eitaa logo
کانال اشعار(مجمع الذاکرین)
1.6هزار دنبال‌کننده
9 عکس
0 ویدیو
2 فایل
این کانال اشعارمذهبی توسط محب الذاکرین خاک پای همه یازهراگویان عالم مهدی مظفری ازشهراصفهان ایجادشد
مشاهده در ایتا
دانلود
کسی دکان نگشوده‌ست بی‌جواز علی که رزق هیچ کسی نیست بی‌نیاز علی خدا به داد ترازوی عادلان برسد اگر حساب بسنجند با تراز علی جهان سوال بزرگی‌ست، کشف خواهد شد اگر که چاه بگوید چه بود راز علی گره به کار خود انداختی طناب! چرا؟ چه خواستی که نداده‌ست دست باز علی بپرس از آنکه دو دستی غلاف را چسبید چه دیده از دو دم تیغ یکه‌تاز علی به کوفه نیست امیدی که مسجدش نشکست نماز هیچ کسی را به جز نماز علی
از پیمبر یا خدا درباره ی حیدر بپرس یعنی از گوهرشناسان قیمت گوهر بپرس گل به خوبی می شناسد باغبان خویش را وصف ساقی نجف را از می کوثر بپرس معنی مرد خدا را نیمه شب از نخل ها معنی شیر خدارا روز از لشکر بپرس هیچ دیواری نمی شد مانع راه علی از شکاف کعبه و دروازه ی خیبر بپرس در دل تاریخ آوای((سلونی))زنده است مشکلات سخت را از صاحب منبر بپرس نه !فرار از جنگ هرگز درمرام شیر نیست قصه را از بدر یا احزاب یا خیبر بپرس گاه برترمی شود یک نوکر از صد پادشاه این تناقض علتی دارد که از قنبر بپرس در جهنم با علی یا در بهشت بی علی؟ شوق آتش را از ابراهیم پیغمبر بپرس جمع خواهد شد محمد با علی در یک بدن؟ ما نمی فهمیم این را از علی اکبر بپرس
شیر جنگاور بنت اسدی یا حیدر مظهر روی خدای صمدی یا حیدر همه ی عرش خدا را بلدی یا حیدر همه جا ذکر لبانم مددی یا حیدر می کند نام قشنگت به خدا دلبری ام از طفولیت خود تا به کنون حیدری ام نفسی دارم اگر از کرمت دارم و بس میل بوسیدن خاک قدمت دارم و بس در سرم شوق طواف حرمت دارم و بس در دل خود بخدا درد و غمت دارم و بس دل که شد جای علی قیمت زر میگیرد مرده با ذکر ”علی” جان دگر میگیرد ازتوگفتن بخدا کار کمی نیست که نیست خطّی از مدح تو حد قلمی نیست که نیست پیش توحاتم طایی رقمی نیست که نیست سرکوی توسخن از اِرمی نیست که نیست این چه حرفیست که درعالم بالاست بهشت هرکجا نام علی هست همانجاست بهشت آسمان پای قدم های تو سر خم کرده و زمین زیر قدومت چه قدر دم کرده دشت را سرخی رگ هات جهنم کرده هیبت تو به خدا روی همه کم کرده رقص تیغ دو سر تو چه تماشا دارد ملک الموت اگر جان بدهد جا دارد به تو و گرمی بازار تو ماشاءالله به وفاداری و ایثار تو ماشاءالله به غلامان فداکار تو ماشاءالله هیچ کس نیست جلودار تو ماشاءالله فن شمشیر زنی را ز که آموخته ای؟ که به یک ضربه زمین رابه زمان دوخته ای مرد میدان نبرد و یل بی باک علی باعث رونق هستی گل افلاک علی ثمر رزق حلال و نطفه ی پاک علی طبق فرمایش خالق پدر خاک علی ای همه هستی وآرامشم ای جانم علی در شب اول قبرم به تو مهمانم علی
ماه مولا شد حدیث طیر را با ما بخوان در ولایش آشنا و غیر را با ما بخوان در توسل شبّر و شبّیر را با ما بخوان «یا مَن أرجوهُ لكلِّ خیر» را با ما بخوان با نمازی، با دعایی از گناهانت برآی هم‌چنان بنت اسد بر درگه یزدان درآی دانه اشكی چنان آیینه صافت می‌كند سوز آهی محرم بزم عفافت می‌كند رو به مسجد كن ببین رحمت طوافت كند ذات حق دعوت برای اعتكافت می‌كند معتكف در مسجد آن‌چه دید جز آن‌جا نبود اعتكاف هیچ كس چون مادر مولا نبود مادری كاو را ببخشد عالیِ اعلی علی پیش كعبه كس نداند حال او الّا علی می‌رسد بر گوش جانش نغمه‌های یا علی اعتكافش در حریم كعبه باشد با علی چون سر آمد اعتكافش، عشق شد هم‌دوش او تا برآمد آفتابی بود در آغوش او ای حرم در باز كن جانانه را در بر بگیر تیرگی بس، شمع با پروانه را در بر بگیر چون صدف این گوهر یك‌دانه را در بر بگیر خانه را بگشا و صاحب‌خانه را در بگیر در ز دیوار حرم وا كن، به مردم در ببند خود كمر در خدمت این كودك و مادر ببند ای حرم غسل زیارت كن جمالش را ببین چهره‌ی چون ماه و ابروی هلالش را ببین خط بكش بر روی بت‌ها و خط و خالش را ببین بر سر دست رسول‌الله مقالش را ببین كز زبور و مصحف و تورات ای جان جهان هر چه فرمایی بخوانم، گویدش قرآن بخوان چون به رخسار پیمبر چشم حیدر باز شد از نگاهش عقده‌ی غم به پیمبر باز شد شهر علم مصطفی را بر جهان در باز شد حجت داور لبش با نام داور باز شد ای حریم كعبه! بشنو این ندای دلنشین آیه‌های مؤمنون را از امیرالمؤمنین اختیارش با خدا و عالمش در اختیار مرد میدان‌های علم و حلم و مجد و افتخار جُرج جُرداق مسیحی گفت در هر روزگار كاش می‌شد یك علی وین ویژگی‌ها آشكار این نخواهدشد ولی از مكتب ایثار او كاش خیزد هر زمان چون میثم تمّار او مرحوم
اگر بیرون کند از بیشه‌ی تمکین خود سر را به لرزش آورد ارکان أرض و چرخ أخضر را به ظاهر، تا بلی گفتیم، نفس از پرده بیرون شد پسندیدم علی را تا پسندیدم پیمبر را مراعات نظیر ذوالفقار از موج کوثر کن میاور با فرات و نیل یکجا تیغ حیدر را اگر نازک کند روز قیامت پشت پلک خویش نمی‌بیند بهشت آن روز حتی روی قنبر را ز فیضش لال، خط نامه را بر کور می خواند ز لطفش کور دارد رهنمایی مردم کر را کتابی هست اگر، شرحی است بر آن متن گیسویت خدا بهر تماشای تو میزان کرد محشر را غبار رحمتی شد باده بر آسمان پیچید به شعله‌ی یادش گرفتم دامن تر را بدان بازو کدامین طعمه را پاس ادب دارم که جاه باز بستی از کرم بال کبوتر را شرافت داشت دست بولهب بر پلّه‌ی شأنش مشرّف گر نمی‌فرمود با پادوش منبر را فقیهان را به زین اسب کرسی شجاعت داشت اگر می‌بست هنگام قتال آن شیر نر، سر را ز قدرت می‌کِشد از نیستی ها کرّه‌ی هستی مقدر می‌کند بر نیستی امر مقدر را حدیث روی آتشناک تو با خاک زایل نیست به دوشم می‌کشم بعد از وفاتم نیز ساغر را ز چین تا روم اگر دیبای خوبان موج خیز افتد نخواهم داد از کف دامن اولاد حیدر را عیالات خدا را تهمت همسنگی از کفر است مبندی بر زنانش غیر زهرا شأن همسر را
امشب به لبم همین ترانه ست، علی !!! مقصود تویی ، کعبه بهانه ست، علی !!! این بیت ، ز مستجار ، فریاد زند ... خانه منم و صاحب خانه ست ، علی ... ....... جز حب علی نیست نجاتی دیگر جز خندهٔ او نیست براتی دیگر تا شاد شود قلب محمد صلوات بر حیدر و زهرا صلواتی دیگر
در مخزن لايموت دردانه علي است در كون و مكان امير فرزانه علي است در كعبه ظهور كرد تا بر همه كس معلوم شود كه صاحب خانه علي است
وجه تو وجه خالق یکتاست یاعلی دست تو دست حی تعالاست یاعلی روی خدا که دیده نگردد به دیده ها در روی حق نمای تو‌ پیداست یاعلی زیبایی ورودی جنت به نام توست الحق چقدر نام‌تو زیباست یاعلی ای جان عالمی به ید با کفایتت شرط قبولی عمل ما ولایتت دین خدا بدون تو‌ کامل نمی شود قرآن بدون مهر تو‌ نازل نمی شود خیرالعمل محبت تو مهر فاطمه است بیچاره آنکه کسی است که قائل نمی شود بی انتهاست رحمت ذات خدا ولی بر منکر ولای تو‌ شامل نمی شود لوح عمل بنام تو مُهر است یاعلی دین بدون مِهر تو‌ کفر است یاعلی یزدان هماره مدح تورا در کتاب کرد ذات حکیم علیِ حکیمت خطاب کرد نام خدا علیست زبس دوست داردت نام تورا ز نام خودش انتخاب کرد کردم دعا به روز ازل حیدری شوم شادم خدا دعای مرا مستجاب کرد هر صبح و شام ورد لبم بی حد و عدد من کلب آستان توام یاعلی مدد دل زنده می شود ز کلام تو یاعلی عالم به پا بود به دوام تو یاعلی بال و پرش بسوزد اگر در خیال خود جبریل پر زند به مقام تو یاعلی زیباست لحظه ای که تمامی انبیا صف میکشند بهر سلام تو یاعلی محشر محیط سلطنت توست یاعلی باغ بهشت مرحمت توست یاعلی یزدان وجود را به تو تحکیم می کند قرآن به هر ورق ز تو‌ تکریم می کند هر روز جبرئیل امین بهر کسب فیض بر گنبد طلای تو‌ تعظیم می کند حق حکیم گردش لیل و‌ نهار را با گردش نگاه تو تعظیم می کند ای رزق کائنات ز لطف مدام تو تو‌ پادشاه عالمی و من غلام تو شکر خدا که مهر تو دست مرا گرفت عشق تو‌گنج و‌ در دل ویرانه جا گرفت روزیکه که گفت حق «الستُ بربکم» اقرار بر وجود تو از انبیا گرفت وقتی که پا به خانه کعبه گذاشتی حرمت ز مقدمت‌ حرم‌کبریا گرفت ای عشق تو حقیقت حی علی الصلاح ای پیرویت معنی حی علی الفلاح روزم بدون نام علی سر نمی شود قلبی که با علی است مکدر نم شود کوثر از آن خوش است که ساقیش حیدر است کوثر بدون ساقی کوثر نمی شود رزق تمام عالم هستی به یمن اوست بی اذن او‌ که رزق مقدر نمی شود هستی ما هم از کرم مرتضی علیست آرام جان ما حرم مرتضی علیست رخسار مرتضی که پدیدار میشود خورشید در زوال خود انکار می شود خورشید بوسه گر نزند بر جبین او از تیره گی مثال شب تار می شود رغبت به پادشاهی عالمی نمی کند هرکس غلام حیدر کرار می شود آب و‌ گلم خدا بسرشته است یاعلی بر روی لوح سینه نوشته است یاعلی اسلام با نبرد علی آبرو گرفت دین خدا به نام علی رنگ و بو گرفت تا اینکه بر زبان ببرم ذکر یاعلی باید ز آب کوثر و ‌زمزم وضو‌ گرفت روز جزا علیست که ساقی کوثر است خوشبخت آن کسی که ز دستش سبو گرفت بنشین براه و منتظر یک نگاه باش ای دل غلام شاه جهان باش و شاه باش بی حب او بهشت مهیا نمی شود بی مهر او‌ قلوب مصفا نمی شود روز ازل دٙرِ دل خود بسته ام به غیر این در به روی غیر علی وا نمی شود گویند اگر تمامی ذرات یاعلی یک یاعلیِ حضرت زهرا نمی شود در هر تپش صدای نفس های ما علیست ای دل غمین مباش که مولای ما علیست شام و سحر به‌ دست علی بوسه می زند شمس و قمر به دست علی بوسه می‌زند وقتی که استلام حجر می کند علی حتی حجر به دست علی بوسه می‌زند وقتی به ذوالفقار زند بر دل سپاه تیغ ظفر به دست علی بوسه می‌زند سهم‌ طعام خود به یتیم و اسیر داد اندر رکوع خاتم خود بر فقیر داد این مرد کیست در دل اشرار آمده در کف گرفته تیغ شرربار آمده از بهر حفظ جان پیمبر به امر حق حیدر به قلب لشکر کفار آمده هرکس که دید تیغ علی را به نعره گفت باید گریخت حیدر کرار آمده این دست حیدر است که اعجاز می کند در آسمان سر است که پرواز می کند
کعبه خلوت گه اسرار فراوان علی ست بیت حق جلوگر از عارض رخشان علی ست در جهان مرد عمل باش علی را بشناس که ترازوی عمل کفه میزان علی ست دادگاهی که به فردای قیامت برپاست حکم حکم علی و محکمه دیوان علی ست ای ابوبکر مکن غصب خلافت زیرا به خدا بعد نبی سلطنت از آن علی ست کشتن مَرحب و بگرفتن درب خیبر خاطرات خوش دیباچۀ دوران علی ست دور شو ای پسر عبدود از دیدۀ او که شجاعان عرب پشۀ میدان علی ست این حسینی که رئیس الشهدایش خوانند با خبر باش که شاگرد دبستان علی ست گر چه «خوشزاد» ز دیدار نجف محروم است در عوض ریزه خوره سفرۀ احسان علی ست
ﺷﺄﻥ تو در اندیشه ما جا شدنی نیست در کوزه که جا دادن دریا شدنی نیست هرچند که توصیف تو مولا شدنی نیست تو لطف کنی ناشدنی ناشدنی نیست طبعی که نپرداخت به نام تو تلف شد بر خاک نوشتند علی درّ نجف شد ماییم و دلی مست در ایوان طلایی احسنت چه معماری انگشت‌نمایی تاریخ ندیده به خود این‌گونه بنایی دارد هنر شیخ بهایی چه بهایی هرکس که تو را دید به زانو زدن افتاد در صحن تو خورشید به جارو زدن افتاد در خلقت تو هرچه خدا داشت عیان شد در روز ازل هرچه دلت خواست همان شد هر کس که گدای تو شد آقای جهان شد از برکت نام تو اذان نیز اذان شد سردار بجز میثم تمار نداریم ما غیر علی با احدی کار نداریم از ظرفیت خویش فراتر چه بگویم؟ گنگ است زبان پیش تو دیگر چه بگویم؟ از تو که خدا گفته مکرر چه بگویم؟ هیچ است علی پیش تو من هر چه بگویم مقصود تویی کعبه و بت‌خانه بهانه‌ست چیزی که عیان است چه حاجت به بیان‌ست نام تو شده قدرت بازوی پیمبر در غزوه احزاب تویی یک تنه لشکر یک ضربه‌ا‌‌ت از کل عبادات فراتر با فاطمه شد قدرت تو چند برابر غیر از تو علی هیچ کسی حصن حصین نیست یا فاطمه گفتی رجزی بهتر از این نیست باید که به رخ‌ها بکشانی هنرت را آسوده کن این مرتبه تیغ دوسرت را رندی کن و یک گوشه رها کن سپرت را صفین محیاست بیاور پسرت را چشم تو گره خورده به ابروی اباالفضل وصل است به تو قدرت بازوی اباالفضل
می نویسم سر خط، مرد خطر یعنی تو تیغ بالای سر فتنه و شر یعنی تو سوره ی فتح و سلیمان ظفر یعنی تو ها علیٌ بشرٌ کیف بشر یعنی تو دوستداران تو با عرش برابر هستند سینه چاکان تو با کعبه برادر هستند شعر در وصف تو ای شاه سرودم،امروز واژه در مدح تو از عرش ربودم امروز می شوی ذکر مناجات و درودم امروز من به کعبه بخدا سجده نمودم امروز قبله در ماه رجب سمت تو آقا آمد کعبه ای بود در این کعبه به دنیا آمد صدف کعبه در این لحظه پر از دُر شده بود خانه از عرش نشینان خدا پر شده بود فاطمه بنت اسد غرق تحیر شده بود درک میلاد تو بیرون ز تصور شده بود دو سه روزی که شده کعبه ز عطرت لبریز معتکف بود حرم با تو شد ایام البیض برکت رفته از آن خوان که در آن نیست نمک فکر کردم که در این واژه چه چیزیست “نمک” صد و ده بار علی و صدو ده چیست، نمک نان این سفره حسینش شده، کافیست نمک نمکین عشق علی شد ابدی و ازلی برکت سفره ی شیعه است حسین بن علی کیست این، معرکه دار همه ی جولان ها؟ کیست این، پیر و امیر همه ی ایمان ها؟ کیست این، خطبه ی کولاک همه توفان ها؟ کیست این اُسّ و اساس همه ی بنیان ها؟ مست شو با لب خورشید، لب ماه بگو أشهد انّ علیّاً ولی الله بگو ناگهان پرده برانداخته حق می بینی مست از خانه برون تاخته حق، می بینی نرد عشقی به خودش باخته حق، می بینی چهره را مثل علی ساخته حق، می بینی چه شرابی است که کعبه شده میخانه ی او این علی کیست که زهرا شده پروانه ی او یا علی ای که خودت هم هدفی، هم راهی بنده ی حقی و در بندگی خود شاهی کهکشان هستی و خورشید ترینی، ماهی آیه ی «أنفسنا»، نفس رسول اللهی این تو بودی که به بت های تهی «لا» گفتی نیمه شب، وقت خطر، جای پیمبر خفتی ای پیمبر تو بگو مرد خطر کیست، علی وسط معرکه ها شیرجگر کیست، علی قاتل عبدود و دافع شر کیست، علی یار غارند همه، سینه سپر کیست، علی باید ای شیعه به خصمش برسانی لعنت بر فلانی و فلانی و فلانی لعنت صاحب تیغ دو لب، لب به سخن باز کن و خطبه بی نقطه بخوان، با سخن اعجاز کن و زمزم کعبه، شبی زمزمه ای ساز کن و تا ثریای خودت فاطمه پرواز کن و بگو ای شعر تو یک مصرع دیگر داری آینه دار تو زهراست، برابر داری
ساقی شبیه ساقی کوثر نیامده جز او کسی به جای پیمبر نیامده جز او برای فاطمه همسر نیامده از کعبه جز علی احدی در نیامده یعنی کسی به پاکی حیدر نیامده هر کس غلام فاطمه شد در پناه اوست شاهی که عرش دوش نبی جایگاه اوست در معرکه سلاح نبردش نگاه اوست این گیسوی سیاه که تنها سپاه اوست بر شانه اش سیاهی لشکر نیامده اولاد مرتضی همه ذاتاً مطهرند قرآن ناطقند، شفیعان محشرند شاهان روزگار غلامان قنبرند خدّام عرش گوش به فرمان حیدرند دور و برش که قحطی نوکر نیامده ابروش وقت جنگ کم از ذوالفقار نیست دنیا به جنگش آمده و بی‌قرار نیست در مکتبش ضعیف‌کشی افتخــار نیست کرار که در مبارزه اهل فرار نیست این کارها به فاتح خیبر نیامده هرگز نمی‌شود علم عشق سرنگون عشقش کشیده‌است دلم را به خاک ‌و خون پایان کار عاشق او چیست جز جنون؟ او گرد خاک پای علی شد که تا کنون سردار مثل مالک اشتر نیامده گرچه نبی نبود، وصی نبی که بود مسند نشین بی‌بدل این اریکه بود مردی که همسرش به ملائک ملیکه بود باید خدا شوی که بفهمی علی که بود کاری که از بنی‌بشری بر نیامده در حال احتضار ولی فکر قاتل است مولای ما نمونه انسان کامل است بی مهر او تمام عبادات باطل است آدم بدون عشق علی مشتی از گل است حیف از دلی که در بر دلبر نیامده دشمن هم از عنایت تو بی‌نصیب نیست در کشور تو هیچ غریبی غریب نیست بیچاره‌ای که در دل زارش شکیب نیست با اینکه فکر آیه «أمّن یجیب» نیست از بارگاه لطف تو مضطر نیامده بر راه کفر سد زده دیوار تیغ تو اصلاً هدایت است فقط کار تیغ تو هو، حق، علی مدد، همه اذکار تیغ تو دیدیم هر که رفت به دیدار تیغ تو با سر فرار کرده... ولی سر نیامده استاد در فنون نبردی ابوتراب فــــرمانروای کشور دردی ابوتراب حتی به مور ظـلم نکردی ابوتراب گفتم هزار مرتبه مردی ابوتراب با تو هزار مرد برابر نیامده شد در غم تو چشم هزاران یتیم تر بعد از تو می‌شوند یتــــیمان یتیم تر من از ازل اسیر تو ام یا قدیم تر ای خانواده‌ات همه از هم کریم تر از سفره‌ی تو پر برکت تر نیامده