خیالات ناپسندی که در ذهن می‌آیند، زاییده وهم انسان‌اند. این‌ها می‌آیند تا آدم را از مسیر منحرف کنند، اما نباید به آن‌ها توجه کرد. نقل می‌کنند: یک درویشی برای ریاضت به قبرستان تخت‌پولاد رفت و به دور خود یک دایره‌ای کشید و با خود عهد کرد که چهل روز از این دایره خارج نشود. روزهای آخر، اجنه و شیاطین را می‌دید که به او هجوم می‌آورند تا از دایره خارج شود. البته این‌ها زاییده وهم او بود؛ زیرا شیطان وهم، رهزن راه خداست. خیلی با زحمت استقامت کرد و پس از چندی همه آن خیالات ناگهان محو شدند. گویی از اساس هیچ جن و شیطانی در کار نبوده است. حالا این داستانی است که نکته‌اش را باید فهمید، نه اینکه از فردا ما هم برویم قبرستان و دور خود خط بکشیم. عاقل باید بود... نکته‌اش اینجاست که آدمی باید خود را در حصار شریعت محصور کند و از آن بیرون نرود تا پس از مدتی، به کمال توحیدی خویش دست یابد. اما در ابتدای راه، مشکلات از هر سویی هجوم می‌آورند و به بهانه‌های مختلف او را تهدید می‌کنند تا از دایره شریعت محمدی ص خارج شود. خیالات عدیده‌ای پیدا می‌شوند که باید بی‌توجه به آن‌ها، تنها به هدف الهی خود توجه نمود. هرچه با خیال بجنگیم وحشی‌تر می‌شود. باید بی‌توجه بود و به راه خود ادامه داد. خیال، مانند طفل بازی‌گوشی است که نباید با او درگیر شد. اگر درگیر شدی لج‌بازی‌های او بیشتر می‌شود. باید با بی‌توجهی و غیر مستقیم، به او بفهمانی که شیطنت‌هایش حاصلی نخواهد داد. و او مجبور است به تربیت ما تن دهد. پس از چندی که ادامه دادیم، همه این مشکلات و خیالات ناگهان محو می‌شوند. گویی از اساس هیچ خیالی وجود نداشته است. لکن استقامت لازم دارد و زمان می‌برد. #تربیت_خیال #محو_خیالات این نکته شریف، از فرمایشات حکیم الهی؛ #استاد_محمود_امامی استفاده شده است. اما به جهت دخل و تصرف بسیار در عبارات، از انتساب به ایشان پرهیز می‌شود. @sooyesama

سخت است قلم باشی و دلتنگ نباشی باتیغ مدارا کنی و سنگ نباشی سخت است دلت را بتراشند و بخندی هی با تو بجنگند و تو در جنگ نباشی از درد دل شاعر عاشق بنویسی با مردم صد رنگ هماهنگ نباشی مانند قلم تکیه به یک پا کنی اما هنگام رسیدن به خودت لنگ نباشی سخت است بدانی و لب از لب نگشایی سخت است خودت باشی و بی‌رنگ نباشی وقتی که قلم داد به من حضرت استاد می‌گفت خدا خواسته دلتنگ نباشی #شهرام_امیرى @sooyesama

یک فقری داریم که زندگی سخت و مشقت بار است و به تعبیری روسیاهی به بار می‌آورد. فقری دیگر داریم که فخر انسان و مایه مباهات است. فقر منفی، فقری است که انسان در مقابل خلق و در بهره‌بری از خدمات متقابل اجتماعی، دچار مشکل شود. فقر مثبت فقری است که انسان نسبت به خداوند غنی دارد، این فقر، فقرِ خدمات متقابل نیست، بلکه فقیر محض، به غنی محض، ارتباط وجودی دارد. در این‌جا جز نداری نبود، مایه دارایی عبد، به تعبیر قرآن کریم: یا ایها الذین آمنو أنتم الفقراء الی الله و الله هو الغنی الحمید. انسان، اگر متوجه این فقر باشد و متوجه به فیض مداوم حضرت حق بر خود باشد، تاج بندگی بر سر نهاده است و بابت آن مباهات می‌کند و مانند حضرت ختمی مرتبت ص بانگ :الفقر فخری» بر می‌آورد. #استاد_حسینی_آملی (دروس شرح صحیفه سجادیه؛ درس دهم) #فقر_وجودی #فخر_آدمی @sooyesama

الهی آنکه دنبال درڪ مقام است، غافل است ڪہ مقام در ترڪ مقام است. حسن را در مقامش مقيم و مستقيم بدار! #علامه_حسن‌زاده @sooyesama

نقل شده: علامه طباطبایی، لحظات آخر، در بيمارستان بسيار سكوت مي‌كردند و به يكجا چشم دوخته بودند. سپس فرمودند: آنهايي (اهل بیت ع) كه منتظرشان بودم، آمدند. #استاد_یزدان‌پناه #لحظه_مرگ @sooyesama

اهل بیت ع، یعنی موحدان حقیقی و تام، که واسطه اعطای توحید ختمی هستند. شاید علامه بزرگوار مترصد بودند که اگر احتمالا مراتبی از توحید را دریافت نکرده‌اند، پیش از خلع بدن عنصری، به وساطت اهل بیت عصمت، دارا شوند. والله اعلم

یکی از روزها صبح پس از نماز برای شرکت در جلسه اخلاق میرزا جواد آقا ملکی تبریزی به فیضیه رفتم. استاد به من فرمودند: میرزا عبدالله چه می‌بینی؟! این صحبت استاد گویا خود تصرفی بود که آن بزرگ در جان من کرد و حجاب ملکوت از برابر چهره‌ام برداشته شد. دیدم اشخاصی را که در فیضیه هستند و در ظاهر می‌بینم، اما باطن آنان را نیز مشاهده می‌کنم به صورت‌های گوناگون‌اند! بار دیگر فرمودند: فلانی چه می‌بینی؟ و من چون توجه کردم دریافتم ارواح مؤمنین روی صحن مدرسه فیضیه دور هم نشسته‌اند و با هم مذاکره می‌کنند! پس از آن استاد به من فرمودند: میرزا عبدالله فکر نکنی این‌ها مقاماتی است و به جایی رسیده‌ای؟! اینها در برابر آنچه در سیر و سلوک و تقرب الی الله به سالک می‌دهند هیچ است. #مرحوم_شالچی_تبریزی (طبیب دلها) #قرب_الی‌الله @sooyesama

فدای پیرهن چاک ماه‌رویان باد هزار جامه تقوی و خرقه پرهیز... فقیر و خسته به درگاهت آمدم رحمی که جز ولای توام نیست، هیچ، دست‌آویز #حافظ @sooyesama

امام علی علیه السّلام: زیاد فکر کردن و فهمیدن، سودمند‌تر از زیاد تکرار کردن و خواندن است. (غررالحکم) #تفکر @sooyesama

ما مثل بچه‌اي هستيم كه پدرش دست او را گرفته تا به جايي ببرد و در طول مسير از بازاري عبور مي‌كنند. بچه شيفته ويترين مغازه‌ها مي‌شود و دست پدر را رها مي‌كند و در بازار گم مي‌‌شود. وقتي متوجه مي‌شود كه ديگر پدر را نمي بيند، گمان مي‌كند پدرش گم شده است؛ در حالي كه در واقع خودش گم شده است. انبياء و اولياء، پدران خلقند و دست خلائق را مي‌گيرند تا آنها را به سلامت از بازار دنيا عبور دهند. غالب خلائق، شيفته متاع‌هاي دنيا شده‌اند. امام زمان (عج الله تعالي فرجه الشريف) هم گم و غائب نشده است؛ ما گم و محجوب گشته‌ايم. #میرزا_اسماعیل_دولابی #غیبت #حضور @sooyesama

امام جواد عليه السلام: ره سپردن به سوى خداوند متعال با دل‌ها، رساننده‌تر از رنج افکندن اعضای بدن با اعمال است. #راه_دل #توجه_الهی @sooyesama

☘حیات نفس ناطقه☘ امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) فرمود: «التوحید حیاة النفس»؛ توحید و یگانه شناختن خدا حیات نفس ناطقه است.  شرح: یعنی تا انسان به نور معرفت خدا و توحید ذات و صفات حق، جانش روشن نگردد، به مقام روح انسانی نرسیده و تا آن معنی بزرگ را در خود ادراک شهودی نکند، هنوز زنده به حیات حقیقی نگردیده است. در دیوان منسوب به حضرت مولی (علیه السلام) است: «و ان امرء یحی بالعلم میت - و ابدانهم قبل القبور قبور»؛ کسی‌که زنده به نور علم و معرفت نگردد مرده است و پیش از آنکه به قبر داخل شود بدنش قبر جان مرده اوست.  و نیز فرمود: هر کس خدا را فراموش کند خدا او را از نفس ناطقه خود غافل سازد و چشم بصیرت قلبش کور شود و هر کس به یاد خدا باشد خدا قلبش را زنده و عقلش را نورانی می گرداند. و شعر اشاره به آیه مبارکه است نسو الله فانساهم انفسهم. یعنی هر کس خدا فراموش کرد از جان خویش و کسب سعادت ابدی خود فراموش کند و همه به تن پروری و خدمت بدن حیوانی پردازد که لازمه اش مرگ روح و فنای نفس ناطقه می‌باشد که حق فرمود: «قد افلح من زکیها و قد خاب من دسیها»؛ رستگار شد هر که روح خود را تربیت و تکمیل به علم و عمل کرد، و زیان کرد و فاسد گردید، هر کس که به تن پروری از تربیت روح اهمال و اعراض کرد.  پس توحید و علم و معرفت الهی زنده کننده حقیقی روح انسان است. #علامه_حسن‌زاده #توحید #حیات_روح @sooyesama