#موفقیت
#پایگاه_جامع_مدیریار
هر وقت رویایی در سر دارید باید به خودتان اجازه دهید که فراتر از غیرممکن ها رفته و آن #رویا را در #واقعیت تصور کنید. اگر بتوانید به آن فکر کنید اتفاق خواهد افتاد و اینجاست که #تابلوآرزوها اهمیت خودش را نشان می دهد.
@modiryar
📔 عنوان: #هنر_ظریف_بیخیالی
🔺 نویسنده: #مارک_منسن (۱۹۸۴)
🔻 آمریکا؛ #دانشگاه_بوستون
☆ #کلید_زندگی_خوب، این نیست که به چیزهای بیشتر و بیشتری اهمیت بدهید؛ بلکه باید به چیزهای کمتری اهمیت بدهید، و تنها چیزهایی را مد نظر قرار دهید که حقیقی، فوری و مهم هستند.
☆ یک #واقعیت_پنهان_زندگی هست؛ اینکه چیزی به نام بیخیالی وجود ندارد. شما باید به چیزی اهمیت بدهید. توجه به چیزهای مختلف و اهمیت دادن به مسائل، بخشی از جسم و بیولوژیِ ماست.
☆ #مسئله_این_است که به چه چیزهایی اهمیت بدهیم، و چگونه به چیزهایی که هیچ اهمیتی ندارند، اهمیت ندهیم. پختگی، زمانی رخ میدهد که فرد میآموزد تنها به چیزهایی اهمیت بدهد که ارزشمند هستند.
☆ #رشد یعنی حرکت از اشتباهی به اشتباه کمتر؛ و یک روند تکراری است. وقتی چیز جدیدی میآموزیم، از "اشتباه" به سمت "درست" حرکت نمیکنیم بلکه از سمت اشتباه به اشتباه کمتر میرویم. وقتی چیز دیگری میآموزیم، از "اشتباه کمتر" به "اشتباه کمی کمتر" میرویم و سپس کمتر از آن و همینطور تا انتها.
☆ ما همیشه در روند نزدیک شدن به #واقعیت و برتری هستیم؛ بدون اینکه هرگز به واقعیت و برتری برسیم. نباید دنبال پاسخ نهایی درستئ باشیم، بلکه باید اشتباهات خود را کمتر کنیم. فرهنگ کنونی به ما میگوید که من خودم باعثِ شکستِ خودم شدهام.
☆ من #بیاستقامت بازنده هستم. واقعیت این است که من فکر میکردم چیزی را میخواهم؛ اما معلوم شد که در واقع آن را نمیخواستم؛ همین. من پاداشهای این کار را میخواستم، نه نبردهای آن را. نتایج را میخواستم، نه روند رسیدن به آنها را. من عاشق جنگ نبودم؛ #عاشق_پیروزی بودم. و زندگی، اینگونه پیش نمیرود.
☆ ما آنقدر فرصت و قدرت و انرژی نداریم که به همه چیز اهمیت بدهیم. باید #بیخیال خیلی چیزها بشویم تا بتوانیم تمام فکر و ذهن و انتخابها و تصمیمهای خود را، روی گزینهی محدود و مشخص، متمرکز کنیم.
#کتابنگار
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#فرآیند_یادگیری_زدایی
✍ پایگاه جامع مدیریار
فرآیند یادگیریزدایی دارای ۳ بخش است:
⓵ #واقعیت را بپذیرید که مدل ذهنی قدیمی دیگر فاقد موضوعیت و کارآیی است:
این اتفاقی چالشبرانگیز است، زیرا ما معمولا نسبت به مدلهای ذهنیمان ناآگاه هستیم. از طرفی از اینکه بپذیریم مدلهای فعلی در حال منقضی شدن هستند واهمه داریم. ما شهرت و اعتبار شغلیمان را بر پایه تسلط در اجرای مدلهای قدیمی به دست آوردهایم. رها کردن آنها برایمان مفهومی مانند از دست دادن جایگاه، اعتبار و از خودبیگانگی دارد.
⓶ #مدل_جدیدی که بهتر بتواند شما را به اهدافتان برساند خلق کنید:
شاید در ابتدا بخواهید به مدل جدید از دریچه همان مدل قدیمی بنگرید. برای مثال، بسیاری از شرکتها در استفاده از شبکههای اجتماعی ناکارآمد عمل میکنند، زیرا صرفا به آنها به چشم کانال ارتباطی برای ارسال پیام مینگرند و تغییر مدل ذهنی از «یکی به همه» به «همه به همه» در آنها اتفاق نیفتاده است.
⓷ #عادت مربوط به مدل ذهنی جدید را تثبیت کنید:
این فرآیند تفاوتی با خلق عادت رفتاری جدید ندارد. این احتمال وجود دارد که همواره بخواهید به همان شیوههای قدیمی برگردید، به همین علت خوب است که از معیارهای هشداردهندهای استفاده کنید که شما را آگاه سازد. خبر خوب اینست که تمرین یادگیریزدایی، آن را آسانتر میسازد و موجب تثبیت تغییرات میشود. وقتی فرآیند یادگیریزدایی را در کسبوکارتان شروع میکنید صبور باشید و به خودتان زمان بدهید. برای شروع یادگیریزدایی ابتدا باید طرز فکرمان راجع به مفهوم یادگیری را تغییر بدهیم.
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
Modiryar | مدیریار
📔 عنوانکتاب: هنر ظریف بیخیالی
✍ نویسنده: #مارک_منسون
▪️فقط به مواردی که واقعاً لازم است اهمیت بدهید و بی خیال مواردی #بی_اهمیت و غیرضروری باشید.
▪️کلید #زندگی_خوب، این نیست که به چیزهای بیشتر و بیشتری اهمیت بدهید؛ بلکه باید به چیزهای کمتری اهمیت بدهید، و تنها چیزهایی را مد نظر قرار دهید که حقیقی، فوری و مهم هستند.
▪️یک واقعیت پنهان در #زندگی هست؛ اینکه چیزی به نام بیخیالی وجود ندارد. شما باید به چیزی اهمیت بدهید. توجه به چیزهای مختلف و اهمیت دادن به مسائل، بخشی از جسم و بیولوژیِ ماست.
▪️مسئله اینست که به چه چیزهایی اهمیت بدهیم و چگونه به چیزهایی که هیچ اهمیتی ندارند، #اهمیت ندهیم. پختگی، زمانی رخ میدهد که فرد میآموزد تنها به چیزهایی اهمیت بدهد که ارزشمندند.
▪️پرسش جالبِ توجهتر که #مردم هیچوقت از خود نمیپرسند، این است که «چه دردهایی در زندگی خود میخواهید؟ و حاضرید برای چه چیزی زحمت بکشید؟»
▪️بیشتر افراد میخواهند که #ارتقای_شغلی پیدا کنند و درآمد زیادی داشته باشند؛ اما هیچکس نمیخواهد شصت ساعت کار در هفته، رفتوآمد در فاصلهی زیاد بین خانه و اداره، کاغذبازیهای بیهوده، و ساختار طبقاتی استبدادی شرکت را تحمل کند.
▪️همه میخواهند روابط عالی داشته باشند؛ اما همه حاضر نیستند #مکالمات دشوار، سکوت ناخوشایند، احساسات جریحهدارشده و نقش بازیکردنهای احساسی را تحمل کنند.
▪️فرهنگ کنونی به ما میگوید که خودم باعثِ شکستِ خودم شدهام. من، بیاستقامت یا بازنده هستم، و چیزهایی را که لازمۀ این کار بوده نداشته و رویاهای خود را کنار گذاشتهام، و شاید اجازه دادهام که فشارهای #اجتماع بر من غلبه کنند.
