eitaa logo
نویسندگان حوزوی
3.3هزار دنبال‌کننده
6.5هزار عکس
530 ویدیو
185 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🌤نوشتن، هوای تازه است و نویسندگی، نان شب. 🍃#مجله_ی_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه نخبگان و اندیشوران #حوزویانِ_کنشگرِ_رسانه_ای 👇 ارتباط @Jahaderevayat
مشاهده در ایتا
دانلود
؟ 🍃 مناسبات رضا بابایی با قلم و نویسندگی *در ایران کمتر کسی با موضوع جُستارنویسی و مقایسه آن با مقاله‌نویسی، تحقیق و تالیف داشته‌ است. نگارنده شخصاً فقط از کامران فانی به فارسی در این زمینه مطلب خوانده است. *فرق بابایی با دیگران در این بود که با این شیوه قلم زدن و نویسندگی و قابلیت‌های آن آشنایی داشت. *بابایی، بر خلاف بسیاری دیگر از دانشوران، فقط متفکر و صِرفاً نویسنده نبود. او اقلیم قلم و آداب نویسندگی را نیز می‌شناخت. از همین رو، میراث وی از هر دو نظرگاهِ صورت و معنا حائز اهمیت است. *شاهد اول مدعا اینکه او درباره نویسندگی، کتابی با نام "بهتر بنویسیم" در باب درست‌نویسی، ساده‌نویسی و زیبا‌نویسی منتشر کرد. *عنوان کتاب دیگر او نیز شاهد دوم مدعای ما تواند بود: "دیانت و عقلانیت". سجع در عنوان و خلق ترکیب تازه، نشانه قلم‌شناسی بابایی است. *گفتنی است که در جستارنویسی، حشو مخل و دور افتادن‌های گاه به گاه از اصل مطلب و مطلب اصلی اتفاق نمی‌افتد. با مقتضیات عصر مدرن و ضیق وقت تناسب دارد و از انحراف ذهن جلوگیری می‌کند و اسباب تثبيت در حافظه را تا اندازه‌ای فراهم می‌سازد. *جستار تقریباً یکسره لُبّ مطلب و حرف حساب است. ضمناً برای متفکری که حرف حساب زیاد دارد، سخت مناسب می‌نماید؛ زیرا فرصت بیان بیشترین حجم از اندیشه‌های نویسنده را در اختیار او می‌گذارد. *نمی‌دانم کدام یک از محاسن جستارنویسی، محرک جذب بابایی به آن بود. انگار می‌دانست چندان فرصت ندارد! از اقبال او یا اقبال مخاطبان او بود که به جستارنویسی گروید. *از این رو میراث بابایی که منتظر خوانش و بازخوانی است، صِرف اندیشه او نیست، بل از نحوه مناسب بیان اندیشه نیز سخن می‌گوید. *شاید او با این کار، پیامی برای مخاطبان داشت. ✍️ امین‌رضا نوشین https://eitaa.com/joinchat/3834314754C58903f67c6
💠 اندازه‌ی عزیزشدن 🔸لا تُحْدِثْ لِی عِزّاً ظَاهِراً إِلَّا أَحْدَثْتَ لِی ذِلَّةً بَاطِنَةً عِنْدَ نَفْسِی بِقَدَرِهَا 🔹خداوندا به اندازه‌ای در چشم مردم عزیزم بدار که در چشم خودم خوارم می‌کنی. 📚 فرازی از دعای بیستم صحیفه سجادیه(مکارم الاخلاق) ✍ مدار فرهنگی @HOWZAVIAN
🔻 طلاق‌باز! یه رفیق داشتم سابقه شیش تا ازدواج موفق داشت! یعنی ایشون به محض این که در عنفوان جوونی احساس نیاز به ازدواج پیدا کرد متاهل شد. اولین خانمش هم دختر همسایه‌شون بود. اومده بود در خونه‌شون آش بیاره رفیق ما باهاش پیوند زناشویی بست! کلا عادت داشت بعد عقد طرف مقابلش رو بشناسه. تفاهم واسش در این حد مهم بود که اگه تو خواستگاری از جنس خیارشون خوشش میومد می‌گفت «معلومه با اصل و کمالاتند. کسی که واسه خیارش خرج کنه معلومه دخترش رو هم خوب تربیت کرده.» این سبک استدلال که برگ‌های گوزن صحرایی و شقایق فراهانی رو با هم ‌می‌ریزوند (1) مبنای تشکیل زندگی مشترک بود. اعتقاد داشت دل که پاک باشه خدا خودش مورد مناسب رو مثل در و تخته با هم جور می‌کنه که البته واسه این رفیق ما بیشتر ام دی اف و آلومینیوم بود. سر زن آخرش یه خورده عاقل‌تر شده بود. می‌گفت: «من تا خانواده دختر رو نشناسم تن به عقد نمی‌دم.» واسه آشنایی بیشتر دختره رو برد رستوران. وقتی برگشت گفتم: «چه خبر؟ گرگی یا گراز؟» گفت: «اولا اون شیر و روباهه نکبت. خوب به بهانه ندونستن مَثَل، اسم وحوش رو من می‌ذاری. ثانیا شیر شیرم. دختره عالیه.» گفتم: «از کجا فهمیدی؟» جواب داد: «من جوجه با استخوان سفارش دادم اون جوجه بی‌استخوان.» گفتم: «خوب چه ربطی داره؟» گفت: «همین دیگه. یعنی می‌خواد مکمل من باشه.» گفتم: «پس اگه چای نبات سفارش می‌دادی الان تو کمپ بودی!» یه بار بهش گفتم: «خداوکیلی وسواسی که تو در انتخاب همسر داری حسن روحانی اگه تو انتخاب وزیر داشت ما الان اقتصاد اول آسیا بودیم.» خلاصه اینقدر تیکه‌ام عمیق بود که تا چند وقت اخبار رو دنبال نمی‌کرد. بگذریم. بنده خدا از با استخوان و بی‌استخوان شروع کرد و الان داره سرِ با مهریه و بی‌مهریه بحث می‌کنه. غرض اون که مراقب انتخاب‌هاتون باشید. (1) می‌ریزوند: فعل ماضی استمراری از مصدر ریزاندن. گذرا به مفعول. ✍ علی بهاری @HOWZAVIAN
با دکتر کلانتری درباره حال امروز فضای مجازی نظام سرمایه‌داری و در رأس آن آمریکا با پیشبرد جریان فناوری در الگوهای پلتفرمی، موفق به ایجاد نظام حکمرانی نوینی شد که از سویی کارآمدی و اثربخشی لازم را در سه بخش دولتی، خصوصی و مردمی به ارمغان می‌آورد و از سویی دیگر، «دولت‌گریزی‌‌ِ فناوری‌های جاری‌» و «تکثّر قدرت‌های خرد توزیع‌شده» را به افسار پلتفرم می‌کشاند و با کاهش ظرفیت حکمرانی دولت‌ها، موجبات شکل‌گیری «دولت تهی» را فراهم می‌سازد. امروز با نظر به خصیصه‌ی «لازمانی» و «لامکانی» بودن فناوری ارتباطات و اطلاعات از سویی و خصیصه‌ی «نظام‌سازی» از سویی دیگر، پلتفرم‌ها بهترین الگو برای توسعه و بسط ایده‌های جهانی‌سازی نظام غرب در میان سایر ملت‌ها به‌شمار می‌رود. پلتفرم‌ها نه‌فقط بستر و ابزار حکمرانی فضای مجازی، بلکه ابزار حکمرانی نظام‌های مختلف اجتماعی را چه در فضای واقعی و چه در فضای مجازی ‌به‌دست می‌دهد و از این بالاتر به ابزاری برای حکمرانی جهانی تبدیل‌ شده‌اند. ✍ متن کامل @HOWZAVIAN
تکنیک های عملیات روانی در حوزه رسانه و خبر.pdf
26.4M
👆 ⭕️ کتاب تکنیک های عملیات روانی در حوزه رسانه و خبر 🔻 نویسنده قدیری ابیانه @HOWZAVIAN
✍️ زیرژانرهای روایت غیرداستانی(7) ♦️نامه (Epistle) نامه متنی منثور یا منظوم است که به فرم نامه و خطاب به شخص یا گروهی خاص نوشته می‌شود. در ادبیات، دو سنت اصلی نامه‌ی منظوم وجود دارد. یکی بر می‌گردد به نامه‌های هوراس و دیگری به زنان قهرمان اثر اُوید. سنت الهام‌گرفته از هوراس به مضامین اخلاقی و فلسفی می‌پردازد و از دوره‌ی رنسانس به این‌سو بسیار محبوب شد. اما سنت نامه‌نویسی اُوید با موضوعات عاشقانه و احساسی عجین است و در قرون وسطی در اروپا محبوب‌تر از سنت هوراسی بود. نمونه‌ی معروف نامه‌های هوراسی نامه‌های پولس رسول است که در کتاب مقدس نیز آمده و به مسیحیت کمک شایانی کرد تا به دینی جهان‌گیر تبدیل شود. سایر نویسندگانی که از این فرم استفاده کرده‌اند عبارت‌اند از بن جانسون، جان درایدن، ویلیام کان‌گریو، دابلیو. اچ. آدن و لوی مک‌نیس. https://eitaa.com/joinchat/3834314754C58903f67c6 🔻آیا به عصر داغ جستارنویسی رسیدیم؟
🔥مراقب مارپیچ سکوت باشید❗️ 🔻بر اساس نظریه معروف و پرکاربرد که توسط الیزابت نوئل ارائه شد مردم در مسائل حساس معمولا تلاش می کنند دیدگاه غالب جامعه و نظر اکثریت را حدس بزنند و چون نمی‌خواهند در انزوا قرار بگیرند، اگر حس کنند در اقلیت هستند معمولا سکوت می کنند و نظرشان ابراز نمی کنند(و شاید تغییر عقیده هم بدهند)! 🔻دشمنان سعی می کنند با این ترفند، اقشار گسترده نیروهای حامی نظام اسلامی را از طریق ایجاد احساس تنهایی و انزوا دچار سکوت، بی عملی و حتی تغییر عقیده کنند. متن کامل ✍️حمیدرضا ابراهیمی @HOWZAVIAN
📌 روشنفکری؛ درمانی که به درد تبدیل شد یکی از دغدغه های مقام معظم رهبری، جریان روشنفکری است که برخلاف هویت پیشرو و آینده نگر و همراه با احساس درد نسبت به مسائل اجتماعی و فرهنگی جامعه خود، متأسفانه در ایران بیمار و وابسته متولد شد. تقی زاده هایی که تِزِ غربی سازی فرق سر تا ناخن پا، در دوره طاغوت را برای ملت تجویز می کردند، امروز در جمهوری اسلامی، با ترویج سبک زندگی غربی و حمایت از سندهابی چون ۲۰۳۰ در جهت تضعیف پشتوانه فرهنگی نظام، سلطه استعمار را بر کشور هموار می سازند. میرزا ملکم خان هایی که دیروز دلّال معاملات استعماری همچون رویتر بودند، امروز در لباس جدید، تنها راه برون رفت از معضلات کشور را، تسلیم شدن تمام قد در برابر خواسته های ظالمانه مستکبران جهان می دانند و هیچ اعتقادی به خنثی سازی تحریم ها از طریق مقاوم سازی درونی اقتصاد ندارند. فتحعلی آخوندزاده هایی که با قیاس مع الفارق بین مسیحیت و اسلام، به تقلید از روشنفکران مغرب زمین، راه علاج مشکلات را در ضدّیت با مذهب می دانند و مسیر پیشرفت را در حذف و محدود کردن دین می دانند و با پشت کردن به سنت های بومی، نسخه های غیر بومی برای دردهای ملت می پیچند. هر چند حضرت آقا، امید دارد به جوانان مومن و مردم انقلابی که اجازه نخواهند داد چنین جریاناتی حرفشان به کرسی بنشیند. ✍️ امین محمدلو @HOWZAVIAN
🔔 زنگ عبرت سمت چپ: پارسال؛ امحاء جوجه‌ها به بهانه تنظیم بازار سمت راست: امسال؛ صف مرغ در اوج کرونا "وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ ۖ وَلَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ".سوره ابراهیم، آیه۷ «اگر شکرگزاری کنید، بر شما خواهم افزود؛ و اگر ناسپاسی کنید، مجازاتم شدید است». امام علی(علیه‌السلام): "کُفْرانُ النِّعَمِ یُزِلُّ الْقَدَمَ وَ یَسْلُبُ النِّعَمِ". کفران نعمت، سبب لغزش قدم ها (و به زمین خوردن در زندگى) و موجب سلب نعمت ها خواهد شد. غررالحکم، ص۶۳۰ ✍ سید میلاد حسینی، عضو کانون مدادالفضلاء @HOWZAVIAN
خوار و بار یا خواربار؟ مصدر "خوردن" گاهی به صورت "خواردن" می‌آید، مانند خامخوار و گیاهخوار. خواربار اضافۀ مقلوب (برعکس) و در اصل به صورت "بارِ خوار" و به معنای بار و توشه‌ای است که برای خوردن است که همان معنای "مواد خوراکی" و "مواد غذایی" می‌دهد. *بنابراین، خواربار (بدون واو) صحیح است، نه خوار و بار (با واو). @HOWZAVIAN
✔️ نون نوشتن نوشتن از دو حالت خارج نیست؛ یا بازگشت به خود است یا تکاندن خود. در اولی به دست می‌آوری و در دومی از دست می‌دهی. درباره نوشتن باید نوشت، این سرمایه فردی و اجتماعی هنوز در بیشتر محافل دینی به رسمیت شناخته نشده است. نوشتنِ همگانی، راه تفکر را به روی جامعه باز می‌کند، راه کتابخوانی و خردورزی را می‌گشاید. اگر بنویسیم و در دنیای کلمات غرق شویم، به داشته‌ها و نداشته‌های خود و اطراف‌مان واقف می‌شویم. و این فراست و قدرت را در خود ایجاد می‌کنیم که رویارویی با واژه‌ها، رویارویی با حقیقت خودمان است. «ن والقلم و ما یسطرون‌». ✍ پویا نویسی @HOWZAVIAN
par1020.pdf
7.08M
دریافت 👆🔰شماره شماره 1020 هفته‌نامه پرتو👆 صبح چهارشنبه " 18 فروردین ماه " روی دکه مطبوعات کشور @partosokhan_ir @HOWZAVIAN