📚 بعد از اخلاص 💠 عیون أخبار الرضا علیه السلام الْوَرَّاقُ عَنِ ابْنِ مَهْرَوَیْهِ عَنْ دَاوُدَ بْنِ سُلَیْمَانَ الْغَازِی عَنْ أَبِی الْحَسَنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَی الرِّضَا عَنْ أَبِیهِ عَنْ آبَائِهِ عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیهم السلام أَنَّهُ قَالَ: 💠 الدُّنْیَا کُلُّهَا جَهْلٌ إِلَّا مَوَاضِعَ الْعِلْمِ، وَ الْعِلْمُ کُلُّهُ حُجَّةٌ إِلَّا مَا عُمِلَ بِهِ، وَ الْعَمَلُ کُلُّهُ رِیَاءٌ إِلَّا مَا کَانَ مُخْلَصاً، وَ الْإِخْلَاصُ عَلَی خَطَرٍ حَتَّی یَنْظُرَ الْعَبْدُ بِمَا یُخْتَمُ لَهُ. 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 💠 ترجمه 💠 امام رضا علیه السلام از پدرانشان از امیرالمؤمنین علیهم السلام نقل فرمودند: دنیا تماماً جهل است مگر مواضع علم، و علم - تماماً - بر - علیه - انسان، حجت است، مگر آنچه به آن عمل شود؛ و عمل تماماً ریا می‌باشد، مگر آنچه که خالصانه باشد؛ و اخلاص هم در معرض خطر است، تا این که انسان ببیند عاقبت و پایان کارش چه می‌شود. 🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹 💠 توضیح 💠 امیر المؤمنین علیه السلام، در مرحله اول، تشویق به علم می کنند. گویا ایشان می فرمایند بنای اولیه مردم دنیا بر جهل است، مگر اینکه کسی به دنبال علم برود. 💠 حال، اگر کسی، به دنبال علم رفت، یا عمل به آن علم می کند یا نمی کند. اگر عمل نکرد، حالش از جاهل نیز بدتر می شود. چون خدا، بر عالم، حجت دارد و می گوید تو که می دانستی، چرا عمل نکردی. (تصور نشود، کسی که به دنبال علم نرود، راحت تر است. روایات ما می فرمایند خدا، در قیامت، جاهل را مؤاخذه می کند که چرا به دنبال علم نرفتی؟) 💠 پس هم باید خود را از جهل، برهاند، و هم باید به علم خود، عمل کند. 💠 عمل نیز، در معرض خطر ریاء است. یعنی عمل، باید به قصد تقرب به خدا، و جلب رضایت او، انجام شود، نه برای نشان دادن به کسی غیر از خدا. 💠 بعد از انجام خالصانه عمل نیز، هنوز، خیال انسان، راحت نمی شود. حضرت می فرمایند به عاقبت خود، فکر کن. اگر در پایان عمر، ایمان خود را از دست بدهی، عمل خالصانه، فایده ای ندارد. شرط قبول عمل، ایمان است. پس باید دائما از خدا بخواهیم، ما را عاقبت به خیر کند و با ایمان، از دنیا ببرد. #بحار_ج۲_ص۲۹ #حدیث_خوانی @hadise_shia

📚 سوره احزاب 🌸«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْرًا کَثِیرًا (۴۱) وَ سَبِّحُوهُ بُکْرَةً وَ أَصِیلًا (۴۲) هُوَ الَّذِی یُصَلِّی عَلَیْکُمْ وَ مَلَائِکَتُهُ لِیُخْرِجَکُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّورِ وَ کَانَ بِالْمُؤْمِنِینَ رَحِیمًا (۴۳) » 🌸 ای کسانی که ایمان آورده اید! خدا را بسیار یاد کنید،* و صبح و شام او را به پاکی ستایش کنید،*خدا و ملائک بر شما درود می‌فرستند تا شما را از تاریکی‌ها به سوی روشنایی برآورد و خدا به مؤمنان همواره مهربان است. @hadise_shia

💠 از امام صادق علیه السلام روایت است که فرمود: تسبیح فاطمه زهرا سلام الله علیها از جمله مصادیق ذکر کثیر می‌باشد که خداوند عزّ و جلّ فرموده است: «اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْرًا کَثِیرًا». #ترجمه_تفسیر_برهان_ج۷_ص۴۶۶ #تفسیر_روایی @hadise_shia

💐 از امام صادق علیه السلام روایت کرده است که فرمود: هر کس ده مرتبه بر محمد و آل محمد درود بفرستد، خداوند و فرشتگان او صد مرتبه بر او درود می‌فرستند و هر کس که صد مرتبه بر محمد و آل محمد درود بفرستد، خداوند و فرشتگان او بر او هزار مرتبه درود می‌فرستند. آیا نشنیده ای که خداوند عزّ و جلّ می‌فرماید: «هُوَ الَّذِی یُصَلِّی عَلَیْکُمْ وَمَلَائِکَتُهُ لِیُخْرِجَکُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّورِ وَکَانَ بِالْمُؤْمِنِینَ رَحِیمًا». #ترجمه_تفسیر_برهان_ج۷_ص۴۶۷ #تفسیر_روایی @hadise_shia

📖 از امام صادق علیه السلام روایت است که فرمودند: هر چیزی حدّی دارد که نباید از آن تجاوز کرد؛ اما ذکر خداوند حدّی ندارد. خداوند عزّ و جلّ، واجبات را بر ما واجب نموده و هر کس آنها را به جا آورد، حدّ آنها همین مقدار است. روزه ماه رمضان را واجب نموده است؛ پس هر کس در ماه رمضان روزه بگیرد، حدّ آن، همین مقدار است. حج را واجب نموده، پس هر کس اعمال حج را به جای آورد، حدّ آن همین مقدار است. برای همه چیز، حدّی است؛ اما برای ذکر، حدّی نیست؛ زیرا خداوند عزّ و جلّ به ذکر اندک راضی نشده و برای آن حدّی قرار نداده است. سپس حضرت این آیه را تلاوت نمودند: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْرًا کَثِیرًا* وَ سَبِّحُوهُ بُکْرَةً وَ أَصِیلًا». 📖 پدرم بسیار ذکر می‌گفت. من به همراه او راه می‌رفتم و او ذکر خداوند متعال می‌گفت و به همراه او غذا می‌خوردم و او ذکر خداوند متعال می‌گفت و با مردم سخن می‌گفت و سخن گفتن موجب نمی شد تا از ذکر خداوند دست بکشد. می‌دیدم که می فرمود: لا إله إلاّ الله. 📖 ما را گرد هم می‌آورد و به ما امر می‌فرمود که تا طلوع خورشید، ذکر بگوییم و آن کسانی از ما را که قرائت می‌دانست به قرائت، و آن کسانی را که قرائت نمی دانست، به ذکر گفتن امر می‌فرمود. #ترجمه_تفسیر_برهان_ج۷_ص۴۶۷ #تفسیر_روایی @hadise_shia

#تصوف 🖍آقاى وكيلى در كتاب عرفان و حكمت صفحه ۵۰، تصوّف را به مثبت و منفى تقسيم نموده و بيست شاخصه و وجه تفاوت، ميان آن دو بيان مى كند، تا افرادى مانند ابن عربى و مولوى و عطار نيشابورى و آقاى محمّد حسين طهرانى، از متصوّفه و دراويش جدا گردند، ولى ما مهمترين شاخصه هايى كه آقاى وكيلى، براى عرفان منفى نام برده را ذكر مى كنيم و سخنان مشايخ صوفّيه و كسانى كه عرفانشان از نظر آقاى وكيلى مثبت است را نقل مى كنيم، تا روشن شود كه هر دو عرفان، در اين شاخصه‌ها مشترك هستند. @hadise_shia

