وجوه شباهت شهادت #حاج_قاسم به شهادت #آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی
💥اختصاصی
@rozaneebefarda
🔻🔻🔻
🔹آیت‌الله سیدمصطفی خمینی گرچه به دلیل غفلت دوستان و تخریب دشمنان، هرگز آنگونه که باید و شاید شناخته نشد اما اهل اطلاع از تأثیرات راهبردی مجاهدت‌های ویژه او در پیشبرد نهضت امام خمینی خبر دارند؛ سیدمصطفی در هنگام حیاتش محور مبارزات اسلامی بود اما شهادت او تأثیراتی فوق تصور همگان بر روند نهضت برجای گذاشت.
🔻شهادت فرزند مظلوم امام خمینی، نقطه عطف مبارزات و آغاز فرایندی شتابزا بود که نهضت را به انقلاب مبدل ساخت؛ به دنبال این واقعه، نام امام برای نخستین بار به طور علنی در مجالس عمومی با اکرام و صلوات مطرح شد.
رژیم برای مخدوش کردن وجهه امام، مقاله اهانت آمیز روزنامه اطلاعات را نوشت که #قیام۱۹دی_قم را به دنبال داشت.
بعد از این واقعه خونین، چهلم های زنجیره‌ای شکل گرفت و منجر شد به فرار شاه و بعد هم ورود امام و پیروزی انقلاب اسلامی.
🔹اکنون انقلاب اسلامی فرزند دیگری را از دست داده است که در هنگامه حیاتش خدماتی بی بدیل به جبهه مقاومت و انقلاب اسلامی ارائه کرد اما حتمن شهادتش بسیار پرثمرتر خواهد بود؛
آثاری که اکنون هیچ استراتژیستی توان محاسبه آن را ندارد اما به نظر می رسد این واقعه، تحولات منطقه‌ای و جهانی را با فرآیندی شتابزا مواجه خواهد ساخت که کنترل آن و مواجهه با آن در توان هیچ قدرتی نخواهد بود.
🔹اگر در حیات سردار سلیمانی، مجاهدانی تربیت شدند و جام وصل سرکشیدند، اکنون میلیون‌ها مجاهد در سراسر جهان خود را آماده انتقام سردار و نبرد با آمریکا کرده‌اند.
@rozaneebefarda
هدایت شده از بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی
🔴وبینار
🔹 مجتهد شهید؛ الگوی حوزه انقلابی🔹
◀️چهل و سومین سالگرد بزرگداشت آیت الله شهید سیدمصطفی خمینی به صورت مجازی برگزار می گردد:
🔹با سخنرانی:
🔸تاریخ نگار انقلاب اسلامی، حجت الاسلام والمسلمین سیدحمید روحانی
🔸آیت الله سیفی مازندرانی
پنجشنبه یکم آبان 1399
ساعت ۱۰:۰۰ صبح
پیوند اسکای روم:
https://www.skyroom.online/ch/sinaamiri1367/hamayesh-mojtahed-shahid
پیوند آپارات:
https://www.aparat.com/Bonyadtarikh/live
#بزرگداشت_آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی
#چهل_و_سومین_سالگرد
#مجتهد_شهید
#آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی
کانال رسمی بنیاد تاریخ پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی:👇
https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
هدایت شده از بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎬فیلم|| تحریف صلح امام حسن(ع) توسط روحانی، مقدمه بازگرداندن #آمریکا به ایران و تحمیل برجام های جدید بود!
🔹سلام بر حزب اللهی هایی که با موضع‌گیری در مقابل سخنان تحریف آمیز #رئیس_جمهور، نشان دادند در مقابل #ظلم ایستاده‌اند.
⭕️گزیده سخنان تاریخ نگار انقلاب اسلامی، حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحمید روحانی در وبینار《مجتهد شهید؛ الگوی حوزه انقلابی》
#چهل_و_سومین_سالگرد_شهادت
#آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی
🔊به رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی بپیوندید:👇
https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
هدایت شده از بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎬فیلم|| مخالفت #آیت‌الله‌سیدمصطفی_خمینی با پدیده #مرجع_سازی
⭕️مسئله ای که آیت‌الله سیدمصطفی خمینی به شدت از آن رنج می برد #نفوذ بود. از نفوذ دشمن در حوزه های علمیه به شدت نگران بود. عناصری از جاسوس‌های بین المللی، از مراکز جاسوسی به حوزه های علمیه آمدند تا فقط راه انقلاب و راه نهضت را ببندند...
⭕️گزیده سخنان حجت‌الاسلام و المسلمین #سیدحمید_روحانی در وبینار《مجتهد شهید؛ الگوی حوزه انقلابی》
#چهل_و_سومین_سالگرد_شهادت
#آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی
🔊به رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی بپیوندید:👇
https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
هدایت شده از بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎬فیلم|| حمایت از ولی‌فقیه زمان، از #شرایط_مرجعیت است.
⭕️گزیده سخنان آیت‌الله #سیفی_مازندرانی در وبینار《مجتهد شهید؛ الگوی حوزه انقلابی》/ بخش دوم
#چهل_و_سومین_سالگرد_شهادت
#آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی
🔊به رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی بپیوندید:👇
https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
سخنرانی تاریخی مقام معظّم رهبری در سالگرد شهادت #آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی
[صفحه ۱ از ۳]
#بازنشر|| حافظه تاریخی
@rozaneebefarda
🔻🔻🔻
«ربنا لا تزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا و هب لنا من لدنک رحمة انک انت الوهاب»
پروردگارا قلوب ما را بعد از آنکه هدایت فرمودی به باطل میل مده و به ما از لطف خویش رحمتی عطا فرما که تنها تویی بخشندۀ بی منت.
قال الله الحکیم: «و اذ قال موسی لقومه یا قوم لم تؤذوننی و قد تعلمون انی رسول الله الیکم فلما زاغوا ازاغ الله قلوبهم و الله لا یهدی القوم الفاسقین.» ای رسول ما به یاد آور وقتی که موسی به قوم خود گفت: چرا مرا رنج و آزار می دهید در صورتی که بر شما معلوم است که من فرستادۀ خدا به سوی شما هستم، باز چون از حق روی گردانیدند خدا هم دلهایشان را از اقبال به حق بگردانید و خدا مردمی نابکار فاسق را هدایت نخواهد کرد.
به مناسبت #سالگرد_شهادت #علامه_سید_مصطفی_خمینی(ره) ایجاب می‌کند که جملاتی چند دربارۀ این حادثه که به نوبۀ خود #نقطۀ_عطفی برای #مبارزات_اسلامی ایران بود و از جوانب گوناگون قابل مطالعه، استنتاج و بهره برداری است، عرض کنم.
مرحوم سید مصطفی خمینی(ره) یک از شخصیت های بالقوه و بالفعل اسلام بود. روزی که ایشان شهید شدند، در حدود سنین 48 - 47 سالگی بودند و در آن سن جزء #ممتازترین کسانی بود که در حوزه های علمیه قم، نجف، مشهد و .... وجود داشت. بنده ایشان را به عنوان یک چهرۀ برجستۀ حوزۀ علمیۀ قم از سالها قبل می شناختم.
وقتی به قم رفته بودیم، در درس فقه و اصول امام، ممتازترین کسی که بر طبق سنت و شیوه درسهای حوزۀ علمیه، گستاخانه با امام از مباحث علمی دم می زد و اشکال می کرد، او بود.
ایشان اگر نگوییم بهترینِ شاگردان، جزء بهترین شاگردان درس امام(س) بود، و در عین حال خود یک مدرس معروف بود و فلسفه و فقه درس می‌داد. او به عنوان یک چهرۀ برجسته در میان طلاب، فضلا و مدرسین حوزه، معروف بود.
در سال 1341 هجری شمسی مبارزات روحانیت و حوزۀ علمیه شروع و وی در متن مبارزات قرار داشت، اما بدون هیچ گونه تظاهر. شگفت آور بود که حاج آقا مصطفی(ره) در منزل امام مانند یکی از واردین این منزل و کسانی بود که به طور طبیعی در این خانه رفت و آمد می کردند چنان که کسی احساس نمی کرد او پسر امام(س) است و حتی مراجعه او به امام(س) در حد دیگران بود. هیچ کس فکر نمی کرد که برای زیارت امام(س)، یا برای انجام کاری و یا گفتگو با امام، باید از او اجازه بگیرد زیرا او مانند دیگران بود، اگر امام مجلس محرمانه و خلوتی داشتند، او هم مثل همه مردم و مراجعین دیگر در آن مجلس شرکت نمی کرد.
اخلاق خاص او در رابطه با امام(س) و حفظ جنبه تساوی با دیگر مردم در آن روزها در حوزه معروف بود. همه می گفتند که حاج آقا مصطفی خمینی(ره) در منزل امام به گونه ای رفتار می کند که با هیچ یک از مراجعین فرقی ندارد و واقعیت هم همین بود، هرگز انتساب به امام(س) و یا نام ایشان برای او وسیله ای محسوب نمی شد.
بعد از آنکه در سال 1343 هجری شمسی تعرض شدید امام(س) نسبت به ماجرای کاپیتولاسیون منجر به تبعید امام خمینی(س) از ایران شد، ایشان را هم گرفته و به ترکیه تبعید کردند و آنجا در خدمت امام بودند. قبل از آن واقعه، مرحوم آقا مصطفی(ره) طعم زندان را چشیده بود، در زندان قزل قلعه و زندانهای دیگر در سلول های تنها، روزها و شبهای غربت، تنهایی و محنت را گذرانده بود، اما این تبعید برای او از دو جهت مهم و آموزنده بود:
1 - زندان برای همه کلاس بود، تنهایی در زندان بزرگترین معلم بود. لازم نبود که انسان در زندان، با بزرگان و یا روشنفکرانی هم سلول و هم بند باشد تا از آنها درسی بیاموزد، بلکه انسان از تنهایی زندان درس می گرفت و از مطالعه، در خود فرورفتن و شناسایی نقاط ضعف و قوت خود، مطالبی ارزشمند می آموخت. این یک جهت بود که برای او و دیگران عمومیت داشت.
2 - نقطۀ مثبت دیگری که در این تبعید وجود داشت مجاورت با امام(س) بود.
خیلی طبیعی بود که در سالهای گذشته این فرزند برومند فاضل فرصت پیدا نکند که با پدر بزرگوار خود که مشغول کارهای تحقیقی، علمی و همه گونه کار یک روحانی اندیشمند بود، چندان ساعت دراز و طولانی را بگذراند. خیلی طبیعی است پسری که خود شاغل است با پدرش هم که باز شاغل است، چندان ارتباطی ندارد. مثل دو رفیق و همکار به طور طبیعی نیستند. اما تبعید در ترکیه این فرصت را به این پسر با استعداد و لایق داد که بیش از یک سال شبانه روز با امام(س) باشد و از امام(س) بیاموزد نه فقط دانش و اندیشه انقلابی، تجربه های سیاسی عمیق یا خاطرات گذشتۀ زندگی پرماجرای امام را، بلکه بیش از همه، روحانیت، معنویت و عظمتی که در روح امام همواره وجود داشت و عرفان، بینش معنوی و حکمت آموز امام را بیاموزد. این فرصت برای این پسر لایق بسیار ارزنده بود و از این فرصت بهره ها برد.
#علامه_شهید
@rozaneebefarda
سخنرانی تاریخی مقام معظّم رهبری در سالگرد شهادت #آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی
[صفحه ۲ از ۳]
#بازنشر|| حافظه تاریخی
@rozaneebefarda
🔻🔻🔻
بعد از آنکه این پدر و پسر از ترکیه به نجف منتقل شدند، در طول سالیان تبعید در نجف کسانی که توانسته بودند با ایشان ملاقات کنند، می گفتند آقا مصطفی(ره) شخصیت دیگری شده است.
آن معنویت، نفوذ معنوی، حکمت و اندیشه بلند، از او همچنان که امام(س) بعد از مرگ ناگهانی او گفتند، یک امیدی برای آینده می ساخت و به همین جهت بود که امام(س) فرمودند: «مصطفی امید آینده اسلام بود» و واقعاً هم همین طور بود و مصطفی(ره) امید آینده ما و خمینی آینده ایران بود. آن استعداد و دانش زیاد، روحیه بسیار خوب و عالی و اندیشه درست، می توانست برای آینده ایران ذخیره ای پایان ناپذیر باشد و حادثه شهادت او، می توانست نشان دهنده شخصیت معنوی او باشد.
مسأله #شهادت_ناگهانی این #روحانی_بزرگ و #شخصیت_عالی‌قدر، جریان مبارزات را در ایران از یک گذرگاه بسیار حساسی گذراند و مبارزات را وارد یک مرحله جدید و همه افراد را به شخصیت والای امام(س)، این پدر صبور و بردبار واقف کرد. در حقیقت مهم ترین وسیله ای که توانست این مبارزه را در شکل توده ای عجیب و جدید در عرصه تاریخ ایران حاضر کند، این حادثه بزرگ و این شهات پر ارج بود.
بنابر این همان طوری که حضرت امام(س) فرمودند: «مرگ مصطفی از الطاف خفیه الهی بود» این یک لطف الهی بود؛ لطفی که ساده اندیشان، ظاهربینان و سطحی نگران آن را به صورت «لطف» نمی دیدند و آن چنان که شایسته بود برداشت نمی کردند.
بعد از آن هم روشن است دستگاه حاکم از این حادثه چگونه می خواست، استنتاج کند. امّا رهبر عظیم الشأن انقلاب و مردم بیدار و آزاده از این حادثه چگونه استفاده کردند. این مطالب را فقط به این خاطر نگفتم که نسبت به شخصیت مردی بزرگ سخنی گفته باشم که دانستن آن برای شما خواهران و برادران لازم است، و همچنین شخصیت ناشناخته این شهید را به شما بشناسانم، بلکه بیشترین تأکید من بر سخن گهربار امام(س) است که فرمودند: «او امید آینده ما بود.»
امّا همین جمله را نیز از این نقطه نظر نگاه می‌کنیم که امید آینده ایران تجلیل و ستایشی از این شهید بزرگوار است و مایه غم و تأسفی برای ما، از دیدگاه دیگری می نگریم که به درستی احساس کنیم که دشمنان ما، دشمنان سوگند خورده این ملت و انقلاب تا چه اندازه آینده نگری و برنامه ریزی دارند که پیش از آن که همه ما بدانیم که این شهید امید آینده ایران بود و پیش از آن که عناصر فعال و مبارز ما به درستی شناخته باشند که چه عنصری، از دست آنها گرفته می شود، دشمن این را کشف کرده بود.
دستگاه‌های جاسوسی و اطلاعاتی دشمن این مطلب را پیش از ما دانسته و فهمیده بود و لذا در صدد علاج برآمده و آینده نگری کرد. فردای ایران را دید، ایرانی را دید که مردم در جستجوی شخصیت های قابل اطمینانی هستند که بر گرد آنها جمع شوند و نهضت را که هنور در نیمه است، به پایان برسانند.
دشمن کسی را که می دانست در آن روز امید آینده می تواند باشد و می تواند امید ببخشد، از میان ما برداشت.
آن چیزی را که ما می توانستیم دست مایه حیات سیاسی و اجتماعی خود کنیم، از ما گرفت. پس دشمن، آینده نگر و دوراندیش است. دشمن با ما به شکل روزمره برخورد نمی کند، او قبلاً نقشه ها را طرح می کند و فردا و پس فردا را می بیند و بر طبق محاسبات دقیق آن را حدس می زند و در مقابل آنچه پیش خواهد آمد، طرح ریزی و برنامه ریزی می کند. ما در مقابل چنین دشمنی قرار داریم.
حال نتیجۀ فهمیدن این واقعیت چیست؟ این نتیجه به نظر من نباید جز این باشد که ما هم خود را در مقابل این چنین دشمنی حس کنیم.
اولاً ما هم باید #آینده‌نگری کنیم، با حوادث به شکل روزمره برخورد نکنیم، اندکی دورتر از جلوی چشم خود را ببینیم، احساس خطر کرده و احتمالات را برای آینده در نظر بگیریم؛ ثانیاً #نقشه‌های‌دشمن را هم نقشه های روزمره به حساب نیاوریم.
@rozaneebefarda
سخنرانی تاریخی مقام معظّم رهبری در سالگرد شهادت #آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی
[صفحه ۳ از ۳]
#بازنشر|| حافظه تاریخی
@rozaneebefarda
🔻🔻🔻
آن روزی که شاه در نطق هایش می گفت اگر من از این مملکت بروم. مملکت دچار تجزیه خواهد شد و اگر پادشاهی در این مملکت نباشد، مردم ایران نمی توانند با هم کنار بیایند، و این را در همه مصاحبه های مطبوعاتی و نطقها می گفت، همه هوشمندان می توانستند درک کنند که آینده ایران پس از خلع ید از این غاصبان و مزدوران چه خواهد بود. هوشمندان از آن روز فهمیدند که اولین و حادترین مسألۀ ایران بعد از پیروزی انقلاب چیست، و آن تظاهرات تجزیه طلبانه است. حال در چنین شرایطی تکلیف ما چیست؟
پیش از هر بحث اصولی، فکری، ایدئولوژیکی، امروز جامعه ما نیاز به دانستن این تکلیف ها دارد. تکلیف ما این است که همچنان به انقلاب اسلامی وفادار باشیم، ممکن است بگویید همه وفادارند. مگر کسی هست که به انقلاب اسلامی وفادار نباشد؟ جواب این است که آری ممکن است کسانی باشند که به انقلاب اسلامی وفادار نمانده باشند، چه عاملی موجب می شود که کسانی با انگیزۀ اسلامی با وارد کار شده باشند ولی به انقلاب اسلامی وفادار نمانده باشند؟ آیا همه چیز باید در شمار منافع مادی بیاید؟ آیا چیز دیگری نیست که انسان را باز بدارد؟ غیر از این وجوه شناخته شدۀ معمولی که یک انسانی را در مقابل انقلاب و جریان انقلاب قرار بدهد، حتماً وجوهی وجود دارد.
پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) یک روز به سربازان سلحشور اسلام گفت: از جنگ کوچکتر بازگشتیم، بر شما باد جهاد بزرگتر، پرسیدند، جهاد بزرگتر چیست؟ حضرت فرمود: «جهاد با نفس»، نبرد با انگیزه ها؛ انگیزه های شخصی و نفسانی، جهاد با خواهشهای قلبی. ما خواهش قلبی را بیشتر در مسایل فکری، تفریح ها، عیاشی ها و خوش گذرانیها محدود کردیم، در حالی که این ها بخشی از خواهش های قلبی است، امّا خواهشهای قلبی رقیق تر، ضعیف تر، بسیار خطرناک ترند.
در شرایط امروز جامعه ما، وحدت غیر از فلسفه عمیق ایدئولوژیک، فلسفه سیاسی نیز پیدا می کند، این است که وحدت دیگر به صورت یک فرمایش در نمی آید به صورت یک نیاز و ضرورت در می آید. با همه اختلاف سلیقه هایتان با هم کنار بیایید، دشمن می خواهد که شما با استفاده از کمترین اختلاف نظر و اختلاف سلیقه در مقابل هم قرار بگیرید. دشمن می خواهد که برادران هم وزن که سالهای سال هم دیگر را آزموده اند، هم دیگر را شناخته اند، به مختصر بهانه و سوءظنی یکدیگر را متهم کنند، بیایید برای خشم دشمن در مقابل این خواسته های او مقاومت کنیم، البته از لحاظ فکری هر چه می توانیم بایستی نقاط مشترکمان را تقویت کنیم و باید به یکدیگر نزدیک شویم تا وحدت، یک وحدت از دل جوشیده باشد.
🔹منبع: روزنامۀ اطّلاعات – 1 / 8 / 1368؛ یادها و یادمانها از آیت الله سید مصطفی خمینی(ره)، جلد 1، ص 39.
🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر:
https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
حتی من هم نتوانستم او را درک کنم!
بازنشر مصاحبه قدیمی خانم معصومۀ حائری یزدی در مورد #آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی
[صفحه ۱ از ۲]
#حافظه_تاریخی
@rozaneebefarda
🔻🔻🔻
#اشاره
اخیرا با مناسبت سالگرد شهادت علامه شهید سیدمصطفی خمینی، سخنانی به نقل از همسر ایشان منتشر شده که با برخی حاشیه‌سازی‌ها در داخل و خارج همراه شده است.
گرچه به دلیل عدم انتشار صوت مصاحبه، هنوز انتساب این سخنان به خانم حائری قابل تأیید نیست و از سوی دیگر احتمال تقطیع مضر نیز وجود دارد، اما حتی بر فرض صحت انتساب، دلالت این سخنان متشابه بر برداشت‌های جهت‌دار رسانه‌های غربگرا نیز مخدوش است!
مهم‌تر از همه اینها، عملکرد شائبه‌برانگیز مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام و خصوصا نشریه حریم امام باید مورد توجه قرار گیرد که با بی‌توجهی کامل به ابعاد مختلف شخصیتی علامه شهید، به برجسته‌سازی برخی نقل‌های خصوصی و شخصی که قابل صحت‌سنجی نیست، پرداخته و در حقیقت از این طریق، به تحریف شخصیت آن شهید پرداخته‌اند.
#بازخوانی یک مصاحبه قدیمی از خانم معصومه حائری نشان می‌دهد که روایت او از همسرش در مقایسه با مصاحبه اخیر، تا چه اندازه متفاوت است!
حال این سؤال مطرح است که آیا این تفاوت به تغییر نگاه خانم حائری در مورد آقامصطفی بازمی‌گردد یا #جهت‌دهی و سناریونویسی مصاحبه‌کنندگان، منتج به این خروجی حاشیه‌ساز شده است!
مصاحبه‌ای که پیش رو دارید توسط همین مؤسسه تنظیم و نشر تهیه شده و در ویژه‌نامه بیستمین سالگرد شهادت آیت‌الله سیدمصطفی خمینی درج شده است!
🔴متن کامل مصاحبه خانم معصومه حائری پیرامون شخصیت و سیره عملی مجتهد شهید آیت‌الله سیدمصطفی خمینی
👇
لطفاً دربارۀ اخلاق و روحیۀ بارز شهید آیت الله سید مصطفی خمینی(ره) و همچنین تألیفات ایشان مطالبی را بفرمایید.
او مردی بالاتر از همه چیزهایی که شما فکر می کنید، بود. افکار او خیلی بالا و بلند بود و یک جور دیگر فکر می کرد و بالاخره درک ایشان از مسایل طور دیگری بود. او خیلی باهوش و با قدرت نسبت به مسایل می نگریست و بسیار بر خود تسلط داشت، بسیار عبادت می کرد، همیشه شبها بیدار بود و تا صبح به دعا و نیایش می پرداخت و من اکثراً صدای او را که با صدای بلند گریه می کرد، می شنیدم، خط او، خط اصیل قرآن بود.
او همه چیز را به خوبی درک می کرد. اما هیچ کس نتوانست او را درک کند، حتی من هم نتوانستم او را درک کنم، او بالاتر از همه بود. حاج آقا مصطفی(ره) از قدرت های شیطانی رنج می برد و همواره یار مستضعفان بود و همیشه به آنها فکر می کرد.
ایشان تألیفات متعددی دارد، که بعضی از آنها چاپ نشده است، ایشان فقط راجع به سوره حمد حدود 1000 صفحه تفسیر نوشته اند و 46 آیه از سوره مبارکه بقره را نیز تفسیر نموده اند؛ تفسیرهایی که شاید از لحاظ بلاغت و معنی بی نظیر باشد، به طوری که هر کس از فقیه و فیلسوف گرفته تا مهندس و عامی می تواند آن را درک و از آن برداشت کند و طبعاً کسی می تواند این گونه تفسیر ارائه دهد که خود دارای همه این ابعاد باشد.
در زمینه چگونگی مبارزات شهید مصطفی خمینی(ره) مطالبی را بیان فرمایید.
مبارزات ایشان از سال 1342 ه. ش آغاز شد. ایشان غیر از این که در ایران مبارزه می کرد، در نجف نیز بسیار زحمت کشید و ستم دید. من همین قدر می دانستم که او مبارزه می کند اما از چگونگی مبارزاتش هیچ اطلاعی نداشتم، زیرا محیط نجف طوری بود که ما نمی توانستیم در مبارزات او شرکت داشته باشیم.
🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر:
https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
حتی من هم نتوانستم او را درک کنم!
بازنشر مصاحبه قدیمی خانم معصومۀ حائری یزدی در مورد #آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی
[صفحه ۲ از ۲]
#حافظه_تاریخی
#مقابله_با_تحریف_مدرن_نشریه_حریم_امام
@rozaneebefarda
🔻🔻🔻
رابطه ایشان با حضرت امام(س) به چه صورت بود؟
همان طور که همه می دانند و من هم این مطلب را به خوبی درک کرده بودم، او برای پدر گرامی اش احترام خاصی قایل بود و حضرت امام(س) هم به حاج آقا مصطفی(ره) احترام خاصی می گذاشتند. مصطفی(ره) عاشق امام(س) بود، گرچه ایشان همیشه در حال مسافرت بود و بسیار کم به منزل می آمد، ولی وقتی به عراق رفت، تمام همّش معطوف به امام(س) بود و فقط به خاطر ایشان در نجف مانده بود، و امام(س) نیز عجیب در مرگش مقاومت کردند؛ همان گونه که همه مردان خدا توکل بر خدا می کنند و هر چیزی را در راه او فدا می کنند.
وقتی مأموران رژیم منحط سابق شبانه آمدند که امام(س) را در قم دستگیر کنند، هیچ کس نتوانست بفهمد که حاج آقا مصطفی(ره) چگونه خود را از پشت بام بلند به امام(س) نزدیک کرد که همراه او با ماموران برود، اما ماموران از رفتن آقا مصطفی(ره) به همراه امام جلوگیری کردند. حاج آقا مصطفی(ره) همان شب انبوه جمعیتی را که به دور او حلقه زده بودند با هوشیاری و متانت به آرامش فرا می خواند.
زمانی که امام را به ترکیه بردند، آقا مصطفی(ره) را نیز دستگیر کردند و او تا تهران در کمال آرامش با ماموران به سر برده بود. او را نیز به ترکیه نزد پدر تبعید کردند و از آنجا نیز همراه امام(س) به عراق تبعید نمودند. آقا مصطفی(ره) همیشه به ایران عشق می ورزید، حتی تصمیم گرفت که همان سال پس از تشرف به مکه به تهران بیاید، اما اجازه این کار را به او ندادند. حاج آقا مصطفی(ره) از محیط نجف بسیار رنج می برد، در هوای گرم نجف، در آن جو ناراحت کننده و خفقان آور، علیرغم همه ناراحتی ها، تمام همّ و غمش برای مردم بود. لکن همین عزیمت و تنهایی در نجف از یک لحاظ به نفع ایشان شد، چون بیشتر اوقات را در منزل بودند و فقط برای تدریس بیرون می رفتند. بدین لحاظ وقت زیادی برای تألیف داشتند در نتیجه بیشتر کتابهایشان را آنجا و در آن وضعیت نوشتند. چرا که ایشان خیلی اجتماعی بود و مردمی فکر می کرد اما در آنجا بسیار گوشه گیر و منزوی شده بود.
اگر ممکن است دربارۀ چگونگی شهادت حاج آقا مصطفی(ره) مطالبی را بفرمایید.
او مردی بسیار قوی و از سلامت کامل برخوردار بود، هیچ گونه ناراحتی و بیماری نداشت به همین دلیل برخلاف آن چه شایع کردند سکته قلبی خیلی بعید به نظر می رسید. همان شب که حاج آقا مصطفی شهید شدند، زودتر از معمول به خانه آمدند، چون قرار بود که ساعت دوازده مهمان بیاید و من سخت مریض بودم، آقای «دعائی» که همسایه ما بود، برای معاینه من دکتر آورد. از طرفی دیگر آقا مصطفی شبها مطالعه داشتند و ما یک ننه داشتیم که اسمش «صغری» بود، آقا مصطفی به او گفت: «برو بخواب، اگر مهمان آمد من در را باز می کنم» و ما دیگر نفهمیدیم که مهمانها چه وقت آمده و کی رفتند و چه شد؟
پس از ملاقات، او طبق معمول به مطالعه و عبادت پرداخته بود. «معمولاً شبها نمی خوابید و فقط بعد از نماز صبح چند ساعتی می خوابید» صبح خیلی زود وقتی ننه به اطاق بالا می رود، می بیند آقا مصطفی پشت میزش نشسته، دستش را روی کتاب گذاشته، سرش به پایین خم شده و حرکت نمی کند. او بهت زده و وحشت زده این مطلب را به من گفت. وقتی من با عجله به اطاق بالا رفته و خود را بالای سر او رساندم، دیدم دست های آقا مصطفی بنفش شده است و لکّه های بنفش نیز روی سینه و سر شانه هایش دیدم. ایشان را بلافاصله با کمک آقای دعایی به بیمارستان انتقال دادیم. در آنجا به ما گفتند که حاج آقا مصطفی(ره) مسموم شده و دو ساعت است که از دنیا رفته است. وقتی خواستند از جسد وی کالبد شکافی به عمل آورند، حضرت امام(س) اجازه این کار را ندادند و فرمودند: «عده ای بیگناه دستگیرمی شوند و دستگیری این ها دیگر برای ما آقا مصطفی نمی شود». به هر حال از طرف دولت بعث عراق نیز از اعلام نظر پزشکان جلوگیری شد و نگذاشتند پزشکان نظر خود را اعلام کنند و حتی پزشکان را نیز تهدید کردند، چون صددرصد عارضۀ ایشان، مسمومیت بود.
▫️منبع: یادها و یادمانها، ج ۲، ص ۴۰۱_۴۰۵.
🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر:
https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
حتی من هم نتوانستم او را درک کنم!
بازنشر مصاحبه قدیمی خانم معصومۀ حائری یزدی در مورد #آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی
[صفحه ۱ از ۲]
#حافظه_تاریخی
@rozaneebefarda
🔻🔻🔻
#اشاره
سال گذشته همزمان با سالگرد شهادت علامه شهید سیدمصطفی خمینی، سخنانی به نقل از همسر ایشان منتشر شده که با برخی حاشیه‌سازی‌ها در داخل و خارج همراه شده است.
گرچه به دلیل عدم انتشار صوت مصاحبه، هنوز انتساب این سخنان به خانم حائری قابل تأیید نیست و از سوی دیگر احتمال تقطیع نیز وجود دارد، اما حتی بر فرض صحت انتساب، دلالت این سخنان متشابه بر برداشت‌های جهت‌دار رسانه‌های غربگرا نیز مخدوش است!
مهم‌تر از همه اینها، عملکرد شائبه‌برانگیز مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام و خصوصا نشریه حریم امام باید مورد توجه قرار گیرد که با بی‌توجهی کامل به ابعاد مختلف شخصیتی علامه شهید، به برجسته‌سازی برخی نقل‌های خصوصی و شخصی که قابل صحت‌سنجی نیست، پرداخته و در حقیقت از این طریق، به تحریف شخصیت آن شهید پرداخته‌اند.
#بازخوانی یک مصاحبه قدیمی از خانم معصومه حائری نشان می‌دهد که روایت او از همسرش در مقایسه با مصاحبه اخیر، تا چه اندازه متفاوت است!
حال این سؤال مطرح است که آیا این تفاوت به تغییر نگاه خانم حائری در مورد آقامصطفی بازمی‌گردد یا #جهت‌دهی و سناریونویسی مصاحبه‌کنندگان، منتج به این خروجی حاشیه‌ساز شده است!
مصاحبه‌ای که پیش رو دارید توسط همین مؤسسه تنظیم و نشر تهیه شده و در ویژه‌نامه بیستمین سالگرد شهادت آیت‌الله سیدمصطفی خمینی درج شده است!
🔴متن کامل مصاحبه خانم معصومه حائری پیرامون شخصیت و سیره عملی مجتهد شهید آیت‌الله سیدمصطفی خمینی
👇
لطفاً دربارۀ اخلاق و روحیۀ بارز شهید آیت الله سید مصطفی خمینی(ره) و همچنین تألیفات ایشان مطالبی را بفرمایید.
او مردی بالاتر از همه چیزهایی که شما فکر می کنید، بود. افکار او خیلی بالا و بلند بود و یک جور دیگر فکر می کرد و بالاخره درک ایشان از مسایل طور دیگری بود. او خیلی باهوش و با قدرت نسبت به مسایل می نگریست و بسیار بر خود تسلط داشت، بسیار عبادت می کرد، همیشه شبها بیدار بود و تا صبح به دعا و نیایش می پرداخت و من اکثراً صدای او را که با صدای بلند گریه می کرد، می شنیدم، خط او، خط اصیل قرآن بود.
او همه چیز را به خوبی درک می کرد. اما هیچ کس نتوانست او را درک کند، حتی من هم نتوانستم او را درک کنم، او بالاتر از همه بود. حاج آقا مصطفی(ره) از قدرت های شیطانی رنج می برد و همواره یار مستضعفان بود و همیشه به آنها فکر می کرد.
ایشان تألیفات متعددی دارد، که بعضی از آنها چاپ نشده است، ایشان فقط راجع به سوره حمد حدود 1000 صفحه تفسیر نوشته اند و 46 آیه از سوره مبارکه بقره را نیز تفسیر نموده اند؛ تفسیرهایی که شاید از لحاظ بلاغت و معنی بی نظیر باشد، به طوری که هر کس از فقیه و فیلسوف گرفته تا مهندس و عامی می تواند آن را درک و از آن برداشت کند و طبعاً کسی می تواند این گونه تفسیر ارائه دهد که خود دارای همه این ابعاد باشد.
در زمینه چگونگی مبارزات شهید مصطفی خمینی(ره) مطالبی را بیان فرمایید.
مبارزات ایشان از سال 1342 ه. ش آغاز شد. ایشان غیر از این که در ایران مبارزه می کرد، در نجف نیز بسیار زحمت کشید و ستم دید. من همین قدر می دانستم که او مبارزه می کند اما از چگونگی مبارزاتش هیچ اطلاعی نداشتم، زیرا محیط نجف طوری بود که ما نمی توانستیم در مبارزات او شرکت داشته باشیم.
🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر:
https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
حتی من هم نتوانستم او را درک کنم!
بازنشر مصاحبه قدیمی خانم معصومۀ حائری یزدی در مورد #آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی
[صفحه ۲ از ۲]
#حافظه_تاریخی
#مقابله_با_تحریف_مدرن_نشریه_حریم_امام
@rozaneebefarda
🔻🔻🔻
رابطه ایشان با حضرت امام(س) به چه صورت بود؟
همان طور که همه می دانند و من هم این مطلب را به خوبی درک کرده بودم، او برای پدر گرامی اش احترام خاصی قایل بود و حضرت امام(س) هم به حاج آقا مصطفی(ره) احترام خاصی می گذاشتند. مصطفی(ره) عاشق امام(س) بود، گرچه ایشان همیشه در حال مسافرت بود و بسیار کم به منزل می آمد، ولی وقتی به عراق رفت، تمام همّش معطوف به امام(س) بود و فقط به خاطر ایشان در نجف مانده بود، و امام(س) نیز عجیب در مرگش مقاومت کردند؛ همان گونه که همه مردان خدا توکل بر خدا می کنند و هر چیزی را در راه او فدا می کنند.
وقتی مأموران رژیم منحط سابق شبانه آمدند که امام(س) را در قم دستگیر کنند، هیچ کس نتوانست بفهمد که حاج آقا مصطفی(ره) چگونه خود را از پشت بام بلند به امام(س) نزدیک کرد که همراه او با ماموران برود، اما ماموران از رفتن آقا مصطفی(ره) به همراه امام جلوگیری کردند. حاج آقا مصطفی(ره) همان شب انبوه جمعیتی را که به دور او حلقه زده بودند با هوشیاری و متانت به آرامش فرا می خواند.
زمانی که امام را به ترکیه بردند، آقا مصطفی(ره) را نیز دستگیر کردند و او تا تهران در کمال آرامش با ماموران به سر برده بود. او را نیز به ترکیه نزد پدر تبعید کردند و از آنجا نیز همراه امام(س) به عراق تبعید نمودند. آقا مصطفی(ره) همیشه به ایران عشق می ورزید، حتی تصمیم گرفت که همان سال پس از تشرف به مکه به تهران بیاید، اما اجازه این کار را به او ندادند. حاج آقا مصطفی(ره) از محیط نجف بسیار رنج می برد، در هوای گرم نجف، در آن جو ناراحت کننده و خفقان آور، علیرغم همه ناراحتی ها، تمام همّ و غمش برای مردم بود. لکن همین عزیمت و تنهایی در نجف از یک لحاظ به نفع ایشان شد، چون بیشتر اوقات را در منزل بودند و فقط برای تدریس بیرون می رفتند. بدین لحاظ وقت زیادی برای تألیف داشتند در نتیجه بیشتر کتابهایشان را آنجا و در آن وضعیت نوشتند. چرا که ایشان خیلی اجتماعی بود و مردمی فکر می کرد اما در آنجا بسیار گوشه گیر و منزوی شده بود.
اگر ممکن است دربارۀ چگونگی شهادت حاج آقا مصطفی(ره) مطالبی را بفرمایید.
او مردی بسیار قوی و از سلامت کامل برخوردار بود، هیچ گونه ناراحتی و بیماری نداشت به همین دلیل برخلاف آن چه شایع کردند سکته قلبی خیلی بعید به نظر می رسید. همان شب که حاج آقا مصطفی شهید شدند، زودتر از معمول به خانه آمدند، چون قرار بود که ساعت دوازده مهمان بیاید و من سخت مریض بودم، آقای «دعائی» که همسایه ما بود، برای معاینه من دکتر آورد. از طرفی دیگر آقا مصطفی شبها مطالعه داشتند و ما یک ننه داشتیم که اسمش «صغری» بود، آقا مصطفی به او گفت: «برو بخواب، اگر مهمان آمد من در را باز می کنم» و ما دیگر نفهمیدیم که مهمانها چه وقت آمده و کی رفتند و چه شد؟
پس از ملاقات، او طبق معمول به مطالعه و عبادت پرداخته بود. «معمولاً شبها نمی خوابید و فقط بعد از نماز صبح چند ساعتی می خوابید» صبح خیلی زود وقتی ننه به اطاق بالا می رود، می بیند آقا مصطفی پشت میزش نشسته، دستش را روی کتاب گذاشته، سرش به پایین خم شده و حرکت نمی کند. او بهت زده و وحشت زده این مطلب را به من گفت. وقتی من با عجله به اطاق بالا رفته و خود را بالای سر او رساندم، دیدم دست های آقا مصطفی بنفش شده است و لکّه های بنفش نیز روی سینه و سر شانه هایش دیدم. ایشان را بلافاصله با کمک آقای دعایی به بیمارستان انتقال دادیم. در آنجا به ما گفتند که حاج آقا مصطفی(ره) مسموم شده و دو ساعت است که از دنیا رفته است. وقتی خواستند از جسد وی کالبد شکافی به عمل آورند، حضرت امام(س) اجازه این کار را ندادند و فرمودند: «عده ای بیگناه دستگیرمی شوند و دستگیری این ها دیگر برای ما آقا مصطفی نمی شود». به هر حال از طرف دولت بعث عراق نیز از اعلام نظر پزشکان جلوگیری شد و نگذاشتند پزشکان نظر خود را اعلام کنند و حتی پزشکان را نیز تهدید کردند، چون صددرصد عارضۀ ایشان، مسمومیت بود.
▫️منبع: یادها و یادمانها، ج ۲، ص ۴۰۱_۴۰۵.
🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر:
https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
سخنرانی تاریخی مقام معظّم رهبری در سالگرد شهادت #آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی
[صفحه ۱ از ۳]
#بازنشر|| حافظه تاریخی
@rozaneebefarda
🔻🔻🔻
«ربنا لا تزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا و هب لنا من لدنک رحمة انک انت الوهاب»
پروردگارا قلوب ما را بعد از آنکه هدایت فرمودی به باطل میل مده و به ما از لطف خویش رحمتی عطا فرما که تنها تویی بخشندۀ بی منت.
قال الله الحکیم: «و اذ قال موسی لقومه یا قوم لم تؤذوننی و قد تعلمون انی رسول الله الیکم فلما زاغوا ازاغ الله قلوبهم و الله لا یهدی القوم الفاسقین.» ای رسول ما به یاد آور وقتی که موسی به قوم خود گفت: چرا مرا رنج و آزار می دهید در صورتی که بر شما معلوم است که من فرستادۀ خدا به سوی شما هستم، باز چون از حق روی گردانیدند خدا هم دلهایشان را از اقبال به حق بگردانید و خدا مردمی نابکار فاسق را هدایت نخواهد کرد.
به مناسبت #سالگرد_شهادت #علامه_سید_مصطفی_خمینی(ره) ایجاب می‌کند که جملاتی چند دربارۀ این حادثه که به نوبۀ خود #نقطۀ_عطفی برای #مبارزات_اسلامی ایران بود و از جوانب گوناگون قابل مطالعه، استنتاج و بهره برداری است، عرض کنم.
مرحوم سید مصطفی خمینی(ره) یک از شخصیت های بالقوه و بالفعل اسلام بود. روزی که ایشان شهید شدند، در حدود سنین 48 - 47 سالگی بودند و در آن سن جزء #ممتازترین کسانی بود که در حوزه های علمیه قم، نجف، مشهد و .... وجود داشت. بنده ایشان را به عنوان یک چهرۀ برجستۀ حوزۀ علمیۀ قم از سالها قبل می شناختم.
وقتی به قم رفته بودیم، در درس فقه و اصول امام، ممتازترین کسی که بر طبق سنت و شیوه درسهای حوزۀ علمیه، گستاخانه با امام از مباحث علمی دم می زد و اشکال می کرد، او بود.
ایشان اگر نگوییم بهترینِ شاگردان، جزء بهترین شاگردان درس امام(س) بود، و در عین حال خود یک مدرس معروف بود و فلسفه و فقه درس می‌داد. او به عنوان یک چهرۀ برجسته در میان طلاب، فضلا و مدرسین حوزه، معروف بود.
