‍ سیزدهم محرم مجلس ابن زیاد ملعون سیزدهم ماه محرم ابن زياد خبیث #دستور داد #سر امام حسين (علیه‌السلام) را در #برابرش گذاشتند، آنگاه #زنان و #كودكان امام حسین (علیه‌السلام) را به همراه #امام_سجاد (علیه‌السلام) در حاليكه به #طناب بسته بودند وارد #مجلس گردیدند و #درباريان ابن زیاد ملعون به #تماشا ايستاده بودند، سپس آنان را با #غل و #زنجیر به #زندان کوفه بردند، #سر امام حسین (علیه‌السلام) از #لحظه شهادت تا در #مجلس ابن زیاد (لعنت‌الله‌علیه) بالغ بر ۵۰ مرتبه #تکلم فرمودند، #چندین بار #نفرین به شمر و #نفرین به بقیه قتله و #حامل_رأس و خولی نموده‌اند، موقعی که شمر با #خنجر به #حضرت_ام_کلثوم (سلام‌الله‌علیها) #حمله کرد و #سر حضرت ام کلثوم (سلام‌الله‌علیها) را #شکست، رأس مطهر امام حسین (علیه‌السلام) #آیه ۱۰ #سوره روم را #تلاوت فرمودند، هنگام #افتادن امام سجاد (علیه‌السلام) از روی شتر #آیه ۸ #سوره صف را #خواندند، در #تنور خانه خولی #آیه ۲۲۷ #سوره شعراء را فرمودند، در شهر #کوفه بارها مردم از #سر امام حسین (علیه‌السلام) #تلاوت_قرآن مخصوصا آیات #سوره کهف راشنیدند، در #بازار صرافان از #شب تا #صبح آیات #سوره کهف را #قرائت می‌فرمودند، به هنگام #آویزان بودن از #درخت آیات #قرآن را #تلاوت می‌نمودند، بر فراز نی در #بازار کوفه در بین جمعیت تماشاگران، #سر امام حسین (علیه‌السلام) سرفه‌ای فرمودند و بعد آیات #سوره کهف را #خواندند، #سر امام حسین (علیه‌السلام) در #کوفه با حارث بن وکیده و منهال بن عمرو #سخن نمودند، در ورود #مجلس ابن زیاد #آیه ۴۲ #سوره ابراهیم را #تلاوت فرمودند، ابن زیاد (لعنت‌الله‌علیه) با #چوب_خیزران بر #لب و #دندان امام حسین (علیه‌السلام) #میزد، که ناگاه #آتشی از بیرون بداخل #قصر هویدا گردید و به #طرف ابن زیاد آمد، عبیدالله ابن زیاد (لعنت‌الله‌علیه) از ترس پا به #فرار گذاشت و از #قصر بیرون دوید، #وحشت همه را گرفته بود اما #سر امام حسین (علیه‌السلام) #خطاب به ابن زیاد ملعون فرمودند: "أین تهربُ یاعدوالله من النار، یاملعون" به کجا #فرار می‌کنی ای #دشمن خدا ای #ملعون تو که از #آتش_دنیا می‌ترسی در آخرت با #آتش_جهنم چه خواهی کرد، بعد از #مجلس، ابن زیاد (لعنت‌الله‌علیه) بر #منبر نشست و به امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و امام حسین (علیه‌السلام) #جسارت کرد، #جناب_عبدالله_بن_عفيف_أزدى که در #جنگ‌هاى جمل و صفين #دو_چشم خود را از #دست داده بود، از ميان جمعيت #برخاست و #گفت: #ساكت باش اى پسر مرجانه #دروغگو تویی و پدرت، #فرزندان پيامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را #می‌كشى و به آنان #نسبت کذب می‌دهی؟ #مأموران خواستند #متعرض او #شوند كه با #كمک قبيله‌اش به #خانه رفت، ولى بعد از مجلس به #خانه‌اش_حمله کرده و او و دخترش را به #شهادت رساندند. منابع: الوقايع ج ۴ ص ۶۳ ، وقايع الايام ص ۲۵۶ ، روضة الشهداء ص ۳۶۵ ، اسرار الشهادة ص ۴۲۹ ، بحرالمصائب ج ۱ ص ۱۰۰ ، ریاض القدس ج ۲ ص ۲ تا ۲۴۰ ، وقايع ملبوبی ج ۴ ص ۵۰ تا ۵۱۴ ، تذکرة الشهداء ص ۳۴۲ ، مهیج الاحزان ص ۳۱۳ ، مرقاة الأیقان ص ۷۶ ، نفس المهموم ص ۱۹۶ ، الوقايع ج ۴ ص ۸۰