✨ زمان و مکان مرگت را می دانی؟ 🍃بعد از یک کار گروهی از طرف ام‌الغفاری به طرف طاهریه رفتیم. آنجا که رسیدیم حسین حالت عجیبی داشت. در فکر فرو رفته بود و اطرافش را نگاه می‌کرد. از حسن پرسید: «اینجا طاهریه است؟» گفت: «بله.» 💫_فاصله اش تا هویزه چقدر است؟ ☘_حدوداً ۲۰ کیلومتر. 🌾لبخندی بر لبانش نشست. مشتی از خاک آن را برداشت و به آن زل زد. دوباره تکرار کرد: «طاهریه.» دست گذاشت روی شانه شهید قدوسی و گفت: «فکر می‌کنم به زودی نتیجه زحمات‌مان را ببینیم.» صحنه شهادت خود و یارانش را در آن بیابان می دید. 📚کتاب سه روایت از یک مرد، محمد رضا بایرامی، انتشارات هویزه، چاپ اول، ۱۳۹۴؛ صفحه ۱۲۴ #سیره_شهدا #شهید_علم‌الهدی #عکس‌نوشته_حسنا 🆔 @masare_ir

✍استحکام خانواده 💡در مستحکم نگه داشتن بنیان خانواده، زن و شوهر هر دو به یک اندازه نقش دارند. 🔺 وظیفه‌ی یکی از آن ها نیست بلکه هر دو باید با گذشت، همکاری، مهربانی و محبت و اخلاق خوب این بنا را ماندگار کنند. #ایستگاه_فکر #خانواده #به_قلم_بهاردلها #عکسنوشته_گل‌نرجس 🆔 @masare_ir

✍نقش بر زمین هرچه می‌خواست حواسش را از مداد‌رنگی‌های مائده پرت کند، صورتش ناخودآگاه به طرفشان برمی‌گشت.👀 🗣صدای غُر مائده در گوشش پیچید. از دوست صمیمی‌اش انتظار اینچنین رفتاری را نداشت. ⚡️برای بار دیگر شانس خود را امتحان کرد. منتظر شد تا مائده برای خوردن قرص‌هایش بیرون برود. چند وقتی بود که سرماخوردگی دست از سرش برنمی‌داشت. 💊 زنگ تفریح با کپسول‌هایش به سمت در کلاس رفت؛ رنگارنگی مداد‌ها بالاخره، دست بهار را دراز کرد و سبز پسته‌ای را با چشمان برق زده، برداشت. مائده برای برداشتن لیوانش به کلاس برگشت. قلب بهار از دیدن آمدنش به تپش افتاد.💓 ✏️صدای نقش بر زمین شدن مداد، چشمان مائده را گرد کرد: «مگه چندبار بهت نگفتم که مامانم گفته وسایل‌هات رو با کسی تقسیم نکن؟!» 🌯لقمه نان و پنیر سبزی را از کیفش در‌آورد: 😔«خیلی خوب، ببخشید. مامانم یه لقمه اضافه گذاشته. گفت که به دوستت بده. بگیر. دیگه دست نمیزنم.»🙁 #داستانک #به_قلم_شفیره 🆔 @masare_ir

✍من همه‌چی‌رو بهم می‌ریزم و تو دوباره می‌سازی! 🧨تموم پل‌های پشت‌سرم رو خراب کرد‌م طوری که گمون ندارم راهی برای برگشتن باشه! برمی‌گردم و زیرچشمی و ناامیدانه به پشت‌سرم‌ نگاه می‌کنم.🌿 دیگه اثری از اون گذشته سیاه نمی‌بینم فقط تو هستی!💞 ✨یَسْتُرُ عَلَیَّ کلَّ عَوْرَهٍ وَ أَنَا أَعْصِیهِ؛ با اینکه نافرمانی‌اش می‌کنم، زشتی‌هایم را می پوشاند. 📚فرازی از دعای افتتاح #ماه_رمضان #دعاے_افتتاح #به_قلم_افراگل #عکسنوشته_سماوائیه 🆔 @masare_ir

✨قدرت تشخیص پیرو حق 🌾محمد‌رضا بعد از شهادت شهید بهشتی به همراه بچه.های مسجد به زیارت مزار ایشان آمدند و مراسمی گرفتند. بعد با با اشاره به عکس آیت الله خامنه ای، می گفت: «کسی که می تواند راه بهشتی را ادامه دهد این سید است. با وجود روحانی بودن در خطوط مقدم نبرد حضور دارد و مورد علاقه امام و انسان وارسته و پاکی است.» 📚کتاب یا زهرا سلام الله علیها؛ زندگی نامه و خاطرات شهید محمد رضا تورجی زاده، نویسنده: گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی، ناشر: امینیان، نوبت چاپ: ششم- آذر ۱۳۸۹؛ صفحه ۳۵ #سیره_شهدا #شهید_تورجی‌زاده #عکس‌نوشته_حسنا 📚 @masare_ir

✍در کنف رضایت شوهر ⭕️خسته و خوابالود، هم که هستی حواست باشد حق همسر بر هرحقی برتری دارد. 💡بنابراین به خصوص در امر رضایت جنسی شوهر، هیچ بهانه‌ای کافی نیست. ❌یادت باشد رضایت خداوند از زن، در کنف رضایت شوهر هست همان‌طور که خداوند بابت رعایت نکردن حق زن، مرد را مؤاخذه می‌کند! #ایستگاه_فکر #خانواده #به_قلم_ترنم #عکسنوشته_گل‌نرجس 🆔 @masare_ir

✍شیر دل پاوه قسمت دوم 🧔‍♂پدر همیشه به ما سفارش می‌‌کرد که : «راه خدا را بروید، با خدا باشید و به حلال و حرام مال و اموالتان توجه کنید. هیچ کس حق ندارد به زیر دستش ظلم بکند، این برگرفته از فرهنگ طاغوتی است. » ☘حرف‌هایی که پدر می‌گفت؛ فوزیه آویزه گوش کرد و آن‌ها را اجرا می کرد و بعد که به بیمارستان 🏨وارد شد، بعضی از آدم‌ها می‌آمدند که از نظر مالی یا توانایی پایین بودند، فوزیه با آنان با نرمی و محبت برخورد می کرد؛ اگر کاری داشتند انجام می‌داد و توجه داشت. 😇یک روز مراسم راهپیمایی بود، فوزیه با شوق زیادی آماده شد و پدر هم آماده شد دستش را گرفت🤝 و همراه با یکدیگر به راهپیمایی رفتند. 📜پدر هر وقت که دست نوشته یا اعلامیه‌ای را دوستانش یا کسی به او می‌داد؛ با احتیاط اطرافش را نگاه می کرد در جیب کتش می‌گذاشت بعد که به خانه🏚 می‌آمد، فوزیه را صدا می‌زد و فوزیه با شوقی فراوان از اتاق بیرون می آمد؛ کنارش پدر می نشست و متعجبانه صفحات اعلامیه را ورق می‌زد و به فکر فرو می‌رفت. 📦یک روز صبح که فوزیه می‌خواست برای رأی گیری برود، سر از پا نمی‌شناخت از اشتیاق آن روز فقط چند لقمه صبحانه خورد، لباس هایش را پوشید، شناسنامه‌اش را به دست گرفت از خانه بیرون زد و هنگامی که به آنجا رسید، هنوز درب🚪بسته بود که همان جا و پشت در نشست تا در باز شود و رأی «آری» را به جمهوری اسلامی بدهد. او می‌‌گفت: «آرزوی من این بود که این روزها را ببینم.» 💣در دروران انقلاب کلاً جنگ و گلوله بود و هر گلوله‌ای که به جایی می‌خورد؛ خانواده نگران می‌شدند که نکند خدایی ناکرده برای فوزیه اتفاقی بیفتد. ⚡️مخصوصاً پدر بیشتر نگران بود که مبادا! دختر نازنیش را در این روزهای پر از شلوغی و هیاهو از دست بدهد، با نگرانی و اضطراب مدام توصیه می کرد که فوزیه انتقالی بگیر و بیا، اما فوزیه قبول نکرد و می‌‌گفت: «نه الان اینجا به من نیاز دارند، جای من اینجا خوب است. » مادرم هم مدام گریه می‌‌کرد و نگرانش بود. ادامه دارد..... #داستانک #خانواده #به_قلم_آلاله 🆔 @masare_ir

✍می‌تونی رسوام کنی اما در آغوشم می‌کشی! 🍃خرابکاری‌هام که زیاد می‌شه، دستام که دراز می‌شه، پاهام که از گلیمم درازتر می‌شه، زبونم که دراز می‌شه، رویی برام نمی‌مونه که به دوروبرم نگاه کنم! ولی ذهنم به سمت تو می‌پره؛ تویی که می‌تونی پرده‌پوشی‌ت رو برداری اما بازم می‌بخشی!🌻 ✨وَالْحَمْدُ لِلّهِ عَلَی عَفْوِهِ بَعْدَ قُدْرَتِهِ؛ خدا را سپاس بر گذشتش پس از قدرتش.* چگونه فدایت بشوم مهربانم؟🌱 📚*فرازی از دعای افتتاح #ماه_رمضان #دعاے_افتتاح #به_قلم_افراگل #عکسنوشته_سماوائیه 🆔 @masare_ir

✨ گرفتن حاجت با دعای ابو حمزه 🍃ماه رمضان سال ۶۲ بود، بعد از عملیات والفجر یک، ماه رمضان مرخصی آمدیم. با مصطفی تمام سی شب ماه رمضان را می‌رفتیم مراسم دعای ابوحمزه. ☘در سراسر دعا، مشغول استغفار و گریه و «الهی العفو» بود. از مراسم که بر می‌گشتیم، تازه می‌رفت گوشه حیاط برای نماز شب، با آن دست مجروح گچ گرفته اش. 🌾دیگر از آن شوخ طبعی‌ها خبری نبود. یک بار غریبانه می گفت: «ماه رمضان که تمام شود، من هم تمام خواهم شد.» در طول ماه مبارک، یک دعا را خیلی تکرار می کرد. «خدایا از تو احدی الحُسنَیَین می خواهم یا زیارت یا شهادت». هنوز یک ماه از ماه رمضان نگذشته بود که تمام شد. 📚کتاب مصطفی، نویسنده و ناشر: گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی، چاپ ششم- ۱۳۹۴؛ ص ۱۵۱ 📚کتاب یادگاران، جلد هشت؛ کتاب ردانی پور، نویسنده: نفیسه ثبات، ناشر: روایت فتح، تاریخ چاپ: چهارم- ۱۳۸۹؛ صفحه ۷۵ #سیره_شهدا #شهید_ردانی‌پور #عکس‌نوشته_حسنا 🆔 @masare_ir

✍او تولد یافت جانبازے ڪند 🌎همه‌ے اندیشمندان و سیاستمدران معروف جهان از هوش و درایت او انگشت به دهان مانده‌اند. ☄هرچه دشمن نقشه و نیرنگ براے از بین رفتن اسلام و ایران به ڪار گرفته‌اند، همه را یڪ تنه خنثی کرده است. ☀️او از نسل و تبار زهراے‌ بتول است. ڪسی که جانشین برحق امام امت خمینی ڪبیر است. او افتخار و نور چشم😇 مردم ایران، رهبر فرزانه‌ حضرت آیت‌الله امام خامنه‌اے است. ✨او تولـد یافت جانبازے ڪند در ڪشور ایران سرافرازے ڪند او تولد یافت تا رهبر شود ما همہ عاشق، او دلبــر شود او تولد یافت گردد نورعین برترین آقا پس از پیرخمین سایه‌ات از سر ما ڪم نشود آقاجان❤ 🎊۲۹ فروردین تولد رهبر عزیزمان تولدت مبارک رهبرم🎊 #مناسبتی #‌به_قلم_افراگل #عکسنوشته_حسنا 🆔 @masare_ir

📌 " شب مسعود" بزرگداشت حجه الاسلام مرحوم مسعود دیانی ⏰ سه شنبه 29 فروردین ماه 1402 ساعت 21 🔺بلوار الغدیر، کوچه شماره 8، مجتمع آموزشی هدایت 🔺حوزه هنری قم در فضای مجازی👇 @Artqom_ir

✍جامانده 🥺بغض گلویم را می‌فشارد. حس می‌کنم یک چیز سفت و سخت مثل قلوه سنگ راه نفسم را بند آورده. توی مسجد🕌 دوستانم فاطمه و شکوفه روزه‌ی خود را افطار می‌کنند. به من هم قبول باشد می‌گویند.حس یک جامانده را دارم. 🗓روزهای آخر ماه رمضان آمده و دریغ از یک روز که روزه گرفته باشم. جملاتی توی ذهنم رژه می‌روند و من اشک می‌ریزم. 📝 از انبوه جملات تا به خود می‌آیم، به خانه رسیده‌ام. در اتاق را باز می‌کنم. روی تخت می‌نشینم. کاغذ را برمی‌دارم و جملات را روی آن می‌نویسم: نفس کشیدن روزه‌دار عبادته. خواب روزه‌دار عبادته. دعای روزه‌دار مستجابه. 🌱زیر لب زمزمه می‌کنم: بغضم گرفته وقتشه ببارم چه بی هوا هوای گریه دارم باز کاغذام با تو خط خطی شد خدا این حس و حال و دوست ندارم 🪞توی آینه قدی به خودم نگاه می‌کنم. لب‌های خشکیده و رنگ‌پریده‌ام جای هیچ شکی برای دیگران نمی‌گذارد که من هم جزو روزه‌دارانم. با پشت‌ دست اشک‌هایم💦 را پاک می‌کنم. دوستان صمیمی‌ام فاطمه و شکوفه هم نمی‌دانند چند وقتی‌ست زخم معده مهمان همیشگی‌ام شده است. 🗣صدای مادر رشته‌ی افکارم را پاره می‌کند: «طیبه‌جوون مادر! قربونت بشم بیا یه چیز بخور!» دلم هوای روزهایی را کرده که روزه می‌گرفتم، با شنیدن حرف مادر، دوباره سیل اشک روی گونه‌هایم به راه می‌افتد. مادر در آستانه‌ی در🚪ظاهر می‌شود. لبخندش محو و جایش را به نگرانی می‌دهد. 🧕با دیدن حال و روزم، توان سرپا ماندن را ندارد. همانجا کنار در می‌نشیند و به دیوار تکیه می‌دهد: «دختر نمی‌گی مادرت دِق کنه، آخه چی شده؟ چرا از اول ماه رمضون خوراکت اشکه؟!» ⚡️دلم برای مادر می‌سوزد. به چین‌های ریز اطراف چشمش نگاه می‌کنم. پرده اشک‌ را کنار می‌زنم. خودم را به مادر می‌رسانم. آغوش 🤗مادر را که می‌بینم حس می‌کنم کودک شدم؛ همان کودکی که پناهی جز دامن مادر ندارد. بغض یک‌ماهه‌ام می‌ترکد. مادر مثل کودکی‌هایم، موهایم را نوازش می‌کند. آرامش به جانم می‌نشیند. حرف‌ها و دلتنگی‌های یک‌ماهه را یکجا بیرون می‌ریزم. ☘بعد از مدتی سکوت، مثل همیشه با حرف‌هایش آرامم می‌کند: «طیبه‌جون مگه نشنیدی اگه دوست داشته باشی کاری انجام بدی؛ ولی توانایشو نداشته باشی، خدا برات می‌نویسه؟ پس خدا تو رو عین بنده‌های روزه‌دارش توی بغل گرفته.» چشم‌هایم برق می‌زند‌. لبخند روی لبانم نقش می‌بندد. صورت مادر را غرق بوسه می‌کنم. #داستانک #ماه_رمضان #به_قلم_افراگل 🆔 @masare_ir