در سال 1341 هجری شمسی مبارزات روحانیت و حوزۀ علمیه شروع و وی در متن مبارزات قرار داشت، اما بدون هیچ گونه تظاهر. شگفت آور بود که حاج آقا مصطفی(ره) در منزل امام مانند یکی از واردین این منزل و کسانی بود که به طور طبیعی در این خانه رفت و آمد می کردند چنان که کسی احساس نمی کرد او پسر امام(س) است و حتی مراجعه او به امام(س) در حد دیگران بود. هیچ کس فکر نمی کرد که برای زیارت امام(س)، یا برای انجام کاری و یا گفتگو با امام، باید از او اجازه بگیرد زیرا او مانند دیگران بود، اگر امام مجلس محرمانه و خلوتی داشتند، او هم مثل همه مردم و مراجعین دیگر در آن مجلس شرکت نمی کرد.
اخلاق خاص او در رابطه با امام(س) و حفظ جنبه تساوی با دیگر مردم در آن روزها در حوزه معروف بود. همه می گفتند که حاج آقا مصطفی خمینی(ره) در منزل امام به گونه ای رفتار می کند که با هیچ یک از مراجعین فرقی ندارد و واقعیت هم همین بود، هرگز انتساب به امام(س) و یا نام ایشان برای او وسیله ای محسوب نمی شد.
بعد از آنکه در سال 1343 هجری شمسی تعرض شدید امام(س) نسبت به ماجرای کاپیتولاسیون منجر به تبعید امام خمینی(س) از ایران شد، ایشان را هم گرفته و به ترکیه تبعید کردند و آنجا در خدمت امام بودند. قبل از آن واقعه، مرحوم آقا مصطفی(ره) طعم زندان را چشیده بود، در زندان قزل قلعه و زندانهای دیگر در سلول های تنها، روزها و شبهای غربت، تنهایی و محنت را گذرانده بود، اما این تبعید برای او از دو جهت مهم و آموزنده بود:
1 - زندان برای همه کلاس بود، تنهایی در زندان بزرگترین معلم بود. لازم نبود که انسان در زندان، با بزرگان و یا روشنفکرانی هم سلول و هم بند باشد تا از آنها درسی بیاموزد، بلکه انسان از تنهایی زندان درس می گرفت و از مطالعه، در خود فرورفتن و شناسایی نقاط ضعف و قوت خود، مطالبی ارزشمند می آموخت. این یک جهت بود که برای او و دیگران عمومیت داشت.
2 - نقطۀ مثبت دیگری که در این تبعید وجود داشت مجاورت با امام(س) بود.
خیلی طبیعی بود که در سالهای گذشته این فرزند برومند فاضل فرصت پیدا نکند که با پدر بزرگوار خود که مشغول کارهای تحقیقی، علمی و همه گونه کار یک روحانی اندیشمند بود، چندان ساعت دراز و طولانی را بگذراند. خیلی طبیعی است پسری که خود شاغل است با پدرش هم که باز شاغل است، چندان ارتباطی ندارد. مثل دو رفیق و همکار به طور طبیعی نیستند. اما تبعید در ترکیه این فرصت را به این پسر با استعداد و لایق داد که بیش از یک سال شبانه روز با امام(س) باشد و از امام(س) بیاموزد نه فقط دانش و اندیشه انقلابی، تجربه های سیاسی عمیق یا خاطرات گذشتۀ زندگی پرماجرای امام را، بلکه بیش از همه، روحانیت، معنویت و عظمتی که در روح امام همواره وجود داشت و عرفان، بینش معنوی و حکمت آموز امام را بیاموزد. این فرصت برای این پسر لایق بسیار ارزنده بود و از این فرصت بهره ها برد.
#علامه_شهید
@rozaneebefarda
سخنرانی تاریخی مقام معظّم رهبری در سالگرد شهادت #آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی
[صفحه ۲ از ۳]
#بازنشر|| حافظه تاریخی
@rozaneebefarda
🔻🔻🔻
بعد از آنکه این پدر و پسر از ترکیه به نجف منتقل شدند، در طول سالیان تبعید در نجف کسانی که توانسته بودند با ایشان ملاقات کنند، می گفتند آقا مصطفی(ره) شخصیت دیگری شده است.
آن معنویت، نفوذ معنوی، حکمت و اندیشه بلند، از او همچنان که امام(س) بعد از مرگ ناگهانی او گفتند، یک امیدی برای آینده می ساخت و به همین جهت بود که امام(س) فرمودند: «مصطفی امید آینده اسلام بود» و واقعاً هم همین طور بود و مصطفی(ره) امید آینده ما و خمینی آینده ایران بود. آن استعداد و دانش زیاد، روحیه بسیار خوب و عالی و اندیشه درست، می توانست برای آینده ایران ذخیره ای پایان ناپذیر باشد و حادثه شهادت او، می توانست نشان دهنده شخصیت معنوی او باشد.
مسأله #شهادت_ناگهانی این #روحانی_بزرگ و #شخصیت_عالی‌قدر، جریان مبارزات را در ایران از یک گذرگاه بسیار حساسی گذراند و مبارزات را وارد یک مرحله جدید و همه افراد را به شخصیت والای امام(س)، این پدر صبور و بردبار واقف کرد. در حقیقت مهم ترین وسیله ای که توانست این مبارزه را در شکل توده ای عجیب و جدید در عرصه تاریخ ایران حاضر کند، این حادثه بزرگ و این شهات پر ارج بود.
بنابر این همان طوری که حضرت امام(س) فرمودند: «مرگ مصطفی از الطاف خفیه الهی بود» این یک لطف الهی بود؛ لطفی که ساده اندیشان، ظاهربینان و سطحی نگران آن را به صورت «لطف» نمی دیدند و آن چنان که شایسته بود برداشت نمی کردند.
بعد از آن هم روشن است دستگاه حاکم از این حادثه چگونه می خواست، استنتاج کند. امّا رهبر عظیم الشأن انقلاب و مردم بیدار و آزاده از این حادثه چگونه استفاده کردند. این مطالب را فقط به این خاطر نگفتم که نسبت به شخصیت مردی بزرگ سخنی گفته باشم که دانستن آن برای شما خواهران و برادران لازم است، و همچنین شخصیت ناشناخته این شهید را به شما بشناسانم، بلکه بیشترین تأکید من بر سخن گهربار امام(س) است که فرمودند: «او امید آینده ما بود.»
امّا همین جمله را نیز از این نقطه نظر نگاه می‌کنیم که امید آینده ایران تجلیل و ستایشی از این شهید بزرگوار است و مایه غم و تأسفی برای ما، از دیدگاه دیگری می نگریم که به درستی احساس کنیم که دشمنان ما، دشمنان سوگند خورده این ملت و انقلاب تا چه اندازه آینده نگری و برنامه ریزی دارند که پیش از آن که همه ما بدانیم که این شهید امید آینده ایران بود و پیش از آن که عناصر فعال و مبارز ما به درستی شناخته باشند که چه عنصری، از دست آنها گرفته می شود، دشمن این را کشف کرده بود.
دستگاه‌های جاسوسی و اطلاعاتی دشمن این مطلب را پیش از ما دانسته و فهمیده بود و لذا در صدد علاج برآمده و آینده نگری کرد. فردای ایران را دید، ایرانی را دید که مردم در جستجوی شخصیت های قابل اطمینانی هستند که بر گرد آنها جمع شوند و نهضت را که هنور در نیمه است، به پایان برسانند.
دشمن کسی را که می دانست در آن روز امید آینده می تواند باشد و می تواند امید ببخشد، از میان ما برداشت.
آن چیزی را که ما می توانستیم دست مایه حیات سیاسی و اجتماعی خود کنیم، از ما گرفت. پس دشمن، آینده نگر و دوراندیش است. دشمن با ما به شکل روزمره برخورد نمی کند، او قبلاً نقشه ها را طرح می کند و فردا و پس فردا را می بیند و بر طبق محاسبات دقیق آن را حدس می زند و در مقابل آنچه پیش خواهد آمد، طرح ریزی و برنامه ریزی می کند. ما در مقابل چنین دشمنی قرار داریم.
حال نتیجۀ فهمیدن این واقعیت چیست؟ این نتیجه به نظر من نباید جز این باشد که ما هم خود را در مقابل این چنین دشمنی حس کنیم.
اولاً ما هم باید #آینده‌نگری کنیم، با حوادث به شکل روزمره برخورد نکنیم، اندکی دورتر از جلوی چشم خود را ببینیم، احساس خطر کرده و احتمالات را برای آینده در نظر بگیریم؛ ثانیاً #نقشه‌های‌دشمن را هم نقشه های روزمره به حساب نیاوریم.
@rozaneebefarda
سخنرانی تاریخی مقام معظّم رهبری در سالگرد شهادت #آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی
[صفحه ۳ از ۳]
#بازنشر|| حافظه تاریخی
@rozaneebefarda
🔻🔻🔻
آن روزی که شاه در نطق هایش می گفت اگر من از این مملکت بروم. مملکت دچار تجزیه خواهد شد و اگر پادشاهی در این مملکت نباشد، مردم ایران نمی توانند با هم کنار بیایند، و این را در همه مصاحبه های مطبوعاتی و نطقها می گفت، همه هوشمندان می توانستند درک کنند که آینده ایران پس از خلع ید از این غاصبان و مزدوران چه خواهد بود. هوشمندان از آن روز فهمیدند که اولین و حادترین مسألۀ ایران بعد از پیروزی انقلاب چیست، و آن تظاهرات تجزیه طلبانه است. حال در چنین شرایطی تکلیف ما چیست؟
پیش از هر بحث اصولی، فکری، ایدئولوژیکی، امروز جامعه ما نیاز به دانستن این تکلیف ها دارد. تکلیف ما این است که همچنان به انقلاب اسلامی وفادار باشیم، ممکن است بگویید همه وفادارند. مگر کسی هست که به انقلاب اسلامی وفادار نباشد؟ جواب این است که آری ممکن است کسانی باشند که به انقلاب اسلامی وفادار نمانده باشند، چه عاملی موجب می شود که کسانی با انگیزۀ اسلامی با وارد کار شده باشند ولی به انقلاب اسلامی وفادار نمانده باشند؟ آیا همه چیز باید در شمار منافع مادی بیاید؟ آیا چیز دیگری نیست که انسان را باز بدارد؟ غیر از این وجوه شناخته شدۀ معمولی که یک انسانی را در مقابل انقلاب و جریان انقلاب قرار بدهد، حتماً وجوهی وجود دارد.
پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) یک روز به سربازان سلحشور اسلام گفت: از جنگ کوچکتر بازگشتیم، بر شما باد جهاد بزرگتر، پرسیدند، جهاد بزرگتر چیست؟ حضرت فرمود: «جهاد با نفس»، نبرد با انگیزه ها؛ انگیزه های شخصی و نفسانی، جهاد با خواهشهای قلبی. ما خواهش قلبی را بیشتر در مسایل فکری، تفریح ها، عیاشی ها و خوش گذرانیها محدود کردیم، در حالی که این ها بخشی از خواهش های قلبی است، امّا خواهشهای قلبی رقیق تر، ضعیف تر، بسیار خطرناک ترند.
