✍ چهارچوب مدیریت ریسک فناوری اطلاعات ✅ یک نقطه آغازین مناسب برای هیئت مدیره این است که #چهارچوب مورد استفاده توسط مدیریت برای مدیریت و رسیدگی به ریسک فناوری اطلاعاتی را بشناسد؛ اگرچه چارچوب ها از نهادی به نهادی دیگر متغیر هستند، چارچوب مؤثر می تواند مدل عملیاتی کاربردی و سازگاری را در تمام دامنه های فناوری اطلاعات پیش ببرد تا ریسک ها شناسایی، مدیریت و رفع شوند. ✅ این چارچوب عوامل اصلی و اهداف تجاری #فناوری_اطلاعات در خدمات مالی را نشان می دهد: دستیابی به نوآوری فناوری و چابکی، کاهش قیمت، حمایت از مشتریان و تمرکز بر مشتریان و اتحاد مدیریت مؤثر ریسک و سازگاری. ✅ لایة بعدی شش #مدل_عملیاتی مورد نیاز برای حمایت از مدیریت ریسک فناوری اطلاعات در شرکت را نشان می دهد؛ ▪نظارت و رسیدگی، ▪سیاست ها و استانداردها، ▪فرایندهای مدیریت، ▪ابزارها و فناوری، ▪معیارهای ریسک و گزارش دهی و ▪فرهنگ ریسک. ✅ لایة زیرین نیز دامنه های #مدیریت_فناوری_اطلاعات را نشان می دهد که از جمله آنها می توان به استراتژی فناوری اطلاعات، مدیریت داده و ارائة خدمات و عملیات اشاره کرد؛ اگرچه اسامی و پیکربندی این دامنه ها ممکن است از شرکتی به شرکت دیگر متغیر باشد، با این حال، آنها نمونه فعالیت هایی هستند که برای اجرای توانایی های فناوری اطلاعات در یک سازمان نیاز هستند. ✅ ریسک های #فناوری_اطلاعات می توانند از هر لایه ای در چارچوب نشأت بگیرند: ▪اول، #ریسک_ها می توانند از اولویت های رقیب در بین اهداف دسترسی به رشد کسب و کار، کاهش هزینه ها، حمایت از تمرکز مشتری و … ناشی شوند. ▪دوم، #ریسک_های_فناوری_اطلاعات می توانند به واسطة یک مدل مدیریت ریسک ناکارآمد و نظارت ها، سیاست ها و استانداردهای نامناسب، فرایندهای مدیریت، ابزارها و فناوری ها، معیارهای ریسک یا فرهنگ ریسک تداوم داشته یا تشدید شوند. ▪سوم، اینکه ریسک ها می توانند از ارائة نامناسب 10 دامنة مدیریت #فناوری_اطلاعات که در اینجا به تصویر کشیده شده اند، ناشی شوند که از جمله آنها می توان به استراتژی فناوری اطلاعات، مدیریت برنامه، امنیت سایبری و … اشاره کرد. #پایگاه_جامع_مدیریار www.modiryar.com @modiryar

✍ پنج رویکرد به استراتژی ✅ در طول دهه های گذشته تعداد قابل توجهی تکنیک، مدل و #چهارچوب برای تحلیل های استراتژیک تدوین گردیده است که هرکدام در یک برهه زمانی خاص توانسته است توجه پژوهشگران، مدیران و استراتژیست های سازمان ها را به خود جلب نماید. از آنجا که عمده تکنیک های تحلیل استراتژیک بر مبنای تحلیل محیط و بازار و قابلیت های سازمان و انتخاب بهترین گزینه پیش رو با توجه به این دو عامل به وجود آمده اند، مشابهت های زیادی در آنها مشاهده می شود. بسیاری مکمل یکدیگر به حساب می آیند، برخی ویژگی مشابهی را از دیدگاهی دیگر مورد بررسی قرار داده است ، برخی از آنها به مقوله رقابت توجه خاص داشته اند و برخی دیگر کاملا رقابت گریز پیشنهاد شده اند. ✅ مدل هایی وجود دارد که #تحلیل_استراتژیک را استاتیک و برخی دیگر بر مبنای مدل های سناریو ای پیشنهاد می کند، تعدادی از چهارچوب ها قدم های مشخصی را پیشنهاد داده اند و برخی دیگر به کلیات اکتفا نموده اند. به رغم وجود چنین دانش عظیمی، تحلیل گران استراتژیک برای انتخاب تکنیک تحلیلی مناسب با چالش هایی رو به رو هستند زیرا انجام تحلیل های استراتژیک، بکارگیری نیروی کارشناسی به میزان زیاد و مبلغ گزاف را در پی خواهد داشت درحالی که انتظار نیز می رود در مدت زمان کوتاهی انجام گردد. از این رو در سال های اخیر تحقیقات جالب توجهی راجع به انتخاب تکنیک مناسب برای تحلیل استراتژیک در سازمان ها انجام گردیده است که در ادامه به نمونه موفقی از آن اشاره می گردد: ✅ دسته بندی مفیدی که توسط گروه مشاوران #بوستون (Boston Consulting Group) برای بررسی و ایجاد تمایز میان تکنیک های تحلیل استراتژیک پیشنهاد شده است، ابعاد چهارچوب های تحلیلی استراتژیک را به دو مولفه پیش بینی پذیری (Predictability) و شکل پذیری (Malleability) تقسیم می نماید که تعریف هر یک از این دو مولفه به این شرح است: ◾پیش بینی ناپذیری: سازمان شما به چه مقدار نسبت به قابل پیش بینی بودن مولفه هایی مانند میزان تقاضا، عملکرد سازمان، دینامیک رقابت و تغییرات در مشخصات بازار اطمینان دارد و با چه دقتی می توانید این مولفه ها را برای آینده پیش بینی کنید؟ ◾شکل پذیری: شما یا رقبای شما تا چه میزان می توانید بر مولفه های ذکر شده در بند فوق اثر گذار باشید؟ یعنی سازمان تا چه حد می تواند بر فضای و اکوسیستم کسب و کار تاثیر بگذارد ( آن را خلق کند یا تغییر دهد) نامطلوبیت ( نامساعد بودن، زمختی و آزاردهندگی) ✅ از تقاطع این دو محور ماتریسی با چهار خانه به وجود می آید که با توجه به نگرش استراتژیست در باره دو مولفه فوق، امکان انتخاب مدل تحلیلی مناسب برای او حاصل می گردد. این ماتریس چهارچوب های تحلیل استراتژیک را به چهار نوع سنتی (Classic)، قابل انطباق(Adaptive)، شکل پذیر (Shaping)، بلند پروازانه (Visionary) تقسیم می کند. که هریک از چهارچوب های قدیمی و جدید تحلیل #استراتژیک در یکی از این وضعیت ها قرار می گیرد. #پایگاه_جامع_مدیریار www.modiryar.com @modiryar