eitaa logo
✳️ جستارهای قرآنی رحیق
2.8هزار دنبال‌کننده
3.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
776 فایل
«رحیق» نوشیدنی گوارا و ناب بهشتیان. ۲۵مطففین . @s_m_a57 @Sayyedali_1997
مشاهده در ایتا
دانلود
📌 همتایی غدیر و قدر 🔸 شب عید غدیر از یك نظر شبیه «لیلة القدر» است. توضیح مطلب این است كه در جریان غدیر وجود مبارك رسول گرامی (علیه و علی اهل بیته آلاف التحیة و الثناء) بعد از نصب وجود مبارك حضرت علی (سلام الله علیه) این حدیث معروف ثقلین را خواند: «إِنِّی تَارِكٌ فِیكُمُ الثَّقَلَینِ كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی»،[1] بعد هم فرمود اینها همتای هم‌ اند كفو هم ‌اند، فرمود این دو «ثقل» از هم جدا نیستند و جدا نمی‌ شوند، اینها با هم ‌اند هم قرآن جامعه را به عترت دعوت می ‌كند و هم عترت مبینان و مفسران و حامیان و مدافعان و مجریان حدود قرآن كریم است نه آنها از قرآن جدایند و نه قرآن از آنها جدا، این اصل اول. 🔸 اگر عترت همتای قرآن است و اگر طلیعه عترت در غدیر پایه‌ گذاری می ‌شود و اگر علی (علیه آلاف التحیة و الثناء) اولین عنصر طیب و طاهر عترت است و اگر این سیزده معصوم را بخواهید یكجا خلاصه كنید به نام علی ‌بن ‌ابی ‌طالب ظهور می ‌كند. درباره این علی وارد شده است ﴿یا أَیهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیكَ﴾؛[2] آنچه درباره ولایت علی، خلافت علی، امامت علی، همتایی علی با قرآن نازل شده است به مردم ابلاغ بكن. 🔸 اگر عترت به منزله قرآن است و اگر در غدیر جریان ولایت عترت نازل می ‌شود و اگر شبی كه قرآن نازل می‌ شود «لیلة القدر» است و ﴿خَیرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ﴾،[3] چرا شب و روزی كه ولایت نازل می ‌شود، آیه ﴿بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیكَ﴾ نازل می ‌شود «لیله قدر» نباشد؟! روز قدر نباشد؟! ﴿خَیرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ﴾ نباشد؟! 🔸 ما اگر بتوانیم یوم غدیر را لیله غدیر را باور كنیم كه به منزله «لیلة القدر» است آن وقت چقدر از ولایت استفاده می‌ كنیم؟! مگر نفرمود اینها همتای هم‌ اند؟ مگر نفرمود اینها هرگز از هم جدا نیستند؟ اگر قرآن یك حقیقتی داشته باشد كه عترت طاهرین ـ معاذ الله ـ فاقد آن حقیقت باشند «فَافْتَرقَا». هر حقیقتی كه در قرآن است اینها دارا هستند، هر چه را اینها دارا هستند از قرآن گرفته ‌اند، اگر قرآن بخواهد به صورت یك انسان در بیاید می ‌شود علی و اولاد علی، اگر علی و اولاد علی (علیهم الصلاة و علیهم السلام) بخواهند به صورت كتاب تدوینی ترسیم بشوند می ‌شوند قرآن، فرمود: ««أَنَا كِتَابُ اللَّه‏ النَّاطِق»[4] خب اگر این‌‌چنین است آن وقت ﴿إِنّا أَنْزَلْناهُ فی لَیلَةِ الْقَدْرِ﴾[5] ما را به اهمیت شب نزول آگاه می‌ كند ﴿بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیكَ مِنْ رَبِّكَ﴾ ما را به اهمیت شب غدیر و روز غدیر آگاه نكند؟! پس ما این راه را هم داریم، این راه هم جلوی ما باز است. [1]. دعائم‌الاسلام، ج1، ص28. [2]. سوره مائده، آیه67. [3]. سوره قدر، آیه3. [4]. وسائل الشیعة، ج‏27، ص34؛ «وَ عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع قَالَ هَذَا كِتَابُ اللَّهِ الصَّامِتُ وَ أَنَا كِتَابُ اللَّهِ النَّاطِق‏». [5]. سوره قدر، آیه1. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1383/11/09 تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
J-2980 1399-05-13 ss.mp3
6.07M
💠 صوتی 🔹 عید سعید 🔸 تاريخ پخش پیام: 1399/05/18 📁 فایل متنی و ویدیویی پیام استاد را می توانید در همین کانال ببینید. تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
