزی که طوفان کرد : " چه غم دیوار اُمَّت را که دارد چون تو پشتیبان چه باک از موج بحر آن را که باشد نوح کشتیبان " بلی نوح است پیغمبر، ولیکن ناخدا مولاست چه کفر ازمن در آورد این که ننویسم خدا مولاست ، همان فرقان، همان قرآن، همان قدر و همان کوثر همان کعبه، همان زمزم، همان حَشر و همان مَحشر همان خون و دم و لحم و وجود ونفسِ پیغمبر همان روز اُحد صفدَر،همان ضرغام در خیبر حیا غیرت، صفا بَهجت، قدَر قُدرت، ابر باور نکو خصلت، ازل شوکت، شکرصحبت، سخن گستر صراطِ دین، بهشت آیین، قضاتمکین، غضب تندر ملایک شان و ایزد لحن و عرشی سیر و یزدان فر شعیب و صالح و داوود و هود ونوحِ پیغمبر عُزَیر و یوسف و یعقوب و بنیامین و تا آخر... همان والا، همان والی، همان گوهر، همان جوهر علیِّ عالیِ اعلا امیرالمؤمنین حیدر!

مسعود یوسف‌پور فروردین ۱۳۷۲ در مشهد متولد شد. سرودن را از نوجوانی آغاز کرد. او با فضای شعر طنز نیز آشنایی دارد اما اهتمام اصلی او شعر آیینی است. یوسف‌پور سابقۀ برگزیده شدن در جشنواره‌های مختلفی را دارد. وی از شاعران دغدغه‌مندی است که مبانی و اصول شعر آیینی را به هنرجویان آموزش می‌دهد و انجمن ادبی «مطلع» را تأسیس کرده است. او دارای مدرک سطح ۲ حوزوی است و در عرصه آموزش و تولید انیمیشن نیز فعالیت می‌کند. «سورۀ بهشت»، «سررسید غم»، «گستاخی» و «نخستین» دربردارنده اشعار او است. #معرفی_شاعر #مسعود_یوسف_پور

#عیب_ایطا مهمترین نوع عیب قافیه عیب #ایطا هست که دامنه ی آن گسترده می باشد این عیب در قافیه کردن #کلمات_مرکب بوجود می آید و به این صورت که جزء دوم کلمه ی مرکب به عینه تکرار شده باشد ✅مثال به دو کلمه ی زیبارو گلرو. دقت کنید زیبا+رو گل+رو زیبا با گل اصلا هم قافیه نیستند رو در هر دو واژه معنی صورت را میدهد و از یک نو میباشد و عیب ایطا. ایجاد کرده یا به دو واژه ی. گلاب و غرقاب دقت کنیم گل+آب غرق+آب آب در هردو ازیک نوع هست و عیب ایطا ایجاد کرده حال اگر یکی ازدو واژه ی گلاب و غراب با واژه های زیر قافیه شود اشکالی ایجاد نمی کند جناب_باب_خواب_و.... پس عیب ایطا در قافیه کردن کلمات مشتق یا مرکبی پدید می آید که جزو دوم در آنها عین هم تکرار شده و باید دقت داشت که اگر جزو دوم تکراری و از دو جنس متفاوت باشند #عیبی_ندارد مثال خوبان نالان خوب+ان ناله+ان ان در خوبان معنی جمع میدهد جمعی ازخوبان ان در نالان نوع حالت است پس ان. در دو کلمه ی بالا از یک نوع نوشتار برخوردار بودند اما دو جنس متفاوت دارند که هیچ اشکالی ندارد

#عیب_ایطا این عیب دارای دو نوع #خفی #جلی می باشد ✅ایطای جلی این نوع ایطا زمانی پیش می آید که کاملا آشکار و مشخص است جزو دوم تکراری است مثل. ماهرو زیبارو گلاب غرقاب وامانده درمانده ✅ایطای خفی شناخت نوع این نوع ایطا به دشواری صورت می گیرد و چندان واضح نیست مانند گریان و خندان شیرین و سیمین و...

#عیب_شایگان عیب شایگان زیر مجموعه ی همان عیب ایطا هست که به بررسی آن در یک حالت خاص می پردازد عیب شایگان در قافیه کردن #بیش_از_یکبار_علامت جمع ایجاد می.شود یعنی ما فقط یکبار حق داریم در شعر علامت جمع را به عنوان قافیه بکار ببریم مثلا یک بار میشود خوبان را با زندان قافیه کرد یا( ات ) جمع عربی که در فارسی بکار می رود نیز اینگونه است مثلا طیبات کائنات و این گونه قوافی که ات نشانه ی جمع به عنوان هجای قافیه انتخاب شده فقط یکبار اختیاراستفاده را داریم و بیشتراز آن ایجاد عیب شایگان می کند

🌷 زبان فارسی دارد مظلوم واقع میشود ✏️ رهبر انقلاب: به نظر من زبان فارسی کاملاً دارد مظلوم واقع میشود. حالا این اواخر یک کارهایی دارد میشود، بعضی‌ها در انجمنهایی یک کارهایی دارند انجام میدهند، امّا ما بیش از این احتیاج داریم به تقویت زبان فارسی. زبان فارسی زبان کشش‌داری است، جزو زبانهایی است که میتواند توسعه پیدا کند، چون زبان ترکیبی است و ترکیبهای زیبا [دارد که] انسان برای بیانِ هیچ معنایی گیر نمیکند. 🔹️بخشی از بیانات رهبر انقلاب در دیدار شاعران. ۱۴۰۳/۱/۶

شاهکار حکیم ابوالقاسم فردوسی آیه الکرسی رابصورت شعر سروده

ژرفای شعر: در شعر امروز ما معنای ژرف کم یافت می‌شود، اما پیچیدگی لفظ بسیار. یا به‌عبارت بهتر بازی با واژه‌ها. شعرهای پیچیده اغلب به آب‌های گل‌آلود می‌‌مانند. به قول نیچه به‌عمد گل آلوده‌اند تا ژرف جلوه کنند، اما آب‌های زلالِ ژرف همیشه ژرفاشان را کمتر از آنچه هست نشان می‌دهند و برای راه بردن به ژرفنای چنین آب‌ها باید شناگری دانست و الّا به دست و رو تازه کردنی، در کنارشان بسنده باید کرد. شعر اگر به‌راستی شعر باشد سرشار و تهی نشدنی است. رو‌به‌رو شدن با آن هر بار مکاشفه تازه‌ای است، یا به قول نیما همان رودخانه‌ای است که هرکس می‌تواند به اندازۀ گنجایش پیمانۀ خود از آن. آب بردارد، بی آن که از رودخانه چیزی کم شود اما حوضچه‌ها به یک دست و رو شستن می‌ارزند و بس. 🖊نگارنده: داریوش آشوری 📖کتاب: شعر و اندیشه، تهران، مرکز، ۱۳۷۷،ص ۱۳۲ - ۱۶۷

#عیب_غلو این عیب زمانی پدید می آید که #روی در جایی متحرک و در مصرع بعد ساکن باشد اما بنظر اکثر بزرگان این عیب را شاعر برای نشانه ی تبحری خود نیز گاهی بکار میبرد معروف ترین بیت در این عیب بیت زیر از حافظ می باشد صلاح کار کجا و من خراب کجا تفاوت ره ببین از کجا تا به کجا ب. در خراب ساکن ب در تا به کجا متحرک نظر کرد پوشیده در کارِ مرد خلل دید در راه هشیار مرد چندان نازست ز عشق تو بر سرِ من کاندر غلطم که عاشقی تو بر من

#عیب_تکرار اکر یک کلمه ی قافیه را چند بار استفاده کنیم این عیب پدید می آید در قالب غزل ما یک بار بیشتر حق استفاده از یک کلمه را نداریم اما قدیمیان تکرار قافیه در مصرع اول#مطلع و مصرع #چهارم یعنی آخر بیت دوم را پسندیده می دانسته و به آن #ردالقافیه می گفتند نا گفته نماند که در آثار شاعران جدید تکرار قافیه در مصرع اول و آخر شعر نیز به چشم میخورد

به عشق اقا #امام_علی_علیه سلام گوش کنید #آغاسی 🌴🥀🥀🥀🥀🌴

"ابیاتی از یک قصیده" بهار_ آمد و جان پر شد از ولای علی(ع) کجاست عطر دل‌انگیز آشنای علی؟ ... مگر مرام علی سادگی نبود؟ کجاست؟ گلیم کهنه و نعلین وصله_سای علی مرید سنّت شیخین زور و میز شدیم کجاست مذهبِ از زور و زر رهای علی؟ زبیرهای زمان، طلحه‌طلحه جمع شدند جمل‌نشین شده قرآن دلربای علی چه زود بندِ امارت، چه ساده ذوق کنیز گسست مارا، از بند کفش‌های علی چه زود وارث تخت بنی‌امیّه شدیم چه شد طنین مناجات و ربنای علی؟ چه شد تقدّس لبخند بی‌ریای رسول(ص)؟ چه شد تفاخرِ کف‌پوشِ بوریای علی؟ چه شد نهیب پر از درد و داغ ابن حنیف؟ غم رثای نبی خطبه‌ی رسای علی؟ چه شد حکایت شب‌ها و شمع بیت‌المال؟ چه شد شکایت چشمان روشنای علی؟ چه شد طریقت خرما و نان و سنگ و شکم؟ کجاست سفره‌ی افطار باصفای علی؟ * پس از غدیر چه کردید با علی؟ ای‌کاش که از گناه شما بگذرد خدای علی... #علی(ع) #محمد_مرادی #شکایت https://eitaa.com/mmparvizan

🌷 گزارشی از دیدار رمضانی شعرای فارسی‌زبان با رهبر انقلاب 💗 بالاخره چِنان یا چِه‌سان!؟ 🔹️ بعد از نماز و قبل از رفتن سر سفره‌ی افطار با دکتر محمدرضا سنگری هم درباره جلسه صحبت کردم. او هم به مانند برقعی وجه فنی و ادبی این جلسه برایش اهمیت مضاعف دارد. این جلسه را یک جلسه جدی ادبی و آینه تمام نمای ادبیات و شعر انقلاب توصیف می‌کند. برای همین هم در ذهن و زبان و فکر حضرات شعرا یک محفل جدی تلقی می‌شود. به‌خصوص که میزبان خودش اهل شعر و ادب و فن است و لابلای ابیات شاعران نظر فنی می‌دهد. اتفاقی که توی همین جلسه هم به دفعات افتاد. اوجش ریزبینی و نکته‌بینی میزبان در زمان شعرخوانی حامد عسکری بود. عسکری معروف‌ترین غزلش را می‌خواند: رفت و غزلم چشم به راهش نگران شد دل‌شوره‌ی ما بود دل‌آرام جهان شد در اول آسایش‌مان سقف فرو ریخت هنگام ثمر دادن‌مان بود خزان شد 🔹️ شاعر می‌رود و می‌رود تا به بیتِ «با ما که نمک‌گیر غزل بود چنین کرد، با خلق ندانیم چه‌ها کرد و چنان شد» رسید. آقا می‌آیند توی بیت که «چنان یا چه‌سان!؟» چند نفری - در این انتهای مجلس که نشسته‌ام - تازه دوزاری‌شان می‌‌افتد که واژه‌ی «چه‌سان» به‌معنای چطور و چگونه اینجا از نظر معنایی درست‌تر است و بهتر توی بیت جاگیر می‌شود. 🔹️ جماعت دوزاری‌افتاده‌ صدای آفرین و احسنت‌شان بلند می‌شود. خود عسکری هم بعد از لختی تامل در می‌‌آید که انتخاب من چنان بوده شما روی چه‌سان نظر دارید. لحنش معلوم نمی‌کند نظر میزبان را تأیید کرده یا روی نظر خودش ایستاده. دیگر شعرا «چه‌سان» را بیشتر پسندیده‌اند گویا. عسکری قبل از شعرخوانی‌اش سلام دخترش و دو نفر سرباز که در خیابان کشوردوست منتهی به بیت رهبری او را دیده‌اند را هم به آقا می‌رساند. آقا می‌‌گویند به هر سه نفرشان سلام مرا برسانید. این هم سهم سربازان خیابان کشوردوست از دیدار شعرا با رهبر انقلاب!

 دهم فروردین #زادروز خواننده محبوب کشورمان استاد 🌸علیرضا افتخاری🌸 علیرضا افتخاری متولد ۱۰ فروردین ۱۳۳۷ در اصفهان خواننده و آهنگساز است او فارغ التحصیل رشته مهندسی راه و ساختمان می باشد که در آواز سنتی ایران سال ها درخشید ایشان با بیش از هفتاد آلبوم منتشر شده سال ها بعنوان پرفروش ترین و پرمخاطب ترین خواننده ایران شناخته شد سال ۱۳۴۹ وقتی ۱۲ ساله بود به کلاس های ویولن استاد طباطبایی که روشندل بود رفت سپس از ۱۴ سالگی نزد استاد تاج اصفهانی ردیف های آوازی را آموخت چند سالی نزد اساتید دیگری چون جلیل شهناز نوازنده سرشناس تار و حسن کسایی موسیقیدان و نوازنده نی و سه تار دوره های مختلف موسیقی را گذراند نفر اول مسابقه باربد سال ۱۳۵۷ وقتی ۲۰ ساله بود در مسابقه موسیقی باربد با داوری اساتیدی چون علی اکبر خان شهنازی و علی تجویدی و داریوش صفوت شرکت کرد او توانست به مقام نخست برسد و رسما بعنوان خواننده به جامعه هنری ایران معرفی شد

💠دستخط امیرکبیر در شب قدر👆👆 🔹خداوندا امیر تویی کبیر تویی تقی همان شاگرد آشپز است 🔹معبودا رو بسوی تو دارم هدایتی فرما تا گره از کار مردم بگشایم تا مقبول الهی گردد ادرکنی العفو العبد تقی

#امیرالمومنین_ع_مدح ای انعکاس آینۀ هل اتی، علی زیباترین مسیر جهان تا خدا، علی انگشترت چه کرد که حتی بهشت هم زانو زده‌ست نزد تو چون بینوا، علی انگار نبض من صد و ده بار می‌برد در هر دقیقه نام تو را «مرتضی علی» با کیسه‌های نور که بر دوش داشتی سر می‌زدی به خانۀ آیینه‌ها علی آن شب شهادت آمد و با اشتیاق گفت من نیز رستگار شدم با تو یا علی فرقی میان اکبر و اصغر نبوده است هر دفعه ریخت خون تو در کربلا، علی #علی_گلی_حسین_آبادی

امشب است 🕯 با شاعران سلمان ساوجی (قرن هشتم هجری) 🔽 عاشقان را از جمالش، روز بازار امشب است لیلة‌القدری که می‌گویند، پندار امشب است حلقه‌ها، بین بسته، جان‌ها، گرد رخسارش چو زلف قدسیان را نیز گویی روز بازار، امشب است عاشقان! با بخت خود شب زنده دارید امشبی ز آنکه در عمر خود آن شوریده، بیدار امشب است پای دار، ای شمع و منشین، تا به سر خدمت کنیم پیش او امشب، که ما را خود سر و کار، امشب است عود در مجلس دمی خوش می‌زند بی‌هم‌نفس آری! آری! وقت انفاس شکربار، امشب است جنس فردا پیش نقد جان من، امشب، به می می‌فروشم، کان بضاعت را خریدار، امشب است زاهدان! یک دم مجالی چون کنم تدبیر چیست؟ چون پس از عمری، مجال صحبت یار، امشب است گفته‌ای سلمان، که سر ایثار پایش می‌کنم گر سر ایثار داری وقت ایثار، امشب است #شعر_فارسی #شب_قدر