در این دنیای پر زحمت، تویی رحمت، تویی رحمت مرا در خویش پنهان کن، پذیرا باش از زحمت سحر در سجده می‌جستم، سرای دوست را اما جهان در دیده زیبا شد که کوی اوست هر فسحت شگفت از یار ناپیدا که اندر ذره و بیضا هزاران چهره در هر نقطه دارد آن پری صورت جهان شیدای زیبایی است کاندر حجله عالم نقاب از چهره افکنده، که بستاند دل از دولت شبی با آسمان گفتم: که بی‌پایان، چه‌ای؟ گفتا: منم، هستی هر چیز و نیم آن چیز، در شوکت منم آن چشمه جوشان، که دور از چشم می نوشان زلال زندگی می‌جوشد از من در دل کثرت منم دریای آگاهی، که هر جایم روان، گاهی از آگاهی من برگیر جامی ای نکو فکرت منم آن نور بی‌پایان که می‌تابم به هر پنهان هویدا می‌کنم هر چیز را من، از دل ظلمت اگر خواهی مرا یابی، ز حد بیرون بیا گاهی ز خود بردار مرز خود، رها کن خویش را فطرت #ر_س @sooyesama

امام صادق (ع): إنَّ اللَّهَ تَعَالَى لَمَّا قَبَضَ نَبِيَّهُ صلّی الله علیه وآله دَخَلَ عَلَى فَاطِمَةَ علیه السلام مِنْ وَفَاتِهِ مِنَ الْحُزْنِ مَا لَا يَعْلَمُهُ إِلَّا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَأَرْسَلَ اللَّهُ إِلَيْهَا مَلَكاً يُسَلِّي غَمَّهَا وَ يُحَدِّثُهَا فَشَكَتْ ذَلِكَ إِلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام فَقَالَ إِذَا أَحْسَسْتِ بِذَلِكِ وَ سَمِعْتِ الصَّوْتَ قُولِي لِي فَأَعْلَمَتْهُ بِذَلِكَ فَجَعَلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام يَكْتُبُ كُلَّ مَا سَمِعَ- حَتَّى أَثْبَتَ مِنْ ذَلِكَ مُصْحَفاً قَالَ ثُمَّ قَالَ أَمَا إِنَّهُ لَيْسَ فِيهِ شَيْ‏ءٌ مِنَ الْحَلَالَ وَ الْحَرَامِ وَ لَكِنْ فِيهِ عِلْمُ مَا يَكُونُ. هنگامی که خداوند [روح] پیامبرش را گرفت، اندوهی بر فاطمه (س) فرود آمد که جز خدا خبر ندارد. پس خداوند فرشته‌ای را فرستاد که اندوهش را تسلیت بدهد و با ایشان سخن بگوید. ایشان مطلب را با امیرالمؤمنین (ع) در میان گذاشتند. حضرت فرمودند: هرگاه حضور فرشته را احساس کردی و صدایش را شنیدی به من بگو. ایشان نیز به امیرمومنان (ع) خبر دادند و حضرت آن‌چه می‌شنیدند را می‌نوشتند تا کتابی شد. امام صادق (ع) فرمودند: در آن کتاب چیزی از حلال و حرام نبود؛ بل‌که در آن، دانش آن‌چه در آینده رخ می‌دهد بود. (کلینی، «الکافی»، ج۱، ص۲۴۰) #مصحف_فاطمه @sooyesama

#شهید_آوینی #شهادت #حیات_عندالرب #عشق @sooyesama

نرم افزار مجموعه آثار علامه طباطبایی @sooyesama

نرم افزار مجموعه آثار استاد شهید مطهری @sooyesama

نرم افزار مجموعه آثار آیت‌الله جوادی آملی @sooyesama

نرم افزار مجموعه آثار آیت‌الله مصباح یزدی @sooyesama

#سرباز (کلیپی زیبا از ولادت تا شهادت سرباز خدا) @sooyesama

#شهید_سلیمانی #نبرد_بزرگ @sooyesama

«هو الشهید» شهید گشتی و آن‌گه شدی دوباره شهید گزیده گشتی و آن‌دم خدا تو را بگزید سلوک خاص تو این بود: مرگِ پیش از مرگ حیات کشتهٔ جانان، شود چنین جاوید هرآنکه روید از این خانه غرور انگیز به آسمان حقیقت نهال او برسید اگرچه شیر نبردی، ولی مهم اینجاست گشوده‌ای دو پر خویش بر یتیم و فقید دلت بریده ز اغیار و طالب دیدار چنان‌که موسیِ عمران به طور حق را دید دلم به صدق و صفای دلت گواهی داد نه من که در دل مردم، غمت به‌حق رویید اگرچه مدرسه را این منم مدرّس، لیک گرفتی از لب ساقی، تو بوسه توحید رها شدی ز خود و به خون چو رقصیدی به مِهر، در دل ساغر، دلت چو مِیْ، غلطید عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد درخت ناب حقیقت ز خون تو بالید ببین که خون تو خواهد قیام در عالم به‌نام «قاصم جبار»، نام نیک «شهید» #روح‌الله_سوری #شعر @aqlemonavar

خردمندی مشغول نوشتن با مداد بود. کودکی پرسید: چه می‌نویسی؟ خردمند لبخندی زد و گفت: مهم‌تر از نوشته‌ها، مدادی است که می‌نویسد. پسرک شگفتی کرد! زیرا چیز ویژه‌ای در مداد ندید. خردمند گفت: پنج ویژگی در مداد هست که هر انسانی باید آنها را به‌دست آورد: یکم: اینکه می‌توانی کارهای بزرگی انجام دهی، اما فراموش نکن دستی وجود دارد که حرکت تو را هدایت می‌کند و آن دست خداست! دوم: گاهی باید از تراش استفاده کنی. این مایه رنجش توست، اما تو را تیز و برنا می‌سازد. رنجی که می‌برى انسان بهتری از تو می‌سازد! سوم: مداد همیشه اجازه می‌دهد برای پاک کردن اشتباه از پاك كن استفاده شود. پس بدان تصحیح یک کار خطا، اشتباه نیست! چهارم: چوب مداد در نوشتن مهم نیست؛ مهم مغز مداد است که درون چوب است؛ پس همیشه مراقب درونت باش که چه از آن بیرون می‌آید! پنجم: مداد همیشه از خود اثری باقی می‌گذارد؛ پس بدان هر کاری که در زندگی انجام می‌دهى، ردی از آن برجا خواهد ماند. #مداد #پنج_نصیحت @sooyesama

زن رشک حور بود و تمنای خود نداشت چون آسمان نظر به بلندای خود نداشت اسمی عظیم بود که چون راز سر به مهر در خانه‌ی علی سَرِ افشای خود نداشت ام‌البنین کنایه‌ای از شرم عاشقی است کز حجب تاب نام دل‌آرای خود نداشت در پیش روی چهار جگرگوشه‌ی بتول آیینه بود و چشم تماشای خود نداشت زن؟ نه! همای عرش‌نشینی که آشیان جز کربلا به وسعت پرهای خود نداشت در عشق پاره‌های جگر داده بود و لیک بعد از حسین میل تسلای خود نداشت عمری به شرم زیست که عباس وقت مرگ دستی برای یاری مولای خود نداشت #افشین_علا @sooyesama