در شرایط امروز جامعه ما، وحدت غیر از فلسفه عمیق ایدئولوژیک، فلسفه سیاسی نیز پیدا می کند، این است که وحدت دیگر به صورت یک فرمایش در نمی آید به صورت یک نیاز و ضرورت در می آید. با همه اختلاف سلیقه هایتان با هم کنار بیایید، دشمن می خواهد که شما با استفاده از کمترین اختلاف نظر و اختلاف سلیقه در مقابل هم قرار بگیرید. دشمن می خواهد که برادران هم وزن که سالهای سال هم دیگر را آزموده اند، هم دیگر را شناخته اند، به مختصر بهانه و سوءظنی یکدیگر را متهم کنند، بیایید برای خشم دشمن در مقابل این خواسته های او مقاومت کنیم، البته از لحاظ فکری هر چه می توانیم بایستی نقاط مشترکمان را تقویت کنیم و باید به یکدیگر نزدیک شویم تا وحدت، یک وحدت از دل جوشیده باشد.
🔹منبع: روزنامۀ اطّلاعات – 1 / 8 / 1368؛ یادها و یادمانها از آیت الله سید مصطفی خمینی(ره)، جلد 1، ص 39.
🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر:
https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
هدایت شده از بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی
✳️بهترین شاگرد امام
🔻در آستانه سالروز شهادت #آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی /١
مرحوم سید مصطفی خمینی (ره) یکی از شخصیت های بالقوه و بالفعل اسلام بود. روزی که ایشان شهید شدند، در حدود سنین ۴۸-۴۷ سالگی بودند و در آن سن جزء ممتاز ترین کسانی بود که در حوزه های علمیه قم، نجف، مشهد و ... وجود داشت. بنده ایشان را به عنوان یک چهره برجسته حوزه علميه قم از سالها قبل می شناختم. وقتی به قم رفته بودیم، در درس فقه و اصول امام، ممتاز ترین کسی که بر طبق سنت و شیوه درسهای حوزه علمیه، گستاخانه با امام از مباحث علمی دم می زد و اشکال می کرد، او بود.
ایشان اگر نگوییم بهترین شاگردان، جزء بهترین شاگردان درس امام(س) بود، و در عین حال خود یک مدرس معروف بود و فلسفه و فقه درس می داد. او به عنوان یک چهره برجسته در میان طلاب، فضلا و مدرسین حوزه، معروف بود. (بیانات مقام معظم رهبری ۶٨.٨.١؛ یادها و یادمانها، ص ۴٠)
#مجتهد_شهید
🔻 رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی👇
https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
هدایت شده از بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی
آقازاده نبود!
🔻در آستانه سالروز شهادت #آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی/٢
اخلاق خاص او در رابطه با امام (س) و حفظ جنبه تساوی با دیگر مردم در آن روزها در حوزه معروف بود. همه میگفتند که حاج آقا مصطفی خمینی (ره) در منزل امام به گونه ای رفتار می کند که با هیچ یک از مراجعین فرقی ندارد و واقعیت هم همین بود، هرگز انتساب به امام (س) و با نام ایشان برای او وسیله ای محسوب نمی شد.(سخنرانی مقام معظم رهبری ۶٨.٨.١، یادها و یادمانها، ص ۴١)
🔻 رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی👇
https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
هدایت شده از بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔹توصیه به طلاب درس خارج برای مراجعه به آثار شهید آیت‌الله سیدمصطفی خمینی
#اختصاصی
🔻در آستانه سالروز شهادت #آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی/6
🔸آیت‌الله سیفی مازندرانی: بنده معتقدم که #طلاب_جوان بعد از این که به #درس_خارج رفتند و دو سال از درس خارج را طی کردند و به یک حد بلوغی از علم رسیدند- که می‌توانند حرف استاد را بفهمند و قدرت مقایسه بین حرف استاد و سایر فقها را پیدا کردند- برای فضلای جوانی که این شرایط را حائز هستند، مراجعه به آثار #آقاسید_مصطفی بسیار خوب و لازم است و فکر اینها باز و روشن می‌شود. اگر کسی بخواهد طرز فکر اجتهادی به روز، کارآمد، فعال و پویا پیدا کند، یکی از آن مصادر، همان آثار جناب مرحوم شهید آقا سید مصطفی خمینی است.
🔻 رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی👇
https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
هدایت شده از بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥نمونه‌ای از جریان‌شناسی فوق‌العاده مجتهد شهید
🔻 سالروز شهادت #آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی/19
🔹حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحمید روحانی: وقتی کتاب #شهید_جاوید چاپ شد رژیم توانست موج اختلاف را در #حوزه_علمیه به وجود بیاورد سیدمصطفی خمینی آن زمان اعلام کرد که این جریان، جریان سازمان امنیت است و #ساواک است که دارد این نقشه‌ها را انجام می‌هد. ساواک دارد افراد را وادار می‌کند تا به عنوان روحانی و طلبه و واعظ موج ایجاد کنند و جو ایجاد کنند.
🔸بعد از انقلاب این سند درآمد که دو نفر از کسانی که در #حوزه_علمیه_قم علیه کتاب شهید جاوید جوسازی می‌کردند و رفته بودند آنجا محضر برخی مراجع گریه کرده بودند و به پیشانی زده بودند و اظهار تأسف کرده بودند از ساواک بودند و بعد از انقلاب محاکمه و خلع لباس شدند.
#مجتهد_شهید
🔻 رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی👇
https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
هدایت شده از بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥ابتکار روشی شهید سیدمصطفی خمینی در اثبات ولایت فقیه
🔻 سالروز شهادت #آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی/21
#اختصاصی
🔹آیت‌الله شب‌زنده‌دار: این مسائل که #فقیه چه مقدار حق دارد یا حکومت اسلامی چه مقدار حق دارد این مباحث تئوری‌اش مطرح بوده است و این مسئله که می‌شود علاوه بر #خمس و #زکات، #حاکم_اسلامی_مالیات جمع کند.
🔸مرحوم میرزای قمی به #فتحعلی_شاه اجازه میدهند و اذن میدهند برای #جنگ_با_روس‌ها؛ نصب می‌کنند و اجازه میدهند. یعنی این فقیه می‌تواند این کار را بکند.
🔹منتها چیزی که در مورد #حاج_آقا_مصطفی در مورد ولایت فقیه نسبت به سابقین هست، اصلاً ایشان مسئله ولایت فقیه را امر نظری نمی‌داند، می‌گوید: بدیهی است. امر واضح و ضروری است. هر کسی اسلام را ببیند و تشریعات اسلام را در جهات مختلف توجه کند این جزم را پیدا می‌کند که این اسلام بدون حکومت نمی‌شود.
🔸این مسئله در کلمات مرحوم امام- قدس‌سره- هم هست که ایشان علاوه بر اینجا البته استدلالات دیگر هم فرمودند- در کتاب ولایت فقیه ایشان که چاپ شده است. استدلالات دیگر هم دارند- ولی ایشان بیشتر در کتاب ولایت فقیه روی این جهت تأکید دارند.
🔻 رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی👇
https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
حتی من هم نتوانستم او را درک کنم!
بازنشر مصاحبه قدیمی خانم معصومۀ حائری یزدی در مورد #آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی
[صفحه ۱ از ۲]
#حافظه_تاریخی
@rozaneebefarda
🔻🔻🔻
#اشاره
سال گذشته همزمان با سالگرد شهادت علامه شهید سیدمصطفی خمینی، سخنانی به نقل از همسر ایشان منتشر شده که با برخی حاشیه‌سازی‌ها در داخل و خارج همراه شده است.
گرچه به دلیل عدم انتشار صوت مصاحبه، هنوز انتساب این سخنان به خانم حائری قابل تأیید نیست و از سوی دیگر احتمال تقطیع نیز وجود دارد، اما حتی بر فرض صحت انتساب، دلالت این سخنان متشابه بر برداشت‌های جهت‌دار رسانه‌های غربگرا نیز مخدوش است!
مهم‌تر از همه اینها، عملکرد شائبه‌برانگیز مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام و خصوصا نشریه حریم امام باید مورد توجه قرار گیرد که با بی‌توجهی کامل به ابعاد مختلف شخصیتی علامه شهید، به برجسته‌سازی برخی نقل‌های خصوصی و شخصی که قابل صحت‌سنجی نیست، پرداخته و در حقیقت از این طریق، به تحریف شخصیت آن شهید پرداخته‌اند.
#بازخوانی یک مصاحبه قدیمی از خانم معصومه حائری نشان می‌دهد که روایت او از همسرش در مقایسه با مصاحبه اخیر، تا چه اندازه متفاوت است!
حال این سؤال مطرح است که آیا این تفاوت به تغییر نگاه خانم حائری در مورد آقامصطفی بازمی‌گردد یا #جهت‌دهی و سناریونویسی مصاحبه‌کنندگان، منتج به این خروجی حاشیه‌ساز شده است!
مصاحبه‌ای که پیش رو دارید توسط همین مؤسسه تنظیم و نشر تهیه شده و در ویژه‌نامه بیستمین سالگرد شهادت آیت‌الله سیدمصطفی خمینی درج شده است!
🔴متن کامل مصاحبه خانم معصومه حائری پیرامون شخصیت و سیره عملی مجتهد شهید آیت‌الله سیدمصطفی خمینی
👇
لطفاً دربارۀ اخلاق و روحیۀ بارز شهید آیت الله سید مصطفی خمینی(ره) و همچنین تألیفات ایشان مطالبی را بفرمایید.
او مردی بالاتر از همه چیزهایی که شما فکر می کنید، بود. افکار او خیلی بالا و بلند بود و یک جور دیگر فکر می کرد و بالاخره درک ایشان از مسایل طور دیگری بود. او خیلی باهوش و با قدرت نسبت به مسایل می نگریست و بسیار بر خود تسلط داشت، بسیار عبادت می کرد، همیشه شبها بیدار بود و تا صبح به دعا و نیایش می پرداخت و من اکثراً صدای او را که با صدای بلند گریه می کرد، می شنیدم، خط او، خط اصیل قرآن بود.
او همه چیز را به خوبی درک می کرد. اما هیچ کس نتوانست او را درک کند، حتی من هم نتوانستم او را درک کنم، او بالاتر از همه بود. حاج آقا مصطفی(ره) از قدرت های شیطانی رنج می برد و همواره یار مستضعفان بود و همیشه به آنها فکر می کرد.
ایشان تألیفات متعددی دارد، که بعضی از آنها چاپ نشده است، ایشان فقط راجع به سوره حمد حدود 1000 صفحه تفسیر نوشته اند و 46 آیه از سوره مبارکه بقره را نیز تفسیر نموده اند؛ تفسیرهایی که شاید از لحاظ بلاغت و معنی بی نظیر باشد، به طوری که هر کس از فقیه و فیلسوف گرفته تا مهندس و عامی می تواند آن را درک و از آن برداشت کند و طبعاً کسی می تواند این گونه تفسیر ارائه دهد که خود دارای همه این ابعاد باشد.
در زمینه چگونگی مبارزات شهید مصطفی خمینی(ره) مطالبی را بیان فرمایید.
مبارزات ایشان از سال 1342 ه. ش آغاز شد. ایشان غیر از این که در ایران مبارزه می کرد، در نجف نیز بسیار زحمت کشید و ستم دید. من همین قدر می دانستم که او مبارزه می کند اما از چگونگی مبارزاتش هیچ اطلاعی نداشتم، زیرا محیط نجف طوری بود که ما نمی توانستیم در مبارزات او شرکت داشته باشیم.
🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر:
https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
حتی من هم نتوانستم او را درک کنم!
بازنشر مصاحبه قدیمی خانم معصومۀ حائری یزدی در مورد #آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی
[صفحه ۲ از ۲]
#حافظه_تاریخی
#مقابله_با_تحریف_مدرن_نشریه_حریم_امام
@rozaneebefarda
🔻🔻🔻
رابطه ایشان با حضرت امام(س) به چه صورت بود؟
همان طور که همه می دانند و من هم این مطلب را به خوبی درک کرده بودم، او برای پدر گرامی اش احترام خاصی قایل بود و حضرت امام(س) هم به حاج آقا مصطفی(ره) احترام خاصی می گذاشتند. مصطفی(ره) عاشق امام(س) بود، گرچه ایشان همیشه در حال مسافرت بود و بسیار کم به منزل می آمد، ولی وقتی به عراق رفت، تمام همّش معطوف به امام(س) بود و فقط به خاطر ایشان در نجف مانده بود، و امام(س) نیز عجیب در مرگش مقاومت کردند؛ همان گونه که همه مردان خدا توکل بر خدا می کنند و هر چیزی را در راه او فدا می کنند.
وقتی مأموران رژیم منحط سابق شبانه آمدند که امام(س) را در قم دستگیر کنند، هیچ کس نتوانست بفهمد که حاج آقا مصطفی(ره) چگونه خود را از پشت بام بلند به امام(س) نزدیک کرد که همراه او با ماموران برود، اما ماموران از رفتن آقا مصطفی(ره) به همراه امام جلوگیری کردند. حاج آقا مصطفی(ره) همان شب انبوه جمعیتی را که به دور او حلقه زده بودند با هوشیاری و متانت به آرامش فرا می خواند.
زمانی که امام را به ترکیه بردند، آقا مصطفی(ره) را نیز دستگیر کردند و او تا تهران در کمال آرامش با ماموران به سر برده بود. او را نیز به ترکیه نزد پدر تبعید کردند و از آنجا نیز همراه امام(س) به عراق تبعید نمودند. آقا مصطفی(ره) همیشه به ایران عشق می ورزید، حتی تصمیم گرفت که همان سال پس از تشرف به مکه به تهران بیاید، اما اجازه این کار را به او ندادند. حاج آقا مصطفی(ره) از محیط نجف بسیار رنج می برد، در هوای گرم نجف، در آن جو ناراحت کننده و خفقان آور، علیرغم همه ناراحتی ها، تمام همّ و غمش برای مردم بود. لکن همین عزیمت و تنهایی در نجف از یک لحاظ به نفع ایشان شد، چون بیشتر اوقات را در منزل بودند و فقط برای تدریس بیرون می رفتند. بدین لحاظ وقت زیادی برای تألیف داشتند در نتیجه بیشتر کتابهایشان را آنجا و در آن وضعیت نوشتند. چرا که ایشان خیلی اجتماعی بود و مردمی فکر می کرد اما در آنجا بسیار گوشه گیر و منزوی شده بود.
اگر ممکن است دربارۀ چگونگی شهادت حاج آقا مصطفی(ره) مطالبی را بفرمایید.
او مردی بسیار قوی و از سلامت کامل برخوردار بود، هیچ گونه ناراحتی و بیماری نداشت به همین دلیل برخلاف آن چه شایع کردند سکته قلبی خیلی بعید به نظر می رسید. همان شب که حاج آقا مصطفی شهید شدند، زودتر از معمول به خانه آمدند، چون قرار بود که ساعت دوازده مهمان بیاید و من سخت مریض بودم، آقای «دعائی» که همسایه ما بود، برای معاینه من دکتر آورد. از طرفی دیگر آقا مصطفی شبها مطالعه داشتند و ما یک ننه داشتیم که اسمش «صغری» بود، آقا مصطفی به او گفت: «برو بخواب، اگر مهمان آمد من در را باز می کنم» و ما دیگر نفهمیدیم که مهمانها چه وقت آمده و کی رفتند و چه شد؟
پس از ملاقات، او طبق معمول به مطالعه و عبادت پرداخته بود. «معمولاً شبها نمی خوابید و فقط بعد از نماز صبح چند ساعتی می خوابید» صبح خیلی زود وقتی ننه به اطاق بالا می رود، می بیند آقا مصطفی پشت میزش نشسته، دستش را روی کتاب گذاشته، سرش به پایین خم شده و حرکت نمی کند. او بهت زده و وحشت زده این مطلب را به من گفت. وقتی من با عجله به اطاق بالا رفته و خود را بالای سر او رساندم، دیدم دست های آقا مصطفی بنفش شده است و لکّه های بنفش نیز روی سینه و سر شانه هایش دیدم. ایشان را بلافاصله با کمک آقای دعایی به بیمارستان انتقال دادیم. در آنجا به ما گفتند که حاج آقا مصطفی(ره) مسموم شده و دو ساعت است که از دنیا رفته است. وقتی خواستند از جسد وی کالبد شکافی به عمل آورند، حضرت امام(س) اجازه این کار را ندادند و فرمودند: «عده ای بیگناه دستگیرمی شوند و دستگیری این ها دیگر برای ما آقا مصطفی نمی شود». به هر حال از طرف دولت بعث عراق نیز از اعلام نظر پزشکان جلوگیری شد و نگذاشتند پزشکان نظر خود را اعلام کنند و حتی پزشکان را نیز تهدید کردند، چون صددرصد عارضۀ ایشان، مسمومیت بود.
▫️منبع: یادها و یادمانها، ج ۲، ص ۴۰۱_۴۰۵.
🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر:
https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
سخنرانی تاریخی مقام معظّم رهبری در سالگرد شهادت #آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی
[صفحه ۱ از ۳]
#بازنشر|| حافظه تاریخی
@rozaneebefarda
🔻🔻🔻
«ربنا لا تزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا و هب لنا من لدنک رحمة انک انت الوهاب»
پروردگارا قلوب ما را بعد از آنکه هدایت فرمودی به باطل میل مده و به ما از لطف خویش رحمتی عطا فرما که تنها تویی بخشندۀ بی منت.
قال الله الحکیم: «و اذ قال موسی لقومه یا قوم لم تؤذوننی و قد تعلمون انی رسول الله الیکم فلما زاغوا ازاغ الله قلوبهم و الله لا یهدی القوم الفاسقین.» ای رسول ما به یاد آور وقتی که موسی به قوم خود گفت: چرا مرا رنج و آزار می دهید در صورتی که بر شما معلوم است که من فرستادۀ خدا به سوی شما هستم، باز چون از حق روی گردانیدند خدا هم دلهایشان را از اقبال به حق بگردانید و خدا مردمی نابکار فاسق را هدایت نخواهد کرد.
به مناسبت #سالگرد_شهادت #علامه_سید_مصطفی_خمینی(ره) ایجاب می‌کند که جملاتی چند دربارۀ این حادثه که به نوبۀ خود #نقطۀ_عطفی برای #مبارزات_اسلامی ایران بود و از جوانب گوناگون قابل مطالعه، استنتاج و بهره برداری است، عرض کنم.
مرحوم سید مصطفی خمینی(ره) یک از شخصیت های بالقوه و بالفعل اسلام بود. روزی که ایشان شهید شدند، در حدود سنین 48 - 47 سالگی بودند و در آن سن جزء #ممتازترین کسانی بود که در حوزه های علمیه قم، نجف، مشهد و .... وجود داشت. بنده ایشان را به عنوان یک چهرۀ برجستۀ حوزۀ علمیۀ قم از سالها قبل می شناختم.
وقتی به قم رفته بودیم، در درس فقه و اصول امام، ممتازترین کسی که بر طبق سنت و شیوه درسهای حوزۀ علمیه، گستاخانه با امام از مباحث علمی دم می زد و اشکال می کرد، او بود.
ایشان اگر نگوییم بهترینِ شاگردان، جزء بهترین شاگردان درس امام(س) بود، و در عین حال خود یک مدرس معروف بود و فلسفه و فقه درس می‌داد. او به عنوان یک چهرۀ برجسته در میان طلاب، فضلا و مدرسین حوزه، معروف بود.
در سال 1341 هجری شمسی مبارزات روحانیت و حوزۀ علمیه شروع و وی در متن مبارزات قرار داشت، اما بدون هیچ گونه تظاهر. شگفت آور بود که حاج آقا مصطفی(ره) در منزل امام مانند یکی از واردین این منزل و کسانی بود که به طور طبیعی در این خانه رفت و آمد می کردند چنان که کسی احساس نمی کرد او پسر امام(س) است و حتی مراجعه او به امام(س) در حد دیگران بود. هیچ کس فکر نمی کرد که برای زیارت امام(س)، یا برای انجام کاری و یا گفتگو با امام، باید از او اجازه بگیرد زیرا او مانند دیگران بود، اگر امام مجلس محرمانه و خلوتی داشتند، او هم مثل همه مردم و مراجعین دیگر در آن مجلس شرکت نمی کرد.
اخلاق خاص او در رابطه با امام(س) و حفظ جنبه تساوی با دیگر مردم در آن روزها در حوزه معروف بود. همه می گفتند که حاج آقا مصطفی خمینی(ره) در منزل امام به گونه ای رفتار می کند که با هیچ یک از مراجعین فرقی ندارد و واقعیت هم همین بود، هرگز انتساب به امام(س) و یا نام ایشان برای او وسیله ای محسوب نمی شد.
بعد از آنکه در سال 1343 هجری شمسی تعرض شدید امام(س) نسبت به ماجرای کاپیتولاسیون منجر به تبعید امام خمینی(س) از ایران شد، ایشان را هم گرفته و به ترکیه تبعید کردند و آنجا در خدمت امام بودند. قبل از آن واقعه، مرحوم آقا مصطفی(ره) طعم زندان را چشیده بود، در زندان قزل قلعه و زندانهای دیگر در سلول های تنها، روزها و شبهای غربت، تنهایی و محنت را گذرانده بود، اما این تبعید برای او از دو جهت مهم و آموزنده بود:
1 - زندان برای همه کلاس بود، تنهایی در زندان بزرگترین معلم بود. لازم نبود که انسان در زندان، با بزرگان و یا روشنفکرانی هم سلول و هم بند باشد تا از آنها درسی بیاموزد، بلکه انسان از تنهایی زندان درس می گرفت و از مطالعه، در خود فرورفتن و شناسایی نقاط ضعف و قوت خود، مطالبی ارزشمند می آموخت. این یک جهت بود که برای او و دیگران عمومیت داشت.
2 - نقطۀ مثبت دیگری که در این تبعید وجود داشت مجاورت با امام(س) بود.
خیلی طبیعی بود که در سالهای گذشته این فرزند برومند فاضل فرصت پیدا نکند که با پدر بزرگوار خود که مشغول کارهای تحقیقی، علمی و همه گونه کار یک روحانی اندیشمند بود، چندان ساعت دراز و طولانی را بگذراند. خیلی طبیعی است پسری که خود شاغل است با پدرش هم که باز شاغل است، چندان ارتباطی ندارد. مثل دو رفیق و همکار به طور طبیعی نیستند. اما تبعید در ترکیه این فرصت را به این پسر با استعداد و لایق داد که بیش از یک سال شبانه روز با امام(س) باشد و از امام(س) بیاموزد نه فقط دانش و اندیشه انقلابی، تجربه های سیاسی عمیق یا خاطرات گذشتۀ زندگی پرماجرای امام را، بلکه بیش از همه، روحانیت، معنویت و عظمتی که در روح امام همواره وجود داشت و عرفان، بینش معنوی و حکمت آموز امام را بیاموزد. این فرصت برای این پسر لایق بسیار ارزنده بود و از این فرصت بهره ها برد.
#علامه_شهید
@rozaneebefarda
سخنرانی تاریخی مقام معظّم رهبری در سالگرد شهادت #آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی
[صفحه ۲ از ۳]
#بازنشر|| حافظه تاریخی
@rozaneebefarda
🔻🔻🔻
بعد از آنکه این پدر و پسر از ترکیه به نجف منتقل شدند، در طول سالیان تبعید در نجف کسانی که توانسته بودند با ایشان ملاقات کنند، می گفتند آقا مصطفی(ره) شخصیت دیگری شده است.
آن معنویت، نفوذ معنوی، حکمت و اندیشه بلند، از او همچنان که امام(س) بعد از مرگ ناگهانی او گفتند، یک امیدی برای آینده می ساخت و به همین جهت بود که امام(س) فرمودند: «مصطفی امید آینده اسلام بود» و واقعاً هم همین طور بود و مصطفی(ره) امید آینده ما و خمینی آینده ایران بود. آن استعداد و دانش زیاد، روحیه بسیار خوب و عالی و اندیشه درست، می توانست برای آینده ایران ذخیره ای پایان ناپذیر باشد و حادثه شهادت او، می توانست نشان دهنده شخصیت معنوی او باشد.
مسأله #شهادت_ناگهانی این #روحانی_بزرگ و #شخصیت_عالی‌قدر، جریان مبارزات را در ایران از یک گذرگاه بسیار حساسی گذراند و مبارزات را وارد یک مرحله جدید و همه افراد را به شخصیت والای امام(س)، این پدر صبور و بردبار واقف کرد. در حقیقت مهم ترین وسیله ای که توانست این مبارزه را در شکل توده ای عجیب و جدید در عرصه تاریخ ایران حاضر کند، این حادثه بزرگ و این شهات پر ارج بود.
بنابر این همان طوری که حضرت امام(س) فرمودند: «مرگ مصطفی از الطاف خفیه الهی بود» این یک لطف الهی بود؛ لطفی که ساده اندیشان، ظاهربینان و سطحی نگران آن را به صورت «لطف» نمی دیدند و آن چنان که شایسته بود برداشت نمی کردند.
بعد از آن هم روشن است دستگاه حاکم از این حادثه چگونه می خواست، استنتاج کند. امّا رهبر عظیم الشأن انقلاب و مردم بیدار و آزاده از این حادثه چگونه استفاده کردند. این مطالب را فقط به این خاطر نگفتم که نسبت به شخصیت مردی بزرگ سخنی گفته باشم که دانستن آن برای شما خواهران و برادران لازم است، و همچنین شخصیت ناشناخته این شهید را به شما بشناسانم، بلکه بیشترین تأکید من بر سخن گهربار امام(س) است که فرمودند: «او امید آینده ما بود.»
امّا همین جمله را نیز از این نقطه نظر نگاه می‌کنیم که امید آینده ایران تجلیل و ستایشی از این شهید بزرگوار است و مایه غم و تأسفی برای ما، از دیدگاه دیگری می نگریم که به درستی احساس کنیم که دشمنان ما، دشمنان سوگند خورده این ملت و انقلاب تا چه اندازه آینده نگری و برنامه ریزی دارند که پیش از آن که همه ما بدانیم که این شهید امید آینده ایران بود و پیش از آن که عناصر فعال و مبارز ما به درستی شناخته باشند که چه عنصری، از دست آنها گرفته می شود، دشمن این را کشف کرده بود.
دستگاه‌های جاسوسی و اطلاعاتی دشمن این مطلب را پیش از ما دانسته و فهمیده بود و لذا در صدد علاج برآمده و آینده نگری کرد. فردای ایران را دید، ایرانی را دید که مردم در جستجوی شخصیت های قابل اطمینانی هستند که بر گرد آنها جمع شوند و نهضت را که هنور در نیمه است، به پایان برسانند.
دشمن کسی را که می دانست در آن روز امید آینده می تواند باشد و می تواند امید ببخشد، از میان ما برداشت.
آن چیزی را که ما می توانستیم دست مایه حیات سیاسی و اجتماعی خود کنیم، از ما گرفت. پس دشمن، آینده نگر و دوراندیش است. دشمن با ما به شکل روزمره برخورد نمی کند، او قبلاً نقشه ها را طرح می کند و فردا و پس فردا را می بیند و بر طبق محاسبات دقیق آن را حدس می زند و در مقابل آنچه پیش خواهد آمد، طرح ریزی و برنامه ریزی می کند. ما در مقابل چنین دشمنی قرار داریم.
حال نتیجۀ فهمیدن این واقعیت چیست؟ این نتیجه به نظر من نباید جز این باشد که ما هم خود را در مقابل این چنین دشمنی حس کنیم.
اولاً ما هم باید #آینده‌نگری کنیم، با حوادث به شکل روزمره برخورد نکنیم، اندکی دورتر از جلوی چشم خود را ببینیم، احساس خطر کرده و احتمالات را برای آینده در نظر بگیریم؛ ثانیاً #نقشه‌های‌دشمن را هم نقشه های روزمره به حساب نیاوریم.
@rozaneebefarda
سخنرانی تاریخی مقام معظّم رهبری در سالگرد شهادت #آیت‌الله_سیدمصطفی_خمینی
[صفحه ۳ از ۳]
#بازنشر|| حافظه تاریخی
@rozaneebefarda
🔻🔻🔻
آن روزی که شاه در نطق هایش می گفت اگر من از این مملکت بروم. مملکت دچار تجزیه خواهد شد و اگر پادشاهی در این مملکت نباشد، مردم ایران نمی توانند با هم کنار بیایند، و این را در همه مصاحبه های مطبوعاتی و نطقها می گفت، همه هوشمندان می توانستند درک کنند که آینده ایران پس از خلع ید از این غاصبان و مزدوران چه خواهد بود. هوشمندان از آن روز فهمیدند که اولین و حادترین مسألۀ ایران بعد از پیروزی انقلاب چیست، و آن تظاهرات تجزیه طلبانه است. حال در چنین شرایطی تکلیف ما چیست؟
پیش از هر بحث اصولی، فکری، ایدئولوژیکی، امروز جامعه ما نیاز به دانستن این تکلیف ها دارد. تکلیف ما این است که همچنان به انقلاب اسلامی وفادار باشیم، ممکن است بگویید همه وفادارند. مگر کسی هست که به انقلاب اسلامی وفادار نباشد؟ جواب این است که آری ممکن است کسانی باشند که به انقلاب اسلامی وفادار نمانده باشند، چه عاملی موجب می شود که کسانی با انگیزۀ اسلامی با وارد کار شده باشند ولی به انقلاب اسلامی وفادار نمانده باشند؟ آیا همه چیز باید در شمار منافع مادی بیاید؟ آیا چیز دیگری نیست که انسان را باز بدارد؟ غیر از این وجوه شناخته شدۀ معمولی که یک انسانی را در مقابل انقلاب و جریان انقلاب قرار بدهد، حتماً وجوهی وجود دارد.
پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) یک روز به سربازان سلحشور اسلام گفت: از جنگ کوچکتر بازگشتیم، بر شما باد جهاد بزرگتر، پرسیدند، جهاد بزرگتر چیست؟ حضرت فرمود: «جهاد با نفس»، نبرد با انگیزه ها؛ انگیزه های شخصی و نفسانی، جهاد با خواهشهای قلبی. ما خواهش قلبی را بیشتر در مسایل فکری، تفریح ها، عیاشی ها و خوش گذرانیها محدود کردیم، در حالی که این ها بخشی از خواهش های قلبی است، امّا خواهشهای قلبی رقیق تر، ضعیف تر، بسیار خطرناک ترند.
در شرایط امروز جامعه ما، وحدت غیر از فلسفه عمیق ایدئولوژیک، فلسفه سیاسی نیز پیدا می کند، این است که وحدت دیگر به صورت یک فرمایش در نمی آید به صورت یک نیاز و ضرورت در می آید. با همه اختلاف سلیقه هایتان با هم کنار بیایید، دشمن می خواهد که شما با استفاده از کمترین اختلاف نظر و اختلاف سلیقه در مقابل هم قرار بگیرید. دشمن می خواهد که برادران هم وزن که سالهای سال هم دیگر را آزموده اند، هم دیگر را شناخته اند، به مختصر بهانه و سوءظنی یکدیگر را متهم کنند، بیایید برای خشم دشمن در مقابل این خواسته های او مقاومت کنیم، البته از لحاظ فکری هر چه می توانیم بایستی نقاط مشترکمان را تقویت کنیم و باید به یکدیگر نزدیک شویم تا وحدت، یک وحدت از دل جوشیده باشد.
🔹منبع: روزنامۀ اطّلاعات – 1 / 8 / 1368؛ یادها و یادمانها از آیت الله سید مصطفی خمینی(ره)، جلد 1، ص 39.
🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر:
https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053