eitaa logo
شعر مذهبی رضیع الحسین
7.6هزار دنبال‌کننده
587 عکس
5 ویدیو
2 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
برخیز جان فاطمه اینجا نمان برو بگذار روی خاک مرا نیمه جان برو هی آه می کشی و تنم لرزه می کشد قربان مهربانی ات ای مهربان برو دستم بریده و کمرت را شکسته اند برخیز ای شکسته دل قد کمان برو بیرون مکش یکی و دوتا نیست تیرها جانم فدات ناله مزن این چنان برو این هرزه چشم ها به حرم چشم بسته اند برگرد خیمه زود نمانده زمان برو خون گریه های چشم ترم نذر زینب است آقا به جان خواهر تنهایمان برو برخیز و بی کسی حرم را نظاره کن زینب کجا و صحبت نامحرمان برو از من گذشت غربت و در انتظار توست گودال خون و نیزه و سنگ و سنان برو من سر به زانوان تو دارم چه ماتم است الشمرُ جالسٌ...سر تو ناگهان...برو @raziolhossein
به کربلا قَسَمَت می دهم به آن ساعت که پا برهنه زنی سمت قتلگاه دوید به لحظه ای که عدو رفت و روی سینه نشست به خنجری که حیا کرد و از گلو نبرید تو را قسم به تولی قسم به حب حسین تو را قسم به تبری قسم به لعن یزید بیا که جان به لب آمد، فراق ما را کشت ببین سلاح نداریم،غیر چشم امید @raziolhossein
یا غیاث المستغیثین کاشف الکرب الحسین با تو دارم عهد دیرین کاشف الکرب الحسین ای برایم عشق تو دین کاشف الکرب الحسین زندگی شد با تو شیرین کاشف الکرب الحسین رحمت ِ الله ، بر شیر حلال مادرم شکر حق ساعت به ساعت من ابالفضلی ترم ای مسیحای مسیحا معجزاتت محشر است هر که بر آقایی ات ایمان ندارد کافر است بین اصحاب الحسین شان تو چیزی دیگر است آب دور قبر تو از آب زمزم بهتر است آب هزار و چهارصد سال است سرگردان توست غرق دریای وفا و غیرت و ایمان توست سیدی هستم گدای روز و ماه و سال تو ماه من یک عمرم کارم گشته استهلال تو من همان هستم که مستم می کند تمثال تو گریه بر تو مال من ، من هر چه دارم مال تو گریه بر تو گریه بر داغ حسین فاطمه است روضه گودال اصلا ابتدایش علقمه است این زمانه ناگهان با کوفیان هم دست شد دست دشمن باز شد تا جسم تو بی دست شد پای کوبان لشکری ، از حال و روزت مست شد دوره ات کردند لشکر هر مفر ، بن بست شد کینه ها از مرتضی داده چه کاری دست تو آه عجب تیری نشسته بین چشم مست تو ابن ملجم با عمودی فرق حیدر را شکست بشکند دستش الهی ، بی هوا سر را شکست هلهله ها حرمت سردار لشکر را شکست این زمین خوردن دوباره قلب مادر را شکست مشک پاره پاره سیرت کرد از این زندگی بر زمین افتاد علم ، مُردی تو از شرمندگی یک طرف زهرای اطهر بر سر و سینه زنان یک طرف آقا نشسته پای جسمت قد کمان یک طرف آسوده خاطر ، حرمله، شمر و سنان یک طرف چشم انتظاری رباب نیمه جان یک طرف از ترس می پیچد به خود صاحب علم یعنی آقا زنده می ماند که برگردد حرم از حرم تا علقمه آقا تو را می زد صدا آه در آن هلهله ، زهرا تو را می زد صدا با پیمبر از نجف ، مولا تو را می زد صدا دل پریشان زینب کبری ، تو را می زد صدا آه سرلشکر بمان ، اوضاع لشکر خوب نیست حضرت باب الحوائج حال خواهر خوب نیست ذکر آقا می شود هل من معین بی تو ، نرو شاهزاده می شود ویران نشین بی تو نرو سنگ باران می شود ناموس دین بی تو نرو می خورد در کوچه ها زینب زمین بی تو نرو تو نباشی بی حیایی ها فراوان می شود با حرم برخورد مانند کنیزان می شود @raziolhossein
از زبان امام حسین علیه‌السلام اینجا رسیدم تا عزایت را بگیرم از دستِ سرنیزه لوایت را بگیرم حالا بجای اینکه دستم را بگیری باید که زیر کتفهایت را بگیرم زود آمدم از دستِ آن مردِ حرامی تا بیرقِ کرببلایت را بگیرم شرمنده‌ام شرمنده‌ای ، آخر رسیدم شاید جلویِ های‌هایت را بگیرم دیگر عبایی نیست جانی نیست با من ماندم چگونه دست و پایت را بگیرم خیلی خجالت می‌کشم از بچه‌هایم ای کاش می‌مردم که جایت را بگیرم گفتی برادر ، نیزه اما حنجرت دوخت زود آمدم اَدرِک اَخایَت را بگیرم قدر سپاهی غارتت کرند ای وای... از دستِ که خوود و ردایت را بگیرم از قدّ و بالایت چرا اینقدر رفته حالا چگونه جای جایت را بگیرم هرجا که دستی می‌زنم می‌ریزد ای‌وای من مانده‌ام تا که کجایت را بگیرم چشمان تو بَس بود ناموسم نلرزد  کاش از سه‌شعبه چشمهایت را بگیرم @raziolhossein
از زبان حضرت ابالفضل علیه‌السلام خواستم مشک به دستت برسانم که نشد یا که آبی به لبت حیف بجانم که نشد بِین دندانِ من این مشک دلم را سوزاند سعی کردم نشود خیس لبانم که نشد تا نیافتند زمین دخترکانت بی من... خواستم تا به حرم تَن بکشانم که نشد پیشِ تو پانشدم آه مرا می‌بخشی گفتم از تیر خودم را بتکانم که نشد سعی کردم بخدا هرچه که تیر است و سنان جای این مَشک بر این سینه نشانم که نشد تیر را تا که کشیدم رمقم را هم برد آمدم بر روی زین باز بمانم که نشد که عمود آمد و تا بِینِ دو اَبرو واشد خواستم نشکند اَبروی کمانم که نشد خواستم تا که به صورت نخورم روی زمین هرچه کردم نخورد نیزه دهانم که نشد دست وقتی که نباشد همه اینها بشود کاش می شد نشوی فاتحه خوانم که نشد @raziolhossein
دستی از معجزه سرشار تویی یا عباس قمر حیدر کرار تویی یا عباس به همان نهر که طوف تو نموده است قسم کعبه ی گنبد دوار تویی یا عباس مادر دهر شبیه تو نمی زاید باز گوهر بی بدل انگار تویی یا عباس حلقه ی عشق وسیع است و در این حلقه فقط آن که شد نقطه ی پرگار تویی یا عباس کاشف الکرب حسینی و به لشگر آنکه زهره برد از دل کفار تویی یا عباس جرعه ای بوسه به لب های اباعبدالله از لب آب طلبکار تویی یا عباس ساقی مشک به دوشی که لب آب فرات به عطش می زند افسار تویی یا عباس دستت افتاد زمین، آب به خیمه نرسید خجل از فاطمه اینبار تویی یا عباس هر چه آمد به سرت، نور سرت کم نشده بر سر نیزه قمربار تویی یا عباس سنگ ها نرخ سرت را چقدر چوب زدند یوسف رفته به بازار تویی یا عباس سر بازار بیا اهل حرم را دریاب که به این قافله ستار تویی یا عباس @raziolhossein
عباسم و در پی خطر می گردم دور و بر خیمه تا سحر می گردم صدبار اگر علقمه را فتح كنم لب تشنه تر از گذشته بر می گردم * گاهی به حضور مهر، ای ماه برو تا جاذبه ی سیر ، الی الله برو زینب به طنین گام تو دلگرم است گاهی جلوی خیمۀ او راه برو * تا پرچم سرخ عشق بردوش من است شوق ظفر و صبر، هم آغوش من است یک لحظه مرا نمی گذارد آرام این نالۀ العطش که در گوش من است * با یاد اباالفضل دلم آسوده ست با او دل ما را سر و سری بوده ست در حاشیۀ علقمه گفتم نکند یک عمر دو دست در تنم بیهوده ست؟! * کس پیش تو دم ز زور و بازو نزد کو آن که برابر تو زانو نزد لب تشنه ز علقمه گذشتی آری دریا که به رودخانه ها رو نزد @raziolhossein
رفته سقا تا بیارد مشکی آب از علقمه لحظه به لحظه خبر گیرد رباب از علقمه مثل اینکه در مسیرش مشکلی پیش آمده چونکه می‌آید صدای التهاب از علقمه حمله می‌کردند اما قصد جنگیدن نداشت خواست برگردد به خیمه با شتاب از علقمه از همان روزی که آمد کاروان در کربلا عمه سادات دارد اضطراب از علقمه ماه افتاد و به بالای سرش خورشید رفت می‌درخشیدند ماه و آفتاب از علقمه هرچه می‌گویند طفلان «ای‌عموجان العطش» بعد از این دیگر نمی‌آید جواب از علقمه کوه غم روی سر بنت الحسین آوار شد تا پدر برگشت با حال خراب از علقمه دخترش گفت ای پدر زهرا مگر در علقمه‌است؟ بر مشامم می‌رسد بوی گلاب از علقمه @raziolhossein
عشق مدیون مهربان ماه است هست حتی خدا به او حساس از زبان امام می گویم "رَحِمَ‏ اللّه عَمّی الْعَبَّاس" از شجاعت همین قدَر گویم اسداللّه می شود پدرش شیر، از چشمه ی ادب خورده مادر ام البنین و او پسرش مدح او را چگونه بنویسم لَنگ مانده کُمیت این کلمات من که باشم؟ حسین فرموده ای اباالفضل "جان من به فدات" شیعه و ارمنی ندارد که ما همه بر عطاش مسکینیم یاد شرمندگیش می افتیم هر کجا طفل تشنه می بینیم این طرف خیمه منتظر که عمو زود با مشک آب می آید وای اگر قامتش نظر بخورد چه به روز رباب می آید آن سوی دشت بر جبین عمو از شتاب عمود چین افتاد تیر در چشم دارد و بی دست ماه از آسمان زمین افتاد تا صدا زد اخا مرا دریاب طاقت از زانوی حسین ربود جای "یا سیدی" اخایش خواند شک ندارم که مادر آنجا بود آنکه می رفت هر کجا از دشت چشم می دید قد رعنایش چه شده که حسین می گردد تکه تکه بیابد اعضایش دید بر روی خاک خون آلود دست از تن جدای دلبر را چند گام آن طرف کنار علم غرق خون دید دست دیگر را بوسه بر دست ساقی اش می زد جان آقای خیمه بر لب بود چونکه این دست های افتاده دست های کفیل زینب بود نه عبا مانده نه بنی هاشم نیمه جان جانِ خیمه را چه کند؟ عده ای سمت خیمه ها رفتند شاه با قوم بی حیا چه کند؟ علقمه شاهد است، شاه غریب دست از "جان" کشید و راهی شد من بمیرم که گریه های حسین باعث خنده ی سپاهی شد مشک پاره به خیمه ها نرسید این خجالت برای ساقی ماند روضه ی دست و دشت را خواندم روضه ی رأس و تشت باقی ماند @raziolhossein
در روضه ها میبارم اوج طاعتم این است خاک کف پای حسینم عزتم این است  در این دهه یک شب نیایم روضه میمیرم سوگند در محشر که یوم الحسرتم این است دارایی ملک سلیمان را نمیخواهم من گوهری چون اشک دارم ثروتم این است آری مگر این اشکها شوید گناهم را تنها امید بخشش معصیتم این است خیلی حضور فاطمه حس میشود اینجا در روضه گر هستم مودب علتم این است شیرین تر از شهد و عسل ذکر حسین جان است بیزارم از لذات دنیا لذتم این است تا آخر ماه صفر مشکی به تن دارم شکر خدا که حاصل تربیتم این است بر آستان تکیه گفتم یا ابوفاضل عمری ست که اذن دخول هیئتم این است باور ندارم با علمدارت چنین کردند در روضه ها آقا دلیل حیرتم این است عباس را تاب تماشای اسارت نیست چشمش پر خون شد که یعنی غیرتم این است @raziolhossein
افتاد تا دستت، گرفتم دست بر معجر از ترس دستِ بی حیا، زد بال و پر معجر عباس جان بعد از تو خواهم گفت با دشمن سر خواستی از من ببر اما مبر معجر من خوب میدانم چرا چشم تو خونین شد تا که نبینی هیچ جا جز روی سر معجر تاکه نبینی در کف نا محرمان خلخال در چنگ دشمن گوشواره ،نقره،زر، معجر این داغ غیرت کش تورا بر نیزه دق میداد چشمت چو می افتاد بر اوضاع هر معجر من که ندیده سایه ام را مرد همسایه راضی شدم تنها نگه دارم به سر معجر بهتر که چشمت بعد از این دیگر نمیبیند تو بی خبر از ما و از ما بی خبر معجر @raziolhossein
قامت مرثیه شد دال خدا رحم کند شمر آمد سوی گودال خدا رحم کند قلب صیاد نمی سوخت، که در خون می زد صید لب تشنه پر و بال خدا رحم کند خواهری آمده در لحظه ی جان دادن ، وای مادری هست به دنبال خدا رحم کند چشم وا کرد...چرا سینه ی او سنگین شد؟ چشم او رفت چو از حال خدا رحم کند قلب پیغمبر اگر پاره شود نیست عجب قلب قرآن شده پامال خدا رحم کند خیمه ها سوخت ، دل فاطمه هم سوخت ولی سوخت چون دامن اطفال خدا رحم کند @raziolhossein