eitaa logo
مؤسسهٔ قرآن و عترت علی بن موسی الرضا(ع)
2.8هزار دنبال‌کننده
6هزار عکس
4.5هزار ویدیو
162 فایل
تهران- خیابان ایران- شهید مهدوی پور- ۱۲۱ ☎️تلفن تماس: ۳۳۵۴۵۸۵۹ -۳۳۵۴۵۸۶۰ ویژه خواهران 📆شنبه تا چهارشنبه ۸ تا ۱۲ ↙️ کلاسهای اموزشی: @N_1311 ↙️ ادمین کانال: @yazahra1442 ↙️ واحد ازدواج: @aleyasin46 ↙️ کتابخانه شهید پورمحمدی: @RAZ110
مشاهده در ایتا
دانلود
وَ لَا تُعْرِنِي مِنْ جَمِيلِ صَفْحِكَ وَ سَتْرِك 🍃و از لباس زيباي گذشت و چشم پوشي خود عاري‌ام مسازي 🔶 حالت ذلت مؤمنین، حالت ذلت ممدوح و شيريني است که براي عموم مؤمنين در برابر حق تعالي لازم است؛ زيرا اين ذلت مطلوب، شخص را به خداوند نزديک مي‌کند. به همين جهت برخورد خداوند با مؤمنان در متفاوت است. در روايت است که روز قيامت، خداوند به بنده‌هاي مؤمن اعمال آنان را نشان مي‌دهد و مي‌فرمايد که اين کارها را کردي اما ما آن را پوشانديم. 🔶 چنين تذکري براي آن است که بنده بيش‌تر به نقص خود و کمالات حق تعالي توجه پيدا کند و قدر خدا را بيش‌تر بداند. 🔸انسان مؤمني که پيوسته داشته تا جانب ربوبيت خداي متعال بيش‌تر حفظ شود، قطعاً مورد لطف فزون‌تر خداي متعال قرار خواهد گرفت، هر چند لغزشي هم از افراد سرزده باشد. 🔹بنابراين که از خدا طلب مي‌شود، آن است که نسبت به خود عبد نيز عنايتي صورت بگيرد تا اين حالت سرشکستگي را پيدا نکند و غم و غصه نداشته باشد. البته در بهشت، هر کسي در هر درجه‌اي که هست ناراحتي نخواهد داشت و اگر مقامات بالاتر را نيز مشاهده کند دچار حسرت نمي‌گردد؛ چون ظرفيتي ندارد که بالاتر را تقاضا نمايد و بر اثر درک نرسيدن به آن مقام دچار ناراحتي شود. 🔷 اما اين حالت رنج و حسرت در دنيا قابل تصور است. بعضي از کساني که دستشان از امور مادي کوتاه است همواره در آتش حسرت مي‌سوزند و همواره بالاتر را نگاه کرده و حسرت مي‌خورند! به همين جهت سفارش اولياي دين آن است که اگر مي‌خواهي در امور دنيايي راحت‌تر زندگي کني، بالاتر از خود را نگاه نکن و به پايين‌تر از خود بنگر. 🔶 اما در قضيه بر عکس است و انسان بايد همواره به بالاتر از خود بنگرد تا حرکت او در جهت کسب کمالات زياد شود. در هر حال بايد تا فرصت باقي است کاري کرد و آستين همت را بالا زد و به مجاهده‌ي نفس و تهذيب و کسب کمالات پرداخت تا بتوان به جايگاهي که مناسب مرتبه‌ي وجودي خويش است در دست يافت والا در روز قيامت، وقتي انسان خطاکار به جهنم مي‌رود، همين جايگاه بهشتي او را به او نشان مي‌دهند تا بيش‌تر در آتش حسرت بسوزد؛ چرا که مقتضاي جهنم ناراحتي و رنج است. 📚 (استاد تحریری) https://eitaa.com/qurantehran
وَ لَا تُعْرِنِي مِنْ جَمِيلِ صَفْحِكَ وَ سَتْرِك 🍃و از لباس زيباي گذشت و چشم پوشي خود عاري‌ام نسازی! 🔸 حضرت امام باقر(ع) مي‌فرمايد: سه چيز از کرامت‌هاي دنيا و‌ آخرت است: «تَعْفُو عَمَّنْ ظَلَمَكَ وَ تَصِلُ مَنْ قَطَعَكَ وَ تَحْلُمُ إِذَا جُهِلَ عَلَيْک.» از کسي که به تو ستم کرده عفو کني؛ و نسبت به کسي که از تو بريده وصل کني؛ و هنگامي که با ناداني با تو برخورد مي‌شود بردباري نشان دهي. ✅ لزوم اعتدال در 🔹پيامبر بزرگوار اسلام(ص)هنگام فتح مکه دشمنان خويش را عفو فرمود. حضرت با روحيه‌ي کريمانه‌ي خويش بخشش عام نمود با اين که بعضي دشمنان آن حضرت در چهره‌ي نفاق، دشمني‌هاي مختلفي داشتند. ابوسفيان و امثال او به حسب ظاهر، اسلام آوردند و باطناً کافر بودند، اما حضرت هرگز اين نفاق باطني را به رخ آنان نمي‌کشيد. سيره‌ي آن حضرت و اوصياي طاهرينش(ع)در زندگي عملي بهترين درس است تا انسان در اموري که جنبه‌ي شخصي دارد،‌ اين‌گونه برخورد کند. 👌🏻 چنان که امیرالمؤمنین حضرت علي (علیه‌السلام) مي‌فرمايد: «إِذَا قَدَرْتَ عَلَى عَدُوِّكَ، فَاجْعَلِ الْعَفْوَ عَنْهُ شُكْراً لِلْقُدْرَةِ عَلَيْه.» 🔺 هنگامي که بر دشمن خود قدرت پيدا کردي، عفو از او را شکر براي قدرت پيدا کردن بر او قرار بده. 