eitaa logo
کانال اشعار(مجمع الذاکرین)
2.2هزار دنبال‌کننده
2 عکس
0 ویدیو
54 فایل
این کانال اشعارمذهبی توسط محب الذاکرین خاک پای همه یازهراگویان عالم مهدی مظفری ازشهراصفهان ایجادشد
مشاهده در ایتا
دانلود
زمینه؛ وقت جدایی.mp3
زمان: حجم: 1.38M
علیه‌السلام علیه‌السلام 🔹وقت جدایی🔹 زبان‌حال سیدالشهدا و امام سجاد(علیهماالسلام) در وداع عاشورا بیا پسر عزیزتر از جانم بیا که شده وقت جدایی‌مون بیا روضه‌خون غربت بابا بیا که بگم برات با قلبی خون سلاممو برسون به شیعه‌هام بگو همه گریه کنن برام بگو که من مظلوم کربلام «اِنَ اَبی ماتَ غریبا اِنَ اَبی مَضَیٰ شهیدا وای حسین وای حسین» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ببین شد ادا اجر رسول‌الله تو این دشت غم با نیزه و دشنه به‌جز من و تو، تُو خیمه مردی نیست شدن همه کشته با لبِ تشنه عزیز من از کی بگم برات؟ عباسمو کشتن پای فرات حالا دیگه تنها شده بابات «اِنَ اَبی ماتَ غریبا اِنَ اَبی مَضَیٰ شهیدا وای حسین وای حسین» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ تویی همۀ دار و ندار من تویی وارث غربت من بابا تویی تکیه‌گاه اهل‌بیت من تویی همه هستی‌شون توی غم‌ها تو ملجأی واسه اهل حرم گریه کنید واسه غربت هم روضه بخون با اشک و آه و غم «اِنَ اَبی ماتَ غریبا اِنَ اَبی مَضَیٰ شهیدا وای حسین وای حسین» شاعر و نغمه‌پرداز:
Mohjat.NetSh 08 Moharram 1403 Sotode [Mohjat_Net] (6).mp3
زمان: حجم: 1.34M
🎤 من به همه گفتم که اهل کربلام حسم میگه از نسل کربلام از اضافه ی گلت آفریده شد گلم عاشق علامت و عاشق شمایلم چشمات مجنونم کرده خیسه بارونم کرده به به چه اسمی داری اسمت دیوونم کرده حسین حسین حسین **** من به همه گفتم که خونم کربلاست تو هر حالتی جونم کربلاست ای بهونه ی دلم آشیونه ی دلم اسم تو شده دم عاشقونه ی دلم رخنه تو خونم کرده عشقت مدیونم کرده به به چه اسمی داری اسمت دیوونم کرده حسین حسین حسین .
کربلایی نریمان پناهی - شور - واویلا4_5839198718280078549.mp3
زمان: حجم: 6.98M
کربلایی نريمان پناهي مراسم شب هفتم امام حسین دوشنبه ۱ مرداد ماه ۱۴۰۳ واویلا ، شد شروع مصیبت و غمها
Pilevar4_5793883819715073283.mp3
زمان: حجم: 15.29M
☑️ 🔈(بابایی کجایی ببینی که دیگه نمیبینه چشمام)🔈 ٤٤٦_ه_ق 🎤 بابایی کجایی ببینی که دیگه نمی بینه چشمام گرفته وَرَم پُر شد از آبله دست وپاهام واویلا بابایی بِه هم خورده وضعم پریشونم و سوخته موهام منومسخره کردنم بسکه کهنه س لباسام واویلا منو میزدن بی بهونه بابایی روی صورتم ردّ خونه بابایی توو این مدتی که نبودی می خوردم به جای غذا تازیونه بابایی ------------------- بابایی فضای خرابه برای رقیه ت عذابه یه گوشه زمین گیرم و گریه هام بی جوابه واویلا بابایی تموم تنم زخمیه زیر چشمام کبوده اینا یادگاری از اون کوچه های یهوده واویلا شکستن توو بازار سرم رو بابایی لگد میزدن پیکرم رو بابایی همونی که گوشوارمو کَند با خنده کشید از سرم معجرم رو بابایی ------------------ بابایی دیگه حوصلم رفته سر راستی بابا یه چیزی کجا استفاده میشه آخه لفظ کنیزی واویلا بابایی به جای همه بچه ها عمه زینب کتک خورد دیدم با چشای خودم روزی صد دفعه می مُرد واویلا خبر داری بابا شکسته پهلو هام می لرزه مثه پیره زنها دستو پام زمین می خورم وقتی حتی میرم راه یه ذره دیگه سوو نمونده توو چشمام ------------------- ✍ .
Pilevar4_5807774130497393697.mp3
زمان: حجم: 16.13M
☑️ 🔈(ابالفضل تو بودی پناه من و تکیه گاه سپاهم)🔈 ۱٤٤٦_ه_ق 🎤 ابالفضل تو بودی پناه منو تکیه گاهه سپاهم کنار تنت مات و مبهوتم و غرق آهم واویلا ابالفضل بلند شو که چشم انتظاره توو خیمه سکینه رقیه م می میره تورو با همین وضع ببینه واویلا پاشو از روو خاکا علمدار ، جان من علم رو یه بار دیگه بردار ، جان من به شیرخواره داده رقیه ، قول آب منو بیشتر از این نکن زار ، جان من --------------------- ابالفضل شکستی قدم رو بدون رفته صبر و قرارم روو دست بریده ت با گریه سرم رو میذارم واویلا ابالفضل بمیرم تنت رو با سر نیزه وا کردن از هم الانه که لشکر بریزن توی خیمه کم کم واویلا نباشی حرم میره غارت ، عباسم می ریزن برای غنیمت ، عباسم می ترسم از اون لحظه ای که ، با سیلی به زنها بشه هتک حرمت ، عباسم ---------------------- ابالفضل تمومه دیگه بعد تو کارم اینو میدونم اینایی که دیدم نمیدن یه لحظه امونم واویلا ابالفضل بلند شو یه بغض عجیبی میون گلومه بلند شو که توو دشمنا صحبت از آبرومه واویلا شروع میشه غمهای زینب ، بعد از تو می خندن به اشکای زینب ، بعد از تو اگه پا نشی از روی خاک ، می بندن طناب روی دستای زینب ، بعد از تو ----------------------
. دلتنگم و نیست جز تو درمان ، الغوث من دشـتم و تو همیشـه باران ،الغوث عجل لولیک الفرج چشـمه ی نور شب خیمه زده به قصد ایمان، الغوث
. السلام علیکِ یا مولاتی یا زینب لحظه لحظه کنم تمنایت قبله ام شد دو چشم زیبایت جان سپارم دمی که از محمل بر سر نی کنم تماشایت ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ بشنو از نی حکایت زینب کعب نی رمز محنت زینب دوریِ سر ز پیکرت ای وای غصه ی بی نهایت زینب ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ تیر ظلمت به کوکبت خورده سنگی از کینه بر لبت خورده ضربه ی سنگ دشمنان اول بر دل و جان زینبت خورده ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ آسمان از غم تو باران شد ابرِ چشمان من بهاران شد قاتل کودکان دلبندت طعن و لبخند نیزه داران شد ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ داغ تو شعله ای زده بر دل غصه ات می شود مرا قاتل زائر رأس خونی ات هستم با سر غرق خونم از محمل ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ یا حسین ای برادر زینب روی نیزه برابر زینب جان خواهر بمیرم از غصه گر بپرسی ز معجر زینب ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ هم پیام تو را رساندم من هم به عشق تو خطبه خواندم من رأس تو روی نیزه ها بود و نیمه جان در پی ات کشاندم من ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ طعنه هایی ز ساربان دیدم خنده هایی که از سنان دیدم همه را دیده ام ولی ای وای بر لبت چوب خیزران دیدم ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ سوی ما دیده های اغیار است محرم تو به دید انظار است غیرت الَله دو چشم تو روشن زینبت در میان بازار است ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ غصه ای بیکرانه می خوردم طعنه ها از زمانه می خوردم تو جلو روی نیزه می رفتی من پی ات تازیانه می خوردم ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ دیده ام بر برادرم افتاد ضرب دشمن به پیکرم افتاد چشم خود را به روی نی بستی تا که چشمی به معجرم افتاد ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ قلب من غصه دار طفلان شد چشم تو بی قرار آنان شد دخترت تا کمی عقب افتاده گیسویت روی نی پریشان شد ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ دخترت پشت قافله  اِی وای بین ما گشته فاصله اِی وای کعب نی را تحملش کردم خنده ی زجر و حرمله اِی وای ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ از تماشای تو چه مدهوشم رأس تو می بَرد دل و هوشم نیزه ات خم شد و به یک باره من گرفتم سرت در آغوشم ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ یارِ بر نی نشسته ی زینب آهِ قلب شکسته ی زینب گشته اشکت به نیزه جاری از دیدن دستِ بسته ی زینب ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ چهارشنبه ۳ مرداد ۱۴۰۳ شب نوزدهم محرم ۱۴۴۶