#تصوف 💠 شاخصه اوّل 🔺آقای وکیلی، برای ایجاد تفاوت، بین تصوف منفی و مثبت، می گوید: 🔺عرفان مثبت، به حقّانيت وحى و كشف معصوم معتقد است و آن را محور قرار مى دهد و در آن كشف و شهود يك انسان كامل به عنوان مبدأ، مطرح است؛ اما عرفان منفى، عرفانى است كه در مبادى آن به جاى كشف و شهود كامل و سالم، عقايد فردى، گروهى و مذهبى جايگزين مى شود و با آن، حقايق توجيه مى شود. 🔹آنچه از اين عبارت، برداشت بدوى مى شود اين است كه عرفان مثبت، كشف و شهود معصومين عليهم السلام را محور معارف اعتقادى خويش قرار مى دهد، برخلاف عرفان منفى كه كشف و شهود شخصى خود را محور معارفش قرار مى دهد ولى با مراجعه به مشايخ عرفان، مشاهده خواهيد كرد كه آنان نيز كشف و شهود شخصى خويش را ملاك و ميزان قرار مى دهند و دلايل قرآنى و حديثى و عقلى را فقط براى قانع كردن مخاطب و ساکت کردن او مى آورند. 🔸قيصرى كه از بزرگان تصوّف است، در شرح فصوص، ص۳۱۸، مى نويسد: علوم اولیاء و انسان های کامل، نه به وسیله عقل کسب می شود و نه از نقل استفاده می شود؛ بلکه از خدا، اخذ می شود، خدایی که معدن انوار و منبع اسرار است؛ و نقل هایی که بیان می کنند، فقط به عنوان شاهد هستند؛ و دلایل عقلی که می آورند، برای توجه دادن و انس گرفتن کسانی است که نمی توانند کشف و شهود کنند. 🔹قيصرى، هم چنین در صفحه ۷۲۷، وقتی ابن عربى به روايتى استدلال مى كند، می گوید: ابن عربی، تمسک به نقل کرده است، برای انس گرفتن با کسانی که، نمی توانند شهود کنند، چون مؤمنین، چیزی را که در قرآن و حدیث باشد، زودتر قبول می کنند، نه اینکه قرآن و حدیث، دلیل حکم است، بلکه او، این معانی را کشف و وجدان کرده است. 🔸مشايخ صوفّيه معتقدند علوم را مستقیما از خود خداوند اخذ مى كنند و لذا مكاشفات خودشان را محور و ملاك قرار مى دهند، نه قرآن و حديث را. ابن عربى در فتوحات، ج ۳، ص ۱۳۹ - ۱۴۰ مى نويسد: شخص، الهی نامیده نمی شود، مگر اینکه علوم را از طریق مکاشفه، از خدا بگیرد. ابو یزید بسطامی می گوید: شما علم خود را از مرده، اخذ می کنید و ما علم خود را از زنده ای که نمی میرد (خدا)، اخذ می کنیم. 🔹به اندازه اى مكاشفات شخصى در مشايخ صوفیه محور و ملاك است كه ابن عربى در فتوحات، ج ۱، ص ۱۵۰، مى گويد: بزرگان صوفّيه صحّت و عدم صحّت احاديث پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم را با مكاشفه مى سنجند و به شهادت رجاليون، درباره وثاقت يا عدم وثاقت راويانش اعتناء نمى كنند. 🔸نكته ديگر آن كه از آقاى وكيلى نقل كرديم كه «در عرفان مثبت، كشف و شهود يك انسان كامل، به عنوان مبدأ مطرح است»؛ حال از نظر مريدان آقاى سيّد محمّد حسين طهرانى، انسان كامل كيست؟ 🔹در كتاب آيت نور، ص ۴۷، (يادنامه آقاى طهرانى) نوشته شده: «علاّمه طباطبايى (آقاى طهرانى) را پاسدار مكتب تشيع دانسته و به عنوان انسان كامل معرّفى مى نمود». 🔸آقاى سيّد محمّد حسين طهرانى در کتاب روح مجرّد، ص ۱۳۴ - ۱۳۵، مى نويسد: «حضرت آقاى سيّد هاشم، در افق ديگرى زندگى مى نمود و اگر بخواهيم تعبير صحيحى را ادا كنيم، در لا افق زندگى مى كرد، آن جا كه از تعيّن برون جسته و از اسم و صفت گذشته و جامع جميع اسماء و صفات حضرت حقّ متعال به نحو اتمّ و اكمل و مورد تجلّيات ذاتيه وحدانيه قهاريّه اربعه را تمام نموده و به مقام انسان كامل رسيده بود». 🔹مريدان آقاى سيّد محمّد حسين طهرانى، كشف و شهود آقاى حدّاد و آقاى طهرانى را به عنوان مبدأ، مطرح مى كنند، تصوّف منفى هم كشف و شهود اقطابشان، كه از نظر آنان انسان كاملند را به عنوان مبدأ مطرح مى كنند، پس از اين جهت، تفاوتى ميان عرفان مثبت و منفى حاصل نشد. @hadise_shia