💠حضرت (علیه‌السلام) نيز مي‌فرمايد:  «إِنَّ أَعْفَى النَّاسِ مَنْ عَفَا عِنْدَ قُدْرَتِهِ.» با عفوترين مردم کسي است که هنگام قدرت پيدا کردن عفو کند. 🔹البته اگر در اموري که جنبه‌ي اجتماعي و حکومتي دارد، گناهي يا لغزشي انجام شد و به اثبات رسيد بايد حدود الهيه بر طبق دستور شرع جاري شود. اگر عفو از گناهان موجب مي‌شود که او گستاخ شده و لغزش‌هايش فراگير شود و جامعه را فاسد گرداند، عفو نسبت به او معنا ندارد. 💠 حضرت امیرالمؤمنین امام علي (علیه‌السلام) مي‌فرمايد:  «الْعَفْوُ يُفْسِدُ مِنَ اللَّئِيمِ بِقَدْرِ إِصْلَاحِهِ مِنَ الْكَرِيم.» 🔸 عفو و بخشش به اندازه‌اي که انسان کريم را اصلاح مي‌کند، انسان پست را فاسد مي‌گرداند. 📚 (استاد تحریری) https://eitaa.com/qurantehran
الهي! ظَلِّلْ عَلَى ذُنُوبِي غَمَامَ رَحْمَتِكَ وَ أَرْسِلْ عَلَى عُيُوبِي سَحَابَ رَأْفَتِكَ خدايا! بر گناهانم سايه‌ي ابر رحمتت را بينداز و ابر ريزان مهرباني‌ات را براي شست و شوي عيب‌هايم بفرست. 🔰رأفت خاص الهي به مؤمنان و مصاديق آن 🔹رأفت خاصي است که در بين انسان‌ها – به عنوان مثال- به مادر نسبت مي‌دهيم. مادر حالت رأفت و دل‌سوزي خاصي دارد که هرگز چنين حالتي به پدر نسبت داده نمي‌شود. خداي متعال نسبت به مؤمنين،‌ هم رحمت دارد و هم رأفت چنان که در قرآن شريف مي‌فرمايد: «إِنَّهُ بِهِمْ رَءُوفٌ رَحِيمٌ» خداوند به بندگان، رئوف و رحيم است. 🔺زيرا آنان نياز به رسيدگي خاص نسبت به حالاتشان از جانب خداوند مهربان دارند. 🔻بنابراين اگر لغزش‌هايي از انسان صادر شد، بايد در صدد جبران آن برآيد تا در اثر عنايت الهي، تأثيرات منفي آن در روح انسان کم شده و سپس به طور کلي از بين برود. 🔺 و اگر خداي نکرده لغزش‌ها و عثراتش ادامه پيدا کند، روح انسان مانند زمين خواهد شد که به مرور زمان و با لگدمال شدن، سفت و محکم مي‌گردد تا جايي که شبيه به سنگ مي‌شود و ديگر با آب ساده شسته و تميز نخواهد شد بلکه نياز به کلنگ و زير و رو کردن دارد تا آب را به خود بگيرد. 🔰 روح نيز نياز به و تضرع عميق دارد تا درياي رحمت الهي را به تلاطم درآورد. به همين جهت، چون خداوند انسان مؤمن را دوست دارد، وقتي گناهي انجام داد و توبه نکرد، يا توبه کرد و خداوند مصلحت او را در شست و شو و طهارت باطني بيش‌تري ديد او را به اموري مبتلا مي‌گرداند تا کاملاً پاک شود. 📚 (استاد تحریری) https://eitaa.com/qurantehran
الهي! ظَلِّلْ عَلَى ذُنُوبِي غَمَامَ رَحْمَتِكَ وَ أَرْسِلْ عَلَى عُيُوبِي سَحَابَ رَأْفَتِكَ خدايا! بر گناهانم سايه‌ي ابر رحمتت را بينداز و ابر ريزان مهرباني‌ات را براي شست و شوي عيب‌هايم بفرست. 🔶اگر انسان تحت سايه‌ي قرار بگيرد و گناهاني را که با از بين رفته‌اند ادامه ندهد، از تأثير حرارتي آن گناهان کاسته مي‌شود و هر قدر انسان بيش‌تر خود را در سايه‌ي رحمت الهي قرار دهد و سايه‌ي رحمت خداوند نيز هر مقدار ضخيم‌تر باشد، تأثير بيش‌تر و مطلوب‌تري خواهد داشت. مانند سايه‌ي ابرها که به نسبت تابش و حرارت خورشيد در منطقه‌هاي مختلف تأثيرات متفاوتي دارد. 🔸اين تعبيرات بيان‌گر مقدار و ميزان تمرد و رسوخ گناه در انسان و در نتيجه، دوري او از ساحت است. به همين جهت انسان همواره بايد از رسوخ گناهان پرهيز اوليه داشته سپس از ارتکاب گناهان دوري نمايد؛ زيرا انجام گناهان، اوصاف رذيله‌اي را در انسان ايجاد مي‌کند و بايد براي رهايي و شست و شو از هر دو رذيله از خداوند طلب رحمت نمود. ♦️رقّت بيش‌تر از رحمت است. در اين‌جا تعبير حضرت عوض شده و نسبت به عيوب، تعبير رأفت به کار رفته است؛ چرا که رذايل انسان و حالات نفساني او مخفي است، به طوري که گاهي خود انسان هم از آن‌ها غافل است! لذا عنايت ويژه‌اي لازم است تا انسان نسبت به آن صفات، بيدار و شده و راه‌کار از بين رفتن آن‌ها را هم بيابد. ما بدان مقصد عالي نتوانيم رسيد هم مگر پيش نهد لطف شما گامي چند 📚 (استاد تحریری) https://eitaa.com/qurantehran
