eitaa logo
مباحث
1.8هزار دنبال‌کننده
42.6هزار عکس
39.2هزار ویدیو
1.9هزار فایل
﷽ 🗒 عناوین مباحِث ◈ قرار روزانه ــــــــــــ ❒ قرآن کریم ؛ @Nafaahat | @ye_ayeh ❒ نهج البلاغه ؛ @nahj_olbalaghe ❒ صحیفه سجادیه ؛ @ghararemotalee ⚠️ برای تقویت کانال، مطالب را با آدرس منتشر کنید. 📨 دریافت نظرات: 📩 @ali_Shamabadi
مشاهده در ایتا
دانلود
20.47M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 تجدید عهد میکنیم 🔹️بخشی از سخنرانی حماسی و عاشورایی دبیرکل جنبش اسلامی عهدالله سید هاشم الحیدری در شب عاشورا سال ۱۴۰۰ در حمایت از خط علیه السلام @hashemalhaidary 🚩 @Mabaheeth
1.03M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 | زمینه‌سازی ظهور 🏴 امام خامنه‌ای(مدظله‌العالی): اگر همه ما عاشورایی باشیم، زمینه ظهور ولی مطلق حق فراهم خواهد شد.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
آفتاب در مصاف.pdf
حجم: 3.92M
| 📗 کتاب " آفتاب در مصاف " شامل مجموعه ی گفتارهای مدظله العالی درباره ی وجود مقدس علیه السلام و تحلیل وقایع پیش و پس از عاشورای سال 61 هجری است. 📖 @ketab_arzeshi 🌐 @Mabaheeth
2.71M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 ببینید | : پروردگارا! نعمت یاد امام حسین (علیه السلام) را روزبه‌روز در کشور ما فراوان‌تر و مستدام‌تر بفرما. 👈🏻 ما را سربازان جهادِ عظیمِ تبیین قرار بده. 🏴 📥 نسخه کیفیت اصلی👇 https://farsi.khamenei.ir/video-content?id=50712
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
| ۱۴۲ 🏷️ ارزش دوستی ┄┅═✧ا﷽ا✧═┅┄ ❁• وَ قَالَ عليه‌السلام اَلتَّوَدُّدُ نِصْفُ اَلْعَقْلِ ┅───────────────┅ ☜ و درود خدا بر او، فرمود: دوستى كردن نيمى از خردمندى است. ─┅•═༅𖣔✾✾𖣔༅═•┅─ ♻️ ترجمه فیض‌الاسلام: 🇯‌ 🇴‌ 🇮‌ 🇳
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📖 امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه اشاره به آثار محبت و دوستى با مردم كرده مى‌فرمايد: «اظهار محبت و دوستى با مردم نيمى از عقل است»؛ (التَّوَدُّدُ نِصْفُ‌ الْعَقْلِ‌) تعبير به «نيمى از عقل» اشاره به اين است كه كارى است فوق العاده عاقلانه و منظور از «تودّد» اين است كه كارهايى انجام دهد كه نشانۀ كمال و دوستى باشد؛ در مشكلات به يارى آنها بشتابد و در برابر كارهاى ناروا به هنگام قدرت به جاى انتقام‌جويى عفو كند و با چهرۀ گشاده با مردم روبه‌رو شود، در برابر آنها تواضع كند، سخنان آنها را بشنود و به آنها احترام بگذارد. مجموعۀ اين امور و مانند آن را «تودد» مى‌گويند كه آثار فراوانى دارد از جمله: دوستان زيادى در سايۀ تودد براى انسان پيدا مى‌شوند، اگر اهل كسب و تجارت باشد مشتريان او فراوان مى‌گردند و اگر مدير تشكيلاتى باشد افرادى كه در زيرمجموعۀ او هستند به او عشق مى‌ورزند و وظايف خود را به خوبى انجام مى‌دهند، چنانچه فرماندۀ لشگرى باشد افراد لشگر او سر بر فرمان او خواهند بود، اگر عالم و روحانى باشد مردم به او اقتدا مى‌كنند و ارشادات و نصايحش را به گوش جان مى‌پذيرند و چنانچه پدر و بزرگ‌تر باشد و فرزندان به او علاقه‌مند مى‌شوند و محيط خانواده محيطى مملوّ از محبت و آرامش و همكارى خواهد بود و همچنين افراد ديگر در محيطها و پست‌هاى ديگر. ولى به عكس اگر انسان در برابر مردم خشن باشد و با قيافۀ درهم كشيده روبه‌رو شود، بى‌اعتنايى كند، تكبّر بورزد، نسبت به سرنوشت آنها بى‌اعتنا باشد و به تعبير قرآن «فَظّ غليظ القلب» باشد از اطراف او پراكنده مى‌شوند، در ميان جمع زندگى مى‌كند ولى تك و تنهاست. به گفتۀ شاعر: نهال دوستى بنشان كه كام دل به بار آرد درخت دشمنى بركن كه رنج بى‌شمار آرد در بحار الانوار از عليه السلام در ضمن مواعظ آن حضرت چنين نقل شده: «مَنْ‌ كانَ‌ الْوَرَعُ‌ سَجِيَّتَهُ‌ وَ الْكَرَمُ‌ طَبيعَتَهُ‌ وَ الْحِلْمُ‌ خَلَّتَهُ‌ كَثُرَ صَديقُهُ‌ وَ الثَّناءُ‌ عَلَيْهِ‌ وَ انْتَصَرَ مِنْ‌ أعْدائِهِ‌ بِحُسْنِ‌ الثَّناءِ‌ عَلَيْهِ‌ ؛ كسى كه و ورع خوى و خصلت او باشد و جود و بخشش طبيعتش و حلم و بردبارى عادتش، دوستانش بسيار مى‌شوند و ثنا خوانانش فراوان و از اين طريق بر دشمنانش پيروز مى‌گردد»
80 - برات آزادی و عنایت رضوی علیه السلام مُحبّ صادق اهل بیت (علیهم السلام) جناب حیدرآقا تهرانی نقل نمود در چند سال قبل روزی در رواق مطهر علیه السّلام مشرف بودم، پیرمردی را که از پیری خمیده شده و موی سر و صورتش سفید و ابروهایش بر چشمش ریخته، و او مرا متوجه ساخت تا وقتی که خواست حرکت کند دیدم عاجز است از حرکت کردن. او را یاری کردم در بلند شدن. پرسیدم منزلت کجاست تا تو را به منزل رسانم، گفت در حجره ای از مدرسه خیرات خان. او را تا منزلش رساندم و سخت مورد علاقه ام شد به طوری که همه روزه می رفتم و او را در کارهایش یاری می کردم. اسم و محل و حالاتش را پرسیدم، گفت اسمم ابراهیم از اهل عراق و زبان فارسی را هم می دانست. ضمن بیان حالاتش گفت من از سن جوانی تا حال هر ساله برای زیارت قبر مطهر حضرت رضا علیه السّلام مشرّف می شوم و مدتی توقف کرده و به عراق مراجعت می کنم و در سن جوانی که هنوز اتومبیل نبود، دو مرتبه پیاده مشرف و در مرتبه اول سه نفر جوان که با من همسن و رفاقت و صداقت ایمانی بین ما بود و سخت با یکدیگر علاقه و محبت داشتیم و مرا تا یک فرسخی مشایعت کردند و از مفارقت من و اینکه نمی توانند با من مشرف شوند، سخت افسرده و نگران بودند. هنگام وداع با من گریستند و گفتند تو جوانی و سفر اول و پیاده به زحمت می روی؛ البته مورد نظر واقع می شوی، حاجت ما به تو آن است که از طرف ما سه نفر هم سلامی تقدیم امام علیه السّلام نموده و در آن محل شریف، یادی از ما بنما پس آنها را وداع نموده و به سمت مشهد حرکت کردم؛ پس از ورود به با همان حالت خستگی و ناراحتی به حرم مطهر مشرف شده، پس از در گوشه ای از حرم افتادم و حالت بی خودی و بی خبری به من عارض شد. در آن حالت دیدم حضرت رضا علیه السّلام به دست مبارکش رقعه های بی شماری است و به تمام زوار از مرد و زن حتی بچه ها رقعه ای می دهد، چون به من رسیدند چهار رقعه به من مرحمت فرمود ، پرسیدم چه شده ؟ به من چهار رقعه دادید؟ فرمود یکی برای خودت و سه تا برای سه رفیقت. عرض کردم این کار مناسب حضرتت نیست ، خوب است به دیگری امر فرمایید این رقعه ها را تقسیم کند. حضرت فرمود : این همه به امید من آمده اند و خودم باید به آنها برسم؛ پس یکی از آن رقعه ها را گشودم چهار جمله نوشته شده بود :( بَرائَهٌ مِنَ النّار وَ امانٌ مِنَ الْحِسابِ وَ دُخُولٌ فِی الْجَنَّهِ وَ اَنَ ابْنُ رَسُولِ اللّهِ صلّی اللّه علیه و آله ) . 👈 از این داستان دو نتیجه می گیریم : یکی کثرت رأفت و عنایت و مرحمت حضرت رضا علیه السّلام است در باره زوار قبرش به طوری که هرکَس به امید نجات به آن حضرت پناهنده شود در باره اش خواهد فرمود و هیچ کَس از در خانه آن بزرگوار محروم نخواهد گشت. دیگر آنکه : هرکَس به راستی آرزوی زیارت آن حضرت را داشته باشد و او را میسّر نشود و از دیگری التماس کند که به نیابت او زیارت کند مانند همان کسی است که زیارت می کند آن حضرت را و این مطلب اختصاصی به زیارت آن حضرت ندارد بلکه در جمیع امور خیریه است؛ یعنی هرکَس کار خیری را دوست دارد و به راستی آرزوی رسیدن به آن در دلش باشد و انجام دادن آن برایش میسر نباشد و دوست دارد کسی که آن را انجام می دهد، یقیناً مانند همان کَس خواهد بود و به مثل ثواب او خواهد رسید و شواهد این مطلب از روایات بسیار است : از آن جمله جابر بن عبداللّه انصاری گاهی که به برای زیارت قبر شریف حضرت علیه السّلام مشرف شده بود پس از زیارت قبور شهدای کربلا، آن بزرگواران را خطاب نموده و گفت به خدا قسم ! ما با شما شریک بودیم در آنچه داخل آن شُدید . عطیه بن سعد کوفی که همراهش بود به او گفت چگونه ما با شهدای کربلا شریک هستیم در حالی که در فراز و نشیب همراه آنها نبودیم و شمشیر نزدیم و آنها میان سر و تنشان جدایی افتاد، فرزندانشان یتیم و زنانشان بیوه شدند : فَقالَ لی یا عَطِیَّهُ سَمِعْتُ حَبیبی رَسُولَ اللّهِ صلّی اللّه علیه و آله یِقَوُلُ مَنْ اَحَبَّ قَوْماً حُشِر مَعَهمْ وَ مَنْ اَحَبَّ عَمَلَ قَوْمٍ شَرِکَ فی عَمَلِهِمْ وَ الَّذی بَعَثَ مُحَمَّداً بِالْحَقِّ نِیَّتی وَ نِیَّهِ اَصْحابی عَلی ما مَضی عَلَیْهِ الْحُسَیْنُ وَ اَصْحابُهُ ¹ یعنی : جابر گفت ای عطیه ! از حبیب خود رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله شنیدم می فرمود : هرکَس قومی را دوست دارد با آنها محشور شود و هرکَس عمل قومی را دوست دارد در آن عمل با آنها شریک باشد. سوگند به آن خدایی که محمد صلّی اللّه علیه و آله را به راستی فرستاد نیت من و اصحاب من همان است که حسین علیه السّلام و اصحابش بر آن نیت درگذشتند.