#پارت_29 #عشق_بی_بی‌رنگ به قلم #فریده_علی‌کرم بابا اجازه داد قدم عقب رفته من را پر کردو گفت حالا هم از بابا کمک بگیر. گوشی ام را در اوردم که شماره بابارا بگیرم ان را از دستم کشید و سپس چند قدم عقب رفت و به من پشت کرد مخفیانه دستگیره در را بالا و پایین کردم اما متاسفانه قفل بود. کمی به گوشی ام ور رفت و ان را هم روی اپن گذاشت و گفت کجا بودی؟ در پی سکوت من به سمتم چرخید در چشمانم خیره ماندو گفت با توأم ها ارام گفتم رفتم باشگاه ثبت نام کردم. یک ملیون و سیصد امروز واسه چی کارت کشیدی ؟ لبم را گزیدم وگفتم شهریه باشگاه دادم فیش باشگاهت کو؟ به امیر خیره ماندم ، نگاهمان در هم خیره ماند. امیر ابرویی بالا دادو گفت یکبار بهت فرصت میدم مثل بچه ادم راستشو بگی من دروغی ندارم که بتو بگم کجا بودی ؟ باشگاه سیلی محکم امیر مرا هم شکه کردو هم به دیوار کوباند جیغی کشیدم دستم را روی صورتم گذاشتم و با جیغ گفتم تو حق نداری منو بزنی. سیلی دیگر امیر مرا وسط اتاق انداخت دو قدم نزدیکم امدو با فریاد گفت. بی پدر و مادر کجا بودی؟ از ترس تمام بدنم میلرزید. https://eitaa.com/reyhane11/1534 پارت اول رمان #عشق_بی‌رنگ👆👆 ❤️ جمعه ها پارت نداریم ❤️ 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺

#پارت_30 #عشق_بی_بی‌رنگ به قلم #فریده_علی‌کرم بابا اجازه داد قدم عقب رفته من را پر کردو گفت حالا هم از بابا کمک بگیر. گوشی ام را در اوردم که شماره بابارا بگیرم ان را از دستم کشید و سپس چند قدم عقب رفت و به من پشت کرد مخفیانه دستگیره در را بالا و پایین کردم اما متاسفانه قفل بود. کمی به گوشی ام ور رفت و ان را هم روی اپن گذاشت و گفت کجا بودی؟ در پی سکوت من به سمتم چرخید در چشمانم خیره ماندو گفت با توأم ها ارام گفتم رفتم باشگاه ثبت نام کردم. یک ملیون و سیصد امروز واسه چی کارت کشیدی ؟ لبم را گزیدم وگفتم شهریه باشگاه دادم فیش باشگاهت کو؟ به امیر خیره ماندم ، نگاهمان در هم خیره ماند. امیر ابرویی بالا دادو گفت یکبار بهت فرصت میدم مثل بچه ادم راستشو بگی من دروغی ندارم که بتو بگم کجا بودی ؟ باشگاه سیلی محکم امیر مرا هم شکه کردو هم به دیوار کوباند جیغی کشیدم دستم را روی صورتم گذاشتم و با جیغ گفتم تو حق نداری منو بزنی. سیلی دیگر امیر مرا وسط اتاق انداخت دو قدم نزدیکم امدو با فریاد گفت. کجا بودی؟ از ترس تمام بدنم میلرزید. از گوشه روسری ام را گرفت بلندم کردو گفت کدوم قبرستونی بودی؟ بریده بریده گفتم باشششگااااه کو فیشت؟ فیش نداد یعنی فقط ثبت نام کردی قبض بهت ندادند؟ سرم را به علامت نه بالا دادم ، امیر ادامه داد اون مبلغی که از حسابت کم شده بابت چیه؟ پول باشگاه با فریاد گفت یک ملیون و سیصد؟ سپس مرا با تمام قدرتش هل داد تعادلم برهم خوردو محکم به دیوار خوردم. سگک کمربندش را باز کردو گفت تو خیالات خودت کلاه بیغیرتی رو سر من گذاشتی اره؟ دیشب بهت گفتم ادمت میکنم. هینی کشیدم و سریع برخاستم بر ترسم غلبه کردم ، نباید اجازه میدادم ترس و درد دهانم را باز کنند. اعتراف کردن برای امیر با مرگ مساوی بود. کمربندش را باز کرد و سوز ان را دور دستش حلقه کردو گفت میگی کجا بودی یا نه؟ من باشگاه بودم کدوم باشگاه فکری کردم وگفتم هخامنش اون مبلغ کارت کشیدی چی خریدی؟ شهریه دادم ولباس سفارش دادم با چند تا مکمل ورزشی میبرمت جلو در باشگاه وای به روزگارت اگر نری داخل و با یه فیش برنگردی که تو صبح اونجا کارت کشیدی چشمانم گرد شدو امیر ادامه دا د چرا بریم باشگاه ، الان میبرمت بانک بگه کجا کارت کشیدی با شنیدن این حرف اشک از چشمانم جاری شدو گفتم. من کار کردم از شرکت بابا حقوق برداشتم تو به پولهای من چیکارداری؟ https://eitaa.com/reyhane11/1534 پارت اول رمان #عشق_بی‌رنگ👆👆 ❤️ جمعه ها پارت نداریم ❤️ 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺

#پارت_ #عشق_بی_بی‌رنگ به قلم #فریده_علی‌کرم این حرف من امیر را جریح کرد و کمرش را بالا برد محکم به بازو و کتف من کوباند. جیغی کشیدم، امیر ادامه داد کجا بودی عاطفه؟ در پی سکوت من ضربه دیگری به بدنم زد جیغ کشیدم و کنج دیوار نشستم. جلو تر امد لگدی به ساق پایم زدو با فریاد گفت یکبار دیگه بهت فرصت میدم خودت اعتراف کنی ، قول میدم کاری باهات نداشته باشم. هر دو ساکت بودیم. امیر ادامه داد من ته و توی غیب شدن سه ساعته تورو امروز در میارم . میبرمت بانک از روی اون اس ام اسی که برات اومده میفهمم کدوم گوری بودی ها من باشگاه بودم. میبرمت جلوی در باشگاه اگر خلاف حرفت ثابت شه میبندمت به ماشین تا اینجا میکشونمت برت میگردونم. برخاستم کمی بدنم را ماساژ دادم وگفتم اصلا به تو چه مربوطه. صدایش بالا رفت و گفت به من مربوطه بی شرف. تو فکر کردی من بی ناموسم. یا بی غیرتم اگر غیرت داری چرا اونروزی که من کنار خیابون با شیشه شکسته و ماشین پنچر افتاده بودم گوشیتو خاموش کردی؟ مشت محکم امیر به کتفم خوردو گفت من فکر کردم تو فقط پنچری نمیدونستم شیشه هاتم شکسته، چهار تا چرخ پنچرو باید به جرثقیل زنگ میزدی دستم.را روی کتفم گذاشتم وگفتم نخیر میان کنار ماشین یه دستگاه دارن دو باره باد میزنند. امیر با تیز بینی گفت با اون مکانیکه بودی؟ سپس محکم توی سرم کوبیدو گفت خاک برسرت، لیاقتت یه مکانیکه. من باشگاه بودم امیر میفهمی؟ الان زنگ بزن به مکانیکه ، زود باش رنگ از صورتم پریدو گفتم چی بگم؟ بگو ماشینم خراب شده پاشو بیا با شناختی که از امیر داشتم ، محال بود شماره را حفظ کرده باشد. گفتم باشه برو گوشیمو بیار امیر به سمت اپن رفت با گوشی ام امدو گفت بگو شمارشو شمارشو پاک کردم. نگاه چپ چپ امیر من را ترساند لبهایم را بهم فشردم و نفسم را حبس کردم گوشی مرا و کمر بندش را به زمین کوبید و به سمتم حمله ور شد ، جیغ کشیدم ودستانم را مقابل صورتم گرفتم . امیر دستانم را گرفت و سپس مرا زیر باد مشت و لگد خود گرفت حس ترس و ضعف بر من غلبه کردو به حالت نیمه بیهوشی روی زمین افتادم. چشمانم را بستم. و همین نیمه جان باقی مانده م را از امیر مخفی کردم. روی زمین نشست صورتم را تکان دادو گفت عاطفه کمی صدایم زد جوابش را که ندادم برخاست زیر چشمی تحت نظرش داشتم گوشی من را از روی زمین برداشت و سپس کمی سرگرم ان شد صدای ملودی روشن شدنش خبر از این مبداد که در اثر پرتاب خاموش شده بوده. همچنان سرگرم گوشی من بود که تلفنم زنگ خورد استرس به جانم افتاد امیر ارتباط را وصل کردو گفت بله خانه ساکت بود و صدای نا واضح مادرم از پشت خط می امد. با شنیدن صدایش اشک از گوشه خچشمم جاری شد گوشی عاطفه دست تو چیکار میکنه؟ عاطفه پیش منه گوشی و بده بهش رفته پایین گوشیش تو شرکت جا مونده اومد بگو به من زنگ بزنه. باشه خداحافظ تق تق قدم هایش نشان از دور شدنش میداد، شر شر اب نشان از باز کردن شیر بود ، دوباره کوبش قدم هایش با پاشیده شدن کمی اب توی صورتم ناخواسته اجزای صورتم را جمع کردم چشمم را که گشودم امیر دستم را گرفت و گفت امروز که ساعت اداری تموم شد، فردا میبرمت بانک ببینم کجا خرید کردی ، میکشمت عاطفه اگر جایی جز باشگاه کارت کشیده باشی سپس بلندم کرد تعادل راه رفتن و ایستادن نداشتم. از امیر متنفر بودم. دستم را گرفت و مرا از خانه خارج کرد . روی صندلی ماشین افتادم و چشمانم را بستم. https://eitaa.com/reyhane11/1534 پارت اول رمان #عشق_بی‌رنگ👆👆 ❤️ جمعه ها پارت نداریم ❤️ 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺

#پارت_31 #عشق_بی_بی‌رنگ به قلم #فریده_علی‌کرم صدای جیغ مامان انگار مرا از خواب بیدار کرد. ای وای این چرا اینطوریه؟ امیر با قلدری گفت من زدمش مامان هاج و واج گفت خواهر کوچکترتو زدی ؟ امیر توی سینه خودش کوبیدوبا فریاد گفت اره زدمش، بازم میزنمش، چون این کثافت داره هرز میپره. فردا میبرمش بانک وای به روزگارش اگر جایی جز باشگاه کارت کشیده باشه صدای بابا امد که گفت چه خبرته امیر مامان با گریه گفت بیا ببین بچمو زده به چه روزی انداخته بابا کمی جدی رو به امیر گفت عاطفه را زدی؟ جلو امد با دیدن من روبه امیر بلند گفت بتو چه ربطی داره که دختر منو میزنی؟ امیر با کلافگی گفت بابا بیا برو سر منقلت بشین، دخالت به اینکارها نکن . اینقدر که نعشه ایی حالیت نیست دخترت داره چه گندی بالا میاره، تلفن مشکوک رفت و امد مشکوک غیب شدن چند ساعته، مگه بهش نگفتم حق نداری از خونه بری بیرون، کجا بوده صبح تا حالا؟ بابا رو به امیر گفت رفته بود باشگاه بیخود کرده، باشگاه بی باشگاه میتمرگه تو خونه این بی حیارو به هرخری میدی بده ، فقط زودتر شوهرش بده داره ابرومونو میبره. ارام گفتم مگه من چی کار کردم امیر؟ من برم باشگاه تو ابروت میره ولی شب مست و پاتیل میای خونه ابروت نمیره. امیر دستش را به حالت تهدید بالا بردو گفت خفه شو. مامان جلوی من ایستادوگفت عاطفه هیچی نگو از ماشین پیاده شدم و با تکیه بر مامان ایستادم اشک از چشمانم جاری شدو گفتم مامان منو با کمر بند زده. مامان با گریه رو به امیر گفت خیلی کثافتی، شیرم حرومت باشه. امیر پشت فرمان ماشین من نشست و خانه را ترک نمود. با کمک مامان روی تخت دراز کشیدم، لباس هایم را در اورد یک جای سالم در بدنم نداشتم. دست مامان را گرفتم وگفتم اگر فردا منو ببره بانک چی کار کنم؟ مامان چشم خره ایی به من رفت و گفت هشدارو دیروز صبح بهت دادم، حواست به کارهات باشه، بابات که زندگیش شده اون منقل ، امیر هم زوم کرده رو کارهای تو. دختر میزنه ناقصت میکنه ها. لبم را گزیدم وگفتم حالا چی کار کنم فردا منو میبره بانک . مدارکتو بده من قایم کنم ، بگو گم شده. صبح خودتو بزن به مریضی گفته مامان را اطاعت نمودم . و صبح روز بعد هرچه امیر اصرار کرد که من را به بانک ببرد حال بدم را بهانه نمودم. گوشی موبایلم فعلا توقیف امیر خان بود. بلافاصله بعد از رفتنش به طبقه پایین رفتم و با شهره تماس گرفتم ، اما متاسفانه پاسخم را نداد. نگاه مخفیانه ایی به مامان انداختم و شماره مرتضی را گرفتم. مدتی بعد گفت بله سلام. فکری کردوگفت شما عاطفه م. به گرمی گفت خوبی؟ عجب منو از نگرانی در اوردی. حرف تو راست شد امیر به من رکب زد. خندیدو گفت حالا فهمیدی رکب به چی میگن؟ اره، فعلا گوشی ندارم. این خط خونمونه میخوای برات گوشی بیارم؟ نه تعارف میکنی؟ نه به خدا ، من یه گوشی دارم استفاده نمیکنم ادرس بده اونو بیارم دم خونتون فکری کردم وگفتم باشه. ادرس را برایش خواندم وطبق قرارمان دوساعت دیگر مقابل منزل ما بود ارام به در کوبید، تا امدن امیر یک ساعت مانده بود در حیاط را باز کردم ، بدون اینکه خودم را نشانش دهم ، دستم را بیرون بردم سریع گوشی را دادو رفت . گوشی خاموش بود به اتاقم رفتم و ان را زیر کمدم مخفی کردم . https://eitaa.com/reyhane11/1534 پارت اول رمان #عشق_بی‌رنگ👆👆 ❤️ جمعه ها پارت نداریم ❤️ 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺

#پارت_32 #عشق_بی_بی‌رنگ به قلم #فریده_علی‌کرم مقابل اینه نشستم از اثار کتکی که خورده بودم فقط گونه چپم کمی سرخ بود. صدای مضخرف امیر نوید از ورودش به خانه را میداد پله ها را بالا امد برخاستم و در اتاقم را بستم. دوباره روی تخت نشستم که در بی مهابا باز شد. هینی کشیدم و به سمت در چرخیدم. قامت مردانه ش لای در نمایان شدو گفت واسه چی درو میبندی؟ از اورو برگرداندم و سرم را لای دستانم گرفتم وگفتم برو بیرون صدای پایش را میشنیدم نزدیکم امدو گفت برم بیرون؟ امروز نیم ساعت زود اومدم خونه ببرمت بانک چشمانم گرد شد ناخواسته لبم را گزیدم. از گوشه بلیزم گرفت و کشید با لحن بدی گفت پاشو لباسهاتو بپوش . سرجایم میخکوب شدم وگفتم نمیام به زور میبرمت. کمی بلند گفتم بزو دست از سرم بردار کتفم را گرفت و گفت دوست نداری بریم یه شرط داره چه شرطی؟ اونروز کجا رفته بودی؟ به چشمان امیر خیره ماندم. از خدا کمک میخواستم. اگر بانک هم به بهانه نداشتن مدارک منتفی میشد گزینه باشگاه هنوز موجود بود . اشک از چشمانم جاری شدو گفتم ببخشید. امیر که از حرف من جا خورده بود متعجب گفت چی؟ اشکهایم دو برابر شدو گفتم بابت یه اشتباه چند بار من باید بازخواست و مجازات بشم؟ در را ارام بست، تن صدایش پایین امدو گفت من میخوام بدونم تو اونروز کجا بودی که اون مبلغ پول هم خرج کردی؟ اشکهایم را پاک کردم وگفتم تو فکر میکنی من کجا بودم؟صدبار پرسیدی دیدی که بهت نگفتم، من روم نمیشه به تو بگم کجا بودم، خجالت میکشم. الان پشیمونم . و قول میدم دیگه تکرار نشه. لب پایینش را داخل دهانش بردو گفت خیلی خوب. در حال خروج از اتاقم صدایش زدم وگفتم امیر به سمتم چرخیدو گفت بله گوشیمو میدی ؟ قاطع و مصمم گفت نخیر سپس از اتاقم خارج شد. نفس راحتی کشیدم. لحظاتی بعد برخاستم و از اتاق خارج شدم در اتاق امیر باز بود. خواستم به طبقه پایین بروم که صدایم زد عاطفه به سمتش چرخیدم ، چشم دیدنش را نداشتم. خیره نگاهش کردم که گفت اینجوری نرو پایین، پوریا پایینه. برو یه چیزی بپوش کمی تعلل کردم ، در این اوضاعم حوصله پوریا را اصلا نداشتم. به اتاقم رفتم و در را بستم. لحظاتی بعد در باز شد هینی کشیدم و با کلافگی گفتم امیر میشه خواهش کنم وقتی میخوای بیای تو اتاق من در بزنی محکم و قاطع گفت نخیر ، من به تو مشکوکم. یعنی اگر من در حال عوض کردن لباسهامم باشم. میخوای منو اونطوری ببینی؟ حس شرم را در صورت امیر به وضوح دیدم. اخمی کردو گفت یه موقع ها یه ضرهایی میزنی دلم میخواد بکوبم تو دهنت. از او رو برگرداندم و گفتم من که نه گوشی دارم، نه تو اتاقم خط تلفن دارم. مثلا چه کاری میتونم اینجا بکنم که تو شک داری پوزخندی زدو گفت تو یه مارمولکی هستی که فقط من میشناسمت. تو همونی هستی که من با این همه ادعای زرنگیم سر چرخوندم گوشیمو زدی نتونستم ثابت کنم. من گوشی تو رو بر نداشتم تو اونشب مست بودی حواست نیست من صد در صد مطمئمنم که تو برداشتی اتاقتم زیرو رو کردم نتونستم پیداش کنم. https://eitaa.com/reyhane11/1534 پارت اول رمان #عشق_بی‌رنگ👆👆 ❤️ جمعه ها پارت نداریم ❤️ 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺

#پارت_33 #عشق_بی_بی‌رنگ به قلم #فریده_علی‌کرم سکوت کردم امیر ادامه داد مامان میگه بیا نهار من سیرم بلند شو بیا خودتو لوس نکن به سمت او چرخیدم وگفتم غذا خوردن نخوردن منم بتو مربوطه؟ میگی بتمرگ خونه گفتم باشه، گوشیمو گرفتی اونم باشه جلو پوریا با بلیز شلوار نرو اونم باشه به غذا خوردنم چیکار داری ضر اضافه نزن. مو باز میخواستی بری جلو پوریا؟ برخاستم و گفتم من تا حالا بی روسری جلوی نامحرم رفتم؟ داشتی میرفتی. تو نگران نامه اعمال من نباش، من میخوام برم جهنم. تو تنهایی برو بهشت. یک گام نزدیکم امدو گفت خفه نمیشی؟ سکوت کردم امیر ادامه داد عین بچه ادم روسریتو بپوش یه بلیز بلند تر تنت کن بیا پایین نهار حوصله پوریا رو ندارم از دیروز تا حالا هزار بار بهت زنگ زده. چشمانم را ریز کردم و گفتم چطور اون اقایی که اونهمه به من کمک کرد ،از نظر تو ادم بدی بود اما پوریا که هیچ فایده ایی تا حالا برای من نداشته..... سیلی ارام امیر به صورتم حرفم را نیمه تمام گذاشت. اشک در چشمانم حدقه زدو گفتم از اتاق من برو بیرون امیر. بیا پایین نهار بخور اگر نیای ، میام بالا میبرمت پایین. از اتاق خارج شد به اجبار روسری ام را پوشیدم تونیک بلندی هم به تن کردم و راهی طبقه پایین شدم. پوریا در اشپزخانه کنار ماماان ایستاده بود. با دیدن من لبخندی زدو گفت سلام سلامش را به سردی پاسخ ددم و به اشپزخانه رفتم. نزدیکم امدو گفت تلفنتو چرا جواب نمیدی؟ مردم از نگرانی پاسخش را ندادم و از اشپزخانه خارج شدم صدایش را میشنیدم کهرو به مامان میگفت عاطفه چشه؟ مامان گفت با امیر دعواش شده https://eitaa.com/reyhane11/1534 پارت اول رمان #عشق_بی‌رنگ👆👆 ❤️ جمعه ها پارت نداریم ❤️ 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺

#پارت_34 #عشق_بی_بی‌رنگ به قلم #فریده_علی‌کرم سرچی؟ نمیدونم والا، لج کرده میگه شرکت دیگه نمیرم میگم از دیروز تا حالا صد بار بهش زنگ زدم جوابمو نداده سر به سرش نگذار ، گوشیش دست امیره . به سراغ بابا رفتم و ارام گفتم بابا جانم یه چیزی به امیر نمیگی؟خیلی منو اذیت میکنه بابا اهی کشیدو گفت چی بگم دخترم؟ حرف هاش بیراه هم نیست، میگه دو سه روزه عاطفه مشکوکه، اون یارو کی بوده که ماشینش دست تو بوده اون ..... بابا حرفم را بریدو گفت چیزی نمیخواد به من بگی ، هوای امیرو داشته باش، باهاش کنار بیا، هرچی میگه گوش کن. در اتاق منو یه دفعه باز میکنه میاد تو خوب باز کنه داداشته غریبه که نیست. حساب بانکی منم چک میکنه کار درستی میکنه بابا خیره به بابا گفتم دستت درد نکنه بابا اینقدر هوامو داری ببین عاطفه جان، اختیار این زندگی، شرکت ، من، تو ، مامان، همه دست امیره، اگر میخوای راحت باشی حرفشو گوش کن، امیر الاناگه بگه ماست سیاهه من میگم راست میگه چون عاقله. با همین عقلش داشت ورشکستت میکردها اگر ورشکست هم میشدم بازم فدای سرش. حرفهای بابا حرصم میداد، از کنارش برخاستم و روی کاناپه نشستم. امیر از سرویس خارج شد، نگاهی به من انداخت و گفت بلند شو یکم به مامان کمک کن. برخاستم. پوریا رو به من گفت تو بشین من کمک میکنم. سرجایم نشستم اخم های امیر در هم رفت و کنار بابا رفت ، باهم پچ پچ میکردند. هرچه گوشهایم را تیز کردم صدایشان را نمیشنیدم. لحظاتی بعد مامان همه را سر میز فراخواند. بعد از صرف نهار میز را جمع کردم و ظرفها را شستم . سپس پله ها را به سمت اتاقم گرفتم که بروم. صدای پوریا متوقفم کرد عاطفه به سمتش چرخیدم وگفتم بله میشه نری تو اتاقت؟ من خیلی دلم برات تنگ شده بود. اومدم اینجا تو رو ببینم. از او رو بر گرداندم وگفتم نه نمیشه. منو ببین دوباره به سمتش چرخیدم وگفتم چیه پوریا؟ میخوای با امیر صحبت کنم برگردی شرکت. به تلافی حرف چند روز پیشش گفتم لطفا تو دخالت نکن. نگاه پوریا سرشار از غم شدو گفت تکلیف این دل من وقتی تو رو نمیبینم تنگ میشه چیه؟ مشکلتو با دلت خودت حل کن. پوریا به من خیره ماند، اهی کشیدو گفت از حرفهای من ناراحتی؟ در پی سکوت من ادامه داد اگر برم یه دست نوشته ازشون بگیرم اروم میشی ؟ نگاهی به بابا و امیر انداختم و با استرس گفتم هیس، یه وقت میشنون. برم بگم باید قرار داد بنویسید؟ دیگه برام مهم نیست پوریا، من بتو چه رو ازت شنیدم. پوریا از حرف من سراسر اضطراب شدو گفت نه، بخدا بتو مربوطه، من غلط کردم اونطوری گفتم. حرف دهنمو نفهمیدم چرا ناراحت میشی از او رو برگرداندم و به اتاقم رفتم در را هم روی خودم قفل نمودم. روی تخت خودم را کوبیدم. پوریا با سیریش بازی هاش اعصاب منو بهم میریزه. اخه مرد هم اینهمه اویزون. بزار برو دیگه https://eitaa.com/reyhane11/1534 پارت اول رمان #عشق_بی‌رنگ👆👆 ❤️ جمعه ها پارت نداریم ❤️ 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺

#عشق_بی_رنگ #پارت_35 به قلم #فریده_علی کرم با صدای بالا و پایین شدن دستگیره سرم به ان سمت چرخید، امیر گفت باز کن درو به سمت در رفتم و در را باز کردم. وارد اتاق شد سپس کلید را از روی در برداشت و گفت چرا اومدی بالا؟ سرم را پایین انداختم . امیر ادامه داد پوریا اومده اینجا تورو ببینه. رویم را لرگرداندم. امیر ادامه داد اخه چرا تو اینقدر نفهمی، پسر به این خوبی اینهمه دوستت داره، عاشقته، وضع مالی خوب،پاک سالم سربه زیر دیگه چی میخوای؟ سرم را به سمت امیر گرداندم وگفتم من زشتم؟ در پی سکوت امیر چرخی مقابلش زدم وگفتم بد هیکلم؟ کج و کوله ام؟ چه ایرادی دارم؟ امیر همچنان به من خیره بود. من ادامه دادم چرا منو نمیگیری امیر؟ حرف من تکانی به امیر داد. انگار که کمی خجالت کشید گونه هایش سرخ شد. ادامه دادم با من ازدواج کن دیگه. چرا چرند میگی؟ برای من پوریا با تو فرقی نداره. از روزی که چشم باز کردم تو این خونه بود. همبازی بچگی هامون بود. شریک قهرو اشتیامون بود. حالا چون بزرگ شدیم چهار پنج ساله از ما جدا شده واسه خودش خونه گرفته میخواد بیاد منو بگیره؟ هر دو ساکت شدیم و من ادامه دادم اگر اینطوریه خوب تو منو بگیر، من با اخلاق تو راحت تر کنار میام. امیر با کلافگی گفت خفه شو. هرچی دلت بخواد میگی. سپس از اتاقم خارج شدو رفت. روی تخت نشستم، لحظاتی بعد از پنچره ماشین پوریا را دیدم که از حیاط خارج شد . صدای پای امیر را میشنیدم وارد اتاقش شد. تلفنی با کسی صحبت میکرد. گوشهایم را تیز کردم. باشه، من تا نیم ساعت دیگه اونجام. .....کیا هستن؟..... خندیدو ادامه داد اون عتیقه هم اونجاست..... به مجید بگو شروع نکن، دارم میام.....قهقهه خنده ایی زدو گفت باشه خداحافظ. لای در گاه در اتاقم ایستادم. لحظاتی بعد از اتاقش خارج شد شلوار لی ابی یخی به همراه یک تی شرت استین کوتاه جذب ابی کاربونی پوشیده بود. نگاهی به سرتا پایش انداختم و گفتم امیر به سمت من چرخیدو گفت چیه؟ من خیلی حوصله م سر رفته؟ خوب ، چیکارت کنم؟ داری میری پیش زیبا؟ اگر با اون میری منم ببر. نخیر، جایی کار دارم. مکث کردم و به او خیره ماندم نزدیک راه پله ها که شد گفتم اجازه میدی برم خانه شهره به سمتم چرخیدو گفت نخیر ، میتمرگی خونه، پاتو حق نداری از در بگذاری بیرون. در سکوت به او خیره ماندم یک پله پایین رفت، چرخید و گفت اون هم حق نداره بیاد اینجا ها. همچنان به او خیره ماندم. مسیر امده را باز گشت در اتاقش را قفل نمودم و کلیدش را در جیبش گذاشت. میدانستم امیر با دوستانش قرار دورهمی گذاشته.و تا اخرهای شب به خانه نمی اید. رفتنش را نظاره کردم ، ازخانه خارج شد ماشینش را هم از حیاط بیرون برد. به سراغ گوشی مرتضی رفتم و روشنش کردم . گالری اش را باز نمودم عکس های مرتضی را نگاه میکردم. قیافه اش بد هم نبود. قدش تقریبا بلند بود. اما نه به بلندی امیر. هیکلش هم خوب بود. پاهای لاغر بالاتنه تقریبا پر. از هم ازهمه بیشتر موهای فرفریاش حذابش کرده بود در تمام عکس ها موهایش روغن زده و تار تار بود. وارد تلگرام شدم . شماره اش را پیدا کردم. بنام خودم ذخیره بود. برایش نوشتم. بابت گوشی ممنون چند https://eitaa.com/reyhane11/1534 پارت اول رمان #عشق_بی‌رنگ👆👆 ❤️ جمعه ها پارت نداریم ❤️ 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺

#پارت_36 #عشق_بی_بی‌رنگ به قلم #فریده_علی‌کرم دقیقه بعد جواب داد چشمم به گوشی خشک شد. چه عجب بالاخره روشنش کردی نوشتم شرایط جور نبود، باید صبر میکردم امیر از خونه بره بعد. الان رفته؟ اره . الان رفت بر میگرده فکر نکنم ، رفت پیش دوستاش ، اگر بیاد هم اخر شب میاد. میتونی بیای بیرون ببینمت؟ از حرف مرتضی جا خوردم و نوشتم واسه چی؟ کمی مکث کردو نوشت راستش، چه جوری بگم؟ من تا حالا با هیچ دختری دوست نشدم. اما شما انگار برام یه چیز دیگه ایی، یه حسی نسبت بهت پیدا کردم. پیامش راچند بار خواندم . دوباره نوشت یکم دلتنگتم. میتونی بیای بیرون؟ نه متاسفانه. وقتی داشت میرفت بیرون کلی سفارش کرد که من نباید جایی برم. باشه، اشکال نداره. صبر کن، برم ببینم میتونم مامانمو راضی کنم بریم بیرون خرید کنیم؟ باشه صبر میکنم. جلوی مامانم نمیتونی بیای پیشم ها، باید فقط از دور همو ببینیم. خیلی خوب. به طبقه پایین رفتم . مامان تلویزیون میدید. کنارش نشستم وگفتم مامانی جانم میای بریم بیرون ؟ در پی سکوتش ادامه دادم من حوصله م سر رفته، امیر به من گفت حق نداری از خونه بری بیرون اون که الان برنمیگرده رفت پیش دوستاش، بیا بریم یه دوری بزنیم. مگه بهت نگفت حق نداری بیرون بری با تو میرم دیگه میاد دعوات میکنه ها اولا اون اخر شب برمیگرده، دوما با مامانم دارم میرم خرید، اشکالش چیه؟ خیلی خوب برو اماده شو. به اتاقم رفتم قرار مدارم با مرتضی را هماهنگ کردم و پیام ها را پاک نمودم گوشی را زیر تختم جاساز کردم نزد مامان امدم. پشت فرمان نشستم و از خانه خارج شدم . مامان را به فروشگاهی که با مرتضی هماهنگ کرده بودم بردم . برای وقت کشی کردن. وارد یک مغازه لباس فروشی شدم بلیزی را پسندیدم و سپس کارتم را به فروشنده دادم و هزینه ش را حساب کرد. مامان از سمت دیگر امدوگفت جی شد پسندیدی؟ اره خریدمش پولشو دادی یا کارت کشیدی؟ کارت کشیدم چطور مگه؟ الان اس ام اس بانکت میره برای گوشیت، گوشیتم دست امیره میگه کجایی. لبم را گزیدم. موبایل مامان زنگ خورد نگاهی به صفحه انداختم، با دیدن نام پسرم استرس به جانم افتاد. مامان صفحه را لمس کرد گوشم را به مامان چسباندم مامان گفت سلام مامان اون کثافت کجاست؟ کیو میگی ؟ عاطفه. در مورد دختر من درست صحبت کن. کجا رفته؟ بخدا برگردم خونه میکشمش. واسه خونه خرید داشتم. گفتم دیگه اژانس نگیرم عاطفه برسونم. مگه من چند روز پیش یه لیست بلندو بالا برات نخریدم؟ بازم خرید دارم. حواست بهش باشه، زود هم ببرش خونه خیلی خوب. خداحافظ ارتباط را قطع کردو گفت بخیر گذشت. چشمی در پاساژ گرداندم. مرتضی را از دور دیدم. تمام بدنم با دیدنش هری ریخت. لبخندی به من زدو ریز دست تکان داد. مامان سرگرم تماشای لباس مجلسی ها بود و من هم به مرتضی نگاه میکردم و به این می اندیشیدم که یه دفعه یه کمک کردن ساده تو اتوبان و شیشه شکستن، چی شد که اینطوری شد؟ https://eitaa.com/reyhane11/1534 پارت اول رمان #عشق_بی‌رنگ👆👆 ❤️ جمعه ها پارت نداریم ❤️ 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺

#پارت_37 #عشق_بی_بی‌رنگ به قلم #فریده_علی‌کرم من دختری نبودم که بخوام دوست پسر داشته باشم ، دانشگاه رفتم سنگین رفتم و امدم. کمی فکر کردم اگر اونروز که من پنچر شده بودم امیر می امد دنبالم ، اگر اونشب گوشیمو نمیگرفت پیامهامو نمیخوند یا مزاحم مرتضی نمیشد. شاید این اتفاقها نمی افتاد. نگاهم به سمت دیگری افتاد. اه لعنت به این پوریا الان وقت امدن بود؟ نزدیکمان امدو بالبخند گفت اینجا چیکار میکنید؟ مامان هم لبخند زدو گفت اومدیم خرید. از او رو برگرداندم و به مر تضی نگاه کردم. چهره اش جدی شده بود . به ناچار از مامان و پوریا فاصله گرفتم و به طرف دیگر فروشگاه رفتم. مرتضی هم بدنبالم امدو پشت یک دکه روی زمین نشستم. مرتضی کنارم امدو گفت امیر اینه؟ نه این پوریاست با امدن نام پوریا مرتضی اخم ریزی کردو گفت چی میخواد اینجا؟ نمیدونم مرتضی برخاست و گفت من میرم.خداحافظ از رفتار مرتضی جا خوردم. رفتنش را نظاره کردم و برخاستم مامان و پوریا را دیدم که هاج و واج اطراف را مینگریستند. به سمتشان که رفتم مامان چشم خره ایی به من رفت و گفت کجا غیبت زد؟ من همینجا بودم. پوریا با لبخند گفت بریم بستنی بخوریم؟ من بستنی دوست ندارم. خوب ابمیوه بخوریم. من سیرم پوریا ما بخوریم تو فقط بشین. نگران از اینکه نکند مرتضی از دور ماراتحت نظر داشته باشد باغیض رو به مامان گفتم بریم خونه اصلا پوریا دستی پشت گردنش کشیدو گفت تو چرا با من اینطوری میکنی؟ اخم کردم و گفتم چون از تو خوشم نمیاد میفهمی ؟ پوریا خیره در چشمانم گفت ببخشید مزاحمتون شدم مامان دست پوریا را گرفت و گفت ولش کن ، اعصابش بهم ریخته س پوریا دستش را از دست ماماو کشیدو گفت نه مامان ولم کن بزار برم من راضی به ناراحتی عاطفه نیستم. سپس انجا را ترک نمود. مامان رو به من گفت چرا ناراحتش کردی؟ مشمئز گفتم ولش کن بزار بره. مامان اهی کشیدو گفت لیاقت اینهمه عشق از جانب پوریا رو نداری نه؟ یکی که اینقدر دوستت داره رو رد کن برو زن یکی مثل عرفان شو https://eitaa.com/reyhane11/1534 پارت اول رمان #عشق_بی‌رنگ👆👆 ❤️ جمعه ها پارت نداریم ❤️ 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺

#پارت_38 #عشق_بی_بی‌رنگ به قلم #فریده_علی‌کرم به خانه بازگشتیم. پس از صرف شام به اتاقم رفتم و گوشی را از زیر کمد در اوردم . مرتضی پیام داده بود. منو ببخش، رفتار امروزم خوب نبود. تو فروشگاه عصبی شدم. بعد که اومدم خونه فکر کردم دیدم تو بی تقصیری اون پاشده اومده اونجا دیگه. دعوت که نداشته. من معذرت میخوام اگر ناراحتت کردم. برایش نوشتم خواهش میکنم. گوشی را خاموش کردم و زیر کمد نهادم صدای پاهای کسی که از پله ها بالا می امد نوید ورود امیر به خانه را میداد. روی تخت دراز کشیدم و چشمانم را بستم. لحظاتی بعد صدای قریژ در امد ، متوجه شدم که مرا نگاه میکند. مدتی بعد صدای کلید انداختن به در اتاقش خوشحالم کرد . تلفنش زنگ خورد . الو.... اره من رسیدم خونه، مجید چی اونم رسید؟ اون حالش خیلی بد بود. اره خیلی خورد. باشه خداحافظ. سری به علامت تاسف تکان دادم. هرشب هرشب میره مشروب میخوره. اینطوری نمیشه، اگر طرف امیر نباشم حبس میشم تو خونه چند وقت دیگه هم شوهرم میده. برخاستم و از اتاق خارج شدم. لای در گاه در ایستادم و گفتم داداش سرش را به سمتم چرخاندو گفت چیه؟ خیره نگاهش کردم وگفتم هیچی پشت به او به سمت اتاقم رفتم. امیر گفت گوشیتو میخوای؟ نه، شب بخیر خوب چیکارم داشتی؟ هیچی داداش بخواب برخاست نزدیکم امدو گفت بگو دیگه. به سمتش چرخیدم کمی به عقب رفتم وگفتم چه بوی مشروبی میدی . چیکارم داشتی؟ هیچی حوصله م سر رفته. امیر فکری کردوگفت لباسهاتو بپوش بریم بیرون یه دور بزنیم. الان؟ دیر وقت نیست؟ نه مانتوتو بپوش بریم. لباسهایم را پوشیدم و با امیر از خانه خارج شدیم. تلفنش زنگ خورد نگاهی به صفحه انداخت من هم مخفیانه صفحه گوشی را نگریستم نوشته بود عشقم. امیر صفحه را لمس کردو گفت جانم. سلام.مرسی تو خوبی؟ . نه بیرونم... عاطفه یکم حوصلش سر رفته بود اومدیم یه دوری بزنیم..... صبر کن الان بهت خبر میدم. تلفن را قطع کردو گفت زیبا میگه همه خانواده م رفتند مسافرت من تو خونه تنهام بیایید منم ببرید. میخوای بری برو، من زیبا رو دوسش دارم. ولی خیلی بوی مشروب میدی ها . امیر کنار یک دکه ایستاد در ان سوز سرما صورت و دهانش را شست،،سوار ماشین شد از داشبورد ادکلنش را در اورد کمی به خودش زدو ادامسی داخل دهانش نهادو گفت الان خوبم؟ بهتری مقابل خانه زیبا ایستاد لحظاتی بعد از خانه خارج شد، در ماشین را باز کردم و به احترامش پیاده شدم. بعد از احوالپرسی و روبوسی جایگاهم در صندلی جلو ماشین را به او دادم و خودم عقب نشستم. زیبا دختر خوبی بود. دانشجوی سال اخر رشته پزشکی بود. خانواده متمولی نداشت اما فوق العاده پدرو مادرش فهیم بودند. دوسال از اشنایی زیبا با امیر میگذرد وخانواده ها تقریبا در جریان این اشنایی هستند. ازدواج امیر و زیبا قرار است بعد از ازدگاج زهره خواهر بزرگتر زیبا انجام شود. مدتی که گذشت زیبا گفت امیر جان، کجا داری میری؟ میرم سمت کن ، بریم سفره خونه. اینوقت شب بازه؟ اره اونجا تا صبح بازه. زیبا نگاه مرموزی به امیر انداخت و گفت از کجا میدونی؟ امیر نگاهی به زیبا انداخت و مدافعانه گفت چرا اونجوری نگاهم میکنی با دوستام اومدم قبلا نصفه شب؟ امیر سکوت کرد. زیبا ادامه داد مشروب هم خوردی؟ در پی سکوت امیر زیبا ادامه داد بهت نگفتم تو توی انتخاب نوع و مسیر زندگیت ازادی ؟ منم ازادم. اگر میخوای مسیر مشروب و رفیق بازی و انتخاب کنی من نیستم. حالا الان عاطفه اینجاست وقت این حرفها نیست. زیبا به صندلی تکیه داد. ته دلم از اینکه زیبا اینقدر راحت حالش و گرفت خوشحال شدم. لبخند کنج لبهایم نشست. و فکر پلیدی به ذهنم رسید https://eitaa.com/reyhane11/1534 پارت اول رمان #عشق_بی‌رنگ👆👆 ❤️ جمعه ها پارت نداریم ❤️ 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺

#پارت_39 #عشق_بی_بی‌رنگ به قلم #فریده_علی‌کرم به سفره خانه رسیدیم امیر رفت که سفارشات لازم را بدهد. زیبا نگاهی به من انداخت و گفت صورتت چی شده؟ دستی به جای سیلی امیر کشیدم و با اشاره به سمتی که امیر رفته بود گفتم اون وحشی منو زده. زیبا متعجب گفت واقعا؟ لبخند شیطانی ایی زدم و با خودم گفتم منو میزنی اره؟ منو تو خونه حبس میکنی؟گوشیمو توقیف میکنی الان تلافی میکنم. سرم را به علامت تاسف تکان دادم وگفتم امیر رو اینجوری نگاش نکن. جلوی تو مهربون میشه. خیلی عصبیه استینم را بالا زدم رد کمربند امیر روی دستم کبود شده بود. زیبا هینی کشیدو گفت اون چیه؟ جای کمربند امیره چشمان زیبا گرد شدو گفت واقعا؟ اره بخدا ، حالا همشو نمیتونم نشونت بدم پاچه شلوارم را هم بالا زدم وگفتم ببین ساق پایم در اثر لگد امیر کبود بود. زیبا للش را گزید و گفت مگه دویست سال پیشه خوب اونم دست خودش نیست چون هرشب مشروب میخوره رو اعصابش تاثیر میگذاره. زیبا مکثی کردو سپس گفت سرچی دعواتون شد؟ با بی گناهی گفتم خیابون تصادف شده بود من اندازه یک ساعت دیر کردم. گفت کجا بودی گفتم تو ترافیک باورش نشد گفت تو دروغ میگی . مامانتینا جلوشو نگرفتند؟ مامان بابام جونشون به امیر وصله امیر اگر کار اشتباهم بکنه حق و به اون میدن. با تمام توان جانی و مالی پشت امیر ن حتی اگر اشتباه کنه. زیبا در سکوت به من خیره ماند و من ادامه دادم. الان چند روزه منو زندانی کرده تو خونه ،هیچ جا نمیزاره برم ، شرکت بی حسابدار مونده. گوشیمم ازم گرفته راست میگی؟ اره به جون خودش. سپس دکمه مانتویم را بالازدم بلیزم را کنار کشیدم وگفتم ببین پهلومو ، همه جای بدن من کبوده. جای سالم ندارم ، اینقدر منو کتک زد، هرچی میگفتم وایسا توضیح بدهم اجازه نمیداد فقط میگفت دیر کردی دروغ میگی. کجا بودی ؟ حالا الان عذاب وجدان گرفته منو اورده بیرون . اما چه فایده دفعه اولش نبود ، دفعه اخرش هم نیست، امیر اخلاقش همینه یه ادم عصبی دست به زن دار. من و مامانم امیدمون به توإ که بعد ازدواج درستش کنی. تازگی ها توهم هم میزنه زیبا یعنی چی؟ نصفه شب اومد تو اتاق من گفت گوشی منو تو برداشتی اره به منم گفت عاطفه لج کرده به من گوشیمو برداشته من تو اتاقم خواب بودم ساعت نزدیک یک شب بود. امیر اومد خونه ، یه کاری باهاش داشتم پاشدم رفتم جلوی در صداش زدم دیدم اینقدر مسته نمیشه باهاش حرف زد. برگشتم خوابیدم یه دفعه پرید تو اتاق من که گوشیموبده، کل اتاق منو زیر و رو کرد..... زیبا حرفم را بریدو گفت داره میاد بهش نگی من اینها رو گفتم ها زیبا ابرویش را بالا داد. https://eitaa.com/reyhane11/1534 پارت اول رمان #عشق_بی‌رنگ👆👆 ❤️ جمعه ها پارت نداریم ❤️ 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺

#پارت_40 #عشق_بی_بی‌رنگ به قلم #فریده_علی‌کرم امیر کنارمان نشست نگاهی به من انداخت و گفت دکمه هاتو ببند. دکمه های مانتویم را بستم . زیبا گوشی اش را در اوردو گفت عاطفه یه چیزی برات میفرستم نگاه کن. نگاهی به امیر انداختم گوشی م را از جیبش در اوردو گفت گوشیت تو ماشین جا مونده بود. سپس ان را به دستم داد زیبا گفت چرا گوشیت شکسته؟ نگاهی به چشمان ملتمس امیر انداختم و گفتم از دستم افتاده. سپس لیبل شکسته اش را کندم و صفحه را باز کردم زیبا برایم یک مطلب عاشقانه فرستاده بود ، ان را خواندم. از شهره و پوریا هم پیام داشتم. گوشی ام را قفل کردم و مظلومانه به سمت امیر گرفتم. امیر نامحسوس ابروهایش را بالا دادو گفت چرا میدیش به من . لبخندی زدم و گفتم پیش خودم باشه؟ گوشه لبش را گزیدو گفت پس پیش کی باشه، گوشی توإ دیگه. گارسون سفارشاتمان را اورد . رو به امیر گفتم پس قلیونت کو؟ زیبا با تعجب گفت قلیون؟ خیلی ضرر داره. امیر مگه قلیون میکشی تو؟ امیر دندان قروچه ایی رو به من رفت و به زیبا گفت شوخی میکنه عاطفه باهات. سرم را پایین انداختم. ظاهرم را ناراحت نشان دادم اما از درون از این انتقام جویی خودم خوشحال بودم. چایمان را که خوردیم. امیر رو به زیبا گفت خاستگارهای زهره اومدند؟ پس فردا شب میان امیر لبخندی زدو گفت عقدشون کی میشه؟ حالا معلوم نیست، انشاالله اخر ماه خوشحالی را در چشمان امیر به وضوح میدیدم. ادامه داد یعنی اخر ماه ما میتونیم بیاییم؟ زیبا اهی کشیدو گفت باید ببینیم چی میشه؟ امیر با نگرانی گفت دیگه چی قراره بشه، بابات گفت زهره ..... زیبا حرف او را برید و گفت تو روی تعهدات به من پاگذاشتی امیر متعجب گفت چه تعهداتی؟ تو به من قول داده بودی مشروب نخوری. امشب تولد دوستم بود. امیر، تو به من قول داده بودی، عروسی و تولد ربطی نداره. امیر سرش را پایین انداخت و سکوت کرد. لحظه ایی دلم به حالش سوخت اما یاد ان لحظه ایی که مرا بی رحمانه میزد افتادم و دوباره ته دلم شاد شد. تقریبا همه ساکت بودیم. مدتی گذشت قفل صفحه گوشی ام را باز کردم دوباره پوریا پیام داده بود. ان را باز کردم https://eitaa.com/reyhane11/1534 پارت اول رمان #عشق_بی‌رنگ👆👆 ❤️ جمعه ها پارت نداریم ❤️ 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺

#پارت_41 #عشق_بی_بی‌رنگ به قلم #فریده_علی‌کرم سلام، نمیدونم گوشی دست خودته یا امیر، اینکه به حرفت گوش ندادم و اون کارو کردم واسه خودم دلیل داشتم ، اما باور کن اصلا دلم نمیخواست باعث رنجش خاطر تو بشم، من تورو دوست دارم، تو همه زندگی منی ، هیچ چیزی واسه من ارزش اینو نداره که تو بخوای ناراحت بشی. من قول میدم فردا اول صبح اون کاری که گفتی و انجام بدم. پیام پوریا را پاک کردم نگاهم در نگاه امیر متلاقی شد. ناخواسته صفحه گوشی ام را قفل کردم و کنار گذاشتم. زیبا یکبار دیگر برایمان چای ریخت. امیر ارام رو به او گفت الان با من قهری؟ زیبا اهی کشیدو گفت قهرو اشتی من بدرد رابطمون نمیخوره، من باید یه تجدید نظر روی تو انجام بدم. حتی اگر قول بدم دیگه تکرار نشه. ناخواسته نیشم تا بنا گوشم باز شد، واسه من خوب قلدری حقته که الان به التماس بیفتی نگاهی به من انداخت، ناخواسته نیشم را بستم، چشمانش را ریز کرد و برای من سر تهدید تکان داد و گفت پاشید بریم. برخاستم و کفش هایم را پوشیدم چند گام از انها فاصله گرفتم امیر را میدیدم که چطور قصد دلجویی از زیبا را دارد. سمت ماشین رفتیم. زیبا رو به من گفت عاطفه جون تو بشین جلو در عقب را باز کردم وگفتم من اونجا راحت ترم. زیبا هم کنارم نشست امیر پشت فرمان نشست و گفت من رانندتونم ؟ چرا هردوتون رفتید پشت؟ سپس ماشین را روشن کرد زیبا را مقابل خانه شان پیاده نمودیم. بلافاصله بعد از رفتن او امیر گفت چی به زیبا میگفتی که اینطوری بهم ریخت؟ چشمانم را گرد کردم وگفتم من؟ بله تو ، میدیمت از دور داشتی در گوشش ضرت و پرت میکردی بی خود تقصیر من ننداز ، رفتی مشروب خوردی اونم فهمید ناراحت شد. امیر سکوت کرد و من ادامه دادم زیبا رو برای چی میخوای بگیری؟ تو اونی نیستی که زیبا میخواد. کلی پول خرج میکنی میری میگیریش یه مدت بعد هم میره دادگاه طلاق میخواد باید مهریشم بدی. نه، من زیبا رو دوسش دارم اگردوسش داری پس بشو اون چیزی که اون.میخواد. به خانه رفتیم ، امیر به اتاقش رفت و در رابست. گوشی ام را روی عسلی نهادم و با احتیاط گوشی مرتضی را در اوردم. برایم چند پیام عاشقانه فرستاده بود. پیامهایش را خواندم و نوشتم بابت گوشی ممنون، امیر گوشیمو بهم داد. بلافاصله نوشت با گوشی خودت به من پی ام نده. نوشتم تو چقدر انلاینی، من هر موقع پیام میدم بیداری ها ایموجی خنده فرستادو نوشت چشمم به گوشی خشک شده چند ساعته منتظرم. ببخشید دیگه، شرایطم جور نبود. راستی چرا باگوشی خودم پی ام ندم؟ یه وقت هکت کرده باشه پیامهات میره مال اون برایش ایموجی ترس فرستادم . و بلافاصله نوشتم اتاقش رو بروی اتاق منه. کلید اتاق منو برداشته استرس دارم یه وقت بیاد سراغم. باشه عزیزم، برو بخواب خودتو تو دردسر ننداز. شب بخیر پیامهارا پاک نمودم و گوشی را زیر کمد مخفی نمودم. روی تختم دراز کشیدم پوریا بازهم پیام داده بود. عاطی جونم ، بیداری؟ اخم هایم در هم رفت، چرا دست از سرمن برنمیداره. دوباره نوشت پیامم و سین میکنی اما جواب نمیدی، امیر بهم گفت گوشیت دست خودته. من که گفتم همین صبح کاری که گفتی و انجام میدم. گوشی م را قفل نمودم و خوابیدم. ساعت هول و هوش ده صبح بود باصدای بابا بیدار شدم. پشت در اتاق امیر بود. بلند شو دیگه، لنگ ظهر شد، شرکت و ولش کردی به حال خودش گرفتی خوابیدی؟ در اتاقم را باز کردم وگفتم سلام رو به من ادامه داد از صبح تا حالا ده بار از بانک زنگ زدند میگن یکی از بچه هاتو بفرست. اشاره ایی به امیر کردم وگفتم من که زندان خانگی م فعلا ، بیدارش کن بره دیگه. بابا با کلافگی گفت امیر، اگر خودت نمیری لااقل بگذار عاطفه بره. شب ها تا دیر وقت بیرونی ، اون کوفتی روهم میخوری معلومه صبح کاسب نیستی، عاطفه هر روز هشت صبح شرکت بود. امیر سرجایش نشست و گفت ای وای، دارایی هم باید برم. بلند شو دیگه بابا. هم دارایی هم بانک، وقت نمیشه که امیر از اتاقش خارج شدو گفت عرفان شرکته؟ بابا باجدیت گفت نخیر، عرفان از تو بدتره فقط خانم رضایی شرکته. امیر رو به من گفت حاضر شو برو بانک کارها رو درست کن، منم میرم دارایی. https://eitaa.com/reyhane11/1534 پارت اول رمان #عشق_بی‌رنگ👆👆 ❤️ جمعه ها پارت نداریم ❤️ 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺

#پارت_42 #عشق_بی_بی‌رنگ به قلم #فریده_علی‌کرم از حرف امیر خوشحال شدم و به اتاقم بازگشتم. مانتو شلوار و مقنعه ام را پوشیدم و راهی طبقه پایین شدم. با دیدن پوریا اخم هایم در هم رفت. به پایم برخاست و گفت سلام سلامش را سرد پاسخ دادم و سپس سر میز صبحانه نشستم. نزدیکم امد و گفت تو چرا با من اینطوری رفتار میکنی؟ از او رو برگرداندم و گفتم برو بگذار صبحانمو بخورم. امروز اومدم قراردادو بنوبسم. دیگه برام مهم نیست. پوریا در حالی که دستانش را به هم میسایید گفت مگه نگفتی..... حرفش را بریدم وگفتم دیگه برام مهم نیست پوریا. سپس برخاستم وگفتم صبحانه م نخواستم. کمی عقب رفت و گفت نه نه بشین صبحانتو بخور من میرم بیرون با کلافگی به طبقه بالا رفتم گوشی مرتضی را داخل لباس زیرم مخفی کردم . در اتاق امیر را زدم . کت و شلوار اداری اش را پوشیده بود و مشغول بستن ساعتش بود. سراپایم را ور انداز کردو گفت اماده ایی؟ خودم برم یا باهم میریم؟ هم مسیر نیستیم. خودت برو، گوشیت دم دست باشه زنگ زدم جواب میدی باشه چشم. پله ها را به سمت طبقه پایین رفتم. پوریا وسط خانه ایستاده بود. از مامان خداحافظی کردم و به حیاط رفتم . به دنبالم امدو گفت عاطفه به سمتش چرخیدم. چشمانش اب دار و قرمز شده بود. اب دهانش را قورت دادو گفت با من اینطوری برخورد نکن. من قلبم درد میگیره. با کلافگی از او رو برگرداندم و سوار ماشینم شدم. به محض خروج از خانه گوشی را در اوردم و به مرتضی پیام دادم سلام، صبح بخیر، من ازاد شدم، دارم میرم بانک دنبال کار وام بابام. دقایقی بعد چراغ گوشی روشن شد. با دیدن شماره مرتضی قلبم به تپش افتاد صفحه را لمس کردم وگفتم بله سلام صدایش گرم و صمیمی بود. لبخند روی لبهایم نشست وگفتم سلام ، خوبی؟ ممنون ،،داری میری بانک بله، صبح بابام گفت برو دنبال وام، امیر هم اجازه داد که برم. ادرس بانک و میدی بیام پیشت از پیشنهاد مرتضی کمی مضطرب شدم و گفتم میترسم امیر ببینمون. من دور وایمیسم. باشه ، برات میفرستم چند ساعت بیرونی ؟ کار لانکیم نهایت یک ساعت باشه بعدش میای بریم یه کافه ایی جایی بشینیم؟ نه مرتضی، نمیتونم . باشه ، میام از دور میبینمت. تلفن را قطع کردم ادرس را برایش فرستادم و به بانک رفتم . کارهای بانکی ام را انجام دادم ، رییس شعبه چند نکته را برای اضافه کردن به پرونده یاد اور شد و قرار واریز وام را صادر نمود. در حال خروج از بانک بودم که با مرتضی روبرو شدم. با دیدن من لبخندی زدو گفت داشتی میرفتی ؟ اطراف را بررسی کردم وگفتم اره دیگه کارم تموم شد. صدای زنگ موبایلم بلند شد مضطرب ان را از کیفم در اوردم با دیدن نام پوریا کمی مضطرب شدم . مرتضی نگاهی به صفحه گوشی ام انداخت و گفت این چی میگه؟ منم نمیدونم. دست از سرم بر نمی داره این امیر خانتون چرا به این گیر نمیده چون دوست داره من با پوریا ازدواج کنم. دلیلش چیه ؟ میگن پسر خوبیه. وضع مالیش خوبه ، تو خونه خودمون بزرگ شده، تو رو دوست داره. چرا تو خونه شما بزرگ شده ؟ خالم وقتی اینو بدنیا میاره مریضی سختی میگیره. تا هشت سالگی پوریا زنده بود. اما چه زنده بودنی من که یادم نیست وقتی اون مرد من دوساله بودم. همیشه مریض بوده. چش بوده ؟ سرطان میگیره ، هشت سالش که شد مامانشرد و باباش هم گذاشتش خانه ما و رفت انگلیس ، سالی یه بار میاد بهش سر میزنه اونجا ازدواج کرده ؟ میگه نه. از نظر مالی پوریا رو حمایت میکنه. چرا نمیره پیش باباش خندیدم وگفتم این دیگه از بده روزگاره که پوریا دو دستی چسبیده به خانواده من و از ما جدا نمیشه. یعنی الان تو خونه شما زندگی میکنه؟ نه، چهار پنج سال پیش . امیر اعتراض کرد گفت خواهرهای من بزرگ شدند این نامحرمه. باباش هم کوچه بغلیمون براش خونه خرید تنها زندگی میکنه. تنها که چه عرض کنم یه روز در میون خونه ماست. https://eitaa.com/reyhane11/1534 پارت اول رمان #عشق_بی‌رنگ👆👆 ❤️ جمعه ها پارت نداریم ❤️ 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺

#پارت_43 #عشق_بی_بی‌رنگ به قلم #فریده_علی‌کرم دوباره گوشیم زنگ خورد نگاهی به صفحه انداختم با دیدن شماره امیر لرز به بدنم افتاد رو به مرتضی گفتم هیس صفحه را لمس کردم وگفتم جانم کجایی؟ بانک کارت تموم نشده ؟ چرا همین الان تموم شد. برو شرکت من هم دارم میام. باشه خداحافظ رو به مرتضی گفتم من باید برم باشه ، عزیزم برو. مرسی که اومدی دلم میخواست بیشتر باهم باشیم الان امیر رو من حساس شده، یه مدت بگذره بیخیال من میشه امیدوارم. سوار ماشین شدم و به شرکت رفتم. وارد برج شدم با اقای مجید محققی، رییس شرکت بیتا دوست صمیمی امیر و پوریا روبرو شدم. ارام به او سلام کردم و اوهم پاسخم را داد سپس گفت خانم عباسی ، مشکلتون سر مجتمع سپیدار با مرحوم سلیمی حل شد؟ متوجه تلخی کلام او شدم وگفتم چرا میخواهید بدونید؟ ابرویی بالا دادو گفت منباب اون روز که تشریف اوردید و پیغام پدرتون رو برام اوردید سوال کردم. شما که شاهد کار اقای شریفی بودید. گویا امضای شما و برادرتون هم پای رضایت نامه ایی که ایشون از پسرهای سلیمی گرفته هست. بله هست. سپس خنده ای شیطانی کردو گفت بله امضای من و سعید هست. اما اینکار پوریا یه جورایی عاقلانه نبود. بیشتر عاشقانه بود. لبخند تلخی زدم وگفتم کجای این کار به شما مربوطه اقای محققی؟ قسمت عاقلانه ش یا بقول خودتون عاشقانه ش. گوشه لبش را گزیدو گفت چی بگم والا. وقتی میگید به من مربوط نیست حکمأ حق باشماست. از کنارش گذشتم و وارد شرکت شدم. عرفان پشت به من روی کاناپه لمیده بود و با تلفن صحبت میکرد از،لحن صحبتش میتوانستم تشخیص دهم که مخاطبش خانم است سرفه ایی کردم عرفان خودش را جمع کردو به سمتم چرخیدو رو به مخاطبش گفت عزیزم من بعدا بهت زنگ میزنم. گوشی اش را داخل جیبش نهاد وگفت به به تشریف اوردید؟ سلام سلام. سپس به سمت اتاقش رفت. در حین ورودش به اتاق گفتم مجتمع سپیدار ساختش قراره شروع بشه ، لطفا نقشه هاتون رو تکمیل کنید. عرفان با پوزخند گفت ما نفهمیدیم تو تواین شرکت چی کاره ایی؟ حسابداری؟ مدیریتی؟ فضول کار بقیه ایی؟ منم نفهمیدم تو اینجا چی کاره ایی، هر ماه باید حقوق و مزایا رو حساب کدوم کار براتون واریز کنم؟ https://eitaa.com/reyhane11/1534 پارت اول رمان #عشق_بی‌رنگ👆👆 ❤️ جمعه ها پارت نداریم ❤️ 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺

#پارت_44 #عشق_بی_بی‌رنگ به قلم #فریده_علی‌کرم در شرکت باز شد و امیر وارد شد. ایستادن را جایز ندانستم و به اتاق کارم رفتم ، لحظاتی بعد امیر وارد شدو گفت چی گفتی به عرفان ؟ از در اومدم تو دیدم لمیده رو کاناپه ها و داره تلفنی قربون صدقه یه نفر میره. بهش گفتم مجتمع سپیدار داره ساخته میشه برو نقشه هاتو بکش. امیر دستی لای موهایش کشیدو گفت سربه سر عرفان نگذار، میره خونه تلافیشو سر هلیا در میاره. اونم راهشو یاد گرفته، مگه مدعی نیست که هلیا رو با پول باباش خریده. خوب خرج خونشم بره از باباش بگیره دیگه. دختر بهش دادیم. باید پول تو جیبیشم بدیم؟ امیر با کلافگی گفت ولش کن . به مجید چی گفتی ؟ من وارد برج.شدم پریده جلوی من سپس به تقلید از او گفتم خانم عباسی مشکلتون با مرحوم سلیمی حل شد؟ منباب فرمایش پدرتون سوال کردم. بهش میگم شما که در جریانی چرا میپرسی پوزخند میزنه میگه کار پوریا عاقلانه نبوده عاشقانه بوده. یکی نیست بهش بگه اخه به تو چه مربوطه . چی بهش گفتی ؟ گفتم قسمت عاشقانه ش به شما مربوطه یا عاقلانش؟ امیر ناخواسته خندیدو گفت اینطوری باهاش حرف نزن. قرار داد بعدیمون با مجیده ها گوشی مرتضی که درون لباسم پنهان کرده بودم شروع به لرزش کرد. چهره ام مضطرب شد. امیر نزدیکم امد کیفش را روی میز کارم نهاد و گفت یه سری مدارک رو باید فردا ببری دارایی پروندشو بگیر ببین.... حرف او را نیمه رها کردم وگفتم حالم داره بهم میخوره. دستم را جلوی دهانم گذاشتم و دوان دوان به سمت سرویس رفتم. گوشی را از جیبم در اوردم و اررتباط را وصل نمودم با تن صدای پایین گفتم بله سلام، رسیدی شرکت؟ اره رسیدم. چرا زنگ زدی به من امیر پیشم بود نزدیک بود بفهمه مگه سایلنت نبودی صدای ویبره ش در اومد باشه ببخشید . نه خواهش میکنم خداحافظ https://eitaa.com/reyhane11/1534 پارت اول رمان #عشق_بی‌رنگ👆👆 ❤️ جمعه ها پارت نداریم ❤️ 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺

#پارت_45 #عشق_بی_بی‌رنگ به قلم #فریده_علی‌کرم از سرویس خارج شدم ، مدارکی که امیر گفته بود را برای فردا اماده نمودم . و به خانه بازگشتیم. داخل اتاقم روی تخت لمیدم. مامان وارد اتاق شدو گفت دخترم جانم حوصله داری من باهات یکم صحبت کنم؟ لبخندی زدم وگفتم جانم مامان وارد اتاقم شدو روی کاناپه اتاقم نشست و گفت الان پوریا بهم زنگ زده بود. با کلافگی گفتم در مورد اون با من حرف نزن اخه چرا ؟ در پی سکوت من ادامه داد تو که رفتی با بابا قرارداد نوشت. از بابا امضا گرفت که چهارصد واحد مجتمع سپیدار مال اونه ابرویی بالا دادم وگفتم بابا امضا کرد ؟ اره امضا کرد، اما بعدش که پوریا رفت گفت این اتیش از گور عاطفه بلند میشه. من کاری با پوریا ندارم. پسر به اون خوبی ، قیافه ش خوب، وضع مالیش درست و حسابی و از همه مهمتر این که واقعا تورو دوست داره، دست به دامن هممون شده که تورو راضی کنه. یه نگاه به زندگی خواهرت بنداز. هلیارو شماها دادید به عرفان. عرفان خاستگاری کرد هلیا هم بله گفت مگه ما به زور دادیمش. همین شمایی که الان داری در مورد پوریا با من حرف میزنی یه روزی هم نشستی زیر پای هلیا و گفتی خانواده خوبیند، دستشون به دهنشون میرسه،پسره تو رو دوست داره، این شد که الان جرأت نداری بری یه سر به بچه ت بزنی . تنها کاری که میکنی صبح ها یه ساعت تلفنی باهاش حرف بزنی . مامان سرش را پایین انداخت و گفت بخدا داری اشتباه میکنی پوریا پسر خوبیه اره پسر خوبیه، اما من دوسش ندارم، من دلم میخواد با اونی که دوسش دارم ازدواج کنم. کیو دوست داری؟ نگاه خیره ایی به مامان انداختم و گفتم فعلا کسی و دوست ندارم من یه مادرم خوشبختی شماها ارزوی قلبیمه. و من مطمئنم پوریا تورو خوشبخت میکنه. امیر در را باز کردو وارد اتاق شد و گفت عاطفه من با دوستام دارم میرم بیرون اگر زیبا زنگ زد بهت ،بگو امیر خوابیده. الان مگه وقت خوابه؟ تو چی کار داری، الان بهش گفتم سرم درد میکنه دارم می خوابم. احتمالا به تو زنگ میزنه اگر زنگ زد بهش بگو امیر خوابه. خیلی خوب با رفتن امیر رو به مامان گفتم همین شازده پسرت، هرشب میره عیاشی به زیبا میگه خونه م، چهار روز دیگه زیبا رو بگیره با اون میتونه زندگی کنه؟ مامان سر تاسفی تکان دادو گفت چی بگم بهش بلند شو جلوشو بگیر، بگو یا ایتکارهاتو جمع کن یا من خاستگاری زیبا نمیام. اونو بگیره درست میشه بخدا که درست نمیشه. همینی که هست میمونه فقط اون دختره رو هم بدبخت میکنه. مامان سر تاسفی تکان دادو برخاست. اتاقم را ترک نمود. بلافاصله بعد از رفتن او گوشی م را در اوردم و با مرتضی تماس گرفتم لحظاتی بعد مرتضی گفت جانم سلام سلام عزیزم خوبی ممنون. چشمم به گوشی خشک شد. تا الان خونه بود الان رفت بیرون میتونی بیای بیرون حرف مرتضی کمی مرا وسوسه کردو گفتم صبر کن بگذار بهش زنگ بزنم. باشه قطع نکن منتظر میمونم گوشی خودم را برداشتم و شماره امیر را گرفتم لحظاتی بعد گفت بله امیر من میخوام برم بیرون یکم خرید کنم چی میخوای بخری ؟ یه سری لوازم شخصی میخوام. با مامان برو مامان میگه کار دارم. با شهره برم؟ باشه برو ولی زود برگرد. مرسی ارتباط را قطع کردم وگفتم بیا مرتضی مرتضی با ذوق گفت اومدم. بلافاصله به طبقه پایین رفتم و با مامان هماهنگ کردم شهره را هم فراخوان زدم و به دنبالش رفتم. شهره سوار ماشین شد. با مرتضی کافه ایی را هماهنگ کردم. من و شهره زودتر رسیدیم. شهره با نگرانی گفت تو عجب سر نترسی داری عاطفه، من دارم سکته میکنم، اگر امیر سر برسه چی؟ امیر الان با دوستاش داره خوش میگذرونه چه شکلی هست این پسره الان میاد میبینیش قصدتون از این رابطه چیه ؟ نمیدونم. دوست داری باهاش ازدواج کنی؟ چی بگم والا https://eitaa.com/reyhane11/1534 پارت اول رمان #عشق_بی‌رنگ👆👆 ❤️ جمعه ها پارت نداریم ❤️ 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺

#پارت46 چیکار میکنی؟ بهت گفتم عین بچه ادم رفتار کن ابرو دوستت نره. رامین برادر شهره لای در امدو گفت چیشده؟ امیر محقرانه کتف من را کشیدو رو به رامین گفت اینو ببین، من دارم جمعش میکنم. توهم خواهرتو جمع کن.. مگه چیار کردن امیرخان. دیشب ساعت چند اومد خونه؟ مگه شام خونه شما نبود؟ امیر پوزخندی زدو گفت نخیر ، خواهر من خودشم معلوم نشد دیشب کجا بوده. میگه شهره از کرج خرید داشت ما اونجا بودیم. رامین به سمت شهره چرخید. گوشی مرتضی در دستان شهره بود. اشک از چشمانم جاری شد. رامین رو به شهره گفت کجا بودی دیشب؟ با عاطفه کرج خرید داشتیم. تو که دست خالی اومدی خونه، چیزی نخریدی؟ شهره نگاهی به من انداخت و من سر تاسف تکان دادم. امیر دستش را به سمت او دراز کردو گفت بده اون گوشی و. شهره گفته امیر را اطاعت کرد. گوشی را امیر در جیبش نهادو گفت ببخشید رامین جان. سپس مرا کشان کشان به سمت ماشین برد. شهره احمق به جای اینکه گالری را پاک کند برنامه ایی که با مرتضی چت میکردم را پاک نموده بود. امیر گالری را باز کرد. دلم میخواست زمین دهن باز کندو مرا ببلعد ، ازشدت خجالت نفسم سنگین بالاو پایین میشد. در ژست های مختلف عکس دو نفره من و مرتضی را نگریست . سپس ماشین را روشن نمودو حرکت کرد صدای ویبره گوشی مرتضی بلند شد. ان را از جیبش در اورد نگاهی به صفحه انداخت و گفت عشقم. سپس چشم خره ایی به من رفت وگفت یه عشقمی نشونت بدهم. به شب نرسیده من این بی ناموس و پیداش میکنم. سپس مرا به خانه برد و راهی اتاق خودش کرد در راهم رویم قفل نمودو کلید را در جیبش گذاشت. صدای مامان را میشنیدم که گفت کجا میری؟ میرم تا شب هم نمیام. درو باز کن، بچه م گرسنه س بیخودکرده گرسنه س. امیر جان کلیدو به من بده من براش اب و غذا ببرم ، یه وقت دستشویی داشته باشه. صدای پای امیر را میشنیدم که پله ها را پایین رفت. مامان از پشت در گفت خوبی عاطفه؟ مامان یه کار برام میکنی؟ چیکار ؟ سرکمد من یه کیفه تو زیپ کوچیکه داخلش یدونه کلید اتاق امیر هست درو رو من باز کن. دخترتو چه سرنترسی داری اگر برگرده که میکشت. من یه غلطی کردم. امیر فهمیده، اگر درو باز نکنی میره یه کار دست خودش میده ها مدتی گذشت صدای چرخش کلید امد. مامان در را باز کردو ارام گفت سرو صورتتو ترکونده. اشک از چشمانم جاری شد. مامان دستم را گرفت وگفت بیا بریم پایین رو صورتت یخ بگذارم دوروز دیگه عیده با این قیافه کجا ببرمت. من را از پله ها پایین برد. گوشی مامان را از روی اپن برداشتم. شماره مرتضی را گرفتم اما اشغال بود. حدود یک ربع مامان صورتم را با یخ ماساژ دادو من شماره مرتضی را گرفتم اما یکدم اشغال بود. به ناچار براش نوشتم این گوشی مامانمه، امیر همه چیزو فهمیده، ازت خواهش میکنم جواب تلفن امیر رو نده، یه وقت باهاش قرار نگذاری ها، امیر برج زهرماره. پیام را ارسال نمودم و از گوشی مامان پاک نمدم. تاریخچه تمایش را هم پاک کردم به سرویس رفتم و سپس وارد اتاق امیر شدم و در را به روی خودم قفل نمودم.

