در آستانه میلاد دکتر داوری، همچنان به پیوند خود با افکار و تذکار او می‌اندیشم، که چگونه کلمات و جملات او واضح کننده‌ی شرایط پیرامونی ماست و چگونه سالها در موضعی سقراطی، همه‌ی امور روزمره‌ی ما را به بیان در می‌آورد و همچنان پرسشگری می‌کند و مسائل اساسی کشور را از میدان مبتذل سیاست‌زده‌گی و عمل‌زده‌گی به درآورده و در قلمرو فلسفی اصیل و نه انتزاع‌زده، مطرح می‌کند. داوری، با حکایت پیوسته و منسجم پریشانی، بی‌فکری و بی سامانی، ما را واجد بینایی و نظرگاهی می‌کند تا بتوان مشکلات را به عنوان مسئله و عاری از هرگونه پیرایه‌ای، به زبان آورد و در نسبتی دیگر زندگی را تعریف کرد. شاید اغراق نباشد اگر بگوییم داوری ، فیلسوف معاصر و زبان گویای امروز ما، مصداقی عینی از وجودی شاعرانه در جهان تکنیک‌زده‌ی ماست، که بی‌هیچ تبختر و خواسته‌ای، به جای انباشت دانش‌های بیهوده، پیشوند و پسوندهای روشن‌فکرانه‌ مانند برخی اصحاب فکر، درد ایران را دارد و راوی زخم‌های ملت است و با زبانی زندگی‌بخش، راه آینده را می‌گشاید. ✍#مصیر @gharare_andishe

کرامت است آن جایی که سائل می‌شود پیدا اگر چه دست و پا گم می‌شود! دل می‌شود پیدا... #یا_امام_رئوف @gharare_andishe

🔹شاه خراسان زمانی که به سوی ایران آمد، می‌دانست ملجأ درماندگان و پناه بی‌پناهان می‌شود... از گوشه و کنار این مرز و بوم، پای پیاده و سواره راهی مشهد می‌شوند و با اشک و ادب درخواست می‌کنند در حالی که قبل از آن، او عطا کرده... حکایت پیرمرد روستایی که از خادم حرم می‌پرسد: از کجا بروم دیدن امام رضا؟ او هم در جواب به شوخی می‌گوید: پله‌ها رو بگیر برو بالا، امام آن جاست.. بعد از یک ساعت از پله‌ها پایین می‌آید از آن خادم تشکر می‌کند، امام حتی نگذاشتند از پله‌ها با زانو درد بالا بیاید. به دیدنش آمدند و دست شفا بر پاهایش کشیدند... شاید حکایت ما حکایت خادم پایین پله‌هاست که هیچ وقت برای دیدن امام از آن پله‌ها بالا نرفتیم... و ندانستیم زیارت، یعنی دیدن... تازگی‌ها باورم شد اینکه مثل هر غریب دورتر از خود دلی دارم که با آن زنده‌ام ... سایه‌وار از خود ندارم هیچ، دور از آفتاب هر کجا باشم، به خورشید خراسان زنده‌ام ✍#شکری @gharare_andishe

سعی نکن زیاد شعر بگویی. فریفته هیجان و شدت نشو. بگذار همه چیز در ذهنت ته‌نشین شود. آنقدر ته‌نشین شود که فکر کنی اصلا اتفاق نیفتاده. زندگی کن تا از یکنواختی بیرون بیایی. آدم وقتی خودش را در جریان زندگی بگذارد، هر روز استحاله ای در او صورت می‌گیرد و این استحاله است که انسان را لحظه به لحظه می‌سازد و وسعت می‌دهد. وقتی دیدی که داری یک ایده مشخص را تکرار می‌کنی، اصلا قلم و کاغذ را کنار بگذار. مثل من که لااقل برای یک سال کنار خواهم گذاشت. زندگی می‌کنم و صبر می‌کنم تا باز دوباره شروع کنم. اصل، ریشه است که نباید گذاشت از میان برود... 📁نامه‌ای از فروغ فرخزاد @gharare_andishe

🔹پرسش پرسش، انتزاعی بودن یا حقیقی بودن و حتی سطح تفکر وجودی‌مان را نشان می‌دهد. از بابت اینکه آدمی نظاره گر کدام وجه از حق است و جامعیت را دربر دارد یا خیر! از طرفی پرسش خود تذکر و تلنگریست، برایِ چشمی دیگر پیداکردن و جای دیگر ایستادن؛ تا به وجود و حقیقت نهادینه با جامعیت بهتر نگاه کنیم و به آن بیاندیشم که به دنبال آن نسبت‌ها متناسب با یکدیگر نیز به ظهور آیند و هم چنین اگر پرسش برای دریافت حق و حضور در محضر حق نباشد و حتی از جنس تذکر به خودمان هم نباشد، آن‌گاه تقوایی صورت نمی‌گیرد که بستر تفکر فراهم شود. پرسش دعوت کننده مان به یک سکوت است ...سکوتی از جنس استقرار در وجود ... یک نوع پروا برای حضور در عالمی بی‌انتها! سکوتی که سکون را بر قلب آدمی می‌نهد و تقوائی می‌شود بر جدل‌های درونی‌ که آن‌قدر از آن پر شدیم که به بیرون سر ریز شده و در کنارش دیگری را هم لبریز کرده‌ایم! به دنبال آن، حتی گوشی هم برای شنیدن نداریم. شنیدنِ دیگری که از خودمان است و غیر از خودمان هم نخواهد بود، تا او را با جانمان ببینیم و بشنویم و بیاندیشیمش و اینجاست که آدمی آرامشش را هم با خودش به ناکجا برده ... نه تنها آرامش را از خودش سلب کرده، بلکه دیگری را هم از آن محروم ساخته است. ✍#پروا_ز_خویش @gharare_andishe

هر چیزی غایت و امکانی دارد؛ لیوان غایت و نهایتش لیوان شدن است. حتی حیوانات و دیگر موجودات نیز نهایتی دارند اما آدمی نه! زیرا که آدمی هیچ است... و اگر هیچ بودنش را مراقبت کند و منیتش را به میان نیاورد و مادامی که نفَس می‌کشد، عین فقر بودنش را دریابد آن هنگام است كه هیچ بودنش می‌شود همه چیز؛ همه‌ چیز که هیچ نهایتی ندارد! و امکانی پیدا می‌کند بی‌انتها " زیرا دیگر خودی در این میان وجود ندارد و همه اش، او شده است، اویی که بی‌نهایت، بی‌انتهاست... #بی_انتها ✍#پروا_زِ_خویش @gharare_andishe

. وَالضُّحَىٰ ﴿١﴾ وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَىٰ ﴿٢﴾ "روشنی آنگاه میدرخشد که تاریکی یک‌سره بر آسمان چیره شده باشد" رحم کن بر وی که روی تو بدید فرقت تلخ تو چون خواهد کشید  #تیزر 🎥 وَالضُّحی... #روایت_قرآن ویدئوی کامل و با کیفیت این روایت را از طریق لینک زیر مشاهده کنید: https://aparat.com/v/fcCvJ @soha_sima

🎙#مسئله_اخلاق 🔹متن خوانی و گفتگو 🔹کتاب "اخلاق در زندگی کنونی و شرایط اخلاقی پیشرفت و اعتلای علوم انسانی" دکتر داوری 🔹جلسه سوم ٩ خرداد ١٤٠٢ #اخلاق_در_زندگی_کنونی @gharare_andishe

دیدیم که می‌شناسیم اش.... و تصویرش را از این پیش در خاطر داشته ایم. دیدیم که می‌شناسیمش، نه آن سان که دیگران را... و نه حتی آن سان که خود را. چه کسی از خود آشناتر؟ دیده ای هرگز که کسی نقش غربت در چهره خویش بیند و خود را بشناسد؟! دیدیم که می‌شناسیمش، بیش‌تر از خود... تا آنجا که خود را در او یافتیم، چونان نقشی سرگردان در آبگینه که صاحب خویش را بازیابد و یا چونان سایه ای که صاحب سایه را... و از آن پس با آفتاب، خود را بر قدمگاهش میگستردیم و شب که می‌رسید به او می پیوستیم. 🖊سید مرتضی آوینی 📚امام و حیات باطنی انسان @gharare_andishe

این روزها چقدر دلم برای خودم تنگ می‌شود، خود حقیقی‌ام که گویی عمریست از هم فاصله داریم... این روزها در و دیوار ندای آن سر می‌دهند که به خود بازگرد! خودی که در نزد خودت هست. نزدیکِ نزدیک... اما من! چقدر دورِ دورم، از خودِ نزدیکترینم... هنوز حیران و سرگردان می‌دوم به سمت ناکجاها ... کاش روح الله حقیقی ام را در نزد خود بیابم و قیام کنم علیه هر آن‌چه ناخود است... چقدر خسته‌ام از این دویدن‌های بیهوده... و همچنان هم در پی سرابی می‌دوم و دست و پاهایم در راه غیر، زخمیست... و سؤالم اینجاست...پس کی به خودم بازخواهم گشت؟! ✍#پروا_زِ_خویش @gharare_andishe

