eitaa logo
هجرت | مامان دکتر 🇮🇷
32.3هزار دنبال‌کننده
3.1هزار عکس
450 ویدیو
23 فایل
مادرانگی‌هایم… (پزشکی،تربیتی) 🖊️هـجرتــــــــ / مامانِ۵فرشته، پزشک @movahed_8 ن.پ: ۱۵۲۳۲۸ تصرف درمتن‌ها و نشربدون منبع(لینک) فاقدرضایت شرعی و اخلاقی(درراستای رعایت سنت اسلامی امانتداری+حفظ حق‌الناس💕) محصولات مامان دکتر https://eitaa.com/mamandoctor_ir
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ ----- بخش دوم (دانسته هایم در مسیر تربیت فرزندانم) . اولین نکته ای که بعدازمدتی مطالعه و تعامل با دختر اولم دریافتم، این بود که چیزی خارج از تربیت خود نیست! فرزند، جزئی از خود ماست که رفتارهای ما در اون متجلی میشه پس *تمرکزم رو از تربیت بچه، بردم رو تربیت خودم!* خودم چقدر کنترل خشم دارم؟ چقدر مؤدبم؟ چقدر صادقم؟ چقدر بخشنده ام؟ چقدر حرمت (مکان، زمان، اشخاص) نگه میدارم؟! چطور قضاوت میکنم؟ چقدر کتاب میخونم؟ چقدر با فکر حرف میزنم؟… این مسئله بخش عمده ای از فشار نادرست تربیت فرزند رو از دوش برمیداره چون ديگه به عنوان یک پروژه جدا نگاهش نمیکنی و اتفاقا بچه داشتن، تربیت خودت رو به شدددت تسهیل میکنه. چون چند ** تمام وقت داری (خدا رو که حساب نمیکنیم😔) بعلاوه چند *آینه* دقیییق! . مسئله دوم رو با تعامل با برخی مادرها دریافتم و بزرگترین دستاوردم شد میدیدم اکثر مادرها (والدین) خیلییی زیادی دارن خودشون رو بچه میدونن. اصلاً و غیرمذهبی هم نداره. یعنی برخی مذهبی ها هم با همون اصول تربیت دینی شون، خودشون رو خدای اون بچه فرض کردن! فراموش کردنِ ربوبیت خدا و اینکه *مربی تک تک انسانهای روی زمین خود خداست* ، از روی رفتارهای ریزشون و ها و حرفها و دغدغه های عجیبشون معلوم بود. حتی برخی کارشناسان تربیت اسلامی هم… از اون وقت بود که گفتم خدایا، من خودِ کوچکم رو میذارم رو بچه‌هام، هممون رو یکجا میدم دست خودت! من که خودم هنوز تربیت نشدم، چطور اینها رو تربیت کنم؟! 😢 ربّ من! ربّ ما! بزرگمون کن… . . دستاورد سومم این بود که به خودم متذکر شدم خدای نکرده، خداوند یه چیزی تو وجود ما گذاشته به نام ** ! واقعاًلزومی نداره تک تک رفتارهای من مطابق نظرات فلان استاد (که اتفاقاً اکثر اساتید، آقان و حتی یک لحظه هم نبودن!) باشه،درحالیکه میدونم برا بچه من اشتباهه! مشخصه که منظور این نیست که مهارت آموزی اشتباهه، استفاده از تجربه و راهنمایی دیگران بده، مطالعه و دوره بی فایده است‌؛ میخوام بگم خودتم یه ذره حساب کن! ** ! داشته باش! . . یافته چهارمم این بود که فهمیدم *تربیت فرزند، تربیت تک تک بچه‌ها نیست. تربیت محیط خونه است!