✍ یکی از دلایل قاطعانه‌ای که عظمت و برتری ائمه را بر تمام انسان‌ها اثبات می‌کند، این است که مجهول ماندن امتیازات الهی آنان و بی‌اعتنایی مردم به مقام رهبری‌شان، موجب نشد که مانند بی‌گنجایش‌های زودشکن، به اولاد آدم بدبین شوند و حالت منفی به خود بگیرند و در صورت امکان درصدد انقام‌جویی برآیند. یک متفکر انسان‌شناس می‌گوید: «اگر امور و شئون اجتماعی آن دوران و وضع روانی انسان‌های آن زمان را در نظر بگیریم و عظمت شخصیت علی‌بن ابیطالب(ع) را به طور دقیق درک کنیم، باید بگویم: علی‌بن ابیطالب در آن دوران و جامعه، هر روز چند بار کشته می‌شد و زنده می‌گشت! ناهمواری محیط و اجتماع، فقدان الگوهای صحیح برای واقعیات و جریانات عمومی افراد روی خودمحوری‌ها، هر لحظه تصادم جدی با حیات هدف‌دار علی داشته است». با این حال علی(ع) زندگی می‌کند و اندک سستی در تکاپوی او راه پیدا نمی‌کند و عدالت را پیش پای همهٔ دوست و دشمن، یکسان می‌گستراند و دربارهٔ عدالت الهی با تمامی شکوفایی سخن می‌گوید و به طور کلی می‌سوزد و از پرواز باز نمی‌ماند. 📖 استاد ترجمه و تفسیر نهج‌البلاغه، ج ۲، ص ۲۸۳ و ۲۸۴ 🍀🍀🍀🍀🍀 @rahighemakhtoom
برداشت از آيات ۱۴ ـ ۱۵ 📌ترك شهوات طبيعتاً براى ‏هاى جنسى، به فرزند و ظروف و و اموال فراوان از و و به طور كلى آنچه از زندگى لذّت مى ‏برد، او را از همه چيز غافل مى‏ كند ولى الى بايد حواسش جمع باشد و بداند كه ، بهشت، همسران پاك و پاكيزه در بهشت و رضايت پروردگار از همه آنچه در دنيا از لذائذ وجود دارد بهتر است و به قلوب بندگانش و آنچه مى ‏كنند بينا است... 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
18. Samareh resalat.mp3
1.42M
📌 ثمره رسالت ▫ چه حادثه ‌ای در هجدهم ذی حجه در سرزمین غدیر رخ داد كه این روز را برای ابد عید كرد؟ آیه‌ ای در قرآن كریم سوره مباركه مائده چنین پیامی را به رسول اكرم (علیه و علی آله آلاف التحیة و الكرم) می‌ دهد كه ﴿یا أَیهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللّهُ یعْصِمُكَ مِنَ النّاس﴾؛[1] یعنی تو گرچه دارای مقام ولایتی و گرچه دارای مقام نبوتی اما در این پیام آسمانی رسالت تو مطرح است ﴿یا أَیهَا الرَّسُول﴾! در آن بخش های قرآنی كه ﴿یا أَیهَا النَّبِی﴾ مطرح است، حساب خاص خود را دارد؛ اما در این گونه از آیات كه رسالت رسول گرامی معنون است، حساب مخصوص خود را داراست ﴿یا أَیهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیكَ مِنْ رَبِّكَ﴾؛ یعنی آنچه از طرف ذات اقدس الهی و ربّ تو به سوی تو نازل شده است آن را ابلاغ بكن! اگر آنچه را كه از طرف پروردگارت به سوی تو نازل شده است آن را به مردم ابلاغ نكردی، رسالت خدا را ابلاغ نكردی! ▫ تو رسول گرامی «الله» هستی و این رسالتت كم كم به پایان می ‌رسد، تقریباً بیش از بیست سال را گذرانده ‌ای، تو به عنوان سید مرسلین شناخته‌ شده ‌ای، اگر این حادثه مهم غدیر را ابلاغ نكنی، اصلاً آن رسالت الهی را ابلاغ نكرده ‌ای! دیگر در صف مُرسلین نخواهی بود ﴿وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ﴾؛ یعنی دیگر سمت رسالت نخواهی داشت، زیرا حادثه غدیر تضمین كننده اصل دین است. [1]. سوره مائده، آیه67. 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
کتاب ادب فناي مقربان جلد2 استاد علامه 🔁 آثار 15 🌴🌴🌴 ⏪ 40. ثمردادن ادب و اخلاق حسنه: «لن ينجع الأدب حتّي يقارنه العقل»[ شرح غررالحكم، ج5، ص63.]؛ ادب منفعت نمي‌بخشد، جز آنكه با عقل همراه گردد. ⏪ 41. بي‌اعتنايي به دنيا: «لو عقل أهل الدنيا لخربت الدّنيا»[ همان، ص111.]؛ اگر اهل دنيا تعقّل مي‌كردند، دنيا خراب مي‌شد. «من سخت نفسه عن مواهب الدّنيا فقد استكمل العقل»[ همان، ص394.]؛ كسي كه نفس او مواهب دنيا و زخارف آن را سخاوتمندانه ترك كند و بدان بي‌اعتنا باشد، عقلش به كمال رسيده است. «ثمرة العقل مقت الدنيا و قمع الهوي»[ همان، ج3، ص334.]؛ حاصل عقل، دشمن داشتن دنيا و سركوبي هواي نفس است. ⏪ 42. استفاده از فرصت: «لو صحّ العقل لاَغتنم كلّ امرءٍ مهَلَه»[ همان، ج5، ص112.]؛ اگر عقل، سالم باشد، هر انساني فرصتها را غنيمت مي‌شمارد. 43. ادراك و فهم: «من عقل فهم»[ همان، ص135.]؛ هر كس كه عاقل شد، راه نجات را مي‌فهمد. ⏪ 44. درخواست عفو و گذشت: «من عقل استقال»[ همان، ص140.]؛ هر كس كه عاقل شد، طلب عفو و گذشت [از خدا و مردم] مي‌كند. ⏪ 45. جود و بخشندگي: «من عقل سمح»[ همان، ص145.]؛ هر كه عاقل شد، اهل جود و بخشش مي‌شود. 📚 ادب فناي مقربان جلد2، صفحه 41 ادامه دارد... ‌🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
برشی از کتاب گرانقدر سروش هدایت ج 3- برش 226 📈 رساله اي به درخواست فرزندي صالح از دوده طاها بسم اللّه الرحمن الرحيم ▫ نماز كه ستون دين است، لذا به اقامه آن امر شد؛ نه به قرائت او، زيرا عمود را اقامه مي كنند؛ نه آنكه بخوانند به عنوانِ «قُربَانُ كلّ تَقِيّ» [نهج البلاغه، حكمت 136.]طرح شد و سجده كه بهترين حالت نماز است، سبب اقتراب[سوره علق، آيه 19.]ياد شد. همچنين تولّي انسان كامل معصوم(عليه‌السلام) كه خليفه خدا، رسول يا جانشين منصوص و منصوب الهي اوست، از بهترين وسايل تقرب است؛ چه حضرت امام سجّاد(عليه‌السلام) به همگان آموخت: «اللهمّ فإنّي أتقرّب إليك بالمحمّديّة الرّفيعة والعلويّة البيضاء وأتوجّه إليك بهما» [صحيفه سجاديه، دعاي 49.] ▫ و چون تقرّب به خداوند سبب محبوبيّت سالك متقرّب مي شود و محبوبيّت بهترين وسيله مظهريّت خداي سبحان خواهد بود و حديث معروف و معتبر قرب نوافل، شاهد صدق آن است، هر چه در مدار محبت دائر است و وسيله محبوب خدا شدن است، بهترين وسيله تقرّب به خداست و نشان آن انفاق محبوب مجازي در راه محبوب حقيقي است تا زمينه پيروي تامّ از حبيب خدا فراهم گردد، آنگاه وسيله محبوب خدا شدن فراهم خواهد شد: (قل إن كنتم تحبّون الله فاتّبعوني يحببكم الله).[ سوره آل عمران، آيه 31.] ▫ سرّ چنين برنامه اي اين است كه نه انسان داراي دو قلب است: (ما جعل الله لرجلٍ من قلبين في جوفه) [سوره احزاب ، آيه 4.]، نه در يك دل بيش از يك محبوب مي گنجد و معناي توحيد عملي جز اين نيست كه محبوب، همانند معروف و معبود، بي نَديد باشد. ▫ مقرّبان كه در ظلّ معرفت صائب و عبادت خالص، به چنين مقامي دست يافتند، الگوي سالكان كوي تقرّب اند. از حضرت اميرمؤمنان(عليه‌السلام) رسيده است: «عليكم بصدق الإخلاص و حسن اليقين فانّهما أفضل عبادة المقرّبين».[ غرر الحكم، ج 1، ص 407، ح 6159.]رعايت حق در مسائل فردي و جمعي و در نفع و ضرر از بهترين راههاي قرب الهي است: «أقرب العباد إلي الله تعالي أقولهم للحقّ و إن كان عليه و أعملهم بالحقّ و إن كان فيه كرهه».[ همان، ج 2، ص 1216، ح 3243.] تذكر اين نكته سامي، سودمند است كه سالك صالح با خداي سبحان نسبت موافق دارد؛ نه مخالف، يعني هم او به خداوند نزديك است و هم لطف خداوند به او؛ بر خلاف منافق مدْبر كه وي از خدا دور است، ليكن احاطه قيّومي خداوند به او نزديك و چون ايمان و عمل صالح سبب قرب به خداوند و خداوند نيز نسبت به متقرّبان آستان خود عنايت قرب آور دارد و از سوي ديگر، هر عمل خيري داراي پاداش مضاعف است: (من جاء بالحسنة فله عشر أمثالها) [سوره انعام، آيه160.]، پس هر سالكي كه به خداوند مقداري متقرّب گردد، لطف الهي نسبت به او چند برابر نزديك مي شود، چنان كه از حضرت رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم رسيده است كه خداوند فرمود: «من اقترب إليّ شبراً اقتربتُ إليه ذراعاً و من اقترب إليّ ذراعاً اقتربت إليه باعاً و من أتاني يمشي، أتيته هرولةً».[ كنز العمّال، ص133.]البته مقدار تقواي سالك و خلوص او در تعيين درجه تقرّب مؤثّر است و عنايت خداوند نيز بر محور حكمت عمل مي كند. ‌🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
مائده 13.mp3
11.23M
13 🔅🔅🔅 🔹با بیانی جذاب، شیرین؛ شنیدنی و زیبا و آسان وساده و کاربردی ▪با هشتگ در کانال تمام فایل هااز سوره تا سوره را می توانید گوش کنید. ☑ ثواب انتشار و استفاده از این فایل هدیه به پیشگاه مطهر امام علی علیه السلام...التماس دعا 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
برداشت از آيات ۲۱ ـ ۲۲ 📌(نتيجه ) هدايت‏هاى الهى آن قدر را به بدبختى مى ‏كشاند كه بدون جهت دست به كشتن اولياء و انبياء كه مردم را به و قسط دعوت نموده دراز مى ‏كنند. اينها بدانند كه اعمال خوبشان هم در و از بين مى ‏رود و هيچ كس به آنها كمك نمى ‏كند.   🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
. 📌حـیـات مـعـقـول مشاهدۀ عینى نتایج غوطه‏‌ور شدن در «زندگى طبیعى محض»، چیز دیگرى جز گرفتن چیزهایى از طبیعت و بازگرداندن به آن را نشان نمی‌دهد؛ به این معنا که: آدمى با محدود شدن در زندگى طبیعى محض که از کانال یک نر و یک ماده عبور کرده، چشم به دنیا گشوده است، حاصلى جز پیچیدن و باز شدن در گردبادهاى قوانین طبیعت نیست. نتیجۀ دردناک‏‌تر و بلکه مهلک‏‌تر از نتیجۀ مذکور، این است: محصولى که زندگى طبیعى محض براى انسان‌ها به ارمغان آورده، تکاپو و تنازع در راه بقاء بوده که تا امروز اجازه نداده است اکثریت چشمگیر مردم جوامع، از تاریخ‏ طبیعى حیوانات به تاریخ انسانىِ انسان‌ها گام بگذارند. این، یک جریان تصادفى و سطحى نیست که ما هیچ صفحه‌ای از صفحات تاریخ بشرى را نمی‌بینیم، جز اینکه در میان همۀ سطرهاى صفحات آن، یک سطر با مایع خون نوشته شده است. حتى سطرهایى هم که زندگى بدون تضاد و تزاحم را نوشته، بیشتر کلماتش با مفاهیم «جبرى» یا «چه باید کرد؟» پر شده است. «حیات معقول» از اندیشه‏‌هاى متأخر استاد محمدتقى جعفرى محسوب می‌شود که نخستین‌بار در جلد دوم تفسیر نهج‏‌البلاغه مطرح شده است و در تفسیر مثنوى حضور ندارد. بنابراین، فکرواره‏‌اى است که در دهۀ پنجم حیات ایشان صورت پذیرفته است. روشن است که این موضوع در ملاحظۀ مجموعى افکار یک متفکر می‌تواند اهمیتى خاص و معنادار داشته باشد. البته این اثر، دربردارندۀ تمام دیدگاه‏‌هاى مؤلف دربارۀ این موضوع نیست، بلکه یکى از آنها ولى جامع‏‌ترین و مفصل‏‌ترین آنهاست. 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
صرف نعمت در راه خیر وجود مبارک فرمود: (مَن اَیقَنَ بِالخَلَف جادَ بِالعَطیه). اگر خدا نعمتی به شما داد؛ خواه علمی، خواه نعمت مالی، خواه نعمت جاه، خواه نعمت های ؛ یک نعمتی به شما داد که بتوانید با این نعمت باری را از دوش فرد یا جامعه بردارید، مضایقه نکنید. یقین داشته باشید که خدای سبحان خَلَف این را پُر می کند؛ (مَن اَیقَنَ بِالخَلَف جادَ بِالعَطیه). اگر این در فضای ما عملی بشود با یک بیان نورانی از (سلام الله علیه)، هر کدام ما مشکل دیگری را به همان اندازه حل کنیم و باور کنیم که چیزی از ما کم نمی شود، این بهشت گونه می شود. 🔷️ ر.ک تحف العقول / صفحه ۴۰۳ ✅ درس‌اخلاق _ قم ؛ ۱۳۹۲/۰۳/۱۶ 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
🔸 امام كاظم (علیه‌السلام) فرمودند: «لَا تَسْتَكْثِرُوا كَثِیرَ الْخَیرِ وَ لَا تَسْتَقِلُّوا قَلِیلَ‏ الذُّنُوبِ‏ فَإِنَ‏ قَلِیلَ‏ الذُّنُوبِ‏ یجْتَمِعُ‏ حَتَّی‏ یكُونَ‏ كَثِیراً»؛ گناهان كوچك را تحقیر نكنید و كم نشمارید، زیرا گناهان كوچك به تدریج انباشته و فراوان می ‏شود. 📚 تسنیم، جلد 18، ص474. 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
19- sotone din.mp3
1.05M
📌 ستون دین ▫ وجود مبارك حضرت امیر بخواهد سقیفه را به غدیر برگرداند، یك تحلیل فقهی و عبادی دارد, یك تحلیل سیاسی دارد و خود به تنهایی به میدان آمده تا هر دو را اداره كند. آن تحلیل عبادی همه ما شنیدیم كه «الصَّلَاةُ عَمُودُ الدِّینِ»[1] نماز ستون دین است، در بحث‌ های سیاسی در آن نامه پُر بركتی كه به عنوان عهدنامه برای مالك اشتر مرقوم فرمود، جامعه و امت را به عنوان ستون دینِ الهی و نظام الهی قرار داد، فرمود: مالك بدان! «إِنَّمَا عِمَادُ الدِّینِ وَ جِمَاعُ الْمُسْلِمِین وَ الْعُدَّةُ للْأَعْدَاءِ الْعَامَّةُ مِنَ الْأُمَّةِ»، توده مردم, ستون سیاست دین‌ هستند، اگر بعضی از انبیا گفتند: ﴿قالَ لَوْ أَنَّ لی‏ بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوی إِلی‏ رُكْنٍ شَدیدٍ﴾؛[2] برای اینكه دستشان خالی بود، كدام پیغمبر بود كه بدون حضور مردم توفیقی پیدا كرد. ▫ بنا بر این نیست كه تمام كارها با معجزه پیش برود، حضور مردم, هماهنگی مردم, موافقت مردم سهم تعیین ‌كننده‌ ای در پیشرفت نظام دینی دارد. فرمود ستون دین در بخش سیاست, حضور هماهنگ امت است و خود حضرت به تنهایی این دو ستون را نگه داشت و اقامه كرد هم ستون دیانت را اقامه كرد و هم آن ستون سیاست را اقامه كرد، وگرنه چیزی از غدیر نمی‌ ماند. [1]. المحاسن(برقی)، ج1، ص44. [2]. سوره هود، آیه80. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1395/01/26 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
برشی از کتاب گرانسنگ (11) 🔅🔅🔅 تفسیر سوره بقره –تسنیم ج2 📈 زمان و مكان نزول ▫ سوره مباركه بقره طولانى ترين سوره قرآن و اولين سوره مدنى است كه پس ‍ از هجرت پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) به مدينه، نزول آن آغاز شد. (51) گرچه زمان شروع نزول سوره به درستى روشن نيست و برخى گفته اند: پس ‍ از شش ماه از هجرى نبوى (صلى الله عليه وآله) نزول آن آغاز شده، (52) ولى بعيد به نظر مى رسد كه در ماههاى آغازين هجرت و در جريان وقايعى مانند ساختن مسجد و برطرف كردن اختلافهاى قومى، آياتى از اين سوره نازل نشده باشد. ▫ درباره پايان نزول سوره نيز به نظر مى رسد كه نزول بخش عمده آيات آن در ماه رمضان سال دوم هجرى هم زمان با جنگ بدر پايان يافته باشد. بنابراين، مقطع زمانى نزول سوره بقره يا هجده ماه آغاز هجرت است (از ربيع الاول سال ماه رمضان سال دوم) و يا دوازده ماه (از ماه رمضان سال اول تا ماه رمضان سال دوم). شواهد اين مدعا بدين قرار است: ⏪ 1- سوره مباركه انفال كه دومين سوره مدنى است، (53) كمى پس از جنگ بدر (54) نازل شده و سياق آيات آن گواه خوبى بر مدنى بودن و نزول آن پس از جنگ بدر است ؛ زيرا برخى از اخبار جنگ مزبور را بازگو و مسايل مربوط به جهاد، غنايم جنگى و انفال را بيان مى كند. (55) استاد علامه طباطبايى (قدس سره) مى گويد: ▫ ارتباط اين آيات در سوره انفال و تصريح به جريان جنگ بدر نشان مى دهد كه همه آيات اين سوره درباره جنگ بدر بوده و كمى پس از جنگ نازل شده است، تا آن جا كه ابن عباس آن را سوره بدر ناميده است. (56) ▫ نزول سوره انفال كه دومين سوره مدنى است، نشانه پايان يافتن بخش ‍ عمده آيات سوره بقره است ؛ زيرا هر يك از سوره هاى قرآن به منزله فصى از اين كتاب الهى است كه با آيه كريمه بسم الله الرحمن الرحيم مرزبندى شده است و نزول بسم الله ... به طور قطعى نشانه آغاز سوره و فصل جديدى از قرآن بود: ...و انما كان يعرف انقضاءالسوره بنزول بسم الله الرحمن الرحيم ابتداء للاخرى (57) . ▫ بنابراين، نزول آيه كريمه بسم الله... در دوران نزول وحى نشانه پايان پذيرفتن همه يا بخش عمده آيات سوره پيشين بوده است ، به طورى كه اگر آيه اى نيز بعد به آن ملحق گردد، نظير آيه اتقوا يوما ترجعون فيه الى الله ثم توفى كل نفس ما كسبت و هم لا يظلمون (58) كه به دستور رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) به سوره بقره ملحق شد، منافاتى با انقضاى سوره نداشته باشد. ▫ بنابراين، بخش عمده آيات سوره بقره در مقطع زمانى آغاز هجرت تا ابتداى جنگ بدر، طى دوازده يا هجده ماه و بخش كمى از آن پس از جنگ بدر نازل شده است، مانند: ◀ الف: آيات 196 تا 203 كه در حجه الوداع نازل شده و حج تمتع را تشريع مى كند. (59) ◀ ب: آيات 275 تا 280 كه بر حرمت ربا تاكيد دارد و چهره واقعى رباخواران را ترسيم مى كند و پس از سوره آل عمران نازل شده است. (60) ◀ ج: آيه 281 كه آخرين آيه نازل شده بر پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) است (61). 📝 پی نوشت: 51- الاتقان ، ج 1، ص 10؛ البرهان فى علوم القرآن ، ج 1، ص 194؛ الميزان ، ج 1، ص 52 و 441؛ قرآن در اسلام ، ص 103 و 108 52- الميزان ، ج 19، ص 300. 53- الاتقان ، ج 1، ص 10؛ البرهان فى علوم القرآن ، ج 1، ص 194؛ قرآن در اسلام ، ص 108؛ الميزان ، ج 13، ص 229. 54- جنگ بدر در هفدهم ماه مبارك رمضان سال دوم هجرت واقع شد. 55- الميزان ، ج 9، ص 5 56- همان ، ص 8 و 18 57- نور الثقلين ، ج 1، ص 6 58- سوره بقره ، آيه 281 59- الميزان ، ج 2، ص 75 60- همان ، ص 408؛ مجمع البيان ، ح 1، ص 677 61- الميزان ، ج 2، ص 424؛ مجمع البيان ، ج 1، ص 676؛ در المنثور، ج 2، ص 116 و الاتقان ، ج 1، ص 35 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
برشی از کتاب گرانسنگ (12) 🔅🔅🔅 تفسیر سوره بقره –تسنیم ج2 📈 زمان و مكان نزول ⏪ 2- بررسى اثباتى محتوا و معارف سوره بقره نيز نشانه نزول آن در مقطع زمانى مزبور است ؛ زيرا حوادث و مناسبتهاى سالهاى اول و دوم هجرت، مانند تحويل قبله و احتجاجهاى متقابل در تغيير آن در اين سوره منعكس ‍ است. ⏪ 3- بررسى سلبى مضامين سوره نيز، نشانه نزول آن در اوايل هجرت است ؛ زيرا هيچ تعرضى به رخدادهاى اواسط و اواخر هجرت، مانند مباهله، صلح با صناديد قريش و سران طغيان، فتح نهايى و پيروزى فراگير اسلام و حج الوداع در آن يافت نمى شود. 📜 تفاوت فضاى نزول سور مكى و مدنى قرآن كريم 114 سوره دارد كه 85 سوره آن پيش از هجرت در دوران سيزده ساله اقامت رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) در مكه و 29 سوره آن پس از هجرت، در دوران ده ساله اقامت آن حضرت در مدينه نازل شده است. (62) سوره هاى مكى فضاى نزول ويژه اى دارد كه با فضاى نزول سوره مدنى متفاوت است و چون فضاى نزول هر سوره با محتواى آن سوره تاثير متقابل دارد، يكى از معيارهاى تشخيص مكى يا مدنى بودن هر سوره نيز بررسى محتواى آن سوره است. اكنون به بررسى تفاوتهاى اين دو فضا مى پردازيم. ◀ 1- فضاى نزول سور مكى: اسلام به صورت پديده اى فرهنگى ابتدا در مكه ظهور كرد و چون با استقبال توده مردم مواجه نشد و زمام امور نيز به دست سران شرك و معاندان اسلام بود، شمار مسلمانان بسيار كم بود و همين گروه اندك با تحمل شكنجه هاى توانفرسا و نثار جان و مال، از آيين نوپاى توحيد دفاع و پاسدارى مى كردند. در دوران پيش از هجرت هيچ نام و نشانى از دولت و حكومت اسلامى نبود و صناديد قريش اسلام را در مرزهاى مكه و در احوال شخصى و خانوادگر محصور كرده بودند و از نشر آن نه تنها براى خارج از مرز مكه يا مسافران برون مرزى كه وارد محدوده حرم مى شدند، جلوگيرى مى كردند، بلكه از پذيرش بوميهاى داخلى نيز مانع مى شدند. ▫ در اين مقطع بر اثر دعوت به توحيد و نفى بت پرستى تنها در فضاى مكه، ناآرامى قومى حاكم بود و چون پيام اسلام از مرز مكه يا حجاز فراتر نرفته بود بحران بين المللى وجود نداشت. ▫ پديده نفاق در مكه مستور بود و بستر و زمينه چندانى براى ظهور و شيوع نداشت ؛ زيرا مسلمانان در اقليت و فاقد قدرت سياسى نظامى يا توانمندى اقتصادى بودند و همه امور قانونى، اجرايى و قضايى به دست دشمنان اسلام بود و از اين رو سخنى از جهاد با كافران نيز نبود. در دوران مكه شرايط مساعد براى تشريع احكام دين به طور گسترده فراهم نبود و مناظره با اقليتهاى دينى (يهود و نصارا) نيز جايگاهى نداشت، چنانكه مجال واسعى براى تهذيب و توفيق در تزكيه نفوس و تربيت ارواح نبود؛ زيرا همه كارهاى كارهاى سران ستم بر محور قانون (وقد افلح اليوم من استعلى) (63)، الحق بمن غلب و انصر اخاك ظالما او مظلوما دور مى زد. 📝 پی نوشت: 62- البرهان فى علوم القرآن ، ج 1، ص 194 63- سوره طه آيه / 64 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
(تفسیر وقرآن پژوهی) 🔅🔅🔅 📌نگاشت21:نکته های تفسیری آیه12 سوره بروج ✅ إِنَ‌ بَطْشَ‌ رَبِّکَ‌ لَشَدِيدٌ ▫ «بَطْشَ»: تاخت بردن و یورش کردن. درهم کوبیدن و ناگهانی دستگیر کردن و به کیفر رساندن ✅ ۱ - مؤاخذه و مجازات خداوند، قهرآمیز و شدید است. (إنّ بطش ربّک لشدید) «بطش»، به معناى گرفتن چیزى با قهر، غلبه و زور است. (مقاییس اللغة) ✅ ۲ - خداوند، با سخت گیرى و اقتدار، کافران را گرفتار خواهد ساخت. (إنّ بطش ربّک لشدید) ✅ ۳ - کافران عصر بعثت، مورد تهدید شدید خداوند به مقابله اى سریع و برخوردى سخت با آنان (إنّ بطش ربّک لشدید) لسان العرب از ابن سیده نقل مى کند که «بطش» به معناى هجوم سریع است. ✅ ۴ - هیچ چیز نمى تواند در برابر خداوند، به هنگام کیفر رساندن کافران، مانع ایجاد کند. (إنّ بطش ربّک لشدید) واژه «بطش»، در خود معناى زور، قهر و غلبه را دارد و تأکید آن با کلمه «لشدید»، بر شدّت قهر و غلبه در آن دلالت مى کند. مراد از قاهر و غالب بودن خداوند، بى تأثیر بودن موانع در برابر کیفررسانى است. ✅ ۵ - سخت گیرى بر کافران، مقتضاى ربوبیت خداوند و در جهت پیشبرد اهداف رسالت پیامبر(ص) است. (ربّک) ✅ ۶ - وعده رویارویى قهرآمیز و سریع خداوند با کافران و گرفتار ساختن آنان در قبضه قدرت خود، مایه آرامش و تسلاّى خاطر پیامبر(ص) و مؤمنان (إنّ بطش ربّک لشدید) خطاب به پیامبر(ص)، به هنگام بیان مؤاخذه کافران، بیانگر تأثیر مثبت این خبر در روحیه آن حضرت و پیروان ایشان است. ✅ ۷ - گرفتار ساختن کافران به عذاب جهنم و عذاب هاى سوزان تر از آن، جلوه سخت گرفتن خداوند و هجوم ضربتى او است. (فلهم عذاب جهنّم و لهم عذاب الحریق ... إنّ بطش ربّک لشدید) حرف «إنّ»، براى بیان علت است و دلیل دچار کردن کافران به عذاب را بیان مى کند. 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
(تفسیر وقرآن پژوهی) 🔅🔅🔅 📌نگاشت21:نکته های تفسیری آیه13و14 سوره بروج ✅ إِنَّهُ‌ هُوَ يُبْدِئُ‌ وَ يُعِيدُ ▫ «هُوَ یُبْدِئُ وَ یُعِیدُ»: او است که آفرینش را از نیستی به هستی آورده است و پس از نابودی دوباره آن را هستی می‌بخشد. البتّه این کار همیشگی آفریدگار متعال است. یعنی، همه موجودات به وسیله قدرت مطلقه پروردگار، پیوسته از ناچیزی چیز و باز ناچیز می‌شوند، و از ناتوانی توان می‌یابند و ناتوان می‌گردند، و بدون اراده و دخالت خود از صورتی به صورتی درمی‌آیند ✅ ۱ - آغاز همه چیز و اعاده آنها، تنها به دست خداوند است. (إنّه هو یبدىء و یعید) در آیه شریفه متعلق «یبدئ» و «یعید» ذکر نشده است. در این موارد، متکلم ذهن مخاطب را در فهم آن آزاد مى گذارد تا هر چه بتواند، متعلق را گسترش دهد. بنابراین مفاد آیه شریفه، این مى شود که همه آغازها، به دست خداوند است و تمام تکرارها نیز مستند به او است. ✅ ۲ - آغاز جهان هستى و اعاده آن در آخرت، به دست خداوند است. (إنّه هو یبدىء و یعید) ✅ ۳ - توانمندى خداوند بر ایجاد جهان هستى و اعاده آن، دلیل قدرت او بر مجازات سخت کافران (إنّه هو یبدىء و یعید) حرف «إنّ» براى تعلیل است و مبناى آیه قبل را بیان مى کند. ✅ ۴ - خداوند، عذاب کافران را در جهان آخرت، آغاز کرده و آن را تکرار خواهد کرد.* (إنّه هو یبدىء و یعید) به قرینه آیه قبل، مصداق مورد نظر در این آیه، آغاز و تکرار عذاب کافران است; به این بیان که آنچه کافران به آن تهدید شده اند، گرچه از توان جسمى آنان فراتر است; ولى براى خداوند - نه در آغاز و نه در تکرار - مشکلى ایجاد نخواهد کرد. ✅ ۵ - توانایى خداوند بر عذاب پیشینیان، دلیل توانمندى او بر اعاده آن براى نسل هاى آینده بشر* (قتل أصحب الأُخدود ... إنّه هو یبدىء و یعید) مفاد آیه شریفه - به قرینه تهدید بودن آن براى کافران - ممکن است این باشد که باید آیندگان، از سرنوشت پیشینیان عبرت بگیرند; زیرا کسى که عذاب ها را براى اولین بار به وجود آورد، بر اعاده آن نیز توانمند است. ✅ ۶ - آغاز خلقت، دلیل امکان پذیر بودن معاد است.* (إنّه هو یبدىء و یعید) استفاده برداشت یاد شده از آیه شریفه، با توجه به آغاز سوره است که از «یوم موعود» سخن گفته بود. وجود مشابه این عبارت در آیات دیگر مربوط به معاد، این احتمال را تقویت مى کند. 🔅🔅🔅 ✅ وَ هُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ(14) ▫ «الْوَدُودُ»: بسیار دوستدار و بامحبّت و مودّت. ✅ ۱ - خداوند، «غفور» (بسیار آمرزنده) و «ودود» (با محبت) است. (و هو الغفور الودود) ✅ ۲ - خداوند، مؤمنان نیکوکار را از گرفتارى به عذاب مصون داشته و با آنان مهربان است. (إنّ الذین ءامنوا و عملوا الصلحت ... و هو الغفور الودود) «غفر» (ریشه «غفور»); یعنى، پوشاندن لباسى که شخص را از آلودگى ها محفوظ دارد و غفران خداوند، ایجاد مصونیت از عذاب براى بندگان است (مفردات راغب). جمله «هو الغفور» در ارتباط با «إنّ بطش...» - که تهدید کافران بود - نویدى به مؤمنان و بیانگر مصونیت آنان، از گرفتارى به دام عذاب است. 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
مائده 14.mp3
16.6M
14 🔅🔅🔅 🔹با بیانی جذاب، شیرین؛ شنیدنی و زیبا و آسان وساده و کاربردی ▪با هشتگ در کانال تمام فایل هااز سوره تا سوره را می توانید گوش کنید. ☑ ثواب انتشار و استفاده از این فایل هدیه به پیشگاه مطهر امام کاظم علیه السلام...التماس دعا 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
🔅 تفسیر و قرآن پژوهی 🆔 @rahighemakhtoom
برداشت از آيات ۳۱ ـ ۳۲ 📌 الى بايد در مرحله ، آن چنان را دوست داشته باشد كه ديگرى در دلش راه پيدا نكند و از بخواهد تا خداى تعالى هم او را دوست بدارد، او را نديده بگيرد و راه بدست آوردن اين تنها و تنها از است و بايد بداند كه كفران كنندگان را دوست نمى‏ دارد.   🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom