شرح یک رباعی از مولانا از سید احمد بهشتی شیرازی زهر از کف یار سیم‌بَر بتوان خورد تلخِ سخنش، همچو شکر بتوان خورد بس بانمک است یار و بس بانمک است جایی که نمک بُوَد، جگر بتوان خورد به نظر می‌رسد این یار سیم‌بری که می‌توان زهر از کف او نوشید و سخن تلخش را همچون شکر خورد و بس بانمک است و عارفان و عاشقان، از فراق او جگر و خون جگر می‌خورند، حضرت ختمی مرتبت (ص) است که وقتی از حضرتش پرسیدند: شما زیباترید یا یوسف علیه السلام؟ فرمود: او از من زیباتر بود و من از او بانمک‌ترم: هُوَ اَصبَحُ مِنّی و اَنَا اَملَحُ مِنهُ. حُسنت به اتفاق ملاحت، جهان گرفت آری به اتفاق، جهان می‌توان گرفت (حافظ) ای عزیز، این اصل، باطل است که مردمان می‌پندارند که انبیا و اولیا و خوبان عالم مُرده‌اند؛ ایشان زنده‌ی جاویدند. شیخ ابوالعباس قصّاب می‌فرماید: مصطفی نمُرده است؛ نصیب چشم تو از مصطفی مُرده است. (تذکرة الاولیای عطار) 📚📚📚 باغ اسرار خدا، شرح رباعیات مولانا، بهشتی شیرازی، ص ۴۲۲ و ۴۲۳، رباعی ۵۲۶. #شرح‌رباعی‌مولانا #سید‌احمد‌بهشتی‌شیرازی https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

زندگی استاد#جلال‌الدین‌همایی 🌹🌹🌹 💐 به مناسبت ۲۸ تیر، سالروز درگذشت وی (۱۳۵۹) https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303 🌻🌷🌻🌷🌻🌷

🌺 تک‌بیتی‌ها و دوبیتی‌های زیبا و پرمحتوا در کانال دیگرمان 🌺 همه‌ی اشعار، با نام کتاب و صفحه است. 👇👇👇👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae 🌺🌼🌺🌼🌺🌼

سخنی از گلستان سعدی [حکیم و نادانان] حکیمی که با جُهّال درافتد، توقّعِ عزّت ندارد و گر جاهلی، به زبان‌آوری، بر حکیمی غالب آید، عجب نیست؛ که سنگی است که گوهر همی‌شکنَد. نه عجب گر فرو رَوَد نفَسش عَندلیبی، غُراب، هم‌قفسش گر هنرمند از اوباش، جفایی بیند تا دل خویش، نیازارَد و دَر هم نشود سنگِ بدگوهر اگر کاسه‌ی زرّین بشکست قیمت سنگ نیفزاید و زَر، کم نشود نکات: حکیم: دانا، فرزانه. جُهّال: جمعِ جاهل، نادانان. عزّت: احترام. زبان‌آوری: اینجا: زبان‌بازی. گوهر: جواهر. فرو رفتنِ نفَس: کنایه از خاموش ماندن. عندلیب: بلبل. غراب: زاغ، کلاغ. اوباش: فرومایگان. تا: زِنهار، برحذر باشد. بدگوهر: بداصل. زر، کم نشود: قیمت طلا، کم نمی‌شود. 📚📚📚 کلیات سعدی، گلستان، باب هشتم: در آداب صحبت، ص ۱۸۱. #گلستان‌سعدی #حکیم‌و‌نادانان https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303