eitaa logo
کانال اشعار(مجمع الذاکرین)
1.7هزار دنبال‌کننده
1 عکس
0 ویدیو
2 فایل
این کانال اشعارمذهبی توسط محب الذاکرین خاک پای همه یازهراگویان عالم مهدی مظفری ازشهراصفهان ایجادشد
مشاهده در ایتا
دانلود
. انتهای صفِ گذرنامه ایستاده به فکر این هستم کار و بارم اگر که جور شود زائرِ روز اربعين هستم گرچه خیلی شلوغ اما خُب این شلوغی به عشق می اَرزد در دلم شورشی شده بر پا پُشتَم از شوق وَصْل می لرزد من نه تنها، در اين مكان هستند كودک و نوجوان و پیر حتی.. هر کدام از عشیره ای هستند تُرک و کُرد و لُر و بلوچ اینجا می نِشینم که نوبتم بشود با خودم گویم اصلاً ای آقا گر گذرنامه هم نشد ممکن.. کارت ملی که هست، شُکر خدا باید امسال زائرت بشوم کرده مادر دعا میانِ نماز گفته میخواهد از رقيّه تو تا بیایم به کربلای تو باز مثل اینکه رسیده نوبت من می رَوَم تا به کارها بِرسم همه اینها بِخاطر حرم است نَکند من به کربلا نَرسم با اُميد آمدم در اين دفتر نا اُميدم نَكن مرا آقا وعده‌مان روز ٢٠ ماهِ صفر می‌رسم از نجف به کرببلا اللهم ارزقنا زیارت الحسین فی یوم الاربعین...
. دل نوشته سلام علی ساکن کربلا سلام علی روح قالو بلی دلم تنگ کرببلاته حسین هواییه صحن وسراته حسین دل من به این اربعین ها خوشه منو دوری کربلات میکشه توی سینه ی من فقط حسرته میدونم که این دوری از غفلته چقد یادگاری چقد عکس دارم نیام کربلا ازهمین ترس دارم داره آتیشم میزنه این فراق توو این روزا بودم پراز اشتیاق نشد قسمتم باز کنارت باشم نشدکه مقیم دیارت باشم آقاجون غم هجرو دوری بسه صبوری صبوری صبوری بسه دلم لک زده واسه ی موکبات رفیقای ساده رفیقای لات دوباره بگم یاعلی و برم پیاده مسیر حرم تاحرم پاهامون میشد توی این قافله به یاد رقیه پراز آبله کنار رفیقام کنار فرات میخوردیم باگریه یه چای نبات همین جا به روی زمین مشک آب یه ساقی که شرمنده شد از رباب سکینه می گفت ای عمو العطش تووآغوش مادر پسر کرده غش ولی دست و مشک وعلم روزمین به ساقی زدن ازیسار و یمین صدا زد همین جا که ادرک اخا برادر برادر برادر بیا رفیقا بیاین ردشیم ازاین محل جلوتر جلوتر بریم روی تل رسیدیم به اونجا که یه خواهری باحال خراب و دل مضطری صدا زد کجا میری ای هم نفس بلندشو به فریادزینب برس نباشی میشه دورمن ازدحام منو میبرن کوفه بازار شام به زخم دل ما نمک میزنن اینا خواهرت رو کتک میزنن میدونی کجا قلب زینب شکست همون جاکه قاتل روسینه نشست یه دفعه دل آسمونا طپید گل زینب و ازقفا سر برید (بهار)
. السلام علیکِ یا شريكةَ الحسين ای زینب من دوام نهضت با توست ترسیم مسیر استقامت با توست دست تو ودایع امامت دادم یعنی که ادامه ی امامت با توست
. این راهِ دعا ، راهِ ظهور دین است این جاده ی اَمن و جاده ی آمین است پیداست که یک قدم فقط مانده به صبح معنای پیاده رفتن ما این است
. عج من عشق و صفا و شور را می طلبم با روی سیاه ، نور را می طلبم چون منتظر حجت ثانی عشرم در هر قدمم ظهور را می طلبم
. السلام علیکِ یا مولاتی یا زینب ای ذات عجین به نور و عقل و احساس ای درّ گرانبهاتر از هر الماس وصف تو نمی توان ، همین را گویم : زینب همه ی عشق حسین و عباس
. (ع) در عراقی، جهت قبله ی ایران منی از تولد سبب گریه ی چشمان منی من اگر اشک نریزم نفسم می گیرد تو بهشت وسط سینه ی سوزان منی آمدم خوب نگاهم کنی و جان بدهم ببری یا نبری اَم به حرم، جان منی خستگی، تاول پاها... همه اش می ارزد بهترین خاطره در سختی دوران منی روضه تعطیل نشد، خرج گدای تو رسید متوجه شده ام برکت دُکّان منی از همان قبل محرم که تو آواره شدی نگران سفر و حال پریشان منی پای من درد گرفت و نظرت راهم بُرد بسکه تو فکر من و بُردن عصیان منی لب تو خشک شد و خشک نشد آب فرات با همان تشنگی ات، چشمه ی جوشان منی درد خود را به اباالفضل نگفتم به کسی جز تو که معتقدم عشق نیاکان منی ای همه زندگی ام! قبر مرا روشن کن وقت تلقین سبب خنده ی پایان منی ای شه بی سر من، بی سر و سامان تواَم با همین بی سری اَت هم سر و سامان منی زنده زنده جلوی خیمه شهیدت کردند مقتل مستدل شاه خراسان منی روی نیزه بروی یا نروی بالایی ای که سی جزء شدی، مصحف قرآن منی موکبم را زده ام گوشه ی ویرانه حسین! باخبر از غم و آه دل ویران منی دخترت گفت حسین آب شدم، آب بخور تشت زر دور و برت نیست... تو مهمان منی ای که هم بازی اطفال شدی پای درخت خاک و خونی شدی اما روی دامان منی
۱۴۰۱ اربعین آمده اِی وای که تنها ماندم باز هم از سفر عشق ببین جا ماندم حسرت پای پیاده به سوی کرببلا دوری و غُصه ی جاماندنِ از قافله ها این همه حسرت و غم ، کرده مرا بیچاره گِرد هر هیئت و هر روضه شدم آواره گر نشد قسمت من پای پیاده حَرَمَت دل ناقابل من را بپذیر از کرمت از ره دور سلامی به تو دادم آقا با دلم زائرم و عازم راهم آقا اسم من را بنویس بینِ همه زائرها زائر مضطر و دل سوخته ی کرببلا اربعین است دلم را به حرم راه بده مثل جابر به لبم ناله ی جانکاه بده تا که من جار زنم آه کشم از غم تو تا بمیرم به کنار حرم از ماتم تو @mortaza110shahmandi. ایتا
یک اربعین گذشت و رسیدم کنار تو تا درد دل کنم به کنار مزار تو حالا رسیدم از سفری که نبوده ای شکر خدا ، مصیبت ما را ندیده ای ماندم چه گویم از سفرِ پر زِ اِزدحام از کربلا به کوفه و از کوفه تا به شام رفتی حسین ، بعد تو زینب اسیر شد بنگر به خواهرت ، که چهل روزه پیر شد بنگر به روز من ز فِراق تو شب شده دیدی که زینبت ، همه دم جان به لب شده از رنج این سفر چه بگویم چه دیده ام از ظلم و کین دشمن تو ، قد خمیده ام زخمی شده دلم زِ هیاهو و هلهله زخم زبان و قهقهه ی شمر و حرمله از جا بلند شو ، دل زینب گرفته است چل شب گذشت و این دل پُر تب گرفته است دیدی غم فِراق تو با خواهرت چه کرد رأس بُریده ات به دل دخترت چه کرد از من نپرس از سر و روی رقیه ات شرمنده ام ز تو که نیامد سه ساله ات @mortaza110shahmandi. ایتا
(به همه سبکها خوانده میشود) یک اربعین گذشت و من از اسارت آمدم از کوفه و شهرِ شام بَرا زیارت آمدم سلام ای برادرم سلام ای حسینِ بی سر زینبِ غم پرورت آمده مَحزون و مُضطر زینب تو برگشته دل غمین و سرگشته برادرم یا حسین (۴) تو رُو اینجا برادر از من جدا کردن حسین لبِ تشنه سرت رُو از تن جدا کردن حسین هفتاد و دو لاله رُو به خاک و به خون کشیدن سرهای شهدا رُو اینجا به نیزه ها زدن بار گران کشیدم تو رُو بر نیزه دیدم برادرم یا حسین بشکنه دست اونی که گلوی تو رو بُرید بعد تو گوشواره از گوشِ طفلان تو کشید کاش دعا کرده بودی زینب بعد تو بمیره نباشه از فِراقت بعد تو ماتم بگیره سلام ای نورِ عینم گل زهرا حسینم برادرم یا حسین چهل روزه خواهرت با درد و غم آشنا شد زینبِ تو مهمونِ کوفیا و شامیا شد از کجا بگم حسین از لب و طشت و خیزران هلهله و جسارت از غم های شامِ ویران شنیدی طعنه ها رُو خارجی گفتن ما رُو برادرم یا حسین شده ام شرمنده از جایِ خالیِ دخترت آخه توی خرابه جان داده طفل صغیرت سرِ تو رُو آوردن پیش دخترِ سه ساله تا که سرِ تو رُو دید جون داد با فغان و ناله کاشکی من مُرده بودم جای رقیه بودم برادرم یا حسین @mortaza110shahmandi. ایتا
رسیده خواهرت با کمر خمیده نمیشناسه دیگه هرکسی من رو دیده چهل روزه مهمون شامیا شدم چهل روزه با غربت آشنا شدم چهل روزه با چادری خاکی شده پناه و تکیه گاه بچه ها شدم برادرم غریب کربلا حسین آسمون چشام پر از غبار و دوده کاش میشدببینی سرتابه پام کبوده واویلتا از شامیا و طعنه ها واویلتا خارجی می گفتن به ما واویلتا از بُغض کوفیایِ پست زنده شده تو کوچه داغ کربلا برادرم غریب کربلا حسین از غم ربابت ببین در التهابم داغ دختر تو می بینی کرده آبم ازمن مپرس زینب معجرت چی شد به من بگو برادرم سرت چی شد از من بپرس شرح تمام سفرو اما نپرس تو شام دخترت چی شد برادرم غریب کربلا حسین یه دنیا درد و دل آوردم از اسارت سیلی و شادی و هلهله و جسارت زَدَن حسین پرستوهای خسته رو زدن حسین قلب بخون نشسته رو با غلاف و با تازیانه دشمنا زدن حسین طفلای دل شکسته رو برادرم غریب کربلا حسین @mortaza110shahmandi. ایتا