بگذار در فلاخنت آتش به جای سنگ رقص هزار شعله سرکش به جای سنگ آه اویس‌های یمن را به چله نِه! سوز هزارجان مشوش به جای سنگ‌ ای کهنه هم نبرد سلاحم از آن تو اینک تو و کمانی از آرش به جای سنگ دستی به معجزه به گریبان برو برآر آتش در این شگفت کشاکش به جای سنگ‌ ای وارث فلاخن داود و کوه طور! بگذار در فلاخنت آتش به جای سنگ #شعرخوانی #محمدمهدی_سیار @hafez_adabiyat

کجاست خانه ي من؟ هرچه هست اين جا نيست يکي به ماه بگويد که راه پيدا نيست غريب نيست به چشم من آسمان و زمين ولي نه... شهر و ديار من اين طرف ها نيست نشسته گرد سفر روي شانه ي روحم رفيق راه من اين جسم بي سر و پا نيست تمام شهر به تعبير خواب سرگرمند کسي معبّر بيداري من اما نيست کسي نگفت سؤال جوابهايم را به جمله ها خبري از چرا و آيا نيست ز ريگ ريگ بيابان شنيده زخم زبان حريف درد دل رود غير دریا نيست #شاعر #محمدمهدی_سیار #خواننده #محمد_معتمدی @hafez_adabiyat

یک رسوایی دیگری ست، سرّی ست مرا بیخوابی خوش تری ست، سرّی ست مرا دلتنگی دلبری ست در سینه‌ی من با تیغ غمش سری ست، سرّی ست مرا دو ای تیغ سرسنگین مشو با ما سبک‌سرها دست از دل ما برمدارید آی خنجرها رودیم و اشهد گفتن ما بر لب دریاست ننگ است ما را مرگ در مرداب بسترها پیشانی ما خط‌به‌خط، خط مقدم بود ما را سری دادند سرگردان سنگرها آهسته در گوشم کسی گفت اسم شب صبح است ناگاه روشن شد دو عالم از منورها روشن برآمد دستمان تا در گریبان رفت از سینه سوزان، برآوردیم اخگرها مشت اسیران زمین را باز خواهد کرد سنگی که می‌افتد به دنبال کبوترها خواب غریبی دیده‌ام، خواب ستاره، ماه خوابی برایم دیده‌اید آیا برادرها؟ #شعرخوانی #محمدمهدی_سیار @hafez_adabiyat

در خانه طعنه‌ی در و دیوار بشنوم در شهر حرف کوچه و بازار بشنوم در خانه طعنه در و دیوار بشنوم هر بار از کنار در خانه بگذرم آوای آه... مثل همان بار... بشنوم هر بار، باز دست برم سوی ذوالفقار از غیب بانگ «دست نگهدار» بشنوم از کودکان مدام همین یک سؤال را: «بهتر شده ست مادر تب دار؟...» بشنوم اینها جدا جدا همه سخت است و سخت تر حرف جدایی است که از یار بشنوم سخت است از نفس نفست هم صدای بال... بال پرنده های سبکبار بشنوم #شعرخوانی #محمدمهدی_سیار @hafez_adabiyat