الهي! ظَلِّلْ عَلَى ذُنُوبِي غَمَامَ رَحْمَتِكَ وَ أَرْسِلْ عَلَى عُيُوبِي سَحَابَ رَأْفَتِكَ خدايا! بر گناهانم سايه‌ي ابر رحمتت را بينداز و ابر ريزان مهرباني‌ات را براي شست و شوي عيب‌هايم بفرست. 🔶انسان در و زندگاني دنيايي به دو نوع مانع برخورد مي‌کند که هر چند به يک ديگر مرتبط هستند اما يکي از ديگري عميق‌تر است 1️⃣ است که عمدتاً در اثر طغيان خواسته‌هاي نفساني يا در جهات شهواني يا امور غضب آلود از انسان صادر مي‌شود؛ 2️⃣ و حالات نامطلوبي است که در اثر ارتکاب گناهان پيدا مي‌شود. انسان براي اين که به اين دو مانع مبتلا نشود نياز به خاص خداي متعال دارد. 🔶 در اين فراز از مناجات هم دو حقيقت از خداي متعال خواسته شده است: يکي نسبت به است و براي رفع آن‌ها، غمام و سايه‌ي ابر رحمت درخواست گرديده همان‌گونه که ابر مانع تابش آفتاب شده و سايه مي‌افکند و زمينه براي بارش باران است؛ ديگري نسبت به است و براي رفع ‌آن‌ها، سحاب که ابر باران دار است تقاضا گرديده همان طور که باران در زمين نفوذ مي‌کند و شست و شو مي‌دهد. ⛔️اگر کسي مبتلاي به گناه شود اين گناه تأثير در او مي‌گذارد. در اين صورت شخص نياز به دو عنايت از ذات مقدس الهي دارد: يکي اين که زنگار قلب ناشي از گناه را بزدايد که در اين‌جا از آن تعبير به «غمام رحمتک» شده: خدايا! ابر رحمتت را سايه بر گناهان من بگستران؛ و ديگر اين که چون گناهان تأثير نفساني مي‌گذارد و حالت و صفات نامطلوب نفساني ديگري را ايجاد مي‌کند، نياز به شستن و نفوذ باران دارد. لذا تعبير به سحاب و باران رأفت الهي شده است. ما بدين در نه پي حشمت و جاه آمده‌ايم از بد حادثه اين جا به پناه آمده‌ايم لنگر حلم تو اي کشتي توفيق کجاست که در اين بحر کرم غرق گناه آمده‌ايم آبرو مي‌رود اي ابر خطاپوش ببار که به ديوان عمل نامه سياه آمده‌ايم 📚 (استاد تحریری) https://eitaa.com/qurantehran
الهي! ظَلِّلْ عَلَى ذُنُوبِي غَمَامَ رَحْمَتِكَ وَ أَرْسِلْ عَلَى عُيُوبِي سَحَابَ رَأْفَتِكَ خدايا! بر گناهانم سايه‌ي ابر رحمتت را بينداز و ابر ريزان مهرباني‌ات را براي شست و شوي عيب‌هايم بفرست. 🔶اين تعبيرات براي آن است که از جهت علمي بدانيم انسان در خود، با چه مسائلي برخورد مي‌کند؛ چه اموري تأثير عميق در وجود او مي‌گذارند و چه اموري تأثير ظاهري دارند واگر از آن‌ها مراقبت نشود، تأثير عميق در جهت منفي پيدا مي‌کنند. 🔸 گناهان در اثر طغيان اميال نفساني ابتدا ايجاد مي‌کنند اما اگر از ابتدا به مقابله و دفع و رفع آن‌ها اقدام نشود، به تدريج اين آلودگي بيش‌تر و عميق‌تر خواهد شد. به همين جهت اولياي الهي سفارش فرموده‌اند که انسان توجه داشته باشد کارهاي خلاف، تأثير عميق در جان او مي‌گذارند چنان که خداي متعال در قرآن شريف مي‌فرمايد: { ثُمَّ كانَ عاقِبَةَ الَّذينَ أَساؤُا السُّواى‏ أَنْ كَذَّبُوا بِآياتِ اللَّهِ وَ كانُوا بِها يَسْتَهْزِؤُن‏} 👈سپس عاقبت کساني که کار بد انجام دادند آن است که آيات ما را تکذيب نمودند. 🔷 به همين نحو، کارهاي خوب نيز تأثير عميق مثبت در انسان مي‌گذارد. 🔺 قرآن کريم مي‌فرمايد: {وَإِن تُطِيعُوهُ تَهْتَدُوا} 👈اگر از او (پيامبر) اطاعت کنيد، هدايت مي‌شويد. 🔹 هم‌چنين در مورد روزه و تأثير والاي روحي آن مي‌فرمايد: { يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيامُ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُون‏} 👈اى کسانى كه ايمان آورده‏ايد! روزه بر شما نوشته شده، همان‏گونه كه بر كسانى كه قبل از شما بودند نوشته شد؛ تا پرهيزكار شويد. 🔶 يک عمل تقوايي است، اما ظاهر براي وجود انسان است؛ زيرا در مدت روزه، شکم گرسنگي مي‌کشد و بعضي از اعضا و جوارح از مباحات محروم مي‌مانند و اگر اين ظاهر درست و دقيق انجام شود براي انسان سپر و حافظ دروني خواهد شد و او را از اين که دنبال مخالفت با مولا برود و حالت طغيان پيدا کند حفظ مي‌کند. اصل هم همين است که انسان اهتمام شديد به انجام وظايف ظاهري داشته باشد و آن را با انگيزه‌ي سالم همراه کند تا تأثير نفساني مطلوب بگذارد و همين‌طور اين عمل ادامه پيدا مي‌کند تا در باطن انسان رسوخ پيدا نمايد. 🔺 از اين جهت حضرت امام علي(ع) مي‌فرمايد: «صِيَامُ الْقَلْبِ عَنِ الْفِكْرِ فِي الْآثَامِ أَفْضَلُ مِنْ صِيَامِ الْبَطْنِ عَنِ الطَّعَامِ.» روزه‌ي قلب (بازداشتن) فکر در گناهان، برتر از روزه‌ي شکم از طعام است. 🔺و نيز مي‌فرمايد: «صَوْمُ الْقَلْبِ خَيْرٌ مِنْ صِيَامِ اللِّسَانِ وَ صِيَامُ اللِّسَانِ خَيْرٌ مِنْ صِيَامِ الْبَطْن.» روزه‌ي قلب بهتر است از روزه‌ي زبان و روزه‌ي زبان بهتر است از روزه‌ي شکم. ❇️ اگر روزه‌ي قلب که همان دوري از فکر در معصيت و اهتمام به است تحقق يابد،‌ روزه‌ي زبان و شکم نيز قطعاً تحقق مي‌يابد و دامنه‌ي روزه‌ گسترده‌تر و عميق‌تر مي‌گردد تا جايي که آن حضرت مي‌فرمايد: «صَوْمُ النَّفْسِ عَنْ لَذَّاتِ الدُّنْيَا أَنْفَعُ الصِّيَامِ.» 👈روزه‌ي نفس از لذت‌هاي دنيا (دوري از لذت‌هاي حرام و عدم زياده‌روي در لذت‌هاي حلال) سودمندترين لذت‌ها است. 📚 (استاد تحریری) https://eitaa.com/qurantehran
الهي! ظَلِّلْ عَلَى ذُنُوبِي غَمَامَ رَحْمَتِكَ وَ أَرْسِلْ عَلَى عُيُوبِي سَحَابَ رَأْفَتِكَ ✳️ خدايا! بر گناهانم سايه‌ي ابر رحمتت را بينداز و ابر ريزان مهرباني‌ات را براي شست و شوي عيب‌هايم بفرست. ⬅️ اگر لغزش‌هايي از انسان صادر شد، بايد در صدد آن برآيد تا در اثر عنايت الهي، تأثيرات منفي آن در روح انسان کم شده و سپس به طور کلي از بين برود. براي جبران، در مرحله‌ي اول با رعايت شرايط لازم است که اگر تحقق يافت، به فرموده‌ي امام صادق (ع) انسان مورد قرار خواهد گرفت. 👌 حضرت مي‌فرمايد: «إِذَا تَابَ الْعَبْدُ تَوْبَةً نَصُوحاً أَحَبَّهُ اللَّهُ فَسَتَرَ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ.» ⬅️ هرگاه بنده توبه‌ي نصوح نمايد خداوند او را دوست داشته و در دنيا و آخرت گناه وي را خواهد پوشانيد. راوي مي‌گويد: چگونه بر او مي‌پوشاند؟ فرمود: «يُنْسِي مَلَكَيْهِ مَا كَتَبَا عَلَيْهِ مِنَ الذُّنُوبِ وَ يُوحِي إِلَى جَوَارِحِهِ: اكْتُمِي عَلَيْهِ ذُنُوبَهُ وَ يُوحِي إِلَى بِقَاعِ الْأَرْضِ: اكْتُمِي مَا كَانَ يَعْمَلُ عَلَيْكِ مِنَ الذُّنُوبِ، فَيَلْقَى اللَّهَ حِينَ يَلْقَاهُ وَ لَيْسَ شَيْ‏ءٌ يَشْهَدُ عَلَيْهِ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الذُّنُوب.» 👈دو فرشته‌اي را که گناهانش را مي‌نوشتند به فراموشي مي‌کشاند و به اعضاي او وحي مي‌کند: آن گناهاني را که بر روي تو انجام مي‌داد گناهان او را کتمان کنيد و به قسمت‌هاي زمين وحي مي‌کند: کتمان کنيد، پس با خداوند ملاقات مي‌کند در حالي که چيزي از گناهان بر او شهادت نمي‌دهد. 🔰 و اگر خداي نکرده لغزش‌ها و عثراتش ادامه پيدا کند، مانند زمين خواهد شد که به مرور زمان و با لگدمال شدن، سفت و محکم مي‌گردد تا جايي که شبيه به سنگ مي‌شود و ديگر با آب ساده شسته و تميز نخواهد شد بلکه نياز به کلنگ و زير و رو کردن دارد تا آب را به خود بگيرد. 🔻روح نيز نياز به توبه و دارد تا درياي رحمت الهي را به تلاطم درآورد. به همين جهت، چون خداوند انسان مؤمن را دوست دارد، وقتي گناهي انجام داد و ، يا توبه کرد و خداوند مصلحت او را در شست و شو و طهارت باطني بيش‌تري ديد او را به اموري مبتلا مي‌گرداند تا کاملاً پاک شود. 👌حضرت امام باقر (ع) مي‌فرمايد: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا كَانَ مِنْ أَمْرِهِ أَنْ يُكْرِمَ عَبْداً وَ لَهُ ذَنْبٌ ابْتَلَاهُ بِالسُّقْمِ فَإِنْ لَمْ يَفْعَلْ ذَلِكَ لَهُ ابْتَلَاهُ بِالْحَاجَةِ فَإِنْ لَمْ يَفْعَلْ بِهِ ذَلِكَ شَدَّدَ عَلَيْهِ الْمَوْتَ لِيُكَافِيَهُ بِذَلِكَ الذَّنْبِ.» 👈 به راستي خداوند عزوجل وقتي بخواهد بنده‌اي را اکرام کند و براي او گناهي داشته باشد، او را به مرض مبتلا مي‌کند؛ و اگر اين کار را نکند او را به نيازمندي گرفتار مي‌کند، و اگر اين کار را نکند مرگ را بر او سخت مي‌گيرد تا گناهش را جزا داده باشد. 🍃حضرت امام باقر (ع) نيز مي‌فرمايد: «لَا يَزَالُ الْهَمُّ وَ الْغَمُّ بِالْمُؤْمِنِ حَتَّى مَا يَدَعُ لَهُ مِنْ ذَنْب.» همواره همّ و غم بر مؤمن خواهد بود، تا اين که گناهي بر او نباشد. ❌البته معناي اين فرمايشات اين نيست که با ابتلاي به اين امور، جبران گناه لازم نيست و اگر يا ضايع شده لازم نيست ادا شود. بلکه بيان‌گر اين است که اين ابتلائات، آثار روحي و باطني گناه را از بين مي‌برد. 📚 (استاد تحریری) https://eitaa.com/qurantehran
إِلَهِی أَلْبَسَتْنِی الْخَطَایَا ثَوْبَ مَذَلَّتِی وَ جَلَّلَنِی التَّبَاعُدُ مِنْکَ لِبَاسَ مَسْکَنَتِی وَ أَمَاتَ قَلْبِی عَظِیمُ جِنَایَتِی فَأَحْیِهِ بِتَوْبَةٍ مِنْکَ یَا أَمَلِی وَ بُغْیَتِی وَ یَا سُؤْلِی وَ مُنْیَتِی فَوَعِزَّتِکَ مَا أَجِدُ لِذُنُوبِی سِوَاکَ غَافِرا وَ لا أَرَى لِکَسْرِی غَیْرَکَ جَابِرا وَ قَدْ خَضَعْتُ بِالْإِنَابَةِ إِلَیْکَ وَ عَنَوْتُ بِالاسْتِکَانَةِ لَدَیْکَ فَإِنْ طَرَدْتَنِی مِنْ بَابِکَ فَبِمَنْ أَلُوذُ وَ إِنْ رَدَدْتَنِی عَنْ جَنَابِکَ فَبِمَنْ أَعُوذُ فَوَا أَسَفَاهْ مِنْ خَجْلَتِی وَ افْتِضَاحِی وَ وَا لَهْفَاهْ مِنْ سُوءِ عَمَلِی وَ اجْتِرَاحِی أَسْأَلُکَ یَا غَافِرَ الذَّنْبِ الْکَبِیرِ وَ یَا جَابِرَ الْعَظْمِ الْکَسِیرِ أَنْ تَهَبَ لِی مُوبِقَاتِ الْجَرَائِرِ وَ تَسْتُرَ عَلَیَّ فَاضِحَاتِ السَّرَائِرِ وَ لا تُخْلِنِی فِی مَشْهَدِ الْقِیَامَةِ مِنْ بَرْدِ عَفْوِکَ وَ غَفْرِکَ وَ لا تُعْرِنِی مِنْ جَمِیلِ صَفْحِکَ وَ سَتْرِکَ الهي! ظَلِّلْ عَلَى ذُنُوبِي غَمَامَ رَحْمَتِكَ وَ أَرْسِلْ عَلَى عُيُوبِي سَحَابَ رَأْفَتِكَ... 🔸حضرت امام صادق علیه السلام مي‌فرمايد: «إِنَّ الرَّجُلَ لَيُذْنِبُ الذَّنْبَ فَيُدْخِلُهُ اللَّهُ بِهِ الْجَنَّةَ.» ⬅️ شخصي انجام مي‌دهد و خدا او را وارد مي‌کند. سؤال شد:‌ «آيا خدا کسي را با انجام گناه وارد بهشت مي‌کند؟» فرمود: «نَعَمْ، إِنَّهُ لَيُذْنِبُ فَلَا يَزَالُ مِنْهُ خَائِفاً مَاقِتاً لِنَفْسِهِ، فَيَرْحَمُهُ اللَّهُ فَيُدْخِلُهُ الْجَنَّة.» 🍃بله، چون گناه را انجام مي‌دهد و همواره از آن است و خودش را مي‌کند و خدا به او کرده و وي را وارد بهشت مي‌کند. 🔹امام زين‌العابدين علیه السلام در یکی از فرازهای دعا می‌فرماید که خداوند و ترميم استخوان شکسته را دارد. 🔸 اين فرمايش کنايه از آن است که اگر براي انسان شکستي و امر نامطلوبي پيش آمد قابل تغيير است؛ زيرا خداوند قادر مطلق است. 🔸خداي متعال مي‌تواند هم آثار لغزش‌ها را از بين ببرد و هم اين که امور و حالات مخفي که در وجود انسان نهان است و موجب رسوايي او مي‌شود را بپوشاند. 🔸گاهي لغزش‌هايي که از انسان سر مي‌زند ناخودآگاه است و انسان با انجام اموري در مورد خود پرده دري مي‌کند و براي خويشتن رسوايي به بار مي‌آورد. در چنين شرايطي انسان به حفاظتي نياز دارد که نيت سوء او ظاهر نگردد و اگر خداي متعال بر انسان پوشيده و گسترده نشود نيت سوء و عمل زشت او برملا شده و براي ديگران آشکار مي‌شود. نعمتت بار خدايا! ز عدد بيرون است شکر انعام تو هرگز نکند شکرگزار 📚 (استاد تحریری) https://eitaa.com/qurantehran ادامه👇👇
🔰الهي! هَلْ يَرْجِعُ الْعَبْدُ الْآبِقُ إِلَّا إِلَى مَوْلَاهُ؟ أَمْ هَلْ يُجِيرُهُ مِنْ سَخَطِهِ أَحَدٌ سِوَاهُ؟ ⬅️خدايا! آيا بنده فراري جز به مولايش رجوع مي‌کند؟ آيا غير از مولاچه کسي مي‌تواند او را از غضب مولايش نجات بدهد؟ 🔸بسيار شايسته است که انسان خود را مولي بداند و اين مطلب را در قالب مناجات و اظهار ذلت و تضرع به محضر پروردگار عرضه بدارد؛ زيرا همين واگويي حالت تضرع او را بيش‌تر خواهد کرد. 🔹انسان بايد پيوسته متوجه اين مطلب باشد که به راستي آيا مي‌تواند از خارج شود و آيا مي‌تواند در امور خود به غير حق رجوع کند؟ و آيا غير حق مي‌تواند او را از مشکلات نجات دهد؟ اين توجهات زمينه‌ي خوبي است براي آن که انسان حالت پيدا کند. 🔷 مواقعي که انسان در حالاتي مانند بيماري؛ ؛ احتضار و غيره نمي‌تواند حرکت و فعاليت داشته باشد، توجه او به موانع و ضعف خويش بيش‌تر مي‌شود و بسيار لازم است در اين حالات ضعف و ذلت خويش را در برابر قدرت و عزت حق بسنجد و پيوسته متذکر باشد. تا بعد از بروز چنين حالاتي، احساس قوت و به تبع آن نافرماني نکند و توجه به استقلال خود پيدا ننمايد و خود را بي نياز از رجوع به مولا نداند. 🔶 حضرات ائمه (علیهم‌السلام) با اين بيانات تلقين مي‌کنند که انسان بايد از غفلت‌هايي که به وجود آمده اظهار پشيماني کند. البته غفلت‌ها به لحاظ درجه‌ي ايماني افراد مراتبي دارند، چنان كه براي انبيا(ع) به لحاظ مقام و مرتبه‌ي نبوتشان غفلت به‌گونه‌اي متفاوت حاصل مي‌شود. 🔸حضرت يونس(ع) به لحاظ مرتبه‌ي نبوت خود پس از پشيماني به درگاه حق اظهار مي‌دارد: { لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمين‏} (خداوندا!) جز تو معبودى نيست! منزّهى تو! من از ستمكاران بودم! 🔹 چنين اظهاري، رجوع به خداوند است مانند اين که بيرون آمدن از شهر را (پس از اعلان نزول عذاب بر قوم از جانب خداوند) براي خود فرار از انجام ماموريت تلقي کرده است. با اين ديدگاه و با توجه خاص به مقامات که هيچ موجودي در هيچ شأني از شئون وجودي از تحت ولايت و سرپرستي حق تعالي خارج نيستند حتي کافران و معصيت کاران- عبارات فوق را مي‌فرمايد و پس از اين اقرار عميق، خداوند مي‌فرمايد: { فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنين‏} ما دعاى او را به اجابت رسانديم؛ و از آن اندوه نجاتش بخشيديم؛ و اين‌گونه مؤمنان را نجات مى‏ دهيم! 📚 (استاد تحریری) https://eitaa.com/qurantehran
🔰«الهي! إِنْ كَانَ النَّدَمُ عَلَى الذَّنْبِ تَوْبَةً فَإِنِّي وَ عِزَّتِكَ مِنَ النَّادِمِينَ وَ إِنْ كَانَ الِاسْتِغْفَارُ مِنَ الْخَطِيئَةِ حِطَّةً فَإِنِّي لَكَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِينَ.» ⬅️ خدايا! اگر پشيماني بر گناه توبه محسوب مي‌شود، به عزتت قسم من از پشيمانان هستم و اگر استغفار از خطيئه، موجب ريزش گناه است، من از استغفار کنندگان درگاه تو هستم. 🔷حالات پشيماني و طلب مغفرت، هر دو براي انسان لازم است. ❇️ مرتبه‌ي اول رجوع عبد، حالت است و پشيماني، هم بر اثر توجه به گناه و آثار آن؛ و هم در اثر توجه به مرتبه‌ي کسي که مورد نافرماني قرار گرفته حاصل مي‌شود. 🔸اين توجه و پشيماني، مراتبي دارد و هر مرتبه‌ي از آن که براي انسان حاصل شود، مطلوب است و اگر واقعي باشد، حاصل است و لفظ «اتوب الي الله» يا هر ذکر خاص ديگري را لازم ندارد. 🔸اما به دليل مشغوليت‌هاي مختلف، حالت پشيماني و ندامت کمتر براي انسان حاصل مي‌شود! ✅ در اين وضعيت، انسان بايد به « » روي بياورد تا زمينه ساز حالت پشيماني گشته و مقداري از کدورت گناه در دل و جان آدمي کاسته شود. 🔶 در روايات وارد است که حضرت رسول اکرم(ص) از هر مجلس بر مي‌خواستند ۲۵ مرتبه مي‌کردند و در بعضي از روايات تعداد استغفار حضرت را تا مرتبه نيز شمرده‌اند که نشانه‌ي کثرت است. 🔶 توجهات دنيايي و روزمرگي‌ها و دل مشغولي‌ها به طور طبيعي براي انسان کدورت به وجود مي‌آورد و به همين جهت انسان هرگز نبايد از استغفار شده به بهانه‌ي عدم وجود شرايط استغفار، از آن دست بکشد؛ زيرا شرايطي که براي استغفار ذکر شده است، دست‌يابي به توجه حقيقي است. اما در مجموع، ائمه‌ي اطهار(ع) به تناسب حالات مختلف انسان دستورات متفاوتي داده‌اند و هدف عمومي اين است که انسان از تمامي امور در طول زندگي مطلوب بهره‌مند شود. 🔶 در اين مناجات هم‌نوا با ، حضرت امام سجاد(ع) به خداوند متعال عرض مي‌کنيم: «الهي! هَلْ يَرْجِعُ الْعَبْدُ الْآبِقُ إِلَّا إِلَى مَوْلَاهُ؟» معبود من! آيا بنده‌ي فراري جز به مولايش رجوع مي‌کند؟ 🔶 روشن است بنده با کارهاي خلاف و ، از حيطه‌ي حاکميت مولا فرار کرده است هر چند هرگز نمي‌تواند از تحت حاکميت تکويني حق خارج شود؛ چرا که همواره از جانب او فيض هستي و شئون هستي را دريافت مي‌دارد. 👌مولي المتقين و حضرت امام علي(ع) در دعاي کميل اين‌گونه ناله سر مي‌دهد: «اللَّهُمَّ! عَظُمَ سُلْطَانُكَ وَ عَلا مَكَانُكَ وَ خَفِيَ مَكْرُكَ وَ ظَهَرَ أَمْرُكَ وَ غَلَبَ قَهْرُكَ وَ جَرَتْ قُدْرَتُكَ وَ لا يُمْكِنُ الْفِرَارُ مِنْ حُكُومَتِك.» 🔸همين توجهات، موجب شرمندگي بنده خواهد شد؛ زيرا مشاهده مي‌کند با اموري که از جانب مولا به او افاضه شده و با نعمت‌هاي مولاي خويش، به مخالفت با او پرداخته است. 📚 (استاد تحریری) https://eitaa.com/qurantehran
🔰«الهي! إِنْ كَانَ النَّدَمُ عَلَى الذَّنْبِ تَوْبَةً فَإِنِّي وَ عِزَّتِكَ مِنَ النَّادِمِينَ وَ إِنْ كَانَ الِاسْتِغْفَارُ مِنَ الْخَطِيئَةِ حِطَّةً فَإِنِّي لَكَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِينَ. ⬅️ خدايا! اگر پشيماني بر گناه توبه است به عزتت سوگند که من از پشيمان شدگانم؛ و اگر استغفار از خطا موجب از بين رفتن گناه است من نزد تو از استغفار کنندگان مي‌باشم 🔷کسي خدمت امام حسين(ع) رسيد و عرض کرد: «من مردى گناه‌كارم و نمى‏ توانم از گناه خوددارى كنم، به من پندى ده.» 👌امام(ع) فرمود: «افْعَلْ أَشْيَاءَ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ: ذَلِكَ لَا تَأْكُلْ رِزْقَ اللَّهِ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ؛ وَ اخْرُجْ مِنْ وَلَايَةِ اللَّهِ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ؛ وَ اطْلُبْ مَوْضِعاً لَا يَرَاكَ اللَّهُ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ؛ وَ إِذَا جَاءَ مَلَكُ الْمَوْتِ لِيَقْبِضَ رُوحَكَ فَادْفَعْهُ عَنْ نَفْسِكَ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ؛ وَ إِذَا أَدْخَلَكَ مَالِكٌ فِي النَّارِ فَلَا تَدْخُلْ فِي النَّارِ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْت.» 🔷 كار انجام ده و هر چه مى‏ خواهى گناه كن: 1⃣ روزى خدا را مخور ، هر گناهى مى‏ خواهى بكن؛ 2⃣ جايى را بطلب كه خدا تو را نبيند، هر گناهى مى‏ خواهى بكن. 3⃣ از تحت سرپرستى خدا بيرون رو، هر گناهى مى‏ خواهى بكن؛ 4⃣ هر گاه فرشته مرگ نزد تو آمد كه جانت را بگيرد او را از خودت دور ساز، هر گناهى مى‏خواهى بكن؛ 5⃣ و هر گاه مالك (دوزخ) تو را وارد آتش كرد وارد آن مشو. هر گناهى مى‏ خواهى بكن. 🔷 اين توجهات براي دوري از و بسيار سازگار است و اگر انسان بخواهد مستمراً مورد بغض و عقوبت حق واقع نشود، بايد عاجزانه و نادمانه به درگاه او برگردد و به مقتضاي عمل کرده و اظهار بندگي نمايد. 🔶 آن چه براي مؤمن حائز اهميت است توجه به حق تعالي و دوري از جوار قرب اوست چنان که خداي متعال خود در قرآن شريف مي‌فرمايد: {وَ مَنْ يَحْلِلْ عَلَيْهِ غَضَبي‏ فَقَدْ هَوى‏} 👈 و کسي که ﷼غضب من بر او فرود آيد حتماً به سرازيري سقوط کرده است.  🔶 به همين جهت بنده‌ي مؤمن، هيچ گاه به سخط ديگران توجه ندارد و همواره نگران اين است که کارهايش مورد حق تعالي قرار نگيرد که اگر خداوند از او باشد،‌ باکي نخواهد داشت اگر مورد سخط عالم قرار گيرد، هر چند اين شيوه براي او به از بين رفتن منفعت يا رسيدن به ضرر منجر شود. 🔸حضرت امیرالمؤمنین، امام علي (علیه السلام) به محمد بن ابي بکر نوشت: «فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ لَا تُسْخِطَ رَبَّكَ بِرِضَا أَحَدٍ مِنْ خَلْقِهِ فَافْعَلْ؛ فَإِنَّ فِي اللَّهِ خَلَفاً مِنْ غَيْرِهِ وَ لَا فِي شَيْ‏ءٍ خَلَفٌ مِنَ اللَّه.» 🔸اگر بتواني که پروردگارت را با رضايت هيچ يک از مردم غضبناک نکني، اين کار را بکن؛ زيرا در خداوند عزوجل جانشيني براي او خواهد بود و در چيزي غير خداوند، جايگزين او نيست. براي خود نشايد در تو پيوست همي‌سازيم تا راي تو باشد دو عالم را به يک بار از دل تنگ برون کرديم تا جاي تو باشد 🔶البته اين حالت، نياز به دارد تا به قوت ايمان تبديل شود. 📚 (استاد تحریری) https://eitaa.com/qurantehran ادامه 👇👇
ادامه👆👆 👈حضرت امام سجاد علیه‌السلام با زبان خاص مناجات براي ارتباط لطيف با ذات اقدس الهي، تلاش مي‌فرمايد و اين‌گونه ناله سر مي‌دهد که: «خدايا! با وسايل مختلف نزد تو آمدم؛ هم از درون و هم از بيرون: از درون با حالت پشيماني، و از بيرون با اشک و آه و ناله.» 🔹 پشيماني باطني نقش اساسي و کليدي در توبه ايفا مي‌کند تا آن‌جا که بنا بر روايات، حقيقت توبه همان پشيماني عبد است نسبت به انجام کار قبيح و تجاوز به حق مولا. امیرالمؤمنین امام علي علیه‌السلام نيز مي‌فرمايد: «النَّدَمُ عَلَى الْخَطِيئَةِ اسْتِغْفَارٌ.» : پشيماني بر کار خطا، استغفار است. و «نَدَمُ الْقَلْبِ يُكَفِّرُ الذَّنْبَ.»: پشيماني قلبي، گناه را مي‌پوشاند. 🔶انسان توبه کار، در مرحله‌اي بعد از بايد مناسب با گناهي که کرده، براي خويش قرار دهد تا حالت پشيماني عملي شود. البته در اين مورد رعايت تعادل بسيار اهميت دارد و لازم نيست توبيخ سختي بر خويش تحميل نمايد تا نفس نتواند آن را تحمل کرده و از زير بار اعمال و وظايف لازم هم شانه خالي کند، چنان که امام صادق(ع) مي‌فرمايد: «لَا تُكَرِّهُوا إِلَى أَنْفُسِكُمُ الْعِبَادَة.» عبادت را به نفس خويش تحميل نکنيد. 👌هم‌چنين از آن حضرت نقل است که فرمود: در حالي که در طواف بودم پدرم بر من گذر کرد (آن زمان جوان بوده و در عبادت تلاش مي‌کردم) و مرا در حالي که عرق مي‌ريختم مشاهده کرد و فرمود: «يَا جَعْفَر! يَا بُنَيَّ! إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَحَبَّ عَبْداً أَدْخَلَهُ الْجَنَّةَ وَ رَضِيَ عَنْهُ بِالْيَسِير.» اي جعفر! فرزندم! به راستي هنگامي که خدا بنده‌اي را دوست بدارد، او را به بهشت وارد کرده و از عمل کم او خشنود مي‌شود. 🔶انسان مؤمن بايد در برخورد با ديگران نيز اين سفارش را عملي سازد، چنان که امام باقر(ع) از رسول خدا(ص) نقل مي‌کند: «إِنَّ هَذَا الدِّينَ مَتِينٌ فَأَوْغِلُوا فِيهِ بِرِفْقٍ وَ لَا تُكَرِّهُوا عِبَادَةَ اللَّهِ إِلَى عِبَادِ اللَّهِ فَتَكُونُوا كَالرَّاكِبِ الْمُنْبَتِّ الَّذِي لَا سَفَراً قَطَعَ وَ لَا ظَهْراً أَبْقَي.» : به راستي اين دين متين است، پس با رفق در آن سير کنيد و عبادت خدا را به بندگان خدا تحميل نکنيد، تا مانند سواره‌ي بريده از سير و حركت شود که نه راهي را پيموده و نه پشتي (از حيوان) باقي گذارده است. 🔵آن چه در رابطه با انجام مهم است، اين است که انسان داشته باشد مخالفت با مولا را تکرار نکند و محکم شدن تصميم، بالاترين توبيخ بر نفس انساني است. مهم‌ترين مشکل بنده، سست بودن در تصميم است. البته محکم شدن تصميم نيز يک دفعه به دست نمي‌آيد و اراده يک باره قوي نمي‌شود بلکه و استمرار لازم دارد. 🔶 نفس انسان راحت طلب است و همواره براي جبران کار خلاف، دنبال راه آسان مي‌رود. چنان که مشاهده مي‌شود افراد براي برطرف شدن مشکلات شان بيش‌تر به دنبال ذکر و وِرد هستند تا اقدامات عملي و و عبادات؛ زيرا گفتن ذکر راحت‌تر است. در حالي که اگر بنا بود تمامي کارها با ذکر حل بشود، اين همه بحث از و جهاد اکبر و دستورات لازم در قرآن و سنت مطرح نمي‌شد. 🔸چنان که خداي متعال مي‌فرمايد: {جاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهادِه‏} و براي خدا حق جهادش را انجام دهيد او شما را برگزيد. 📚 (استاد تحریری) https://eitaa.com/qurantehran