🔺 به مناسبت آغاز سال تحصیلی حوزه‌های علمیه 🔹 #محصل علوم دینی که به #مدرسه و #حوزه می‌آید، باید هر چه که در خارج است را کنار بگذارد؛ صاف و پاک، آیینه بشود، بیاید این‌جا رنگ بگیرد، #ایمان بگیرد. اگر ایمان یک مسئله مهمی است؛ تحصیلات ایمانی غیر از تحصیلات #علمی می‌شود. مثل رانندگی می‌ماند که آدم که می‌خواهد رانندگی یاد بگیرد، نمی‌تواند برود مرتباً کتاب را ورق بزند که سر پیچ این کار بکن، ماشین جلویی‌ات را این‌طور ردّ کن، چه کن!. دستش کار نمی‌کند، چشمش کار نمی‌کند، حواسش کار نمی‌کند، بلکه در مغزش یک مطالبی می‌آید!. اگر این‌گونه باشد؛ این‌که نمی‌شود #دین ، این‌که نمی‌شود #خداشناسی، این‌که نمی‌شود #روحانیت. حتی #دانشگاهی هم نمی‌شود. یک محصل این‌طوری اصلاً در #دانشگاه اسلامی جا ندارد، به درد نمی‌خورد. چنین #فرهنگی را اصلاً باید از #مملکت دور ریخت. باید #دانشجو را، مخصوصاً دانشجوی #علوم_دینی را، حوزوی را، تربیت بکنند و #تربیت به این است که رفته‌رفته مثل یک زمینی که باید به این هر روز آب داد، مثل این دستگاه‌های آبیاری را دیده‌اید که در چمن‌ها چطور با لطافت و ظرافتی به این سبزی‌ها و چمن‌ها آب می‌پاشد؛ این چمنِ وجود آدم به تدریج از #اعمال ، از #تقوا ، از تمرینات کار #خیر، از #نیت خیر ، این کم‌کم آبیاری بشود تا #انسان جزء معنویت و واقعیتش خداشناسی در بیاید، #دین_شناسی در بیاید، #معادشناسی در بیاید، مسائل #نجات بشر از این دنیای پر از حادثه را کم‌کم در روحش تمرکز بدهد. این #روح پرواز می‌کند، این روح از این #جسم خالی می‌شود و عالَم واقعی خودش را می‌یابد. آن‌موقع چیزی باید از این مسائل همراهش باشد وإلّا از بیرون نگاه کند، ببیند در این حوزه چه می‌گذرد، در این کلاس‌ها چه می‌گذرد، این همان به درد #جاسوسی می‌خورد نه به درد #تعلیم و تعلم و یادگیری و تربیت و این‌ها!. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

‍ 🔺 حیله‌های نفس! 🔹 #مرحوم_امام در شرح حديث دهمِ کتاب #اربعین فرمودند: خواهش‌ها، تمناها و هوا و هوس‌های #نفس انسان تمام نمی‌شود. این خواهش‌ها با وسائل مختلف تا دم #مرگ انسان را راحت نمی‌گذارند!. یکی از علما از مرحوم آیت الله #حجت نقل کردند که ما در #نجف معمولاً کفش‌های زنانه را بی‌پاشنه یا کم‌پاشنه انتخاب می‌کردیم. یک وقتی خانواده از ما خواست که کفشش پاشنه‌دار باشد. من هم رفتم پیش کفش‌فروش و از آن کفش‌هایی که مخصوص #زنان اداری آن موقع بود که خیلی دراز بود و پایه‌ی بلند داشت، گرفتم و به فروشنده گفتم: می‌برم، اما به شرط این‌که اگر پس آوردم، قبول کنی. کفش‌ها را آوردم و جلوی همسرم گذاشتم. تا همسرم دید ناراحت شد و گفت: من از این‌ها نخواستم. من هم گفتم: آنی که شما خواستید، بالأخره آخرش این می‌شود!. این درجه به درجه و سال به سال پیش می‌رود. اوضاع درجه‌ی #نفسانی در یک حال نیست که #انسان خسته شود و با خود بگوید که من از این وضع خسته شدم. هیْ خستگی خود را در خود رفع می‌کند، به خاطر تفاوت‌هایی که در خورد و خوراک و مسکن و شغل و این‌ها، پی در پی می‌آید. #نفس، انسان را باز نمی‌گذارد تا فرصتی برای انسان پیش بیاید و با خود بگوید: دیگه برای من بس است!. #جوانی‌ام تمام شد!. یک قدری به خود بیایم و به #فکر بیفتم. نفس نمی‌گذارد تا آخر کار!. انسانی که #بنده‌ی نفس خودش بوده و بنده‌ی خدا نبوده؛ -نعوذ بالله- کارش به #تمسخر هم می‌رسد!. یعنی کسانی را که مقیّد به #تقوا هستند، به تمسخر می‌گیرد، یا به #مساجد و یا جماعات حمله می‌کند. یا بمب‌گذاری می‌کند!. این‌ها یک مرتبه این‌طور نشدند؛ به #تدریج بر هوا پرستی و خواهشِ هر چه که نفس از انسان می‌خواهد، #تربیت شدند. اما ائمه علیهم‌السلام در احادیث شریفه هشدار می‌دهند همان‌گونه که از حضرت #صادق علیه‌السلام نقل شده: إحذروا أهوائکم کما تحذرون أعدائکم؛ یعنی منبع حق‌شناسی و #دین_شناسی، حرف جدیدی برای بشریت آورده: ای بشریت! تو همیشه همراه خودت، در درون لباسِ وجود خودت، یک زهر کشنده و گرگ کشنده و #دشمن داری؛ هیچ‌وقت از او غافل نشو!. ۹۴.۴.۲۲ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama