#شب_هفتم
#حضرت_علی_اصغر
#حضرت_رباب
#دوبیتی_و_رباعی
غریبانه دستی به مویت کشیدم
پس از آن عبا را به رویت کشیدم
نمیشد که با تیر خاکت کنم
خودم تیر را از گلویت کشیدم
#محمد_جواد_مطیع_ها
#شب_هفتم
#حضرت_علی_اصغر_ع
#حضرت_رباب
زِ هر تکانِ لبت هر چه آب ،شرمنده
زتشنگیِ تو قلب کباب ، شرمنده
فقط به مادر تو عرض می کنم که نشد
نشد که آب بنوشد رباب ، شرمنده
کسی ندیده که یک مرد پیشِ همسرِ خود
شود به صورت ِ از خون خضاب شرمنده
سپاهِ کوفه ببین روی من زمین انداخت
شد عاقبت پسرِ بوتراب ، شرمنده
شتابِ تیرزیاد وگلوی تو نازک
به چوبِ تیر، گلو خورده تاب ،.. شرمنده
پسر ببین پدرت را هنوز می لرزد
به پشتِ خیمه روم با شتاب ، شرمنده
اگر مراسمِ دفنت سریع گشته ببخش
شدم ز غصه ای در اضطراب ، شرمنده
اگر که قبر تو پیدا کنند من چه کنم؟
به زیرِ خاک همینجا بخواب ، شرمنده
تنِ تو ، پهنیِ نیزه؟! خدا به خیر کند
اگر به نیزه تنت شد عذاب ، شرمنده
عزیز ِ غیرتی ام ،دیده بسته ای، نشوی
زمحملی که شده بی حجاب ، شرمنده
#قاسم_نعمتی
#شب_هفتم
#حضرت_علی_اصغر_ع
#حضرت_رباب
از سمت خیمه آمده اخبار تازه ای
از گاهواره آمده سالار تازه ای
عباس هم در علقمه تکبیر می کشد
جای عمو رسیده علمدار تازه ای
نامرد های کوفه بترسید از این پسر
چون آمده است حیدر کرار تازه ای
صد مرده زنده میشود از نام اعظمش
عیساست یا که احمد مختار تازهای
اعجاز طفل ما به کلام و کتاب نیست
رو کرده است بر همه آثار تازه ای
آقا بلند کرد علی را و خطبه خواند
آغاز شد کلام گهربار تازه ای
میگفت رحم بر پسر تشنه ام کنید
"مُنّوا علیَّ" گفت به اصرار تازه ای
ناگاه قاتلش روی زانو نشان گرفت
آماده بود حرمله بر کار تازه ای
تیری که خورد بر گلویش داغ داغ بود
این تیر بود یا نوک مسمار تازه ای؟!
بابا و یک پسر پسری که دو تکه شد
مظلوم تازه ای و گرفتار تازه ای
دیدی دومرتبه ز عبا خون تازه ریخت؟!
بالا گرفت روضه دشوار تازه ای
حجم سه شعبه بیشتر از صورت علی ست
این ضرب تیر ساخته رخسار تازه ای
#سید_پوریا_هاشمی
#شب_هفتم
#حضرت_علی_اصغر_ع
#حضرت_رباب
السلام آقاجان ، یاسَیّدَنَاالعَطشان
ای پادشه خوبان ، یاسَیّدَنَاالعَطشان
از آب شدی محروم ، یاسَیّدَنَاالمَظلوم
لب تشنه شدی قربان ، یاسَیّدَنَاالعَطشان
از داغ تو ای بی سر ، ای غریب بی مادر
عالم شده بی سامان ، یاسَیّدَنَاالعَطشان
هرکس که شود امروز ، در عزای تو گریان
فرداست لبش خندان ، یاسَیّدَنَاالعَطشان
هم آب حیاتی تو ، هم فلک نجاتی تو
دیگر چه غم از طوفان ، یاسَیّدَنَاالعَطشان
این خطّ و نشان یک روز ، از داغ تو میمیرم
هستم سرِ این پیمان ، یاسَیّدَنَاالعَطشان
گفتی که بود اشکم ، بر زخم تنت مرهم
گریم به تو چون باران ، یاسَیّدَنَاالعَطشان
من سینه زنِ شاهم ، پیرهن نمیخواهم
یاد آن تنِ عریان ، یاسَیّدَنَاالعَطشان
سینه میزنم یادِ ، سینه ای که بشکستند
در زیرِ سمِ اسبان ، یاسَیّدَنَاالعَطشان
جبرئیل بر آدم ، روضه عطش خوانده
با اشک و دلِ سوزان ، یاسَیّدَنَاالعَطشان
هیچ جای این عالم ، هیچ کس نمی بندد
آب بر روی مهمان ، یاسَیّدَنَاالعَطشان
بعد کربلا دیگر ، آب هم گوارا نیست
شعله میزند بر جان ، یاسَیّدَنَاالعَطشان
مادرت چه حالی داشت ، آن لحظه که میگفتی
یا قوم اَناَالعطشان ، یاسَیّدَنَاالعَطشان
شمر و مرکبش سیراب ، اصغر از عطش بی تاب
ای دریغ از باران ، یاسَیّدَنَاالعَطشان
یَابنَ ساقی کوثر ، مجبور شدی آخر
رو زدی به نامردان ، یاسَیّدَنَاالعَطشان
حرمله جوابت داد ، با سه شعبه آبت داد
من بمیرم آقاجان ، یاسَیّدَنَاالعَطشان
تیر بوده یا خنجر ، یک لحظه سرِ اصغر
شد به پوست آویزان ، یاسَیّدَنَاالعَطشان
هی سمت حرم رفتی ، هی دوباره برگشتی
حیرانی و سرگردان ، یاسَیّدَنَاالعَطشان
با دست خودت کَندی ، قبر شیرخوارت را
از چشم همه پنهان ، یاسَیّدَنَاالعَطشان
مادرش چه حالی داشت ، روی نیزه وقتی دید
آن ستاره تابان ، یاسَیّدَنَاالعَطشان
این سر از روی نیزه ، با نسیم می افتاد
سنگی نخورد بر آن ، یاسَیّدَنَاالعَطشان
#عبدالحسین_میرزایی
#شب_هفتم
#حضرت_علی_اصغر_ع
#حضرت_رباب
هِی کتک خورد زنی پشتِ تو و هِی اُفتاد
پشتِ تو مادرِ بی شیر پیاپی اُفتاد
نگران بود نسیمِ خنکی هم نوَزد
باد هروقت گذر کرد سر از پی اُفتاد
گرچه بستند سرت را به نخِ قنداقهات
باز تا نیزه تکان خورد سر از نِی اُفتاد
سر در آغوشِ رُباب و دو سه ساعت بعدش
نیزهدارِ تو به او گفت : سرش کی اُفتاد؟!
#حسن_لطفی
#شب_هفتم
#حضرت_علی_اصغر_ع
#حضرت_رباب
شبیه هاجرِ دنبالِ آب باگریه
دوید در دل صحرا رباب باگریه
برای مادر اصغر در آسمان آن روز
نشست، روضه گرفت، آفتاب باگریه
به یاد گریهی طفل رباب، ساقی شد...
کنار علقمه از غصّه آب باگریه
شبیه عاشق دلتنگ، تیر از چلّه
دوید سمت علی باشتاب، باگریه
بهگریه گفت: که سیراب شد علیاصغر؟
حسین داد بهزینب جواب؛ باگریه...
حسین گفت: علیجان خدانگهدارت!
رباب گفت: عزیزم بخواب...، باگریه
برای داغ دل مادر علیاصغر
دل زمین و زمان شد کباب باگریه
به روی حنجر او فتح باب شد با تیر
اگر چه بسته شد آخر کتاب با گریه
دلی که سوخت به یاد گلوی نازک او
به روسیاهی خود زد نقاب باگریه
#سجاد_روانمرد
#شب_هفتم
#حضرت_علی_اصغر_ع
#حضرت_رباب
فرات بود ، ولیکن نبود آب اینجا
که بود مهریهٔ فاطمه سراب اینجا
صدایِ گریه ، نمی داد رنجشان انگار
که بی محلیِ بر طفل شد ثواب اینجا
به دست شاه دو عالم که طفل بالا رفت
نسوخت هیچ دلی غیرِ آفتاب اینجا
مگر به گوشِ علی ، تیر خواند لالایی ؟
که بُرد کودکِ معصوم را بخواب اینجا
غروبِ روز دهم زود اتفاق افتاد
سپهر گشت به خونِ گلو خضاب اینجا
حسین تنها شد وای بر دل زینب
خدایِ صبر گرفت از غم اضطراب اینجا
سه روز زخم تنش را که نور تازه گذاشت
حرام کرد به خود سایه را رباب اینجا
#حامد_آقایی
#شب_هفتم
#حضرت_علی_اصغر_ع
#حضرت_رباب
دیدنِ دشمن و روی تو ندیدن سخت است
جای انگشتِ پدر تیر مکیدن سخت است
خواب بودی و تو را بوسه زدم امّا زد
ناگهان بی نفَس از خواب پریدن سخت است
جانِ تو سختترین کارِ جهان آسان است
پیشّ یک مادرِ بی شیر رسیدن سخت است
دست بر تیر زنم حنجرِ تُردت ریزد
تیر از حنجرِ خشکیده کشیدن سخت است
رو زدم ، رو زدم و رو زدم و رو ، اما
عوضاش خندهی این قوم شنیدن سخت است
بر رویم خونِ تو پاشید و زمین هم نچکید
در عوض تا حرم از شرم چکیدن سخت است
روی تو سنگِ لحد چیدم و عمداً گفتم :
طفل را از زیر این خاک کشیدن سخت است
لااقل قافله ، ایکاش که آرام رود
پا برهنه عقب بچه دویدن سخت است
* *
از تکانهای عبا حرمله فهمید چه شد
نفسِ آخر خود را نکشیدن سخت است
این زبان بسته نشد آب بگوید ، نامرد
آب با لب زدنِ خود طلبیدن سخت است
#حسن_لطفی
#شب_هفتم
#حضرت_علی_اصغر_ع
#حضرت_رباب
تا تر کند یک لحظه خشکی دهانش را
پیوسته می گرداند دور لب زبانش را
در بین آغوش پدر آرام شد هر چند
هرم عطش می سوخت جسم نیمه جانش را
ناگاه بین خیمه قلب مادری لرزید
وقتی کسی برداشت در آن سو کمانش را
تیری دویید و خنده های کوچکش را برد
تیری که پایان داد رنج بی امانش را
سنگی رسید و ماهی کوچک به خون غلطید
دریا به خون آمیخت صحن آسمانش را
یک لحظه بعد از آسمانها قاصدک می ریخت
هر قاصدک می برد درد بی کرانش را
می خواست اندوه پدر را کم کند قدری
لبخند زد ته مانده ی تاب و توانش را
زیر عبا می رفت پشت خیمه اما کاش
دشمن نمی فهمید در آنجا نشانش را
جان جهان بادا فدایش که میان تشت
همراه بابا خورد سهم خیزرانش را
#حسن_شیرزاد
#مقتل
#بیست_یکم_رجب
#شهادت_حضرت_رباب_سلاماللهعلیها
بیست و یکم رجب سال ۶۲ هجری قمری #حضرت_رباب (سلاماللهعلیها) #شهید گشتند،
#حضرت_رباب (سلاماللهعلیها) #همسر امام حسین (علیهالسلام) و #مادر حضرت علی اصغر (علیهالسلام) است،
#حضرت_رباب (سلاماللهعلیها) فرزند امرءالقیس بن عدی #همسر جلیل القدر #امام_حسین (علیهالسلام) است، این بانو مادر بزرگوار #حضرت_سکینه (سلاماللهعلیها) و #حضرت_علی_اصغر (علیهالسلام) و از بانوان ستمدیده کاروان کربلا هستند،
ایشان از بانوان عالمه و اهل فصاحت و بلاغت بوده و همینطور در تاریخ است که #حضرت_رباب (سلاماللهعلیها) از #بهترین_بانوان و #افضل آنان در #ادب و عقل بود،
پدر ایشان #امرءالقیس کلبی از شیعیان #امیرالمومنین (علیهالسلام) و از بزرگان اهل شام بود که از فرط علاقه به اهل بیت (علیهم السلام) سه #دختر خود را به #عقد امیرالمومنین (علیهالسلام) و امام حسن (علیهالسلام) و امام حسین (علیهالسلام) در آورد،
#امام_حسین (علیهالسلام) #علاقه زیادی به #حضرت_رباب (سلاماللهعلیها) و #حضرت_سکینه (سلاماللهعلیها) داشتند که در شعری بیان میدارند:
خانهای که در آن #رباب (سلاماللهعلیها) و #سکینه (سلاماللهعلیها) باشد را #دوست میدارم،
"لَعَمْرُک اِنِّنی لَاُحِبُّ دارا
تَحُلُّ بها سکینةُ و الربابُ
اُحبِّهما وَ اَبْدُلُ جُلَّ حالی
وَ لَیْسَ لِلاَئمی فیها عِتابُ"
بعد از جریان کربلا #حضرت_رباب (سلاماللهعلیها) هر روز در #آفتاب مینشتند و بر مصائب #امام_حسین (علیهالسلام) #گریه و زاری میکردند، در تمام روزها #مجلس_عزا برقرار نموده و با بقیه مخدرات نقل #مصائب و #عزاداری میفرمودند بعضی از زنان مدینه اعتراض کردند که چرا به #سایه نمیروید؟ #حضرت_رباب (سلاماللهعلیها) فرمودند ما را ملامت نکنید، آنچه #مصائبی که ما دیدهایم شما ندیدید که بدن مطهر عزیز فاطمه (سلاماللهعلیها) #بدن امام حسین (علیهالسلام) عریان زیر #آفتاب سوزان رها کردند،
#حضرت_رباب (سلاماللهعلیها) در #کربلا همراه #امام_حسین (علیهالسلام) بود و هنگامی که #امام_حسین (علیهالسلام) به #شهادت رسیدند، بسیار #بیتابی کردند،
#حضرت_رباب (سلاماللهعلیها) بنابر نقلی یکسال پس از عاشورا از دنیا رفتند، همچنین آمده است که #حضرت_رباب (سلاماللهعلیها) بعد از #اربعین با #اذن امام سجاد (علیهالسلام) تا #یکسال در #کربلا ماندند و در آنجا مشغول #گریه و #عزاداری بودند، پس از #یکسال به دستور #امام_سجاد (علیهالسلام) به #مدینه بازگشتند و دائما درحال #عزاداری بودند، تا سرانجام در #ماه_رجب بر اثر شدت #غم و اندوه #دق کرده و بر اثر #تازیانهها و #مصائب اسارت به #شهادت رسیدند،
منابع:
الوقایع والحوادث مرحوم ملبوبی ، أعلام النساء المؤمنات شيخ محمد حسون ، نساء حول الحسين سعيد رشيد زميزم ، سبايا آل محمد (علیهم السلام) السيد نبيل الحسنی ، تاريخ الإسلام ج ۲ المنظمة العالمية للحوزات ، عدد السنه ص ۱۷۹ ، ابن کثیر ج ۸ ص ۲۲۹ ح ۱۴۱۳
اللهم عجل لولیک الفرج ( صلوات)
کربلایی حسین طاهری4_5802978997079906113.mp3
زمان:
حجم:
30.83M
#زمینه
#حضرت_رباب
#ایام_بزرگداشت_مقام_حضرت_رباب_س
بهترین شریک واسه زندگی
بهترین همسر توی عالمین
یکی زهرا بود زهرای علی
یکی هم رباب زوجة الحسین
بعد از حسین موندی زیر تیغ آفتاب
خانومرباب۳
شیرخوار تو آخرش نخورد یه جرعه آب
خانومرباب۳
روضهت اینه؛ گفتی علی رو نیزه بخواب
خانومرباب۳
لالایی لالایی؛
روضه میخونم برات خودم تنهایی
لالایی لالایی؛
قربونت برم که سری تُو سرهایی
لالایی لالایی؛
کوچیکترین ستارۀ صحرایی
لالایی لالایی؛
روی نیزه پیش عمو و بابایی
آه؛ رباب ۳
.....
جگرش سوخت ولی تُو شهر شام
از شیرخواره مثه شیر میگفت
زینب که خطبه میخوند، رباب
با گلوی خسته تکبیر میگفت
بعد از حسین، تو بودی و رنج بیحساب
خانومرباب۳
میبردنت سمت شام با زور طناب
خانومرباب۳
دق میکنم از خجالت بزم شراب
خانومرباب۳
لالایی لالایی؛
مادر میبینی آوردنم چه جایی
لالایی لالایی؛
دیگه واسۀ رباب نمونده نایی
لالایی لالایی؛
چشماتو ببند اصغرم هر جایی
لالایی لالایی؛
با چوب میزنن روی لب بابایی
آه؛ حسین ۳
#حمید_رمی
#حضرت_رباب سلام الله علیها
📌تقدیم به محضر حضرت رباب سلام الله علیها
رباب بودی با گریه رَبِّ آب شدی
در این یکی دوسه ماهه چقدْر آب شدی
بجای جعده شدی هدیه بر بنی الزهرا
دعای فاطمه بودی که مستجات شدی
بنا نبود که جلوه کنی در این عالم
کنار نور عقیله تو در حجاب شدی
زبسکه خاک سرت ریختی زداغ حسین
ترک ترک شده همرنگِ با تراب شدی
عروس فاطمه بودی که رفتی از یثرب
همین مدینه !!!کنیز حرم خطاب شدی
زگریه زیر دو چشمت شیار افتاده
بیاد لب لبِ ششماهه ات کباب شدی
چنان حسین عوض گشته شکل صورت تو
زبسکه سوخته در زیر آفتاب شدی
دمی که حنجرِ پاشیده را بغل کردی
توهم زخون گلوی علی خضاب شدی
به دست ِ خالی و لالایی تو خندیدند
به روی ناقه تو یک لحظه غرق ِ خواب شدی
زنی مقابل تو شیر داد؛ طفلش را
چقدر یادعلی اصغرت عذاب شدی
میان طشت، خجالت کشید از تو حسین
دمی که وارد آن مجلس شراب شدی
همینکه آن دهن چوب خورده بوسیدی
به پیش مادر ِ سادات، بی حساب شدی
اشاره کرد یکی بر سکینه دختر تو
برای حفظ امانت در اضطراب شدی
عروسِ حضرت زهرا زمانه با تو چه کرد
به شهر شام زنِ خارجی خطاب شدی
#قاسم_نعمتی