#پارت47 روز،خیلی سختی بود. تمام مدت را در اتاق امیر رژه میرفتم و با بیخبری ازهمه جا دست و پنجه نرم میکردم ساعت هول و هوش دوازده شب بود. روی زمین نشستم و سرم را روی تخت امیر گذاشته بودم. که صدای چرخش کلید تپش قلبم را بالا برد. امیر وارد اتاق شد. نگاهی به من انداخت و گفت بلند شو گورتو گم کن اتاق خودت. برخاستم. و با احتیاط از کنارش گذشتم. دست در جیبش کرد گوشی خودم را در اوردو گفت این گوشی خودت، گوشی اون بیشرف هم دادم به خودش. دلم میخواست امیر بیشتر توضیح بدهد خیره به اوماندم. اما وقتی سکوتش را دیدم به اتاق خودم رفتم و دراز کشیدم. گوشی ام را نگاه کردم صفر صفر بود. نه برنامه ایی، نه شماره ایی و حتی پیامکی هیچ چیزنداشت. بلافاصله برای شهره نوشتم خوبی؟ دقایقی بعد شهره نوشت شما؟ برایش نوشتم عاطفه م دیگه شمارتو عوض کردی؟ سری تکان دادم وگفتم امیر عوض کرده. چه خبر؟ ابرو حیثیتم رفت. تو چی شدی؟ رامین خیلی دعوام کرد. مجبور شدم راستشو بگم ابرو منو بردی؟ چاره ایی نداشتم بخدا . از اون چه خبر؟ امیر رفته سراغش نگاهی به در انداختم و بلافاصله شماره شهره را گرفتم ارام گفت الو من هم اهسته گفتم پیام نده ، امیر گوشیمو هک کرده پیام های من واسه اونم میره. چه جوری؟ نمیدونم. یه زنگ به مرتضی بزن به من خبر بده ببینم چه خبر شده؟ باشه خداحافظ. تلفنم را بی صدا نمودم و به ان خیره شدم. دقایقی بعد با لرزش گوشی ام.ان را وصل نمودم. و گفتم چی شده؟ رفته سراغ مرتضی زده داغونش کرده. مرتضی میگه هرچی بهش گفتم من میخوامش، میگیرمش، عاشقشم گوشش بدهکار نشدو فقط تهدیدم میکرد که بیچاره ت میکنم. بدبختت میکنم. در مغازتو گل میگیرم. و از این حرفها مرتضی رو هم زده؟ اره مثل اینکه. الان من استرس دارم. صبح باهات حرف میزنم. باشه خداحافظ ان شب را تاصبح نخوابیدم. دم دمای صبح بود که با صدای مامان چرتم پرید. برخاستم وگفتم بله مامان پاشو بیا پایین نگاهی به صورتم انداختم، خوشبختانه اثری از کتکی که دیروز خورده بودم در سرو صورتم نبود. پله ها را پایین رفتم بابا هم سرجایش نبود. رو به مامان گفتم امیر و بابا کجان؟ رفتند بیرون.الان گوشیم زنگ خورده دیدم یه خانمه س اسمش مریمه. با شنیدن نام مریم خواهر مرتضی قلبم به تپش افتا د مامان که چهره اش عصبی بود گفت میگه من میخوام عاطفه خانم رو واسه برادرم خاستگاری کنم. بهش میگم شما کی هستی خونت کجاست؟ ادرس پایین شهرو میده و میگه خودشون همدیگرو میشناسن ، گویا اقا پسرتون هم دیروز اومده داداش منو زده، داداش من جنایت نکرده عاشق شده. سپس رو به من گفت میگه داداشم مکانیکی داره، یه واحد اپارتمان هفتاد متری داره ماشین هم داره. دیپلمه س،تو واقعا پوریا رو با اینهمه دارایی و شرایط خوب و تحصیلات عالی گذاشتی کنارو میخوای زن یه مکانیک پایین شهری بشی؟ مامان مگه همه چیز پوله؟ دهنتو ببندو از جلوی چشمم گمشو. ولی مامان من دوسش دارم. این چرندیاتی که اون زنه گفت و حرفهایی که تو میزنی و به امیر نمیگم. فعلا از جلوی چشمم گمشو تا داداشت بیاد بگم تکلیفتو معلوم کنه . همینم مونده جلو زن عموهات و زن دایی هات بچه من زن یه مکانیک بشه. شماها چرا اینقدر به مادیات فکر میکنید؟ خفه شو عاطفه. پوریا عاشق توإ، پسر به اون خوبی، پولش از پارو بالا میره..... من پوریا رو دوست ندارم مامان چرا نمیفهمی؟ این پسره ی گدا گشنه رو دوست داری؟ همه چیز پول نیست. منم میدونم همه چیز پول نیست اما تو با اون نمیتونی زندگی کنی تو عادت به فقر نداری. اون اندازه ما پولدار نیست. والا اندازه خودش داره مامان با کلافگی گفت از جلویی چشمم برو با چشمان اشک الود گفتم مامان من اونو دوسش دارم. تو بیخود میکنی؟ چرا میخواهید کاری کنید که من همیشه چشمم دنبال اون باشه؟ عاطفه بمیری هم من نمیگذارم با اون ازدواج کنی. الان برو بالا تو اتاقت رگ دستتو بزن بمیر، اما من اجازه نمیدم تو جلوی امیل ابروی منو ببری. بی پول هاابرو میبرن؟ خفه شو جواب منو بده یکی که فقیره ابروی تورومیبره؟ الان عرفان بهت ابرو میده؟ خانواده زیبا هم معمولیند پس چرا رفتی خاستگاریش. زیبا پزشکه. من میرم خاستگاریش میارمش اینجا جهیزیش هرچی کم داشته باشه خودم میخرم میگذارم خونش اب هم از اب تکون نمیخوره، اجازه نمیدم احدی بفهمه که عروسم جهیزیش کم بوده تورو هم شوهر بدهم. برای حفظ ابروم. خونه بدم. عروسی بگیرم. طلابخرم. جهیزیه بدم اره؟ اولا اون خودش پول داره عروسی بگیره. یه عروسی ساده نه خیلی تجملاتی بعد هم طلا به چه درد من میخوره ؟ کارهم که داره عاطفه یک کلمه دیگه حرف بزنی زنگ میزنم به امیرمیگم بیاد خونه بزنه لهت کنه. بروتوی اتاقت. ناامید پله ها را بالا رفتم. دلم را به دریا زدم و شماره مرتضی را گرفتم مدتی بعد گفت بله سلام باشنیدن صدای من گفت تویی عاطفه اره منم، چی شد

#پارت48 مرتضی امیر چیکارت کرد؟ با اون گوشیه زنگ زد به من، منم فکرکردم شهره س جوابشو دادم شروع کرد به فحش دادن وتهدید کردن. گفتم من میخوام خواهرتو بگیرم. گفت ادرس بده ، ادرس دادم اومد دم مغازه تا میتونست منو زد توهم زدیش؟ نه، من به خاطر تو هیچی بهش نگفتم. ابروی منو تو کسبه برد. ولی من هیچ اهانتی بهش نکردم . به خواهرم گفتم زنگ بزنه به مامانت قضیه رو رسمی کنه، مامانت هم هرچی از دهنش در اومده به مریم گفته. من معذرت میخوام. فدای سرت، هرکه طاووس خواهد جور هندوستان کشد. من تورو میخوام پای عواقبش هم هستم. بغض راه گلویم را بست و گفتم مرسی. گریه نکنی ها عروسک کوچولو. توکلت بخدا باشه، اگرقسمت هم باشیم خودش همه چیزو راست و ریست میکنه. چرا باید اینجوری بشه مرتضی؟ من از تو خجالت میکشم چرا خانواده من به تو و خواهرت بی احترامی کردند. مرتضی خندیدوگفت ایراد نداره. سپس اهی کشیدو گفت میدونی عاطفه، تو این سی سال، زندگی به من ثابت کرد که همیشه همه چیز اونطوری نمیشه که ما میخواهیم. شمرده شمرده و با لحن شعر خوانی ادامه داد گاهی گمان نمیکنی ولی میشود، گاهی نمیشود که نمیشود که نمیشود. اشک ناخواسته از گوشه چشمانم جاری شد. مرتضی ادامه داد بقول یه دوست قدیمی من همه تلاشمو میکنم باید ببینم اون بالایی برام چی رقم زده. بغضم را فروخوردم وگفتم کاری نداری؟ زیاد باهاشون درگیر نشو. دوروز دیگه عیده واسه خانمی عیدی گرفته بودم اما فکر نکنم بتونم بهت بدمش. تاریخ سفرتون مال چه موقع است؟ با کلافگی گفتم متاسفانه فردا بعد از ظهر اگر تونستی باهام تماس بگیر باشه عزیزم کی رمیگردی؟ بیست فروردین اون پسره پوریا هم با شما میاد؟ نه اون میره انگلیس پیش باباش خداروشکر کاری نداری مرتضی نه خداحافظ. شماره ش را پاک نمودم. ان سال عید از سفر به ان هیجان انگیزی چیزی متوجه نشدم. هوش و حواسم پیش مرتضی بود. امیر و مامان ثانیه ایی رهایم نمیکردند تا من یک پیام بدهم. از همه چیز بهتر این بود که با عوض شدن خطم پوریا دیگر شماره م را نداشت. به تهران بازگشتیم رویتختم دراز کشیده بودم که تلفنم زگ خورد با دیدن شماره از انگلیس سرتاسفی تکان دادم و صفحه را بی میلی لمس کردم. با شنیدن صدای عمو شهروز بابای پوریا صاف نشستم و گفتم سلام عمو سلام دخترم. حالت چطوره؟ سال نوت مبارک ممنون سال نوی شماهم مبارک. افریقا خوش گذشت؟ ممنون جاتون خالی بود. شهروز مکثی کردو ادامه داد عاطفه جان، این اقا پسر منو به غلامی قبول میکنی؟ دهانم قفل شد. انتظار این حرف را نداشتم ، شهروز ادامه داد بیست روزه اینجاست. بیست میلیارد بار به من گفته من عاطفه رو دوست دارم ، تو همیشه منو ول کردی و رفتی اینبار لااقل یه کار واسه من بکن. عمو شهروز اخه من دوست ندارم با پوریا ازدواج کنم. پوریا مثل داداش منه. عاطفه جان. تو زن پوریا بشو خوشبختیتو من تضمین میکنم. هرچی که تو بگی همون کارو میکنم. هر شرطی بگذاری قبول، تو فقط لب تر کن من از اینور دنیا برات اطاعت میکنم. شما خیلی خوبی من ازت ممنونم اما بخدا من نمیتونم با پوریا ازدواج کنم پوریا خیلی تو رو دوست داره عاطفه پوریا خیلی خوبه پسر اقاییه ، من جز خوبی چیزی ازش ندیدم اما.... حالا یه بار دیگه بخاطر من روی این قضیه فکر کن من دوباره زنگ میزنم جواب میگیرم ازت. عمو شهروز بی ادبی منو ببهشید ولی باور کنید من اگر هزار سال هم فکر کنم تهش اینه که من پوریا رو دوست ندارم. اینقدر لج باز نباش بچه، برو دوسه روز فکرهاتو بکن. دوباره زنگ میزنم. ارتباط قطع شد. شماره مرتضی را گرفتم مرتضی به گرمی گفت جانم سلام عزیزم. خوبی ممنون. پس فردا تولدته بیست و پنج روزه ندیدمت

#پارت49 خندیدم وگفتم الان چیکار کنم؟ یه جور بپیچون بیا بیرون من کادومو بهت بدهم و برو من که از تو کادو نخواستم من خودم دلم میخواد یه چیزی به تو بدهم. من الان زیر ذره بین امیرم نمیتونم بخدا خودتو اذیت نکن. اعصاب برادرتم خورد نکن. من به امیر حق میدم بالاخره اون برادرته، نگرانته، دوستت داره. اگر تونستی بیا فردا شب که مامانم برام تو خونه تولد میگیره مثل روال هرسال . امشب فکر کنم با امیر میرن خانه بابای زیبا که شناسنامه زیبا رو بگیرن ببرن محضر برگه ازمایشگاه و بگیرن. اگر رفتن من بهت زنگ میزنم بیا تورو توخونه تنها میگذارن؟ نه، بابام باهاشون نمیره. چرا؟ فکری کردم از اینکه بخواهم اعتیاد شدید پدرم را باز گو کنم خجالت کشیدم وگفتم بابام مریضه باشه پس من منتظر خبرتم. تلفن را قطع کردم و از اتاقم خارج شدم. امیر را دیدم که کت و شلوار سورمه ایی اش را با یک بلیز طوسی ست کرده بود. موهایش را سشوار زده و مرتب از اتاقش خارج شد نگاهی به قد و قامت مردانه اش انداختم و دلم برایش قنج رفت. اما بعد از رفتاری که شب عید بامن کرده بود هنوز با او قهر بودم. لبخندی زد نزدیکم امدو گفت قهری هنوز؟ از او رو برگرداندم و راهی طبقه پایین شدم. وسط راه پله ها سد راهم شدو گفت عاطفه نگاهی به چهره اش انداختم. بغض راه گلویم را بست از امیر انتظار بیشتر از این حرفها را داشتم. فکر میکردم اگر روزی در زندگی به مشکلی بر بخورم او مرا حمایت میکند . اما الان که من احتیاج داشتم او حرف دل مرا بفهمد او بی احساس و سنگدل شده بود. بغضم را فروخوردم و از او رو برگرداندم ، اه که چه ارزوهایی برای مراسمات دامادی اش داشتم. دستانم را از پشت گرفت و با حالت شوخی گفت حالمو نگیر دیگه، دارم میرم شناسنامه زیبا رو بگیرم ببرم عقدش کنم. زن داداش داربشی هر روز مثل سگ و گربه بپرید بهم و سرمن دعواتون بشه. خودم را رهانیدم وگفتم ایشالا خوشبخت بشی. دستم را گرفت مسیر رفته مرا برگرداند و گفت الان یک ماهه که تو با من قهری ، بس کن دیگه به در اتاقش تکیه دادم و گفتم دلم میخواد تا ابد با تو قهر بمونم. چطور خودت باید با اون کسی که دلت میخواد ازدواج کنی اما من باید ..... اون پسره به درد تو نمیخورد. برای همه تو باید تصمیم بگیری؟ عاطفه جان، اون در حد ما نبود. الان زیبا در حد ماست؟ باباش بازنشسته اموزش پرورش خونشونم از ما منطقه ش خیلی پایین تره. دوست داری از هفته اینده که وارد خونه ما میشه این مسئله رو مدام براش متذکر بشم. من میدونم تو اگر با اون ازدواج کنی چند ماه بعد نظرت برمیگرده و طلاق میخوای پوزخندی زدم وگفتم خودت میبری و میدوزی و تنمم میکنی بعد هم از تنم در میاری و دوباره پاره ش میکنی . انگار نه انگار که عاطفه یه دختر 26ساله لیسانسس که تو.جامعه گشته و شاغله. همه اینهایی که داری درباره خودت میگی اگر درست بود انتخابت یه بچه پایین شهری مکانیک نبود. یه جوری درباره ش صحبت میکنی انگار دزده، قاتله، ادم رباست. امیر دستش را سرشانه م گذاشت و گفت خاطرت خیلی برام عزیزه. خیلی هم دوستت دارم . اما جنازه ت رو هم رو دوش اون پسره نمیگذارم. قرارم باهاش این شد که دور و ورت افتابی نشه، اما چند دقیقه پیش بهش زنگ زدی و اونم جوابتو داد. کمی مضطرب شدم. امیر ادامه داد با تو دیگه کاری ندارم ولی ببین چه مرتضی ایی برات بسازم. بشین و تماشا کن. دهانم از لحن تهدید امیز امیر بازماندو امیر ادامه داد هزار تا برنامه نصب کردم رو گوشیت دست بهش بزنی خبردار میشم. سپس از کنارم گذشت و پله هارا تند تند پایین رفت. بالب گزیده به زمین خیره ماندم. بلافاصله بعد از رفتن امیر و مامان سراغ بابا رفتم وگفتم من یه کار کوچیک بیرون دارم. زود برم و بیام؟ بابا سری تکان دادو گفت به امیر یه زنگ بزن، بهش بگو بعد برو زود برمی.گردم میترسم بری بابا، صدای برادرت در بیاد خیلی زود برمیگردم باشه برو ، ولی اگر اومد دید نیستی مسئولیتش پای خودته ها، نگی بابا اجازه داد که من حوصله سرو صداشو ندارم. از اینهمه ذلیلی پدرم در مقابل امیر بدم می امد اما الان وقت این حرفها نبود. تلفن خانه را برداشتم و با مرتضی قرارمان را هماهنگ کردم

#پارت49 خندیدم وگفتم الان چیکار کنم؟ یه جور بپیچون بیا بیرون من کادومو بهت بدهم و برو من که از تو کادو نخواستم من خودم دلم میخواد یه چیزی به تو بدهم. من الان زیر ذره بین امیرم نمیتونم بخدا خودتو اذیت نکن. اعصاب برادرتم خورد نکن. من به امیر حق میدم بالاخره اون برادرته، نگرانته، دوستت داره. اگر تونستی بیا فردا شب که مامانم برام تو خونه تولد میگیره مثل روال هرسال . امشب فکر کنم با امیر میرن خانه بابای زیبا که شناسنامه زیبا رو بگیرن ببرن محضر برگه ازمایشگاه و بگیرن. اگر رفتن من بهت زنگ میزنم بیا تورو توخونه تنها میگذارن؟ نه، بابام باهاشون نمیره. چرا؟ فکری کردم از اینکه بخواهم اعتیاد شدید پدرم را باز گو کنم خجالت کشیدم وگفتم بابام مریضه باشه پس من منتظر خبرتم. تلفن را قطع کردم و از اتاقم خارج شدم. امیر را دیدم که کت و شلوار سورمه ایی اش را با یک بلیز طوسی ست کرده بود. موهایش را سشوار زده و مرتب از اتاقش خارج شد نگاهی به قد و قامت مردانه اش انداختم و دلم برایش قنج رفت. اما بعد از رفتاری که شب عید بامن کرده بود هنوز با او قهر بودم. لبخندی زد نزدیکم امدو گفت قهری هنوز؟ از او رو برگرداندم و راهی طبقه پایین شدم. وسط راه پله ها سد راهم شدو گفت عاطفه نگاهی به چهره اش انداختم. بغض راه گلویم را بست از امیر انتظار بیشتر از این حرفها را داشتم. فکر میکردم اگر روزی در زندگی به مشکلی بر بخورم او مرا حمایت میکند . اما الان که من احتیاج داشتم او حرف دل مرا بفهمد او بی احساس و سنگدل شده بود. بغضم را فروخوردم و از او رو برگرداندم ، اه که چه ارزوهایی برای مراسمات دامادی اش داشتم. دستانم را از پشت گرفت و با حالت شوخی گفت حالمو نگیر دیگه، دارم میرم شناسنامه زیبا رو بگیرم ببرم عقدش کنم. زن داداش داربشی هر روز مثل سگ و گربه بپرید بهم و سرمن دعواتون بشه. خودم را رهانیدم وگفتم ایشالا خوشبخت بشی. دستم را گرفت مسیر رفته مرا برگرداند و گفت الان یک ماهه که تو با من قهری ، بس کن دیگه به در اتاقش تکیه دادم و گفتم دلم میخواد تا ابد با تو قهر بمونم. چطور خودت باید با اون کسی که دلت میخواد ازدواج کنی اما من باید ..... اون پسره به درد تو نمیخورد. برای همه تو باید تصمیم بگیری؟ عاطفه جان، اون در حد ما نبود. الان زیبا در حد ماست؟ باباش بازنشسته اموزش پرورش خونشونم از ما منطقه ش خیلی پایین تره. دوست داری از هفته اینده که وارد خونه ما میشه این مسئله رو مدام براش متذکر بشم. من میدونم تو اگر با اون ازدواج کنی چند ماه بعد نظرت برمیگرده و طلاق میخوای پوزخندی زدم وگفتم خودت میبری و میدوزی و تنمم میکنی بعد هم از تنم در میاری و دوباره پاره ش میکنی . انگار نه انگار که عاطفه یه دختر 26ساله لیسانسس که تو.جامعه گشته و شاغله. همه اینهایی که داری درباره خودت میگی اگر درست بود انتخابت یه بچه پایین شهری مکانیک نبود. یه جوری درباره ش صحبت میکنی انگار دزده، قاتله، ادم رباست. امیر دستش را سرشانه م گذاشت و گفت خاطرت خیلی برام عزیزه. خیلی هم دوستت دارم . اما جنازه ت رو هم رو دوش اون پسره نمیگذارم. قرارم باهاش این شد که دور و ورت افتابی نشه، اما چند دقیقه پیش بهش زنگ زدی و اونم جوابتو داد. کمی مضطرب شدم. امیر ادامه داد با تو دیگه کاری ندارم ولی ببین چه مرتضی ایی برات بسازم. بشین و تماشا کن. دهانم از لحن تهدید امیز امیر بازماندو امیر ادامه داد هزار تا برنامه نصب کردم رو گوشیت دست بهش بزنی خبردار میشم. سپس از کنارم گذشت و پله هارا تند تند پایین رفت. بالب گزیده به زمین خیره ماندم. بلافاصله بعد از رفتن امیر و مامان سراغ بابا رفتم وگفتم من یه کار کوچیک بیرون دارم. زود برم و بیام؟ بابا سری تکان دادو گفت به امیر یه زنگ بزن، بهش بگو بعد برو زود برمی.گردم میترسم بری بابا، صدای برادرت در بیاد خیلی زود برمیگردم باشه برو ، ولی اگر اومد دید نیستی مسئولیتش پای خودته ها، نگی بابا اجازه داد که من حوصله سرو صداشو ندارم. از اینهمه ذلیلی پدرم در مقابل امیر بدم می امد اما الان وقت این حرفها نبود. تلفن خانه را برداشتم و با مرتضی قرارمان را هماهنگ کردم

#پارت50 سوار بر ماشین از خانه خارج شدم . برای اینکه اگر احتمالا امیر سر رسید و متوجه عدم حضور من در خانه میشد به فروشگاه رفتم و برای خودم یک بلیز خریدم. بالاخره مرتضی امد . وای که چقدر دلم برایش تنگ شده بود. شلوار لی یخی به همراه یک تیشرت استین کوتاه قرمز پوشیده بود. از همه بیشتر کتونی های سفیدو قرمزش نظرم را جلب کرد. جلو امد برایم یک شاخه گل اورده بود. بعد از سلام و احوالپرسی ، سرگرم قدم زدن در فروشگاه شدیم. مثل همیشه مرتضی با ان لحن شیرینش از خاطراتش میگفت و من هم میخندیدم. کمی که رفتیم از داخل جیبش جعبه کوچکی که شبیه جای انگشتر بود را در اوردو گفت عید شما مبارک جعبه را از او گرفتم وگفتم چرا زحمت کشیدی؟ بخدا من از تو توقع ندارم. باز کن ببین خوشت میاد. جعبه را باز کردم انگشتر نقره ایی که نگین درشت ابی داشت . مرتضی با لبخند گفت نگینش فیروزه س، برای چشم زخم خوبه. انگشتر را دستم انداختم جعبه دیگری در اوردو گفت تولدتم مبارک. دوست داشتم یه کافه ایی جایی ببرمت اما نشد دیگه جعبه را گشودم . دستبند ست انگشترم بود بافت ریز زنجیر که نگین فیروزه ایی هم وسط ان قرار داشت. لبخند عمیقی بر صورتم نشست و خیره به مرتضی گفتم واقعا ممنون. دستبند را دور دستم انداختم و به دنبال بستن قفلش دستبند دوسه بار از دور دستم در رفت مرتضی گفت یه لحظه اجازه بده بدون اینکه کوچکترین تماسی با دستم داشته باشد دستبند را به دور دستم بست. سرم را بالا اوردم و انچه دیدم ، باعث شد داغی شدیدی را در پشت گردنم و گونه هایم احساس کنم. انگار توپی محکم از قلبم به سمت پایین شکمم سر خورد. پوریا را دیدم که با دهان نیمه باز به من و مرتضی خیره مانده. مدتی به هم خیره ماندیم. نگاهم به دستش افتاد جعبه کوچکی به رنگ سفید و طلایی در دستانش بود. مرتضی رد نگاه مرا دنبال کردو به پوریا رسید. پوریا بدون اینکه حالت صورتش تغییر کندقطره اشکی از چشم چپ روی گونه اش سر خورد. یک قدم له عقب رفت و سپس باپشت شصت دست راستش قلبش را کمی فشرد ، ریز در خودش جمع شدو دوگام دیگر به عقب رفت ، پشتش را به ما نمود پا تند کردو از فروشگاه خارج شد. هر دو دستم را روی صورتم گذاشتم. مرتضی گفت دهن لقه؟ سرم را به علامت نه بالا دادم وگفتم نه فضول نیست، مطمئنم که به کسی نمیگه، اما خیلی بد شد. مرتضی به طرز مشکوکی گفت چرا بد شد؟ نگاهی به مرتضی انداختم ، او حال مرا نمیفهمید، شاید او از پوریا بدش می امد اما من نه. درسته که اون انتخاب من برای ازدواج نبود. اما پوریا همبازی دوران کودکی منه، پسر خالمه دلم نمیخواست ناراحتیش و ببینم. رو به مرتضی گفتم من دیگه باید برم. مرتضی مرسی که اومدی . باشه برو. در ضمن گوشی من هنوز توسط امیر در حال کنترل شدنه. از کجا میدونی ؟ بعد از ظهری که بهت زنگ زدم امیر فهمیده بود. مرتضی با نگرانی گفت چیزی بهت نگفت؟ نه، فقط تورو تهدید کرد. چهره مرتضی کمی مضطرب شدو گفت تهدید به چی ؟ گفت من با تو کار ندارم.ولی به اون گفته بودم نباید دور و ور تو افتابی بشه. مرتضی سرش را پایین انداخت و گفت ایراد نداره. من میرم ببخشید. برو دیرت نشه. سوار ماشین شدم و تیز به خانه بازگشتم. دستبندو انگشترم را از دستم در اوردم و در کشو زیور الاتم انداختم. هنوز از اتفاقی که در فروشگاه افتاده بود. شکه بودم. دلم میخواست خبری از پوریا بگیرم. اما غرورم اجازه گرفتن شماره ش را نمی داد. صدای مامان و امیر توجهم را جلب کرد مانتو و روسری م را سریع در اوردم و روی تخت نشستم. امیر خوشحال بود. صدای شوخی کردنش با مامان همه جارا برداشته بود.