▪️اما واقعیت، بسیار کسلکنندهتر از همهی اینهاست. #واقعیت این است که من فکر میکردم چیزی را میخواهم؛ اما معلوم شد که در واقع آن را نمیخواستم؛ همین.
▪️من پاداشهای این کار را میخواستم، نه نبردهای آن را. نتایج را میخواستم، نه روند رسیدن به آنها را. من #عاشق جنگ نبودم؛ عاشق پیروزی بودم. و زندگی، اینگونه پیش نمیرود.
▪️تقصیر مربوط به زمان گذشته است، و مسئولیت، مربوط به اکنون است؛ تقصیر، ناشی از انتخابهایی است که قبلاً شده، و مسئولیت، نتیجهی انتخابهایی است که شما در حال حاضر در هر لحظه از روز میکنید.
▪️شما انتخاب کردهاید که این متن را بخوانید. شما انتخاب میکنید که به این #مفاهیم فکر کنید. شما انتخاب میکنید که این مفاهیم را بپذیرید یا آنها را رد کنید.
▪️شاید #تقصیر من باشد که شما فکر میکنید ایدههای من بیارزش هستند؛ اما شما مسئول نتیجهگیریهای خود هستید. تقصیر شما نیست که من این جمله را نوشتهام؛ اما هنوز هم شما در تصمیمگیری برای خواندن آن مسئول هستید.
▪️بین مقصر دانستن کسی برای وضعیت شما، و مسئولیت واقعی آن فرد برای وضعیت شما، تفاوت وجود دارد. هیچکس #مسئول وضعیت شما نیست مگر خودتان.
▪️شاید بتوان بسیاری از افراد را برای ناراحتی شما #سرزنش کرد؛ اما هیچکس مسئول ناراحت بودن شما نیست غیر از خودتان. علت این موضوع اینست که شما همیشه انتخاب میکنید که مسائل را چگونه ببینید، چه واکنشی در برابر آنها نشان دهید و چه ارزشی برای هر چیز در نظر بگیرید.
#کتابنگار
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ نقشه راه یادگیری تفکر سیستمی
✅ #تفکر_سیستمی یکی از موضوعاتی است که در نظام آموزشی ما از چشم دور مانده و چندان به آن پرداخته نشده است. نظامهای آموزشی، چه در ایران و چه در سایر نقاط جهان، سوگیری بسیار شدیدی به سمت تفکیک رشتهها و نگاه تخصصی به هر حوزه دارند.
✅ ما در مدرسه و #دانشگاه میآموزیم که فیزیک را از شیمی، زیستشناسی را از روانشناسی، جامعهشناسی را از اقتصاد، و همهٔ اینها را از سیاست جدا کنیم. در خود این رشتهها هم زیرمجموعههای تخصصی فراوانی به وجود آمده است.
✅ همین رویکرد تخصصی در محیط کار هم ادامه پیدا کرده است. واحد #مارکتینگ، راهکار اکثر مشکلات سازمان را در مارکتینگ خلاصه میکند. واحد تولید، معتقد است اگر به اندازهٔ کافی به این واحد توجه کنند، مشکلات اصلی مجموعه حل خواهد شد.
✅ در این میان، اگر یک متخصص برندسازی را هم به عنوان #مشاور از بیرون بیاورید، به شما خواهد گفت که همهٔ این واحدها درست میگویند. اما فراموش کردهاند که گام اول، توسعهٔ برند است! این نوع نگاه، که گاهی از آن با عنوان نگاه جزیرهای نام میبرند، آفت مدیریت و کسب و کار و سیاستگذاری و زندگی فردی ما شده است.
✅ درست است که ما برای فهم بهتر پدیدهها، آنها را به بخشهای کوچکتر تقسیم میکنیم و آنها را از زوایای مختلف مینگریم، اما نباید فراموش کنیم که آنچه در #واقعیت، پیش روی ماست، یک پیکرهٔ واحد است.
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar