eitaa logo
مادران بهشتی
104 دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
1.1هزار ویدیو
19 فایل
ارتباط با مدیر: @sadra_33 نسال الله منازل الشهدا
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ -------- جنگ‌آوری و تنومندیِ او زبان‌زد است زینب که نگاهش می‌کند، دلش قُرص می‌شود *عباس یک‌تنه، لشکرِ حسین است* علمدار است سپهدار است . . اصحاب که یک به یک برزمین می‌افتند، نوبت به بنی هاشم می‌رسد عباس چشم دوخته به لبان مولا همه اذن می‌گیرند و می‌روند و بر...نمی‌گردند حسین می‌ماند و عباس و حمله‌ها و ولوله‌ها "اذنِ میدان بده پایان دهم این غائله را!" حسین نگاهی به برادر تنومندش می‌کند، نگاهی به خیمه‌ها *"العطش، العطش... "* . "برادرم! عطشِ زنان و کودکان را دریاب... مَشک را بردار و آب بیاور..." . . سی و پنج سال برای جنگاوری امروز آماده شده باشی! نزد حیدر کرّار فنون رزم آموخته باشی سال‌ها دوشادوش حسن و حسین علیهماالسلام تمرین جنگاوری کرده باشی همراه علی علیه‌السلام شمشیر زده باشی و درس پس داده باشی ناگهان امیر و امام‌ت بگوید نه، برو آب بیاور! جز عباس چه کسی می‌تواند این فرمان را بشنود و حتی لحظه‌ای در ذهن نیاورد: من با تمام توانمندی‌هایم و قدرت و جنگاوری ام، بروم دنبال آب؟! همانگونه که وقتی مولا فرمود یمین لشکر با تو، گفت چشم وقتی فرمود حفاظت از خیام با تو، گفت چشم حال گفته سقایت حرم با تو... بی‌درنگ می‌رود و در همین راه شهید می‌شود در راه ... طبق وظیفه... با أَشْهَدُ لَکَ بِالتَّسْلِیمِ نه فقط تسلیم ظاهری بلکه تسلیم قلبی یعنی لحظه ای "در دل" هم چون و چرا نکردن . برای من درس و است در مقابل و (درکنار ؛ که وه که چه مقامی‌ست...) . . سال‌ها درس خوانده‌ایم با چندی توانمندی و استعداد اما امروز در مشغول و هستیم و البته که در آینده ای نزدیک فعالیت‌های اجتماعی و تحصیلی خود را ادامه خواهیم داد ، امروز - بی ولی و امّا- برای من وظیفه است . پی‌نوشت: ۱- قمربنی هاشم علیه‌السلام این ادب، وظیفه گرایی، ولایت‌پذیری، تسلیم و اطاعت از امام را از که و کجا آموخت؟ در خانه، از مادرش! "هرکه بهشتی می‌شود، پایه‌ی بهشتی شدنش از مادر است " . ۲- ان‌شاءالله به جنگاوری هم می‌رسیم. در رشته‌های تخصصی خود پیش می‌رویم و صحنه‌های و اقتصادی را هم خالی نمی‌گذاریم. اگر هم قبل از آن رفتیم، خشنودیم که درراه وظیفه بوده... "والله ان قطعتموا یمیني انّي احامي ابداً عن ديني" 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon
لازمه جاری شدن دین و معنویت در جامعه است. ♦️فرزندان باید از سنین ۷ تا ۱۴ سالگی به رفتار تربیتی با محوریت «ادب» مجهز شوند. ♦️برای اینکه فرزندان یک رویه دائمی را برای درس‌خواندن و دیانت در دوران پس از بلوغ نیز طی کنند و به اوج رفتارهای معنوی گرایش پیدا کنند باید رفتار تربیتی با محوریت «ادب» در فرزندان نهادینه شود.👌 ♦️در صورتی که از سنین 7 سالگی همزمان با آغاز دوره تحصیلی دبستان تا 14 سالگی هدف رفتاری ادب در خانه و مدرسه تعقیب شود، آینده فرزندان تضمین می‌شود.✔️ ♦️درس خواندن و دین‌داری در دوره 7 تا 14 سالگی در زندگی فرزندان اصلا در اولویت قرار ندارد❌ 👈 و نباید در این دوران از مفهوم ادب غفلت کرد و در پادگان ادب خانه و مدرسه، فرزندان باید در محیطی آکنده از عاطفه و معنویت مورد تربیت رفتاری قرار گیرند.✅
لازمه جاری شدن دین و معنویت در جامعه است. ♦️فرزندان باید از سنین ۷ تا ۱۴ سالگی به رفتار تربیتی با محوریت «ادب» مجهز شوند. ♦️برای اینکه فرزندان یک رویه دائمی را برای درس‌خواندن و دیانت در دوران پس از بلوغ نیز طی کنند و به اوج رفتارهای معنوی گرایش پیدا کنند باید رفتار تربیتی با محوریت «ادب» در فرزندان نهادینه شود.👌 ♦️در صورتی که از سنین 7 سالگی همزمان با آغاز دوره تحصیلی دبستان تا 14 سالگی هدف رفتاری ادب در خانه و مدرسه تعقیب شود، آینده فرزندان تضمین می‌شود.✔️ ♦️درس خواندن و دین‌داری در دوره 7 تا 14 سالگی در زندگی فرزندان اصلا در اولویت قرار ندارد❌ 👈 و نباید در این دوران از مفهوم ادب غفلت کرد و در پادگان ادب خانه و مدرسه، فرزندان باید در محیطی آکنده از عاطفه و معنویت مورد تربیت رفتاری قرار گیرند.
لازمه جاری شدن دین و معنویت در جامعه است. ♦️فرزندان باید از سنین ۷ تا ۱۴ سالگی به رفتار تربیتی با محوریت «ادب» مجهز شوند. ♦️برای اینکه فرزندان یک رویه دائمی را برای درس‌خواندن و دیانت در دوران پس از بلوغ نیز طی کنند و به اوج رفتارهای معنوی گرایش پیدا کنند باید رفتار تربیتی با محوریت «ادب» در فرزندان نهادینه شود.👌 ♦️در صورتی که از سنین 7 سالگی همزمان با آغاز دوره تحصیلی دبستان تا 14 سالگی هدف رفتاری ادب در خانه و مدرسه تعقیب شود، آینده فرزندان تضمین می‌شود.✔️ ♦️درس خواندن و دین‌داری در دوره 7 تا 14 سالگی در زندگی فرزندان اصلا در اولویت قرار ندارد❌ 👈 و نباید در این دوران از مفهوم ادب غفلت کرد و در پادگان ادب خانه و مدرسه، فرزندان باید در محیطی آکنده از عاطفه و معنویت مورد تربیت رفتاری قرار گیرند.
🔰 رابطه ظاهر و باطن در تربیت فرزند 🔻 ما گاهی در حیطه تربیت بچه‌ها، ادب ساختارگرایانه یا ادب گربه‌ای یاد می‌دهیم. ادب ساختارگرا غیر از ادب منافقانه است. ادب منافقانه یعنی فرزند جلوی پدر و مادر سلام الله است و جایی که خانواده نیست به‌گونه‌ای دیگر رفتار می‌کند. 🔹 اما تفاوت ساختارگرا و ادب ربانی این است که در ساختارگرا فقط یک ساختار را به او یاد داده‌ایم تا به خود و دیگران آسیب نزند، اما اصل موضوع را نه ما شناخته‌ایم، نه به او شناسانده‌ایم. برای همین فرزند دچار خطا می‌شود. ⁉️ حال کجا امکان دارد این اتفاق بیفتد؟ وقتی ما یاد می‌دهیم ظاهر مهمتر از باطن است. اینجا ریزش‌ها شروع می‌شود. مثلا به بچه بگوییم خانواده ما چادریست و تو هر کاری می‌خواهی بکن، ولی چادر را حق نداری برداری. وقتی بچه با عمق چادر ارتباط نگیرد چادر به سر می‌شود، اما چادری نه! یعنی 5 متر پارچه روی سر دارد اما با نامحرم می‌گوید و می‌خندد و آرایش متناسب با حجابش ندارد. 🔸در شریعت ما ظاهر مهم است و نباید آن را نفی کرد اما چیزی اگر به باطن نرسیده باید اجازه دهیم در حداقل بماند و بعد رشد کند. 🌺کانال همسرداری دینی 🌺 👉 https://eitaa.com/joinchat/3962830883C74c3e8367c
✍آیت الله حسین مظاهری (حفظه) 🔵👈 "قداست ادب"  کلمه مقدسی است و کسی که این فضیلت مقدس را دارد باید شاکر باشد. ⚠️آدم بی‌ادب ضرر فوق العاده برای خودش و جامعه دارد. انسان باید در اجتماع مؤدب باشد.✔️ ♨️گاهی اوقات پدر و مادر بد زبان هستند و رعایت ادب را در خصوص فرزندان نمی‌کنند و فرزندان راه درست را پیدا نمی‌کنند و از اسلام برمی‌گردند. 📛اگر کسی فردی را نسبت به دین منحرف کند و دین‌زده کند، مثل این است که تمام آدم‌ها را کشته باشد و اگر کسی را نجات دهد، مثل این است که جهانی را زنده کرده باشد. 👌
﷽ ---- که باشی یک جایی میفهمی گیر افتاده ای. گیر چیزی که سال ها فکر میکردی میشود از آن فرار کنی، میشود بیخیالش باشی، میشود خودت را بزنی به آن راه... مادر که باشی میبینی از هر راه که بروی میرسی به خودت... خودت....... مادر که باشی یکهو میبینی روزگار دست گرفته و نشسته جلویت. رویت را هرطرف هم که بکنی، همان طرف -آینه به دست- ظاهر میشود. مادر که باشی میبینی راه فراری نداری؛ همه‌ی دوروبرت پر شده از مادر که باشی میبینی اخلاق هایی که فکر میکردی میشود بی‌صدا رویش سرپوش گذاشت تا کسی نبیند، خلق و خوهایی که پنهان میکردی و میگفتی حالا آنجا بماند بدون اصلاح، چه میشود مگر؟!، ناپسندهایی که فکر میکردی میشود بی آزار تلنبار کرد یک گوشه، همه یکهو مجسم می‌شوند در قامت فرزندانت! تمام زندگی ات را پر میکنند از نمایش خودت! خودی که اغلب انکارش کرده بودی؛ حداقل گوشه‌هایی اش را... آن جاهایی که دوست نداشتی و پسندت نبود اما همت اصلاح هم نداشتی! میخواهی بگو اثر توارث و ژن ها میخواهی بگو تربیت و اثر رفتار و محیط، حالا این تویی و آینه هایت! تویی و تصویر و تجسم انکار شده هایت تویی و تربیت نشده هایت... آینه های قدی ات نه تنها شکستنی نیستند بلکه هرروز بلندتر میشوند و بیشتر خودت را نشان خودت میدهند مخصوصاً آن گوشه‌های پنهان شده را فراموش شده یا انکار شده را... مادر که باشی، در خلوت سهمگین میان خودت و خودت، هر روز تلنگر میخوری که چقدر خود واقعی ات میتواند ناراحتت کند، عصبانی ات کند، تندی کند، دلت را بشکند، ملاحظه و مراعات را کنار بگذارد، متوقع باشد، خشمش را به بلوغ نیافته ترین شکل بروز دهد، زور بگوید، درک نکند، توی چشم‌هایت نگاه بکند و دروغ بگوید،.... مادر که باشی، در سی و سه سالگی هم که شده، *هر روز یادت میفتد چقدر باید ادب شوی...* باید ادب شوی... 😰 پی‌نوشت: قصد نشر انرژی منفی ندارم، اما واقعیت تلخ سازنده ایست که جاریست در دنیای والدگری 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8