#امام_حسین_ولادت سرمایه سری هست، فدای سر ارباب سر به سر ارباب، سرِ نوکر ارباب بهتر که سرم را به روی دست بگیرم چیزی که ندارم ببرم محضر ارباب از کودکی ام یاد گرفتم که بگویم مادر پدرم نذر پدر مادر ارباب تا بوده همین بوده و تا هست همین است جَمعند گداها همه دور و بر ارباب کار آن قدری هست که بی کار نباشد یک کارگر از این همه کارگر ارباب این بال و پر سوختۀ فطرسی ام را امشب برسانید به خاک در ارباب با گفتن یک بار «حسین جان» گنهم ریخت قبل از رمضان، سوم شعبان گنهم ریخت تا سفره ی افطار شما هست، گدا هست آقا که حسین است، برای همه جا هست ما درد نگفتیم و مداوا شده رفتیم پس بیشتر از هر چه که درد است، دوا هست عیسی نَفَسی هست اگر از نَفَس توست در سینه ات انگار نفس نیست، شفا هست تا خانه ببر سائل خود را، که بگویی هر وقت گرفتار شدی، خانه ی ما هست در سینۀ سینایی ات، ارباب دو عالم! گنجینه ای از جلوۀ اسماء خدا هست ما عرش خدا را که ندیدیم، ولیکن جایش شب جمعه، حرم کرب و بلا هست ما تا ابد دهر بدهکار حسینیم دیوانه زنجیری بازار حسینیم سرچشمهٔ توحید دو تا چشم ترت شد تا عرش پریدن هنرِ بال و پرت شد با زلفِ کشیده، صف خیرات کشیدی یک شهر نمک گیر تو و موی سرت شد بالا بنشین ای به قیامت، قد و قامت یک بار زمین خوردی و دل خون جگرت شد باید که ز خاک قدمش بوسه بگیرند هر وقت که هم بازی تو در به درت شد این پیرهن سرخ نشان داد شهادت از روز ازل آمد و مدّ نظرت شد لیلا تویی و ما همه مجنون تو هستیم جانانه مسلمان تو و خون تو هستیم آواره ترین سائل درگاه رسیده درمانده ترین ماندۀ در راه رسیده ای جلوهٔ رحمانیت! ای رحمت مطلق! نور تو به دادِ دل گمراه رسیده قطع به یقین، دستِ بگیر است، قیامت دستی که به دامان تو ای شاه رسیده یک وقت تن محترمت درد نگیرد از عرشِ خدا حولۀ دلخواه رسیده شش ماه به روی جگرِ سوخته دل ها داغ انا العطشان تو با آه رسیده می خواست که از مادر تو اشک بگیرد این بوسه که حالا به گلوگاه رسیده جبریل که پر ریخت، پیمبر نفسش رفت حرف از گلوی توست که مادر نفسش رفت #حبیب_نیازی

#امام_حسین_ولادت حمد و شکرِ مزید یکتا را خالق واهبُ العطایا را که عطا کرد روزیِ ما را آفرید آیۀ تولا را کربلا داد و ذکر مولا را او بما حِسِ ناطقه داده رحمه الله واسعه داده آن خدایی که هل اتا بخشید چارده بار مصطفا بخشید عترتِ ختم الانبیا بخشید مرتضی داد و مجتبی بخشید او بما شاه کربلا بخشید آن که مَه پارۀ ولایت شد صاحب پرچم هدایت شد کیست مولودِ ماه پاره ، حسین عرش حق را چو گوشواره ، حسین آنکه دارد به دل نظاره ، حسین جبرئیلش کند اشاره ، حسین نغمه دارد به گاهواره ، حسین هدیه قبل از ولادتش دادند وعده های شهادتش دادند روزی از روزها همین مولود روی دامان مصطفی خوش بود بوسه می زد نبی بر او به سُرود مدح او داشت با سلام و درود مَلَکِ وحی خواست اِذن ورود آمد و گفت نزد پیغمبر می شود کشته این پسر آخر ای ز حکمت نهاده بر تو خدا لقب خوبِ سید الشهدا این تو هستی سفینه السُعدا ای به راه خدا فنا و خدا وی ز نسل اَعَزَّکم بِهُداه بخدا نازنین امامِ منی آسمانی ترین امامِ منی ای ز بابا بما تو باباتر پدر مهربانتر از مادر مایۀ شادمانی حیدر علت تشنه کامی کوثر همۀ دلخوشیِّ پیغمبر او سراپات از چه می بوسد جای شمشیر را که می بوسد ای که بر تو جهان گریسته اند همه پیغمبران گریسته اند برتو اهل جنان گریسته اند همۀ مومنان گریسته اند اولیا هر زمان گریسته اند به زبانِ همه سروده شدی در کتاب خدا ستوده شدی ای تمام حقیقت قرآن هم صراط و طریقت قرآن رمز و راز شریعت قرآن مدح و وصف و فضیلت قرآن نام تو هست زینت قرآن ای تو نزدیکتر ز حبل  ورید السلام علی الحسین شهید آمدی کِشتی نجات شوی خون دهی چشمۀ حیات شوی جان دهی برگۀ برات شوی از کرم شافع ممات شوی مظهر ذات و هم صفات شوی بخدا راه بندگی با توست بهترین سبک زندگی با توست هیچ گه لفظ((من)) نمی گفتی خطبه نزد حسن نمی گفتی پیش مولا سخن نمی گفتی حرفی از پیرهن نمی گفتی سخنی از کفن نمی گفتی عاقبت بی کفن شدی آقا پاره پاره بدن شدی آقا زیر نیزه به پیکرت چه گذشت بر سر نیزه بر سرت چه گذشت زیر خنجر به حنجرت چه گذشت تَهِ مقتل به خواهرت چه گذشت به سر و روی دخترت چه گذشت معجر دخترت کشیده شده نالۀ مادرت شنیده شده #محمود_ژولیده

#امام_حسین_ولادت امشب زمین و آسمان دارد صفای دیگری قلب تمام عاشقان دارد جلای دیگری درحلقه افلاکیان باشد نوای دیگری آمد مگر در این جهان فرمانروای دیگری سرحلقه عشاق حق محبوب سرمد آمده یعنی حسین بن علی سبط محمد آمده -------------------- باد صبا آورده با خود ناف مشک ختن یا بوی جانبخش گل نسرین و عطر یاسمن این نفحه میباشدمگراز یوسف گل پیرهن کامشب رها گردد دگر، یعقوب از بیت الحزن چون بوی این گل روضه رضوان کجاداردسراغ؟ گردیده خیره سوی او ، چشم همه گل های باغ -------------------- زیبا گلی در گلشن هستی شکوفا گشته است امشب زمین چون روضه ی رضوان مصفّا گشته است لعل لب قدوسیان ، مانند گل وا گشته است پرونده ی آزادی فطرس هم امضا گشته است چشم تمنا هر کسی ، امشب به داور دوخته تا حق به او احسان کند چون فطرس پر سوخته -------------------- امشب به زهرا و علی ، داده خدا خیر التّحف جاریست سیل تهنیت بر مصطفی از هر طرف همراه جبریل امین خیل ملائک صف به صف حوران و غلمان از جنان ، آیند با شور و شعف هر یک به کف یک دسته گل با لعل خندان آمده از بهر دیدار رخ  تابان  جانان  آمده -------------------- چون جلوه گرشد روی او , عرش خدا پرنورشد موسی مگرآمد ز ره ، که عالم همه چون طور شد قلب تمام انبیا ء ، غرق نشاط و شور شد هر عاشق دلباخته چون مصطفی مسرور شد تابید و الشمس الضحی ، ازلطف رب العالمین ماهی که از نور رخش ، شد خلقت خلد برین ------------------- از مقدم نورانی ، سبط النبیّ ی المصطفی امشب همه بگرفته جا ، در سایه ی لطف خدا ظلمت دگر رفت از میان از نور مصباح الهدی گهواره جنبانش شود ، پیک امین کبریا آمدشهنشاهی که از، او هست درهرجا سخن فرمود پیغمبر : منم از او و او باشد ز من ------------------- آمد حسین بن علی ، محبوب ما کان و یکون سوم وصیّ مصطفی هم مَظهر بی چند و چون هم مُظهر امر خدا ، هم شاهد غیب مصون هم پیشتاز قافله , در عرصه شمشیر و خون آری شهی آمد که کل ماخلق مدیون اوست گر نخل دین احمدی بگرفته پا ، از خون اوست ------------------- ای زینت عرش خدا ، نام نکویت یا حسین وی جسم و جان عاشقان زنده ز بویت یا حسین کی قسمت ما می شود که آییم سویت یا حسین وی توتیای دیده ما خاک کویت یا حسین نام تو و کرببلا ، برده قرار از ما ، همه زهرا برایت گریه کرد , قربان اشک فاطمه ------------------- از ابتدای خلقت خود دل به تو بستم حسین وز باده ی عشق و تولای تو سرمستم حسین من هر چه هستم از تو ای آرام جان هستم حسین جان علی اکبر مکش از دامنت دستم حسین ای شمع جمع انجمن پروانه ات هستم حسین من "ملتجی" هستم به تو دیوانه ات هستم حسین                 #علی‌اصغر_یونسیان #ملتجی

