#تاریخ_تشیع 17
#فرضیات_پیدایش_تشیع 12
#جنگ_جمل 1⃣
🔸سومین فرضیه در پیدایش تشیع، نسبت دادن آن به جنگ⚔ جمل است. ابن ندیم در فهرست خود می گوید:" همانا علی علیه السلام قصد جنگ با #طلحه و #زبیر را داشت تا اینکه آنها به امر خداوند باز گردند و کسانی را که از علی علیه السلام در این امر پیروی کردند شیعه نامیده شدند و علی علیه السلام آنها را اصفیاء، اولیاء، شرطه الخمیس و اصحاب نامگذاری کرد" .[1]
🔹و بنا بر همین سخن، مستشرق آلمانى به نام «ولهاوزن» در كتاب «الخوارج و الشيعة»، شيعه را ساخته و پرداخته روز جمل پس از قتل #عثمان دانسته و مى گويد:" با قتل عثمان، مسلمانان به دو گروه به نام حزب على و حزب معاويه تقسيم شدند. شيعه على در مقابل شيعه معاويه قرار گرفت، آنگاه كه #معاويه حكومت را قبضه كرد، واژه شيعه فقط در اتباع على به كار مى رفت. [2]
[1]📙 برگرفته از کتاب الأضواء على عقائد الشيعة الإمامية، آیت الله سبحانی، ص 92
[2]📒 کتاب راهنماى حقيقت، آیت الله سبحانی، ص 50
🖋 مرکز تخصصی شیعه شناسی
✅ @shiashenasee
#تاریخ_تشیع 19
#فرضیات_پیدایش_تشیع 14
#جنگ_جمل 3⃣
#نقد_فرضیه_جنگ_جمل 2⃣
🔸جنگ جمل، سرآغاز پيدايش تشيع نيست، بلكه تاريخ ظهور ابعاد سياسى و نظامى شيعه در آن عصر است.
🔹 اميرمؤمنان عليه السَّلام در دوران خلفاى سه گانه مصلحت را در سكوت مى ديد و در عين حال، خلفا را ارشاد و يارى مى كرد، البته ايشان پيوسته از مقام و موقعيت خود نام مى برد، امّا شرايط موجود، اجازه مخالفت نمى داد و مصلحت اسلام را در سكوت مى ديد، از اين جهت على علیه السلام و ياران او بروز و ظهورى نداشتند، ولى آنگاه كه پس از قتل #عثمان، صحابه حاضر در مدينه، على علیه السلام را براى خلافت برگزيدند و حجت به وسيله پشتيبانى مردم تمام گشت، گروهى مانند #طلحه و #زبير فريب وعده هاى #معاويه را خوردند و با پشتيبانى مالى امويان براى كارشكنى تشويق شدند. آن دو فرد ساده لوح به اميد خلافت، بصره را پايگاه خود قرار دادند و استاندار على عليه السَّلام را پس از ضرب و شتم از بصره بيرون راندند و براى خود يك نوع حكومت خودمختار درست كردند.
🔸 در اين شرايط كه مى رفت حكومت اسلامى آسيب ببيند و هرج و مرج 🗡جهان اسلام را فرا گيرد، على علیه السلام وظيفه اى جز تعقيب متخلفان نداشت. در اين جهاد كه صحابه پيامبر صلی الله علیه و آله از على علیه السلام پشتيبانى مى كردند، مسأله تشيع به معناى خلافت بلافصل على عليه السَّلام مطرح نبود. آنچه محور كار بود، حفظ نظام اسلامى از طريق حاكم رسمى بود، نه پديد آمدن مكتبى به نام تشيع و گروهى به نام شيعه؛ و خوشبختانه فتنه در مدتى كمتر از يك روز ريشه كن شد.
(📗راهنماى حقيقت، آیت الله سبحانی، ص 51)
🖋 مرکز تخصصی شیعه شناسی
✅ @shiashenasee