#امام_هادی_علیه_السلام #فضائل 📚 الأمالی للشیخ الطوسی الْفَحَّامُ قَالَ حَدَّثَنِی الْمَنْصُورِیُّ عَنْ عَمِّ أَبِیهِ وَ حَدَّثَنِی عَمِّی عَنْ کَافُورٍ الْخَادِمِ بِهَذَا الْحَدِیثِ قَالَ: 📚 کَانَ فِی الْمَوْضِعِ مُجَاوِرِ الْإِمَامِ مِنْ أَهْلِ الصَّنَائِعِ صُنُوفٌ مِنَ النَّاسِ وَ کَانَ الْمَوْضِعُ کَالْقَرْیَةِ وَ کَانَ یُونُسُ النَّقَّاشُ یَغْشَی سَیِّدَنَا الْإِمَامَ علیه السلام وَ یَخْدُمُهُ، فَجَاءَهُ یَوْماً یُرْعَدُ، فَقَالَ: یَا سَیِّدِی أُوصِیکَ بِأَهْلِی خَیْراً، قَالَ وَ مَا الْخَبَرُ؟ قَالَ عَزَمْتُ عَلَی الرَّحِیلِ، قَالَ وَ لِمَ یَا یُونُسُ وَ هُوَ علیه السلام مُتَبَسِّمٌ قَالَ قَالَ مُوسَی بْنُ بُغَا وَجَّهَ إِلَیَّ بِفَصٍّ لَیْسَ لَهُ قِیمَةٌ أَقْبَلْتُ أَنْ أَنْقُشَهُ فَکَسَرْتُهُ بِاثْنَیْنِ، وَ مَوْعِدُهُ غَداً، وَ هُوَ مُوسَی بْنُ بغا إِمَّا أَلْفُ سَوْطٍ أَوِ الْقَتْلُ، قَالَ امْضِ إِلَی مَنْزِلِکَ إِلَی غَدٍ، فَمَا یَکُونُ إِلَّا خَیْراً، فَلَمَّا کَانَ مِنَ الْغَدِ، وَافَی بُکْرَةً یُرْعَدُ، فَقَالَ قَدْ جَاءَ الرَّسُولُ یَلْتَمِسُ الْفَصَّ، قَالَ امْضِ إِلَیْهِ، فَمَا تَرَی إِلَّا خَیْراً، قَالَ وَ مَا أَقُولُ لَهُ یَا سَیِّدِی؟ قَالَ فَتَبَسَّمَ وَ قَالَ امْضِ إِلَیْهِ وَ اسْمَعْ مَا یُخْبِرُکَ بِهِ، فَلَنْ یَکُونَ إِلَّا خَیْراً، قَالَ فَمَضَی وَ عَادَ یَضْحَکُ، قَالَ قَالَ لِی یَا سَیِّدِی، الْجَوَارِی اخْتَصَمْنَ فَیُمْکِنُکَ أَنْ تَجْعَلَهُ فَصَّیْنِ حَتَّی نُغْنِیَکَ، فَقَالَ سَیِّدُنَا الْإِمَامُ علیه السلام، اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ إِذْ جَعَلْتَنَا مِمَّنْ یَحْمَدُکَ حَقّاً. 📚 کافور خادم می‌گوید: در اطراف امام (هادی) علیه السّلام، گروهی از صنعتگران به کار اشتغال داشتند و آن محل شبیه دهی بود. یونس نقشبند (انگشترساز) با حضرت امام علی النقی علیه السلام رفت و آمد داشت و خدمت آن جناب را می‌نمود. یک روز در حالی که لرزه تنش را فرا گرفته بود وارد شد. عرض کرد: آقا، من خانواده خود را به شما می‌سپارم. فرمود: مگر چه شده؟ گفت: تصمیم دارم فرار کنم. با لبخند فرمود: برای چه؟ گفت: موسی بن بغا یک نگین بسیار قیمتی برایم فرستاد که روی آن نقش بیندازم. شروع به کار کردم ولی نگین دو نیم شد. فردا قرار است نگین را به او بدهم. شما می‌دانید صاحب نگین موسی بن بغا است که یا مرا هزار تازیانه خواهد زد و یا مرا می‌کشد، فرمود: برو به خانه ات! فردا به خیر خواهد گذشت. فردا صبح با ترس و لرز آمده و گفت: اینک پیکی از طرف موسی بن بغا آمده و انگشتر را می‌خواهد. فرمود: تو پیش او برو، جز خوبی چیزی نخواهی دید. گفت: آقا به او چه بگویم؟ امام علیه السّلام لبخندی زده فرمود: برو ببین چه می‌گوید؛ گفتم که جز خیر چیزی نخواهی دید. یونس رفت ولی بلافاصله با خنده برگشت. گفت: غلام پیغام آورد که زنان بر سر نگین انگشتر با هم اختلاف کرده اند، آیا ممکن است آن نگین را دو قسمت کنی؟ اگر چنین کاری بکنی به تو جایزه گرانی خواهم داد. امام علیه السّلام گفت: خدایا تو را حمد که ما را از ستایشگران واقعی خود قرار داده ای. #بحار_ج۵۰_ص۱۲۵ @hadise_shia

#نوحه منو کی می بری کربلا محمد حسین طاهری @hadise_shia