eitaa logo
مباحثه فقاهت
7.7هزار دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
6 ویدیو
41 فایل
کانال مباحثه فقاهت وابسته به مدرسه عالی فقهی امام محمد باقر عليه السلام با هدف کمک به تعمیق فقه و اصول و ايجاد فضاي علمی و تخصصی در حوزه ایجاد شده است کانال مباحثه فقاهت در تلگرام https://t.me/+h9HkTrDUB4ViMWY0 🌐ارتباط با مدیر کانال 🆔️ @mobahathah
مشاهده در ایتا
دانلود
روش شناخت استعمال بلا تعول به منظور کشف معنای حقیقی.mp3
زمان: حجم: 1.44M
🔸 💠 روش شناخت استعمال بلا تعول برای شناخت معنای حقیقی 👤 📚 درس خارج اصول،۱۷ دی ۱۴۰۲ 🔗 ادامه مطلب و مباحثه، در این لینک ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔰 💠 خبره بودن علمای لغت 👤 🔹️ یک بحث این است که آیا علمای لغت اهل خبره هستند یا نه؟ در حقیقت باید ببینیم که آیا علمای لغت معنای حقیقی را ذکر می‌کنند یا موارد استعمالات لغات را ذکر می‌کنند؟ 🔹️ به نظر استاد علمای لغت اهل خبره هستند. چون اولا کلمه به ضمیمه اصل عدم قرینه نتیجه معنای حقیقی را می‌دهد. ثانیا از اسم کتاب‌ها هم معلوم است که آنها معنای حقیقی را ذکر می‌کنند و الا باید اسم کتاب را مثلا جامع الاستعمالات بگذارند. ثالثا ما در فقه و اصول با ظهور لغات کار داریم حالا چه معنای حقیقی باشد و چه معنای مجازی و لغویون هم ظهورات را ذکر می‌کنند... 📚درس خارج اصول، ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ 🔗 ادامه مطلب و مباحثه، در این لینک 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔@mobahathah_ir
🔸 💠 کارایی بیشتر محاورات عادی در کشف معنای حقیقی 👤 🔻ما گفتیم با استفاده از کثرت لفظ در یک معنا _با توضیحاتی که داده شد_ می‌توان معنای حقیقی را تشخیص داد. همچنین گفتیم در محاورات عادی، استعمال حقیقی بیش از محاورات شاعرانه و ادبی رخ می‌دهد؛ بدین مناسبت مراجعه به استعمالات موجود در محاورات عادی، به هدف تشخیص معنای حقیقی کارسازتر از محاوارات شاعرانه و ادبی است. به عنوان مثال مراجعه به استعمالات روایی برای کشف معنای حقیقی کارسازتر از مراجعه به آیات قرآن کریم است؛ چون قرآن کریم هر چند شعر نیست ولی ... 📚 درس خارج اصول، ۲۰ دی ۱۴۰۲ 🔗 ادامه مطلب و مباحثه، در این لینک ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔸 💠 تفکیک مستعمل‌فیه از مورد استعمال 👤 🔻 در آیۀ شریفۀ ﴿وَ جاءَ مِنْ أَقْصَا الْمَدينَةِ رَجُلٌ يَسْعى﴾‏مقصود از «رجل» حبیب بوده است اما آیا واژۀ «رجل» در نجار شده است؟ پاسخ منفی است. در این عبارت «رجل» را برای حبیب نجار قرار نداده‌ایم؛ یعنی هر چند خارجاً «رجل» حبیب نجار بوده است ولی خارجی «رجل» بر حبیب نجار بدین معنا نیست که لفظ را قالب برای آن قرار داده باشیم. بنابراین لازم است بین مستعمل‌فیه و مورد تفکیک صورت گیرد چون همان‌طور که گفته شد حبیب نجار مورد استعمال است نه مستعمل‌فیه. اما نکته اینجاست که گاهی در اثر استعمال لفظ در یک مورد خاص، مورد استعمال به مستعمل‌فیه تبدیل می‌شود. برای مثال می‌توان به واژۀ «ضریر» اشاره کرد ... 📚 درس خارج اصول، ۱۶ بهمن ۱۴۰۲ 🔗 ادامه مطلب و مباحثه، در این لینک ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔰 💠 دلالت جمله خبریه بر طلب از منظر محقق عراقی 👤 در بحث دلالت جمله خبریه بر محقق می‌فرماید: جملۀ خبری در همان معنای حقیقی خودش شده است و لکن نه به طلب، بلکه به داعی اعلام و ، و مصحّح بر این اخبار هم این است که متکلم دارد اعلام می­‌کند از وجود برای وقوع فعل و این مقتضی همان و طلب است..... 📚درس خارج اصول، ۲۶ شهریور ۱۴۰۳ ادامه مطلب و مباحثه👇👇 http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3568 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔@mobahathah_ir
🔸 💠 از استحالۀ استعمال لفظ در اکثر از معنا تا مطابق ظاهر شمردن آن 👤 🔻 آیت الله والد پدیدۀ در از معنا را به لحاظ ثبوتی ممکن می‌دانند ولی می‌فرمودند این شیوۀ تکلم، به مقامات خاصی اختصاص دارد و در معمول گفت‌وگوهای بشر رخ نمی‌دهد زیرا فرایند افهام معنا در آن همراه با نوعی پیچیدگی است. بنابراین اگر در جایی متکلم قصد پیچیده‌گویی داشته باشد، از چنین شیوۀ تکلمی بهره می‌برد. برای مثال در لغزها و معمّاها یا ماده‌تاریخ‌ها که اساسشان با پیچیدگی همراه است، از شیوۀ استعمال لفظ در اکثر از معنا استفاده می‌شود ولی باید دانست در محاورات عادی بشر، عرف متعارف از آن استفاده نمی‌کند یا اگر استفاده کند بسیار نادر است. همین ندرت، سبب می‌شود چنین تکلمی خلاف ظاهر تلقی شود. مرحوم آقای بروجردی مطلبی دارند که قبل از آن در کلمات مرحوم شیخ ... 📚 درس خارج اصول،۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ ادامه مطلب و مباحثه👇👇 http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3704 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔 @mobahathah_ir
🔰 💠عدم حرمت قِران بین سورتین و نکته اصولی آن 👤 در بحث شده که امر در و ظاهر در است ولی این خیلی مستحکم نیست. لذا مثل مرحوم صاحب گفته در شریعت مقدس آنچنان امر در و نهی در شده که ظهوری برای امر در وجوب و نهی در حرمت باقی نمانده. اما به نظر ما امر در وجوب و نهی در حرمت ظهور دارد ولی ظهورش چندان قوی نیست. مرحوم شیخ الشریعة اصفهانی نیز در رساله گفته این ظهور اضعف الظهورات است..... 📚درس خارج فقه، ۷ آبان ۱۴۰۳ ادامه مطلب و مباحثه👇👇 http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3659 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔@mobahathah_ir
🔸 💠 اهراق در روایت تیمم کنایه از عدم انتفاع است 👤 🔻 یهریقهما جمله خبریه در مقام و دال بر است. ما قائلیم که روایت است اما واجب نیست. اگر چه جمله در مقام طلب، امر است اما این امر در عقیب الحظر است نه در حالت عادی. شخص چون آب دارد، فکر می کند نباید کند لذا حضرت می گویند بریز و بگیر. این از آن است که این آب‌ها به درد نمی‌خورد و اثر متوقع بر آنها مترتب نمی شود. در معانی و بیان خوانده اید که وقتی اثر متوقع، مترتب نمی شود، اصل موضوع را نفی می کنند. مثلا العالم بلا عمل را می گوید عالم نیست. زنبور بلا عسل را می گویند زنبور نیست. چون این کنایی هم در عربی و هم در فارسی وجود دارد بنابراین (که وقتی نفی اثر است، اصل موضوع را نفی می کنند) اراقه واجب نیست. البته احتیاطش خالی از لطف نیست اما وجوب ندارد. 📚 درس خارج اصول، ۱۶ دی ۱۴۰۳ ✅ ادامه مطلب و مباحثه👇🏼 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3814 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔 @mobahathah_ir
🔰 💠 قرینه نبودن روایت ظاهر در جامع مبغوضیت بر روایات ظاهر در حرمت 👤 یک آقایی در مورد آلات بحث کرده، در روایتی گفته شده: «مَنْ‏ ضَرَبَ‏ فِي بَيْتِهِ بَرْبَطاً أَرْبَعِينَ‏ صَبَاحاً سَلَّطَ اللَّهُ عَلَيْهِ شَيْطَاناً لَا يُبْقِي عُضْواً مِنْ أَعْضَائِهِ إِلَّا قَعَدَ عَلَيْهِ فَإِذَا كَانَ ذَلِكَ نَزَعَ اللَّهُ مِنْهُ الْحَيَاءَ فَلَمْ يُبَالِ‏ بِمَا قَالَ وَ لَا مَا قِيلَ لَهُ». این روایت، سیاق نیست؛ زیرا اینکه روز بزنی بعد از آن چهل روز تازه کاری می‌کند در دلت دیده می‌‌شود، ‌اگر حرام است از ابتدا باید بفرمایند که نزنید. ایشان در ادامه گفته‌اند که پس کل روایات نهی از استعمال آلات لهو را حمل بر می‌‌کنیم. ✓اما این مطلب صحیح نیست. این‌که یک روایت در نفی دارد، و نهایتا را می‌‌گوید، باعث نمی‌شود که از روایاتی که مستقلا در حرمت دارد، رفع ید کنیم. 📚 درس خارج فقه، ۲۰ شهریور ۱۴۰۳ ✅ ادامه مطلب و مباحثه 👇 http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3890 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔@mobahathah_ir
🔸 💠 موضوع له" ال" جنس و عهد نیست 👤 🔻ما لفظی را نپذیرفتیم چون موضوع له از حاقی به دست می آید در حالی که ذکری را از می فهمیم یا مثلا ، از الف و لام به ذهن نمی آید بلکه مثلا در روایت ، با تعلیلی که وجود دارد جنس بودن به ذهن می آید. پس این معانی برای ظرف هستند و از جمله فهمیده می شوند و چیزی که برای ظرف استعمال است نباید در موضوع له بیاید چرا که موضوع له باید از لفظ به ذهن بیاید. مثلا اگر می گوییم موضوع له دفتر این است، یعنی وقتی دفتر را شنیدم، این طبیعت به ذهنم می آید در حالی که وقتی ألف و لام را می شنویم، نه و نه و نه ، هیچکدام به ذهن نمی آید. لذا ما تعریف حقیقی را نپذیرفتیم و گفتیم حداکثر چیزی که الف و لام می دهد، آن است که پس از این کلمه محلی به الف و لام، صفت معرفه می آید که دال بر تعریف لفظی است و همچنین اهتمام در مدخول خود را هم نشان می دهد. علاوه بر آن که حتی اگر کسی اشتراک لفظی را بپذیرد، ما گفتیم که اصل بر جنس بودن را نمی توان قبول کرد چون اگر بپذیریم که استعمال مفرد محلی به الف و لام در جنس زیاد است، نمی توانیم ندرت طرف مقابل را بپذیریم تا کثرت در یک طرف و ندرت طرف مقابل بشود و بسازد. 📚 درس خارج فقه،۳ بهمن ۱۴۰۳ ✅ ادامه مطلب و مباحثه👇🏼 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3850 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔 @mobahathah_ir
🔸 💠 پاسخ به اشکال مرحوم صاحب معالم مبنی بر کثرت استعمال امر در ندب 👤 🔻 مرحوم صاحب اشکال کردند که هر چند صیغۀ وضعاً برای قرار داده شده، ولی کثرت آن در در روایات معصومان، مانع حمل بر وجوب می‌شود. به عقیدۀ ما این مطلب، تنها در صورتی مطرح می‌شود که دلالت صیغۀ امر بر وجوب را بدانیم. ولی اگر صیغۀ امر بر وجوب را بالاطلاق بدانیم، وجوب، مستفاد از خود لفظ نیست تا کثرت استعمال لفظ در ندب مشکل‌ساز شود. بنابر مسلک ، وجوب، مستفاد از سکوت متکلم است نه از خود لفظ. بدین ترتیب در موارد کثیری که صیغۀ امر در مورد به کار رفته، جزء دیگر دالّ که سکوت است، از بین رفته است؛ لذا اگر در جایی سکوت برقرار بود، دلالت بر وجوب نیز سامان می‌یابد و بین این دو مطلب منافاتی وجود ندارد. به بیان دیگر، بنابر مسلک اطلاق، آنچه مقتضی ظهور در وجوب بوده، صیغۀ امر به علاوۀ سکوت متکلم بوده است. در مواردی که .... 📚 درس خارج اصول، ۶ آبان ۱۴۰۳ ادامه مطلب و مباحثه👇👇 https://mobahasah.ir/t/5556 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" @mobahathah_ir
🔸 💠 بیان فرق بین معنای اصالة الحقيقة نزد مشهور و اصالة الحقيقة نزد سيد مرتضى 👤 در استعمالات مواردی وجود دارد که مراد از لفظ، معلوم است اما اینکه به نحو است یا معلوم نیست! مثلا آیا در «جئنی بأسد» اطلاق اسد بر رجل شجاع (که مراد متکلم است) به نحو حقیقت است یا مجاز؟ در این موارد سید قائل است که ان الاصل یقتضی الحقیقه (لفظ اسد که از آن رجل شجاع اراده شده از باب استعمال لفظ در معنای موضوع له است). در اینجا مشهور با سید مخالفت کرده اند و گفته اند که اعم است و دلالتی بر تعیین کیفیت ندارد. ثمرۀ قول سید مرتضی در جایی ظاهر می شود که کیفیت ارادۀ متکلم مجهول باشد که گفته می شود اصل این است که متکلم به نحو حقیقت معنا را اراده کرده است نه . لکن خود مشهور نیز قائل به اصالة الحقیقة هستند، مراد از این اصل حقیقت اين است که.... 📚درس خارج اصول، ۳۱ فروردین ۱۴۰۴ ✅ادامه مطلب و مباحثه👇👇 https://mobahasah.ir/t/5472 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa