Modiryar | مدیریار
📔 عنوانکتاب: هنر ظریف بیخیالی
✍ نویسنده: #مارک_منسون
▪️فقط به مواردی که واقعاً لازم است اهمیت بدهید و بی خیال مواردی #بی_اهمیت و غیرضروری باشید.
▪️کلید #زندگی_خوب، این نیست که به چیزهای بیشتر و بیشتری اهمیت بدهید؛ بلکه باید به چیزهای کمتری اهمیت بدهید، و تنها چیزهایی را مد نظر قرار دهید که حقیقی، فوری و مهم هستند.
▪️یک واقعیت پنهان در #زندگی هست؛ اینکه چیزی به نام بیخیالی وجود ندارد. شما باید به چیزی اهمیت بدهید. توجه به چیزهای مختلف و اهمیت دادن به مسائل، بخشی از جسم و بیولوژیِ ماست.
▪️مسئله اینست که به چه چیزهایی اهمیت بدهیم و چگونه به چیزهایی که هیچ اهمیتی ندارند، #اهمیت ندهیم. پختگی، زمانی رخ میدهد که فرد میآموزد تنها به چیزهایی اهمیت بدهد که ارزشمندند.
▪️پرسش جالبِ توجهتر که #مردم هیچوقت از خود نمیپرسند، این است که «چه دردهایی در زندگی خود میخواهید؟ و حاضرید برای چه چیزی زحمت بکشید؟»
▪️بیشتر افراد میخواهند که #ارتقای_شغلی پیدا کنند و درآمد زیادی داشته باشند؛ اما هیچکس نمیخواهد شصت ساعت کار در هفته، رفتوآمد در فاصلهی زیاد بین خانه و اداره، کاغذبازیهای بیهوده، و ساختار طبقاتی استبدادی شرکت را تحمل کند.
▪️همه میخواهند روابط عالی داشته باشند؛ اما همه حاضر نیستند #مکالمات دشوار، سکوت ناخوشایند، احساسات جریحهدارشده و نقش بازیکردنهای احساسی را تحمل کنند.
▪️فرهنگ کنونی به ما میگوید که خودم باعثِ شکستِ خودم شدهام. من، بیاستقامت یا بازنده هستم، و چیزهایی را که لازمۀ این کار بوده نداشته و رویاهای خود را کنار گذاشتهام، و شاید اجازه دادهام که فشارهای #اجتماع بر من غلبه کنند.
▪️اما واقعیت، بسیار کسلکنندهتر از همهی اینهاست. #واقعیت این است که من فکر میکردم چیزی را میخواهم؛ اما معلوم شد که در واقع آن را نمیخواستم؛ همین.
▪️من پاداشهای این کار را میخواستم، نه نبردهای آن را. نتایج را میخواستم، نه روند رسیدن به آنها را. من #عاشق جنگ نبودم؛ عاشق پیروزی بودم. و زندگی، اینگونه پیش نمیرود.
▪️تقصیر مربوط به زمان گذشته است، و مسئولیت، مربوط به اکنون است؛ تقصیر، ناشی از انتخابهایی است که قبلاً شده، و مسئولیت، نتیجهی انتخابهایی است که شما در حال حاضر در هر لحظه از روز میکنید.
▪️شما انتخاب کردهاید که این متن را بخوانید. شما انتخاب میکنید که به این #مفاهیم فکر کنید. شما انتخاب میکنید که این مفاهیم را بپذیرید یا آنها را رد کنید.
▪️شاید #تقصیر من باشد که شما فکر میکنید ایدههای من بیارزش هستند؛ اما شما مسئول نتیجهگیریهای خود هستید. تقصیر شما نیست که من این جمله را نوشتهام؛ اما هنوز هم شما در تصمیمگیری برای خواندن آن مسئول هستید.
▪️بین مقصر دانستن کسی برای وضعیت شما، و مسئولیت واقعی آن فرد برای وضعیت شما، تفاوت وجود دارد. هیچکس #مسئول وضعیت شما نیست مگر خودتان.
▪️شاید بتوان بسیاری از افراد را برای ناراحتی شما #سرزنش کرد؛ اما هیچکس مسئول ناراحت بودن شما نیست غیر از خودتان. علت این موضوع اینست که شما همیشه انتخاب میکنید که مسائل را چگونه ببینید، چه واکنشی در برابر آنها نشان دهید و چه ارزشی برای هر چیز در نظر بگیرید.
#کتابنگار
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ آدمی را آدمیت لازم است
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
🔴 کار مردم را راه بیانداز
✅ تشخیص «تکلیف و اولویت» در زندگی یکی از مهم ترین #وظایف_انسانی است که البته همیشه هم کار آسانی نیست. گاهی اوقات انسان در خلال روزمرگی های خود در تشخیص این که چه چیزی برایش اولویت و اهمیت بیشتری دارد دچار تردید یا غفلت می شود. در زندگی بسیاری از ما چه بسیار واجباتی که به دلیل پرداختن به امور مستحبی یا غیر مهم تضییع شده اند.
✅ مرجع تقلید شیعیان مرحوم آیتالله #فاضل_لنکرانی میفرمود: «من ۵۰ سال است دارم اسلام میخوانم. بگذار خلاصه اش را برایت بگویم: واجباتت را انجام بده؛ به جای مستحبات، تا میتوانی به کار مردم برس؛ کار مردم را راه بینداز. اگر قیامت کسی از تو سئوال کرد، بگو فاضل گفته بود.» به راستی وظیفه اصلی ما در زندگی چیست؟ کار خیر چیست؟
✅ چه اموری باید در زندگی ما در اولویت قرار گیرد؟ متأسفانه عده ای هستند که نگاه درستی به آموزه های دینی و اخلاقی ندارند و در ذهن خود می پندارند که کار خیر فقط و فقط در خواندن مکرر ادعیه و یا نماز و روزه های مستحبی خلاصه گردیده است که گاهی حتی تبدیل به عادت هایی می شود که در آن خلوص و #توسل کافی نیز وجود ندارد.
✅ اما واقعیت این است هر چیزی در اندازه ی خود و در جای خود #اهمیت و ضرورت دارد. دین مناسکی دارد که همه دیندارها و مومنین به میزان صلاحیت و ظرفیت خود بدان عمل می کنند. اما مهم تر از این مناسک روح حاکم بر اعمال است که در مواردی همچون؛ نیت، اخلاص، صداقت، کمک به خلق و ... تجلی می یابد.
🔴 روح انسانیت و اخلاق
✅ جامعه امروز ما درگیر مشکلات فراوانی در زمینه های مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و ... است. که هر یک به نوعی عده ی قابل توجهی از مردم را گرفتار ساخته است. خصوصاً در اوضاع و احوال تحریم ها و نابسامانی های اقتصادی کنونی که #معیشت_مردم را دچار سختی های پر شماری کرده است چه خوب است آن هایی که نگاه خیرخواهانه و همراه با محبت و مودت با مردم دارند و در بزنگاه های زندگی آحاد جامعه کنار آن ها حضور یافته و نسبت به حل مشکلات و مسائل مردم از خود تعصب و غیرت نشان داده و آن ها را کمک می نمایند.
✅ بی خیالی نسبت به مردم یکی از مهم ترین ویژگی های زندگی امروزی شده است. به ما چه ربطی دارد همسایه ما گرسنه است، فامیل ما مشکلی دارد، آشنا یا همکارمان گرفتاری دارد و... مجموعاً گفتاری است که با روح دین، اخلاق و انسانیت و ادبیات رفتار آزادگی تناقض دارد. به طور قطع #زندگی همه ما به هم ربط دارد و خیر و شر اوضاع و احوال ما دامنگیر دیگران نیز می شود پس چه چیزی از این مهم تر وجود دارد که یکدیگر را درک کنیم، از اوضاع و احوال هم با خبر باشیم و در کمی ها و کاستی ها، مشکلات و مسائل، فتنه ها و آسیب های زندگی دیگران در کنار آن ها حضور داشته باشیم و متعصبانه و راغبانه به آن ها کمک کنیم. این هم یک فرمان الهی است و هم یک تکلیف انسانی و اخلاقی و هم رفتاری که منبعث از روح بلند، انسانیت و آزادگی است.
🔴 آدمی را آدمیت لازم است
✅ مگر می شود انسان شب سیر بخوابد و همسایه یا فامیلش گرسنه باشد؟ خودش چندین واحد خالی داشته باشد و برادر یا خواهر یا فردی از اعضای خانواده او بخاطر اجاره های سنگین هشتش گروی نه باشد. و بسیاری دیگر از این جنس مسائل که امروز گریبان جامعه را گرفته است وجود دارد. مدیران نیز همانند سایر مردم و شاید بسیار بیشتر از آن ها در این توصیه مهم باید خود را دخیل بدانند و از جایگاه و مسئولیتی که به عنوان #امانت در اختیار آن ها قرار داده شده است حداکثر بهره برداری را برای کمک به خلق و جامعه انسانی بنمایند. مدیری که مردم را ولی نعمت خویش بداند و برای خدمت به جامعه خود را مکلف و موظف، از هیچ کوششی برای رفع مشکلات آن ها فروگذار نخواهد کرد.
✅ و قطعاً خدای عادل و #مهربان که شاهد همه رفتارها و گفتارهای ماست این خدمتگزاری را می بیند و پاداش نیکوکاران را چند برابر خواهد داد. و چه زیباست که انسان ها کار یکدیگر را راه بندازند و در فراز و نشیب های زندگی هم را یاری نمایند. در هیاهوی عصر مدرنیته و زندگی مبتنی بر تجملات و تشریفات عده ای هستند که اخلاق را فراموش نمی کنند و همواره به یاد دارند که: «آدمی را آدمیت لازم است» و نباید از خود واقعی خود به گونه ای فاصله بگیریم که تنها هدف مان منفعت و لذت خویشتن باشد. تا آنجا که به قول سعدی روزی به خود بیایم و در یابیم؛ « عمر گرانمایه در این صرف شد تا چه خورم صیف و چه پوشم شتا»
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻شنبه ۱۰ تیر ۱۴۰۲، شماره ۳۹۷۶
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar