بِسمِ اللهِ الرَّحمَنِ الرَّحیِم 📚تفسیر قرآن کریم جلسه سوم سوره اسراء آیه ۸۳ وَ إِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الاِنسنِ أَعْرَضَ وَ نَئَا بجَانِبِهِ وَ إِذَا مَسَّهُ الشَرُّ كانَ يَئُوساً (۸۳ اسراء) ترجمه : وما هر گاه به انسان نعمتى عطا كرديم روبگردانيد. ودورى جست وهر گاه شر وبلائى به او روى آورد (مى بينى كه ) به كلى ماءيوس ونااميد شد . تفسیر آیه شریفه: ۱- معناى (اعرض ) روى خود برگردانيد. ۲-كلمه : (نآ) از (ناءى ) به معناى دورى است . ۳-(نآبجانبه ) معنايش اين است كه براى خود جهت دورى از ما را انتخاب كرد. ۴-مجموع جمله ی (اعرض ونآبجانبه ) وضع آدمى را در دورى از خدا و قطع رابطه با پروردگار را در موقع انعام خدا مجسم مى سازد، كه خدا به اوانعام مى كند، اوروى خود را از درگاه اوبر تافته (مانند كودكان قهر مى كند به نقطه دورى مى رود) وچه بسا بعضى مفسرين كه گفته اند جمله ی (نآبجانبه ) كنايه از تكبر وبلندپروازى است . ۵-واما اينكه فرمود: (واذا مسّه الشركان يؤ سا) معنايش اين است كه وقتى اندكى با #شر ومصيبت برخورد كند آن وقت #ماءيوس ونا اميد از #خير و#نعمت مى شود، در اينجا شر را به خداى تعالى نسبت نمى دهد آنطور كه نازل كردن نعمت را در ابتدای آیه به خداوند نسبت داد، براى اينكه بفهماند خدا منزه از آن است كه شرى را به اونسبت دهند. ۶-زیرا وجود شرّ امرى نِسبى است نه امر نَفسى ، يعنى هر شرى كه در عالم تصور كنيم از قبيل مرگ وفقر ونقص ثمرات وامثال آن نسبت به موردِ خودش شرّ است ، واما نسبت به غير موردش مخصوصا نسبت به نظام جمعى وعمومى كه در عالم جريان دارد خير است ، آن هم خيرى كه هيچ چيز جاى آن را نمى گيرد. ۷ -پس هر چه خير است معناى خير بودنش اين است كه خداوند عنايتى به عينِ موردش داشته ، وآن مورد منظور بالذات بوده ، وهر چه شر است شر بودنش اين است كه خداوند خيرِ غير موردش را خواسته وعنايت الهى اولا وبالذات متوجه غيرِ مورد شده ، وقهرا نسبت به مورد باعث نقصان ويا مرگ وامثال آن شده. ۸-پس معناى آيه اين است كه : ما وقتى انعامى به انسان - كه موجودى است واقع در مجراى اسباب - مى كنيم سرگرم به ظواهر اسباب شده و دل به آن مى بندد وما را فراموش مى كند وشكر ما را به جاى نمى آورد، وقتى مختصر شرّى به اوبرسد ودر نتيجه خيرى را از اوبگيرد ويا جلوى #اسباب خير را ببندد دچار ياءسى شديد ونوميدى از خير مى گردد، چون اودل همه به اسباب داده بود ودارد از كار افتادن اسباب را مى بيند چطور دچار #نوميدى نشود؟ آرى اوپروردگار خود را در اجراى اين اسباب هيچكاره مى دانست . #ادامه دارد..🌱🌺 وَالحَمدُ ِلِله رَبِّ العَالَمین #علامه_سید_محمد_حسین_طباطبایی #تفسیر_المیزان_جلد ۱۳صفحه ۲۵۶ #اسراء_۸۳ #جلسه_سوم https://eitaa.com/joinchat/55247039C0acc77102f

بِسمِ اللهِ الرَّحمَنِ الرَّحیِم 📚تفسیر قرآن کریم جلسه چهارم ادامه سوره اسراء آیه ۸۳ إِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الانسنِ أَعْرَضَ وَ نَئَا بجَانِبِهِ وَ إِذَا مَسَّهُ الشرُّ كانَ يَئُوساً ترجمه : وما هر گاه به انسان نعمتى عطا كرديم روبگردانيد. ودورى جست وهر گاه شر وبلائى به او روى آورد (مى بينى كه ) به كلى ماءيوس ونااميد شد . ادامه تفسیر آیه شریفه: ۱- اين آيه حال انسانهاى عادى را توصيف مى كند كه در محيط زندگى قرار گرفته اند كه حاكم در آن عرف وعادت است ، وقتى نعمتهاى الهى - از حال وجاه وفرزندان وچيزهاى ديگر - به سويش سرازير است ، واسباب ظاهرى هم سر سازگارى دارند همه اميد ودلگرميش متوجه آن اسباب شده ودل به آنها مى دهد، ودر دلش ديگر جاى فارغى براى ياد خدا نمى ماند تا اورا شكر بگزارد. ۲-به همين جهت وقتى #شرّى به اومى رسد وبعضى از نعمتهاى الهى از اوسلب مى شود به كلى از خير #ماءيوس ‍ مى گردد، چون جاى ديگرى را سراغ ندارد، همه اميدش اسباب ظاهرى بود كه آنهم روى ترش كرده وپشت كرده است . ۳-اما يك انسان فطرى ذهنش به عادت ورسوم مشوب نمی گردد ، وعرف وعادت در دلش هيچ نقشى را بازى نمی کند و دخل وتصرفى ندارد. به خاطر پيشامدى ، اسباب ظاهرى را فراموش می کند به #فطرت ساده ی خود برمی گردد و همواره چشم اميد به خداى خود می دوزد و رفع گرفتاريها را از اومى خواهد نه از #اسباب . ۳-پس آدمى داراى دوحال است يكى حال فطرى كه اورا در هنگام گرفتارى وبرخورد با #شرّ هدايت به رجوع پروردگارش مى كند ويكى حال عادى اوكه در آن حال اسباب ظاهرى ميان اووياد پروردگارش ‍ حايل گشته دلش را از رجوع به خدا وياد اووشكر اومشغول مى سازد، آيه مورد بحث اين حال دومى را وصف مى كند نه حال اولى را. ۴-از همينجا روشن مى گردد كه ميان اين آيه وآياتى كه افاده مى كند كه انسان وقتى به سختى وگرفتارى دچار شود به ياد خداى تعالى افتاده و پروردگار خود را مى خواند، هيچ منافاتى نيست. مانند آيه : (واذا مسّكم الضّرّ فى البحر ضلّ من تدعون الاايّاه ) -(ﻭﻗﺘﻲ ﺩﺭ ﺩﺭﻳﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺷﻮﻳﺪ، ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ‌ﺟﺎی ﺧﺪﺍ ﻣﻲ‌ﭘﺮﺳﺘﻴﺪ، ﺍﺯ ﺟﻠﻮی ﭼﺸﻤﺘﺎﻥ ﻏﻴﺒﺸﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺯﻧﺪ ﻭ ﻓﻘﻂ ﻳﺎﺩ ﺍﻭ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻴﺪ)- وآيه : (واذا مسّ الانسان الضّرّ دعانا لجنبه اوقاعدا اوقائما) -(تا ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺸﻜﻠﻲ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﺎﻳﺪ، ﻫﻤﻪ‌ﺟﻮﺭﻩ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﻣﻲ‌ﺯﻧﺪ، ﺑﻪ‌ﭘﻬﻠﻮﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻩ ﻳﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻳﺎ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ )- وهمچنين آيات ديگر، چون همانطور كه گفتيم آن آيه متعرض حال عادى آدمى است واين آيات متعرض حال فطرى اواست . ۵-ونيز اين معنا روشن مى گردد كه اين آيه از جهت ذيل متصل به آيه قبل است كه مى فرمود: (ولايزيد الظالمين الاخسارا )وحاصل آن دو اين است كه از چنين مردمى اين خسار هيچ بعيد نيست ، زيرا يكى از احوال آدمى اين است كه اسباب ظاهرى در موقع آمدن نعمتهاى الهى اورا به خود مشغول مى كند، و#نعمت را از آن اسباب مى بيند در نتيجه از ياد پروردگارش غافل مى شود وبه كلى اعراض نموده در نتيجه در صورت قطع شدن آن نعمت #ماءيوس وبيچاره مى شود، چون نعمت را از اسباب ظاهرى مى دانست كه فعلا از كار افتاده اند، پس از چنين مردمى اين #خسار (ضرر)هيچ بعيد نیست.🌺🌱 وَالحَمدُ ِلِله رَبِّ العَالَمین #علامه_سید_محمد_حسین_طباطبایی #تفسیر_المیزان_جلد ۱۳صفحه ۲۵۲ #ادامه_اسراء_۸۳ #جلسه_چهارم 🌏https://eitaa.com/joinchat/55247039C0acc77102f