🔰... امت خمینی در پانزده خرداد چه از خود نشان داد که این‌گونه اثری در تاریخ داشت؟ رویدادهای تاریخی شاید قبل از وقوع، برنامه‌ریزی‌های خاص ندارند اما با بینش و عمقی وقوع می‌یابند که اثری ورای سالها و ماه‌ها دارند و گویی با گذر ماه‌ها و سالها تازه عمق آن پدیدار می‌گردد. پانزده خرداد یکی از آن وقایع است که در عین گمنامی اما گویی ندایی است که از پس تاریخ پیوسته ما را به خود می‌خواند طوری که خمینی که رحمت خدا بر او باد را به خود خواند. دلهایی آماده را نشان داد که برای تحقق دین خدا آماده اند. قصه ای آغاز شد و امیدی در دلها تابیدن گرفت که شاید بتوان از دیکتاتوری‌های اقتصادی و سیاسی و اجتماعی گذر کرد و تحقق انسان را نظاره کرد. و اکنون نیز راز و رمز خمینی و امتش در نیمه خرداد همچنان محل تأمل است. دست در دست تو دادیم و جهان شکل گرفت حرکت کرد زمین بعد زمان شکل گرفت... #نیمه_خرداد #امت_خمینی @gharare_andishe

#سخنِ_نویسنده اثر هنری هرچه باشد، با قصد و نیت ترویج اخلاق پدید نمی‌آید، زیرا وظیفه و کار هنرمند اصلاح اخلاق نیست، ولی نباید از این عبارت چنین دریافت که اثر هنری هرگز با اخلاق هیچ نسبت و مناسبت ندارد. البته نویسنده و شاعر می‌تواند با قصد و نیت اخلاقی اثری پدید آورد؛ یعنی ممتنع و ممنوع نیست که شاعر شعر اخلاقی بگوید، اما شعری که با نیت عمل سروده شده باشد معمولا شعر خوبی نیست. 🖊 رضا داوری اردکانی 📚اخلاق در زندگی کنونی و شرایط اخلاقی پیشرفت و اعتلای علوم انسانی #اخلاق_در_زندگی_کنونی @gharare_andishe

🎙#مسئله_اخلاق 🔹متن خوانی و گفتگو 🔹کتاب "اخلاق در زندگی کنونی و شرایط اخلاقی پیشرفت و اعتلای علوم انسانی" دکتر داوری 🔹فصل سوم: اخلاق و هنر 🔹جلسه چهارم ١٦ خرداد ١٤٠٢ #اخلاق_در_زندگی_کنونی @gharare_andishe

#جلسه_گفتگو 🔹نقشی در تار و پود تاریخ؛ تأملی در حضور زن در جهان امروز 📅شنبه ٢٠ خرداد ١٤٠٢ 🔹ساعت ١٣ 🔹خیابان ظهیرالاسلام، سرای هنر و اندیشه @gharare_andishe

تفکر با بیانش شیارهای نامشخصی در زبان به وجود می‌آورد که این شیارها از جای پای دهقانی که از مزرعه آهسته عبور می‌کند، نامشخصتر است. #تفکر #زبان 📚نامه ای در اومانیسم/مارتین هایدگر @gharare_andishe

 از مهمترین خطوط رنسانس این بود که برای پیشرفت علمی باید دین و معنویت کنار گذاشته شود، در حالی که امروز یعنی حدود ۵۰۰ سال پس از آن حادثه، در جمهوری اسلامی، مهمترین کارهای علمی در رقابت با دنیای غرب در حال انجام است، آن‌هم در حالی‌که علم و معنویت به‌گونه‌ای به هم آمیخته شده که پیشران اصلی پیشرفت‌های علمی، جوانان و نیروهای مؤمن و نمازشب‌خوان همچون شهریاری و فخری‌زاده هستند. 🗓بيانات رهبری ٢١ خرداد ١٤٠٢ @gharare_andishe

#پخش_مستند ▫️بانو قدس ایران 🔹پخش مستند "بانو قدس ایران" و گفتگو پیرامون آن 📆شنبه ٢٧ خرداد ١٤٠٢ 🔹ساعت ١٣ 🔹خیابان ظهیرالاسلام سرای هنر و اندیشه @gharare_andishe

🎙#مسئله_اخلاق 🔹متن خوانی و گفتگو 🔹کتاب "اخلاق در زندگی کنونی و شرایط اخلاقی پیشرفت و اعتلای علوم انسانی" دکتر داوری 🔹فصل چهارم: تحول اخلاق در تاریخ اقوام و ملل 🔹جلسه پنجم ٢٣ خرداد ١٤٠٢ #اخلاق_در_زندگی_کنونی @gharare_andishe

🔹اخلاق در جهان تکنیک در جهان تکنیک، اختیار از آدمی سلب شده و انسان حتی در آن‌جایی که به ظاهر، عملی انجام می‌دهد، به واقع در اختیار بسط تکنیک است و اختیاری از خود ندارد. به تعبیری آدمی در به دست آوردن قدرت تکنیک، وجود خود را از دست داده است و با وجود قدرت عملکرد بالا و توانایی زیاد، اختیاری ندارد. در چنین وضعیتی اصلا مسئله اخلاق طرح نمی‌شود. با خودآگاهی نسبت به این مسئله، تازه تمنای اختیار برای آدمی پیش می‌آید. بايد نسبت به این ناتوانی تأمل کرد. ذهن ما معمولا وقتی جهان تکنیک را ارزیابی می‌کند، در حوزه حاضر شدن یا نشدن در تکنولوژی‌های جدید می‌اندیشد که آیا باید در این حوزه ورود کرد؟ در حالی که امروز اساسی ترین مسئله، از بین رفتن وجود انسان است. به عبارتی توجهی به بی اختیار شدن انسان در نسبت با تکنیک در جهان امروز نداریم. با تفکر شاید بتوان بار دیگر اختیار این انسان را به او برگرداند و نقطه از دست رفتن اخلاق را یافته و بتوان جایی برای اخلاق پیدا کرد. #اخلاق_در_زندگی_کنونی @gharare_andishe

🎙#مسئله_اخلاق 🔹متن خوانی و گفتگو 🔹کتاب "اخلاق در زندگی کنونی و شرایط اخلاقی پیشرفت و اعتلای علوم انسانی" دکتر داوری 🔹فصل پنجم: اخلاق در زمان جدید 🔹جلسه ششم ٣٠ خرداد ١٤٠٢ #اخلاق_در_زندگی_کنونی @gharare_andishe

#گفتگو 🔹گفتگو پیرامون مستند "بانو قدس ایران" 📆شنبه ٣ تير ١٤٠٢ 🔹ساعت ١٣ 🔹خیابان ظهیرالاسلام سرای هنر و اندیشه #زن_و_حضور_تاریخی @gharare_andishe

در زمانه بی تعلقی که انسان توان حضور و بودنی ندارد، چه بیانی توان حضور به او می‌دهد؟ می‌توان گفت جهان علمی که امام باقر علیه السلام بعد از واقعه کربلا ایجاد می‌کنند، چنین سخنی است. سخنی که میدانی برای حضور آدمی می‌گشاید. درکی از زمانه است که موجب نتیجه بخش بودن فعل انسان می‌شود و فعل را نه در افق فرد که در افق تاریخ معنا می‌کند.گویی این فعل در نگاهی انجام می‌شود که در انتظار ایجاد یک عالم است که اگر این عالم پدید آید، آدمی از پوچی بيرون آمده و بودن خود را احساس می‌کند. گویی این سخن در پی افق و نگاهی است که در پی برپایی عالم و مکتب است نه اینکه تنها در پی خطا نکردن افراد باشد و افق را در جایی می‌بیند که اگر این عالم به پا شود، عمل او صواب خواهد شد. جهان علمی شاید همان سخن عالم سازی است که ما را به ایشان گره می‌زند و راهی در نسبت با کربلا برای آدمی گشوده می‌گردد که بتواند خود را در نسبت با کربلا ببیند. قلم به دست گرفته رساله بنویسد به نام حضرت جل جلاله بنویسد   مقید است به تحلیل کربلای حسین کنار این همه مقتل، مقاله بنویسد #یا_باقرالعلوم #میدان_حضور ✍#صهبا @gharare_andishe

🔹ریشه مشکلات اخلاقی را فهمیدن و راه علاج را نشان دادن مشکل اخلاقی را حل نمی کند. 🔹نويسنده را عقيده آن است كه مهم در علم اخلاق و شرح احاديث مربوطه به آن يا تفسير آيات شريفه راجعه به آن، آن است كه نويسنده آن با ابشار و تنذير و موعظت و نصيحت و تذكّر دادن و يادآورى كردن، هر يك از مقاصد خود را در نفوس جايگزين كند. و به عبارت ديگر، كتاب اخلاق، موعظه كتبيّه بايد باشد و خود معالجه كند دردها و عِيبها را، نه آن كه راه علاج نشان دهد. ريشه‏هاى اخلاق را فهماندن و راه علاج نشان دادن، يك نفر را به مقصد نزديك نكند و يك قلب ظلمانى را نور ندهد و يك خُلق فاسد را اصلاح ننمايد. كتاب اخلاق آن است كه به مطالعه آن، نفس قاسى نرم، و غير مهذّب مهذّب، و ظلمانى نورانى شود؛ و آن، به آن است كه عالِم در ضمن راهنمايى، راهبر و در ضمن ارائه علاج، معالِج باشد و كتاب، خود، دواىِ درد باشد نه نسخه دوانما. 📚شرح حدیث جنود عقل و جهل؛ صفحه١٣ #مسئله_اخلاق #موعظه_کتبیه @gharare_andishe

▫️صراط غدیر غدیر از زمانی که محمد صلوات الله علیه از غار حرا برگشت، از زمانی که علی علیه السلام و خدیجه سلام الله علیها پشت سر پیامبر نماز خواندند، از زمانی که مأمور شد تا دعوت را علنی کند، از زمانی که در خیبر صفیر آسمانی ندای «لافتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار» را سر داد، جاری بود.. بود تا زمانی که علی علیه السلام شبانه کیسه‌های غذا را بر دوش می‌گذاشت و به در خانه‌های یتیمان می‌برد. آن تا زمانی که کودکان یتیم را بر دوش خود می‌گذاشت تا زمانی که فاطمه سلام الله علیها را شبانه غسل داد و دفن کرد. تا زمانی که چاه های کوفه رازدار ناله هایش شدند. تا سحری که برای غسل خون در محراب مسجد کوفه رفت و "فزت و رب الکعبه"، شد سند مظلومیت و تنهایی علی علیه السلام در میان جماعت کوفی... و غدیر جاری ماند تا زمانی که خمینی کبیر ندای انقلاب را به گوش مردم جهان رساند. تا زمانی که فرزندان انقلاب با رمز یا زهرا سلام الله علیها خط ها شکستند و دشمن را از خاک سرزمین شان راندند... و غدیر جاری است در گوش نسل امروز از شهدای مدافع حرم و نوجوانانی که گوش به فرمان علی زمان خود هستند... ✍#شکری @gharare_andishe

🎙#مسئله_اخلاق 🔹متن خوانی و گفتگو 🔹کتاب "اخلاق در زندگی کنونی و شرایط اخلاقی پیشرفت و اعتلای علوم انسانی" دکتر داوری 🔹فصل ششم : فرد و جمع 🔹جلسه هفتم ١٣ تیر ١٤٠٢ #اخلاق_در_زندگی_کنونی @gharare_andishe

وقتش شده‌ست برکۀ کم‌آبِ دوردست! کم‌کم رسد تلاطم موجت به بی‌کران تصویر دست کیست در آیینه‌ات ببین این دست‌ها رسانده زمین را به آسمان دیگر هراس خشک شدن در دلت مباد دستی به بیعت آور و دریا شو و بمان #غدیر @gharare_andishe

🔰 غدیر در آثار کانت و رایسکه @gharare_andishe

در پس دیوارهای بلند، در میان همهمه سرعت، در میان جمعیت، خود را تنها یافتم، تنها... انگار سال‌ها باهم بودن، جز توهمی نبوده؛ گاه گاهی این تنهایی را می‌فهمم اما به روی خودم نمی‌آوردم... این‌بار اما فریادش تمام وجودم را فرا گرفت و پذیرفتم که تنهایم! همه تنهاییم! این زمزمه مرا چنان از پا انداخته که توان توقف و سکون ندارم. قدم زنانم به مقصدی نامعلوم... حالا ساعتی است که پریشان حال‌ قدم می‌زنم، گاهی روی نیمکت‌ها می‌نشینم، به راستی این عابران کیانند؟ چه غریب است! چه غریبه‌ایم! هزاران سال از هم دوریم... چنان دور چون دو شئ در کنار هم! من روزهاست و شاید سالهاست ...نمی‌دانم ...که از این حال رنج می‌برم من به یاد ندارم لحظه ی شکوفایی سلام را و هم آغوش شدن روحها را در لحظه ی دیدار. به راستی آخرین باری که انسانی را دیدم، کی بود؟ و آخرین باری که کسی مرا دید! ما سال‌هاست شخصی را در کنار خود نمی‌بینیم، نمی‌یابیم، ما کسی نیستیم که کنار هم باشیم! دیدن و شنیدن را از یاد برده‌ایم و چون گُنگی فریادهای نامفهوم سر می‌دهیم. ما در پس معنادار کردن زندگی، معنا را از یاد برده‌ایم! و در پی زندگی‌ای پر بار، ماشین‌ها را ساختیم! اما انگار این‌قدر بار از زندگی ما برداشته که معلق در فضا شده‌ایم آن‌قدر که ریشه‌هایمان دارد خشک می‌شود و عادت می‌کنیم به این بی‌ریشه بودن؛ تا به حال دیده‌ای بی‌ریشه کسی ببالد و شکوفا شود؟ هیچ‌کس ندیده و نخواهد دید. کاش به خود می‌آمدیم یا فریادی برمی‌آوردیم یا از این درد می‌مردیم! ✍#هیچ @gharare_andishe

🎙#مسئله_اخلاق 🔹متن خوانی و گفتگو 🔹کتاب "اخلاق در زندگی کنونی و شرایط اخلاقی پیشرفت و اعتلای علوم انسانی" دکتر داوری 🔹فصل هفتم : آزادی و اختیار و اخلاق 🔹جلسه هشتم ٢٠ تیر ١٤٠٢ @gharare_andishe

. وقتی اسلام در پس اعتقادات و باورها و همچنین آداب و مناسک پنهان می‌شود، تا آنجا که معاویه هم سنگ علی‌(ع) می‌شود و عده‌ای دیگر نیز در مسلمانی علی‌(ع) تردید می‌کنند که مگر او نماز می‌خواند؛ باید راهی کربلا شد. تا اسلام خود را از پس این حجاب‌های نورانی آشکار کند و آغازی دوباره یابد. آنجا که هیچ کس جز به عدد انگشتان دست مسلمان نیست، همانگونه که در بعثت چنین بود. عده‌ای در لباس گسترش و توسعه دین آنچنان اسلام را از معنا خالی می‌کنند که ولیدها نیز مسلمانند و در کنار علی(ع). آری عالمان حقیقی محرم و صفر را ایام تبلیغ دین می‌دانند آنجا که در نظر به کربلا انسان خود را دوباره در محضر حق می‌یابد و راه تسلیم و اسلام را در پیش می‌گیرد. با نظر به کربلا انسان خود را در بیابانی می‌یابد که سگان و گرگان او را احاطه کرده‌اند و حتی جرعه‌ای آب را از طفل شش ماهه دریغ می‌کنند. آری با کربلا می‌توان خود را در آغازی یافت که حتی خبری از ملائک نیست و انسان خود را در مقام خلیفه الهی می‌یابد. آری اسلام شریعتی است تا انسان خود را در مقام خلیفه الهی بیابد. و گویا انسان جدید هم سودای این مقام داشت، اما مهیای حضور در این سرآغاز نبود و لذا سلطنت تکنیک را پذیرفت و به نیهیلیسم روی آورد. نظر به کربلا در زمانه نیهیلیسم راه انقلاب اسلامی را در مقابل ما گذاشته است آنجا که گویا در بیابانی خود را یافته‌ایم که کرب و بلا از هرسو هجوم می‌آورد و می‌خواهد ما را هم به رسم زمانه که همان نیهیلیسم است، بکشاند. اما در تجدید عهد با امام حسین‌(ع) انسان خود را در مقام خلیفه الهی می‌یابد... که حاج قاسم فرمود: ((برادران عزیز! سروران گرامی! راه آن‌قدر باز است که هیچ مانعی برابر ما وجود ندارد... امروز برای توسعۀ اسلام بر اساس رهبری مقام معظم رهبری مانعی وجود ندارد.)) #روضه_سها محرم‌الحرام ۱۴۴۵ @soha_sima