دختربچه ای که طاقت نمیاره و به شمر تعزیه سیلی میزنه‌،اگه کربلا وشام رومیدیدچیکارمیکرد.

#استاد_فانی_تبریزی #حضرت_زینب(س) ای از تو عفاف را تفاخر از صبر تو صبر در تحیّر از درک وقار نفس پاکت درمانده عقولِ در تحجّر کی قدر تو را توان سنجش نشناخته خشت خام از دُر هرگز نرسد به درک فضلت ارباب عقول از تفکّر از آن همه رنج ها که بُردی هر اهل دل است در تاثّر بالله که تو برتری و والا از هر چه خرد کند تدبّر محتاج عنایت تو هستند از خُرد و کلان و بنده و حُر مام فلک از تو هست نازان تا روز جزا به اهل عرفان در دام غم تو پای بندم صید تو بسته کمندم جان تو که از جهان هستی جز یاد تو را نمی پسندم سرگشتۀ وادی جنونم بیهوده دهد حکیم پندم سوگند به عشق آتشینت دل جز به لقای تو نبندم . ای بانوی هفت ملک هستی بنما نظری که مستمندم تو چارۀ هر چه دردمندی من نیز علیل و دردمندم بهبود من از عنایت توست زهر است اگر شکر دهندم بر لطف و عطایت آرزومند بر آتش عشق تو سپندم زینب قسمت دهم به زهرا (س) از حق بطلب شفای ما را.

#حضرت_رقیه_سلام_الله_علیها #یوسف_رحیمی گل نیلوفر تنها، رقیه شهید غربت بابا، رقیه گرفتاران عالم دم بگیرید: «رقیه یا رقیه یا رقیه».

#حضرت_رقیه(س) دیشب مه من، دلبر و دلدارِ که بودی من فکر تو بودم، تو گرفتار که بودی در خواب تو را دیدم و بیدار شدم لیک ای دلبر گم گشته تو بیدار که بودی در طشت طلا دیده ات آن سو نگران بود آرامِ دل من، پی دیدار که بودی پیش نظرت گشت عدو مشتریِ من ای یوسف زهرا، تو خریدار که بودی ویرانه شده منزل ما خاک نشینان ای جان جهان گنج گهربار که بودی پروانه صفت گرد سرت گردم و سوزم تا فاش شود شمع شب تار که بودی زود از بر من رفتی و ناگفته بسی ماند جز ما تو مگر محرم اسرار که بودی. #سید جواد مظلوم پور

ای شام، کربلای تو یا زین العابدین دل بزم ابتلای تو یا زین العابدین یک عمر در فراق جوانان هاشمی شد خونِ دل غذایِ تو یا زین العابدین در بین خنده و کف و شادی گریستند زنجیرها برای تو یا زین العابدین چشم حسین و چشم شهیدان کربلا گریند در عزای تو یا زین العابدین ای کاش پر شود عوض اشک، چشم ما از خون ساق پای تو یا زین العابدین در حیرتم که از چه به زنجیر بسته شد دست گره گشای تو یا زین العابدین ای کنز مخفی ازلی!یک نفر نگفت ویرانه نیست جای تو یا زین العابدین آرد صدای گریۀ ما سر بر آسمان، از اشک بی صدای تو یا زین العابدین تا حشر، انقلاب حسین است سربلند در پای خطبه های تو یا زین العابدین در کوچه های شام، فقط سنگ های بام بودند آشنای تو یا زین العابدین خاشاک و سنگ و خنده و دشنام و هلهله گردید رونمای تو یا زین العابدین "میثم"سلام می دهد از دور، صبح و شام بر صحن باصفای تو یا زین العابدین.

#حضرت_رقیه_سلام_الله_علیها #سید_رضا_موید ای داغ غمت لاله ی باغ دل ما نام تو رقیه جان چراغ دل ما دلسوختگان غم خود را دریاب بگذار تو مرهمی به داغ دل ما. https://eitaa.com/majmaolzakerinsalmanfarsi

#امام_حسین_علیه_السلام #اربعین #حبيب_الله_چايچيان بار بگشایید، این‌جا كربلاست آب وخاكش با دل و جان، آشناست بر مشام جان رسد، بوی بهشت به‌به! از این تربت مینو‌سرشت كربلا، قربان‌گه ذبح عظیم عرش رحمان را صراط مستقیم گر خدا خواهی‌، برو این راه را كن زیارت، كوی ثارالله را شد ز عاشورای او، یك اربعین قتلگاهش را به چشم دل ببین گَرد غم افشانده بر سر، كهكشان اشك خون ریزد هنوز از آسمان اختران سوزند چون شمع مزار مرغ شب می‌نالد این‌جا زارزار گویی از آن خیمه‌های نیم‌سوز خود صدای «العطش» آید هنوز باشد از حسرت در این‌جا یاد‌ها هان! به گوش دل شنو، فریاد‌ها در دل هر ذرّه، صدها مطلب است ناله‌ی سجّاد و اشك زینب است باید این‌جا داشت گوش معنوی تا مگر این گفت‌وگو‌ها بشْنوی: عمّه‌جان! این‌جا حسین از پا فتاد چهره بر این تربت خونین نهاد عمّه‌جان! این قتلگاه اكبر است جای پای حیدر و پیغمبر است عمّه‌جان! قاسم در این‌جا شد شهید تیر بر قلب حسین این‌جا رسید عمّه‌جان! عبّاس این‌جا داد دست وز غمش، پشت پدر این‌جا شكست اصغر لب‌تشنه این‌جا، عمّه‌جان! شد ز تیر حرمله، خونین‌دهان از برای غارت یك گوش‌وار شد در این‌جا، كودكی نیلی‌عذار تاقیامت،كربلا ماتم‌سراست حضرت مهدی«حسان»صاحب‌عزاست.

شهادت حضرت امام سجاد علیه السلام تا قیامت از غم بیمار دشت کربلا میچکد خون دل از مژگان فخر انبیا آنکه چون یعقوب دربیت الحزن خون میگریست تا چهل سال از فراق یوسف دشت بلا آنکه باب تاجدارش را غریب و تشنه لب سر بریدند اشقیا با خنجر ظلم از قفا آنکه بعد کشتن باب و برادر شد اسیر با همه پرده نشینان سرای مصطفی آنکه با زنجیر و غل از کربلا تا شهر شام میزدندش تازیانه از ره جور و جفا آنکه میزد درحضورش جام می گاهی و گه چوب بر لعل لب بابش یزید بی حیا آنکه باشد نام آن مظلوم زین العابدین نور چشم و جانشین خامس آل عبا آنکه #کفاش از غمش با دیده تر میزند دست ماتم بر سر و بر سینه تا روز فنا. #سجادیه_شهادت #کفاش_اصفهانی

ذکر مصیبت خرابه شام زبانحال حضرت رقیه خاتون(س) محمود وزنه (ضامن اصفهانی) فلک خرابه کجا منزل عزیزانست چگونه جای عزیزان بکنج ویرانست بشهر شام مگر منزلی نبود ای چرخ که در خرابه مکان حریم یزدانست فغان که عترت شمع هدا به ویرانه چراغ محفلشان دود آه طفلانست دری ز گنج سعادت بکنج ویرانه ز هجر باب گرامی به بحر حرمانست گهی ز رنج سفر گرم گریه و زاری گهی ز دوری روی پدر به فقدانست بخواب رفت و پدر را بدید و شد بیدار دو باره دید جدا از شه شهیدانست بگریه گفت بزینب که باب مظلومم چرا جدا ز من بی نوای نالانست بگفت زینبش آتش مزن تو بر جانم مرا ز آه تو افغان بسوی کیوانست مکن ز دوری آنشاه بیش از این شیون که از شرار فغانت دلم گدازانست یزید شوم بداختر چو آن خبر دریافت بگفت اینچه خروشست و اینچه افغانست به آن لعین ستم پیشه آنزمان گفتند که این خروش غم افزای آن یتیمانست بگفت آن سگ ابتر که این سر بی تن برید نزد همان کز غمش پریشانست در آن خرابه ببردند آن سر انور که مهر ومه زرخش روز وشب درخشانست گرفت رأس پدر را رقیه در آغوش بحالتی که سرشگش روان بدامانست نهاد غنچه ی لب را به لاله ی رویش بگفت گلشن روی تو از چه پژمانست فدای این سر پر خون از ره کینه گهی بشاخ شجر گه به نی فروزانست گهی بدیر و گهی در تنور خاکستر گهی بطشت و گهی زیر چوب خزرانست گهی ز بزم عدو در خرابه ی بی سقف پی تسلی یاران چو مهر تابانست مرا جدا ز تو ای باب زندگی سخنست بپای رأس توام جان سپردن آسانست دریغ و درد که آن طفل عاقبت جانداد به پیش آنسر بی تن که شاه شاهانست مدام ضامن از این داغ لاله سان سوزد که آن گهر ز چه رود در خرابه پنهانست. #حضرت_رقیه_شهادت #ضامن_اصفهانی

مجلس یزید اندر سریر ناز، تو خوش آرمیده ای شادی از آن که رأس حسین را بریده ای مسرور و شاد و خّرم و خندان به روی تخت بنشین کنون که خوب به مطلب رسیده ای جا داده ای به پرده زنان خود، ای لعین! خرّم دلی که پردۀ ایمان دریده ای من ایستاده بر سر پا و کسی نگفت بنشین که روی خار مغیلان دویده ای گه بر فروش حکم کنی، گه به قتل ما ظالم مگر تو آل علی را خریده ای با عترت نبی ز چه بنموده ای ستم با این که زو سفارش ما را شنیده ای زینب کجا و تاب اسیری؟ نه این ستم باشد روا به یک زن ماتم رسیده ای شادی ز دیدن رخ اکبر، ولی خوشست بینی دمی که سبزه ی از نو دمیده ای «جودی»اگر که روزِ تو زین غم،نگشته شب چون صبح سینه از چه به ناخن دریده ای؟ #مجلس_یزید #جودی_خراسانی