نوشتن، چنان شیرین و گواراست که هنری میلر می‌گوید: پاداشِ نوشتن خود آن است. #قصار #از_نوشتن @nebeshtan

✔️ اگه تازه با کانال ما آشنا شدی و یا تازه میخوای نوشتن را شروع کنی، این مطالب را حتما بخون: 👇 فهرست برخی از مطالب آموزشی کانال پنج نکته برای مهارت ارتقای نوشتن راه‌کارهایی برای غلبه بر ترس از نوشتن عادت یادداشت نویسی در گوشه‌ی دنج خودت بنویس! چطور کتاب بخوانیم ایده‌ای برای نوشتن ندارم چطور به نوشتن عادت کنم در اهمیت یادداشت روزانه سرمایه‌گذاری با نوشتن زمان‌هایی که نمی‌توانم بنویسم دیگه از من گذشته #نکات_آموزشی @nebeshtan

به گمان من، هر آدمی را کلّه‌شقّی‌هایش می‌سازد؛ یعنی به اعتبار مقدار کله‌شقّی‌اش آدم است. حساب خودخواهی از غرور به کلی جداست و کله‌شقّی جزئی از غرور است؛ جز مشاهده‌شدنی غرور. آدم کلّه‌شقِ مغرور، آدمی است که به خاطر هدفی، ایمانی، اعتقادی، باوری... حاضر است به راحتی تمام زندگی و «خود»ش را فدا کند. 📘 ابن مشغله، نادر ابراهیمی #جرعه‌ای_کتاب @nebeshtan

شب بخیر #آوای_نبشتن @nebeshtan

نظر به اهمیت موضوع در مقوله نویسندگی، زین پس با ضرب المثل‌های فارسی و خاستگاه و معنی و کارکردشان ذیل مطالبی با هشتگ #امثال_نبشتن بیشتر آشنا می‌شویم. 《اجل، شتری است که در خانه‌ی همه می‌خوابد》 این ضرب المثل حرفش این است که همه بالاخره می میرند و کسی در این امر استثنا نیست. اما طبق گفته مرحوم دهخدا در امثال و حکم، شتر در این جمله فقط تمثیلی از مرگ نيست. يك اعتقاد رایج عامیانه بر این است که اگر شتری بی جهت جلوی در خانه‌ای بخوابد، بزرگ آن خانه می‌میرد. احتمال می‌رود اصل این خرافه و باور عامه از اعراب به ایران رسیده باشد. در شاهنامه فردوسی نیز خفتن بی دلیل شتر به فال بد گرفته شده است هنگامی که اسفندیار برای یافتن رستم راه زابل را در پیش می‌گیرد کنار دژ گنبدان بدون هیچ علتی شتر، آنك در پیش رفتی بخفت تو گفتی که گشته ست با خاك جفت جهانجوی را آن بد آمد به فال بفرمود که ش سر ببرند و یال بدان تا بدو باز گردد بدی نماند مگر فره ایزدی غمی گشت زان اشتر اسفندیار گرفت آن زمان اختر شوم خوار (داستان رستم و اسفندیار ) و می‌دانیم که اسفندیار با این که روئین تن است در این سفر به دست رستم کشته می‌شود. #امثال_نبشتن @nebeshtan

دخیل یا موسی بن جعفر! @nebeshtan

شما برای نوشتن، همیشه احتیاج دارید خود را «دلتنگ» احساس کنید؟ آن‌طور که هم‌اکنون می‌گفتید؟ نوشتن کمبودی را جبران می‌کند. من زندگی را به نوشتن ترجیح می‌دهم. همان‌طور که فرناندون پسوآ می‌گوید: «اگر زندگی کافی بود، ادبیاتی وجود نمی‌داشت.» شما چطور می‌نویسید؟ من از هیچ شروع می‌کنم. خودم را به دست جریان می‌سپارم، همان‌طور که کوره‌راهی را در پیش می‌گیرند. من خیلی پیاده‌روی می‌کنم و شیفته‌ی کوره‌راه‌های کوهستانی‌ای هستم که بدون این که متوجه شویم پیچ می‌خورند. اگر بنا باشد بین یک راه مستقیم و یک کوره‌راه مارپیچ یکی را انتخاب کنم، همیشه کوره‌راه را بر می‌گزینم. برای من، نوشتن همین است: انتخاب راه‌هایی که حس کنیم می‌توانیم خود را در آن‌ها گم کنیم و با این حال گم نشویم و خود را در راهی بیندازیم بدون این که بدانیم به کجا می‌رود. 📘 سه روایت از زندگی، یاسمینا رضا قسمتی از مصاحبه با فرانسوا بوسیل #جرعه‌ای_کتاب #از_نوشتن @nebeshtan

به تو حاصلی ندارد غم روزگار گفتن! که شبی نخفته باشی به درازنای سالی #سعدی @nebeshtan

ای شب گیسوی تو روز نجات آتش سودای تو آب حیات عقل شده شیفته روی تو سلسله‌ی شیفتگانْ موی تو چرخ ز طوق کمرت بنده‌ای صبح ز خورشید رخت خنده‌ای عالَمِ تَر، دامنِ خشک، از تو یافت ناف زمین نافه مشک از تو یافت کنت نبیا چو علم پیش برد ختم نبوت به محمد سپرد مه که نگین دان زبرجد شدست خاتم او مهر محمد شدست گوش جهان حلقه کش میم اوست خود دو جهان حلقه تسلیم اوست امی گویا به زبان فصیح از الف آدم و میم مسیح همچو الف راست به عهد و وفا اول و آخر شده بر انبیا نقطه روشن‌تر پرگار کن نکته پرگارترین سخن شمع الهی ز دل افروخته درس ازل تا ابد آموخته چشمه خورشید که محتاج اوست نیم هلال از شب معراج اوست #نظامی #عید_مبعث مبارک @nebeshtan

زمانی که کودکی می‌خندد، باور دارد که تمام دنیا در حال خندیدن است، و زمانی که یک انسان ناتوان را خستگی از پای در می آورد، گمان می برد که خستگی سراسر جهان را از پای درآورده است.  چرا ناامیدان دوست دارند که نا امیدی شان را لجوجانه تبلیغ کنند؟  چرا سرخوردگان مایلند که سرخوردگی را یک اصل جهانی ازلی ابدی قلمداد کنند؟  چرا پوچ گرایان ، خود را ، برای اثبات پوچ بودن جهانی که ما عاشقانه و شادمانه در آن می جنگیم، پاره پاره می کنند؟  آیا همین که روشنفکران بخواهند بیماری شان به تن و روح دیگران سرایت کند، دلیل بر رذالت بی حساب ایشان نیست؟  من هرگز نمی گویم که در هیچ لحظه یی از این سفر دشوار گرفتار ناامیدی نباید شد. من می گویم: به امید بازگردیم. قبل از آن که ناامیدی، نابودمان کند. #جرعه‌ای_کتاب 📘 یک عاشقانه‌ی آرام، #نادر_ابراهیمی @nebeshtan

«استعداد چیزی نیست جز صبری طولانی.» فرانسوا رنه دو شاتوبریان #از_نوشتن #قصار @nebeshtan