بارون انگار که آدما رو می‌شوره. می‌شوره و می‌بره.

مثلاً خود من یک ساله که شسته رفته نِشستم رو به روت. تو چه‌طور عزیزم؟ بارون می‌شورَتت. سُرِت می‌ده پائین. تو رقیق باقی می‌مونی و بارون نجات‌دهنده.

نه تو این هاگیرواگیر خاک رفته تو چشمم. بچه شدی؟ گریه چیه؟ امّا خب آره خودم نه، تنم نه، زندگیم درد می‌کنه. ما چیزی نداریم که بگیم مادر، اصلاً رومون نمی‌شه که چیزی بگیم. شما که خودت واقف‌تری.

مادر با تو چه کردند که مردانمان هم‌چو زنان برایت ضجه می‌زنند؟

کار لذت‌بخشیه وقتی تو سیود مسیج کلی ویدئو مسیج سند می‌کنم و محتوای همه‌شون همین یه جمله‌ست " بخوریمت، لیثت بزنیم ". هر لحظه تو فاخرترین حالت ممکن قرار پیدا می‌کنم.

من میزان ثروت‌مندی یک نفر رو از زلم زیمبوهای طلایی که دور گردن و دستشه یا حتی ماشینی که زیر پاشه تشخیص نمی‌دم. من ثروت‌مندی رو از سلامت پوست، مو، دندان و کیفیت پوشش طرف تشخیص می‌دم حتی مهارت‌هایی که داره. ادبیات گفتاریش. آداب معاشرتش و اره عزیزم

حلما نوشت دخترا هرچی نو میکاپ‌تر، شیک‌تر و همین عزیزم. آره همین :)))