. به نام خدا آمده لاله گون پیام قرآن اَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّة خوانده تو را خدای حَیِّ سبحان اَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّة ای که تویی ترجمه ی حقایق رحمت حق بهر همه خلایق روی تو لاله گون تر شقایق آینه دار تو همه شهیدان اَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّة نهضت تو نهضت احیای دین رشته ی گیسوی تو حَبْلُ الْمَتیِن آیه ی قرآن ز لبت در طنین گرچه بُوَد لعل لبت خون فشان اَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّة مِهر تو آئينه ی قلب همه عشق کند نام تو را زمزمه بوسه به لب های تو زد فاطمه این تویی از احمد و حیدر نشان اَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّة ای ز تو خشنود خداوند تو راضیه مرضیه ز پیوند تو عاشقی و نیست همانند تو عشق تو بر حضرت حق بی کران اَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّة مرد خدا کشته ی راه حبیب پرچم تو ، پرچم فَتْحٌ قَریِب جلوه ای از روی تو شَیْبُ الْخَضیِب روی تو همرنگ رخ ارغوان اَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّة هیچ کسی مثل تو مظلوم نیست کُشتنِ مظلوم که مرسوم نیست جز غم تو در دل مغموم نیست می چکد اشک از غم تو بی امان اَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّة ای گل زهرا ، گل خَیْرُالْبَشَر ای ز عطش بوده دلت در شرر ای که تو بودی ز همه تشنه تر ای جگرت تشنه تر از آسمان اَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّة غصب حقوق تو همه غصب هاست کار عدو بردن این کَسْب هاست پیکر تو زیر سُم اسب هاست ای تو شهیدی که شدی جاودان اَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّة پیرُهنت رفت به غارت حسین عترت پاکت به اسارت حسین دشمن تو کرده شرارت حسین ای شده گلزار شریفت خزان اَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّة ** حاج محمود تاری «یاسر»
. . هر کسی نوکر دربار تو شد آقا شد هرکسی رو به تو آورد جهان آرا شد مورد مرحمت انسیهّ الحورا شد کودکی بودم و با اسم تو مانوس شدم پای عشقت به سویدای دل من وا شد هرکه نوکر به کسی گشت همان نوکر ماند هرکسی نوکر دربار تو شد آقا شد در زدم بر در هر خانه دری باز نشد جز در خانه تو در نزده در وا شد ریزه خواران سر سفره تو شاهانند آرزو مند گدایی درت موسی شد تو نگاهم نکنی در بر مردم هیچم نگهت عزت دنیای من و عقبا شد سینه زنهای تو در رتبه همه سلطانند این مقامیست که با دست علی امضا شد گریه کردن به شما روزی هر چشمی نیست این متاعیست که در عالم ذر اهدا شد هیچ کس از لب خوشکیده تو نه نشنید نظر لطف شما شامل نوکرها شد 🔸 ✍ __ عاشقی را که تو تأیید کنی مَحرم توست همچو سلمان که به دربار شما "مِنّا" شد پسر مریم اگر جان بدهد بی جان را هردمی ازنفست باز دم عیسی شد روزیِ اشک مرا درغم خود افزون کن همچنان قطره که از لطف شما دریا شد
مناجات با امام حسین هفتمین روز شهادت تا اربعین مصائب آل الله علیهم السلام روز هفتم بر سرِ قبرِ عزیزان میروند کاین تسلی بر دلِ رنجورِ طفلان میدهد ه مجلسی بر پا شود بهرِ گلِ پرپر شده این محافل مرحمی بر آن غمِ دلبر شده من فدای آن عزادارانِ مولای غریب آن گرفتاران،به چنگِ ظالمانِ نا نجیبه مجلسی هم شد به پا در کوفه و شامِِ بلا عیش و نوشی بود و بزمِ کافرانِ بی حیا شیون و زاری و آهِ اهلِ بیتِ آن امام ناله بود و گریه بود و تازیانه مستدام بعدِ چهل روز ناله ها گردِ مزار آغاز شد شِکوِه از جور وجفا پیوسته بر لب باز شد خواهری با قدِ خم با یک دلِ پر درد و آه میزند بر سینه و سر کِی برادر کن نگاه از رقیه تو مپرس از طفلک شیرین سخن اربعین آمد ندیدم جز غم و درد و مَحَن گوشه ویرانه شد آرام آن مظلومه ات بی کفن شد دفن،آنجا دخترِ دردانه ات
سيدهاشم وفايي شامیان سنگ جفا بر سر طفلان نزنید خنده براشک یتیمان پریشان نزنید گر که مرهم به روی زخم دل ماننهید نمک از کینه به زخم دل طفلان نزنید خاروخاشاک نریزید به روی سرما این قدر آتش غم بردل سوزان نزنید ازچه ای سنگدلان سنگ گرفتد به دست سنگ بر رأس پدر پیش یتیمان نزنید سوره ی نور کند جلوگری بر سر نی شرمتان باد زحق، سنگ به قرآن نزنید سوی ناموس خداوند تماشا نکنید زخم دیگر به دل زخمی و نالان نزنید ز شما ریخته شیرازه ی قرآن از هم دم بیهوده ز قرآن و ز ایمان نزنید شامیان روز شما باد سیه تر از شام که دگر طعنه به ماسوخته جانان نزنید بی «وفایی» شما شهره ی عالم شده است لکه ی ننگ دگربر روی دامان نزنید اسارت اهل بیت (ع) روضه