* و محیط خانه درست، پاک و قاعده مند باشه، چه یکی چه ده تا! بنابراین بهتره تمرکز رو از روی یک بچه برداشت و برد روی کلیت محیط زندگی خانواده . . پنجمین مطلب این بود که یقین کردم *مادری فقط با مادری ارتقاء پیدا میکنه* مهارت والدگری تو کتاب و کارگاه پیدانمیشه؛ تو بچه دار شدن و تعامل با کودک به دست میاد! تا توش نیفتی، هرررگز بهش نمیرسی وبا هر بچه، تازه کلی چیزجدید کشف میکنی و کلی مسئله هم برات از اهمیت میفته! و آخرین دانسته یقینی م این شد که خداوند خود رو جبران کننده نامیده. نه *تنها جبران کننده بلکه مبدل سیئات به حسنات* ! یعنی وقتی استغفار میکنی، نه تنها خطای تو رو میکنه، بلکه خداوند قادر مهربان کریم، بدی های ناخواسته تو رو تبدیل میکنه به خیر و حسنه در حق اون طفل... (به شرط پشیمانی و توبه و اصلاح رفتار و درخواست از پروردگار) هرجا بفهمی اشتباه کردی، راه برگشت بازه و خطاهای گذشته تو قابل جبران و حتی زیباشدن همه ما، در گذشته رفتاری مون با بچه‌هامون خطا داریم و ممکنه یه روزی متوجهش بشیم که دیر شده باشه اما برای "ما" دیر شده، که محصور به بعدی به نام زمان هستیم؛ نه برای خداوندی که فارغ از زمان و مکان، گرداننده ی کائنات ه! ؟ پی نوشت : مخلص کلام اینکه اگر خودت رو بذاری کنار فرزندانت تو یک زمین واحد، و فارغ و رها، همه زمین رو با همه ابعادش بسپاری به ربِّ یگانه عالم... بچه داری خیلییی شیرین تر و ساده تر میشه و خیلییی پرثمرتر.... 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8
﷽ --- معمولاً قبل از ورود به مراسم احیا، توجه کمتری به لیلة القدر داریم. در حالی که تک تک لحظات این شب‌ها فرصتی بی بدیل و نورانی هست که باید غنیمت شمرده بشه. اغلب ما مادرها هم در این ساعات مشغول آماده کردن سحری و وسایل و سرگرمی های مراسم احیا هستیم. درست، سراسر مادری میتونه عبادت باشه و زمینه بهترین و سریعترین رشد، همونطور که کسب حلال برای مردان عبادت و جهاده؛ اما همه انسان ها نیاز به ساعاتی برای مناجات با خداوند و دارند. همونطور که اغذیه و خوراک مناسب، برای سلامت جسم مادر و در نتیجه سلامت خانواده و در نتیجه سلامت جامعه لازمه، غنی هم برای رشد و تعالی مادر به خودی خود، و رشد و تعالی خانواده و جامعه در ادامه، ضروریه. به نظرم لازمه همه ما، در هر شرایطی که داریم، یک داشته باشیم برای انجام اموری که وارد شده، اعمالی که توصیه شده؛ تا حد امکان. البته بدون فشار و عذاب وجدان، بدون خودخوری که «دیدی! نشد! نتونستم! دو تا آیه، دوتا فراز خوندم بچه‌ها نذاشتن ادامه بدم!» نه اعمال عبادی به کمیت نیست هرچند کمیت هم خوبه و به جا میتونه باشه (وگرنه نمیفرمودند ختم های متعدد قرآن در ماه مبارک!) اما اونچه که مهم تره، عمق و غنای همون چند لحظه و دقیقه ای هست که ما با خدای خود، با خالق یگانه، انس می گیریم، خلوت میکنیم... نیاز همه انسان هاست خصوصاً در این قرن شلوغ و پرهیاهو و صدا و سرعت... و بعید میدونم کسی نتونه هیچ خلوتی برای خودش جور کنه؛ ولو اینکه این خلوت مزین بشه به فرزندی روی پا، شیرخواری در آغوش... مخصوصاً در این روزها و شبهای محدود، میشه با کمی تغییر در رویه زندگی (غذای ساده تر، کار منزل کمتر، مشارکت همسر، بدوبدوهای کمتر،...) برای خلوت داشتن و عبادت پروردگار ما و پروردگار فرزندان ما و جامعه ما، بهتر و بیشتر برنامه ریزی کرد. خلاصه ساعاتِ قبل مراسم رسمی احیا رو قدر بدونیم و استفاده کنیم: یک دور تسبیح «استغفار» برای بهترین ورود و استفاده از شب قدر یک دور تسبیح «صلوات» هدیه به حضرت زهرا سلام الله علیها برای جلب نگاه و نوازش مادری ایشون یک دور تسبیح «سوره مبارکه قدر» هدیه به روح لیلة القدر، حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه خواندن «دعای افتتاح» همزمان با کارهای ضروری (غیرضرورها رو که قرار شد کم کنیم در این یک ماه طلایی و این چند شب فوق طلایی) نشستن و باز کردن مصحف و خواندن حتی شده یک صفحه از آیات و نوشاندن نور قرآن به روح خسته و غبارگرفته آره... زرنگ‌های روزگار باشیم بدونیم مهم چیه، اَهَم چیه و بی اهمیت چیه یاد بگیریم ا باشیم؛ بهترین ها رو در هر لحظه انتخاب کنیم. من که این چیزها رو بلد نیستم ولی میگن یک لحظه هم اگر متصل بشیم، کار تمومه! پرواز آغاز میشه!... حواسمون باشه که هر یک لحظه میتونه اون لحظه خاص و نقطه اتصال باشه... رو جدی بگیریم، دعا و مناجات رو؛ که موتور محرکه روح انسان هست. خلوت ها رو بیشتر کنیم. و باور کنیم تنها مُخل فرصت عبادت و خلوت ما، فرزندان ما نیستند. انقدر حواشی و زوائد در زندگی داریم که اگر هرس بشه خلوت ما چندبرابر میشه، که نوبت به این طفلی ها نمیرسه... و بالعکس، این معصوم ها، واسطه رزق ما هستند؛ رزق مادی و ... . التماس دعای مخصوص مادرانه برای همه مردم دنیا . ✍ هـجرٺــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8
﷽ ----- بخش دوم (دانسته هایم در مسیر تربیت فرزندانم) . اولین نکته ای که بعدازمدتی مطالعه و تعامل با فرزندانم دریافتم، این بود که چیزی خارج از تربیت خود نیست! فرزند، جزئی از خود ماست که رفتارهای ما در اون متجلی میشه پس تمرکزم رو از تربیت بچه، باید ببرم رو تربیت خودم! خودم چقدر کنترل خشم دارم؟ چقدر مؤدبم؟ چقدر صادقم؟ چقدر بخشنده ام؟ چقدر حرمت (مکان، زمان، اشخاص) نگه میدارم؟! چطور قضاوت میکنم؟ چقدر کتاب میخونم؟ چقدر با فکر حرف میزنم؟… این مسئله بخش عمده ای از فشار نادرست تربیت فرزند رو از دوش برمیداره. چون ديگه به عنوان یک نگاهش نمیکنی. و اتفاقا بچه داشتن، تربیت خودت رو به شدت تسهیل میکنه. چون چند بشری تمام وقت داری بعلاوه چند آینه دقیییق! . مسئله دوم رو با تعامل با برخی مادرها دریافتم و بزرگترین دستاوردم شد میدیدم اکثر مادرها (والدین) خیلییی زیادی دارن خودشون رو بچه میدونن. اصلاً و غیرمذهبی هم نداره. یعنی برخی مذهبی ها هم با همون اصول تربیت دینی شون، خودشون رو خدای اون بچه فرض کردن! فراموش کردنِ ربوبیت خدا و اینکه مربی تک تک انسانهای روی زمین خود خداست، از روی رفتارهای ریزشون و ها و حرفها و دغدغه های عجیبشون معلوم بود. حتی برخی کارشناسان تربیت اسلامی هم… از اون وقت بود که گفتم خدایا، من خودِ کوچکم رو میذارم رو بچه‌هام، هممون رو یکجا میدم دست خودت! من که خودم هنوز تربیت نشدم، چطور اینها رو تربیت کنم؟! 😢 ربّ من! ربّ ما! بزرگمون کن… . . دستاورد سومم این بود که به خودم متذکر شدم خدای نکرده، خداوند یه چیزی تو وجود ما گذاشته به نام ! واقعاًلزومی نداره تک تک رفتارهای من مطابق نظرات فلان استاد (که اتفاقاً اکثر اساتید، آقان و حتی یک لحظه هم نبودن!) باشه،درحالیکه میدونم برا بچه من اشتباهه! مشخصه که منظور این نیست که مهارت آموزی اشتباهه، استفاده از تجربه و راهنمایی دیگران بده، مطالعه و دوره بی فایده است‌؛ میخوام بگم خودتم یه ذره حساب کن! ! داشته باش! . . یافته چهارمم این بود که فهمیدم تربیت فرزند، تربیت تک تک بچه‌ها نیست. تربیت محیط خونه است! و محیط خانه درست، پاک و قاعده مند باشه، چه یکی چه ده تا! بنابراین بهتره تمرکز رو از روی یک بچه برداشت و برد روی کلیت محیط زندگی خانواده . . پنجمین مطلب این بود که یقین کردم مادری فقط با مادری ارتقاء پیدا میکنه. مهارت والدگری تو کتاب و کارگاه پیدانمیشه؛ تو بچه دار شدن و تعامل با کودک به دست میاد! تا توش نیفتی، هرررگز بهش نمیرسی وبا هر بچه، تازه کلی چیزجدید کشف میکنی و کلی مسئله هم برات از اهمیت میفته! و آخرین دانسته یقینی م این شد که خداوند خود رو جبران کننده نامیده. نه تنها جبران کننده، بلکه مبدل سیئات به حسنات! یعنی وقتی استغفار میکنی، نه تنها خطای تو رو میکنه، بلکه خداوند قادر مهربان کریم، بدی های ناخواسته تو رو تبدیل میکنه به خیر و حسنه در حق اون طفل... (به شرط پشیمانی و توبه و اصلاح رفتار و درخواست از پروردگار) هرجا بفهمی اشتباه کردی، راه برگشت بازه و خطاهای گذشته تو قابل جبران و حتی زیباشدن همه ما، در گذشته رفتاری مون با بچه‌هامون خطا داریم و ممکنه یه روزی متوجهش بشیم که دیر شده باشه اما برای "ما" دیر شده، که محصور به بُعدی به نام زمان هستیم؛ نه برای خداوندی که فارغ از زمان و مکان، گرداننده ی کائنات ه! ؟ پی نوشت : مخلص کلام اینکه اگر خودت رو بذاری کنار فرزندانت تو یک زمین واحد، و فارغ و رها، همه زمین رو با همه ابعادش بسپاری به ربِّ یگانه عالم... بچه داری خیلییی شیرین تر و ساده تر میشه و خیلییی پرثمرتر.... ✍ هـجرتــــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 روبیکا @dr_mother8_hejrat روبینو @dr_mother8
﷽ ---- اگر تو فرهنگ غربی، یه روز خاص وجود داشت به نام روزِ ، یا مثلاً تو بگو RAP Day مخففِ Revising & Planning Day 😎😌😅 شاید خیلیهامون از درایت و و قاعده‌مندی زندگی غربی، انگشت به دهان میشدیم و با نگاه خودتحقیر میزدیم بر سر خودمون، و میخواستیم به اون روز بپیوندیم و به تبعیت از خوش‌فکرهای غربی (😏)، اون روز رو هرطور شده، بشینیم به و و بررسی سالی که گذشت بعلاوه و قول و قرار برای سال آینده!… خب حالا این خودِ ماییم که چنین روز و شب خَفَن و حسابی ای داریم! 😎 تازه اونم با دو امکان (آپشن) اضافه‌ی ناب، ویژه‌ی دنیای نامحدود و شگرفِ و فرادنیا ! چی؟ ۱. استغفار ۲. دعا بابت اشتباهات سال قبل و عمری که گذشت، برای هرآنچه که برای آینده میخوایم و تنهایی زورمون نمیرسه! با دسته دسته مَلَک که در این شب از آسمان به زمین میان و برای و ی ما آمین میگن! و بالاتر از همه اینها، دعا و مدد و تأیید ، ولیّ امور تمام آسمان ها و زمین! "وُلاَةُ أَمْرِكَ ...لا فَرْقَ بَيْنَكَ وَ بَيْنَهَا إِلاَّ أَنَّهُمْ عِبَادُكَ وَ خَلْقُكَ فَتْقُهَا وَ رَتْقُهَا بِيَدِكَ بَدْؤُهَا مِنْكَ وَ عَوْدُهَا إِلَيْكَ‏" (دعای ماه رجب) رتق و فتق و آغاز و انجام همه امور عالم به دست امام است. بِكُمْ فَتَحَ اللّٰهُ وَ بِكُمْ يَخْتِمُ (زیارت جامعه) چه خوبی تو خدااا 😍 انقدر مشتاق و تسهیل‌گر کمال بنده‌هات... انقدر مهربان... انقدر پشتیبان... انقدر نزدیک... خدایی که گفتی "من اونم که اگر توبه کنی و عملت رو اصلاح کنی، نه تنها اشتباهات گذشته‌ت رو محو میکنم بلکه اونها رو به خوبی‌ها تبدیل میکنم" ! (يَمْحُو اللَّهُ مَا يَشَاءُ / يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ) خدای مهربانی که اگر ما یه قدم برداریم به سمت خوبی‌ها، تو ده قدم برمیداری به سمت ما، و به کار و عملمون برکت میدی! خدایی که از خود ما بیشتر حواست به ماها هست و به هر شکلی شده، میخوای به ما بگی زندگی حقیقی یه جای دیگه‌ست و دنیا فقط یه محل گذر و ابتلا و امتحانه؛ توش خوب زندگی کنین اما دل نبندین. نه از رنج‌هاش خسته و دل‌مرده و ناامید بشین نه به خوشی‌هاش و زرق و برقش مفتون و مغرور. خلاصه که شب قدر، اول شب پاکسازی، و بعد شب ه. درواقع شب اولِ سال مؤمنینه؛ یه سال جدید برا ماها آغاز میشه. خدایا کمکمون کن بتونیم بر اساس مون، برای بودن و موندن در مسیر ارزش هامون، بریزیم و با همت و تعهد پاش واستیم، حتی اگر زمین بخوریم و اذیت بشیم. خدا کمک کن بفهمیم رنج‌های مسیر یک انتخاب ارزشمند به اندازه خود اون انتخاب، ارزشمند و رشددهنده است. بفهمیم دستاوردهای بزرگ، خب هزینه‌های بزرگ دارن و نباید به خاطر سختی‌هاشون کنار گذاشته بشن (مثل فرزند داشتن و مادری). بفهمیم هیچ چیزی نیست جز اینکه دیده و مکتوب میشه و به ما برمیگرده. ✍ هـجرتــــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 روبیکا @dr_mother8_hejrat
تمرکز اصلی امسال من، قرآن هست و درس... امسال تابستان، یک امتحان دانشگاهی مهم و خیلی سخت دارم که باید بخاطرش برخی کارها رو تعطیل کنم... (چه میشه کرد با و که تعطیل بردار نیست🥴😢 البته برکتش تو زمان و درس خوندن و نتیجه گرفتن جاری میشه😊) اما با این حال، میخوام امسال برام خیلیی قرآنی باشه... قرآن عزیز کریم که انقدر در زندگی ما غریب و‌ مهجوره (البته از مدتی قبل شروع کردم اما نه محکم و شایسته. با مطالعه تفسیر و‌ تدبر و تفکر) @hejrat_kon