سرود ولادت امام حسین علیه السلام خلق الله سفینه النجاة خلق الله قتیل العبرات خلق الله بنور ازلی خلق الله حسین بن علی شب شور و عشق عشاقه سرم از مستی داغ داغه تموم عالم امشب دارن میگردن دور این قنداقه اهلا اهلا به حسن ازلی اهلا اهلا به این نور جلی اهلا اهلا بمولانا حسین اهلا اهلا حسین بن علی مبروک مبروک لزهرا و نبی مبروک مبروک لمولانا علی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ خلق الله مصباح الهدی خلق الله نور الاولیا خلق الله عشق عالمین خلق الله مولانا حسین لباشو می بوسه پیغمبر علی میگه الله اکبر توو آغوش زهرا خوابیده براش لالایی میگه مادر جانم جانم به لبخند حسین جانم جانم به این صبح سحر جانم جانم به سیمای حسین جانم جانم به این قرص قمر مبروک مبروک لزهرا و نبی مبروک مبروک لمولانا علی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ خلق الله حُسنِ مجتبی خلق الله شاه کربلا خلق الله بین الحرمین خلق الله اربابم حسین اومد مجنون عشق لیلا اومد لیلای عشق مجنون توی چشمای اهل این عشق داره می باره نم نم بارون ای جان ای جان به این عشق تمام ای جان ای جان به این جان دلم ای جان ای جان به این شاه کرم ای جان ای جان به سلطان دلم مبروک مبروک لزهرا و نبی مبروک مبروک لمولانا علی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ وحید محمدی ۳ اسفند ۱۴٠۱ #امام_حسین #امام_حسین_ولادت #امام_حسین_سرود #امام_حسین_شور

#امام_حسین_ولادت شبى زيباتر از رؤيا دل‏ انگيز و دل آرا بود  شبى روشن تر از خورشيد در چشمان فردا بود زمين غرق حضور قدسيان شوق تبسم داشت  مدينه تا سحرگاهان بهشت آرزوها بود به رگهاى زمان خون خدا جوشيد چون دريا  كه ثارالله در دامان مهر آئين زهرا بود طنين انداخت در گوش فلك آواى «مَن مِثلى»  گل تكبير در باغ لب فطرس شكوفا بود خدا تبريك بر خود گفت در آن لحظه موعود  مگر آنشب شروع خلقت و آغاز دنيا بود درآغوش على گل مى‏ شكفت از غنچه لبهاش  رسول الله در لبخند او محو تماشا بود فروغ مشرقين آمد خدا را نور عين آمد  «حسين آمد حسين آمد» سرود آسمانها بود #کمیل_کاشانی

#امام_حسین_ولادت #دوبیتی سائل امروز ؛ عطا چند برابر دارد دیده بر دستِ نبی؛فاطمه؛حیدر دارد حسنی ها به خدا روزیشان بیشتر است چون کریم حرم ؛ امروز برادر دارد #قاسم_نعمتی 

#امام_حسین_ولادت #دوبیتی بر ختم رسل نور دوعین است حسین والله  پناه عالمین است حسین امضاء برات کربلا می خواهی ذکر صلوات بر حسین است حسین #سیدمهدی_حجازی

#امام_حسین_ولادت دل بیاور! شکوه دلبر را سر بیاور! قدوم سرور را نیک بنگر به سوم شعبان نوه ی دوم پیمبر را فاطمه پاک کرد با دستش اشک شوقی که ریخت حیدر را آب شد قند در دل حسنش دید تا که رخ برادر را عرشیان در کنار هم دیدند جلوه های شبیر و شُبَّر را فطرس آمد شفا بگیرد پس روی گهواره می کشد پر را فیض او اینچنین کند آزاد از حصار قفس کبوتر را آمد اصلا حسین دنیا تا وا کند روی سائلان در را برو پس کربلا زیارت کن شبی آن مرقد مطهر را اینچنین محو کن گناهانِ ما تقَدّم وَ ما تأَخّر را کِی رهایم کند صف محشر آن که دارد هوای نوکر را دارم از یار روزی اشک و دارم از دوست دیده ی تر را آه از آن ساعتی که زینب شد روضه خوانش به ناله ی غرّا نبض قلب عقیله تند شده خنجری کند می بُرد سر را… #محمدحسین_مهدی_پناه

#امام_حسین_ولادت #امام_حسین_مدح غیر از تو را زبان من املا نمی کند جزگفتن از تو را قلم انشا نمی کند شاعر تو را نوشته و حاشا نمی کند جز در سرودن از تو زبان وا نمی کند هر کس نگفته از تو حسینی نمی شود جز نام دلربای تو بر لب نمی رود آدم ابوالبشر شده اما حسین نیست از او خلیل سر شده اما حسین نیست موسی پیامبر شده اما حسین نیست عیسی گزیده تر شده اما حسین نیست در جان محمد است که با او برابر است آری حسین بوده که جان پیمبر است گیرم پیمبر است که فرقی نمی کنند همتای حیدر است که فرقی نمی کنند زهرای اطهر است که فرقی نمی کنند مثل برادر است که فرقی نمی کنند فرقی نمی کنند و مرا شور در سر است آخر حسین فاطمه یک چیز دیگر است بین حسین و شیعه صمیمیت است و بس همراهی حسین به سنخیت است و بس شیعه به یک مرام و به یک نیت است و بس اسلام بی حسین مسیحیت است و بس اسلام ما که ثبت شده با شهادتین کامل نمی شود مگر از ذکر یا حسین در دین ما خدا یکی و مصطفی یکی است احمد یکی است پس به یقین مرتضی یکی است حیدر یکی و حضرت خیرالنسا یکی است زهرا یکی است پس حسن مجتبی یکی است این جمع بی حسین که معنا نمی گرفت یعنی اگر نبود کسا پا نمی گرفت غیر از خدا نبود و حسین آفریده شد ارض و سما نبود و حسین آفریده شد جز کربلا نبود و حسین آفریده شد قالو بلی نبود و حسین آفریده شد قالو بلای ما به الست از حسین بود اصلا هرآنچه بوده و هست از حسین بود بی اشک ، خاکِ خلقتمان گِل نمی شود تنها مجسمه است دل و دل نمی شود دل بی حسین این همه قابل نمی شود انسان بی حسین که کامل نمی شود غیر از حسین را به دل خویش حک نکن ما از اضافه ی گل اوییم ، شک نکن ای معنی نهفته ی در هل اتی حسین ان الذین آمنوی سوره ها حسین حتی خدا برای تو شد خونبها حسین ماییم و حسرت حرم کربلا حسین از ما بگیر این همه درد فراق را اما نگیر از دل ما اشتیاق را #محسن_ناصحی

#امام_حسین_ولادت مژده بده از زندگانی سیر ها را آمد به سر عشق جوانی  پیرها را امشب شب مخصوص ما دیوانگان است آماده سازید عاقلان ، زنجیر ها را در فطرس دل شد قیامت ، آمد آنکه این رو به آن رو می کند تقدیرها را قربان نقاشی که اینگونه کشیده از عشق در یک رخ ، همه تصویرها را شیر علی بن ابیطالب رسید و لرزاند دلهای تمام شیر ها را روح الامین گوید بزن فریاد با من : یا عشق ، یا نعم الامیر اهلا و سهلا ..... ای عشق شد تشریف فرما  سفره دارت ای کربلا دیده گشوده شهریارت یا مرتضی دوم عصای دستت آمد آسوده شد زین پس خیال ذوالفقارت یا فاطمه برده است دل از باغ رضوان این عطر سیبی که وزیده در بهارت کوری چشم هر چه بدخواه حسود است یا مجتبی ! آمد قرارت ، بی قرارت مولای مظلومان این عالم رسیده ای ظلم از این پس سیه شد روزگارت ای شمر از حالاست او دل ناگرانت ای حر از امروز است او چشم انتظارت مستانه می آید ندایی ای منابر آمد حبیبت ای حبیب بن مظاهر ....... تو زنده ی دیروز و امروزی و فردا تو بوده ای از قبل خلقت ، مثل مولا السابقون السابقون عاشقانت نوح و خلیل و آدم و عیسی و موسی ای عرش تا فرش خدا در اختیارت ای آبرودار زمین و آسمان ها نام من از قبل ولادت هست نوکر نام تو از قبل ولادت هست آقا آقای من وقتی تو کشتی نجاتی در موج طوفان میزنم دل را به دریا راه نجاتی نیست جز راه نجاتت تنها صراط المستقیم ما صراطت ....... ما در غلامی تو دیدیم آبرو را نامت دوا کرده است هر درد مگو را نا اهل ها را هم محل دادی همیشه بنده نوازا ! سرورا ! سنگ صبورا ای مهربان تر از پدرها مهربانیت نگذاشت بر دل حسرت یک آرزو را ناکام یعنی آن کسی که وا نکردند با تربت کرببلایت کام او را آقا دم چایی موکب های تو گرم حتی خیالش می کند کار سبو را هر چیز که خرج تو شد بالا نشین شد بد در بهشت روضه آمد ،  بهترین شد ...... ای سایه ی خورشید ِ چشمت سرپناهم من رو به تمثال تو تنها رو به راهم جان همین پیراهن ِ مشکی ِ کعبه تنهاست باب القبله ی تو قبله گاهم من هر چه باشم بد ، تو خوب خوب خوبی من هر چه باشم شب ، تو هستی قرص ماهم جان ابوفاضل صدایم کن ، صدایم جان زهیر آقا نگاهم کن ، نگاهم هرگز سوا کردن نباشد در مرامت لطفت خریدار بد و خوب است با هم پایین نیاید پرچم آوازه ی تو عاشق ندارد هیچ کس اندازه ی تو ...... ای فوق ادراک ، ای قیامت در قیامت ای آبروی عشق ، ای فخر شهادت عیسای آنها حرف زد در گاهواره عیسای ما وا کرده لب ، قبل از ولادت شش ماه زهرا بود و اشک و بی قراری شش ماه می خواندی برای او مصیبت شش ماه مادر گریه کرده ،گریه کرده قربان این سوز ِ اناالمظلوم هایت شش ماه ، تنها بود کار مادر و تو گریه برای زینب و داغ اسارت یک مقتل و یک پیکر و یک کربلا درد شش ماه گفتی ماجراها ، از سه ساعت مادر بهارش از غمت رنگ خزان شد دیگر انا العطشان نگو ، او نصفه جان شد #محمدحسین_رحیمیان

#امام_حسین_ولادت #رباعی #ماه_شعبان شعبان شد و خیل رحمت آمد از راه در سال نبوده ماه همچون این ماه یک ماه و طلوع پنج خورشید در آن لاحول ولا قوه الا بالله #عاصی_خراسانی

#امام_حسین_ولادت تو‌ حسینی که تو را اهل دعا می شناسند  به باران عطا ... پنجمین اختر تابان کسا شاه بیت غزل کرب و بلا السلام ای همه دارایی من بهترین همدم  تنهایی من ای حسینی که سراپا حسنی با خبر باش که دنیای  منی ... روشنی بخش شب پنج تنی کور گشتم برسان پیرهنی ... پر دهی نامه برت خواهم شد ندهی خاک درت خواهم شد در خورت بود دُر ناب شدن در دل خاطره ها قاب شدن قبله گاه دل احباب شدن ناگزیری تو به ارباب شدن ورنه خاکی تر از این القابی همنشین با همه ی اصحابی چوب،  منبرشد از این خانه نرفت خاک تو ، زر شد از این خانه نرفت پر ، کبوتر شد از این خانه نرفت هرکه نوکر شد از این خانه نرفت آبرو یافته از این خانه زندگی کرد گدا شاهانه لطف ، سر می رود از محضر تو فطرس آورد نیازی برِ تو پر در آورد به زیر پر تو هر دری بسته شود جز در تو نگرفته ست کسی جای تو را از تو داریم تمنای تو را ما هم از آمدنت خرسندیم به پر شال تو دل می بندیم اشک داریم ولی می خندیم گریه کن های ارادتمندیم ... پر به شوق علمت آوردیم سر برای قدمت آوردیم بر نداریم سر از دامانت همه هستیم بلا گردانت آمدی جان جهان قربانت روضه می خواند :( أنأ العطشانت) غم تو قبل تو آمد به وجود از ازل گریه کنت فاطمه بود دل مادر به عزیزش بند است لذتش بوسه ی بر فرزنداست شاد از  آمدن دلبند است شب میلاد شب لبخند است پس چرا مادر تو گریان بود ؟ وقت بوسیدن تو نالان بود جمله ات بغض به ما داد حسین کردم از غصه ی تو یاد حسین کربلا یاد من افتاد ، حسین نمک روضه ی میلاد : حسین ... ای مرتب شده در بین حصیر از پریشان شده ها دست بگیر #ناصر_دودانگه